Παριανά επίθετα X και Ψ και Ω

Για οικόσημα βλέπε εδώ…

X

–Χαβιανός: Βλέπε Χαυγιανός.

 

–Χαϊδεμένος: Παρωνύμιο

–1924. Σε τάφο στο ξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου στον Κούναδο, Χαϊδεμένος Ιωάννης 1924. Απεβίωσε 29 Σεπτεμβρίου 2003 σε ηλικία 79 ετών.

 

–Χαϊμαντάς:

–1965. Σε Φωτογραφεία από παιδικό πάρτι στην Παροικιά το 1965(?), διακρίνεται η μικρή Αφρούλα Χαϊμαντά.

 

–Χαλαβατζής: Βλέπε Χαλβατζής.

 

–Χαλαντριομένος: Βλέπε Χαλαντριωμένος

 

–Χαλαντριωμένος ή Χαλαντριομένος:

–1675. Ο ιερέας Χαλαντριωμένος Θεόδωρος υπογράφει την επιστολή των Ναουσαίων προς τους Καπουκίνους, στις 15 Μαΐου 1675.

 

–Χάλαρης: Γνωστό επίθετο ως και σήμερα στα Χωριά του Κεφάλου.

–1837. Σε έγγραφο του σχολείου Πάρου του 1837, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Χάλαρης Πέτρος.

–1985. Χάλαρης Σταύρος, ιδιοκτήτης εστιατορίου στο Πίσω Λιβάδι από το 1985.

 

–Χαλάς:

–1733. Πρακτικό εκλογής απεσταλμένων του κοινού της Νάουσας στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Οκτωβρίου 1733 αναφέρεται ο Γιώργης Χαλάς

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Δεκαβάλλα Παρασκευή όνομα συζύγου Ιωάννης, όνομα πατρός Αντώνιος Χαλάς.

–1978. Άννα Πολυκανδιώτη Χαλά, Νάουσα Πάρος 1978, με καταγωγή από την Άνδρο.

–2000. Κώστας Χαλά, δύτης, κάτοικος Νάουσας Πάρος από το 2000.

 

–Χαλβατζής ή Χαλαβατζής: Επάγγελμα/παρωνύμιο αυτό το επώνυμο. Ο Γενάρχης, καθολικός στο δόγμα,  του παριανού κλάδου ήρθε από την Σύρο, και θεωρείται ο Μαρίνος Βασιλείου Χαλβατζής. Τα άλλα αδέρφια του (Ελένη, Αναστάσης, Βαγγέλης και Κυριάκος παρέμειναν στην Σύρο.

–1909. Το 1909 γεννιέται ο Χαλβατζής Μαρίνος του Βασιλείου έμπορος κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1954. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1954 είναι εγγεγραμμένος ο Χαλβατζής Μαρίνος του Βασιλείου έμπορος κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1970. Μαρίνος Χαλαβατζής, ιδιοκτήτης Ξενοδοχείου στη Παροικιά το 1970.

–2014. Γιώργος Χαλαβατζής, ιδιοκτήτης Ξενοδοχείο στην Παροικιά το 2014.

 

–Χαλιζάς ή Χαλιτσάς ή Χαλιτζάς ή Κεφαληναίος:

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Παροικιάς του 1829 αναφέρεται ο Κεφαληναίος Ιωάννης, 20 ετών, ναύτης.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Παροικιάς του 1829 αναφέρεται ο Βασίλειος Κεφαληναίος 25 ετών.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Παροικιάς του 1829 αναφέρεται ο Κοσμάς Κεφαληναίος 35 ετών ράπτης, η σύζυγός του Λοξού Κεφαληναίου και η κόρη του Ζενού Κεφαληναίου.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Παροικιάς του 1829 αναφέρεται ο Βαγγέλης Χαλιτζάς 34 ετών κηπουρός και η σύζυγός του Μαρούσα Χαλιτζά.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Παροικιάς του 1829 αναφέρεται ο Ιωάννης Κεφαληναίος Χαλιτζάς 26 ετών ναυτικός, η σύζυγός του Ανέζα Χαλιτζά και η πεθερά του Σμαραγδή.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Γεράσιμος Χαλιζάς;.

–1833. Σε κατάλογο της εν Παροίκια Ελληνοδιδακτικής Σχολής μαθητευόντων παιδιών στις 28 Απριλίου 1833 αναφέρεται ο Ι. Χαλιτσάς.

 

–Χαλικιάς: Βλέπε Χαλκιάς

 

–Χαλικιόπουλος ή Χαλκιόπουλος:  Το επώνυμο Χαλκιόπουλος είναι ζακυνθινό.

–1824. «Προικοσύμφωνο Ευαγγέλη Χαλκιόπουλου και της συζύγου αυτού Μαρουσακίου» Παροικιά, 12 Απριλίου 1824. «Η Φωτεινή, σύζυγος του μακαρίτη Δημητρίου Μπαρμπέρη έχει κόρην μετά του πρώτου ανδρός της ονόματι Νικολάου Τακουριώτη(?) ονόματι Μαρουσάκη» Της τάζει τέσσερας εικόνας (…). Ο Χαλκιόπουλος δεν προσφέρει εικόνες». (ΓΑΚ, 215, 114r)

–1815. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο  Χαλικιόπουλος Γεώργιος (γεν. 1815) του Παύλου, 68 ετών, από τη Νάουσα, κάτοικος Παροικιάς.

–1819. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χαλικιόπουλος Παναγής (γεν. 1819) του Παύλου, 64 ετών, ράπτης από τη Νάουσα.

–1859. Στις 15 Οκτωβρίου 1859 μνημονεύεται σε συμβολαιογραφική πράξη [Παραχωρητήριο] στην Σύρο ο κάτοικος Πάρου Γεώργιος Π. Χαλκιόπουλος, έμπορος, παραχωρεί δικαιώματα στον  Ιωάννη Καρτάλη έμπορο κάτοικο Πάρου.

–1861. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 45χρονος κτηματίας Γεώργιος Π. Χαλικιόπουλος, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 20 Ιουλίου 1861.

–1867. Το 1867 αναφέρεται ο Παναγιώτης Χαλκιόπουλος ως ψάλτης στην Αγία Τριάδα Λευκών. (Παριανά Ιαν. 1988).

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Χαλικιόπουλος Γεώργιος του Παύλου, 70 ετών, από τη Νάουσα, κάτοικος Παροικιάς και ο Χαλικιόπουλος Παναγής του Παύλου, 66 ετών, ράπτης από τη Νάουσα.

 

–Χαλιτζάς: Βλέπε Χαλιζάς

 

–Χαλιτσάς: Βλέπε Χαλιζάς

 

–Χαλκηδόνης:

–1776. Το 1779 αναφέρεται ο Χαλκηδόνης Κωνσταντής Παριανός.

 

–Χαλκιαδάκης ή Χαλτζαδάκης:

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Μιχελιός Χαλτζαδάκης 33 ετών έμπορος και η σύζυγός του Χρυσούλα Χαλτζαδάκη.

 

–Χαλκιάς ή Χαλικίας:

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Χαλκιάς Ευάγγελος (Μ.Ν.2423) Υπαξ. πηδαλιούχος.

–1825. «Προικοσύμφωνο κυρίας Σμαραγδής κόρη ποτέ Μιχαλάκη Βενιέρη» Παροικιά, 25 Ιανουαρίου 1825. «Την σήμερον ήλθον εις συμβατικόν τρόπον υπανδείας η κυρία Μάλαμα σύζυγος ποτέ Μιχελάκη Βενιέρη μετά του κυρίου Νικολάου Χαλκιά και η μέν πρώτη δίδει στην κόρη της Σμαραγδή Βενιέρη διά βοήθειαν της την εικόνα της Δευτέρας Παρουσίας ανημένιαν με τα πορτέλα της εικόνας του Αγίου Χαραλάμπους, την εικόνα του Μέγα Ταξιάρχη Μιχαήλ» (ΓΑΚ, 215, 108r).

–1827. Στα δημοτολόγια Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 31χρονος Χαλικιάς Νικόλαος.

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Χαλκιάς Νικόλαος ετών 5.

–1829. Το 1829 αναφέρεται, ανάμεσα στους μαθητές της αλληλοδιδασκτικής Σχολής Ναούσης ο Γεώργιος Χαλκιάς, ετών 15 (Παριανά Η27, Οκτ 1987).

–1829. Ο ονομαστικός κατάλογος των μαθητών του Αλληλοδιδακτικού Σχολείου της Νάουσας του σχολικού έτους 1829.

«Οι μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της κομοπόλεως Ναούσης»

Γεώργιος Χαλκιάς ετών 15.

–1833. Ο πλοίαρχος Νικόλαος Ι. Χαλικιάς, ιδιοκτήτης του πλοίου τζηρνικίου καλούμενο «Η Καλλιόπη», επώλησε τα τρία τέταρτα στον Αθανάσιο Μαύρο για 920δρχ. Παροικιά, 14 Αυγούστου 1833 (ΓΑΚ, κωδ.217, 12v, 15r).

–1837. Σε έγγραφο του σχολείου Πάρου του 1837, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Χαλκιάς Γεώργιος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο Ευάγγελος Χαλικιάς 51 ετών πλοίαρχος και ο 48χρονος ναύτης Νικόλαος Χαλικίας.

–1849. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 24χρονος ναυτικός Θεόδωρος Χαλκιάς. Έδωσε όρκο στις 3 Φεβρουαρίου 1849.

 

–Χαλκιόπουλος: Βλέπε Χαλικιόπουλος

 

–Χαλκίτης:

–1870. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1870 ο 27χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Ηλίας Χαλκίτης του Νικολάου και της Σταμάτας Μανιάτη, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 19χρονη από την Πάρο Αγγελικώ Μαδράκη [Μαθράκη], του Μιχαήλ και της Ελένης.

 

–Χαλοκαδάκης: Πρόσφυγες

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Γεώργιος Χαλοκαδάκης 35 ετών έμπορος, η σύζυγός του Κατερίνα Χαλοκαδάκη, η κόρη του Μαρία Χαλοκαδάκη, ο γιός του Μανόλης Χαλοκαδάκης 6 ετών, ο γιός του Ιωάννης Χαλοκαδάκης 3 ετών και η κουνιάδα του Φωτεινή.

 

–Χαλτζαδάκης: Βλέπε Χαλκιαδάκης

 

–Χαμαρελάτος:

–1675. Στις 1 Νοεμβρίου 1675. Σε επιστολή ο Φραγκίσκος Χαμερλάτος αποστέλλει στην Ρώμη κατά του αρχιεπισκόπου, του τοποτηρητή Ολιβίου Σομμαρίπα και του σκευοφύλακα Φραγκίσκου Κορονέλλου κατηγορεί αυτούς και τους μεν δυο πρώτους καλεί  «ατιμωτάτους ζώντας μετά παλλακών, τον δε τρίτον μαστροπόν αυτών και πολλά άλλα άσχημα έγραφε. Η επιστολή εγράφει εις τον εν Γαλλία εντολοδότη πατέρα Βοκίλλη αλλά δεν δόθηκε ανοιχθείσα καθ’ οδόν επεστράφη εις Νάξο και εδόθη εις τον αρχιεπίσκοπο.

–Χάμαρης: 17ος αιώνας Μαρία Χάμαρη στην Παροικιά. Το όνομα Χάμαρη θα πρέπει ίσως να διαβαστεί Χαμάρτου, της γνωστής παριανής οικογένειας, της οποίας και άλλα μέλη υπήρξαν κτήτορες ναών ή αφιερωτές εικόνων.

–Χαμάρτος: Βυζαντινής καταγωγής. Το προγενέστερο επώνυμο ήταν Χαμάρετος. Κλάδος της Βυζαντινής οικογένειας σε Πελοπόννησο, Κύθηρα, Ζάκυνθο, Πάρο και στην Σικελία όπου το συναντάμε με τον τύπο Camardo, Camardi, Camarto.

Η οικογένεια Χαμάρτου της Πάρου είναι αρχοντική και λαμπρή οικογένεια (ή θερινή κατοικία της βρισκόταν στο Σαρακήνικο) διαιωνίζεται μέχρι σήμερα στο πρόσωπο του Αντιστράτηγου ε.α. κ. Ιωάννη Φρ. Χαμάρτου κ.α..

Κατά τον 16^ο αιώνα κατέφυγε στη Πάρο καταδιωκόμενος από τους Τούρκους κατακτητές, ο πρώτος γόνος της οικογένειας της Πάρου. Πολλές μαρμάρινες επιγραφές, κυρίως σε εκκλησίες μαρτυρούν την ύπαρξη μελών της οικογένειας, που συνδράμανε για αυτές: 1596 Παναγία Σεπτεμβριανή, 1678 Παναγία Εκατονταπυλιανή, 1779 Βηθλεέμ, κ.α.

Στην ιδιοκτησία της οικογένειας είναι και η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, επιλεγόμενη «του Χαμάρτου», που βρίσκεται στη παραλία Παροικιάς κοντά στο Α΄ΚΑΠΗ.

Δυστυχώς ερειπωμένος κείτεται ο πύργος των Χαμάρτων, βόρεια της μονής των Αγίων Αναργύρων στην Παροικιά.

Στην οικογένεια Χαμάρτου υπήρξαν διακεκριμένοι και έντιμοι συμπολίτες μας, με ανώτερα αξιώματα, όπως οι: Δημήτριος (Νοτάριος, Ειρηνοδίκης, 1779, 1827, 1833), Ελευθέριος (Ζαμπίτης, Δήμαρχος, 1806, 1816), Αντώνιος (Δήμαρχος, 1832), Φεβρωνία (μοναχή 1840), Φραγκίσκος (ιατρός 1889), Νικόλαος (Ειρηνοδίκης), Αντώνιος (αντιπρόεδρος Αρείου Πάγου, 1891-1975), Ιωάννης (αντιστράτηγος, 1928), αλλά σημαντική ήταν και η παρουσία των γυναικών της οικογένειας (Αγλαΐα, Ολυμπιάδα, Πηνελόπη).

 Η πειρατεία, η ναυτιλία και η καλλιέργεια της γης σύντομα διαμόρφωσαν όπως σημειώνεται κάπου μια ντόπια τάξη ολιγαρχίας, στην οποία προσχώρησαν και οι εξελληνισθέντες παλαιοί Βενετοί φεουδάρχες. Εμφανίζονται δηλαδή οι αρχοντικές οικογένειες, που διέθεταν αρκετή κτηματική περιουσία, χρήματα, καράβια, ανεμόμυλους, μοναστήρια και αξιώματα, όπως Μαυρογένη, Κονδύλη, Κρίσπη, Χαμάρτου, Γεράρδη, Βατιμπέλα, Κορτιάνου, Μαλατέστα, Δελαγραμμάτη, Ναυπλιώτη, Καμπάνη κ.α.

–1596. Πολλές μαρμάρινες επιγραφές, κυρίως σε εκκλησίες μαρτυρούν την ύπαρξη μελών της οικογένειας Χαμάρτου που συνδράμανε για αυτές όπως το 1596 στη Παναγία Σεπτεμβριανή. Στο υπέρθυρο του Ναού Παναγία η Σεπτεμβριανή αναγράφει: «Ω πανύμνητε μη(τε)ρ υπέρ των τιμώντων σε εύχου 1592. Πάνω από το δαντελλωτό υπέρθυρο της θύρας της προθέσεως, υπάρχει η επιγραφή: «Ανεκ(αι)νίστη ούτος ο θείος και πάντιμος ναός της υπερα|γιας δεσπίνης ημόν Θ(εοτό)κ(ου) και αϊπαρθένου Μαρίας διά συνδρομή κ(αι) εξόδ(ου)… Χαμάρη. Ετελιώθη… του έτου(ς)… ΑΦ>ς (=1596)ινδ.α’.

–1678. Γενάρχης της οικογένειας Χαμάρτου στην Πάρο ο Δημήτριος Χαμάρτος (1678). Με χορηγία του φιλοτεχνήθηκε το περίφημο μαρμάρινο περιθύρωμα της παλαιάς κεντρικής εισόδου στον ναό της Εκατονταπυλιανής στα 1678. Στο τύμπανο του αετώματος υπάρχει η επιγραφή: «Μνήστητι Κύριε τη ψυχή του δούλου / του Θ(εο)ύ Δημήτριος Χαμάρτος / 1678».

–1710. Χωράφι Μπούντα σύμπλιος Αντωνάκης Χαμάρτος. Και χωράφι Λούρο σύμπλιος Ζαφειράκι Χαμάρτου.

–1716. Σε πρακτικό εκλογής νοταρίου – καγκελαρίου από το κοινό της Παροικιάς στη Γενική Συνέλευση της 14 Ιανουαρίου 1716, μαρτυρείται ο Αντώνης και ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1718. Ο Ιάκωβος Χαμάρτος μνημονεύεται σε έγγραφο της Ευαγγελίστριας της 26 Ιουνίου 1718.

–1723. Χαμάρτος Αντώνιος. Δημογέρων. Επίτροπος του Κοινού της Παροικιάς. Αναφέρεται στο Πρακτικό εκλογής εκτιμητών του Κοινού της Παροικιάς, 30 Ιανουαρίου 1723, που είχαν καθήκον «να καταγράψουν, να εκτιμήσουν και καταχωρήσουν στο κτηματολόγιο του κοινού τους όλη την ακίνητη περιουσία των κατοίκων του τόπου τους, προκειμένου να γίνει δικαιότερη κατανομή της φορολογίας».

–1724. Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 13 Δεκεμβρίου 1724 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυρείται ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1730. Χωράφι Λούρο σύμπλιος Χαμάρτος

–1730. Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου του κοινού της Παροικιάς στην Κωνσταντινούπολης στις 28 Ιανουαρίου 1730 μαρτυρείται ο Αντώνης και Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1730. Στις 6 Απριλίου 1730 αναφέρεται σε πωλητήριο Παροικιάς ο Αντώνιος Χαμάρτος.

–1731. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 6 Δεκεμβρίου 1731, αναφέρεται ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1732. Πρακτικό εξουσιοδοτήσεως απεσταλμένου του κοινού Παροικιάς, κατά τη Γενική Συνέλευση στις 17 Ιανουαρίου 1732 αναφέρεται ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1733. Ο Ιάκωβος Χαμάρτος ήταν δημογέροντας και επίτροπος της Μονής Ευαγγελίστριας Παροικιάς στα 1733.

–1733. Σε δημόσιο πλειστηριασμό του κοινού Παροικιάς στις 20 Ιουνίου 1733, αναφέρεται ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1733. Ο Σκευοφύλαξ και ηγούμενος στη μονή του Αγίου Γεωργίου στο Μεροβίγλι Περπινιάς Νεόφυτος υπογράφει το πρακτικό εκλογής του Γεώργιου Σπυρίδου και του Γιακουμάκη Χαμάρτου ως απεσταλμένων στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Νάουσας στις 26 Οκτωβρίου 1733.

–1734. Στις 24 Φεβρουαρίου 1734, οι προεστοί και επίτροποι του κοινού Παροικιάς Πάρου, με συστατικό γράμμα βεβαιώνουν ότι ο κάτοικος του νησιού τους, γαλλικής καταγωγής, Γιόζε Ντάλες, δια της βίας και παρά τη θέλησή του συνεργάστηκε με ξένους πειρατές, ένας εκ αυτών είναι ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1736. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 22 Ιανουαρίου 1736, αναφέρεται ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1736. Πρόσκληση επαναπατρισμού κατοίκων Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση του κοινού Παροικιάς, της 24 Φεβρουαρίου 1736, υπογράφει και ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1737. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς την 1^η Μαρτίου 1737 αναφέρεται ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης Χαμάρτος.

–1737. Αμοιβαία διαθήκη συζύγων της 30 Ιουλίου 1737 στην Παροικιά της κυρά Ζαμπέτας συμβίας Ανδρουλή Παπαγιάννενου της έτυχε θάνατος του ανδρός της, αναφέρεται η κυρά Μαρούσα Γιαννάκη Χαμάρτου.

–1738. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς τον Μάρτιο του 1738 αναφέρεται ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης Χαμάρτος.

–1738. Καταγραφή [Παροικιά, 13 Νοεμ. 1738] της περιουσίας της Ευαγγελίστριας, κτήματα τους γειτονεύουν με τα κτήματα της Ευαγγελίστριας, Νικολός Χαμάρος και Ματζουκάτος. –Ραμπελιώ Δελαγραμμάτη ¬ Νικόλαος Μάτσας *6 ¬ Πέτρος Μάτσας, Τζώρτζης Μάτσας, Κατίγκω Μάτσα Κρίσπη ¬ Σιόρ Μιχελής Ιω. Κρίσπης *7 ¬ Δημήτριος Μάτσας ¬ Μαρία Δ. Χαμάρτου ¬ Ραμπελιώ Ν. Καμπάνη *8, Μαρουσώ Δ. Μαύρου, Νικόλαος Δ. Μάτσας, Γεώργιος Δ. Μάτσας ¬ Σμαράγδα Βιάζη ¬ Δημήτριος Μάτσας ¬ Αναστασία Ραγκούση ¬ Γεώργιος Δ. Μάτσας ¬ Καλυψώ Μέγκουλα ¬ Δημήτριος Γ. Μάτσας-Μαυρογένης (Αρχαιολόγος) ¬ Χρύσα Κ. Καραδήμα (Αρχαιολόγος).

–1739. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 14 Απριλίου του 1739 αναφέρεται ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1739. Πρακτικό εκλογών κατά την Γεν. Συνέλευση στις 30 Αυγούστου 1739 απεσταλμένου των κοινών της Πάρου στην Κωνσταντινούπολη, εκλέγουν τον Νικόλαο Μαυρογένη, προκειμένου να διαπραγματευθεί τα οικονομικά θέματα του νησιού. Αναφέρεται ο κάτοικος Παροικιάς Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1741. Εκλογή προβλεπτών υγειονομικών μέτρων από το κοινό Παροικιάς Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 2 Μαΐου 1741, υπογράφει ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1741. Τα κοινά της Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 20 Ιουλίου 1741, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους άρχοντα Νικόλαου Μαυρογένη, εναντίων των συκοφαντών κατοίκων της Νάξου, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνεργασία με τους πειρατές, υπογράφει και ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1741. Κατά τη Γενική Συνέλευση, της 18 Νοεμβρίου 1741, οι προεστοί και κοινοτικοί εκπρόσωποι της Παροικιάς Πάρου, αποφάσισαν να συλλάβουν, να φυλακίσουν και τέλος να εκτοπίσουν από το νησί τους τον συντοπίτη τους Ιωάννης Βασιλάκης, λόγω του σκανδαλώδους τρόπου της ζωής του και άλλων ανάρμοστων πράξεων. Υπογράφει ο Ιωάννης Χαμάρτος και ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1743. Απόφαση για καθορισμό της φορολογίας κατοίκων της Πάρου στις 12 Απριλίου 1743, αναφέρεται ο Ιάκωβος  Χαμάρτος.

–1744. Διαθήκη του ιερομονάχου Παρθένιου. Πάρος, 12 Νοεμβρίου 1744. Αναφέρεται ο «ευγενής αφέντης Πετράκης Μαυρογένης, ο Δημήτρης Πάσος, ο παπα Μιχαήλ Συρίγος, ο Φρανκεσκάκης Ντελαγραμμάτικας, ο αφέντης Τζαννάκης Καμπάνης, ο Κωσταντάκης Πιρόπουλος, ο παπα Αντώνιος Βιτζαράς, ο επίτροπος Παροικιάς Ιωάννης Χαμάρτος και ο καντζελλάριος Παροικιάς Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1744. Στις 22 Νοεμβρίου 1744 στην Παροικιά αναφέρεται ο Δημογέρων και Επίτροπος της Μονής της Ευαγγελίστριας Παροικιάς Ιάκωβος (Γιακουμής) Χαμάρτος.

–1745. Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για φορολογική μείωση σε συμπατριώτες τους, την 18 Οκτωβρίου 1745, υπογράφει και ο Ιωάννης Χαμάρτος, επίτροπος Παροικιάς.

–1746. Απόφαση του κοινού της Παροικιάς στις 8 Μαρτίου 1746, για μετάκληση ξένων στο νησί, εξουσιοδοτούν τον καραβοκύρη Ιωάννη Λαγγούση να προσκαλέσει όσους κατοίκους άλλων μερών της Ελλάδας θα ήθελαν να εγκατασταθούν οικογενειακώς στο νησί τους. Σε όσους δέχονταν υποσχόντουσαν μειωμένη φορολογία και άλλες διευκολύνσεις, όπως κατοικίες, χωράφια κ.α., υπογράφει και ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1746. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 22 Μαρτίου του 1746 αναφέρεται ο Ιάκωβος Χαμάρτος.

–1747. Στη διαθήκη του σακελίου Βιτζαρά ιερέως Κωνσταντίου στις 30 Μαρτίου 1747 υπογράφει ως μάρτυρας ο Ιωάννης Χαμάρτος.

–1749. Ο χωρεπίσκοπος Παροικιάς Καλαβρές υπογράφει πρακτικά εκλογής του Ιωάννη Χαμάρτου ως επιτρόπου του Κοινού της Παροικιάς στις 20 Νοεμβρίου 1749.

–1748. Πρακτικό πωλήσεως των φόρων του κοινού της Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, τη 1 Μαρτίου 1748, μαρτυρείται ο Ιωάννης Χαμάρτος.

–1755. Πρόξενος της Ολλανδίας στην Πάρο και Νάξο το 1755 ο Πέτρος Χαμάρτος.

–1779. Νοτάριος Παροικιάς το Δημήτρης Χαμάρτος (1779)

–1779. Στην αριστερή είσοδο του ναού ΒΗΘΛΕΕΜ στην Παροικιά, συνοικία Καινούργιο πηγάδι, υπάρχει μάρμαρο στο υπέρθυρο με την επιγραφή: «1779 Νοεμβρίου ετελιόθη ο ναός της Βηθλέμης δια δαπάνης και εξόδου Δημητρίου Χαμάρτου».

–1786. Το 1786 γεννιέται στην Παροικιά ο Δημήτριος Χαμάρτος μετέπειτα δημογέροντας και δημόσιος νοτάριος (συμβολαιογράφος).

–1806. Το 1806 αναφέρεται ο αστυνομικός Πάρου Ελευθέριος Χαμάρτος. Γιός του ο Αντώνιος (1832) δημογέροντας και Δήμαρχος Πάρου.

–1806 Στις 29 Οκτωβρίου 1806, Δια της παρούσης Καγγελιερικής πωλήσεως φανερώνεται ότι ο σιόρ Ζεπάκης Δελεγραμμάτικας πωλεί και αιωνίως αποξενώνει προς τον σιόρ Ελευθέριον Χαμάρτον με ιδίαν του βουλήν και απαραβίαστον θέλησιν τά πατρογονικά του χωράφια τά κείμενα είς την βολήν, Σαρακίνικου όλα από πάνω έως κάτω καθώς τα είχεν ο καθ’ αυτό οικοκύρης ομού και το χωράφι Φραγκιάδενας είς το Αλωνάκι, οπού έχει από πάνω από το νερόν σύμπλιος Ιωάννης Λάζαρης εις όλα επί τιμή γροσίων χιλίων τετρακοσίων καθώς τα είχε κρεσέρη εις το κοινόν και ιμπούπλικον ινκάντο το φυλαττόμενον εν τη κοινή Καγγελαρία. Όθεν εις το εξής είναι εις την κυριότητα και αυτοδεσποτείαν του διαλειφθέντος κυρίου Χαμάρτου να τα κάμνη ως θέλει και βούλεται ως ιδιόκτητά του μούλκια και κτήματα, ως καλώς πωλημένα και καλώς αγορασμένα. Και έλαβεν ο πωλητής την, να διαφεντέψη εις πάσαν τυχούσαν εναντίαν αυτών περίστασιν. Διό και εις ενδειξιν των ανωτέρω εγένετο η παρούσα ενυπόγραφος πώλησις βεβαιωμένην παρά του πωλητού τη ιδία αυτού υπογραφή και εδόθη εις χείρας του αγοραστού προς πιστωσιν και διηνεκή ασφάλειαν: 1806: 29 Οκτωβρίου, Παρκιά. Ζέπος Δελαγραμμάτικας στέργω και βεβαιώνω το παρόν. Ο Κ: Κ: Πάρου Γρυπάρης γράψας μαρτυρώ.

–1808. Σε προικοσύμφωνο στις 1 Φεβρουαρίου 1808 αναφέρεται ο Ελευθέριος Χαμάρτος ως μάρτυρας.

–1808. Το 1808 γεννιέται στην Παροικιά ο Ελευθέριος Χαμάρτος μετέπειτα Δήμαρχος Παροικιάς.

–1815. Σε έγγραφο Παροικιάς του 1815 υπογράφουν ως δημογέροντες οι: Ελευθέριος Χαμάρτος, Μάρκος Μάτζας Μαυρογένης, Ιωάννης Κρίσπης, Δημήτριος Δελαγραμμάτης και ο Γ. Κυπριανός.

–1815. Απρίλιος 11 1815 Παροικια. «Την σήμερον η κυρία Κατερινάκη συμβία του ποτέ Πετράκη Λαζάρη δίνει και πάντι ελεύθερα πωλεί εις τον Νικολό υιόν Γεωργίου Καλδόρου ένα ……. με δύο χώρια μέσα και μία μάνδρα εις τοποθεσία Σαρακίνικο σύμπλιος Λευτεράκης Χαμάρτος, διά γρόσια τριανταπέντε ως καθώς αναμεταξύν του εσυμφώνησαν διά γρόσια 35. Όθεν από την σήμερον και εις το εξής το αυτό αλώνι με τα δικαιώματά του μένει εις την εξουσίαν και κυριότητα του άνωθεν αγοραστού να το κάνει ως θέλει και βούλεται και μένει υποσχομένη η πώλησις αν εις κανένα καιρόν σηκωθή τινάς αδίκως ή ξένος να ζητεί δικαιώματα να αποκρίνεται και ο αγοραστής να μείνει άπρακτος. Διό εις πίστωσι έγινε το παρόν υπογεγραμμένο από αξιόπιστοι μάρτυρες εις πίστωσιν. Αντώνιος …ούρης (?)  γέγραφα εις όνομα της κυρα Κατερίνας Πέτρου Λάζαρη ότι … και βεβαιώνει το παρόν καθώς μαρτυρώ και εγώ.

–1816. Επίτροπος της Εκατονταπυλιανής ο Ελευθέριος Χαμάρτος. Είχε χρηματίσει ζαμπίτης (αστυνόμος) Πάρου (1816), πληρεξούσιος της Ε’ στην Πρόνοια του Ναυπλίου Εθνικής Συνέλευσης.

–1816. Κατάλογος του κοινού χρεών της νήσου Αντιπάρου προς τους Παρίους.

Προς τον κύριον Ελευθέριον Χαμάρτον από 1816 Δεκεμβρίου 4 προς 12% γρ. 404.

–1818. Κατάλογος νέων κτηματιών στην Παροικιά 22 Μαΐου 1818 "Φρατζάδενα σύμπλιος Τζώρτζη Χαμάρτου.

–1819. Έτος 1819. Η οικογένεια Χαμάρτος γνωστή μέχρι σήμερα στην Πάρο. Από τις εξοχότερες της Πάρου. Σιόρ Συμεών Δελαγραμμάτης *2 (Δημογέρων) Επιστάτης Αγώνος 1821 ¬ Μαρίνα Κυπριανού (Γένος Χαμάρτου) ¬ Τζώρτζης Δελαγραμμάτης *5 (Συμβολαιογράφος) Δήμαρχος Υρίας & Μάρπησσας ¬ Ανδριανή Παπαδοπούλου (Ανιψιά Κύριλλου Παπαδόπουλου) ¬ Βασιλική Δελαγραμάτη ¬ Γεώργιος Κων/νου Ναυπλιώτης (Νομικός κτηματίας, Δήμαρχος Μάρπησσας) ¬ Δελαγραμμάτης Γ. Ναυπλιώτης (Βιομήχανος) ¬ Αργυρώ Κων. Αιγινήτη ¬ Κων/νος Δελαγρ. Ναυπλιώτης (Επιχ/τίας) ¬ Πολυξένη Ε. Τσακίρη ¬ Δελαγραμμάτης Κων/νος Ναυπλιώτης (Επιχ/τίας) ¬ Φλωρίτσα Ιακ. Καπούτσου.

–1819. Στον Άγιο Μηνά στις 13 Δεκεμβρίου 1819, ο οικονόμος Νεόφυτος Νταμίας υπαγορεύει τη διαθήκη του, που συντάσσει ο κοινός καντζελλάριος Πάρου Τζανής Νικ. Καμπάνης. Μάρτυρες: οι άρχοντες της Παροικιάς Πέτρος Μάτζας Μαυρογένης, Ελευθέριος Χαμάρτος, Συμεών Δελαγραμμάτης και Μάρκος Πέτρος Μαυρογένης. Αφήνει κληρονόμο της μονής του Αγίου Μηνά τον αδερφό του Μάρκο.

–1821. Σε έγγραφο της Παροικιάς το 1821 αναφέρεται ο δημογέροντας Δημήτριος Χαμάρτος.

–1822. Η πλάκα στον εξωτερικό τοίχο γράφει ότι ανεγέρθηκε το 1822 από τον Αντώνιο Ελ. Χαμαρτο. Ο Αντώνιος Ελ. Χαμαρτος ως Δήμαρχος Πάρου κάλεσε τον Λεωνίδα Βενιέρη που ήταν τότε γιατρός από την Φολέγανδρο να έρθει στο νησί να εκτελέσει χρέη δημοσίου γιατρού Πάρου και Αντιπάρου. Ο Λεωνίδας Βενιέρης δέχτηκε, μετακόμισε στην Πάρο και ο Αντώνιος Ελ. Χαμαρτος τον πάντρεψε με μια από τις κόρες του, την Ολυμπία. Το σπίτι στο Σαρακίνικο ήταν μέρος της προίκας που έδωσε ο Χαμαρτος στον Βενιέρη.

–1822. Σε έγγραφο των Παριανών στους Υδραίους στις 13 Απριλίου 1822 αναφέρεται ο Ελευθέριος, ο Δημήτριος και ο Τζώρτζης Χαμάρτος από την Παροικιά..

–1822. Βιβλίο με τίτλο «Όψεις της ιστορίας του ελληνικού τεκτονισμού» (Άρης Κατωπόδης). Στο βιβλίο αυτό βρίσκουμε κατάλογο με τίτλο «Πίνακας τεκτονικών υπογραφών συμμετασχόντων στην ελληνική επανάσταση». Στον κατάλογο αυτόν εντοπίζουμε τους εξής Παριανούς:

1) Βαφιόπουλος Παναγιώτης. Πρώτος αντέπαρχος Πάρου – Αντιπάρου σύμφωνα με έγγραφο της 4/5/1822. Διετέλεσε και αστυνόμος Παροικίας.

2) Μάτζας Μαυρογένης Μάρκος. Ο σημαντικότερος Παριανός φιλικός μαζί με τον Παν. Δ. Δημητρακόπουλο. Διετέλεσε «παραστάτης βουλευτικού Πάρου» (1823) και δημογέροντας Παροικιάς (1827).

3) Χαμάρτος Δημήτριος. Δημόσιος νοτάριος Πάρου σύμφωνα με έγγραφο του 1827.

4) Κρίσπης Μιχαήλ. Επαναστάτησε στην Πάρο εναντίον της κυβέρνησης υπό τον Αυγουστίνο Καποδίστρια και Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Δολοφονήθηκε το 1832.

–1822. Στις 19 Νοεμβρίου 1822. Ο Αντέπαρχος Πάρου και Αντιπάρου Παναγιώτης Βαφιόπουλος αποστέλλει έγγραφο για την δολοφονία ενός Κωνσταντινουπολίτη στη Νάουσα από έναν Ζακυνθινό, προς τον προσωρινό υπουργό του Πολέμου της Ελλάδος. Το έγγραφο υπογράφουν και οι Γραμματείς, Δημήτριος Χαμάρτος, Γεώργιος Βιτζαράς, Τζαννής Νικολάου Καμπάνης και οι Πέτρος Μάτζας Μαυρογένης, Ελευθέριος Χαμάρτος.

–1822. Σε αντίγραφο Κριτηρίου Πάρου της 18 Δεκεμβρίου 1822 αναφέρεται ο γραμματέας Δημήτριος Χαμάρτος.

–1824. Φραντζέσκος Μαυρομάτης ζητηθείς έγραψα και μαρτυρώ. 1824: Φεβρουαρίου 3: Την σήμερον φανερώνομεν ότι η όπισσθεν αγορά του Νικολού Καλδόρου επέρασε εις τον σιόρ Λευτεράκη Χαμάρτο και επληρώθη τα γρόσια του με τα διάφορά τους και ο … μένει ακαταζήτητος από αυτό το … … και εις πίστωσιν υπογράφει από αξιόπιστοι μάρτυρες. Διά τον Νικόλαον Γρατούραν υπογράφω το όνομά του ότι βεβαιοί τ’ άνωθεν και ούτως κ’ εγώ μάρτυς. Ιωάννης Σ(ταματέλου) Καμπάνης υποφαίνομαι. Τζανής Σ(ταμ.) Καμπάνης ζητηθείς έγραψα το παρόνκαι μαρτυρώ. VERSO: «1824 Φεβρουαρίου 3: Η παρόν αγορά του Νικολού Γραντούρα διά το αλόνι στο Σαρακίνικο τις … … … απέρασεν … καθώς φαίνεται γεγραμμένη όπως … ο Νικολός επληρώθη».

–1825. Σε αποδεικτικό έγγραφο στις 30 Δεκεμβρίου 1825 αναφέρεται ο Ελευθέριος Χαμάρτος όπως και ο δημογέροντας Δημήτριος Χαμάρτος.

–1826. Ο Ελευθέριος Χαμάρτος και ο Δημήτριος Χαμάρτος υπογράφουν νοταριακό έγγραφο Παροικιάς στις 21 Απριλίου 1826.

–1826. «Επαρρησιάσθη προσωπικώς εις την δημοσίαν Νοταρίαν ο υπογεγραμμένος κύριος Αλεξανδράκης Δημητρίου Καμπάνης και ομολογεί ότι ιδίαν αυτού βουλήν και αυτοθέλητον γνώμην πωλεί προς τον κύριον Κοσμάν Λιβαδινόπουλον ένα έξαμπέλισμα, έχει γονικόν του εν τη τοποθεσία Σαρακήνικον με τον νερόν έχει μέσα σύμπλιος Ελευθεράκης Χαμάρτος και Ιωάννης Μπαρμαρής διά γρόσια εξακόσια πενήντα πέντε, νούμερο 655, ως επερίσσευσεν την τιμήν του αυτού ο ίδιος αγοραστής εις το Κοινόν δημόσιον, όθεν από την σήμερον το και εξαμπέλισμα με το νερόν (το οποίον νερόν θέλει εξακολουθεί ως το πάλαι) μένει ελεύθερα εις την εξουσίαν και κυριότητα του ειρημένου αγοραστού να το κάμη ως θέλει και βούλεται τόσον ο ίδιος καθώς και οι κληρονόμοι του ως καλώς πωλημένων και καλώς διά δημοπρασίας αγορασμένων, υποσχόμενος ο πωλητής  να διαφεντεύη τον αγοραστή από κάθε εναντιότητα ως έλαβεν την τιμήν του αυτού εξαμπελισμάτου μέχρι και του οβολού εις ένδειξιν δε εγένετο το παρόν πωλητήριον γράμμα εκ της δημοσίας Νοταρίας βεβαιωμένον τη ιδία υπογραφή του πωλητού και εδόθη προς τον αγοραστήν φυλάττοντας αντίγραφον εις τον Κώδικα της Νοταρίας, υπ’αριθ.34. τη 3 Ιουλίου 1826, Παροικία Πάρου. Αλέξανδρος Καμπάνης βεβαιώνω το παρόν. Φραγκίσκος Αλεξάνδρου Καμπάνης βεβαιώνω. Γεώργιος Βιτζαράς.

–1826. Διαθήκη Μαργαρώς Φιλιόγλου +Εις το όνομα του Κυρίου, Αμήν. Η κυρά Μαργαρώ θυγατήρ του ποτέ Χατζή-Ανδρέα Φιλιόγλου ηθέλησεν διαταχθήναι πρώτον μέν αφήνει πάσι τοις χριστιανοις την συγχώρησιν, είτα ζητεί και ατή το αυτό. Πρώτον μέν αφήνει την ψυχήν της εις χείρας Θεού ζωντος το μεν σώμα της εις τον ναόν της Θεοτόκου Ευαγγελίστρια είτα αφήνει του αυτού ναού το μαργαριτάρι τηςε και των εφημερίων αυτού ένα σαρανταλείτουργο και του πνευματικού της πατήρ παπά Γαβριήλ Παντούνα ένα σαρανταλείτουργο. Αφήνει της Αγίας Μαρίνας εις την Μπάρον γρ. 25. Αφήνει της κιουράς Μαρουσάκης της Μακρυάς γρ. 15. Έτι αφήνει της γριάς της Κουζουλής γρ. 5. Έτι αφήνει εις την ημέρα του ενταφιασμού της γρ. 70. Να μοιράζουνταιν εις τους φτωχούς. Έτι αφήνει του παπά Τεμένοχου οπού είναι εις την Πάρον ένα σαραντάρι. Τούτα όλα απού αφήνει ψυχικά της και κόλυβα της όλον τον χρόνον ομολογά και λέγει να βγαίνουν από το μέτρημα της οπού βαστά ο άνδρας της. Και όσα περισσέψουν από το μέτρημα της να είναι του ανδρός της. Είτα αφήνει το ασημικό της αδελφής της Είτα αφήνει την μητέρα της και τον άνδρα της Επιτρόπους της ως τέλειους νοικοκύρους να δώσουν τούτα τα άνωθεν και όποτε αμελήσουν και δεν το κάμουν να είναι το βάρος εις την ψυχήν των. 1826 Ιουλίου 9 ημέρα Παρασκευή ώρα 9. Ο πνευματικός της πατήρ Γαβριήλ ιερομόναχος. Γεράσιμος Ψάλτης μάρτυς. Γεώργιος Πετρίδης μαρτυρώ.

Σημειώσεις:

1.Ηθέλησεν διαταχθήναι, Προφανώς η φράση αυτή έχει την έννοια: επεθύμησε να κάνει την διαθήκη της (διάταξη). Η διαθήκη, την εποχή της Τουρκοκρατίας, λεγόταν «διάταξις». Συνοδευόταν συνήθως με επίθετο: υστερινή διάταξις.

2.Προύκα. Η προίκα. Σε άλλα έγγραφα των Κυκλάδων γράφεται ως: προυκί.

Βεβαίωση-ομολογία. Αρ.51. Παρησιασθείσα προσωπικώς εις την δημοσίον ταύτην Νοταρίαν η υπογεγραμμένη Δεσποινούλα Χατζή Ανδρέου Φιδιόγλου, ομολογεί ότι έλαβε παρά του κυρίου Γεωργάκη πότέ γαμβρού της όπου η διαθήκη της αποθανών (SIC) κόρης της την εδώριζεν ως επίτροπος της και ο κατάλογος ο παρά της σεβαστής Διευθυντικής Επιτροπής διά να λάβη, τα έλαβον όλα σώα και ανελλιπή κατέμπροσθεν των κυρίων Εφόρων της Επαρχίας ταύτης, και εις το εξής μένει ακαταζήτητος ο ρηθείς κύριοςΓεωργάκης, όσον από την ιδίαν καθού και από τους κληρονόμους της. Εις ενδείξις δε εγένετο το παρόν εκ της δημοσίου Νοταρίας βεβαιωμένον παρά της άνωθεν Δεσποινούλας και παρά των κυρίων Εφόρων και εδόθη τω κυρίω Γεωργάκη εις ασφάλειαν. Τη 23 Δεκεμβρίου 1826 Παροικία της Πάρου. Δεσποινούλα βεβαιώνω τα άνωθεν. Ηλίας Δεσποινούλας βεβειώνω τα άνωθεν. Ελευθέριος Χαμάρτος. Μ.Μάτζας Μαυρογένης. Ο δημόσιος νοτάριος Παροικίας Τζαννής Μ. Καμπάνης ο γράψας βεβαιώ.

–1827. Απόφαση των προκρίτων της Παροικιάς για την ενοικίαση του μετοχίου Ευαγγελίστριας για να στεγάσει την «Κοινη Σχολή» τους «Εν Παροικία της Πάρου τη 26 Φεβρουαρίου 1827. Οι πατριώτες και προκριτοδημογέροντες της Χώρας Παροικίας. Ελευθέριος Χαμάρτος, Μ. Μάτσας Μαυρογένης, Γεώργιος Βιτζαράς, Ιωάννης Κρίσπης, Τζώρτζης Χαμάρτος, Μιχαήλ Κρίσπης, Λεονάρδος Κονδύλλης, Γεώργιος Κυπριανός και Ζέπος Κυπριανός.

–1827. Σε έγγραφο της 15 Απριλίου 1827 της Παροικιάς Πάρου μαρτυρείται ο Ελευθέριος Χαμάρτος και ο Ζωρζάκης Χαμάρτος.

–1827. Καταγραφή των (μερικών) χρεών των κοινοτήτων του κάθε Μέρους κοινού της Πάρου εις την Κωνσταντινούπολιν. 17 Απριλίου 1827.

Ομολογία Ελευθερίου Χαμάρτου Κεφάλαιον γρ. 300 και Ζωρζάκη Χαμάρτου 100γρ.

–1827. Σε προικοσύμφωνο Καλίτζας θετής θυγαττρός Ζωρζάκη Χαμάρτου και γνησίας του ποτέ Περούλη Πούλιου και Μιχάλη Νικολέτου Κουμνενού (21 Αυγ. 1827).

–1827. Σε προικοσύμφωνο του Νικολάου Σφορώνου Νικολούδη και Μαργετάκης (Παροικία 8 Οκτ. 1827) «έτι το χωράφι της Φλόγας έχει την εκκλησίαν μέσα του Αγίου Ιωάννου πλησίον οι ίδιοι και ο Δημητράκης Χαμάρτος». O Δημήτρης Χαμάρτος γιός του δημογέροντα και δημάρχου Παροικιάς Ελευθέριου Χαμάρτου και ένας από τους πλουσιότερους Παριανούς. Στις 14 Αυγούστου εξελέγη δημόσιος νοτάριος, ενώ παλαιότερα, στα 1822, ήταν Γραμματέας του Κριτηρίου (Δικαστηρίου) της Πάρου και το 1833 υπηρετούσε ως Επαρχιακός Ειρηνοδίκης Πάρου.

–1827. Προικοσύμφωνο, Παροικιά, 8 Οκτ. 1827 « έτι το χωράφι της Φλόγας, έχει την εκκλησίαν μέσα του Αγίου Ιωάννη πλησίον οι ίδιοι και ο Δημητράκης Χαμάρτος. 

–1827. Στις 24 Νοεμβρίου 1827. Νοτάριος της Παροικιάς Δημήτριος Χαμάρτος

–1827. Στις 24 Νοεμβρίου 1827. Δημογέροντας της Παροικιάς Ελευθέριος Χαμάρτος

–1828. Παρουσιασθέντες εις την δημόσιον ταύτην νοταρίαν οι υπογεγραμμένοι ο τε ευγενέστατος κύριος Ελευθέριος Χαμάρτος και η Αγγετέτα πρώτη σύζυγος του αποθανόντος Ιωάννη Πέτρου Μπαρμπαρή ως επίτροπος των παιδίων της, παρέστησεν έμπροσθεν των υπογεγραμμένων μαρτύρων, ότι συμφωνήσαντες εν τω μεταξύ οικειοθελώς και με γνώμην απαραβίαστον κάμνουσι την παρούσαν ανταλλαγήν ως ακολούθως:

Αον: Η κυρία Αγγελέτα δίδει αναποσπάστως προς τον κύριον Χαμάρτο την τοποθεσίαν όλην του Αλωνιού τοιχογυρισμένην οπού είχεν ηγοράσμένην προ χρόνων ο άνδρας της Γιάννης παρά του κ. Αλεξανδράκη Δημ. Καμπάνη εις τοποθεσίαν Σαρακήνικον έως εις τα Παλιά Θεμέλια με το αλώνι, κατοικιές, φούρνον, προστιγάδια και οσπιτάκια καθώς ευρίσκονται εις την αυτήν τοποθεσίαν την σήμερον πλησίον ο ίδιος Χαμάρτος εκ πλαγίου και άνωθεν.

Βον: Ο κύριος Χαμάρτος δίδει προς αυτήν ανταλλακτικών εν χωράφι, έχει ηγορασμένον παρά του ποτέ Ιωάννου Οικοκυράς εις τοποθεσίαν Βουνόν, πλησίον η ιδία Αγγελέτα και ο ίδιος Χαμάρτος, η μέν ανωθεν, ο δεν κάτωθεν.

Ομοίως δίδει προς αυτήν εις χείρας και μετρητά γρόσια πενήντα, ν(ούμερο) 50: θέλοντες αμφότεροι να μένη η ανταλλαγή αυτή αδιάσπαστος και στερεά διά παντός. Όθεν από την σήμερον οι μέν κατοικιές φούρνος, ασπίτια, προστιγάδια και όλη η τοποθεσία με το αλώνι έως τα Παλιά Θεμέλια, μένουσιν εις την δεσποτείαν και κυριότητα αναπόσπαστον του κυρίου Ελευθερίου Χαμάρτου να τα κάμη ως βούλεται αυτός και οι κληρονόμοι του ανενόχλητα και ελεύθερο πάσης καταζητήσεως ή δικαιώματος άλλου τινός, το δε χωράφιον παραμοίως ομού και τα πενήντα γρόσια εις εξουσίαν και κυριότητα της Αγγελέτας να τα μεταχειρισθή όπως αυτή βούλεται. Εις ένδειξιν δε της οικειοθελούς ταύτης συμφωνητικής των ανταλλαγής εγένοντο δύο παρόμοια νοταριακά αποδεικτικά γράμματα επιβεβειωμένα παρά των μερών αμφότερων, επικυρωμένα δε και τη υπογραφή των κυρίων δημογερόντων και άλλων αξιοπίστων μαρτύρων των οποίων αντίγραφον κατεχωρήθη εις τον Κώδικα της Νοταρίας υπ’ αριθ. 517 και έλαβε το κάθε μέρος έν εξ αυτών δι’ ασφάλειαν.

Εν Παροικία της Πάρου τη 30 Ιουλίου 1828.

Βικέντιος Μαυρομμάτης υπογράφω εις όνομα της άνωθεν Αγγελέτας ότι βεβαιοί το παρόν και ούτος κ’ εγώ μαρτυρώ.

Λεονάρδος Κονδύλλης δημογέρων μάρτυς.

Ιωάννης Κρίσπης και δημογέρων επιβεβαιώ

Ελευθέριος Χαμάρτος βεβαιώ

Εφραιμ ιερεύς … μάρτυς

Γεώργιος Κυπριανός μάρτυς

Ο δημόσιος νοτάριος της πόλεως ΝΟΤΑΡΙΑΣ ΠΑΡΟΙΚΙΑΣ ΠΑΡΟΥ Δημήτριος Χαμάρτος υποβεβαιώ.

–1829. Σε πληρεξούσιο στις 31 Μαρτίου του 1829 αναφέρεται ο Δημογέροντας Ελευθέριος Χαμάρτος.

–1829. Σε έγγραφο της Δημογεροντίας Πάρου και Αντιπάρου στις 19 Μαΐου 1829 υπογράφουν οι προσ. Επαρχ. Δημογέροντες: Δημήτριος Χαμάρτος, Νικόλαος Αρκάς, Ν. Μαλατέστας, και ο Γραμματέας Ν. Βατιμπέλας.

–1830. Έγγραφο του λιμενάρχη Πάρου – Αντιπάρου Δ. Δρίτζα προς τον πλοίαρχο Ιωάννη Σάρδη για το πλοίο του «Η Αφροδίτη» στις 11 Αυγούστου 1830. Το υπογράφουν ο τοποτηρητής Δ. Κιοσσές και ο Γραμματέας  Α.Δ. Χαμάρτος.

–1830. Εν Παροικία 18 Φεβρ. 1830. Οι πρόκριτοι της Πάρου, Ελευθέριος Χαμάρτος και Τζώρτζης Χαμάρτος.

–1830. Εν Παροικία 18 Φεβρουαρίου 1830. Οι πρόκριτοι της Πάρου Παρευρεθείς λέγω τα αυτά ως και οι πρόκριτοι περί τε της χρηστοηθείας και φιλομαθείας του νέου Δημητρίου Χαμάρτου.

–1830. Πωλητήριον. Παουσιασθείς εις το Δημόσιον τούτο Γραφείον ο κάτωθεν υποφαινόμενος κύριος Κοσμάς Λιβαθινόπουλος ιδία αυτού βουλή και γνώμη και αυτοπροαιρέτως εσυμφώνησαν μετά του ευγενεστάτου κυρίου Ελευθέριου Χαμάρτου και του πωλεί το υποστατικόν το οποίον έχει αγοράν από τον κύριον Αλέξανδρον Καμπάνην με όλα του τα δικαιώματα καθώς εστί και ευρίσκεται σήμερον κείμενον εις τοποθεσίαν Σαρακήνικον, πλησίον ο ίδιος αγοραστής κύριος Ελευθέριος Χαμάρτος (με) συναινέσει και της συζύγου του, διά φοίνικας τριακοσίους είκοσι αριθ. 320: ως εσυμφωνησαν εν τω αναμεταξύ τους και από την σήμερον και εις τον εξής είναι και λέγεται του κυρίου Ελευθέριου Χαμάρτου να το κάμη ως θέλει και βούλεται, ως καλώς πωλημένον και καλώς αγορασμένον ως έλαβεν την τιμήν ο κύριος Κοσμάς άχρι και του οβολού υπόσχεται δε και εις τον αγοράσαντα όλα τα έγγραφα και δεν ζητεί καμμίαν … …. από τον Χαμάρτον διά την υπόθεσιν του αυτού πράγματος η οποία ήτον εις κρισολογίαν και θέλει μένει ο αγοραστής ήσυχος. Και εις ένδειξιν εγένετο το παρόν συμφωνητικόν πωλητήριον γράμμα υπογεγραμμένον παρά των αξιοπίστων μαρτύρων. Και εδόθη εις χείρας του διαληφθέντος αγοραστού κυρίου Χαμάρτου του οποίου αντίγραφον καταχωρείται εις το Δημόσιον Γραφείον υπ’ αρ. (103) εις ασφάλειαν. Τη 2 Ιουνίου 1830. Παροικια της Πάρου.

Δετόρες Π. Κονταρίνης ζητηθείς παρά του κυρίου Κοσμά γράφω εις το όνομα του όστις στέργει το παρόν και ούτος καγώ μαρτυρώ. Γεώργιος Μπογιατζόγλους παρακληθείς παρά της κυρίας Λοξής, σύζυγος Κοσμά Λιβαθινόπουλου, ότι στέργει το παρόν καιούτως καγώ μαρτυρώ. Δημήτριος Δελαγραμμάτης μαρτυρώ. Ζώρζης Μάτσας Μαυρογένης μάρτυς.

–1830. Στις 18 Αυγούστου 1830 διορίζεται μέλος της Πενταμελούς Επιτροπής της μονής του Αγίου Αντωνίου Κεφάλου ι Ελευθέριος Χαμάρτος. Τα άλλα μέλη ήταν οι Δημήτριος Κιοσές, τοποτηρητής Πάρου-Αντιπάρου, Ιωάννης Βαλσαμής, Φιλικός, δημογέρων Τζιπίδου, Μιχαήλ Τσιγώνιας, δημογέρων Τζιπίδου και Κων. Σιφάκης, δημογέρων Δραγουλά.

–1830. Διορίζεται για ένα χρόνο επίτροπος της Εκατονταπυλιανής ο Ελευθέριος Χαμάρτος μαζί με τους Λεονάρδο Κονδύλη και Αντώνιο Φραντζέσκου Μαυρομμάτη (έγγραφο εκλογής επιτρόπων, Παροικιά, 28 Σεπτεμβρίου 1830.

–1830. Ο Πέτρος Χαμάρτος, ετών 24, ήταν δάσκαλος στην Πάρο το 1830. Νυμφεύθηκε την επόμενη χρονιά. Ο πατέρας του ήταν ολιγοκτήμων και ο θείος του ο Δημητράκης Χαμάρτος, νοτάριος Παροικιάς, πλουσιότατος. Κόρη του ήταν η Φεβρωνία, μοναχή στη Μονή Χριστού Δάσους, και γιός του ο Φραγκίοσκος. Ιατρός και δήμαρχος Πάρου.

–1831. «Ο ευγενέστατος κύριος Ζώρζης Χαμάρτος δίδει στον γιό του Πέτρο ως γυναίκα την Αναστασουλιώ Μαυρομμάτη. Αλλά μόνομ ο ευγενέστατος Αντώνιος Φραγκ. Μαυρομμάτης και η σύζυγός του Μαρουλιδάκη προσφαίρουν στην κόρη τους εικονίσματα του Αγίου Νικολάου, τον Άγιον Γεώργιο και τον Άγιο Σπυρίδωνα» Παροικιά, 30 Ιανουαρίου 1831. (ΓΑΚ, 219, αρ. 269, 132r). Ο πατέρας του Πέτρου Χαμάρτου ήταν ολιγοκτήμων και ο θείος του ο Δημητράκης Χαμάρτος, νοτάριος Παροικιάς, πλουσιότατος. Κόρη του ήταν η Φεβρωνία, μοναχή στη Μονή Χριστού Δάσους, και γιός του ο Φραγκίσκος. Ιατρός και δήμαρχος Πάρου.

–1831. Στην Πάρο δημιουργούνται δύο στρατόπεδα: των Καποδιστριακών (Βιτσαράς, Χαμάρτος κ.α.) και των αντικαποδιστριακών (Κ. Κονδύλης, Λεον. Κονδύλης, Μιχ. Κρίσπης, Ν. Μαλατέστας κ.α.). Με παρακίνηση των Υδραίων επαναστατούν τα νησιά κατά του Καποδίστρια το 1831 και αντικαθιστούν τις τοπικές διοικήσεις ή τις κοινοτικές αρχές.

–1831. Λεύκες 1831 Μαΐου 2. Αλληλοδιδακτική Σχολή Λευκών, υπογράφει ο του Διοικητηρίου Πάρου και Αντιπάρου Γραμματεύς (Τ.Σ.) Α.Δ. Χαμάρτος.

–1831. Σε έγγραφο του Παν. Δ. Δημητρακόπουλου στις 19 Οκτωβρίου 1831 αναφέρεις τον  Δημήτριο Χαμάρτο.

–1831. Το 1831 μνημονεύεται στο προικοσύμφωνο του Πέτρου Τζώρτζη Χαμάρτου και της Αναστασίας Αντωνίου Φρ. Μαυρομμάτη στην Παροικία, 30 Ιανουαρίου 1831, «… πλησίον οικονόμος Βατιμπέλας».

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Δημήτριος Χαμάρτος.

–1832. Δημογέροντας και Δήμαρχος Πάρου ο Αντώνιος Ελευθέριου Χαμάρτος (1832).

–1832. Επαρουσιάσθη το παρόν εις ταύτην την επαρχιακήν Δημόνιον Μνημονίαν Πάρου και Αντιπάρου και μεταχωρισθέντος αντιγράφου τούτου εις το βιβλίον της Μνημονίας υπ’ αρ. 524-επεστράφη τω κυρίω Αντωνίω Ελ. Χαμάρτω. Εν Παροικία της Πάρου την 13 Φεβρουαρίου 1832. Ο Επαρχιακός Δ. Μνήμων Πάρου και Αντιπάρου Δημήτριος Καλαβρός. VERSΟ: «Η πούλησις του σιόρ Κοσμά οπού μας έκαμε».

–1832. Ο ιερέας Εφραίμ διορίζεται Έφορος του Αλληλοδιδακτικού Σχολείου Παροικιάς μαζί με τους Δημήτριο Χαμάρτο και Βασίλειο Μαυρομμάτη στις 24 Φεβρουαρίου 1832.

–1832. Ο Δημογέρων της Παροικιάς και αδερφός του δημογέροντα Ελευθέριου Χαμάρτου και μετέπειτα δήμαρχος Παροικιάς υπογράφει έγγραφό του που απευθύνεται προς τον Διοικητή Τοποτηρητή Πάρου, Ναύπλιο, 17 Μαρτίου 1832.

–1832. Δια του παρόντος μου υποφαίνομαι ο κάτωθεν και λέγω ότι η παρόν όπισθεν πούλησις λέγω ότι απέρασε στον υιόν μου και επληρώθηκσαν τα γρόσια παρ’ αυτού και μένει μετά τον θάνατόν μου εις την τελείαν πληρεξουσιότητα του υιού μου Αντωνάκη χωρίς να ημπορέση κανείς μετά την αποβίωσιν μου να τον ενοχλήση εις το παραμικρόν διά την όποσθεν αγορά που είναι στο όνομά μου και να έχει χρέος να κοιτάζη την ψυχήν μου, διό και υποφαίνομαι. 1832: Ιουνίου 19. Ελευθέριος Χαμάρτος με την ευτήν μου βεβαιώ. Σακελλάριος Παροικιάς Κυπραίος μάρτυς. Πέτρος Δ. Καμπάνης μάρτυς.

–1832 Γεννιέται ο τελώνης Ιωάννης Χαμάρος του Αντωνίου. Απεβίωσε το 1930.

–1833. Δημήτριος Χαμάρτος  (Νοτάριος, Ειρηνοδίκης, 1779, 1827, 1833)

–1834. Το 1813 γεννήθηκε ο Μιχαήλ Ζησιμόπουλος, το 1834 νυμφεύεται τη Καλλίτζα ή Καλλιτσώ, κόρη του Αντωνίου Νικ. Πρωτόδικου και της Μαρίνας Αντ. Χαμάρτου, με την οποία απέκτησαν το μοναχοπαίδι τους, τον Κωνσταντίνο (Κωνσταντή) το 1838.

–1835. Αντώνιος Φρ. Μαυρομμάτης (η σύζυγός του αποκαθισά τον γαμπρό της Πέτρο Γ. Χαμάρτο να απέλθει εις την Ιεράν Σύνοδον να καταγγείλει την διάλυσιν του 25 έτους συζυγικού βίου (13 Ιαν. 1835).

–1836. Γεννιέται το 1836 ο γιατρός και δήμαρχος Πάρου Φραγκίσκος Π. Χαμάρτος. Απεβίωσε το 1889.

–1838. Σε διαθήκη Παροικιάς την 1^η Μαίου 1838: «…το χωράφιον εις τοποθεσίαν Σπήλιον ομού και το εμπεριεχόμενον εις αυτό νεοκτισθέν οσπίτιον, πλησίον εις το ρηθέν χωράφι ο κύριος Ελευθέριος Χαμάρτος και ο ίδιος διαθέτης το αμπέλι έχει αγορά από Εμμανουήλ Ρίτζον εις την θέσιν Σπήλιον πλησίον αυτόν ο Εμμανουήλ Ν. Σαρρής και ο ίδιος διαθέτης…».

–1840. Το 1840 αναφέρεται η Μοναχή στη Μονή Χριστού του Δάσους Φεβρωνία Χαμάρτου.

–1843. Στις 16  Οκτωβρίου 1843 η συνέλευση των εκλογέων διελύθη λόγο μη παρουσίας του δημάρχου Πάρου Καμπάνη. Η συνέλευση προσκάλεσε εγγράφως τον Δήμαρχο να παρευρεθεί την επομένη.

Ο δήμαρχος Πάρου Θ. Καμπάνης και ο γραμματέας Χαμάρτος πραγματοποιούν συνέλευση προς εκλογήν πληρεξουσίων και υπογράφουν το σχετικό έγγραφο στο οποίο αναφέρουν τους κατά τη γνώμη τους, νόμιμους εκλογείς:

Παροικιά: Φρ. Κρ. Μαύρος, Δημήτριος Δελαγγραμάτης, Γεώργιος Μαύρος, Ιωάννης Δελαγραμμάτης, Αντώνιθος Δελαγραμμάτης, Δημήτριος Πρωτόδικος.

Ωλίαρος: Αναγνώστης Τριαντάφυλλος, Βασίλειος Φαρούπος.

Στην Νάουσα, στα Μάρμαρα, στον Κώστο, Τσιπίδο και Δραγουλά, αναγνωρίζει τους ίδιους με την αντιπολίτευση. Για τους εκλογείς των Λευκών αναφέρει: «εκλεγχθέντες οχλαγωγικώς εν απουσία του ειδικού παρέδρου προσβληθέντος και αποχωρήσαντος και ξυλοκοπηθέντος των πολιτών»! Πάντως ο πάρεδρος Λευκών Κ. Χανιώτης, υπογράφει το έγγραφο των αποτελεσμάτων την 8 Οκτωβρίου.

Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται πως εξελέχθησαν πληρεξούσιοι οι Φραγκίσκος Κρ. Μαύρος και Δ. Δημητρακόπουλος. Δηλαδή όλη η φασαρία έγινε για να εκλεγεί ο Φρ. Μαύρος στην θέση του Ζ. Μάτσα Μαυρογένη!

–1843. Στις 17  Οκτωβρίου 1843 η συνέλευση της αντιπολίτευσης επαναλαμβάνεται, αλλά πάλι χωρίς τον Δήμαρχο Θ. Καμπάνη ο οποίος κατηγορείται από τους παρευρισκομένους ότι «αισθάνεται ανώτερος του νόμου και προβάλει ανύπαρκτες προφάσεις». Η συνέλευση αποφασίζει να προχωρήσει στην εκλογή χωρίς τον Δήμαρχο! Πρόεδρος ανέλαβε ο Δ. Χαμάρτος και προσυπέγραψαν τα 5 γεροντότερα μέλη Ν. Πούλιος, Ιωάννης Καπαρός, Λεονάρδος Κονδύλης, Ηλίας Σαράντος, Νικόλαος Ρούσσος. Οι εκλογείς ήταν οι εξής:
Πόλις Παροικίας (Δήμαρχος Θ. Καμπάνης): Ζώρζης Μ Μαυρογένης, Δημήτριος Χαμάρτος, Πέτρος Μαυρομμάτης, Ν Α Ψαράκης, Αντ Ελ Χαμάρτος, Λεονάρδος Κονδύλης.
Κωμόπολις Λευκών (Πάρεδρος Κωνσταντίνος Χανιώτης): Εμμανουήλ Ν Αρκάς, Νικόλαος Γ Ρούσσος, Νικόλαος Γ Παντελαίος, Ιωάννης Α Δεσύλλας.

Κωμόπολις Ναούσης (Δήμαρχος Ν. Μαλατέστας): Δημήτριος Π Δημητρακόπουλος, Ηλίας Σαράντος, Ιωάννης Μεταξάς, Αντώνιος Κορτιάνος (δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας).
Χωρίον Κώστου(Πάρεδρος Ιωάννης Α. Καπαρός): Ιωάννης Α Καπαρός, Αναστάσιος Ρούσσος
Χωρίον Δραγουλά (Πάρεδρος Νικήτας Ν. Άγουρος): Γεώργιος Κληρονόμος
Χωρίον Μαρμάρων (Πάρεδρος Νικήτας Ν. Άγουρος): Ιωάννης Γιαννουλάκης, Νικήτας Άγουρος (δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας).

Χωρίον Τσιπίδου (Δήμαρχος Μαρπήσσης ΓΣ Δελαγραμμάτης): Νικόλαος Βατιμπέλας, Νικόλας Πόυλιος, Γεώργιος Σ Δελαγραμμάτης (απών).

Χωρίον Ωλιάρου (Πάρεδρος Δ. Βιάζης): Παναγής Καλάργυρος, Ματθαίος Μαούνης.
Τα αποτελέσματα ανέδειξαν πληρεξουσίους Πάρου τους Δ. Π. Δημητρακόπουλο (21 ψήφοι) και Ζ. Μάτσα Μαυρογένη (21). Συμμετείχαν και οι Νικόλαος Ψαράκης (Παροικιά, 11 ψήφοι), Ν. Βατιμπέλας (Τσιπίδος, 7), Λεονάρδος Κονδύλης (Παροικία, 7), Νικόλαος Μαλατέστας (Νάουσα, 6 ψήφοι), Κωνσταντίνος Δαμίας (Παροικία, 6), Π. Μαυρομάτης (Παροικία, 6).

Ο Δήμαρχος Πάρου αρνήθηκε να επικυρώσει τις υπογραφές και συνεπώς την εκλογή.

–1847. Συμβολαιογράφος Πάρου το 1847 ο Χαμάρτος Δημήτριος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονος κτηματίας Αντώνιος Ελ. Χαμάρτος, ο 63χρονος κτηματίας Δημήτριος Χαμάρτος, ο 42χρονος κτηματίας Πέτρος Γ. Χαμάρτος και ο 35χρονος κτηματίας Πέτρος Δ. Χαμάρτος.

–1856. Το 1856 αναφέρεται ο 70χρονος Χαμάρτος Δημήτριος ως δημογέροντας και δημόσιος νοτάριος Παροικιάς.

–1862. Δωρητήριον Πάρου, 9 Φεβρ. 1862, Αντωνίου Ελευθ. Χαμάρτου.

–1886. Το 1886 γεννιέται ο Χαμάρτος Αντώνιος του Ιωάννη και της Μαρουσώς Πάσσου, έμπορος κάτοικος Παροικιάς. Παντρεύτηκε την Ελένη Ζουμή και απέκτησαν τον Γιάννη (1920) και την Ειρήνη.

–1888. Γεννιέται το 1888 η Χαμάρτου Αικατερίνη του Ιωάννη και της Μαρουσώς. Παντρεύτηκε τον Γεώργιο Γράβαρη και απέκτησαν τον Ιωάννη Γ. Γράβαρη (1907), τον Γρηγόριο Γ. Γράβαρη (1912) και την Ελένη.

–1889.Ο Φραγκίσκος Π. Χαμάρτος Ιατρός, σπούδασε στο Παρίσι. Εξάσκησε το επάγγελμά του στη Μύκονο και στην Πάρο. Εκλέχθηκε λίγο πριν τον θάνατο του Δήμαρχος Πάρου. Πέθανε στην Πάρο τον Ιανουάριο του 1889 άγαμος.

–1889. Το 1889 γεννιέται ο Φραγκίσκος Χαμάρτος του Ιωάννη και της Μαρουσώς. Σύζυγός του η Χάιδω Δελαγραμμάτη. Απέκτησαν τον Ιωάννη Φρ. Χαμάρτο.

–1891. Γεννιέται το 1891 η Καλυψώ Χαμάρτου του Ιωάννη και της Μαρουσώς. Σύζυγός της ο Στέλιος Καμπάνης. Τέκνο τους ο Νικόλαος Στ. Καμπάνης.

–1891. Αεροπαγίτης ο παριανός Νικόλαος Αντ. Χαμάρτος (1891).

–1892. Επιγραφή του 1892 στην Μονή του Χριστού του Δάσους  αναφέρεται η Μοναχή Φεβρωνία Π. Χαμάρτου.

–1899. Το 1899 γεννιέται η Χαμάρτου Ελένη του Αντωνίου κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1911. Φραγκίσκος Ιω. Χαμάρτος. φώτο του 1911. (Αρχείο Μιχάλη Ρουμπάνου).

–1920. Το 1920 γεννιέται ο Χαμάρτος Ιωάννης του Αντωνίου ιδ. υπάλληλος κάτοικος Παροικιάς.

–1921. Το 1921 γεννιέται η Χαμάρτου Ειρήνη του Αντωνίου κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1923. Ιωάννης Αντ. Χαμάρτος (1923) τελώνης.

–1928. Στρατηγός Ιωάννης Φρ. Χαμάρτος (1928).

–1945. Ο Γιάγκος Χαμάρτος απεικονίζεται σε φωτογραφία του 1945 μπροστά από τον μύλο στο Λιμάνι της Παροικιάς.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Χαμάρτος Αντώνιος του Ιωάννη έμπορος και ο γιός του Ιωάννης κάτοικος Παροικιάς.

–1955. Το 1955 ο Αναστάσης Κυλάκος νυμφεύεται  την Παριανή Χαμάρτου Ειρήνη αποκτώντας δύο κόρες.

–1975 Το 1975 απεβίωσε ο παριανός Αντώνιος Χαμάρτος αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου,  (1891-1975).

–Χαμηλοθώρης: Το συγκεκριμένο επίθετο ήρθε στη Νάουσα το 1795 από το χωριό Μονή της Νάξου, πρόκειται για επίθετο παρατσούκλι και το σπουδαιότερο ότι είναι κλάδος της οικογένειας Σομαρίπα SOMARIPA. Ο Δούκας Somaripa εκτός από ανοιχτόχρωμος ήταν ψηλός με αποτέλεσμα όλους να τους κοιτάει από ψηλά έτσι κι απέκτησε το ψευδώνυμο ABASO VISTA= Βλέπω χαμηλά= Χαμηλοθωρώ= Χαμηλοθώρης. Ο γενάρχης του κλάδου της Πάρου είναι ο Ιάκωβος Χαμηλοθώρης ο οποίος ήταν αποκόπτης (εκτιμητής κτημάτων).

–1785. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 59χρονος γεωργός Χαμηλοθώρης Ιάκωβος (γεν. 1785).

–1795. Το 1795, μαρτυρία για την οικογένεια Ιάκωβου Χαμηλοθώρη στη Νάουσα.

–1805. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χαμηλοθώρης Ιωάννης του Ιάκωβου, 78 ετών, εργάτης από τη Νάουσα (γεν. 1805).

–1809. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Ιωάννης Χαμηλοθώρης (γεν. 1809).

–1814. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος  ο 30χρονος γεωργός Γεώργιος Ι. Χαμηλοθώρης (γεν. 1814).

–1821. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χαμηλοθώρης Αντώνιος του Ιάκωβου, ετών 62, γεωργός από τη Νάουσα (γεν. 1821).

–1827. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χαμηλοθώρης Εμμανουήλ του Ιάκωβου, 56 ετών, γεωργός από τη Νάουσα (γεν. 1827).

–1839. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χαμηλοθώρης Νικόλαος του Ιωάννη, 44 ετών, γεωργός από τη Νάουσα (γεν. 1839).

–1845. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χαμηλοθώρης Ιωάννης του Γεωργίου, 38 ετών, γεωργός από τη Νάουσα (γεν. 1845).

–1845. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χαμηλοθώρης Χρήστος του Ιωάννη, 38 ετών, εργάτης από τη Νάουσα (γεν. 1845).

–1857. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χαμηλοθώρης Γεράσιμος του Γεωργίου, 26 ετών, ναύτης από τη Νάουσα (γεν. 1857).

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Χαμηλοθώρης Αντώνιος του Ιάκωβου, ετών 64, γεωργός από τη Νάουσα, Χαμηλοθώρης Εμμανουήλ του Ιάκωβου, 58 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Χαμηλοθώρης Ιωάννης του Ιάκωβου, 80 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, Χαμηλοθώρης Ιωάννης του Γεωργίου, 40 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Χαμηλοθώρης Νικόλαος του Ιωάννη, 46 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Χαμηλοθώρης Χρήστος του Ιωάννη, 40 ετών, εργάτης από τη Νάουσα και ο Χαμηλοθώρης Γεράσιμος του Γεωργίου, 28 ετών, ναύτης από τη Νάουσα.

–1903. Στις 14 Νοεμβρίου 1903 ο 33χρονος αρτοποιός από την Πάρο Ιάκωβος Χαμηλοθώρης του Νικολάου και της Αικατερίνης Βελέντζα [κάτοικοι Πάρου], παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Πάρο Ελπίς Γιαννίτση, του Κωνσταντίνου και της Κυριακής Διαλινού [κάτοικοι Πάρου].

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 81χρονος κάτοικος Νάουσας, Χαμηλοθώρης Ιάκωβος του Νικολάου, αρτοποιός, ο 40χρονος αρτοποιός Χαμηλοθώρης Παναγιώτης του Ιωάννη, ο Χαμηλοθώρης Παντελής του Πιππή 35 ετών γεωργός, ο 44χρονος γεωργός Χρήστος Χαμηλοθώρης του Φραγκίσκου και ο 47χρονος ναυτικός Χαμηλοθώρης Νικόλαος του Ιάκωβου.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Χαμηλοθώρη Μαρία, όνομα συζύγου Παναγιώτης, όνομα πατρός Ιωάννης Κόλιας, και η Ρούσσου Ζαννή, όνομα συζύγου Αναστάσιος, όνομα πατρός Πέτρος Χαμηλοθώρης, η Χαμηλοθώρη Νικολέττα, όνομα συζύγου Νικόλαος, όνομα πατρός Γ. Τριπολιτσιώτης, η Κάπαρη Νικολέτα, όνομα συζύγου Νικόλαος, όνομα πατρός Πίπης Χαμηλοθώρης, η Χαμηλοθώρη Άννα, όνομα συζύγου Παντελής, όνομα πατρός Γ. Καπούτσος, η Βασιλοπούλου Αικατερίνη, όνομα συζύγου Μιχαήλ, όνομα πατρός Ιάκωβος Χαμηλοθώρης και η Μπαφίτη Καλλίτσα, όνομα συζύγου γεώργιος, όνομα πατρός Πέτρος Χαμηλοθώρης.

 

–Χάμπας:

–1792. Στις 10 Οκτωβρίου 1792 ο Πριμικήριος Ρούσσος πωλεί το σπίτι του που είχε αγοράσει από τη Μαρία Ιωάννη Χάμπα, στον Μιχαήλ Καρυστινό, για 40 γρόσια.

–Χανιώτης: Επίθετο-πατριδωνύμιο= καταγωγή από τα Χανιά Κρήτης. Σε πατριδωνυμιακά επίθετα, πολλές φορές συναντάμε να μην υπάρχουν κοινοί συγγενικοί κλώνοι, αυτό συμβαίνει διότι το μόνο κοινό που έχουν είναι ο τόπος καταγωγής μιας και το επίθετό τους ήταν άλλο και στην πορεία το πατριδωνύμιο έγινε παρατσούκλι και το παρατσούκλι επίθετο.

Η παλαιότερη αναφορά είναι του 1583 και ίσως να μην σχετίζεται με τις άλλες του 18^ου αι.

 Ένας από τους γενάρχες της πολύκλαδης αυτής οικογένειας είναι ο Παρδάλης αλλά και ο Λεονταράκης, γνωστό επώνυμο στην Κρήτη, έφθασε στην Πάρο την εποχή της Τουρκοκρατίας.

Ύστερα εξέπεσαν σε παρωνύμιο ή επώνυμο, όπως έχει συμβεί και με άλλα επώνυμα.

Ένας κλάδος των Χανιωταίων από τις Λευκες είναι στην Πάτρα πριν το 1888: Ο Πέτρος Χανιώτης (μάλλον του Κωνσταντίνου και της Σωτηρίας), έφυγε από τις Λεύκες και πήγε στην Πάτρα. Εκεί δημιούργησε εργοστάσιό το 1888 κατασκευής Πλαστιγγών και Χρηματοκιβωτίων. Είχε έναν αδερφό Ιωάννη που τα εγγόνια του μένουν ακόμα στην Πάτρα, έναν αδερφό, μάλλον Θωμά, που κάποιοι απόγονοι του είχαν μεγάλη θέση στη ζυθοποιία Φιξ.

–1583. Το 1583 αναφέρεται ο Χανιώτης Σταμάτης του ποτέ Μιχελή.

–1712. Σε έγγραφο της 2ας Μαΐου 1712, στο οποίο ο Τζώρτζης Τζιμιλιάρης πωλεί του Τζανή Χανιώτη «σπίτι, αμπέλι, χωράφια και ει τι άλλο τίποτες ευρίσκεται διά 40 ρεάλια»

–1729. έτος 1729, Τζανή Χανιώτη διαθήκη στις Λεύκες. Το επώνυμο Λεονταράκης, γνωστό στην Κρήτη, το έφερε ο πρώτος Κρητικός που έφθασε στην Πάρο την εποχή της Τουρκοκρατίας. Ύστερα εξέπεσε σε παρωνύμιο ή επώνυμο, όπως έχει συμβεί και με άλλα επώνυμα: Παρδάλης (σήμερα Χανιώτης), Λεμονάκης (Κρητικός), Χειμωνάκης σήμερα Ραγκούσης), Τσολάκης (σήμερα Ρούσσος).

–1739. Πρακτικό εκλογών κατά την Γεν. Συνέλευση στις 30 Αυγούστου 1739 απεσταλμένου των κοινών της Πάρου στην Κωνσταντινούπολη, εκλέγουν τον Νικόλαο Μαυρογένη, προκειμένου να διαπραγματευθεί τα οικονομικά θέματα του νησιού. Αναφέρεται ο ιερέας Κεφάλου Στέφανος Χανιώτης.

–1767. Στις 16 Νοεμβρίου 1767 ο Χαρτοφύλαξ Λευκών Γεώργιος Χανιώτης αναφέρεται στη διαθήκη του Θωμά Ραγκούση

–1770. Γόνοι Δελαγραμματαίων Παροικίας: Τζώτζης Συμ. Δελαγραμμάτης *1 (1770) Νοτάριος – Πρόξενος της Ρωσίας στα Ορλωφικά στην Πάρο: Ελένη Δελαγραμμάτη ¬ Μάρκος Μάτζας Μαυρογένης *4 (Δήμαρχος-Βουλευτής) ¬ Μαρουσώ Δ. Δημητρακοπούλου, Ερατώ Νικ. Κονδύλη, Αγγελική Δαμία, Πέτρος Μάτζας Μαυρογένης ¬ Καλυψώ Ζαννή Μάτζα ¬ Μάρκος Μαυρογένης ¬Χαϊδεμένη Σπ. Κρίσπη ¬ Καλυψώ Μάρκ. Μαυρογένη ¬ Κων/νος Ιω. Γράβαρης (Συμβολαιογράφος) ¬ Ιωάννης Κων. Γράβαρης (Συμβολαιογράφος) ¬ Μαρία Χανιώτη ¬ Κων/νος Ι. Γράβαρης (Επιχ/τίας) ¬ Αντιγόνη Γ. Βίγλα (Φαρμακοποιός).

–1779. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 68χρονος γεωργός Μιχαήλ Α. Χανιώτης (γεν. 1779).

–1779. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 68χρονος γεωργός Ιωάννης Π. Χανιώτης (γεν. 1779).

–1784. Στις 18 Φεβρουαρίου 1784 αναφέρεται σε πωλητήριο ο Χαρτοφύλαξ Λευκών Γεωργιος Χανιώτης.

–1784. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 63χρονος κτηματίας Ευαγγελινός Χανιώτης (γεν. 1784).

–1787. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 60χρονος γεωργός Ιωάννης Ν. Χανιώτης (γεν. 1787).

–1789. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος γεωργός Δημήτριος Ζ. Χανιώτης (γεν. 1789).

–1789. Το 1789 γεννιέται ο Δημήτριος Π.Ι. Χανιώτης κτηματίας κάτοικος Λευκών.

–1791. Ο χαρτοφύλαξ Λευκών Χανιώτης Στέφανος υπογράφει γράμμα του Μητροπολίτη Παροναξίας στη Νάξο στις 7 Σεπτεμβρίου 1791.

–1792. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 55χρονος κτηματίας Γεώργιος Χ. Χανιώτης (γεν. 1792).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο Χανιώτης Νικόλαος (γεν. 1974) 53 ετών γεωργός. Απεβίωσε το 1847).

–1794. Το 1794 γεννιέται ο Χανιώτης Γεώργιος Χ.. Απεβίωσε το 1859. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Στέφανος Γ. Χανιώτης (γεν. 1794).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Κωνσταντίνος Ι. Χανιώτης (γεν. 1794).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Ιωάννης Μ. Χανιώτης (γεν. 1794).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Γεώργιος Π. Χανιώτης (γεν. 1794).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος κτηματίας Δημήτριος Π.Ι. Χανιώτης (γεν. 1794).

–1799. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος γεωργός Δημήτριος Γ. Χανιώτης(γεν. 1799).

–1799. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος γεωργός Θεολόγος Χανιώτης (γεν. 1799).

–1802. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 45χρονος γεωργός Μιχαήλ Αθ. Χανιώτης (γεν. 1802).

–1802. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 45χρονος γεωργός Αθανάσιος Χανιώτης (γεν. 1802).

–1803. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 44χρονος γεωργός Βασίλειος Χανιώτης (γεν. 1803).

–1804. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος γεωργός Γεώργιος Ν. Χανιώτης (γεν. 1804).

–1804. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος γεωργός Μανόλης Α. Χανιώτης (γεν. 1804).

–1804. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος γεωργός Ιωάννης Γ. Χανιώτης (γεν. 1804).

–1806. Το 1806 γεννιέται ο Δημήτριος Μ. Χανιώτης γεωργός κάτοικος Λευκών.

–1807. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Ιωάννης Π.Φ. Χανιώτης (γεν. 1807).

–1807. Ο χαρτοφύλαξ Στέφανος Χανιώτης φέρεται ως ανακαινιστής το 1807 αγώστον τίνος ναού σε επιγραφή που υπάρχει σε σκαλάκι στο κάστρο Παροικιάς.

–1808. Το διώροφο αρχοντικό του Τζώρτζη Δελαγραμμάτη, ύστερη αναγέννηση, με μαρμάρινα σκαλιά πλαίσια στα παράθυρα και στις πόρτες, βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο των Λευκών, δίπλα στην Αγία Θεοδοσία. Το 1808 προικοδοτήθηκε στην κόρη του Ελένη Μάρκου Μαυρογένη η οποία το 1828 το επούλησε στον εξάδερφό της Δημήτρη Παπαϊωάννου Χανιώτη, παππού εκ μητρός του μακ. Παπά Δημήτρη Ιωάν. Ρούσσου, στους κληρονόμους του οποίου υπάρχει.

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος γεωργός Δημήτριος Μ. Χανιώτης (γεν. 1809).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος κτηματίας Εμμανουήλ Ζ. Χανιώτης (γεν. 1809).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος εργάτης Πέτρος Ι. Χανιώτης (γεν. 1809).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος γεωργός Νικήτας Αθ. Χανιώτης (γεν. 1809).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος γεωργός Θεόδωρος Μ. Χανιώτης (γεν. 1809).

–1810. Στις 13 Μαρτίου 1810 ο Σακελλίων Λευκών Χανιώτης αναφέρεται σε έγγραφο βεβαίωσης του τίτλου του σακελλίωνα Λευκών. 

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Γεώργιος Ι. Χανιώτης (γεν. 1812).

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Νικόλαος Γ. Χανιώτης (γεν. 1812).

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Ιωάννης Γ. Χανιώτης (γεν. 1812).

–1813. Ο Σκευοφύλαξ Κονταράτος υπογράφει σε σημείωμα στις Λεύκες στις 29 Αυγούστου 1813. Αναφέρεται στην μεταπώληση χωραφιών από την Κατερίνα σύζυγο του μακαρίτη Νικ. Κονταράτου. Το κείμενο συντάχθηκε από τον χαρτοφύλακα Λευκών ιερέα Στέφανο Χανιώτη με μάρτυρες τον σκευοφύλακα Κονταράτο και τον Ιωάννη Βαλσαμή.

–1814. Στις Λεύκες στις 6 Ιανουαρίου 1814 ο σινιόρ Κωνσταντάκης Χανιώτης πωλεί εις τον Λιπράνδο Ραγκούση δύο χωράφια.

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Γεώργιος Α. Χανιώτης (γεν. 1814).

–1815. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 32χρονος γεωργός Μιχαήλ Ι. Χανιώτης (γεν. 1815).

–1815. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 32χρονος γεωργός Ιωάννης Δ. Χανιώτης (γεν. 1815).

–1816. Πώληση χωραφιού. Λεύκες 1816, Ιουνίου 6. «Η κυρά Ρήνη χήρα του Παναγιωτάκη Παπαδόπουλου πωλεί στον Νικολάκη Παντελαίο ένα χωράφι που βρίσκεται στον οικισμό Μάλτες για 50 γρόσια, ο δε Μοσχονάς Χανιώτης το έχει αποκόψει ως αποκόπτης – εκτιμητής, για 40 γρόσια». Το έγγραφο συνέταξε ο Μιχαήλ Βαλσαμής και υπέγραψε ως μάρτυρας ο παπα Πέτρος Αρκάς, εφημέριος Λευκών.

–1816. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 31χρονος γεωργός Ιωάννης Γ. Χανιώτης (γεν. 1816).

–1816. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 31χρονος εργάτης Αντώνιος Μιχ. Χανιώτης (γεν. 1816).

–1816. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 31χρονος κτηματίας Γεώργιος Δ. Χανιώτης (γεν. 1816).

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Περούλης Ι. Χανιώτης (γεν. 1817).

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος κτηματίας Αθανάσιος Θ. Χανιώτης (γεν. 1817).

–1818. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 29χρονος γεωργός Κωνσταντίνος Ι. Χανιώτης (γεν. 1818).

–1818. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 29χρονος γεωργός Γεώργιος Θ. Χανιώτης (γεν. 1818).

–1819. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 28χρονος γεωργός Θεόδωρος Γ. Χανιώτης (γεν. 1819).

–1819. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 28χρονος γεωργός Νικόλαος Δ. Χανιώτης (γεν. 1819).

–1821. Το 1821 αναφέρεται ο αγωνιστής Χανιώτης Γεώργιος, γιός του παπά Γιάννη Χανιώτη από τις Λεύκες. Χιλίαρχος. Τρείς φορές στρατολόγησε Παριανούς: την α’ 20 και πήγε στον Δ. Υψηλάντη, την β’ 25 στην Χίο και τη γ’ 25 στο Π. Μαυρομιχάλη.

–1821. Το 1821 γεννιέται ο Χανιώτης Γεώργιος Δ.. Απεβίωσε το 1859. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Ανδρέας Ι. Χανιώτης (γεν. 1821).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Αθανάσιος Ζ. Χανιώτης (γεν. 1821).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Νικόλαος Γ. Χανιώτης (γεν. 1821).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Γεώργιος Μ. Χανιώτης (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Στέφανος Γ. Χανιώτης (γεν. 1822).

–1822. Σε έγγραφο των Παριανών στους Υδραίους στις 13 Απριλίου 1822 αναφέρεται ο Γεώργιος Χανιώτης κάτοικος Λευκών.

–1823. Στις 12 Φεβρουαρίου 1823 ο Χαρτοφύλαξ Λευκών συντάσσει Στέφανος Χανιώτης πωλητήριο.

–1823. Ιερέας Χανιώτης Φραγκίσκος υπογράφει έγγραφο Κεφάλου στις 8 Οκτωβρίου 1823.

–1824. Παπα Γιάννης Χανιώτης, αναφέρεται το 1824, γιός του ο αγωνιστής Γεώργιος Χανιώτης.

–1824. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1824 ο παπά Φραγκίσκος Χανιώτης υπογράφει πρακτικό εκλογής «εκλεκτών» του Δραγουλά.

–1825. Ο ιερέας και πνευματικός Ιωάννης Χανιώτης υπογράφει έγγραφο κατοίκων Λευκών στις 5 Νοεμβρίου 1825 που αφορά τον ιερέα Νικόλαο Παντολέοντα.

–1827. Στις 11 Οκτωβρίου 1827 ο Χαρτοφύλαξ Λευκών Στέφανος Χανιώτης αναφέρεται  σε έγγραφο Παροικιάς συμφωνίας καλλιέργιας αμπελίου  

–1829. Ο ονομαστικός κατάλογος των μαθητών του Αλληλοδιδακτικού Σχολείου της Νάουσας του σχολικού έτους 1829.

«Οι μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της κομοπόλεως Ναούσης»

Φραγκίσκος Χανιώτης ετών 9

–1829. Το 1829 αναφέρεται ο Ανεστάσης Χανιώτης.

–1829. Ο ιερέας Βασίλειος Χανιώτης χορηγός 10 γροσίων για το «συστηθησόμενον Αλληλοδιδακτικόν Σχολείων» στις 5 Δεκεμβρίου 1829.

–1829. Ο Χαρτοφύλαξ Γεώργιος Χανιώτης προσφέρει 15 γρόσια για το συστηθησόμενον αλληλοδιδακτικόν Σχολείον το 1829.

–1829. Το 1829 γεννιέται ο Χανιώτης Στέφανος Γ.. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1830. Το 1830 γεννιέται ο Χανιώτης Ν. Γ.. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1830. Στις 8 Φεβρουαρίου 1830 ο ιερέας Βασίλειος Χανιώτης και ο Χαρτοφύλαξ Στέφανος Χανιώτης εκ Λευκών αναφέρεται στον Κατάλογο του Παροναξίας Ιερόθεου.

–1830. Στις 24 Ιουνίου 1830 αναφέρεται σε Κατάλογο ο Ιερέας Λευκών Ιωάννης Χανιώτης να αγοράζει χωράφι στην Παροικιά.

–1830. Ο ιερέας και πνευματικός Ιωάννης Χανιώτης αναφέρεται σε έγγραφο Λευκών στις 21 Δεκεμβρίου 1830.

–1831. Λεύκες 1831 Μαΐου 2. Ο μαθητής της Αλληλοδιδακτικής Σχολής Λευκών Χανιώτης Ι. Κωνσταντίνος, Χανιώτης Θ. Αθανάσιος,  Χανιωτοπούλα Μαρουσώ και Χανιώτης Κωνσταντίνος.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Ν. Χανιώτης καθώς  και οι Δημήτρης, Γεώργιος, Θεολόγος και Βαγγελινός Χανιώτης από τα χωριά του Κεφάλου.

–1832. Στις 26 Δεκεμβρίου 1832 ο ιερέας Ιωάννης Χανιώτης αγοράζει τα πατρικά σπίτια της Ελέγκως Τζωρτζάκη Δελαγραμμάτη στις Λεύκες, στη γειτονιά της Ανάστασης. Ελέγκο είχε παντρευτεί τον άρχοντα Παροικιάς, βουλευτή και Φιλικό Μάρκο Πέτρου Μάτζα Μαυρογένη.

–1834. Το 1834 γεννιέται ο Χανιώτης Βασίλειος. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1835. Ο Χαρτοφύλαξ Γεώργιος Χανιώτης συντάσσει έγγραφο Λευκών στις 15 Σεπτεμβρίου 1835.

–1837. Οι δήμοι Πάρου το 1837 έχουν τους εξής δημάρχους και εισπράκτορες: Δήμος Υρίας, δήμαρχος Νίκ. Αρκάς και εισπράκτορας Θεόδωρος Χανιώτης.

–1841. Το 1841 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Νικόλαος του Ιωάννη και ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Στέφανου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1842. Προικοσύμφωνο Στέφ. Ρούσσου (Γυαλιστή) και Χαδούσας Νικ. Χανιώτου, της οποίας μητέρα ήταν η Μαρίνα Ν. Χανιώτου (Λεύκες 30 Νοεμ. 1842) «Μίαν χαμόγαιον οικίαν με τον άνωθεν αυτής αέρα και με το συνεχόμενον μ’αυτήν ήμισυ κηπάριον, κειμένην εντός της κωμοπόλεως Λευκών Του Δήμου Μαρπήσσης της Πάρου, κατά την θέσιν του Κερκουλά το Στενό και συνοδευομένη εις μέν την οικίαν η ετέρα οικία της αναφερόμενης Μαρίνας, εις δε το κηπάριον το έτερον ήμισυ κηπάριον, της αδερφής της Καλής συζύγου Νικολάου Πανόργιου». 

–1843. Στις 6  Οκτωβρίου 1843 ο διοικητής της Επαρχίας Νάξου ΜΔ Τσαμαδός, ενημερώνει τον Δήμαρχο Μαρπήσσης για τα «εμπόδια» στην εκλογική διαδικασία Λευκών και Τσιπίδου. Στις Λεύκες αναφέρονται σοβαρά επεισόδια με διαπληκτισμό του παρέδρου Κ. Χανιώτη. Οι εκλογές στις Λεύκες ολοκληρώθηκαν στις 8/10 και στην Μάρπησσα στις 10 Οκτωβρίου 1843.

–1843. Τα 1843 γεννήθηκε στις Λεύκες ο Στέφανος Κωνσταντίνου Χανιώτης. Πέθανε το 1932.

–1843. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Φραγκίσκος Δημητρίου Χανιώτης (γεν. 1843), ετών 60, γεωργός, χήρος. Απεβίωσε στις 31 Αυγούστου 1906.

–1843. Το 1843 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Ιωάννης του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1844. Το 1844 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Πέτρος του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Χανιώτης Μ. Φραγκίσκος, ο 26χρονος εργάτης Μοσχονάς Χανιώτης, ο 39χρονος γεωργός Μνιός Χανιώτης.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο Δήμου Μάρπησσας στις 5 Μαΐου 1844 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Βαγγέλης Α. Χανιώτης.

–1846. Το 1846 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Σπυρίδων του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Δραγουλά του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο Χανιώτης Π.Φ. Δημήτριος 38 ετών γεωργός.

–1848. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Δημητρίου Χανιώτης (γεν. 1848), ετών 55, μανάβης, έγγαμος.

–1848. Το 1848 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Δημήτριος του Νικολάου και ο Χανιώτης Νικόλαος του Πέτρου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1849. Το 1849 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Μαρίνος του Θεόδωρου, ο Χανιώτης Λεωνίδας του Γεωργίου και ο Χανιώτης Χριστόδουλος του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1850. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ασημίνα Πέτρου Χανιώτη (γεν. 1850), ετών 53, οικιακά, έγγαμος.

–1850. Το 1850 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Ιωάννης του Περούλη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1851. Το 1851 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Νικολάου και Χανιώτης Περούλης του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1852. Το 1852 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Ιωάννης του Μιχαήλ. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1853. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αννέζα Ιωάννη Χανιώτη (γεν. 1853), ετών 50, οικιακά, χήρα.

–1853. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαργαρίτα Νικολάου Χανιώτη (γεν. 1853), ετών 50, οικιακά, χήρα.

–1853. Το 1853 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1854. Το 1854 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Νικήτα και ο Χανιώτης Νικόλαος του Δημητρίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1855. Το 1855 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Αντωνίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1855. Ιερέας Κωνσταντίνος Χανιώτης, γνωστός σε διαθήκη Λευκών του 1855.

–1856. Στης εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 21 Οκτωβρίου 1856 αναφέρεται ο Ιωάννης Γ. Χανιώτης κτηματίας κάτοικος Λευκών.

–1856. Το 1856 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιωάννη και ο Χανιώτης Μιλτιάδης του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1857. Το 1857 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Αντώνιος του Νικολάου και ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Μιχαήλ. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1858. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Φραγκίσκος Βασιλείου Χανιώτης (γεν. 1858), ετών 45, αγωγιάτης, έγγαμος.

–1858. Το 1858 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιακώβου, ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Γεωργίου και ο Χανιώτης Ιωάννης του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1859. Το 1859 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Ευάγγελος του Βασιλείου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1860. Το 1860 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Ιάκωβος του Γεωργίου, ο Χανιώτης Ιωάννης του Κωνσταντίνου, ο Χανιώτης Μάρκος του Ιωάννη και ο Χανιώτης Νικόλαος του Κωνσταντίνου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1860. Έρανος "υπέρ των εν Συρία παθόντων χριστιανών" και τα ονόματα όσων συνεισέφεραν δημοσιεύονταν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Φ. Χανιώτης, Ν.Γ. Χανιώτης, και Μ.Γ. Χανιώτης από τις Λεύκες.

–1861. Το 1861 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Αντωνίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1862. Απόφαση αριθ,1, της 31^ης Ιανουαρίου του 1862 του Δημοτικού Συμβουλίου Μάρπησσας. «Εγκρίνει επ’ ονόματι του τελευταίου πλειοδότου Ν. Εμμ. Αρκά του Δημοτικού επί του ελαίου φόρου δια δραχμάς εβδομήκοντα. Η παρούσα κοινοποιηθήσεται όπου δέον εν τω Δημοκαταστήματι την 31 Ιανουαρίου 1862. Το Δημ. Συμβούλιο ο Πρόδρος Γεώργιος Χ. Χανιώτης, Κ. Αρκάς, Β. Χανιώτης, Ιωάννης Ν. Κονταράτος, Πέτρος Πυργής, Εμμ. Μ. Βαλσαμής, Εμμ. Ν. Αρκάς, Γεώργιος Εμ. Δελαγραμμάτης.

–1863. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Καλλίτσα Φραγκίσκου Χανιώτη  (γεν. 1863), ετών 40, οικιακά, έγγαμος.

–1863. Το 1863 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Ιωάννης του Νικολάου, ο Χανιώτης Πέτρος του Κωνσταντίνου και ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένοι στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1864. Ιερέας Κωνσταντίνος Χανιώτης, γνωστός σε προικοσύμφωνο Λευκών στις 1 Φεβρουαρίου 1864.

–1864. Το 1864 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Ιάκωβου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Πέτρου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιωάννη και ο Χανιώτης Ζέππος του Μιχαήλ. Ήταν εγγεγραμμένοι στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1865. Το 1865 γεννιέται στις Λεύκες ο Χανιώτης Μιχαήλ του Θεόδωρου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1865. Απόφαση 3^η της 13^ης Ιουνίου 1865, του Δημοτικού Συμβουλίου Μάρπησσας. Το Δημοτικό Συμβούλιο. (Αφορά στη μεταφορά στον προϋπολογισμό του δήμου, του τρέχοντος έτους.

Ο Δημαρχεύων Ιωάννης Ν. Ρούσσος. Το Δημοτικό Συμβούλειον, ο Προεδρεύων, Εμμ. Ν. Αρκάς, Ν.Μ. Ρούσσος, Ι. Οικονομίδης, Εμμ. Μ. Βαλσαμής, Πέτρος Πυργής, Π.Ι. Χανιώτης, Ν.μ. Ρούσσος, Κ. Αρκάς, Ιωάννης Ν. Κονταράτος.

–1866. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1866. Χανιώτης Φραγκίσκος του Βασιλείου (Δήμαρχος Υρίας 1907-1912), Χανιώτης Κωνσταντίνος του Γεωργίου και Χανιώτης Εμμανουήλ του Δημήτριου.

–1867. Το 1867 γεννιέται ο Χανιώτης Μιχαήλ του Γεωργίου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1867. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1867 ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Νικολάου, ο Χανιώτης Νικόλαος του Ιωάννη και ο Χανιώτης Ιωάννης του Νικολάου.

–1868. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Νικολάου Χανιώτης (γεν. 1868), ετών 35, γεωργός, έγγαμος.

–1869. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Π. Χανιώτης (γεν. 1869), ετών 34, κτίστης, έγγαμος.

–1869. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1869 ο Χανιώτης Δημήτριος του Μοσχονά και ο Χανιώτης Νικόλαος του Πέτρου.

–1870. Στις 13 Δεκεμβρίου 1870 ο 30χρονος οπωροπώλης από την Πάρο Νικόλαος Χανιώτης του Ιωάννη και της Εργίνας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 25χρονη από την Ίο Μαρούλα Χέλμη, του Μιχαήλ και της Αυγουστίνας.

–1870. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1870 ο Χανιώτης Θεολόγος του Ιωάννη.

–1871. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1871 ο Χανιώτης Νικόλαος του Μιχαήλ, ο Χανιώτης Θεόδωρος του Βασιλείου και ο Χανιώτης Θεολόγος του Δημητρίου.

–1872. Το 1872 γεννιέται ο Χανιώτης Γεώργιος του Κωνσταντίνου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1872. Το 1872 γεννιέται ο Κωνσταντίνος Χανιώτης του Στέφανου και της Αγλαΐας (Παντελαίου) από τις Λεύκες. Πήγε για σύντομο χρονικό διάστημα στους θείους του στην Αλεξάνδρια. Στην συνέχεια μετοίκησε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με την μαναβική.  Πέθανε το 1971.

–1873. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1873 ο Χανιώτης Ιωάννης του Νικολάου, ο Χανιώτης Νικόλαος του Γεωργίου, ο Χανιώτης Στέφανος του Παρασκευά και ο Χανιώτης Ζέππος του Αθανασίου.

–1872. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 26χρονος οπωροπώλης Νικόλαος Ι. Χανιώτης, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 21 Ιανουαρίου 1872.

–1872. Σε προικοσύμφωνο στης Λεύκες 30 Ιουλίου 1872 «στο επάνω χωρίο της Αγίας Αικατερίνης και συνορευούσης με οικίαν Νικολάου Γ. Χανιώτου».

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Παρασκευή Νικολάου Χανιώτη (γεν. 1873), ετών 30, οικιακά, χήρα.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Μιχαήλ Χανιώτης (γεν. 1873), ετών 30, γεωργός, έγγαμος.

–1873. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1873 ο Χανιώτης Γεώργιος του Αντωνίου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Ανδρέα και ο Χανιώτης Πέτρος του Βασιλείου.

–1874. Το 1874 γεννιέται ο Χανιώτης Στυλιανός του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1874. Το 1874 γεννιέται ο Χανιώτης Δημήτριος του Βασιλείου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1874. Το 1874 γεννιέται ο Ιωάννης Χανιώτης του Στέφανου και της Αγλαΐας (Παντελαίου) από τις Λεύκες.

–1874. Το 1874 γεννιέται ο Χανιώτης Γεώργιος του Πέτρου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952, το 1953 διαγράφεται ως αποβιώσαντας.

–1875. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Νικολάου Χανιώτης (γεν. 1875), ετών 28, εργάτης, έγγαμος.

–1875. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Παρασκευή Ιωάννη Χανιώτη (γεν. 1875), ετών 28, οικιακά, έγγαμος.

–1875. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μυρωδιά Νικολάου Χανιώτη (γεν. 1875), ετών 28, οικιακά, έγγαμος.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Υρίας του 1875, υπάρχουν εγγεγραμμένοι αρκετοί Χανιώτιδες. Οι περισσότεροι είναι Γεωργοί.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875 του Δήμου Μάρπησσας, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χανιώτης Δημήτρης του Φραγκίσκου 67 ετών κτηματίας από τον Δραγουλά.

–1876. Το 1876 γεννιέται Μαρουσώ Χανιώτη του Στέφανου και της Αγλαΐας (Παντελαίου) από τις Λεύκες.

–1876. Σε πίνακα των γάμων που τελέστηκαν το έτος 1876 (23. Σεπτ. 1876) στις Λεύκες αναφέρεται ο 23χρονος Δημήτριος Χανιώτης του Ιωάννη και της Αικατερίνης να νυμφεύεται την 22χρονη Ασημίνα Αρκά του Μιχαήλ και της Μαρκέτας.

–1876. Σε πίνακα των γάμων που τελέστηκαν το έτος 1876 Ιαν. 18 στις Λεύκες αναφέρεται ότι ο 28χρονος Δημήτριος Χανιώτης του Νικολάου και της Ειρήνης να νυμφεύεται την 25χρονη Άννα Σβορώνου του Ιάκωβου και της Μαρίας.

–1876. Σε πίνακα των γάμων που τελέστηκαν το έτος 1876 Ιαν. 28 στις Λεύκες αναφέρεται ότι ο 28χρονος Ιωάννης Ραγκούσης του Ζώρζη και της Αικατερίνης να νυμφεύεται την 22χρονη Μαρία Χανιώτου του Νικολάου και της Αννούσας.

–1876. Σε πίνακα των γάμων που τελέστηκαν το έτος 1876 Ιαν. 28 στις Λεύκες αναφέρεται ότι ο 35χρονος Σκιαδάς Ζέπος του Λουκά και της Ευφροσύνης να νυμφεύεται την 25χρονη Κωνσταντίνα Χανιώτου του Κωνσταντίνου και της Χριστίνας.

–1876. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1876 ο Χανιώτης Νικόλαος του Κωνσταντίνου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Χανιώτης Ιωάννης του Στέφανου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Νικολάου, ο Χανιώτης Ανδρέας του Πέτρου, ο Χανιώτης Νικόλαος του Γεωργίου, ο Χανιώτης Πέτρος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Ιωάννης του Ανδρέα, ο Χανιώτης Αθανάσιος του Μιχαήλ, ο Χανιώτης Νικήτας του Αθανασίου, ο Χανιώτης Δημήτριος του Νικολάου και ο Χανιώτης Ηλίας του Ιωάννη.

–1876. Το 1876 γεννιέται ο Χανιώτης Πέτρος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1877. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1877 ο Χανιώτης Γεώργιος του Νικολάου, ο Χανιώτης Νικόλαος του Δημητρίου και ο Χανιώτης Χρήστος του Δημητρίου.

–1877. Στις 18 Μαΐου 1877 ο παριανή κηπουρός Γιώργος Χανιώτης 35 ετών και η γυναίκα του Μαριγώ κάτοικοι Σύρου δηλώνουν τον θάνατο της κόρης τους Αικατερίνης 2 μηνών και 15 ημερών κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Δράκος.

–1878. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρίνα Μιχαήλ Χανιώτη (γεν. 1878), ετών 25, οικιακά, έγγαμος.

–1878. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Νικολάου Χανιώτης (γεν. 1878), ετών 25, γεωργός, άγαμος.

–1878. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1878 ο Χανιώτης Δεμένεγος του Γεωργίου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Χανιώτης Αντώνιος του Βασιλείου, ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Πέτρου και ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Ιωάννη.

–1879. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1879 ο Χανιώτης Δημήτριος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Νικόλαος του Περούλη και ο Χανιώτης Γεώργιος του Κωνσταντίνου.

–1880. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Νικολάου Χανιώτης (γεν. 1880), ετών 23, γεωργός, άγαμος.

–1880. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1880 ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Νικόλαος του Αντωνίου, ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Νικολάου, ο Χανιώτης Νικόλαος του Αντωνίου και ο Χανιώτης Μιχαήλ του Δημητρίου.

–1880. Σε έγγραφο τις 20 Φεβρουαρίου 1880 «εμβήκαν του Φ. Χανιώτη οι γάιδαροι εις του Τζιμπούκη, Αποκοπτής Ιωάννης Κληρονόμος, πινάκια δυο, μάρτυρες Ν. Ζομπόνης, Μάρκος Δελέντας, Ιωαν. Λαχταρίδης. Εις τας 4 Μαρτίου εμβήκεν ο γάιδαρος του Σπανόπουλου εις το Τζιμπούκη, το απόκοχε ο αποκοφτής Ι. Κληρονόμος, πινάκια τρία. Νικόλαος Παυλάκης, Πέτρος Καβάλης».

–1881. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1881 ο Χανιώτης Γεώργιος του Περούλη, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Χανιώτης Φώτιος του Στέφανου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Μιχαήλ, ο Χανιώτης Λεονάρδος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Νικήτας του Γεωργίου, ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Νικολάου και ο Χανιώτης Μενέλαος του Κωνσταντίνου.

–1882. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1882 ο Χανιώτης Νικόλαος του Γεωργίου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Χανιώτης Θεόδωρος ή Μενέλαος του Κωνσταντίνου, ο Χανιώτης Μιχαήλ του Αθανασίου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Νικολάου, ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Δημητρίου, ο Χανιώτης Ιωάννης του Κωνσταντίνου και ο Χανιώτης Νικόλαος του Δημητρίου.

–1883. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα Δημητρίου Χανιώτη (γεν. 1883), ετών 20, οικιακά, έγγαμος.

–1883. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαριγώ Νικολάου Χανιώτη (γεν. 1883), ετών 20, οικιακά, άγαμος.

–1883. Το 1883 γεννιέται ο Στυλιανός  Χανιώτης του Στέφανου και της Αγλαΐας (Παντελαίου) από τις Λεύκες.

–1883. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1883 ο Χανιώτης Νικόλαος του Αντωνίου. 

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Χανιώτης Γεώργιος του Μοσχονά, 38 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, κάτοικος Σύρου, Χανιώτης Ιωάννης του Γεωργίου, 57 ετών, γεωργός από τη Νάουσα και ο Χανιώτης Μιχαήλ του Φραγκίσκου, 35 ετών, μεταπράτης από τη Νάουσα.

–1884. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1884 ο Χανιώτης Θεόδωρος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Νικόλαος του Δημητρίου, ο Χανιώτης Δημήτριος του Αθανασίου και ο Χανιώτης Σπυρίδων του Ανδρέα. 

–1885. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1885 ο Χανιώτης Γεώργιος του Αντωνίου και ο Χανιώτης Αντώνιος του Κωνσταντίνου, μετέπειτα γεωργοί, κάτοικοι Αγγερίας, και ο Χανιώτης Νικόλαος του Κωνσταντίνου.

–1885. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Βαρβάρα Ιωάννη Χανιώτη (γεν. 1885), ετών 18, οικιακά, άγαμος.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Χανιώτης Γεώργιος του Μοσχονά, 40 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, κάτοικος Σύρου, Χανιώτης Ιωάννης του Γεωργίου, 59 ετών, γεωργός από τη Νάουσα και ο Χανιώτης Μιχαήλ του Φραγκίσκου, 37 ετών, μεταπράτης από τη Νάουσα. 

–1886. Χανιώτης Στυλιανός του Στέφανου, Χανιώτης Ανδρέας του Πέτρου και Χανιώτης Κωνσταντίνος του Αντωνίου. Έτος γέννησης το 1886 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1887. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Ιωάννη Χανιώτη, ετών 16, οικιακά, άγαμος.

–1887. Χανιώτης Θεόδωρος του Αντωνίου και Χανιώτης Ιωάννης του Δημητρίου. Έτος γέννησης το 1887 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1888. Χανιώτης Αντώνιος του Γεωργίου, Χανιώτης Αθανάσιος του Ιωάννη και Χανιώτης Θρασύβουλος του Κωνσταντίνου. Έτος γέννησης το 1888 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1888. Ένας κλάδος των Χανιωταίων από τις Λευκες είναι στην Πάτρα πριν το 1888: Ο Πέτρος Χανιώτης (μάλλον του Κωνσταντίνου και της Σωτηρίας), έφυγε από τις Λεύκες και πήγε στην Πάτρα. Εκεί δημιούργησε εργοστάσιό το 1888 κατασκευής Πλαστιγγών και Χρηματοκιβωτίων. Είχε έναν αδερφό Ιωάννη που τα εγγόνια του μένουν ακόμα στην Πάτρα, έναν αδερφό, μάλλον Θωμά, που κάποιοι απόγονοι του είχαν μεγάλη θέση στη ζυθοποιία Φιξ και μάλλον είχε και έναν αδερφό καλόγερο Δημήτριο. Ο Πέτρος Χανιώτης είχε ένα γιό που ακολούθησε το επάγγελμά του και δύο κόρες που και οι δύο παντρεύτηκαν και έκαναν οικογένειες στην Αθήνα. Η μεγαλύτερη η Φανή πέθανε το 2003, απέκτησε δυο γιούς και τα παιδιά και τα εγγόνια της μένουν στην Αμερική. Η Κούλα (πέθανε το 1976) παντρεύτηκε τον Γρηγόρη Χασάπη, έκανε ένα γιο και δυο κόρες. Όλοι οι απόγονοι του Πέτρου Χανιώτη δεν είχαν καμία επαφή με Πάρο εδώ και τρεις γενεές. Υποθέτουμε ότι ο λόγος που εγκατέλειψε ο Πέτρος Χανιώτης το χωριό του θα ήταν για βιοποριστικούς λόγους.

–1888. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ζαχαρίας Νικολάου Χανιώτης (γεν. 1888), ετών 15, γεωργός, άγαμος.

–1889. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Βασίλειος Φραγκίσκου Χανιώτης (γεν. 1889), ετών 14, ποιμήν, άγαμος.

–1890. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Νικολάου Χανιώτης (γεν. 1890), ετών 13, μαθητής, άγαμος.

–1890. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα Πέτρου Χανιώτη (γεν. 1890), ετών 13, οικιακά, άγαμος.

–1890. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1890 στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Σπυρίδων, ο Χανιώτης Αντώνιος του Περούλη, ο Χανιώτης Ιωάννης του Αντωνίου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Μιχαήλ του Γεωργίου και ο Χανιώτης Νικόλαος του Δημητρίου.

–1891. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1890 στις Λεύκες ο Χανιώτης Μάρκος του Κωνσταντίνου, ο Χανιώτης Στέφανος του Κωνσταντίνου, ο Χανιώτης Πέτρος του Αντωνίου, ο Χανιώτης Μιχαήλ του Σπυρίδων και ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Νικολάου.

–1891. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Σοφία Νικολάου Χανιώτη (γεν. 1891), ετών 12, οικιακά, άγαμος.

–1892. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1892 στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιάκωβου, ο Χανιώτης Στέφανος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Ιωάννης του Μάρκου, ο Χανιώτης Νικόλαος του Κωνσταντίνου, πέθανε υπέρ πατρίδος στους πολέμους της περιόδου 1912-22, και ο Χανιώτης Ιάκωβος του Δημητρίου.

–1893. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1893 στις Λεύκες ο Χανιώτης Ιωάννης του Κωνσταντίνου, ο Χανιώτης Αβραάμ του Γεωργίου, ο Χανιώτης Βασίλειος του Σπυρίδων, ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Ιωάννης του Νικολάου και ο Χανιώτης Δημήτριος του Αντωνίου.

–1893. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Βασιλική Φραγκίσκου Χανιώτη (γεν. 1893), ετών 10, οικιακά, άγαμος.

–1894. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Σουλτάνα Φραγκίσκου Χανιώτη (γεν. 1894), ετών 9, οικιακά, άγαμος.

–1894. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1894 στις Λεύκες ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Νικολάου, ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Ιωάννη, ο Χανιώτης Αθανάσιος του Ιωάννη και ο Χανιώτης Ιωάννης του Αντωνίου.

–1895. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1895 στις Λεύκες ο Χανιώτης Ιωάννης του Μάρκου και ο Χανιώτης Γεώργιος του Κωνσταντίνου ο οποίος έπεσε υπέρ πατρίδος κατά την περίοδο 1912-22.

–1896. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Φώτης Νικολάου Χανιώτης (γεν. 1896), ετών 7, μαθητής, άγαμος.

–1896. Γεώργιος Μιλτ. Χανιώτης. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής, γλωσσομαθής, ποιητής και πεζογράφος. Ήταν υπάλληλος στα Τ.Τ.Τ. Απεβίωσε σε ηλικία 21 ετών το 1917.

–1896. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1896 στις Λεύκες ο Χανιώτης Νικόλαος του Κωνσταντίνου, ο Χανιώτης Ιάκωβος του Περούλη ο οποίος έπεσε υπέρ πατρίδος κατά την περίοδο 1919-22. Ο Χανιώτης Γεώργιος του Εμμανουήλ, ο Χανιώτης Νικόλαος του Ιωάννη και ο Χανιώτης Μιχαήλ του Κωνσταντίνου.

–1897. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1897 στις Λεύκες ο Χανιώτης Αντώνιος του Εμμανουήλ, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Χανιώτης Μιχαήλ του Ζέππου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιάκωβου, ο Χανιώτης Χρήστος του Μάρκου, ο Χανιώτης Αλέξανδρος του Ιωάννη και ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Γεωργίου

–1898. Πίναξ του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, εμφαίνων ονοματεπώνυμων μελών της Περιόδου 1ης Ιουνίου 1898. Χανιώτης Ν. Γεώργιος, Χανιώτης Α. Ξ., Χανιώτης Α. Γεώργιος και Χανιώτης Π. Στέφανος.

–1898. Το 1898 γεννιέται ο Χανιώτης Γρηγόριος του Κωνσταντίνου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1898. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ελένη Φραγκίσκου Χανιώτη (γεν. 1898), ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1899. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Φραγκίσκου Χανιώτης (γεν. 1899), ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1899. Το 1899 γεννιέται ο Χανιώτης Μιχαήλ του Κωνσταντίνου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1899. Το 1899 γεννιέται ο Χανιώτης Θεόδωρος του Κωνσταντίνου γεωργός κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1949.

–1900. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1900 στις Λεύκες ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Περούλη, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Μάλτες. Με την σύζυγό του Αντωνία Γεωργ. Γαβαλά απέκτησαν τα κάτωθι τέκνα: 1)Ιάκωβος έτος γενν. 1927, 2) Ειρήνη 1928, 3) Φιλίππα 1929, 4) Άννα 1931, 5) Θήλυ νεκρογέννητο 1932, 6) Γεώργιος 1933, 7) Δημήτριος 1935, 8) Σταμάτημα 1937, 9) Βιολέτα 1940, 10) Αποβολή 1942, 11) Παρασκευή 1943, 12) Κλεονίκη 1945. Ο Εμμανουήλ Χανιώτης ήταν γεωργός. Το τελευταίο του παιδί η Κλεονίκη, είναι σήμερα Ηγουμένη στο Μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων της Πάρου με το όνομα Νυμφοδώρα. (Παριανά 150)

–1900. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1900 στις Λεύκες ο Χανιώτης Αντώνιος του Κωνσταντίνου, ο Χανιώτης Νικόλαος του Κωνσταντίνου και ο Χανιώτης Παναγιώτης του Γεωργίου.

–1900. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Πολυξένη Νικολάου Χανιώτη (γεν. 1900), ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1900. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Ιωάννη Χανιώτη (γεν. 1900), ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1900. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Χρήστος Μιχαήλ Χανιώτης (γεν. 1900), ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1901. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικήτας Νικολάου Χανιώτης (γεν. 1901), ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1901. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1901 στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Εμμανουήλ, ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Στέφανος του Ιάκωβου και ο Χανιώτης Αντώνιος του Κωνσταντίνου.

–1902. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1902 στις Λεύκες ο Χανιώτης Ηλίας του Αντωνίου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Χανιώτης Ιάκωβος του Κωνσταντίνου και ο Χανιώτης Βασίλειος του Φραγκίσκου.

–1903. Σε εικόνα της Αγίας Παρασκευής στον ομώνυμο ναό του Δραγουλά, υπάρχει η επιγραφή: «Δι’ εξόδων Πολυξένης Π. Μηλέου και Παρασκευής Ν. Χανιώτου, αλγ’ (=1903).

–1903. Το 1903 γεννιέται η Πολυχρόνη Στυλιανή του Δημητρίου, μετέπειτα σύζυγος του Χανιώτη Ανδρέα, κάτοικος Νάουσας Πάρου.

–1903. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1903 στις Λεύκες ο Χανιώτης Νικόλαος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος κοιν. Λευκών. Απεβίωσε το 1949. Ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Νικολάου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Χανιώτης Παυσανίας του Στυλιανού, ο Χανιώτης Ιωάννης του Νικολάου, ο Χανιώτης Χρήστος του Νικολάου, ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Μιχαήλ του Γεωργίου, ο Χανιώτης Νικόλαος του Ιάκωβου, ο Χανιώτης Αθανάσιος του Εμμανουήλ και ο Χανιώτης Γεώργιος του Κωνσταντίνου.

 

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπιά Φραγκίσκου Χανιώτη, ετών 6μηνών, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Δημητρίου Χανιώτης, ετών 6μηνών, άνευ, άγαμος.

–1904. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1904 στις Λεύκες ο Χανιώτης Χρήστος του Μάρκου.

–1905. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1905 στις Λεύκες ο Χανιώτης Αντώνιος του Ιωάννη αγωγεύς κάτοικος Παροικιάς. Ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Νικολάου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Νικολάου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Νικήτα και ο Χανιώτης Μνηγός του Κωνσταντίνου.

–1905. Το 1905 γεννιέται η Φωτεινή Αντωνίου Χανιώτη, στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1951 φέρεται παντρεμένη με τον Κωνσταντίνο Χανιώτη.

–1906. Το 1906 γεννιέται ο Χανιώτης Ανδρέας του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς. Το 1951 μεταδημότευσε.

–1906. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1906 στις Λεύκες ο Χανιώτης Θεόδωρος του Εμμανουήλ, διαγραπτέος ως μεταδημότευση στον εκλογικό κατάλογο Αγγελίας του 1951, ο Χανιώτης Γεώργιος του Νικολάου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας, ο Χανιώτης Σπυρίδων του Ιάκωβου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1953, γεωργός. Και ο Χανιώτης Παναγιώτης του Ζέππου.

–1907. Η εφημερίδα «Αιγαίον» στο φ. 260, 14 Ιουλίου 1907 ανακοινώνει: «Όπως πάντοτε εν πλήρει ησυχία και τάξει διεξήχθησαν την προπαρελθούσαν Κυριακήν αι δημοτικαί εκλογαί, εκλεχθέντων δημάρχων του μεν δήμου Πάρου του κ. Πέτρου Μπάου, επί οκταετίαν ήδη τοιούτου, Υρίας του κ. Φραγκ. Χανιώτου, Ναούσης του κ. Σπυρίδωνος Κονταρίνη και Μαρπίσσης κ. Σταματίου Μαλαματένιου. Δημοτικοί Σύμβουλοι εκ του Δήμου Πάρου εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας οι κάτωθι: 1)Ηρακλής Φωκιανός 2) Ιωάν. Νικηφόρος 3) Γεώργιος Πελοποννήσιος 4) Ιωάν. Βιάζης 5) Δημ. Μαύρος 6) Νικόλαος Φραγκούλης 7) Αθανάσιος Μαρινόπουλος 8) Γ. Γράβαρης 9) Δημ. Καλλίερος 10) Χρ. Πανταζόπουλος 11) Αθαν. Μαύρος».

–1907. Στις 8 Ιουλίου 1907 ο 21χρονος υποδηματοποιός από την Πάρο Αντώνης Σκανδάλης του Νικολάου και της Μαρίας Χανιώτη παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Σύρου Ευαγγελινή Τομαή, του Δημητρίου και της Μαριγώς Καραμολέγκου.

–1907. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1907 στις Λεύκες ο Χανιώτης Μοσχονάς του Κωνσταντίνου, ο Χανιώτης Ιωάννης του Δημητρίου, ο Χανιώτης Ιωάννης του Θεόδωρου, ο Χανιώτης Ευάγγελος του Φραγκίσκου, ο Χανιώτης Ιωάννης του Θεολόγου και ο Χανιώτης Γεώργιος του Κωνσταντίνου.

–1908. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1908 στις Λεύκες ο Χανιώτης Νικόλαος του Εμμανουήλ, ο Χανιώτης Ιωάννης του Κωνσταντίνου και ο Χανιώτης Ιωάννης του Νικολάου, μετέπειτα γεωργοί, κάτοικοι Αγγερίας. Ο Χανιώτης Γεώργιος του Στυλιανού, ο Χανιώτης Ιωάννης του Νικολάου και ο Χανιώτης Ιωάννης του Γεωργίου.

–1908. Στις 28 Απριλίου 1908 ο 19χρονος μουσικός από την Πάρο Δημήτριος Παρώδης του Νικολάου και της Αργυρώς Πανταλέων [κάτοικοι Πάρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 17χρονη από την Πάρο Αργυρώ Αρκά, του Χρήστου και της Μαρουσας Χανιώτη [κάτοικοι Πάρου.

–1909. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1909 στις Λεύκες ο Χανιώτης Νικόλαος του Ιωάννη κτηματίας κάτοικος κοιν. Λευκών. Ο Χανιώτης Αθανάσιος του Νικολάου, ο Χανιώτης Αθανάσιος του Νικήτα, ο Χανιώτης Δημήτριος του Ιωάννη, ο Χανιώτης Αντώνιος του Θεόδωρου και ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Θεολόγου.

–1910. Το 1910 γεννιέται η Βιργινία Νικ. Χανιώτη, στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1951 φέρεται παντρεμένη με τον Γαβαλά Μάρκο.

–1910. Το 1910 γεννιέται ο Χανιώτης Γεώργιος του Ιδομενεύς, μετέπειτα γεωργός και εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγελίας του 1947.

–1910. Στις 23 Δεκεμβρίου 1910 ο ανταποκριτής της εφημερίδας «ΑΙΓΑΙΟΝ»  Μαρπησσαίος Κωνσταντίνος Γ. Ναυπλιώτης αναφέρει για την επανίδρυση του Συλλόγου των Εν Αθήναις Παρίων και Αντιπαρίων: «Η ανάμιξις εν τω Συλλόγω του βουλευτού της Επαρχίας μας και καθηγητού του Πανεπιστημίου κ. Σκούφου ως Προέδρου, του κ. Β. Καμπάνη, δημοδιδασκάλου ως Αντιπροέδρου, του ρέκτου και πρακτικωτάτου εις τας ιδέας κ. Αντ. Μαυραγκά ως Ταμίου, των κ.κ. Κ. Γερασίμου, Αντ. Καλακώνα, Αλεξ., Ζησιμοπούλου, Γ. Χανιώτη, Π., Αρκά, Ν. Καλλαναρρχοπούλου, Φρ. Γαϊτανοπούλου, Εμμ. Καντιώτη, Ν. Παυλή, Γ. Στέλλα, Εμμ., Γαβαλά, Μ. Παπαδοπούλου, Γρηγ. Θρεψιάδου ως Συμβούλων, και του φίλου του «Αιγαίον» κ. Κων. Γ. Ναυπλιώτου ως Γεν. Γραμματέως του Συλλόγου».

–1911. Ευφροσύνη Αντ. Χανιώτη, Μαία στον Δήμο Υρίας το 1911.

–1911. Φραγκίσκος Βασιλ. Χανιώτης, Δήμαρχος Υρίας το 1911.

–1911. Ευάγγελος Βασιλ. Χανιώτης, έμπορος στην Χαλκίδα το 1911. Γιος του Λευκιανού ταμία της Τράπεζας Σκουζέ Βασίλείου Χανιώτη.

–1912. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1912 στις Λεύκες ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Αντωνίου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Χανιώτης Ιωάννης του Γεωργίου, ο Χανιώτης Ιωάννης του Νικολάου και ο Χανιώτης – του Θεόδωρου.

–1913. Το 1913 γεννιέται ο Χανιώτης Δομένεγος του Νικολάου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1913. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1913 στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Δημητρίου, ο Χανιώτης Ιωάννης του Μιχαήλ, ο Χανιώτης Δημήτριος του Νικολάου, ο Χανιώτης Γεώργιος του Δημητρίου, ο Χανιώτης Ιωάννης του Νικήτα και ο Χανιώτης Αντώνιος του Φραγκίσκου.

–1914. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1914 στις Λεύκες ο Χανιώτης Γεώργιος του Θεόδωρου, ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Νικολάου και ο Χανιώτης Μιχαήλ του Νικήτα.

–1916. Το 1916 γεννιέται ο Χανιώτης Δημήτριος του Νικολάου και ο Χανιώτης Αντώνιος του Δημητρίου, μετέπειτα γεωργοί, κάτοικοι Αγγερίας.

–1918. Το 1918 γεννιέται ο Χανιώτης Αντώνιος του Γεωργίου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1918. Το 1918 γεννιέται ο Χανιώτης Γεώργιος του Πέτρου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1921. Σε επιγραφή στο ναό Ζωοδόχου Πηγή στο Μαράθι η επιγραφή αναφέρει: «Ο ναός ούτος + της Ζωοδόχου Πηγής ανεκαινίσθη διά συνδρομής των ευσεβών και φιλόχριστων κατοίκων της νήσου Πάρου επιμελεία του ζηλωτού Γεωργίου Χανιώτου σωτήριω έτει 1921 εις μνημόσυνον αυτών».

–1923. Μέλος του Εξωραϊστικού Φιλοδασικού Συλλόγου Λευκών, εν Λεύκαις τη 17 Απριλίου 1923 ο Χανιώτης Εμμανουήλ.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Χανιώτης Γεώργιος του Νικολάου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Χανιώτης Ιωάννης του Βασιλείου γεωργός, κάτοικος κοιν. Αρχιλόχου. Απεβίωσε το 1949.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Χανιώτης Εμμανουήλ του Αντωνίου, ο Χανιώτης Περούλης του Γεωργίου και ο Χανιώτης Κωνσταντίνος του Γεωργίου (απεβ. 1948), μετέπειτα γεωργοί, κάτοικοι Αγγερίας.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Χανιώτης Ιωάννης του Γρηγορίου, μετέπειτα εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγελίας του 1950, εργάτης.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Χανιώτης Σπύρος του Εμμανουήλ εργάτης κάτοικος κοιν. Λευκών.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Χανιώτης Γεώργιος του Αντωνίου, μετέπειτα εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγελίας του 1950, λατόμος.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 49χρονος κάτοικος Νάουσας, Χανιώτης Ανδρέας του Μιχαήλ, κτηματίας και ο 24χρονος υποδηματοποιός Χανιώτης Αντώνιος του Φραγκίσκου.

–1946. Στην εφημερίδα «Φωνή της Πάρου» στις 31 Μαρτίου 1946 διαβάζουμε το Νέο ΔΣ του Συλλόγου Μαρπησσαίων και Αρχιλοχιτών. Πρόεδρος: Άγγελος Ασπρόπουλος, Αντιπρόεδρος Δημ. Στέλλας, Γεν. Γραμματέας: Επαμ. Γαβαλάς, Ταμίας: Ζαχ. Χανιώτης, Έφορος: Αναστάσιος Μαρμαρινός. Σύμβουλοι οι κ.κ.: Ηλίας Θεοχαρόπουλος, Όθων Καπαρός, Δημ. Μαρινάκης και Αντώνιος Μπάλιος.

–1948. Στην εφημερίδα «Η Φωνή της Πάρου» το 1947 ο Ανδρέας Νικολ. Χανιώτης διαφημίζει την επιχείρηση του «ΚΑΦΕ – ΜΠΑΡ Ο ΠΕΡΟΥΛΗΣ. Πανεπιστημίου 13 Μέγαρον Γράτσου».

–1951. Το 1909 γεννιέται η Μαρουσώ Σκιαδά του Αντωνίου, στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1951 φέρεται παντρεμένη με τον Ηλία Χανιώτη.

–1951. Πρόεδρος της κοινότητας Λευκών ο Νικόλαος Φρ. Περράκης το 1951-54. Στις 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Λευκών: Εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας: Νικόλαος Φραγκ. Περάκης με ψήφους 240 επί ψηφισάντων 287, Παντελαίος Πέτρος 215, Παντελαίος Αντ. Εμμ. 198, Κοντός Τζανέτου Κωνσταντίνος 178, Καπούτσος Αντ. Μπενέτος 146, Βιντζηλαίος Π. Ιωάννης 100. Εκ των άλλων υποψηφίων έλαβαν ψήφους: Ηλίας Ανδρ. Ζουμής 97, Ανδρ. Ιωάν. Χανιώτης 90, Εμμ. Βασ. Ραγκούσης 74 και Γεώργιος Νικήτα Χανιώτης 59.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Χανιώτη Μαρία, όνομα συζύγου Αντώνιος, όνομα πατρός Κωνσταντίνος Σιφναίος και η Μπαρμπαρήγου Μαργαρίτα, όνομα συζύγου Ευάγγελος, όνομα πατρός Ευάγγελος Χανιώτης.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΓΓΕΡΙΑ: Επί 180 ψηφισάντων έγκυρα ψηφοδέλτια 176. Έλαβον σταυρούς προτιμήσεως: Σίμος Σκιαδάς 126, Νικ. Δεσύλας 88, Ζαχ. Ραγκούσης 83, Νικ. Λουκής 72, Α. Χανιώτης 59.

 

–Χαρχαντίλης ή Χαρχαντήλης:

–1665. Στις 15 Απριλίου του 1665 μνυμονεύεται ο μαστρο Μικές Παδιάτης «προσκαλεσμένος απέ τον μαστρο Κομνενόν Φραντζή» Το έγγραφο Μαρμα΄ρων υπογράφουν και μαρτυρούν οι: Νεόφυτος ιερομόναχος Τζάρουχας, ο Ιωάννης Χαρχαντήλης. Νοτάριος ο Παντολέ(ων) ο μηνιάτ(Ης).

 

–Χατζηαναγνώστου: Μικρασιάτης κάτοικος Ναούσης

 

–Χατζηγιατρουδάκης: Μικρασιάτες πρόσφυγες κάτοικοι Ναούσης από τον Γέροντα.

–1922. Χατζηγιατρουδάκη Ασπασία, σύζυγος Γεώργιος, ετών 41, οικιακά, από τον Γέροντα της Μικράς Ασίας.

 

–Χατζηκυριάκου: Μικρασιάτης κάτοικος Ναούσης

 

–Χατζηκωστάκης: Μικρασιάτης κάτοικος Ναούσης

 

–Χατζηλερίου: Μικρασιάτης κάτοικος Ναούσης

 

–Χατζημιχαήλ: Ο όρος ΧΑΤΖΗΣ εκ του αραβικού μέσω του τουρκικού hacı που σημαίνει christian pilgrim & pilgrim ήτοι χριστιανός προσκυνητής και απλώς προσκυνητής.  < Ar ḥācc حَاجى [#ḥcc Περσικό] hacc eden = κοινότητα. (hac).

Στην μεσαιωνική γραμματεία δεν συναντάμε το "χατζής", ούτε το επί της τουρκοκρατίας συνηθεστατον πρόθημα επωνύμων "Χατζή-".

Ψευδής λοιπόν η υπόθεσης ότι το χατζής προέρχεται εκ του Άγιος.

Τουταυτον ισχυρίζεται και ο Τριανταφυλλίδης στο ΛΚΝΕ [τουρκ. hacι -ς `(μωαμεθανός) προσκυνητής της Μέκκας΄ (< αραβ. hac)· χατζ(ής) -ίνα].

Και μόνον του το Χατζής αποτελεί επώνυμο . Το Χαντζής όμως εκ του τουρκικού han> hanci και τούτο εκ του Περσικού χān خان κονάκι , πανδοχείο. hanci =προφ. Χαντζή = πανδοχέας, ξενοδόχος. πβ. το Χάνι της Γραβιάς, Στου Σκορδά το Χάνι. Άρα κάποιος Μιχαήλ είχε επισκεφτεί τους άγιους τόπους.

Πρόσφυγες από την Αλικαρνασσό (Budrum) της Μικράς Ασία. Οι ντόπιοι τους έδωσαν το παρωνύμιο Μπουντρουμιανός λόγω της καταγωγής τους. Ένας κλάδος σήμερα στη Νότιο Αφρική. Σήμερα συνεχίζει από θηλυγονία με την οικογένεια Καρποδίνη.

–1916. Χατζημιχαήλ Νικόλαος του Δημητρίου, 37 ετών, εργάτης, από την Αλικαρνασσό. Έτος εγγραφής στο Δημοτολόγιο 1916.

Και τα αδέρφια του:

Χατζημιχαήλ Ελένη του Δημητρίου, ετών 25 από την Αλικαρνασσό.

Χατζημιχαήλ Ειρήνη του Δημητρίου ετών 19 από την Αλικαρνασσό.

Χατζημιχαήλ Χρήστος του Δημητρίου, ετών 11, εργάτης από την Αλικαρνασσό. Έτος εγγραφής στο Δημοτολόγιο 1916.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 58χρονος κάτοικος Νάουσας, Χατζημιχαήλ Νικόλαος του Δημητρίου, εργάτης, ο 40χρονος υποδηματοποιός Χατζημιχαήλ Χρήστος του Δημητρίου και ο 26χρονος ναυτικός Χατζημιχαήλ Δημήτριος του Νικολάου.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 19 Αυγούστου 1950, υπάρχει εγγεγραμμένη η Χατζημιχαήλ Καλίτσα, όνομα πατέρα Νικόλαος και η Αρκουλή Μαρία, όνομα συζύγου Βασίλειος, όνομα πατέρα Δημήτριος Χατζημιχαήλ.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Χατζημιχαήλ Ειρήνη, όνομα συζύγου Νικόλαος, όνομα πατρός Ματθαίος Δαβερώνας και η Χατζημιχαήλ Μαρία, όνομα συζύγου Χρήστος, όνομα πατρός Εμμανουήλ Καρποδίνης.

 

–Χατζηνικολάου: Ο όρος ΧΑΤΖΗΣ εκ του αραβικού μέσω του τουρκικού hacı που σημαίνει christian pilgrim & pilgrim ήτοι χριστιανός προσκυνητής και απλώς προσκυνητής.  < Ar ḥācc حَاجى [#ḥcc Περσικό] hacc eden = κοινότητα. (hac).

Στην μεσαιωνική γραμματεία δεν συναντάμε το "χατζής", ούτε το επί της τουρκοκρατίας συνηθεστατον πρόθημα επωνύμων "Χατζή-".

Ψευδής λοιπόν η υπόθεσης ότι το χατζής προέρχεται εκ του Άγιος.

Τουταυτον ισχυρίζεται και ο Τριανταφυλλίδης στο ΛΚΝΕ [τουρκ. hacι -ς `(μωαμεθανός) προσκυνητής της Μέκκας΄ (< αραβ. hac)· χατζ(ής) -ίνα].

Και μόνον του το Χατζής αποτελεί επώνυμο . Το Χαντζής όμως εκ του τουρκικού han> hanci και τούτο εκ του Περσικού χān خان κονάκι , πανδοχείο. hanci =προφ. Χαντζή = πανδοχέας, ξενοδόχος. πβ. το Χάνι της Γραβιάς, Στου Σκορδά το Χάνι. Άρα κάποιος Νικολάου είχε επισκεφτεί τους άγιους τόπους.

–1891. Το 1891 γεννιέται ο Χατζηνικολάου Νικόλαος του Ιωάννη καπνεργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Χατζηνικολάου Ιωάννης του Νικολάου εθελοντής κάτοικος Παροικιάς.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Χατζηνικολάου Νικόλαος του Ιωάννη καπνεργάτης και ο γιός του Ιωάννης κάτοικοι Παροικιάς.

 

–Χατζηπανάς ή Χατζή Πανάς: Πρόσφυγες από την Μικρά Ασία. Ήρθαν στην Πάρο το 1922.

–1922. Τα προσφυγικά στην Παροικιά

Προτού να γίνει το Κέντρο Υγείας και προτού ανοιχτεί ο δρόμος προς Νάουσα το 1937, υπήρχε μια μεγάλη χωράφα από το σημερινό Κ.Υ. και  έφτανε μέχρι το ποτάμι στην διασταύρωση του περιφερειακού όπου είχε τότε μέσα του ρωμαϊκούς τάφους που έχουμε τώρα στο μουσείο μπροστά.

Το 1926 ο Δελαγραμμάτη Ναυπλιώτης ο οποίος ήταν ενεργό στοιχείο της Παροικίας περνούσε κάποτε με το μπαστούνι του κάτω από την κοινότητα, η κοινότητα τότε ήταν απέναντι από το σπίτι του Βάλληνδρα, πίσω από το ΚΑΠΗ, και ήταν μαζεμένοι οι πρόσφυγες. Οι Παριανοί δεν τους είχαν δει με καλό μάτι, ήταν λοιπόν μαζεμένοι εκεί, σταμάτησε ο αείμνηστος Ναυπλιώτης και τους λέει, «τι κάνετε ρε παιδιά εδώ?» και του λένε «Κύριε Ντελαγραμμάτη, είμαστε εδώ μια βδομάδα και ο πρόεδρος μαζί με τα μέλη σκέπτονται να δούνε που να κάνουνε τον προσφυγικό συνοικισμό, στα Κακάπετρα ή στα Λιβάδια» τότε ο Ναυπλιώτης πήρε τρείς από τους πρόσφυγες, ένας εξ αυτών ο Κουτσουράκης ο οποίος αναφέρει το γεγονός, μπαίνουν στην κοινότητα όπου πρόεδρος της κοινότητας τότε ήταν ο καπετάνιος Μιχάλης Ζησιμόπουλος και ρωτάει τον Ναυπλιώτη… «Καλώς τον Ντελαγραμμάτη, ποιος καλός καιρός σε έφερε κατά δω?» και του απαντάει ο Ναυπλιώτης «Δεν με έφερε καπτάν Μιχάλη κανένας καλός καιρός, με έφερε η αγανάκτηση να βλέπω τους πρόσφυγες τα αδέρφια μας, τους κατατρεγμένους από τη Μικρά Ασία να περιμένουν από κάτω πότε θα αποφασίσετε εσείς που θα κτιστεί ο προσφυγικός συνοικισμός». Εσύ που μας λες Ντελαγραμμάτη? στα Κακάπετρα ή στα Λιβάδια?, ρώτησε ο καπτάν Μιχάλης. Ούτε στο ένα ούτε στο άλλο, να τους βάλετε στην χωράφα της Εκατονταπυλιανής να τους έχω και γείτονες, του απάντησε ο Ναυπλιώτης.

Ο Δελλαγραμμάτης Ναυπλιώτης φιλάνθρωπος και ελεήμων και παρότι είχε μεγάλη οικογένεια πάντα προσπαθούσε να βοηθήσει τους πρόσφυγες. Όταν πέθανε το 1939 σε ηλικία 49 ετών οι πρόσφυγες ήρθαν πρώτοι για να σταθούν δίπλα στην χήρα Ναυπλιώτενα.

Τα σπίτια ήταν δίδυμα. Αν ήταν από τρία άτομα και πάνω παίρνανε ένα σπίτι που είχε χολ, κουζίνα και σάλα.

Τα τρία πρώτα ήταν για πολυμελή οικογένεια και υπόλοιπα τρία για μονομελη οικογένεια, μονόχωρο με το τζάκι κάτω στο δάπεδο και όχι όπως τα παριανά που ήταν στον τοίχο και εκεί μαγείρευαν. Και, 7ο και 8ο πολυμελές. Σύνολο 16 οικογένειες.

Οι οικογένειες ήταν: στο 1ο σπίτι ο Χατζής (γιατί είχε πάει στα Ιεροσόλυμα) Πανάς Βεργούλης (το όνομα) σύζυγος Δέσποινα. Στο 2ο σπίτι διέμενε ο Κωνσταντίνος Κλαδάκης, σύζυγος Ελένη. Το 3ο σπίτι ήταν η οικογένεια του Απόστολου Λαγού, σύζυγος Κλεονίκη. Η μία κόρη του η Μαριώ παντρεύτηκε κι έμεινε στη Νάουσα. Το 4ο σπίτι του Ιωάννη Λαγού σύζυγος Δέσποινα, το επόμενο ήταν του Καπλάνη γνωστό ως σπίτι της Καπλάνενας και δίπλα του ο Κωνσταντίνος Καραντζάς. Στο επόμενο ο Ναουσαίος Βαγγέλης Αιγινήτης, σύζυγός του η Μικρασιάτισσα Ευθυμία, το από δίπλα ήτανε του Δημητρίου Κυπραίου σύζυγος Διαμαντώ Βαζουράκη* και οι δύο Μικρασιάτες, απέναντι διέμεναν ο Γιαννακός Επιτροπάκης σύζυγος  Ουρανία και πίσω ήταν το σπίτι του Νικόλαου Κουτσουράκη σύζυγος Ρηνιώ. Πάρα δίπλα ήταν ένα άλλο το οποίο ήταν του Στυλιανού Κρητικού σύζυγος Δέσποινα και δίπλα τους ένα σπίτι χωρισμένο στα δύο από δυο αδέρφια. Στο πρώτο διέμενε ο Φώτης Βαζουράκης* με την σύζυγό του Φώτω το γένος Ι. Κουτσομήτρου και στο δίπλα ο Στέλιος ο Βαζουράκης με την σύζυγό του Ελένη το γένος Νικ. Κατζαμπά. Στα πιο κάτω σπίτια ήταν οι οικογένειες του Μανώλη Χαραλάμπους σύζυγος Δέσποινα Βαζουράκη και στο άλλο ήτανε ο Σεραφείμ Ταλόγλου σύζυγος Βασιλεία το γένος Μουτάφη η οποία έχει μείνει στην ιστορία για την φράση της «φύγαμε και αφήσαμε την λάμπα αναμμένη…». Από κάτω ήταν τα σπίτια της χήρας Βασιλικώς Καλαϊντζή και δίπλα από πίσω ήταν η χήρα Τριανταφυλλιώ η οποία έκανε και μάγια. Πέθανε στο κρεβάτι σκουληκιασμένη. Και τέλος, άλλα δύο μονόχωρα σπίτια, στο ένα έμενε ο Δημητρώς Καλαϊντζής με την σύζυγό μου Αγγελικώ και στο από πίσω ο Κωνσταντίνος Κουτσουράκης  σύζυγος Μακρίνα.

Όλοι σκεπαστήκανε εκεί κι έτσι έμεινε γνωστό σήμερα ως ο προσφυγικός συνοικισμός.

Πολλοί από τους παραπάνω πήγαν πρώτα στη Νάουσα και στην συνέχεια έμειναν στον συνοικισμό.

Ήταν από όλη την Μικρά Ασία. Η Δέσποινα Ιωάννου Λαγού ήταν από την Έφεσο όπως και η Φώτω Βαζουράκη. Από το Μπουντρούμ, την αρχαία Αλικαρνασσό ήταν τα αδέρφια Λαγού.

*Το πραγματικό επώνυμο των Βαζουράκη ήταν Μπαζιουρούκη. Η οικογένεια άλλαξε το επώνυμό της στην Πάρο για απλούστευση, δεδομένου ότι οι Παριανοί το μπέρδευαν και το πρόφεραν λάθος.

 

–Χατζησπύρου: Μικρασιάτης κάτοικος Ναούσης

 

–Χατζήτζογλου: Μικρασιάτης κάτοικος Ναούσης

 

–Χαρακιάρης: Βλέπε Χαρατσάρης

–Χαραλάμπους: Πατρωνυμικό επώνυμο, ο γιός του Χαράλαμπου. Πρόσφυγες από το Ακ-κιόϊ  της Μικράς Ασίας. Με την ανταλλαγή πληθυσμών βρέθηκαν στην Κυρήνεια της Κύπρου και από εκεί το 1926 στην Πάρο όπου η Εκατονταπυλιανή έδωσε γη στους τότε πρόσφυγες "στα προσφυγικά" που βρίσκονται απέναντι από το άλσος, πίσω από το Κέντρο Υγείας. Το παρατσούκλι διπλός το έλαβε ένα μέλος της οικογένειας γιατί ζητούσε πάντα διπλή μερίδα παρότι ήταν μικρόσωμος. Ο Κλάδος της οικογένειας μετοίκησε σε τρεις περιοχές, στην Ελευθερούπολη, στην Πάρο και το τρίτο μέλος στην Κω με το επώνυμο Διπλός. 

–1876. Το 1876 γεννιέται ο Χαραλάμπους Εμμανουήλ του Δημητρίου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1920. Το 1920 γεννιέται ο Χαραλάμπους Δημήτριος του Εμμανουήλ εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1926. Χαραλάμπους Εμμανουήλ του Δημητρίου, ετών 50, από το Αχ Κιόϊ. Έτος εγγραφής στα δημοτολόγια Ναούσης 1926.

Χαραλάμπους Δέσποινα, σύζυγος του Εμμανουήλ, ετών 21 από το Ακ-κιόϊ.

Χαραλάμπους Στυλιανή, ετών 8, Χαραλάμπους Δημήτριος, ετών 6, Χαραλάμπους Μαρία ετών 4, Χαραλάμπους Ερασμία ετών 2 και Χαραλάμπους Γεώργιος ετών 1.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Χαραλάμπους Γεώργιος του Εμμανουήλ παντοπώλης κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Χαραλάμπους Εμμανουήλ του Δημητρίου και ο γιός του Δημήτριος εργάτες κάτοικοι Παροικιάς.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Χαραλάμπους Ερασμία του Εμμανουήλ.

–1976. Παντοπωλείο «Διπλός» των Αδερφών Χαραλάμπους το 1976.

–Χαρατσάρης ή Χαρατζάτης ή Χαρακιάρης: Το επώνυμο  Χαρατζάρης σήμερα Χαρατσάρης και Χαρακιάρης. Στη Νάξο απαντάτε σε έγγραφο του 1645 με τον τύπο Χαρατζιάρης.

–1706. Κατά τη Γενική Συνέλευση του κοινού της Αντιπάρου της 31 Μαρτίου 1706, εκλέγουν ως επίτροπο τον Μπορταλαμιό Χαρατζάρη.

–1816. Ο ιερέας Γεώργιος Χαρατζάρης υπογράφει την σετέντζα των προεστώρων και προκρίτων της Πάρου για την μονή του Αγίου Μηνά στις 30 Σεπτεμβρίου 1816.

–1826. Σε διαθήκη στις 6 Ιανουαρίου 1826 αναφέρεται ο Κυριαζής Χαρακιάρης.

–1826. «Προικοσύμφωνο Μανόλη Χαρακιάρη και της συζύγου του Άννης κόρης του ποτέ Νικολάου Τριανταφύλλου» Παροικιά, 5 Μαρτίου 1826. «Η Βασιλική χήρα Κωνσταντή Χαρακιάρη τον δίδει (του γιού της Μανόλη) μιαν εικόνα της Ελεούσας, όπως σκέπει αυτούς ομοίως έχει και εδικήν του τον Άγιον Χαράλαμπον και ο Χρυσόστομος». «Κασι η Άννα (Νικ. Τριανταφύλλου, ανιψιά του κυρίου Ανδρέα Μαυρουδή και της κυρίας Αγγέλικας) έχει από μητρικόν της Υπεραγίαν Θεοτόκον την Σταυροκρατούσαν, τον Άγιον Γεώργιον και τον Άγιον Αθανάσιον» (ΓΑΚ, 215, 114r).

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Χαρατζάρης Ανεστάσιος ετών 14 και ο Χαρατσάρης Ιωάννης ετών 9.

–1829. Το 1829 ο Ανεστάσης Χαρατζάρης και ο Ιωάννης Χαρατσάρης ήταν μαθητές της Αλληλοδιδακτικής Σχολής Παροικιάς, ετών 14 ο πρώτος, ετών 9 ο δεύτερος. (Παριανά Η’ 27. Δεκ. 1987).

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Εμμανουήλ Χαρατζάρης.

–1860. Στις 25 Μαρτίου 1860 σε συμβολαιογραφική πράξη [πληρεξούσιο] στην Σύρου αναφέρεται ότι ο κάτοικος Πάρου Παναγής Κυριαζή Χαρακιάρης κρεοπώλης.

–1833. Σε κατάλογο της εν Παροίκια Ελληνοδιδακτικής Σχολής μαθητευόντων παιδιών στις 28 Απριλίου 1833 αναφέρεται ο Δ., ο Ν. και Ι. Χαρατσάρης και ο Δ.Φ. Χαρατσάρης.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος ναύτης Γεωργός Χαρατσάρης, ο 31χρονος ράπτης Γεώργιος Κ. Χαρατσάρης, ο 41χρονος κρεοπώλης Εμμανουήλ Χαρατσάρης, ο 20χρονος ράπτης Ιωάννης Χαρατσάρης, ο 56χρονος κτηματίας Χαρατσάρης Κυριαζής, ο 59χρονος καφεπώλης Φραγκίσκος Χαρατσάρης και ο 29χρονος ράπτης Ιωάννης Κ. Χαρατσάρης.

–1896. Το 1896 γεννιέται ο Χαρατσάρης Κωνσταντίνος του Κυριαζή ξυλουργός κάτοικος Παροικιάς.

–1912. Ο παριανός Χαρατσάρης Κυριάκος σκηνοθέτης θεάτρου συγγραφέας Γεννημένος το 1912 πέθανε στη δεκαετία του 1980 αφού είχε διαγράψει επιτυχημένη πορεία στη Βόρεια Ελλάδα, όπου ήταν περισσότερο γνωστός. Μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης είχε γίνει από το 1943. Εκεί ίδρυσε την «Καλλιτεχνική Εταιρία» (Σχολή Μουσικής και Θεάτρου) και αργότερα, το 1960 ίδρυσε το «Ελεύθερο Θέατρο».

–1925. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 25 Ιανουαρίου 1925, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Νικολάου Χαρατσάρης, ετών 62, έμπορος, έγγαμος.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Χαρατσάρης Κωνσταντίνος του Κυριαζή ξυλουργός κάτοικος Παροικιάς.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Χαρατσάρη Καλυψώ του Κυριαζή.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΑΡΟΙΚΙΑ: Εψήφισαν εν όλω έγκυρα ψηφοδέλτια 1152 Έλαβον:

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΛΑΟΣ – ΕΡΓΑ» 625.

Σταυρούς κατά σειράν προτιμήσεως: Αντ. Οικονόμου 586, Ιωαν. Φραγκούλης 584, Παν. Γ. Κρητικός 375, Ιωάν. Μεν. Μαύρης 229, Γεώργιος Σπ. Δαφερέρας 222, Μιχ. Γ. Κανδεράκης 173, Ιωάννης Α. Μπουρέλης 168, Β. Μεσολογγίτης 139, Χρυς. Σαρρής 136 και Δημ. Ν. Μαύρης 119.

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΠΡΟΟΔΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» 526.

Σταυρούς κατά σειράν προτιμήσεως: Ανδρέας Αυλήτης 387, Βαπτιστής Μάτσας 377, Μιχ. Δ. Πρωτόδικος 274, Γρ. Γ. Γράβαρης 272, Βας. Δ. Φωκιανός 237, Κ. Χαρατσάρης 189, Μιχ. Π. Ραγκούσης 162 κλπ.

Οι δύο πρώτοι έρχονται εκ της μειοψηφίας επειδή όμως δεν αποδέχονται, θα εισέλθουν οι δύο επόμενοι, ήτοι ο Μιχ. Πρωτόδικος και ο Γρηγόριος Γράβαρης.

–Χαρβαλιάς ή Μοσχονησιώτης ή Μοσκονησιώτης ή Μοσχονήσιος: Καταγόμενος από τα Μοσχονήσια, νησίδες στον κόλπο των Κυδωνιών (Αϊβαλή) Μ. Ασίας. Το πραγματικό τους επώνυμο είναι Χαρβαλιάς. Σήμερα το Χαρβαλιάς είναι παρωνύμιο στις Λεύκες.

–1828. Σε έγγραφο του 1828 αναφέρεται ο Στρατής Χαρβαλιάς Κυδωνιεύς.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Γεώργιος Μοσχονήσιος  60 ετών γουναράς, ο γιός του Θεοχάρης Μοσχονήσιος 22 ετών εργάτης, ο γιός του Μήτρος Μοσχονήσιος 17 ετών εργάτης, η κόρη του Αυγερινή Μοσχονησίου και η κόρη του Κοντάρη Μοσχονήσιου.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Στρατής Μοσχονήσιος 30 ετών κουρεύς, η σύζυγός του Γαρουφαλιά Μοσχονησίου και ο γιός του Ζάνες Μοσχονήσιος.

–1829. Ο ονομαστικός κατάλογος των μαθητών του Αλληλοδιδακτικού Σχολείου της Νάουσας του σχολικού έτους 1829.

«Οι μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της κομοπόλεως Ναούσης»

Δημήτριος Μοσχονησιώτης ετών 18.

–1835. Σε έγγραφο 24 Φεβρ. 1835 αναφέρεται ο Στρατής Χαρβαλιάς Μασχονησιώτης.

–1835. Ο Καπετάνιος Στρατής Χαρβαλιάς, δανείστηκε χρήματα για να αγοράσει αιγοπρόβατα που θα έφερναν στην Πάρο από τη Μικρά Ασία το Έτος 1835, (ΓΑΚ, κωδ. 2018, φ15v).

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 30χρονος φούρναρης Μοσχονήσιος Κωνσταντίνος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος γεωργός Λουκάς Μοσχονησιώτης.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 27χρονος εργάτης Μοσκονησιώτης Ηλίας.

–1865. Στις 14 Ιανουαρίου 1865 ο 20χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Πέτρος Μοσχονησιώτης του Ιωάννη και της Μαρίας Πατέλη, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Πάρο Μαριγώ Βρυώνη, του Αναστάσιου.

–1902. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 34 ετών βυρσοδέψης Ιωάννης Π. Μοσχονησιώτης έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 27 Ιανουαρίου 1902.

–1903. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 60 ετών βυρσοδέψης Πέτρος Ιω. Μοσχονησιώτης έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 22 Ιανουαρίου 1903.

–1903. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 32 ετών εργάτης Αλέξ. Π. Μοσχονησιώτης έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 27 Ιανουαρίου 1903.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Μοσχονησιώτης Παντελής του Γεωργίου μικρέμπορος κάτοικος κοιν.  Παροικιάς.

–1950. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1950 είναι εγγεγραμμένος ο Μοσχονησιώτης Παντελής του Γεωργίου μικρέμπορος κάτοικος κοιν.  Παροικιάς.

 

–Χαριλάου: Καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Ο γενάρχης ήταν πλοίαρχος και  παντρεύτηκε στη Νάουσα στα μέσα του 19^ου αιώνα Κασαλιά.

–Χαρκωματάς:

–1750. Σε αφιέρωση του ζεύγους Μαραμανιά στην Ξεχωριανή (29 Μαρτίου 1750), εις τα Ληνούδια, σύμπλιος ο Γεώργιος Χαρκωματάς.

 

–Χαρουισιάρης:

–1837. Σε έγγραφο του σχολείου Πάρου του 1837, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Νικόλαος Χαρουισιάρης.

 

–Χαρτουλάρης: Από το βυζαντινό «τίτλο χαρτουλάριος= αυτός που τηρούσε τα αρχεία των Μερών (Δήμων δηλ. Πρασινων, Βενετων κλπ). Υπήρχε επίσης χαρτουλάριος του δρόμου, χαρτουλάριος επι του σακκελίου, χαρτουλάριος του Θέματος, χαρτουλάριος του Βασιλικου Σακκελίου.

–1639. Στις 2 Φεβρουαρίου 1639 εις το Καστέλλι του Κεφάλου πουλεί του μισερ Λιώνη Χαρτουλάρη ένα κομμάτι χωράφι στις Αγριλιές όπου έχει αγορά από την Κοτίλενα (Κονδύλαινα, γυναίκα του Κονδύλη). «Ο Μιχέλης Μπονοφάτσου Ραγκούσης, από τις Λεύκες, πωλεί στον μισέρ Λιώνη Χαρτουλάρη ένα χωράφι στις Αγριλιές σύμπλιο Μανογέλη Τζάνε Λιπράτου,για 4,30 ρεάλια και φόρο 1 άσπρο, όπως αποτίμησαν οι αποκόφτηδες (οι πραγματογνώμονες) Μανόλης Περούλη Ρούσσος και Ιωάννης Ασπρόπουλος.

–1672. Σε προικοσύμφωνο Τζιπίδου 21 Οκτ. 1672, Υπογ΄ρφει ως μάρτυρας ο Γεώργιος Χαρτουλάρης.

–1733. Στα 1733 η Ζαφειράκη του Γεωργάκη Σκιαδά πουλά στον τιμιώτατο Λεονάκη Χαρτουλάρη το μισό της μύλο για 30 ριάλια, από τα οποία τα 15 θα τα κρατήσει ο αγοραστής για να τον επισκευάσει έτσι ώστε «να δίνει όφελος και στους δύο νοικοκύρηδες».

 

–Χασάπης: Επώνυμο παρωνύμιο/επαγγελματικό.

–1829. Σε πληρεξούσιο στις 31 Μαρτίου του 1829 αναφέρεται ο Δημογέροντας Γιαννιός Χασάπης.

 

–Χασούρης: Επίθετο-παρατσούκλι.  Οικογενειακή μαρτυρία λέει ότι ένας Αλιπράντης κράτησε το παρωνύμιο του «χασούρης» όπου συνεχιστικέ ως επώνυμο.  

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 29χρονος γεωργός Δημήτριος Χασούρης και ο 38χρονος γεωργός Κωνσταντίνος Χασούρης.

–1850. Πρώτη αναφορά του επιθέτου στην Αντίπαρο το 1850. Στην συνέχεια εμφανίζετε στην Παροικία μετά το 1850. Παρακλάδια της οικογένειας απαντώνται σήμερα στην Νάουσα στην Σίφνο και στην Αλεξάνδρεια. Ο κλάδος της Νάουσας συγγενεύει με την οικογένεια Δαβερώνα ενώ στην Παροικιά με την οικογένεια Τζουάνη.

–1874. Στις 18 Αυγούστου 1874 ο 22χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Αντώνης Χασούρης του Κωνσταντίνου και της Γιακουμίνας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 17χρονη από την Πάρο Καλλιόπη Μοστράτου, του Γεωργίου και της Ελένης.

–1893. Στις 25 Απριλίου 1893 ο 27χρονος επιπλοποιός από την Πάρο Γεώργιος Πατέλης του Ιωάννη και της Βασιλικής Χασούρη, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 27χρονη από την Σύρο Αντωνίτσα Πολυκρέτη, του Φραγκίσκου και της Αικατερίνης Σβίρου.

–1893. Το 1893 ο Κωνσταντίνος Χασούρης του Ιάκωβου επιστρέφει στην Πάρο από την Αλεξάνδρα της Αιγύπτου.

–1902. Το 1902 γεννιέται ο Χασούρης Μιχαήλ του Γεωργίου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1904. Το 1904 γεννιέται ο Χασούρης Κωνσταντίνος του Γεωργίου εργάτης κάτοικος Παροικιάς. 

–1905. Το 1905 γεννιέται στην Παροικιά ο Δημήτριος Χασούρης του Παναγιώτη.

–1907. Ο σιδεράς Ιάκωβος Χασούρης του Κωνσταντίνου από την Παροικιάς, έτος γέννησης το 1907.

–1921. Στις 21 Μαΐου 1921 ο 54χρονος ξυλουργός από την Πάρο Γεώργιος Πατέλης του Ιωάννη και της Βασιλικής Χασούρη παντρεύεται στην Ερμούπολη την 42χρονη από την Σύρο Χαρίκλεια Καραγεώργη του Γεωργίου και της Μαρίας Ρούσσου.

–1926. Σε εικόνα στην Παναγία Εκατονταπυλιανής «Οικογενειακόν αφιέρωμα Κωνσταντίνου Δ. Χασούρη Έτος 1926».

–1933. Το 1933 ο σιδεράς Ιάκωβος Χασούρης από την Παροικιά παντρεύεται τη Ναουσσαία Δαβερώνα Νικολέτα και δημιουργούν τον κλάδο της Νάουσας που συνεχίζει ως σήμερα.

–1945. Υδραυλικός Κώστας Χασούρης (γεν. 1945) από τη Νάουσα.

–1947. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς είναι εγγεγραμμένα τα αδέρφια Χασούρης Κωνσταντίνος και Μιχάλης του Γεωργίου εργάτες κάτοικοι Παροικιάς.

–1948. Χασούρης Σταύρος Χρυσοχόος  (γεν. 1948) κάτοικος Αμπελά.

–1974. Πνίγεται σε ναυάγιο το 1974 ο Παναγιώτης Δημητρίου Χασούρης.  

 

–Χατζάκος:

–1760. Νικόλαος Ιωαν. Δελαγραμμάτης 1760 Προεστός-Μεγαλοκτηματίας (Πρώτος ξάδερφος Τζώρτζη Συμ. Δελαγραμμάτη: Αλέξανδρος Δελαγραμμάτης *3 (Προεστός-Μεγαλοκτήμονας) ¬ Χαϊδεμένη Αλισαφή ¬ Ελένη Δελαγραμμάτη ¬ Σπύρος Κρίσπης (Προεστός) ¬ Αλέξανδρος Κρίσπης-Δελαγραμμάτης (Προεστός-Κτηματίας) ¬ Εργίνη Κυπραίου ¬ Ιωάννης Κρίσπης-Δελαγραμμάτης (Αξιωμ. Πολεμικού Ναυτικού) ¬ Αναστασία Καραντάμογλου ¬ Κων/νος Κρίσπης ¬ Βαλασίας Δουβαρτζόγλου ¬ Αλεξάνδρα Κρίσπη ¬ Χρήστος Χατζάκος (Αξιωμ. Αεροπορίας).

 

–Χατζηαναγνώστης: Σύνθετο, από το Χατζή (τουρκαραβικά haci, ο προσκυνητής) και Αναγνώστης.

–1930. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός [Νάουσα] 29χρονος αλιεύς Παντελής Εμμ. Χατζηαναγνώστης. Έδωσε όρκο στις 4 Μαρτίου 1930.

 

–Χατζηαναργύρου: Σύνθετο, από το Χατζή (τουρκαραβικά haci, ο προσκυνητής) και Αναργύρου.

–1857. Στην «Εταιρία των Μαρμάρων της Πάρου» στο Μαράθι ένας εκ των διευθυντών του ο Ν.Α. Χατζηαναργύρου.

 

–Χατζηανδρέου: Σύνθετο, από το Χατζή (τουρκαραβικά haci, ο προσκυνητής) και Ανδρέας. Ο Παριανός γενάρχης έχει ναξιακή καταγωγή.

–1902. Λινάρδος Κόττης (1902-1945) ήταν το έκτο παιδί, από τα οκτώ, του Γεωργίου Κόττη και της Μαρίας Μιχ. Ραγκούση (μετέπειτα μοναχής Αγαθαγγέλης) [1867-1934], η οποία σε πρώτο γάμο της με τον Λινάρδο Ζουμή είχε αποκτήσει ένα παιδί, τον Μιχαήλ Λ. Ζουμή 918885-1965). Ήταν κτίστης ο Λινάρδος Γ. Κόττης, αδερφός του Φραγκίσκου Γ. Κόττη, μετέπειτα μοναχός Ιωσήφ του Ησυχαστού, Αγιορείτου (1897-1959). Είχε νυμφευθεί τη Μαρία Ανδρ. Χατζηανδρέου (μετέπειτα μοναχή Μελάνη) γεννημένη στη Σμύρνη (1910-14.2.1997).

–1904. Έρανος για τον Εθνικό Στόλο: «Εκ Πάρου: 23 Οκτωβρίου 1904 : Υπό των εκκλησιαστικών Συμβούλων του ενοριακού ναού της Ζωοδ. Πηγής κ.κ. Νικηφόρου Γ. Κυπραίου, Σταματέλου Μαύρη και Ανδρέα Ν. Χατζηανδρέου, πατριωτικώς και φιλοτίμως φερομένων, κατεσκευάσθη κατάλληλονκυτίον το οποίον από του παρελθόντος Μαΐου εξετέθη υπέρ του Εθνικού Στόλου. Εΐθε το αξιομίμητον παράδειγμα των ειρημένων επιτρόπων να μιμηθώσι οι των λοιπών ναών Επίτροποι.

 

–Χατζηηλίας: Σύνθετο, από το Χατζή (προσκυνητής στα τουρκαραβικά) και Ηλίας. Το επώνυμο αυτό έχει εκλείψει από την Πάρο.

 

–Χατζηλαζάρου: Σύνθετο, από το Χατζή (προσκυνητής στα τουρκαραβικά) και Λάζαρος. Ο παριανός κλάδος ήρθε από την Μικρά Ασία μετά την καταστροφή του 22’. 

–1922. Ο Γιώργος Χατζηλαζάρου ήρθε το 1922 από τη Μικρά Ασία.

–1931. Σε ομαδική φωτογράφιση στην Παροικιά, πρωτομαγιά του 1931, διακρίνεται ο Γιώργος Χατζηλαζάρου

–1940. Σε φωτογραφεία του 1940 στην Παροικιά διακρίνεται ο Γιώργος Χατζηλαζάρου.

–1947. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1947 είναι εγγεγραμμένος ο Χατζηλαζάρου Γεώργιος του Δαμιανού τηλεγραφητής (γεν. 1912)  κάτοικος Παροικιάς.

–1959. Σε αποκριάτικο πάρτι το 1959 σε σπίτι της Παροικιάς, διακρίνονται η Μαργαρίτα και ο Γιώργος Χατζηλαζάρου.

–1960. Σε φωτογραφεία της πρωτομαγιάς του 1960, διακρίνεται το ζεύγος Γιώργος και Μαργαρίτα Χατζηλαζάρου και ο νεαρός Ιάκωβος Χατζηλαζάρου.

–1963. Σε μαθητική φωτογραφία των Χριστουγέννων του 1963 απεικονίζεται ο μαθητής Χατζηλαζάρου Ιάκωβος.

–1965. Σε Φωτογραφεία από παιδικό πάρτι στην Παροικιά το 1965(?), διακρίνεται η Μαργαρίτα Χατζηλαζάρου και ο νεαρός Ιάκωβος Χατζηλαζάρου.

 

–Χατζημιχάλης: Σύνθετο, από το Χατζή (προσκυνητής στα τουρκαραβικά) και Μιχάλης. Μικρασιάτικης καταγωγής. Απαντάται στη Νάουσα.

 

–Χατζηνικόλας: Αϊβαλιώτικη οικογένεια. Ήρθε στη Πάρο μετά τον διωγμό του 1814.

–1821. Οι υπογεγραμμένοι στρατιώτες υπόσχονται να ακολουθήσουν τον Φιλικό Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλο και να απέλθωσιν εις Πελοπόννησο για να ενωθούν υπό τις οδηγίες του εκ λαμπρότατου Πρίγκηπος Δημήτριο Υψηλάντη ελληνικών στρατευμάτων. Εις βεβαίωση υπογράφονται Νάουσα Πάρου τη 20 Αυγούστου 1821, δια χειρός Ανδρέου Ψαράκη και μαρτυρώ. Ιωάννης Χατζηνικόλας Αϊβαλιώτης.

–1930. Σε φωτογραφία του Δημοτικού Σχολείου Παροικίας το 1930, διακρίνεται η νεαρή μαθήτρια Ανθούλα Χατζηνικολάου.

 

–Χατζηπέτρου: Σύνθετο, από το Χατζή (προσκυνητής στα τουρκαραβικά) και Πέτρος. Ο παριανός κλάδος κατάγεται από την Σύμη.

–1919. Ονούφριος Ελ. Χατζηπέτρου (1919) κάτοικος Παροικιάς, γεννήθηκε στην Σύμη.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Χατζηπέτρου Μαρίκα όνομα συζύγου Ονούφριος, όνομα πατρός Εμμανουήλ Χαραλάμπους.

 

–Χατζής (Βλέπε και Κρής): Από το Χατζή (προσκυνητής στα τουρκαραβικά).

Αναφέρεται σε έγγραφο του 1821 ως κάτοικος Νάουσας με καταγωγή από την Αθήνα.

–1821. Οι υπογεγραμμένοι στρατιώτες υπόσχονται να ακολουθήσουν τον Φιλικό Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλο και να απέλθωσιν εις Πελοπόννησο για να ενωθούν υπό τις οδηγίες του εκ λαμπρότατου Πρίγκηπος Δημήτριο Υψηλάντη ελληνικών στρατευμάτων. Εις βεβαίωση υπογράφονται Νάουσα Πάρου τη 20 Αυγούστου 1821, Χατζής Γεώργιος Αθηναίος.

–1907. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1907 στις Λεύκες ο Χατζής Νικόλαος του Ματθαίου.

 

–Χατζηφώτης:

–1896. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 49 ετών ναυτικός Ζαχαρίας Χατζηφώτης έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 6 Φεβρουαρίου 1896.

 

–Χατζόγλου ή Χατζόγλους:

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Ιωάννης Χατζόγλους.

 

–Χατζόπουλος: Πατρωνυμικό σύνθετο επώνυμο, από το υποκοριστικό Χατζή (προσκυνητής στα τουρκαραβικά). Ίσως πελοποννησιακής Καταγωγής.

–1985. Ηρακλής Χατζόπουλος, 1985, καθηγητής και Γυμνασιάρχης Νάουσας. 

 

–Χαυγιανός ή Χαβιανός ή Χαβηανός:

–1747. Σε πρακτικό εκλογής απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 26 Οκτωβρίου 1747 μαρτυρείται ο Γεώργιος Χαβιανός.

–1763. Πώληση ακινήτων. Τζιπίδος 1763, Δεκεμβρίου 14. Ενώπιον του Ελευθερίου πρωτοπαπά και επιτρόπου Τζιπίδου, που συνέταξε το έγγραφο, δηλώνεται ότι ο μαστρο Ιωάννης Αρμπουλάς τα πράγματά του είχε πωλήσει στον μαστρο Μανογέλη Ανεραντζόπουλο, από τις Λεύκες, κάτοικος Σμύρνης, για ρεάλια 100, σύμφωνα με το πωλητήριο έγγραφο που το έκαναν στην Σμύρνη. Το έγγραφο το έστειλε ο Ανεραντζόπουλος στον αδερφό του Μαστρο Κωνσταντή που ζούσε στην Πάρο, στον οποίο έδωσε και 100 ρεάλια η αδερφή του Ιωάννη Αρμπουλά. Το έγγραφο υπογράφουν ο σακελλάριος Κεφάλου ο πρωτοπαπάς Ελευθέριος Τζιώτης, και ο επίτροπος Τσιπίδου, ο Γεώργιος Χαβιανός και ο Αντώνιος Τζιγώνιας.

–1844. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1844 είναι εγγεγραμμένος ο 65χρονος κτηματίας Χατζής Ν. Χαυγιανός.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο κτηματίας 70 ετών Χαυγιανός Ν. Χατζής.

 

–Χειλάς ή Χιλάς ή Χηλάς: Το επώνυμο Χειλάς γνωστό στην Πελοπόννησο από τον 13^ο αι. το έφεραν πρίγκιπες, άρχοντες, κληρικοί κ.α. Απαντά μέχρι σήμερα στη Μάνη κ.α. και τους 17^ο και 18^ο αι. στην Χίο, Αθήνα, Αμοργό κ.α.

–1635. Σε έγγραφο Τσιπίδου στις 10 Μαρτίου 1635 αναφέρεται ο Μανογέλης Γεωργίου Χειλάς να πωλεί στη Μονή Αγίου Αντωνίου ένα χωράφι (ΓΑΚ, φακ. 695)

–1635. Στις 10 Απριλίου 1635. Σε έγγραφο της Μονής του Αγίου Αντωνίου αναφέρεται ο Γεώργης Χηλάς. (ίσως Χαλάς, το έγγραφο είναι αλλοιωμένο) και ο Μανωγέλης Γεώργη Χηλάς.

–1652. Ίδρυση στην Πάρο αγιοταφίτικου μετοχίου κατά το έτος 1652.

Της Πάρου αδελφάτα «Χωρίο Κώστος και Λεύκες»

+Ιωάννης Χιλάς, Τομένεγος, η γυνή Ξενία, υιοί Περούλης, Ανούσα, Γεώργης.

–1683. Στις 6 Μαΐου 1683 αναφέρεται σε έγγραφο ανταλλαγής κτημάτων στον Χερόλακκα ο ιερομόναχος Ιερεμίας Λουμπαρδάρης με τον Ιωάννη Χειλά.

–1707. Ανταλλαγή χωραφιού και κτήματος, Καστέλλι Κεφάλου, Τζιπίδος 1707, Οκτωβρίου 19. Ενώπιον του ιερέως Μιχαήλ Στάμενα, που συνέταξε το έγγραφο, με μάρτυρες τον Νικόλαο Ρούσσο και τον Ιωάννη Παπαδόπουλο, ο Δημήτριος Μονόπατος και ο Ριντζέρης Χειλάς από τον Δραγουλά…

–1717. Στη περιοχή Νάουσας. Αρχαιότερη μνεία του στο προικοσύμφωνο Γ. Χειλά και Μαρκεζίνας Ροδαίου (Καστέλλι Ναούσης, 21 Οκτ 1717) και το χωράφι των Αλωνιών σύμπλιον Λαμπρινός Φούσκης.

–1717. Σε προικοσύμφωνο του Γ. Χειλά και Μαρκέτας Ροδαίου (Καστρί Νάουσας 21 Οκτ. 1717) «το αμπέλι όπου έχω στου Ούγγαρι σύμπλιον του Ιωάννη Βατιμπέλα», «το χωράφι της Παράσκαινας σύμλιον Γεωργάκης Σκορδίλης». «από δε τα ξωτικά το χωράφι οπού έχει εις το Ποδοβάτι σύμπλιον Ιωάννης Μαλατέστας».

–1733. «Προικοσύμφωνο του Δημητρίου Καρλέτη και Καλής Χειλά» Νάουσα 20 Σεπτεμβρίου 1733. «Η Μαρία, σύζυγος του αποθανόντος Ιωάννου Χειλά, δίδει στην κόρη της Καλή τις εικόνες ….»

–Χειμωνάκης: Βλέπε Κρητικός.

 

–Χελωνιάρης:

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 47χρονος γεωργός Χελωνιάρης Αντώνιος.

–Χερουβείμ ή Χερουβής ή Χερουβίμ: Χριστιανικό όνομα που το βρίσκουμε στον Απόστολο Παύλο και στον Ιωάννη Δαμασκηνό, πατέρες της εκκλησίας, και προσδιορίζει τα δύο τάγματα των αγγέλων τα λεγόμενα Χερουβείμ και Σεραφείμ.

Είναι ένα όνομα θρησκευτικού προσδιορισμού από κάποιον πιστό που ήθελε να δώσει όνομα λόγω χριστιανικής πίστης και επέλεξε τον Χερουβείμ.

Στην Βενετία γνωστό με τον τύπο Cherubin

–1772. Αναφορά του επιθέτου στις Λευκών το έτος 1772.

–1815. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χερουβής Νικόλαος του Ιωάννη (γεν. 1815), 68 ετών, κτίστης από τον Κώστο.

–1822. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χερουβής Νικόλαος (γεν. 1822) του Κωνσταντίνου, ετών 61, εργάτης από τον Κώστο.

–1823. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Ιωάννη Χερουβείμ (γεν. 1823), ετών 80, γεωργός, χήρος.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 30χρονος εργάτης Νικόλαος Γ. Χερουβής, ο 60χρονος εργάτης Κωνσταντίνος Ν. Χερουβής

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 30χρονος εργάτης Νικόλαος Χερουβής του Ιωάννη και ο πατέρας του 60 ετών εργάτης Κωνσταντίνος Ν. Χερουβής.

–1848. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Νικολάου Χερουβείμ (γεν. 1848), ετών 55, γεωργός, έγγαμος.

–1849. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χερουβής Δημήτριος του Νικολάου (γεν. 1849), 34 ετών, εργάτης από τον Κώστο, κάτοικος Λαυρίου.

–1853. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χερουβής Μιχαήλ του Νικολάου (γεν. 1853), 30 ετών, εργάτης από τον Κώστο

–1853. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χερουβής Πέτρος (γεν. 1853) του Νικολάου, ετών 30, στρατιώτης από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας.

–1853. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Νικολάου Χερουβείμ (γεν. 1853), ετών 50, κτηματίας, έγγαμος.

–1853. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Νικολάου Χερουβείμ (γεν. 1853), ετών 50, γεωργός, έγγαμος, –1858. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αννέζα Ιωάννη Χερουβείμ (γεν. 1858), ετών 45, οικιακά, έγγαμος.

–1863. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ελένη Μιχαήλ Χερουβείμ (γεν. 1863), ετών 40, οικιακά, έγγαμος, κάτοικος Κύπρου?.

–1863. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Δημητρίου Χερουβείμ (γεν. 1863), ετών 40, οικιακά, έγγαμος.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875 του Δήμου Μάρπησσας, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χερουβείμ Ιωάννης του Νικολάου από τον Δραγουλά 30 ετών γεωργός.

–1875. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Ιωάννη Χερουβείμ (γεν. 1875), ετών 28, γεωργός, άγαμος.

–1877. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Απόστολος Ιωάννη Χερουβείμ (γεν. 1877), ετών 26, γεωργός, άγαμος.

–1879. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Ιωάννη Χερουβείμ (γεν. 1879), ετών 24, γεωργός, άγαμος.

–1881. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Μιχαήλ Χερουβείμ (γεν. 1881), ετών 22, μαθητής, κάτοικος Αθήνας,  άγαμος.

–1884. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Θεόδωρος Ιωάννη Χερουβείμ (γεν. 1884), ετών 19, γεωργός, άγαμος.

–1884. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Μιχαήλ Χερουβείμ (γεν. 1884), ετών 19, οικιακά, άγαμος, κάτοικος Κύπρου?.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Χερουβής Δημήτριος του Νικολάου, 36 ετών, εργάτης από τον Κώστο, κάτοικος Λαυρίου, Χερουβής Μιχαήλ του Νικολάου, 32 ετών, εργάτης από τον Κώστο, Χερουβής Νικόλαος του Ιωάννη, 70 ετών, κτίστης από τον Κώστο, Χερουβής Νικόλαος του Κωνσταντίνου, ετών 63, εργάτης από τον Κώστο και ο Χερουβής Πέτρος του Νικολάου, ετών 32, στρατιώτης από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας.

–1886. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Άννα Μιχαήλ Χερουβείμ (γεν. 1886), ετών 17, οικιακά, άγαμος, κάτοικος Κύπρου?.

–1887. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Ιωάννη Χερουβείμ (γεν. 1887), ετών 16, γεωργός, άγαμος.

–1889. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Δημητρίου Χερουβείμ (γεν. 1889), ετών 14, οικιακά, άγαμος.

–1889. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Μιχαήλ Χερουβείμ (γεν. 1889), ετών 14, ποιμήν, άγαμος, κάτοικος Κύπρου?.

–1889. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Ιωάννη Χερουβείμ (γεν. 1889), ετών 14, γεωργός, άγαμος.

–1891. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Δημητρίου Χερουβείμ (γεν. 1891), ετών 12, γεωργός, άγαμος.

–1892. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Άννα Ιωάννη Χερουβείμ (γεν. 1892), ετών 11, οικιακά, άγαμος.

–1893. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Δημητρίου Χερουβείμ (γεν. 1893), ετών 10, ποιμήν, άγαμος.

–1898. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Αλέξανδρος Δημητρίου Χερουβείμ (γεν. 1898), ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1900. Ο παπα-Κωνστάντιος (Χερουβείμ), (1900-1970) όπως τον αποκαλούσαν οι παριανοί, ήταν ο πρωτοπρεσβύτερος και ο εφημέριος της Εκατονταπυλιανής από το 1937 μέχρι το θάνατο του. 

Γεννήθηκε στο Κώστο, στις 11 Μαΐου 1900 από ευσεβείς γονείς. Το πατρικό του αντίκριζε το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Μέγας Διδάσκαλος του Γένους και Άγιος μας, ο Αθανάσιος ο Πάριος. 

Στον Κώστο έλαβε τα πρώτα εγκύκλια γράμματα και στη συνέχεια τελείωσε το τότε Ελληνικό Σχολείο Λευκών. Σε ηλικία 15 ετών πήγε στην Αθήνα για να μάθει την τέχνη του υποδηματοποιού, αλλά τον κέρδισε η ιεροσύνη, μιας και τον περισσότερο χρόνου τον περνούσε στη μονή «Πετράκη», όπου από τον ηγούμενο έλαβε τα πρώτα μαθήματα. Τις Κυριακές ήταν περιζήτητος στο ψαλτήρι του Αγίου Νικόλα στα Πευκάκια, για την εξαιρετικά μελωδική του φωνή, που άφησε εποχή. Μόλις ενηλικιώθηκε πήγε εθελοντής στον στρατό για να τελειώσει γρηγορότερα τις υποχρεώσεις του. Όταν απολύθηκε παντρεύτηκε στις Λεύκες το 1929 την κόρη του παπά Δημήτρη Ρούσσου, τη Μαρία, με την οποία απέκτησαν τον Πέτρο και τον Δημήτρη.

Στις 20/2/1930 στη μονή «Πετράκη» χειροτονήθηκε διάκονος και την επόμενη ημέρα ιερέας, από τον μητροπολίτη Παροναξίας, Ιερόθεο. Τοποθετήθηκε εφημέριος στον Άγιο Παντελεήμονα Κώστου, στη Ζοωδόχο Πηγή Παροικιάς και στη συνέχεια στην Εκατονταπυλιανή.

Ήταν μεγάλη η βοήθεια που πρόσφερε σε όλη τη διάρκεια της κατοχής στους συνανθρώπους του, αλλά και στον αντιστασιακό αγώνα. Μεριμνούσε για τη διάθεση των τροφίμων στους πεινασμένους συμπολίτες του, αλλά και στους στρατιωτικούς που φυγαδεύανε στη Μέση Ανατολή. Απέκρυπτε μέσα στην Εκατονταπυλιανή στρατιωτικούς, οπλισμό, ασυρμάτους, κ.α. Για την προσφορά του αυτή τιμήθηκε από την Αγγλική Κυβέρνηση.   

(πηγές: «Παριανά» τευχ. 76).

–1901. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Δημητρίου Χερουβείμ (γεν. 1901), ετών 2, άνευ, άγαμος.

κάτοικος Κύπρου?.

–1912-1922. Ηρώο Μάρπησσας «Εν έτει 1929 ο Σύνδεσμος Μαρπησσέων Πάρου. Τοις Ενδοξως εν Πολέμοις πεσούσι 1912-1922 Μαρπησσέοις Αρχιλοχιταις» ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ ΑΝ. Ι.

–1913. Το 1913 γεννιέται ο Χερουβείμ Χρήστος του Σταύρου εργάτης κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1924. Το 1924 γεννιέται η Ανδριανή Χερουβείμ του Νικολάου δημότης Μαρπήσσης.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Χερουβείμ Νικόλαος του Κωνσταντίνου εργάτης κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Χερουβείμ Βατίστας του Νικολάου κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Χερουβείμ Γεώργιος του Νικολάου ιδ. υπάλληλος κάτοικος κοιν. Κώστου.

 –1929. Ιερέας Εκατονταπυλιανής ο Χερουβείμ Πέτρος (γεν. 1929).

–1929. Το 1929 γεννιέται η Μαρουσώ Ν. Χερουβείμ.

–1930. Το 1930 γεννιέται ο Χερουβείμ Πέτρος του Κωνσταντίνου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1931. Το 1931 γεννιέται η Χερουβείμ Φλώρα του Νικολάου.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χερουβείμ Νικόλαος του Δημητρίου 55 ετών γεωργός, ο Χερουβείμ Κώστας του Νικολάου 27 ετών γεωργός και ο Χερουβείμ Δημήτριος του Νικολάου 26 ετών γεωργός.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Μαρπήσσης συμμετέχει και ο Νικ. Χερουβείμ.

–1951. 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Μαρπήσσης: Εψήφισαν άρρενες 240 και θήλεις 45. Έλαβον ψήφους: Συνδυασμός 1^ος Αντώνιος Ν. Τσιγώνιας 182, Ιωάννης Γ. Τζιώτης 151, Ανδρέας Α. Στέλλας 135, Λεόντιος Ν. Παντελαίος 133 και Σταύρος Ν. Φραντζής 128.

Συνδυασμός 2^ος Δημ. Ν. Τσαντουλής 76, Δημ. Α. Μελανίτης 72, και Εμμ. Σταύρος Μελανίτης 70.

Μεμονωμένοι Βασίλειος Ε. Αλιπράντης 150, Νικ. Δ. Χερουβείμ 120, Άγγελος Ν. Τσιγώνιας 94.

Εξελέγησαν οι κ.κ. Αντ. Ν. Τσιγώνιας, Ιωάννης Γ. Τζιώτης, Βασίλειος Εμμ. Αλιπράντης, Ανδρ. Α. Στέλλας και Λεοντής Ν. Παντελαίος.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΩΣΤΟΥ: Εξελέγησαν οι κ.κ. Αναστ. Γ. Ρούσσος με 76 ψήφους, Αναστ. Εμμ. Ρούσσος με 66, Παντελαίος Αντ. Παντελής με 56, οι Ζουμής Ι. Γεώργιος και Χερουβείμ Κ. Νικ. Έλαβον έκαστος 51.

–1960 Διάκονος Εκατονταπυλιανής Πέτρος Χερουβείμ.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΚΩΣΤΟΣ: Κατήλθεν 3 Συνδ. ο 1ος υπό τον πρόεδρον κ. Νικ. Μαυραγκάν όστις έλαβε 70 ψήφους ο 2ος υπό τον κ. Γ. Ζουμή με 77 και ο 3^ος υπό τον Μιχ. Αναστ. Ρούσσον με 17.

Πρόεδρος ο κ. Γ. Ζουμής, Αντιπρ. Αναστ. Ρούσσος και Σύμβουλοι οι Π. Καλλέργης, Νικ. Μαυραγκάς και Νικόλ. Χερουβείμ.

–1970. Ο μοναχός αγιογράφος της Μονής Λογγοβάρδας, το 1970 φιλοτεχνεί εικόνα του Χριστού «ο ψυχοσώστης» στο ναό της Αναστάσεως στον Κώστο. «Αφιέρωμα Μιχαήλ Κ. Χερουβείμ» και αριστερά «Χείρ Μοναχού Φιλάρετου – Λογγοβάρδα Πάρου α7ο (=1970).

 

–Χηλάς: Βλέπε Χειλάς

 

–Χιονάδης:

–1914. Στις 15 Απριλίου 1914 ο 48χρονος κτίστης από την Πάρο Γεώργιος Αλιπράντης του Θεόδωρου [μαραγκός] και της Ζαμπέτας Χιονάδη [κάτοικοι Πάρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 30χρονη από την Σύρο Μαριγώ Μαντζαράκη, του Γεράσιμου, και της Καλλιόπης Γαλανοπούλου.

–Χίος: Επίθετο-πατριδωνύμιο= από την Χίο. Σε πατριδωνυμιακά επίθετα, πολλές φορές συναντάμε να μην υπάρχουν κοινοί συγγενικοί κλώνοι, αυτό συμβαίνει διότι το μόνο κοινό που έχουν είναι ο τόπος καταγωγής μιας και το επίθετό τους ήταν άλλο και στην πορεία το πατριδωνύμιο έγινε παρατσούκλι και το παρατσούκλι επίθετο.

–1822. Στα δημοτολόγια Λευκών του 1822 είναι εγγεγραμμένος ο Παντελής Χϊος.

–1823. Το 1801 γεννιέται ο Παναγιώτης Αιγινήτης του Ιωάννη και της Χρυσούλας. Σύζυγός του η Σταμάτα Κ. Χίου.

–1824. Στην Αντίπαρο συναντάμε τον πάπα-Νικόλαο Χίο σε έγγραφο 24 Σεπτ. 1824.

–1827. Ο ιερέας και πνευματικός Νικόλαος Χίος υπογράφει τη διαθήκη της «Αφέντρας ποτέ Μανώλη Ακάλεστου» στις 26 Οκτωβρίου 1827.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων  το 1829 στον Τσιπίδο (Μάρπησσας) αναφέρεται ο Δημήτριος Χίος 50 ετών χαλκεύς και ο γιός του 15 ετών.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων  το 1829 στον Τσιπίδο (Μάρπησσας) αναφέρεται ο Γεώργιος Χίος 30 ετών αλιεύς, η σύζυγός του και η κόρη του.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων  το 1829 στον Τσιπίδο (Μάρπησσας) αναφέρεται ο Γεώργιος Χίος 30 ετών έμπορος, η σύζυγός του, η κόρη του και οι δυο γιοι του 15 και 6 ετών.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων των Λευκών του 1829 αναφέρεται ο Μικές Χίος 35 ετών έμπορος, η σύζυγός του και οι δυο κόρες του.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων των Λευκών του 1829 αναφέρεται ο Κωνσταντίνος Χίος 40 ετών στρατιώτης, η σύζυγός του και η κόρη του.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων των Λευκών του 1829 αναφέρεται ο Ιωάννης Χίος 45 ετών ναύτης, η σύζυγός του και οι δύο κόρες του.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων του Κώστου του 1829 αναφέρεται η Ειρήνη Χίου, η κόρη της Σοφία Χίου, η κόρη της Ευγενώ Χίου, ο γιός της Δημήτριος Χίος 15 ετών, και η κόρη της Παρασκευώ Χίου.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων του Κώστου του 1829 αναφέρεται ο Νικόλαος Χίος 50 ετών γεωργός, η σύζυγός του Μαρία Χίου 50 ετών, ο γιός του Μιχαήλ Χίος 11 ετών, η πεθερά του Ευγενώ και η κουνιάδα του Καλή.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων του Κώστου του 1829 αναφέρεται ο Σοφία Χίου και ο γιός της Γεώργιος Χίος 15 ετών.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων του Κώστου του 1829 αναφέρεται η Πρεσβυτέρα Χίου.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων  το 1829 στον Δραγουλά (Πρόδρομο) αναφέρεται ο Μιχάλης Χίος 50 ετών εργάτης, η σύζυγός του, ο γιός του Γεώργιος Χίος 20 ετών, ο γιός του Ιωάννης Χίος 5 ετών και οι κόρες του Ειρήνη, Καλή και Άννα Χίου.

–1840. Στις Λεύκες γύρω στα 1830-1840, ζει ο Κωνσταντίνος Χίος.

–1844. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών το 1844 είναι εγγεγραμμένος ο 50χρονος εργάτης Παντελής Χίος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Δημήτριος Στ. Χίος, ο 25χρονος γεωργός Νικόλαος Στεφ. Χίος ο 25χρονος γεωργός Ζαχαρίας Στεφ, Χίος, ο 25χρονος γεωργός Ιωάννης Π. Χίος και ο 53χρονος γεωργός Παντελής Χϊος.

-Χιωτάκης: Επίθετο-πατριδωνύμιο= από την Χίο. Υποκοριστικό του Χιώτης, γνωστό στις Λεύκες ως παρωνύμιο.

Σε πατριδωνυμιακά επίθετα, πολλές φορές συναντάμε να μην υπάρχουν κοινοί συγγενικοί κλώνοι, αυτό συμβαίνει διότι το μόνο κοινό που έχουν είναι ο τόπος καταγωγής μιας και το επίθετό τους ήταν άλλο και στην πορεία το πατριδωνύμιο έγινε παρατσούκλι και το παρατσούκλι επίθετο.

–1738. Γεώργιος Χιωτάκης και Νικόλαος Θοδωρή Χιωτάκης αναφέρονται σε προικοσύμφωνο Παροικίας στις 18 Φεβρ. 1738. Ο Γιώργος Χιωτάκης με την θυγατέρα Πασκάλη Σάντου, ονόματι Ανεζίνα.

«ο μαστρο Νικολός Θεοδωρή Χιωτάκης και η γυναίκα του δεν προσφέρουν εικόνα στο γιό τους Γεώργιο, ενώ ο καραβοκύρης Πασχάλης Σάντος και η γυναίκα του Διαμάντη δίδουν στην κόρη του Ανεζίνα δύο εικόνες αγίων» (ΓΑΚ, 212, 87ν)

 

–Χναράκης:

–1934. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 36χρονος Εμμανουήλ Γ. Χναράκης. Έδωσε όρκο στις 28 Ιανουαρίου 1934.

 

–Χοζλού:

–1928. Σε τάφο στο ξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου στον Κούναδο, Κωνσταντίνος Χοζλού 1928. Απεβίωσε το 2018 σε ηλικία 90 ετών.

–Χοϊδάς: Ίσως με καταγωγή από Κεφαλονιά.

–1716. Σε πρακτικό εκλογής νοταρίου – καγκελαρίου από το κοινό της Παροικιάς στη Γενική Συνέλευση της 14 Ιανουαρίου 1716, μαρτυρείται ο παπά Αναστάσης Χοϊδάς.

 

–Χολέβας:

–1951. Ο μοναχός αγιογράφος της Μονής Λογγοβάρδας Φιλάρετος Χολέβας, το 1951 φιλοτεχνεί εικόνα του Χριστού στο ναό της Αναστάσεως στον Κώστο..

–1956. Αγιογράφος και μοναχός στη μονή Λογγοβάρδας Φιλάρετος Χολέβας. Το 1956 φιλοτεχνεί στη μονή την εικόνα της Αγίας Άννας  και βρίσκεται στο ναό της Αγίας Μαρίνας Κώστου.

–1958. Σε εικόνα της Αγίας Κυριακής στο ναό του Ευαγγελισμού στη Μάρπησσα, έχει την επιγραφή: «Εγράφη διά χειρός μοναχού Φιλάρετου (Χολέβα). Ιερά Μονή Λογγοβάρδας. Πάρος αλνη’ (=1958). 

–1959. Στην πύλη της προθέσεως στο ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στα Μάρμαρα, εικονίζεται ο Άγιος Πέτρος. Στο κάτω μέρος έχει γραφεί: «Δια χειρός Μοναχού Φιλάρετου (Χολέβα), ιερά Μονή Λογγοβάρδας, Πάρος αλνθ’ (=1959).

–1968. Στο πέτασμα της Ωραίας Πύλης, υπάρχουν οι επιγραφές: «Αφιέρωμα Νικολάου, Σωκράτους και Στεφάνου, πλοιάρχου, υιών Κων/νου Σκανδάλη, τη ευγενή φροντίδι του εφημερίου Αγγεριών, ιερομονάχου Παϊσίου Τοπιντζή». Και «Εκ του αγιογραφικού εργαστηρίου του Ησυχαστηρίου Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Θαψανών Πάρου, αλξη’, υπό την διδασκαλίαν μοναχού Φιλάρετου (Χολέβα) Λογγοβαρδίτου, 1968».

–1970. Ο μοναχός αγιογράφος της Μονής Λογγοβάρδας, το 1970 φιλοτεχνεί εικόνα του Χριστού «ο ψυχοσώστης» στο ναό της Αναστάσεως στον Κώστο. «Αφιέρωμα Μιχαήλ Κ. Χερουβείμ» και αριστερά «Χείρ Μοναχού Φιλάρετου – Λογγοβάρδα Πάρου α7ο (=1970).

 

–Χόνδρος: Ο κλάδος της Πάρου έχει καταγωγή από την Χίο.

–1995. Καταγωγή από Χίο 1995.

–Χόντρος: Παρωνυμικό επώνυμο.

–1830. Στην Κωνσταντινούπολη, όπου ζούσαν πολλοί Παριανοί, έφθασαν τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο 1830 ο Χαράλαμπος Ι. Χόντρος.

 

–Χουσάκης: ίσως Χρουσάκης

–1734. Ο ιδιοκτησία του ιερέως, σκευοφύλακος Ντε Φεράρη. Στο προικοσύμφωνο Παροικιάς 8 Ιουλίου 1734 αναφέρεται ο Χουσάκης με ένα αμπέλι εις το Χοριδάκι σιμπλίος Νικολός Ντουλουφής ένα χωράφι εις του Θολα σιμπλιος Ιωάννη Βενιέρη.

 

–Χριστιανόπουλος:  Παρωνυμικό επώνυμο.

–1672. Σε αίτημα των παριανών προς τον προϊστάμενο της γαλλικής επαρχίας Πατέρα της Καθολικής Εκκλησίας  Jacques Dinet για να ζητήσουν πατέρες της καθολικής εκκλησίας να έρθουν στην Πάρο. «Ταπεινοπρεπώς παρακαλούμεν την πανοσιώτη σας, ωσάν προηγούμενος οικουμενικός και πατριάρχης της αγίας και υπέρ ενδόξου συντροφιάς υου ιησού να συγκλύνη εις το να μας έλθουν ωδε εις τον τόπον μας πατέρες δια να κατοικήσουν εδώ έως εις τα άλλα νησιά δια να ημπορέσωμεν και ημείς να λάβωμεν εκείνη την βοήθειαν και ωφέλειαν της ψυχής μας μαζί κα την επιστήμην δια τους μεταγεναστέρους μας, επειδή ξεύρωμεν καλότατα ότι πως η πανοσιώτησας και η τρισκία της όλα ο σκοπός και ο πόθος άλλο δεν είναι εις όλα τα πάντα μόνον να γυρέψετε την μεγαλύτερην δόξα του Θεού και της σωτηρίας των ψυχών εις κάθε τόπον όπου ευρίσκονται…»

Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: + Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.

Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατοίκων της Νάουσας μεταξύ άλλων και ο Τζώρτζης Χριστιανόπουλος.

–1682. Έγγραφο αγοραπωλησίας που είχε δημοσιευθεί στα «ΠΑΡΙΑΝΑ» το 1983 από την συλλογή του Σίμου Συμεωνίδη σχετικά με την Καθολική Συνοικία στην Παροικία.

+ Εις δόξαν Χριστού αμήν, 1682 εν μηνί μαρτίου 30 κατά το παλαιό. Προσκαλεσμένος εγώ ο νοτάριος υπογεγραμμένος Παροικίας από ένσταση της κερ’ Αντριάνας θυγάτηρ του ποτέ Ιωάννη Καλαβρέ, γυνή του πατρόν Φραντζέσκου Ρόσι ομάδι με την αδελφήν της την κερά Μαρία οι οποίες λέγουσι πως τους ευρίσκεται κληρονομική της άνωθεν Αντριάνας από την Άννα θυγάτηρ του ποτέ μαστο Γιάκουμου Αρτήμη μία εκκλησία καλούμενη Άγιος Νικόλαος ο Αρρανός εν τη τοποθεσία Καινούργιο Πηγάδι καθώς παρών την σήμερον εμαρτύρησαν η κεράτζα της και η αδελφή της μάνας της αυτής Αντριάνας πως είναι η εκκλησία ιδική των ονομαζόμενες Ειρήνη και Μαργαρίτα, σύμπλιος της αυτής εκκλησίας Τζώρτζης Χριστιανόπουλος και Μιχάλης Κατζαούνης και Πατίστας Ντουλόνος και Μαρκάκης Καλλέργης, η οποία κέρ Αντριάνα προβλέποντας και καταλεπτώς γνωρίζοντας ότι εφοβέριζε κίνδυνος κατά κράτος χαλασμού, διά τούτο πρίν χαλάσει εβουλήθηκε να προμηθέψη να την ανακαινίση και να την αναστήση διά ψυχινήν της σωτηρίαν και παντοτεινόν μνημόσυνον αυτηνής και των γονέων της και των κληρονόμων της με το να των τηνε αφιερώσουν δορυφόρων διά πάντοτε – λοιπόν βουλόμενοι συνγνωμικώς το άνω αντρόγυνο, ήγουν ο πατρόν Φραντζέσκος και η συμβία του Αντριάνα έχοντας παντοία γνώμη ως άνωθεν μαρτυρούσι οι άνωθεν Ειρήνη και Μαργαρίτα η κεράτζαν της πώς είναι καθολική νοικοκυρά και κληρονόμησα γνωρίζοντας το συμφέρον της ψυχής της και διά καλόν επιτηρητήν τον ευλαβέστατον εν ιερεύσι προ Φραντζέσκο Κρίσπο καπελάνο του αλτάριου του λατίνου εις την κερία την Καταπολιανή τον οποίο στερκτοί αποφασιστικά θέλουν και ελεύθερα χωρίς κανενός παρακίνηση προσηλώνουν, δόνουν, χαρίζουν και απαρατούν από την σήμερον τουν αυτόν ναόν με πάσαν του δικαίωμα που τον αγκίζει να ημπορή να κτίση, να αναστήση και να αυξήση και ως ορέγεται διά καλύτερον εις αυτόν να πράξη ως πράγμα ιδικόν του:

-ξεκαθαρίζοντας ότι όποτε θεού θέλημα είχε γενεί ο Μπατίστας ο υιός της άνωθεν Αντριάνας άξιος ιερεύς και επιτήδειος διά την υπηρεσίαν ταύτης της Εκκλησίας να προτιμάται υπέρ άλλου μετά τον θάνατον του ειρημένου Κρίσπου καθολικού εφημέριου να έχη την χάριν να εφημερεύει την αυτήν εκκλησίαν. Έστον τας ακόμη και τούτο, να έχουν μέσα εις τον αυτόν ναόν την μπαντοτεινή τως κατοικίαν, να θάβουνται και να μνημονέβουνται αιωνίως αυτοί και οι γονοί των και οι κληρονόμοι των και αν κανείς από τους κληρονόμους τονε κληρονόμος είχε αμφιβάλει εναντίον της θεαρέστου κανά πληρή κοντάνα της κατά καιρούς αφεντίας ριάλια 20 και να κληρονομά και την κατάρα του αγίου και των γονέων τως, μάλιστα να διαφεντέρουν και να ξεμηστεύουν από πάσαν κακότροπον άνθρωπον τον αυτόν υπηρέτην λεγόμενον Κρίσπον ως καθολικό οικοκύρη και κληρονόμο τους και ειρηνικού και παντοτεινό Ποσέσο διά το οποίον εις βεβαίωσιν τοιαύτης μισταποδόσεως προσκαλούμεν και μάρτυρες παρακαλετοί εις ασφάλειαν:

-διά μαρτυρίας του Τζώρτζη Λαζανιά

-δια μαρτυρίας του Ιωάννη Καλόπλαστου

Διά μαρτυρίας του Μανθέου Μπαρπέρη Κρητικού

Πέτρος ιερεύς Βιτζαράς νοτάριος Παροικίας έγραψα

(Τ.Σ.) Εμείς ANTONIO SPIRIDO Πρόξενος Βενετίας στην Πάρο βεβαιώνουμε την υπογραφή του ανωτέρω παπά Πέτρου Βητζαρά καθώς και την αυθεντικότητα του αντιγράφου της ανωτέρω πράξεως.

Πάρος 18 Απριλίου 1684 νέο ANTONIO SPIRIDO CONSOLE VENETO

Εμμανουήλ Κομητάς Προξενικός Καντζιλιέρης.

–1710. Σε αβαντάριο Παροικιάς στις 23 Μαΐου 1710 του Νικόλα Μαυρίκου αναφέρεται: «το αμπέλι έχει στις Δάφνες, είναι αγορά από τον Νικολάκη Πετρή, σύμπλιος Νικολάκης μαστρο Τζώρτζης Χριστιανόπουλος».

–1716. Σε πρακτικό εκλογής νοταρίου – καγκελαρίου από το κοινό της Παροικιάς στη Γενική Συνέλευση της 14 Ιανουαρίου 1716, μαρτυρείται ο Νικόλαος Χριστιανόπουλος.

–1724. Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για την διατίμηση των προϊόντων και την απογραφή της κτηματικής περιουσίας όλων των κατοίκων. Κατά τη Γενική Συνέλευση της 13 Δεκεμβρίου 1724, αναφέρεται ο Νικόλαος Χριστιανόπουλος.

–1821. Παριανοί αγωνιστές του 1821 ο Εμμανουήλ Γ. Χριστιανόπουλος και ο Αντώνης Χριστιανόπουλος..

–1824. Αναφέρεται το 1824 ο Γεωργάκης Χριστιανόπουλος και η σύζυγός του Μαργαριταράκη, κόρη του Αντωνίου Σκυφιάνου.

–1824. «Προικοσύμφωνο κυρίου Γερασίμου Γαλιατζούρη και της συζύγου αυτού Τζουανίνας Χριστιανοπούλου» Παροικιά 1 Σεπτεμβρίου 1824. «Ο Γεωργάκης Χριστιανόπουλος δίδει στην κόρη του Τζουανίνα δύο εικόνες … Ο Γιαλιατζούρης δεν δίδει εικόνες» (ΓΑΚ, 215, 104ν -105r)

–1825. Ο Παριανός αγωνιστής του 1821 Εμμανουήλ Γ. Χριστιανόπουλος έφυγε στις 20 Αυγούστου 1825 από Πάρο για Ναύπλιο να συμμετάσχει στις μάχες.

–1831. Αναφέρεται το 1831 η κόρη του Γεώργιου Χριστιανόπουλου να είναι παντρεμένη με τον Ζαννάκη Δ. Καμπάνη. Στο προικοσύμφωνο Ζανάκη Δ. Καμπάνη και Βερετζινιώς Χριστιανοπούλου (Παροικιά, 26 Αυγούστου 1831) η μητέρα της νύφης Μαργαριταράκη χήρα Γ. Χριστιανόπουλου, κόρη του ποτέ Αντωνίου Σκυφιάνου, δίδει «την εικόνα της Μεταμορφώσεως, τον Άγιον Νικόλαον να κάμη την αρτοκλασίαν προς μνημόσυνον του πατρός και αδελφών της». (ΓΑΚ, 219, αρ. 355, 174r).

–1834. Το παλιό Φαρμακείο. “Curriculum vitae” Α. Το κτίριο: Αποτελεί – καθέτως – το μισό του όλου κτιριακού συγκροτήματος, μαζί με την παρακείμενη εκκλησία «Άγιος Νικόλαος», που οικοδομήθηκε στις αρχές του 1600, σαν μεγάλη υστεροαναγεννησιακή κατοικία της ιερατικής και ιστορικής Οικογένειας της Πάρου, Βιτσαρά, που παρέμεινε ως το 1700. (Άλλες τρεις βυζαντινο-ενετικής μορφής κατοικίες Βιτσαρά, διασώζονται στην Παροικία.) Στη συνέχεια, με θηλυγονική προικοδότηση περιέρχεται στον Αντώνη Σκυφιάνο και στη Σύζυγό του Νικολέτα Ιωάν. Κρίσπη που και αυτοί την προικοδοτούν στη κόρη τους, Μαργαρίτα, Σύζυγο Γεωργίου Χριστιανόπουλου. Το 1834, οι Χριστιανόπουλοι, χωρίζουν την κατοικία και δίνουν στην κόρη τους Μαρούσα το βορινό τμήμα, μαζί με την εκκλησία – που είναι η προμάμμη του μέχρι σήμερα ιδιοκτήτη – και το νότιο στο γιό τους Ιάκωβο Χριστιανόπουλο, στην οικογένεια του οποίου παραμένει ως το 1896. Με αγορά του Γιάννη Γεωργ. Αργυρόπουλου, και με προικοδότηση στη κόρη του Άννα, Σύζυγο του πρώτου Φαρμακοποιού της Πάρου, Πέτρου Ιωαν. Αυλήτη, φθάνει στον εγγονό του Πέτρο Ανδρ. Αυλήτη, απ’ τον Πατέρα του Φαρμακοποιό Ανδρέα Αυλήτη. Η θέση, λόγω του υπάρχοντος ως σήμερα, παλιού πηγαδιού – από το οποίο υδρευόταν το κεντρικό τμήμα της Παροικίας – και καλυμμένο πλέον, γράφεται και λιγότερο ακούγεται «Στου Παϊζάνου το πηγάδι». Β. Το Φαρμακείο: Δημιουργήθηκε στο νότιο ισόγειο τμήμα του ιστορικού κτιρίου, από τον Πέτρο Ι. Αυλήτη, με την επωνυμία «Ο Δαμβέργης» προς τιμήν του Φαρμακοποιού Πρύτανη. Ο εσωτερικός σκελετός, μοναδικός και χαριτωμένος, που κινεί το ενδιαφέρον και την περιέργεια των περαστικών και των επισκεπτών, -που δύσκολα και στην Ευρώπη ανευρίσκεται- έχει μεταφερθεί απ’ την Ερμούπολη Σύρου, το 1900, έτος που δημιουργήθηκε το Φαρμακείο, και αποτελούσε αντίστοιχο παλαιότερα, στην ανθούσα τότε πρωτεύουσα των Κυκλάδων, στην οποία αρχικά είχε σταλεί από την Φραγκόφωνη Ευρώπη. Ο πρώτος της Πάρου Φαρμακοποιός διατήρησε το Φαρμακείο ως το 1935 και ο γιός του ως το 1970, που έκλεισε. Και στις δύο περιόδους, το Φαρμακείο χώρος αισθητικά ζεστός, αποτελούσε τη θέση συγκεντρώσεων των Γιατρών και των Επιστημόνων, που με ευγένεια τους δεχόταν πρώτα ο γενειοφόρος, Παλαμαϊκής εμφάνισης Φαρμακοποιός, και ύστερα ο χωρίς γένια πλέον ευρωπαϊκής εμφάνισης, γιός του. Την τελευταία 35ετία, κλειστό, άνοιγε μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, για να το θαυμάσουν και να το φωτογραφίσουν οι Τουρίστες. Πηγή: Σπυρίδων. Δελ. Ναυπλιώτης Αρχιτέκτων Μηχανικός.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος καφεπώλης Αντώνιος Χριστιανόπουλος και ο 33χρονος ράπτης Ιάκωβος Χριστιανόπουλος.

–1901. Η εφημερίδα «ΑΙΓΑΙΟ» αναφέρει: «Εν τη Ναούση της Πάρου αι εξετάσεις της Δημοτικής Σχολής θηλέων, ην διευθήνει η αξία παντός επαίνου διδασκάλισσα δ. Καλλιόπη Χριστιανοπούλου  εστέφθησαν υπό πληρεστάτης επιτυχίας. Αι πρόοδοι ως παρουσίασαν αι μαθήτριαι υπήρξαν καταπληκτικαί, δι’ όπερ συγχαίρομεν την ευπαίδευτον διδασκάλισσαν διά τον ζήλον ον προς μόρφωσιν των μαθητριών της επεδείξατο» (22 Ιουλίου 1901).

–Χριστοδούλου ή Χριστόδουλος: Βαπτιστικό επώνυμο. Ο δούλος του Χριστού

–1619. Σε έγγραφο του Αγίου Αντωνίου Κεφάλου αναφέρεται ο παπαδιά Σεβαστή Χριστοδούλου το 1619.

–1965. Σε φωτογράφιση της ομάδας του Αρχιλόχου Παροικιάς το 1965 εικονίζεται ο ποδοσφαιριστής Αντώνης Χριστοδούλου.

 

–Χριστόφορος ή Χριστοφόρου: Πιθανή προέλευση αυτού του επιθέτου από Κρήτη. Βυζαντινής καταγωγής. Ανήκει στα πατρωνυμικά επώνυμα.

–1672. Στις 29 Μαΐου 1672 ο παπά Ιωάννης Χριστόφορος υπογράφει αναφορά κληρικών και αρχόντων της Πάρου για τους Ιησουίτες.

–1682. Στις 22 Μαΐου 1685 σε έγγραφο Κεφάλου (Μάρμαρα) ο παπά Ιωάννης Χριστόφορος αναφέρεται σε μαρτυρική κατάθεση του Νικολάου Μοστράτου σχετικά με αυθαιρεσίες και βιαιοπραγίες κουρσάρων που έγιναν μέσα στο σπίτι του, στον Κέφαλο κάποια νύχτα του 1682. «Την σήμενος ενεφανίστην εις την μπαρρησίαν καμού του υπογράφοντος νοταρίου ο ευγενής μισέρ Νικολάκης Μοστράτος από το νησίν της Πάρου, από το Καστέλλι του Κεφάλου και μαρτυρά και λέγειν πως σήμερον τρεις χρόνοι εκαπιτάρησεν ο μισέρ Τζάνε Κοντοφρέος εις τον Κέφανον δια δουλειά οπού είχεν. Όθεν ο άνωθεν μισέρ Νικολάκης επίρεν τον άνωθεν, μισέρ Τζάνε εις το σπίτιν του και εκοιμούντα αντάμα την εκείνη νύκτα. Όθεν την αυτήν νύκταν ήλθασι από την Μπαρκιά πέντε νομάτοιν φελουδιάροιν εις Κέφαλον και επήγασιν εις το σπίτιν οπού εκοιμούνταν και εκτυπήσασιν πως είναι καλοί άνθρωποι. Και θαρρώντας πως είναι καλοί άνθρωποι των ήνοιξαν μέσαν και ως ήμπασιν εσφαλίσασιν τις πόρτες του σπιτιού και επυροβολήσασιν ατοί τως και ήψασιν φως και ως ήψαν το φως λέσιν του άνωθεν Νικολάκι: Πού’ ναι το μάλαμα και τα ρεάλια που κρατεί ο άνωθεν Τζάνε: Αυτός επηλογήθην και είπεν τως: Εγώ δεν είδα μήτε ρεάλια να έχη μήτε μάλαμα. Εκοίνοι εβγάλασιν στο στελέτον και εδώκαν του μια στελετιά εις το… και λέγειν του: Μολόγησε μας, ειδέ σκοτώνομεν σε. Εκείνος επηλογήθην και ειπέ τως: Εγω δεν ξέρω να’ χη τίποτις, ειμή και αν τα’ χη στου παπά Ιωάννη Χριστόφορου, όπου ήτανε εκεί προτύτερα.

Έτσι τον επήρασιν τον αυτόν μισέρ Νικολάκην και είπαν του: Έλα να πάμε στου παπά μα να του πης ετούτον τον λόγον ήγου να του πης, πως ο Τζάνες αποθαίνει και να’ ρθην να τόνε μεταλάβην.

Έτσι πήγε στον παπά και χτήπησε ο μισέρ Νικολάκης και σηκώθηκε ο παπάς και είπε τα άνωθεν. Λοιπόν ήπηραν τον παπά και επήγασιν εις του Τζάνε, που’ τονε στο σπίτιν του Νικολάκιν, και λέγει του ο παπάς του μισέρ Τζάνε: Πότε μου’ φερές εμένα στο σπίτι μου ή γρόσιν ή μάλαμας; Λέγει του ο Τζάνες: Εγώ δεν τως είπα τίποτας μα ετούτοι το λέσιν έτζιν και γυρεύγουσιν μου γρόσα.

Και εγύρευάν του 50 ρεάλια. Αυτός μη ξεύροντας πώς να γλυτώση από τα χέριαν τως επήγε στου Βασιλάκιν του Μουσελίμη που ήτονε εκεί και επήρε τρία ρεάλια δανεικά και ήδωσεν τως τα. Εκείνοι του εγυρεύασιν και άλλα ετούτος μη έχοντας τι να κάμη, έφυγεν τως κρυφά και επήγεν εις το σπίτι του μισέρ Γιαννάκιν Ντελλαγραμμάτικα να κρυφτήν και εκείνοι τον επήρασιν ξωπίσων και επήγασιν και εμπήκασιν και αυτοίν μέσα στο σπίτιν του Νικολάκι και ήδωκεν τως τα. Τούτο μαρτυρά και άλλο δεν κατέχειν.

Νικόλαος Μοστράτος βεβαιώνω ως άνωθεν

Νικόλαος Μπάνκαλος αντιμάρτυρας ως ήκουσεν από άνωθεν Νικολάκι υπό χειρός καμού του υπογράφοντος μη γράφοντος αυτός.

Ιωάννης Μηνιάτης, νοτάριος έγραψα.

–1685. Ιερέας Ιωάννης Χριστόφορος μνημονεύεται σε έγγραφο Κεφάλου 2 Μαΐου 1685.

–1716. Σε πρακτικό εκλογής νοταρίου – καγκελαρίου από το κοινό της Παροικιάς στη Γενική Συνέλευση της 14 Ιανουαρίου 1716, μαρτυρείται ο Γεώργης Χριστόφορος.

–1724. Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 13 Δεκεμβρίου 1724 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυρείται ο Γεώργης Χριστόφορος.

–1755. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυρείται ο κάτοικος Λευκών Ιωάννης Χριστόφορος.

–1780. Σε εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο ναό της Κοιμήσεως στα Μάρμαρα, υπάρχουν οι επιγραφές: «Δέησις του δούλου του Θεού Ντεμένεγου Χρηστόφορου κε Φλωρέντζας, 1780» «Και χείρ Χαρτωφύλακος Μοστράτου Ναγυσηνού, Μαγίου 16».

–1792. Σε έγγραφο 20^ης Δεκεμβρίου 1792 ο Θεοδωρής Χριστόφορος από τα Μάρμαρα αντήλλαξε κτήμα με την μονή του Αγίου Αντωνίου

–1804. Στον εκλογικό κατάλογο των Μαρμάρων το 1844 είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονος γεωργός Δεμένεγος Χριστόφορος (γεν. 1804).

–1807. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονος γεωργός Δεμένεγος Χριστόφορος (γεν. 1807).

–1808. Σε έγγραφο Παροικιάς, 10 Απριλίου 1808 ο ιερομόναχος Παΐσιος Καστρήνσιος αναφέρεται ότι εισέπραξε δάνειο από τον σιορ Αντωνάκη Χριστοφόρου.

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Μαρίνος Χριστόφορος.

–1822. Σε έγγραφο των Παριανών στους Υδραίους στις 13 Απριλίου 1822 αναφέρεται ο Σπυρίδων Χριστόφορος κάτοικος Παροικιάς.

–1826. Σε προικοσύμφωνο Παροικιάς της 27ης Ιουλίου 1826 μνημονεύεται ο Κωνσταντής Κεφαλληνιέως Κολομπαρίτζης, ο οποίος παίρνει για γυναίκα του την Αικατερίνη κόρη της Θεοδωρουλάκης Αντ. Χριστοφόρου. (ΓΑΚ, 215, 123ν)

–1826. Υπογράφων ως έφορος Μαρμάρων στις 29 Δεκεμβρίου 1826 ο Μαρίνος Χριστόφορος.

–1829. ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ Πλοίαρχος ετών 26 αφίχθη στην Σύρο το 1829

–1829. Στα Μάρμαρα στις 5 Δεκεμβρίου 1829 αναφέρεται ο μαθητής Αλληλοδιδακτικής Σχολής Γεώργιος Χριστόφορος. (ΓΑΚ, Υ.Θ. φ. 22)

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Τεμένεγος (Δομένικος) Χριστόφορος από τα χωριά του Κεφάλου.

–1835. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός Πλοίαρχος 32 ετών Μιχαήλ Χριστοφόρου του Ηλ.. Έδωσε όρκο στις 30 Ιουλίου 1835.

–1838. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 30χρονος ιερεύς Λεόντιος Μ. Χριστοφόρου (γεν. 1838), έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 14 Απριλίου 1868.

–1844. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών το 1844 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Χριστόφορος 57 ετών εργάτης και ο 27χρονος εργάτης Χρήστος Χριστόφορος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος μυλωνάς Μαρίνος Χριστόφορος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 63χρονος γεωργός Μανόλης Χριστόφορος και ο 30χρονος γεωργός Χρήστος Χριστόφορος.

–1849. Το 1849 γεννιέται στις Λεύκες ο Χριστόφορος Εμμανουήλ του Χρήστου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1850. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Υρίας του 1875, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Χριστόφορος (γεν. 1850) του Χρήστου, γεωργός, ετών 25.

–1855. Το 1855 γεννιέται στις Λεύκες ο Χριστόφορος Δημήτριος του Χρήστου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1857. Το 1857 γεννιέται στις Λεύκες ο Χριστόφορος Μιχαήλ του Χρήστου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1864. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 27χρονος ναύτης Παντελής Χριστοφόρου, άγαμος. Έδωσε όρκο στις 1 Φεβρουαρίου 1864.

–1865. Το 1865 γεννιέται στις Λεύκες ο Χριστόφορος Ιωάννης του Χρήστου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1873. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1873 ο Χριστόφορος Μάρκος του Χρήστου.

–1875. Στις 1 Ιουνίου 1875 ο 25χρονος ξυλουργός από την Πάρο Δημήτρης Χριστοφόρου του Χρήστου και της Μαρούσας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Σύρο Αικατερίνη Βοσκουδάκη, του Νικολάου και της Αικατερίνης.

–1876. Σε πίνακα των γάμων που τελέστηκαν στις 17 Οκτωβρίου 1876 στις Λεύκες αναφέρεται ο 28χρονος Εμμανουήλ Χριστόφορος του Χρίστου να νυμφεύεται την 25χρονη Μοσχού Αρκουλή του Γεωργίου και της Αννέζας.

–1878. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1878 ο Χριστόφορος Αθανάσιος του Δημητρίου.

–1879. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1879 ο Χριστόφορος Χρήστος του Εμμανουήλ.

–1882. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 31χρονος ξυλουργός Δημήτριος Χ. Χριστοφόρου [Χριστόφορος], έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 28 Απριλίου 1882.

–1883. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1883 ο Χριστόφορος Ιωάννης του Νικολάου.

–1884. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1884 ο Χριστόφορος Γεώργιος του Εμμανουήλ.

–1885. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1885 ο Χριστόφορος Χρήστος του Μιχαήλ.

–1892. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1892 στις Λεύκες ο Χριστόφορος Χρήστος του Νικολάου.

–1894. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1894 στις Λεύκες ο Χριστόφορος Κωνσταντίνος του Εμμανουήλ.

–1895. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1895 στις Λεύκες ο Χριστόφορος Χρήστος του Μιχαήλ και ο Χριστόφορος Θεόδωρος του Μάρκου.

–1898. Σε Λογοδοσία του 1898, του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, ο σύμβουλος του Συνδέσμου, Μάρκος Χριστόφορος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Φωκίων Νικολάου Χριστόφορος, ετών 30, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρίνα Φωκίων Χριστοφόρου, ετών 25, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ανδριάνα Φωκίων Χριστοφόρου, ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δομένεγος Νικηφόρου Χριστόφορος, ετών 45, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Άννα Δομένεγου Χριστόφορος, ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπέτα Δομένεγου Χριστοφόρου, ετών 12, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Δομένεγου Χριστόφορος, ετών 10, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Δομένεγου Χριστοφόρου, ετών 8, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Δομένεγου Χριστοφόρου, ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ευστράτιος Δομένεγου Χριστόφορος, ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Δομένεγου Χριστόφορος, ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1905. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1905 στις Λεύκες ο Χριστόφορος Χρήστος του Μιχαήλ.

–1923. Μέλος του Εξωραϊστικού Φιλοδασικού Συλλόγου Λευκών, εν Λεύκαις τη 17 Απριλίου 1923 ο Ιωάννης Χριστόφορος.

–Χρουσάκης:

–1741. Σε προικοσύμφωνο της Νάουσας 7 Φεβρ. 1741 «Το σπίτι έχει γονικόν κείμενων εις τον Χάνδακα [γειτονιά της Νάουσας], πλησίον Χρουσάκι Μοσχονά και Κωνσταντής Μυτιληναίος».

–Χρουσούλης:

–1675. Ιερομόναχος Ιωσήφ Χρουσούλης του εκ της Πάρου αναφέρεται σε έγγραφο της Μονής Φανερωμένης Νάξου τον Μάιο του 1675.

 

–Χρυσάκης: Υποκοριστικό πατρωνυμικό επώνυμο με καταγωγή από τα Ψαρά. Ο παριανός κλάδος ήρθε  από Χίο.

–1982. Αναφορά του επιθέτου το έτος 1982 στις Λεύκες.

 

–Χρυσοβαίος: Βλέπε Χρυσοβέης

 

–Χρυσοβέης ή Χρυσοβαίος:

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 41χρονος σιδηρουργός Γεώργιος Χρυσοβαίος.

–1865. Στις 1 Νοεμβρίου 1865 ο 35χρονος εργάτης από την Πάρο Ιωάννης Χρυσοβέης, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Θήρα Δέσποινα Κοκκάλη.

–Χρυσολωράς: Αρχοντική οικογένεια, πιθανόν Κωνσταντινουπολιτικής καταγωγής. Πρώτο ιστορικά καταγεγραμμένο μέλος της ήταν ο Στρατηγός Νικήτας, το 986.

Σημαντικότεροι Χρυσολωράδες: Μανουήλ (1355-1415, καθηγητής των ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας) και Δημήτριος (πρέσβης επί Μανουήλ Β’, κληρικός και πανεπιστήμων). Μετά την Άλωση, απόγονοι των Χρυσολωράδων εγκαταστάθηκαν στις Κυκλάδες.

Στο έμβλημα, διακρίνεται στο στήθος του Αετού το Χριστόγραμμα το οποίο όμως παραπέμπει στα πρώτα γράμματα του επιθέτου «Χρυσολωράς».

Σήμερα μαρτυρείται στην Σέριφο.

–1687. 16 Ιουλίου 1687 επιτύμβια πλάκα στην εκκλησία της Αγ Μαρίνας στα Μάρμαρα. «Αντώνιου και της συμβίας αυτού Μαρκέτας Χρυσολωρά»

 

–Χρυσός:

–1958. Διδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς, Προδρόμου και Αντιπάρου κατά την περίοδο 1958 ο Ελευθέριος Χρυσός.

 

–Χρυσούλας ή Χρυσουλάς: Κρητικής καταγωγής, κάτοικος Μαρμάρων.

–1645. Στις 4 Ιανουαρίου 1645. «Προσήλωσις του μονυδρίου του αγίου Σάββα Μαρμάρων μετά πάντων των τε κινητών και των ακινήτων κτημάτων αυτού εις την μονήν του αγίου Αντωνίου Κεφάλου» υπογράφουν δε το έγγραφο ο πρωτόπαπας Κεφάλου Σκορδίλης Γεώργιος, ο οικονόμος Κεφάλου Δημήτριος Κονταράτος και Πέτρος Χρυσούλας.

–1667. Σε διαθήκη Κεφάλου στις 3 Οκτωβρίου 1667: «διαθήκη του Πετράκη Χρυσουλά κληροδοτούντος κτήμα εις την μονήν…»

 

–Χρυσοφός: Μικρασιάτης κάτοικος Ναούσης

 

–Χρυσοχόος:

–1833. Σε κατάλογο της εν Παροίκια Ελληνοδιδακτικής Σχολής μαθητευόντων παιδιών στις 28 Απριλίου 1833 αναφέρεται η Ελένη Χρυσοχόου.

 

Ψ

 

–Ψαλτάκης: Παρωνύμιο, με υποκοριστική κατάληξη.

–1822. To μεγάλο και επιβλητικό αρχοντικό του Σιόρ Μιχελή Κρίσπη, Δημογέροντα και πληρεξουσίου, με τα υστεροαναγεννησιακά μαρμάρινα παράθυρα, δίπλα στην εκκλησία Σεπτεμβριανή, προικοδοτήθηκε στη Σύζυγό του Κατίγκω Ν. Μάτσα το 1822 από τη Μητέρα της Ραμπελιώ Ν. Μάτσα, γένος Νικολάου Ιωάν. Δελαγραμμάτη, καθώς και άλλα υποστατικά. Γόνοι του σιόρ Μιχελή Κρίσπη και της Κατίγκως Μάτσα-Δελαγραμμάτη είναι οι οικογένειες: Γιάννη Βας. Γράβαρη, Συμβούλου Επικρατείας, Φλωρίτσας Ψαλτάκη-Βλάχου, Νικολάου και Μιχαήλ Κρίσπη, Ρένας Κρίσπη-Λάζαρη (σημερινή ιδιοκτήτρια), Γιάννη Μαρινάκη, Ειρήνη Ρούσσου, η οικογένεια Τώλη Δημητρακόπουλου, αντιναυάρχου, Αγνής Δημητρακοπούλου-Βάγια, Γιάννη Βάγια, καθηγητή Εθν. Μετσοβίου Πολυτεχνείου, Βασίλη Κατσουρού, Ρενέ Ζάννου, Ολυμπιάδος Βενιέρη – Αγγελοπούλου κ.α.

–1975. Σε φωτογραφεία του 1975 στην Παροικιά, διακρίνεται μαζί με φίλους ο νεαρός Ψαλτάκης Γιάννης.

 

–Ψαράκης: Ίσως πατριδωνύμιο. Οικογένεια προσφύγων από τα Ψαρά.

Ο Παναγιώτης Δημητρακόπουλος είχε ορκίσει φιλικό τον Ανδρέα Ψαράκη.

–1821. Οι υπογεγραμμένοι στρατιώτες υπόσχονται να ακολουθήσουν τον Φιλικό Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλο και να απέλθωσιν εις Πελοπόννησο για να ενωθούν υπό τις οδηγίες του εκ λαμπρότατου Πρίγκηπος Δημήτριο Υψηλάντη ελληνικών στρατευμάτων. Εις βεβαίωση υπογράφονται Νάουσα Πάρου τη 20 Αυγούστου 1821, δια χειρός Ανδρέου Ψαράκη. Ο Ανδρέας Ψαράκης ήταν Αξιωματικός Στ τάξης (Μ.Α.1519) Πρόξενος της Ρωσίας στην Πάρο. Με την έναρξη της Επανάστασης έτρεξε στον αγώνα επικεφαλής 70 στρατιωτών. Έλαβε μέρος σε μάχες.

1822. Ο Ανδρέας Ψαράκης ήταν πρόξενος της Ρωσίας στην Πάρο. Υπηρέτησε ως αξιωματικός. Αναφέρεται σε έγγραφο Παρου «Τη α’ Μαρτίου 1822, Πάρος».

–1842. Προικοσύμφωνο Σπυρίδωνα Κοντοστάβλου και Μαρίνας Κατακουζηνού

Παροικιά, 26 Αυγούστου 1842

Τω χιλιοστώ οκτακοσιοστώ τεσσαρακοστώ δεύτερω έτει, την εικοστήν έκτην του μηνός Αυγούστου ημέραν Τετάρτη της εβδομάδος, επροσκλήθην ο υποφαινόμενος Δημήτριος Δελαγραμμάτης, Ειρηνοδίκης και κάτοικος Πάρου, εκπληρών έργα συμβολαιογράφου παρά του κυρίου Αναστασίου Κοντοστάβλου, ασθενούντος, διά να έλθω προς αντάμωσιν του διά να συντάξω το παρόν συμβόλαιον, αυθωρί δε κατά την ενδεκάτην ώραν πρό μεσημβρίας της αναφερομένης ημέρας ήλθον εις ταύτην την πόλιν της Παροικίας κειμένην οικίαν κατά την θέσιν Χάλαρα (Μεσοσπορίτισσα), οπου παρουσιασθέντες οι κύριοι Αναστάσιος Κοντόσταβλος και η σύζυγός αυτού Μαρούσα, Δημόται και κάτοικοι του δήμου Πάρου, κτηματίαι γνωστοί μου και άσχετοι συγγενείας με εμέ, ολιτινες ωμολόγησαν ενώπιον εμού, και των κάτωθεν υποφαινομένων μαρτύρων, ότι με το να ενυμφεύθη ο υιός των Σπυρίδων διά νόμιμον σύζυγον του την κυρίαν Μιρίναν θυγατέρα του Γεωργίου Κατακουζινού κατά τον Ιούλιον του χιλιοστού οκτακοσιοστού εικοστού ογδόου έτους, και επειδή δεν έκαμον εις αυτόν άχρι τούδε προικοσύμφωνον, ητήσαντο… εκ συμφώνου, οι ρηθέντες γονείς του την σύνταξιν του παρόντος προικοσυμφώνου, με το οποίον ομολογούν ότι δίδουν ευχαρίστως και με την ευχήν των προς τον υιόν των Σπυρίδωνα χάριν προικός τα ακόλουθα:

Μίαν εικόνα τιμωμένη Ο Άγιος Σπυρίδων, τον αλευροανεμόμυλον τους κείμενον κατά το βόρειον  παράλιον του λιμένος Παροικίας έξωθεν του Μεγάλου Χωραφιού της Δημοτικής Εκκλησίας Εκατονταπυλιανής μ’ όλα τα εις αυτόν έπιπλα και σκεύη, καθώς είναι και ευρίσκονται τμηματικώς διά δραχμάς τρείς χιλιάδας, την συνεχομένην μ’ αυτόν οικίαν και με τον ψωμόφουρνον και με διάφορα δένδρα, καθώς είναι και ευρίσκεται κείμενον εντός της πόλεως Παροικίας, κατά [το βόρειον παράλιον του λιμένος συνορευομένην με] οικίαν του Τζόρτζη Τζουάννη μ’ εκείνην του Ιωάννη Παπαδόπουλου, με το κηπάριον του Γεωργίου Βιτζαρά και μ’εκείνο του Νικολάου Ψαράκη και με το της  Ειρήνης  Α. Βιτζαρά εκτιμώμενον δια δραχμάς πεντακοσίας. Το πλοίο του Βρατζέρα με τα ημίσια αναλογούντα εις αυτόν έπιπλα και σκεύη, εκτιμώμενον δια δραχμάς διακοσίας, ένα αλώνι του αλευροανεμόμυλου, το οποίον το έχουν εκτός της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, κείμενης κατά βόρειον παράλιον του λιμένος Παροικίας, μίαν κουρούπα του λαδιού κορωνιά, ένα… σούνι σανιδένιο, ένα βαρέλι του κρασιού με σιδερένιο βεργιό, εκτιμηθέντα όλα τα κινητά είδη δια δραχμάς πεντήκοντα.

Όλα τα ρηθέντα κινητά και ακίνητα κτήματα θέλει τα κρατεί εις χείρας του ο αναφερόμενος πατήρ Αναστάσιος Κοντόσταβλος και να καρπούται αυτά εν όσω ούτος ζή, μετά τον θάνατόν του οποίου θέλει τα παραλάβει εις την δεσποτείαν και κυριότητά του ο ρηθείς υιός των Σπυρίδων Κοντόσταβλος, διά να τα κάνη ως θέλει και βούλεται, ως κτήματά του αναπόσπαστα, αναμφισβήτητα και παντοτεινά, παρεκτός του περιβολίου με τα εν αυτώ, το οποίον θέλει το καρπούται η μητήρ του Μαρούσα εν όσω αυτή ζή, μετά τον θάνατόν της οποίας θέλει το παραλάβει και τούτο ο ρηθείς υιός των Σπυρίδων πάντη ελευθέρον εις την εξουσίαν του με την υποχρέωσιν δε του υιού των Σπυρίδωνος, μετά τον θάνατόν του πατρός του, όπου τότε θέλει παραλάβει τον αλευροανεμόμυλον εις την εξουσίαν του, να δίδη κατ’ έτος προς την μητέρα του Μαρούσαν, είκοσι πινάκια αλεύρι κρίθιρον και πινάκια δέκα σιταρένιον, εν όσω αυτή ζή, μετά τον θάνατόν της οποίας θέλει μένει ο ρηθείς υιός των Σπυρίδων ελεύθερος της υποχρεώσεως της αλευρ……. [Και εις ένδειξιν υπεγράφη το] παρόν προικοσύμφωνον έγγραφον εν τη … αναγνωσθέν ευκρινώς και μεγαλοφώνως, εις επήκοον αυτών και των επί τούτων προσκληθέντων μαρτύρων μαρτυρούντων την θέλησιν των λέγω των κυρίων Μάρκου Φ. Κυπραίου, κτηματία και Δημητρίου Εμμ. Σκορδύλη, κτηματία, κατοίκων και δημοτών του Δήμου Πάρου, γνωστών μοι αμφοτέρων και ασχέτων συγγενείας με εμέ και με τους ρηθέντας, υπογράφεται ιδιοχείρως παρά των μαρτύρων μόνον και παρ’ εμού, παρά δε του Αναστασίου Κοντόσταυλουκαι της συζύγου του Μαρούσας δεν υπεγράφθη αγραμμάτων ομολογησάντων είναι.

Μάρκος Κυπραίος μαρτυρώ.

Δημήτριος Εμμ. Σορδύλης μαρτυρώ

Ο εκπληρών έργα συμβολαιογράφου Ειρηνοδίκης Πάρου Δ. Δελαγραμμάτης.

–1843. Στις 17  Οκτωβρίου 1843 η συνέλευση της αντιπολίτευσης επαναλαμβάνεται, αλλά πάλι χωρίς τον Δήμαρχο Θ. Καμπάνη ο οποίος κατηγορείται από τους παρευρισκομένους ότι «αισθάνεται ανώτερος του νόμου και προβάλει ανύπαρκτες προφάσεις». Η συνέλευση αποφασίζει να προχωρήσει στην εκλογή χωρίς τον Δήμαρχο! Πρόεδρος ανέλαβε ο Δ. Χαμάρτος και προσυπέγραψαν τα 5 γεροντότερα μέλη Ν. Πούλιος, Ιωάννης Καπαρός, Λεονάρδος Κονδύλης, Ηλίας Σαράντος, Νικόλαος Ρούσσος. Οι εκλογείς ήταν οι εξής:
Πόλις Παροικίας (Δήμαρχος Θ. Καμπάνης): Ζώρζης Μ Μαυρογένης, Δημήτριος Χαμάρτος, Πέτρος Μαυρομμάτης, Ν Α Ψαράκης, Αντ Ελ Χαμάρτος, Λεονάρδος Κονδύλης.
Κωμόπολις Λευκών (Πάρεδρος Κωνσταντίνος Χανιώτης): Εμμανουήλ Ν Αρκάς, Νικόλαος Γ Ρούσσος, Νικόλαος Γ Παντελαίος, Ιωάννης Α Δεσύλλας.

Κωμόπολις Ναούσης (Δήμαρχος Ν. Μαλατέστας): Δημήτριος Π Δημητρακόπουλος, Ηλίας Σαράντος, Ιωάννης Μεταξάς, Αντώνιος Κορτιάνος (δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας).
Χωρίον Κώστου(Πάρεδρος Ιωάννης Α. Καπαρός): Ιωάννης Α Καπαρός, Αναστάσιος Ρούσσος
Χωρίον Δραγουλά (Πάρεδρος Νικήτας Ν. Άγουρος): Γεώργιος Κληρονόμος
Χωρίον Μαρμάρων (Πάρεδρος Νικήτας Ν. Άγουρος): Ιωάννης Γιαννουλάκης, Νικήτας Άγουρος (δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας).

Χωρίον Τσιπίδου (Δήμαρχος Μαρπήσσης ΓΣ Δελαγραμμάτης): Νικόλαος Βατιμπέλας, Νικόλας Πόυλιος, Γεώργιος Σ Δελαγραμμάτης (απών).

Χωρίον Ωλιάρου (Πάρεδρος Δ. Βιάζης): Παναγής Καλάργυρος, Ματθαίος Μαούνης.
Τα αποτελέσματα ανέδειξαν πληρεξουσίους Πάρου τους Δ. Π. Δημητρακόπουλο (21 ψήφοι) και Ζ. Μάτσα Μαυρογένη (21). Συμμετείχαν και οι Νικόλαος Ψαράκης (Παροικιά, 11 ψήφοι), Ν. Βατιμπέλας (Τσιπίδος, 7), Λεονάρδος Κονδύλης (Παροικία, 7), Νικόλαος Μαλατέστας (Νάουσα, 6 ψήφοι), Κωνσταντίνος Δαμίας (Παροικία, 6), Π. Μαυρομάτης (Παροικία, 6).

Ο Δήμαρχος Πάρου αρνήθηκε να επικυρώσει τις υπογραφές και συνεπώς την εκλογή.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος υπάλληλος Εμμανουήλ Ψαράκης και ο 39χρονος κτηματίας Νικόλαος Α. Ψαράκης.

–1897. Ο Νικόλαος Ανδρέα Ψαράκης γιος του επί 35 συναπτά έτη ελληνοδιδασκάλου Παρίου Ανδρέα Ν. Ψαράκη. Φοίτησε στην Τριανταφυλλίδειο Γεωργική Σχολή των Αθηνών για 5 έτη όπου και πήρε το πτυχίο του γεωπόνου. Αμέσως προσελήφθηκε σε μεγάλο τσιφλίκι έγκριτου Οθωμανού από την Θεσσαλία που ήταν από την Σμύρνη. Το 1897 επέστρεψε στην Αθήνα και κατατάχθηκε στον στρατό ως εθελοντής στο 11^ο Πεζικό Σύνταγμα. Έπεσε σε μάχη στις 5 Μαΐου 1897 στον Δομοκό.

–1903. Στα 1903 έχουμε τις εκλογές για την ανάδειξη Δημάρχων, Δημαρχικών παρέδρων και Δημοτικών Συμβούλων.

Για την υποψηφιότητα ως Δημαρχιακού Παρέδρου στην Παροικιά, η εφημερίδα «Αιγαίον» γράφει στις 30 Αυγούστου 1903:  Δημαρχικοί άρεδροι εξελέγησαν στην Παροικιά ο Νικηφόρος Κυπραίος, ο Αλέξανδρος Μαυρογένης και ο Ανδρέας Γ. Παπακωνσταντίνου και Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Πάρου (Παροικιάς) οι: Κων. Ν. Κονδύλης, Στυλ. Ξ. Καμπάνης, Δ. Μαύρος, Δ. Αργυρόπουλος, Ανδρ. Ψαράκης, Ανδρ. Βαρούχας, Νικ. Βάλληνδρας, Ιωάν. Δ. Βιάζης.

–1911. Η Ουρανία Αθαν. Ανδρεοπούλου, γένους Ψαράκη υπηρετεί ως δημοδιδάσκαλος το 1911 στην Πάρο.

–1915. Το 1915 γεννιέται ο Ψαράκης Ανδρέας του Αντωνίου καθηγητής κάτοικος Παροικιάς.

–1945. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς είναι εγγεγραμμένος ο Ψαράκης Ανδρέας του Αντωνίου καθηγητής κάτοικος Παροικιάς.

 

–Ψαράς: Επώνυμο παρωνυμικό.

–1930. Σε φωτογραφεία του 1930 στην Παροικιά, διακρίνεται ο Κώστας Ψαράς.

 

–Ψαργιανός ή Ψαριανός ή Ψαρριανός: Βλέπε Λεοντής

 

–Ψιμάρης;:

–1844. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών το 1844 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Μπονοφάτσος Ψιμάρης?.

 

–Ψωμάς:

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Παροικιάς του 1829 αναφέρεται ο Ψωμάς Κωνσταντής 48 ετών, αρτοποιός, η σύζυγός του Κωνσταντίνα Ψωμά, ο γιός του Αθανάσιος Ψωμάς 6 ετών, η κόρη του Κανέλα Ψωμά, η παρακόρη του Παναγιώτα και ο Σακελαρίου Παναγιώτης 16 ετών.

 

Ω

–Ώσης:

–1675 ο ιησουίτης κουρεύς και χειρουργός Φραγκίσκος Ώσης, ως διαταγάς των ιησουιτών παρέλαβε τον μικρό Ναό των Ταξιαρχών εν Αγούση (Νάουσα).

 

Για οικόσημα βλέπε εδώ…