Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων

Α, Β, Γ&G, Δ & D, Ε, Ζ, Η, Θ, Ι, Κ &C&Q, Λ, Μ, Ν, Ξ, Ο, Π, Ρ, Σ, Τ, Υ, Φ, Χ, Ψ, Ω

*Η ορθογραφία που είναι από αποσπάσματα παλιών εγγράφων παραμένει όπως είναι στο πρωτότυπο.

Ονοματολογία και οικοσημολογία περί Πάρου

Την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης γεγονότων και ιδεών, κρατών και λαών, η γενεαλογική έρευνα σαν ιστορική και κοινωνιολογική επιστήμη παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη δημοτικότητα σε πολλές χώρες του κόσμου. Οι άνθρωποι δείχνουν ενδιαφέρον για την φυλετική τους καταγωγή, την εθνική του καταγωγή, τις οικογενειακές τους ρίζες και γενικά για τους προγόνους τους. Στην αναζωπύρωση αυτού του ενδιαφέροντος συντέλεσε και η δημιουργία πολυεθνικών κρατών (ΗΠΑ, Αυστραλία) που εμφανίστηκαν τους τελευταίους δύο αιώνες και τα ισχυρά μεταναστευτικά ρεύματα που ακολούθησαν αυτούς τους αιώνες.

Η ενασχόληση και η έρευνα για την γενεαλογία και τα οικόσημα είναι μια ευγενής πολιτιστική πράξη. Οι πηγές για την καταγωγή των οικογενειών μας επιθέτων είναι τα ιστορικά αρχεία των δημοσίων αρχών και ιδιωτικές συλλογές. Μέσα στις δημοτικές βιβλιοθήκες, ιστορικά αρχεία, εκκλησιαστικά αρχεία μπορούμε να βρούμε έγγραφα, προικοσύμφωνα, νοταριακές πράξεις, μητρώα, τα οποία σηματοδοτούν την καταγωγή μας. Τα εκάστοτε μαρμάρινα οικόσημα, είναι εντοιχισμένα σε οικίες, εκκλησίες, κοιμητήρια, αποτελούν και αυτά μέρος των πηγών αναδεικνύοντας τα σύμβολα των οικογενειακών μας επιθέτων.

Οι πρώτοι και οι πιο σημαντικοί ερευνητές ονοματολογίας στην Ελλάδα υπήρξαν οι Ν. Ανδριώτης και Α. Σιγάλας τον 19ο αιώνα και ο Μ. Τριανταφυλλίδης και Μ. Χατζιδάκης, Χρυς. Τσικριτσή-Κατσιανάκη τον 20ο αιώνα. Έρευνα για τα οικόσημα της Πάρου και αντίστοιχες δημιουργίες έχουν κάνει ο καθηγητής Νίκος Αλιπράντης, ο αρχαιολόγος-αρχιτέκτονας Αναστάσιος Ορλάνδος ο λαογράφος Ζαχαρίας Στέλλας, όπως φυσικά και ο φίλος και πολύτιμος συνεργάτης του blog Ιωάννης Βασιλειόπουλος. Σημειώνουμε ακόμα και τους ξένους Μεσαιωνιστές ιστοριοδίφες όπως ο Γερμανός Κ. Χοπφ, οι Άγγλοι Ο. Μίλλερ και Φ.Ο. Χασλουκ, ο Γάλλος Α. Μπισόν και ο Ολλανδός Β. Σλότ.

Η τοπική ονοματολογία και τα επίθετα της Πάρου χωρίζονται σε ομάδες.

Προέλευση - Καταγωγή

1. Ελληνικά – Παλαιοβυζαντινά βυζαντινά π.χ Αγαλλιανός, Αργυρόπουλος, Αρχολέως, Αλισαφής (πριν το 1204).

2. Φράγκικα - Δυτικά κυρίως Ισπανικά, Ιταλικά και Λοβαρδοβενέτικα π.χ. Κουαρτάνος, Τσιγώνιας, Αλιφιέρης, Αλιπράντης (μετά το 1204). Οι Φράγκοι κατέλαβαν την Πάρο το 1207 και προς ασφάλεια έκτισαν κάστρο στην Παροικιά και αργότερα στη Νάουσα και στα χωριά του Κεφάλου. Οι Παριανοί κατά ένα μεγάλο ποσοστό έχουν Ενετικά-Δυτικά επώνυμα αυτό οφείλεται.

α) στην Βενετοκρατούμενη Πάρο για πάνω απο 3 αιώνες κατα τον μεσαίωνα όπου πολλοί δυτικοί αποίκησαν.

β) μετά τον πόλεμο στην Κρήτη μεταξύ Κρητων, Κρητοβενετών εναντίων των Οθωμανών και νίκη των τελευταίων, πολλοί Κρητοβενετοί κατέφυγαν στις Κυκλάδες

Τα οικογενειακά ονόματα Ενετικής προέλευσης προέρχονται

α) από αναγνωρισμένα και υιοθετημένα νόθα παιδιά των Ενετών,

β) από μικτούς γάμους,

γ) από εξελληνισμένους Βενετούς, που λόγω πτώχευσης έχασαν πρώτα την ευγένειά τους και ύστερα το εθνικό τους φρόνημα,

δ) από βενετικά βαφτιστικά και

ε) πιθανόν και μερικά να προέρχονται από ονόματα Βενετών που επικράτησαν ως παρωνύμια για λόγους σκωπτικούς.

3. Μεταγενέστερα της άλωσης του Μωριά από τους Οθωμανούς και μετά την αποτυχημένη επανάσταση του Ορλόφ. Σε αυτή τη περίοδο κατέφευγαν στις Κυκλάδες πολλές οικογένειες του Μωριά. π.χ. Τριπολιτσιώτης, Δημητρακόπουλος, Μωραΐτης, Αναγνωστόπουλος, Ζησημόπουλος, Γραμματικόπουλος κ.α.

4. Πρόσφυγες. Αρκετοί και οι πρόσφυγες κυρίως από τα Παράλια της Μικράς Ασίας αλλά και απο τα Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μετά τον 19ο αιώνα. Τρία τα μεγάλα κύματα προσφύγων, το 1814 από τα Παράλια, το 1822-24 από Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και το 1922 πάλι από τα παράλια της Μικράς Ασίας που έμελε να είναι και το τελειωτικό χτύπημα για τον Ελληνισμό της περιοχής.

Κατηγορίες

Εθνικά ή Πατριδωνυμικά-Toπωνυμιακά. Οικογενειακά ονόματα εννοούμε τα ονόματα εκείνα που φανερώνουν τον τόπο όπου ξενοδούλεψε και έζησε ο παρονομασμένος: Πολίτης από την Πόλη, ή πολύ συχνότερα τον τόπο απ’ όπου ήρθε, το χωριό απ’ όπου μετοίκησε. Οι καταλήξεις των πατριδωνυμικών που ακούμε στην Πάρο είναι οι: -αίος, ήτης, -ίτης, -ιος, -ιώτης. Μεταγενέστερες και νεότερες: -αϊτης, -ιάτης, -άνος, -ηνός, -ινός, -(ια)κός.

Επάγγελμα-παρατσούκλι, όπως π.χ. Ράπτης, Μυλωνάς, Χασούρης, Καρποδίνης, Ακάλεστος, Γαλανός, Μαούνης, Μαλαματένιος, κ.α.

Βαπτιστικά, όπως Δημητρίου, Γεωργίου, ή Παυλάκης, Γιαννάκης κ.α.

Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων

Α, Β, Γ, Δ & D, Ε, Ζ, Η, Θ, Ι, Κ & Q, Λ, Μ, Ν, Ξ, Ο, Π, Ρ, Σ, Τ, Υ, Φ, Χ, Ψ, Ω


*Η ορθογραφία που είναι από αποσπάσματα σε παλιά έγγραφα παραμένει όπως είναι στο πρωτότυπο.

Παριανά επίθετα απο το Υ και Φ και F

Για οικόσημα βλέπε εδώ…

Υ

Υφαντής:

–1968-69. Διοικητής του Σταθμού Χωροφυλακής της Κοινότητας των Λευκών Πάρου από το 1968-69 ο Απόστολος Υφαντής από τον Άγιο Γεώργιο Τυμφρηστού.

 

Φ

Φαμέλης:  Από την λατινική λέξη famelia, φαμελία, Φαμέλης (οικογενειάρχης). Ο οικογενειακός κλάδος της Πάρου έχει καταγωγή από τη Μύκονο.

–1959. Στα δημοτολόγια Πάρου του 1959 μαρτυρείται ο Φαμέλης …

 

Φαμιλιάρης: Παράγωγο του οικογενειάρχης, από την λατινική λέξη famelia.

–1739. Πρακτικό εκλογών κατά την Γεν. Συνέλευση στις 30 Αυγούστου 1739 απεσταλμένου των κοινών της Πάρου στην Κωνσταντινούπολη, εκλέγουν τον Νικόλαο Μαυρογένη, προκειμένου να διαπραγματευθεί τα οικονομικά θέματα του νησιού. Αναφέρεται ο χωροεπίσκοπος Κεφάλου Φαμιλιάρης.

 

Φαρμάκης ή Φαρμάκος:

–1830. Στο δημοτολόγιο του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου) το 1830, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Σταμάτιος Φαρμάκης ή Φαρμάκος.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 70χρονος πηγαδάς Σταμάτιος Φαρμάκης ή Φαρμάκος.

 

Φαρμάκος: Βλέπε Φαρμάκης

 

–Φαρμακίδης: Από την Ρόδο.

–1950. Χρυσοχόος Φώτη Φαρμακίδη από τη Ρόδο. Δίδαξε στη νεολαία της Πάρου αθλητισμό και ήθος. Ικανότατος ποδοσφαιριστής αλλά και βολεϊμπολίστας έδωσε σημαντική ώθηση στον αθλητισμό της Πάρου τέλη του 50’ αρχές του 60’.

–1960. Σε ομαδική φωτογράφιση της ποδοσφαιρικής ομάδας της Πάρου  τον Αύγουστο του 1960 στην Παροικιά διακρίνεται ο ποδοσφαιριστής Φαρμακίδης Φώτης.

 

 Φαρουλός:

–1860. “αποδημούντες κληρούχους” του 1860 (σε παρένθεση ο τόπος αποδημίας)

Δημήτριος Ι. Παντουλής - Μαρπίσσης (Αθήνα)

Μπενέτος Ι. Σκιαδάς - Μαρπίσσης (Αθήνα)

Σπύρος Περγαντής - Ναούσης (Αθήνα)

Πέτρος Ι. Πατέλης - Πάρου (Αθήνα)

Αχιλλεύς Ι. Φαρουλός - Πάρου (Κων/πολη)

Ανδρέας Μ. Τριαντάφυλλος - Πάρου (Άγνωστος)

Αντώνιος Ελευθ. Καδής - Πάρου (Αλεξάνδρεια)

Δημήτριος Μ. Λεοντής - Πάρου (Κων/πολη)

 

Φαρούπος: Σύμφωνα με την οικογενειακή μαρτυρία, η καταγωγή τους είναι από την Αίγυπτο και ο γενάρχης τους με το όνομα Φαρούπ μετοίκησε στην Αντίπαρο για να εργαστεί στα μεταλλεία του νησιού. Με την πάροδο των χρόνων ο Φαρούπ άλλαξε στο εξελληνισμένο Φαρούπος το οποίο έγινε και το  επώνυμο τους.

Υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή η οποία λέει ότι ο Φαρούπος ήταν Αιγυπτιώτης (έλληνας της Αιγύπτου) και έφερε το παρωνύμιο Φαρούπος όπου παρέμεινε ως επώνυμο.

Το όνομα μαρτυρείται μέχρι σήμερα σε Αντίπαρο και Νάουσα.

–1843. Στις 16  Οκτωβρίου 1843 η συνέλευση των εκλογέων διελύθη λόγο μη παρουσίας του δημάρχου Πάρου Καμπάνη. Η συνέλευση προσκάλεσε εγγράφως τον Δήμαρχο να παρευρεθεί την επομένη.

Ο δήμαρχος Πάρου Θ. Καμπάνης και ο γραμματέας Χαμάρτος πραγματοποιούν συνέλευση προς εκλογήν πληρεξουσίων και υπογράφουν το σχετικό έγγραφο στο οποίο αναφέρουν τους κατά τη γνώμη τους, νόμιμους εκλογείς:

Παροικιά: Φρ. Κρ. Μαύρος, Δημήτριος Δελαγγραμάτης, Γεώργιος Μαύρος, Ιωάννης Δελαγραμμάτης, Αντώνιος Δελαγραμμάτης, Δημήτριος Πρωτόδικος.

Ωλίαρος: Αναγνώστης Τριαντάφυλλος, Βασίλειος Φαρούπος.

Στην Νάουσα, στα Μάρμαρα, στον Κώστο, Τσιπίδο και Δραγουλά, αναγνωρίζει τους ίδιους με την αντιπολίτευση. Για τους εκλογείς των Λευκών αναφέρει: «εκλεγχθέντες οχλαγωγικώς εν απουσία του ειδικού παρέδρου προσβληθέντος και αποχωρήσαντος και ξυλοκοπηθέντος των πολιτών»! Πάντως ο πάρεδρος Λευκών Κ. Χανιώτης, υπογράφει το έγγραφο των αποτελεσμάτων την 8/10.

Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται πως εξελέχθησαν πληρεξούσιοι οι Φραγκίσκος Κρ. Μαύρος και Δ. Δημητρακόπουλος. Δηλαδή όλη η φασαρία έγινε για να εκλεγεί ο Φρ. Μαύρος στην θέση του Ζ. Μάτσα Μαυρογένη!

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος ποιμήν Ανδρέας Φαρούπος, ο 53χρονος γεωργός Βασίλειος Φαρούπος, ο 65χρονςο Γεώργιος Φαρούπος, ο 78χρονος γεωργός Δημήτριος Φαρούπος, ο 28χρονος γεωργός Δημήτριος Β. Φαρούπος, ο 28χρονος γεωργός Ιάκωβος Φαρούπος, ο 38χρονος γεωργός Νικόλαος Φαρούπος και ο 33χρονος γεωργός Παναγής Φαρούπος.

–1867. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1867 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Αντώνιος του Νικολάου, συνταξιούχος.

–1875. Στις 9 Νοεμβρίου 1875 ο 26χρονος χρυσοχόος από την Πάρο Δημήτριος Φαρούπος του Γεωργίου και της Μαρούσας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 21χρονη από την Πάρο Ζαμπέτα Ρούσσου, του Δημητρίου και της Μαριγώς.

–1876. Στις 28 Απριλίου 1876 ο 27χρονος σανδαλοποιός από την Πάρο Νικόλαος Φαρούπος, του Γεωργίου και της Μαρούσας, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 16χρονη από την Σύρο Αικατερίνη Τρανή, του Νικολάου και της Ελένης.

–1884. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1884 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Ιωάννης του Κωνσταντίνου, παντοπώλης.

–1885. Το 1885 γεννιέται στην Αντίπαρο η Ελένη Σ. Φαρούπου, μετέπειτα σύζυγος του Γεράσιμου Σγαρδέλη.

–1895. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1895 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Νικόλαος του Αντωνίου εργάτης.

–1899. Το 1899 γεννιέται στην Αντίπαρο η Παγώνα Ν. Φαρούπου, μετέπειτα σύζυγος του Βενέδετου Μαούνη.

–1900. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1900 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Αναστάσιος του Ιωάννη ναυτικός.

–1901. Το 1901 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Αγαπία Ν. Φαρούπου, μετέπειτα σύζυγος Τσίγκου Στυλιανού.

–1902. Το 1902 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Μαρία Θ. Φαρούπου, μετέπειτα σύζυγος Γεωργίου Λουκή.

–1903. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1903 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Δημήτριος του Νικολάου ναυτικός.

–1906. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1906 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Κωνσταντίνος του Ιωάννη παραγγελιοδόχος.

–1908. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1908 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Βασίλειος του Ιωάννη εργάτης.

–1909. Το 1909 γεννιέται η Ειρήνη Φαρούπου του Εμμανουήλ, στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1951 φέρεται παντρεμένη με τον Ιωάννη Παρούση.

–1911. Αντώνιος Δ. Φαρούπος, ιδιοκτήτης καφενείου στην Αντίπαρο το 1911.

–1912. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1912 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Γρηγόριος του Ιωάννη εργάτης.

–1915. Το 1915 γεννιέται στην Αντίπαρο η Χρυσώ Α. Φαρούπου, μετέπειτα σύζυγος του Ιωάννη Μαριάνου.

–1921. Το 1921 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπου Ζαμπέτα του Ιωάννη, μετέπειτα σύζυγος Νικόλαος Μαριάνος.

–1923. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1923 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Μιχαήλ του Ιωάννη αστυφύλαξ.

–1924. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1924 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Ιωάννης του Αναστασίου ναυτικός.

–1925. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1925 κάτοικος Αντιπάρου Φαρούπος Ευστάθιος του Γεωργίου γεωργός και ο Φαρούπος Χαρίτων του Ζαχαρία γεωργός.

–1925. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός [Αντίπαρος] 30χρονος καθεκλοποιός Παναγιώτης Α. Φαρούπος. Έδωσε όρκο στις 21 Νοεμβρίου 1925.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Φαρούπος Χαρίτων του Ζαχαρία γεωργός, κάτοικος Αντιπάρου. Διαγράφεται από τον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου το 1950.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Φαρούπος Ανδρέας του Νικολάου γεωργός Αντιπάρου.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Φαρούπος Σταύρος του Γεωργίου κάτοικος Αντιπάρου.

–1927. Το 1927 γεννιέται στην Αντίπαρο η Φαρούπου Δ. Αννέτα.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο Φαρούπος Νικόλαος του Δημητρίου, κάτοικος Αντιπάρου.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Αντιπάρου συμμετέχει και ο Ιωάννης Φαρούπος.

–1948. Στην «Φωνή της Πάρου» του 1948 διαφημίζεται ο έμπορος υφασμάτων και ψιλικών στην οδό Σιβιτανίδου 7 στην Καλλιθέα, Φαρούπος Κωνσταντίνος.

–1951. Στις 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Αντιπάρου: Ψήφησαν 220: Του Κόμματος «Ρεύματος» (Φιλελευθέρων) έλαβον ψήφους: Στυλιανός Ι. Βιάζης 133, Ιωάννης Κ. Τριαντάφυλλος 130, Δημ. Εμμ. Πατέλης 128, Δαμιανός Γερ. Βιάζης 124 και Δημ. Γ. Καράντζας 119.

Του Κόμματος «Βιολέτα» (Λαϊκού) έλαβον: Στρατής Παναγιώτης Ρούσσος 104, Θεολόγος Παντελ. Καλάργυρος 102, Ιωάννης Ξενοφ. Μαριάνος 92 και Ιωάννης Κ. Φαρούπος 86.

 

–Φεργαδιώτης: Το επίθετό Φεργαδιώτης προερχόταν από τη Λέσβο και τη Λήμνο και προγενέστερα σε κάποιο χωριό/πόλη κοντά στο Αιβαλί, λεγόταν Φέργα ή κάπως έτσι ή από την Πέργαμο.

Όπως πολλά Ελληνικά επώνυμα, έτσι και το Φεργαδιώτης έχει πολύ καλές πιθανότητες να κατατάσσεται στο σύνολο των λεγόμενων Εθνικών επωνύμων. Μία από τις ιδιαιτερότητες του επωνύμου Φεργαδιώτης είναι το κομμάτι «Φεργα» το οποίο δεν συναντάται συχνά στο σύνολό του σε Ελληνικές λέξεις. Το «διώτης» δείχνει συνήθως καταγωγή οπότε μεγαλύτερη σημασία έχει το πρώτο συνθετικό. Η μόνη λοιπόν πόλη/χωριό που βρέθηκε κοντά στο Αϊβαλί που να το θυμίζει είναι η Πέργαμος. Αλλά το «Π» δεν ταιριάζει να γίνει «Φ» εύκολα, οπότε κάτι φαίνεται να μην δένει σωστά εδώ. Η λύση στο πρόβλημα φαίνεται να δίνεται παρακάτω.

Αλλαγή ονόματος της Περγάμου από τους Τούρκους.

Τον 7ο αιώνα έγινε βυζαντινή επαρχία και στα 1401 καταστράφηκε εντελώς από τον Ταμερλάνο και έμεινε για έναν αιώνα έρημη και ακατοίκητη, μέχρι που στα 1450 οι Τούρκοι ξανάχτισαν την πόλη στους πρόποδες του λόφου. Ο σημερινός οικισμός διατηρεί παραφθαρμένα την αρχαία ονομασία που λέγεται Bergama και έχει πληθυσμό περίπου 55.000 κατοίκων.

Κατάληξη

Με βάση όλα τα παραπάνω λοιπόν είναι μία σχετικά ασφαλής υπόθεση να πούμε πως το επώνυμο «Φεργαδιώτης» διατηρεί τις ρίζες του από την αρχαία Πέργαμο ή οποία έγινε Βέργκαμα, με την οποία το πρώτο συνθετικό του επωνύμου ταιριάζει. Να μην ξεχνάμε πως και τα τρία σύμφωνα «Π - Β - Φ» είναι χειλικά οπότε εν δυνάμει θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν το ένα το άλλο λόγω του ότι ταιριάζουν από άποψη προφοράς.

ΠΗΓΗ: Ευάγγελος Φεργαδιώτης

–1950. Σε φωτογραφεία του 1950(?) διακρίνεται ο Στρατής Φεργαδιώτης.

Φερδίγος:

–1710. Χωράφι Δάσο σύμπλιος Άνγγιελος Φερδίγος.

 

Φετιχανόπουλος: Οι Φετιχανόπουλοι της Πάρου ήρθαν στις αρχές του 20ου αιώνα από την Σμύρνη. Σήμερα η οικογένεια συνεχίζεται από θηλυγονία με την οικογένεια Σισμάνη.

–1903. Γεννιέται στον Κώστο ο Αντώνιος Φετιχανόπουλος με καταγωγή από τη Σμύρνη.


–Φιαμένκος:
Στην Πάρο, μας είναι γνωστό από έγγραφα, το επώνυμο Φιαμένκος.

Το επώνυμο Φιαμένκος άγνωστο σήμερα στην Πάρο, που ίσως να συνεχίζει από θηλυγονία, μαρτυρείται τουλάχιστον από το 1739 και για ενάμιση περίπου αιώνα, στη Νάουσα.

Πρώτη γραπτή αναφορά το «Προικοσύμφωνο του Μιχάλη Φιαμένκου»

Νάουσα, 6 Νοεμβρίου 1739. «Η Κατερίνα γυναίκα του μακαρίτη Τζαννή Σιφιναίου δίδει στην κόρη της Αννούσα τις εικόνες … , ενώ η Μαρία Γεωργίου Φιαμένκου δίδει στον γιό της Μιχάλη την εικόνα της Υπαπαντής». (ΕΒΕ, Ξ 665).

Μετά σχεδόν έναν αιώνα συναντάμε τον εγγονό τους «Εν Ναούση της Πάρου τη 5 Αυγούστου 1831, Βασίλειος Φιαμένκος».

Τον Βασίλειο Φιαμέγκο τον συναντάμε και στον εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας που είναι εγγεγραμμένος ο 59χρονος ναυτικός.

Η ρίζα της οικογένειας μοιάζει να είναι λατινική.  Γνωστή η ιταλική οικογένεια fiamengo. Ίσως από το fiama, =φλόγα ή ο προερχόμενος από την Φλάνδρα του Βελγίου (fiammingo).

Το επίθετο fiamengo, Φιαμενκο της Πάρου διασώζεται ως παρωνύμιο στο χωριό Απεράθου της Νάξου ως τις μέρες μας.

–1739. «Προικοσύμφωνο του Μιχάλη Φιαμένκου» Νάουσα, 6 Νοεμβρίου 1739. «Η Κατερίνα γυναίκα του μακαρίτη Τζαννή Σιφιναίου δίδει στην κόρη της Αννούσα τις εικόνες … , ενώ η Μαρία Γεωργίου Φιαμένκου δίδει στον γιό της Μιχάλη την εικόνα της Υπαπαντής». (ΕΒΕ, Ξ 665).

–1831. Εν Ναούση της Πάρου τη 5 Αυγούστου 1831, Βασίλειος Φιαμένκος.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 59χρονος ναυτικός Βασίλειος Φιαμέγκος.

 

Φιδιόγλου: Βλέπε Φιλιόγλου

 

Φιλάρετος:

1672. Σε αίτημα των παριανών προς τον προϊστάμενο της γαλλικής επαρχίας Πατέρα της Καθολικής Εκκλησίας  Jacques Dinet για να ζητήσουν πατέρες της καθολικής εκκλησίας να έρθουν στην Πάρο.

«Αιδεσιμώτατε λογιώτατε σοφώτατε κύριε κύριε δε και πανοσιώτατε εν χριστώ πάτερ.

Βλέπωντας με καθαρα έργα τα άξια και άγια κατωρθώματα οπού ενεργούσιν οι αιδεσιμώτατοι πατέρες εκ της συντροφίας του Ιησού εις όλα τα μέρη του κόσμου και μερικά εις τα σύνορα μας νησιά του αρχιπελάγους, όπου όσαν τους άλλους τόπους και μέρη της οικουμένης όπου κατοικούσαν, όλοι οι χριστιανοί φωτίζουντε, ορθώνουστε και θεόπνευστα θρέφονται με τον θεϊκό λόγο και εις πάσα τρόπο βοηθήζοντας σωματικά σε και πνευματικά και ξεχωριστά λαμβάνουσιν βοήθεια και διαφέντευσιν εις κάθατους χρειάν και ανάγκη όπου τους θέλει συνέβη κατά καιρόν δι’ αυτός συλλογιζόμενοι και σιμβαστικός εις μιαν γνώμη μερικά εις αυτό ενωμένοι, ημείς οι απογεγραμμένοι ιερείς προεστοί πολίτες και κατοικούμενοι εν τη νήσω Πάρος θεωρώντας ταις χρείαις και καθημερινές ανάγκες όπου μας συμβαίνουν, χρειάζοντας την βοήθεια δια φεντευσιν και μεσύτιαν των αιδεσιμωτάτων αυτών πατέρων.

Ταπεινοπρεπώς παρακαλούμεν την πανοσιώτη σας, ωσάν προηγούμενος οικουμενικός και πατριάρχης της αγίας και υπέρ ενδόξου συντροφιάς υου ιησού να συγκλύνη εις το να μας έλθουν ωδε εις τον τόπον μας πατέρες δια να κατοικήσουν εδώ έως εις τα άλλα νησιά δια να ημπορέσωμεν και ημείς να λάβωμεν εκείνη την βοήθειαν και ωφέλειαν της ψυχής μας μαζί κα την επιστήμην δια τους μεταγεναστέρους μας, επειδή ξεύρωμεν καλότατα ότι πως η πανοσιώτησας και η τρισκία της όλα ο σκοπός και ο πόθος αλλο δεν είναι εις όλα τα πάντα μόνον να γυρέψετε την μεγαλύτερην δόξα του Θεού και της σωτηρίας των ψυχών εις κάθε τόπον όπου ευρίσκονται ούος παρακαλούμεν την πανοσιώτη σας δια τους οικτιρμούς του θεού και σωτήρος ημών ιησού χριστού να μην εστερηθούμεν από την χάριν όπου της ζητούμεν μάλιστα ως θαρρετά την ελπίζωμεν έτσι να την απολαύσωμεν κατά την ευλάβειά μας εις δόξαν κυρίου απομήνοντας κρατημένοι να παρακαλέσωμεν τον πανελεόν μας θεό να στερεώσει την πανοσιώτη σας πάσαν λογίς χάριν και αγιωσύνην ώστε να ευρεθεί εις το στερέωμα της παντοτινής δόξης του παραδ΄σου όθεν διά βέβαιον απογράφομεν εκ χειρός μας και βάνωμεν και την βούλαν της κυρίας θεοτόκου και μεσήτριας, ονοματισμένη παναγία καταπολιανή κατά το παλαιόν σνήθη και όλοι η κοινώτης με ταπεινήν προσκύνησιν φιλούμεν την αγίαν της δεξιάν»

Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: + Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.

Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατοίκων της Νάουσας και της Παροικιάς μεταξύ άλλων ο Mario Dhiomatero (Ντοματαίος), ο Bartolo Rozza (Ρόζας) ο Ιωάννης Νταμουλής, ο παπά Μάρκος Νταμίας (Δαμίας), ο Ιερεύς Ελευθέριος Λουρδάς (Λορεντάνο), Ιάκωβος Ρούσσος και ο Cortanti Davitdi.

Ο Χρύσανθος Σακελλάριος Παροικιάς, Νικόλαος ιερεύς πρωτοπαπάς Παροικιάς, ο ιερέας Χρύσανθος Βυτζαράς, ο ιερέας Πέτρος Μπουλαξής, ο παπα Φρατζέσκος Βητζαράς, ο ιερεύς Μιχαήλ Αλισάγης, ο ιερέας Μένεγος Κανάκης, ο παπα Ιωάννης Γαλανός, ο Γεώργης Σπιρίδος, ο παπα Δημήτριος Μαλατέστας, ο παπα Μιχαήλ Κονταράτος, ο Νικολός Πρωτόδικος, ο Τζουάνες Σκληρός, ο Νικολός Κοντίλης, ο Μιχαήλ Βιτζαράς, ο Μανώλης Αλησάφης, ο Νικολός Κοτίλης (Κονδύλης), ο Αντώνης Αλλησάφης, ο Γεώργης Μαυρομάτης, ο Zuanne Girardi (Τζουάνες Γεράρδης), ο Zuanne Vicerano, ο Γεώργης Τακορώνιας (Δακορώνιας), ο Benetto Strari, o Γεώργης Βυτζαράς, ο Νικολός …, ο Pietro D., Chiriaco Gozzadino (Γοζαδίνος), ο Γιαννάκης Σημαδάς, ο Σιδερης Καλονάρης, ο Ιωάννης Μπαρμπαρής, ο Αναγνώστης του μαστροφίλιπου, ο Σταμάτης Καλαρης, ο Ιωάννης Μαυρίκος, ο Νηπολος Ρούσος, ο … Μιχελέτος Καλαβρός, ο Εμμανουήλ Κομητάς, ο Κωστάκης Φιλάρετος

 

Φιλινάκης Ίσως παραφθορά του σημερινού επωνύμου Φιλίνης

–1700. Στις 1η Οκτωβρίου 1700 αναφέρεται σε έγγραφο πώλησης χωραφιού στον Τζιπίδο η Ειρήνη του ποτέ Γεώργιου Γερασίμου Καρυωτάκη θυγατέρα…» Ενώπιον του ιερέα και πρωτεκδίκου Κεφάλου Δημητρίου Λουκή η Ειρήνη κόρη του Γεωργίου Γερασίμου Καρυωτάκη πωλεί στον Μανόλη Παπάλεο ένα χωράφι στο Βαρσαμάδο για 15 ρεάλια, και στράτα κουμούνα (δημόσια οδό). Το υπογράφουν ο μοναχός, αγιογράφος Νικόδημος Γεράρδης, ο Νικ. Φιλινάκης? Και ο Ανεγνώστης Μαλατέστας.

Μετά τις υπογραφές έχουμε μια συμπληρωματική παράγραφο, είδος υστερόγραφου (κοντιτζίλε γράφεται στο χειρόγραφο) Υπογράφουν οι: ιερέας Μελέτιος Σιδεράκης, Γ. Τριβυζάς και ο ιερέας Δημήτριος Λουκής που έγραψε και το κοντίτζιλε.

 

Φιλήνης ή Φιλίνης: Ίσως και Φιλινάκης. Ιταλική οικογένεια (Filini είδος κοχυλιού) Γνωστή οικογένεια στα Μάρμαρα όπου ένας κλάδος της μετοικεί στο Γαλατά της Κωνσταντινούπολης και στην Αθήνα. Στα Μάρμαρα μαρτυρείται και ως βαπτιστικό.

–1820. Σε έγγραφο του χωριού Κεφάλου (Μάρμαρα) προς τον υπουργό της θρησκείας σχετικά με τον Άγιο Αντώνιο «Ελάβομεν την διαταγήν του Ιερού Υπουργείου της θρησκείας διορίζουσαν τον Κύριον Στέφανον Μαυρογένην προστάτην του μεγάλου Αντωνίου και τον κύριον Αθανάσιον Ιεροκήρυκα, ηγούμενον τούτου διά να συνάγουσιν όλα τα εισοδήματα και να υποσυρθή εις τα ίδια ο σκευοφύλαξ των χωριών Κεφάλου όστις πρότερον εδιωρίσθη ηγούμενος τούτου παρά του αυτού Ιερού υπουργείου βλέπομεν ότι το υπουργείον της θρησκείας ενασχολούμενον εις αναγκαιοτέρας υποθέσεις δεν δύναται να εξετάση ακριβώς την αλήθειαν. Η Κυρία Μαδώ του Μαυρογένη διά αναφοράς της ηπάτησε το υπουργείον τούτο λέγουσα ότι είναι κτήμα πατρικόν της εις τα συγκίλια τούτου με το από ΄κτήμα πατρικόν της είς της κοινότητος τούτο το μοναστήριον πρό χρόνων το εκαταξουσίαζεν δυναστικώς η Δόμνα του Μαυρογένους, ως εκ τούτου εφαντάζετο η απόγονος της ότι είναι κτήμα πατρικόν των ημείς λοιπόν, σεβασμιώτατε, δεν ημπορούμεν να αποχωρίσωμεν το δίκαιον της κοινότητος αλλά θέλουμεν να δικαιολογηθούμεν προς το Ιερόν τούτο υπουργείον καθώς και ο ίδιος παραστάτης μας θέλει σας πληροφορήσει όλην την αλήθειαν δια να μην απατάται και διατάττει τοιαύτας επιταγάς παρακαλούμεν λοιπόν να μη νομίσητε τούτο μας το φέρσιμον απείθειαν προς την σεβαστήν διοίκησιν μένομεν με όλον το σέβας. Τη 20 Οκτωβρίου 1823 των χωρίων Κεφάλου. Υπογράφει ο κάτοικος Μαρμάρων Μιχάλης Φιλίνης κ.α. (Τ.Σ. ΠΑΡΟΣ ΜΑΡΜΑΡΑ 1820) (Γ.Α.Κ.).

–1820. Προικοσύμφωνο Νικολάου Μωραΐτη και Κατερινακίου Κονταράτου (Μάρμαρα, 3 Νοεμβρίου 1820).

«εις δόξαν Χριστού αμήν του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου.

+ Έθος παλαιόν επεκράτησεν και νόμος εδόθη παρά Θεού Παντοκράτορος, έφησε Παύλος το της Εκκλησίας εδρέωμα, εθέσπισαν οι θεοφόροι πατέρες συμφωνίας υπανδείας και καθαρόν συνοικέσιον, καθώς ορίζει η αγία καθολική εκκλησία. Ούτω σύν Θεώ αγίω ερχόμενα τα δύο μέρη, το ένα μέρος ο παπα –κύρ Κωνσταντίνος Γεμελιάρης και το έτερον μέρος ο κύρ Δημήτριος Μωραΐτης, διά να λάβη ο υιός του Νικολάκης την ανεψιάν του παπά ονόματι Κατερινάκη διά γυναίκαν του νόμιμον και ευλογητικήν του, και διό γράφει ο παπά –κύρ Κωνσταντίνος την εικόνα του Τιμίου Σταυρού, τα εισόδια της Θεοτόκου και τα επίλοιπα τα όσα της ευρέθησαν τα γονικά της, τα οσπίτια της καθώς ευρίσκονται τα γονικά της με τους αέρηδες τους και με ταις τοποθεσίαις τους, από συρμή του οσπιτίου τρείς κασέλαις, ένα τραπέζι, δύο καρέγλαις μακριαίς και μικραίς, τέσσερα δακτυλίδια μαλαγματένια, ένα κορδόνι μαλαγματένιο με κορφή, ένα λαιμόν ποτόνια με ένα σταυρόν, μίαν φορεσιάν ρούχα ατλαζένια, άλλην φορεσιά παρακατιανή, τέσσερα ζευγάρια σεντόνια με πλεκτά και δύο σκλέτα, και πέντε κουρτούναις, ένα στρώμα γεμάτον με μαλλί και ένα ψιδί και παννί πήχες: 53: πετζέταις: 12: ένα ταβλομάντηλον, τέσσεις νιφτόμπολαις, μίαν τουζίνα  πιάτα εγγλέζικα και άλλην μίαν χοντρά, ένα καντηλιέρι πρού ζινον από δε τα υποστατικά, το χωράφι εις τον Τίμιον Σταυρόν σύμλιος ο άνωθεν παπάς, έτερον χωράφι εις το ομοίον μέρος πλησίον Μαργαριταράκη Μπιάζενα (Βιάζη), ένα λιβαδάκι πλησίον Αντωνάκης Ραγκούσης, ένα εξαμπέλισμα στην Κολυβού πλησίον Κωνσταντίνος Σιφάκης, το χωράφι εις την Σκαμνιάν πλησίον η κυρά – Μαργαριταράκη Μπιάζη, το χωράφι εις τον Πλακωτόν πλησίον Μανολιός Άγουρος, το χωράφι εις τον Άγιον Βασίλειον πλησίον ο αυτός τις μάνδραις με το αλώνι, ένα χωράφι εις τον Άγιον Βασίλειον πλησίον ο παπάς, το χωράφι εις τους Μαγιαλούπους πλησίον Δημήτρης Στέλλας ένα αμπέλι όπου είναι εις την Γλυφάδα (Γλυφάδες) πλησίον Μαρουσάκη Μπελέγρα χωράφι εις ταις Αγκαθιαίς πλησίον Γεώργης Φιλίνης μίαν ελαίαν εις τον Άγιον Ιωάννης της κερά Αντριάνας τέσσερα χαρανιά μικρά και μεγάλα δύο τηγάνια, έξε τζάραις, ένα ξυλοβούτζι, δύο βουτζά του κρασιού μίαν κρεβαταριάν, τέσσερεις απλάδεναις μεγάλες.

Από δε το έτερο μέρος ο κυρ Δημήτριος δίδει του υιού του Νιολάκη την εικόνα του Αγίου Βασιλείου, τα οσπίτια της μητρός του καθώς ευρίσκονται, το χαρανί της ρακής: 8 τζάραις, ένα βουτζί, δύο ζευγάρια σεντόνια με τα πλεκτά, τρία ζευγάρια σκλέτα, τρείς κουρτούναις, δύο μοναίς και η άλλη μεταξωτή, ένα στρώμα γεμάτον και μίαν μαξελάραν, ένα πάπλωμα καινούριον, δώδεκα πετζέταις φίναις, ένα τραπεζομάντιλον φίνον και έτερον χοντρό ένα ζευγάρι σκολαρίκια μαλαματένια, δύο δακτυλίδια μαλαματένια, ένα ζευγάρι σκολαρίκια μαλαματένια, δύο δακτυλίδια μαλαματένια, ένα ζευγάρι φιούμπες ασημένιαις: 14 κουμπιά ασημένια, δύο ασημένια πιρούνια, μίαν τουζίνα μαχαιροπίρουνα, μίαν πιάτα και πέντε αλάδεναις, δύο καντηλιέρια, μία κασέλα καρυδένη από δε τα υποστατικά, το χωράφι εις τον Σχίνον, πλησίον Μανολιός Άγουρος, το εξαμπέλισμα εις την Ευαγγελίστρα, πλησίον καπετάν Δημητρακης, το λιβάδι εις τον Βρόντα πλησίον ο αυτός αποθανόντας του, ένα χωράφι εις τα Φυρόγια πλησίον Μανολιός Άγουρος, άλλο χωράφι εις τον Κάψαλον πλησίον Άγιος Αντώνιος δέκα κεφάλια πρόβατα, ένα βόδι, και μίαν αγελάδα, την μάνδρα την αξεστέαστην πλησίον Αννάκη του Μανολιού. Ταύτα πάντα και την ευχήν των γονέων τους έτι του δίδει και μετρητά γρόσια: 500: δίδει της και ο πάρπα της ο παπά κύρ Κωνσταντίνος: 1000.

Κωνσταντίνος ιερεύς Κομπαδάκης

Έγραψα το παρον και πιστώς μαρτυρώ.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Μιχάλης και ο Περούλης Φιλίνης από τα χωριά του Κεφάλου.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1844 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Εμμανουήλ Φιλίνης, ο 34χρονος γεωργός Γεώργιος Φιλίνης και ο 42χρονος γεωργός Αναστάσιος Φιλίνης.

–1844. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μαρμάρων το 1844 είναι εγγεγραμμένος ο Φιλίνης Μ. Γεώργιος 34 ετών γεωργός και ο Φιλίνης Αναστάσιος 42 ετών γεωργός

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 34χρονος γεωργός Φιλίνης Μ. Γεώργιος και ο 45χρονος γεωργός Αναστάσιος Φιλίνης.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος γεωργός Περούλης Φιλίνης και ο 39χρονος γεωργός Εμμανουήλ Φιλίνης.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875 του Δήμου Μάρπησσας, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φιλήνης Ιωάννης του Εμμανουήλ 30 ετών παπουτσής.

–1893. Στις 4 Μαρτίου 1893 ο 30χρονος υπάλληλος από την Πάρο Ιωάννης Καπαρός του Γεωργίου και της Αικατερίνης Κωνσταντίνου, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 22χρονη από την Πάρο Ελένη Σιφάκη, του Μιχαήλ και της Ασημίνας Φιλίνη.

–1898. Στις 4 Ιανουαρίου 1898 ο 28χρονος υποδηματοποιός από την Πάρο Ιωάννης Παυλής του Γεωργίου και της Ειρήνης Φιλίνη, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 21χρονη από την Σύρο Μαρία Τσιρώνη, του Εμμανουήλ και της Ανθούλας.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Εμμανουήλ Φιλίνης, ετών 50, σανδαλοποιός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Λαρέντζα Ιωάννη Φιλίνη, ετών 35, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Ιωάννη Φιλίνης, ετών 13, υπηρέτης, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γρηγόρης Ιωάννη Φιλίνης, ετών 12, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Ιωάννη Φιλίνης, ετών 9, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπέτα Ιωάννη Φιλίνη, ετών 7, μαθήτρια, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Ιωάννη Φιλίνης, ετών 7 μηνών, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ευδοξία Ιωάννου Φιλίνη, 20 ετών, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αννέζα Ιωάννου Φιλίνη, 17 ετών, οικιακά, άγαμος. Απεβίωσε στις 22 Ιουλίου 1905.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ειρήνη Ιωάννου Φιλίνη, 15 ετών, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιάκωβος Αναστασίου Φιλίνης, ετών 70, εργάτης, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Ιακώβου Φιλίνη, ετών 65, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Περούλης Φιλίνης, ετών 40, κηπουρός, κάτοικος Αθήνας, έγγαμος.

–1923. Το 1923 γεννιέται ο Φιλίνης Μάρκος του Εμμανουήλ υποδηματοποιός κάτοικος κοιν. Αρχιλόχου. Το 1949 κηρύχτηκε ανυπότακτος.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φιλίνης Γεώργιος του Ιωάννη, 39 ετών υποδηματοποιός.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο του 1950 του Δήμου Μάρπησσας είναι εγγεγραμμένη η Φύτρου Ζαφειρία (γεν. 1912) σύζυγος Λουκάς, όνομα πατρός Ιωάννης Φιλίνης, κάτοικος Μάρπησσας και η Φιλίνη Καλυψώ, όνομα συζύγου Γεώργιος.

 

Φιλιόγλου ή Φιδίογλου:

–1826. Διαθήκη Μαργαρώς Φιλιόγλου +Εις το όνομα του Κυρίου, Αμήν. Η κυρά Μαργαρώ θυγατήρ του ποτέ Χατζή-Ανδρέα Φιλιόγλου ηθέλησεν διαταχθήναι πρώτον μέν αφήνει πάσι τοις χριστιανοις την συγχώρησιν, είτα ζητεί και ατή το αυτό. Πρώτον μέν αφήνει την ψυχήν της εις χείρας Θεού ζωντος το μεν σώμα της εις τον ναόν της Θεοτόκου Ευαγγελίστρια είτα αφήνει του αυτού ναού το μαργαριτάρι τηςε και των εφημερίων αυτού ένα σαρανταλείτουργο και του πνευματικού της πατήρ παπά Γαβριήλ Παντούνα ένα σαρανταλείτουργο. Αφήνει της Αγίας Μαρίνας εις την Μπάρον γρ. 25. Αφήνει της κιουράς Μαρουσάκης της Μακρυάς γρ. 15. Έτι αφήνει της γριάς της Κουζουλής γρ. 5. Έτι αφήνει εις την ημέρα του ενταφιασμού της γρ. 70. Να μοιράζουνταιν εις τους φτωχούς. Έτι αφήνει του παπά Τεμένοχου οπού είναι εις την Πάρον ένα σαραντάρι. Τούτα όλα απού αφήνει ψυχικά της και κόλυβα της όλον τον χρόνον ομολογά και λέγει να βγαίνουν από το μέτρημα της οπού βαστά ο άνδρας της. Και όσα περισσέψουν από το μέτρημα της να είναι του ανδρός της. Είτα αφήνει το ασημικό της αδελφής της Είτα αφήνει την μητέρα της και τον άνδρα της Επιτρόπους της ως τέλειους νοικοκύρους να δώσουν τούτα τα άνωθεν και όποτε αμελήσουν και δεν το κάμουν να είναι το βάρος εις την ψυχήν των. 1826 Ιουλίου 9 ημέρα Παρασκευή ώρα 9. Ο πνευματικός της πατήρ Γαβριήλ ιερομόναχος. Γεράσιμος Ψάλτης μάρτυς. Γεώργιος Πετρίδης μαρτυρώ.

Σημειώσεις:

1.Ηθέλησεν διαταχθήναι, Προφανώς η φράση αυτή έχει την έννοια: επεθύμησε να κάνει την διαθήκη της (διάταξη). Η διαθήκη, την εποχή της Τουρκοκρατίας, λεγόταν «διάταξις». Συνοδευόταν συνήθως με επίθετο: υστερινή διάταξις.

2.Προύκα. Η προίκα. Σε άλλα έγγραφα των Κυκλάδων γράφεται ως: προυκί.

Βεβαίωση-ομολογία. Αρ.51. Παρησιασθείσα προσωπικώς εις την δημοσίον ταύτην Νοταρίαν η υπογεγραμμένη Δεσποινούλα Χατζή Ανδρέου Φιδιόγλου, ομολογεί ότι έλαβε παρά του κυρίου Γεωργάκη πότέ γαμβρού της όπου η διαθήκη της αποθανών (SIC) κόρης της την εδώριζεν ως επίτροπος της και ο κατάλογος ο παρά της σεβαστής Διευθυντικής Επιτροπής διά να λάβη, τα έλαβον όλα σώα και ανελλιπή κατέμπροσθεν των κυρίων Εφόρων της Επαρχίας ταύτης, και εις το εξής μένει ακαταζήτητος ο ρηθείς κύριοςΓεωργάκης, όσον από την ιδίαν καθού και από τους κληρονόμους της. Εις ενδείξις δε εγένετο το παρόν εκ της δημοσίου Νοταρίας βεβαιωμένον παρά της άνωθεν Δεσποινούλας και παρά των κυρίων Εφόρων και εδόθη τω κυρίω Γεωργάκη εις ασφάλειαν. Τη 23 Δεκεμβρίου Παροικία της Πάρου. Δεσποινούλα βεβαιώνω τα άνωθεν. Ηλίας Δεσποινούλας βεβειώνω τα άνωθεν. Ελευθέριος Χαμάρτος. Μ.Μάτζας Μαυρογένης. Ο δημόσιος νοτάριος Παροικίας Τζαννής Μ. Καμπάνης ο γράψας βεβαιώ.

 

Φιλίππου ή Φίλιππας:

1778. Πώληση χωραφιού Λεύκες 23 Απριλίου 1778. «Ενώπιον των μαρτύρων Γεωργίου Σκιαδά. Δημητρίου Ραγκούση και του ιερέως Λευκών Αυγουστή Παρούση, ο οποίος συνέταξε και το έγγραφο, η κερά Μαρουσάκη Γεώργη Φίλιππα πωλεί στον αιδεσιμώτατο, πρώην σακελλίου Κονταράτο για 37 ρεάλια ένα κομμάτι χωράφι οπού έχει αγορά από τον Μανοέλη Ανερατζόπουλο εις τοποθεσίαν λεγόμενον Απάτου.

–1872. Στις 20 Φεβρουαρίου 1872 ο 27χρονος μαραγκός από την Πάρο Αχιλλέας Μήλας του Γεωργίου και της Σοφίας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Πάρο Μαρουλία Φιλίππου, του Εμμανουήλ.

–1883. Το 1883 γεννιέται ο Φιλίππου Ανδρέας του Μιχαήλ, κάτοικος Δήμου Μαρπήσσης.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μαρπήσσης στις 4 Φεβρουαρίου 1950 υπάρχει εγγεγραμμένος ο συνταξιούχος Φιλίππου Ανδρέας του Μιχαήλ.

 

Φιλιππουπολίτης: Πατριδωνυμικό επώνυμο.

–1830. Στο δημοτολόγιο του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος) το 1830, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φιλιππουπολίτης Ελευθέριος.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 30χρονος σανδαλοποιός Φιλιππουπολίτης Ελευθέριος.

 

–Φιλοκάλαμος: Σύνθετο επώνυμο παρωνύμιο. Αυτός που αγαπάει τα καλάμια.

–1732. Ο Δημήτρης Φιλοκάλαμος πουλάει στο γιό του Νικολό ένα αμπέλι, παρά το γεγονός ότι τον έχει καταστήσει ήδη κληρονόμο σε όσα του αναλογούν, για να αναλάβει ο γιός το χρέος του πατέρα σε τρίτο, «επειδή έχει ο Νικολός κι άλλες χάρες και καλοσύνες».

–1743. Εκλογή κατά τη Γενική Συνέλευση «επιτρόπου και προβλέπτη» απεσταλμένου από τα κοινά της Πάρου, στις 20 Φεβρουαρίου 1743 αναφέρεται ο Δημήτρης Φιλοκάλαμος.

–1752. Το 1752 αναφέρεται ο Φιλοκάλαμος Νικόλας.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 59χρονος ποιμήν Φιλοκάλαμος Νικηφόρος.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φιλοκάλαμος Δημήτριος του Νικηφόρου, 63 ετών, εργάτης από τον Κώστο.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φιλοκάλαμος Δημήτριος του Νικηφόρου, 65 ετών, εργάτης από τον Κώστο.

 

Φιλολίας ή Φιλολιάς: παρωνύμιο, ο φίλος του Ηλίας.

–1895. Το 1895 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Σταυρούλα Γ. Φιλολιά, μετέπειτα σύζυγος Ιωάννη Παλαιολόγου.

–1902. Το 1902 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Κατίνα Γ. Φιλολία, μετέπειτα σύζυγος Ιωάννη Πατέλη.

–1906. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1906 κάτοικος Αντιπάρου Φιλολίας Ιωάννης του Γεωργίου εργάτης.

–1976. Εκλέγεται στην Κοινότητα Αντιπάρου ο Γεώργιος Ιωάννη Φιλολίας.

 

Φινοκάναβος ή Φενοκάναλος ή Φιλοκάναβος:

–1652. Ίδρυση στην Πάρο αγιοταφίτικου μετοχίου κατά το έτος 1652.

Της Πάρου αδελφάτα «Χώρα Άγουσα»

+Φραγγούλης (Φραγκίσκος) Φινοκάναβος, η γυνή Θαλασσινή.

–1652. Ίδρυση στην Πάρο αγιοταφίτικου μετοχίου κατά το έτος 1652.

Της Πάρου αδελφάτα «Χωρίο Κώστος και Λεύκες»

+Περούλης Φενοκάναβος, γονοι Μακάριος μοναχός, Ειρήνη, η γυνή Ειρήνη, υιοί Μενέγος, Νικολός.

+Γιάννας Φιλοκάναβος, Αντριάνα, υιοί Πέρος, Μένεγος, Ζαμπέτα.

 

–Φιορεντίνος: Πατριδονυμικο επώνυμο = από την Φλωρεντία.

–1865. Το 1858 γεννιέται στις Λεύκες ο Αιγινήτης Γεώργιος του Μιχαήλ και της Μαργαρίτας. Σύζυγός του η Κυριακή Φιορεντίνου (1865?).

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Ύρια του 1875. Υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φιορεντίνος Αντώνης ετών 52 και ο Φιορεντίνος Ανδρέας ετών 46 του Νικολάου, ξυλουργοί αλλά και ο Γιώργος Φιορεντίνος του Νικολάου, ετών 59, καφεπώλης.

–1877. Στις 30 Δεκεμβρίου 1877 ο παριανός Φιορεντίνος Μιχαήλ 35 ετών αρτοποιός και η γυναίκα του Μαριγώ Σπανούδη κάτοικοι Σύρου δηλώνουν τον θάνατο της κόρης τους Μαργαρίτας 3 ετών κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Βρογχίτις.

–1879. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 50χρονος αλιεύς Μιχαήλ Φ. Φιορεντίνος, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 16 Μαΐου 1879.

–1890. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 26 ετών καφεπώλης Σπύρος Γεωρ. Φιορεντίνος έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 15 Νοεμβρίου 1890.

 

Φισιλάνης: κοίτα Φυσιλάνης.

 

Φίτρος ή Φύτρος: Ίσως με καταγωγή από την Σαντορίνη.

–1912. Σε εκλογικό κατάλογο του 1950 του Δήμου Μάρπησσας είναι εγγεγραμμένη η Φύτρου Ζαφειρία (γεν. 1912) σύζυγος Λουκάς, όνομα πατρός Ιωάννης Φιλίνης, κάτοικος Μάρπησσας.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φίτρος Λουκάς του Μάρκου, 43 ετών εργάτης.

 

–Φλαβιανός:

–1614. Ιερομόναχος Φλαβιανός. Ιδρυτής μαζί με τον Ιερεμία Αγαλλιανό κ.α. της μονής Ταξιαρχών Κουνάδου, κατά το σιγίλιο του 1614.

 

Φλορεντίου:

–1864. Στις 7 Ιουνίου 1864 ο 25χρονος αρτοποιός από την Πάρο Μιχαήλ Φλορεντίου του Φίλιππου και της Μαρούλας Ζαχαρίου, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 23χρονη από την Φολέγανδρο Μαρία Αγά, του Ιωάννη και της Μαργαρίτας Ιωάννου.

 

Φλώρας:

–1825. Στα δημοτολόγια Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 24χρονος Γεώργιος Φλώρας.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 46χρονος πλοίαρχος Γεώργιος Φλώρας.


–Φοίφας:

1835? Λεύκες Βιργινία Φοίφα –Κυδωνιεύς?.

–1968. Σε φωτογραφεία Λευκών απεικονίζεται η Βιργινία Φοίφα – Κυδωνιεύς.

–2001. Στις 8 Σεπτεμβρίου του 2001 πεθαίνει η αγγειογράφος Βιργινία Φοίφα-Κυδωνιεύς. 

 

Φουρνιστάκης: Παρωνυμικό επώνυμο με υποκοριστική κατάληξη. Η οικογένεια της Πάρου είναι Ναξιακής καταγωγής και προγενέστερα από την Κρήτη.

–ιερέας Εκατονταπυλιανής π. Χρήστος Φουρνιστάκης.

 

Φουρόπουλος:

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Μαρπήσσης συμμετέχει και ο Ιωάννης Φουρόπουλος.

 

–Φουρσής: Ήταν Καπουκίνος Μοναχός στην Μονή του Αγίου Αθανασίου με καταγωγή από την Περόνη.

–1675. Στις 11 Απριλίου 1675 Καπουκίνος μοναχός που διαμένει στη Νάουσα, Φουρσής.

–1676. 13 Οκτωβρίου 1676. «1676 μηνός Οκτωβρίου τρισκαιδεκάτη. Φουρσής ο εκ Περόνης μετέβη εις Άουσαν ένθα τη επομένη Κυριακή προσεκλήθη υπό των κατοίκων να διδάξη εν τη δημοσία πλατεία εις ην απολήγουσι τέσσαρες οδοί και εν η προσήλθον τετρακόσιοι έως πεντακόσιοι εις απάσας τας οδούς και επί των παραθύρων».

 

Φουσκάκης:

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Γεώργιος Φουσκάκης 45 ετών ράπτης, η σύζυγός του Κατερίνα Φουσκάκη, η κόρη του Μαγδαληνή Φουσκάκη και ο γιός του Γεώργιος Φουσκάκης 3 ετών.

–1835. Γεννιέται το 1835 στη Νάουσσα ο Ιωάννης Ν. Φουσκάκης.

–1861. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 26χρονος εμπορουπάλληλος Ιωάννης Ν. Φουσκάκης, άγαμος. Έδωσε όρκο στις 2 Αυγούστου 1861.

 

–Φούσκης ή Φουσκής ή Φούσκας: Το επώνυμο άγνωστο σήμερα στην Πάρο, διαιωνίζεται όμως στο τοπωνύμιο Του Φούσκη το μπουτάρι.

Προέρχεται από το βαφτιστικό FoscoFuscoFoscoloFoscari από το λατινικό fuscus = di colore scuro για το δέρμα ή τα μαλλιά, λατινικό παρωνύμιο Fuscus, Fusculus.

Παράγωγό του το επώνυμο Φώσκολος.

Στην Κρήτη Μιχάλης Foschi f. Q. Georgi Foschi 1299. Σε έγγραφα του 1374 leo Fuschi. Μεταξύ παχτωτών οφειλετών Λασιθίου το 1583 Μανιάς Φούσκης. Ιωάννης Φούσκης στη Φουρνή Κρήτης έγγραφο 1643 κ.α.

–1717. Στη περιοχή Νάουσας. Αρχαιότερη μνεία του στο προικοσύμφωνο Γ. Χειλά και Μαρκεζίνας Ροδαίου (Καστέλλι Ναούσης, 21 Οκτ 1717) και το χωράφι των Αλωνιών σύμπλιον Λαμπρινός Φούσκης.

–1734. Εκλογή εκπροσώπων των  κοινών της Πάρου για να διευθετήσει σοβαρό θέμα με «Επιδρομή πειρατών». Σε έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης στις 6 Αυγούστου 1734 αναφέρεται ο επίτροπος Δραγουλά Νικόλαος Φουσκής.

–1741. Οι επίτροποι όλων των κοινών της Πάρου, με γράμμα τους, της 20 Φεβρουαρίου 1741, πληροφορούν τον δραγουμάνο Γεώργιο Ραμαδάνη, για την υποκλοπή της κοινοτικής σφραγίδας της Νάουσας, υπογράφουν, ο επίτροπος Δραγουλά Νικολός Φουσκής.

–1741. Για την εκλογή απεσταλμένων στην Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Παροικιάς στη Γενική συνέλευση το 1741 αναφέρεται ο επίτροπος Δραγουλά Νικολός Φουσκής.

–1741. Τα κοινά της Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 20 Ιουλίου 1741, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους άρχοντα Νικόλαου Μαυρογένη, εναντίων των συκοφαντών κατοίκων της Νάξου, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνεργασία με τους πειρατές, υπογράφει και ο επίτροπος Δραγουλά Νικολός Φουσκής.

–1749. Σε εκλογή απεσταλμένου για την Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 12 Οκτωβρίου 1749, μαρτυρείται ο Νικόλαος Φουσκής.

–1822. Σε έγγραφο των Παριανών στους Υδραίους στις 13 Απριλίου 1822 αναφέρεται ο Γιάννης Φούσκας κάτοικος Μαρμάρων.

–1844. Στον εκλογικό κατάλογο του Δραγουλά το 1844 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος εργάτης Δημήτριος Φούσκης, ο 32χρονος κτηματίας Χρύσος Φούσκης και ο 40χρονος σκυτοτόμος Γεώργιος Φούσκης.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Δραγουλά του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος εργάτης Δημήτριος Φούσκης, ο 35χρονος κτηματίας Χρύσος Φούσκης και ο 43χρονος σκυτοτόμος Γεώργιος Φούσκης.

–1870. Σε διαθήκη του Σιφάκη Νικήτα (Δραγουλάς 12 Μαρτίου 1870)»κατά την θέσιν Ανάληψιν ομορεύουσαν με οικίαν Γεωργίου Φούσκη και δημοσίαν οδόν».

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875 του Δήμου Μάρπησσας, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φούσκης Γεώργιος του Κωνσταντίνου 67 ετών γεωργός από τον Δραγουλά.

–1960. Σε φώτο του 1960 εικονίζεται η Ελένη Φώσκολου με την φίλη της Κατίνα Αυλήτη.

 

Φουφόπουλος:

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Λυμπέρης Παναγιώτη Φουφόπουλος, ετών 48, κτηματίας, έγγαμος. Κάτοικος Αθήνας.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Κυριακή Λυμπέρη Φουφοπούλου, ετών 29, οικιακά, έγγαμος. Κάτοικος Μαρπήσσης.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Πάνος Λυμπέρη Φουφόπουλος, ετών 15, μαθητής, άγαμος. Κάτοικος Αθήνας.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Λυμπέρη Φουφόπουλος, ετών 12, μαθητής, άγαμος. Κάτοικος Μάρπησσας.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Συρλής? Λυμπέρη Φουφόπουλος, ετών 10, μαθητής, άγαμος. Κάτοικος Μάρπησσας.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Κοκκόνα Λυμπέρη Φουφοπούλου, ετών 9, μαθήτρια, άγαμος. Κάτοικος Μάρπησσας.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Πλάτων Λυμπέρη Φουφόπουλος, ετών 7, μαθητής, άγαμος. Κάτοικος Μάρπησσας.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Χαρίλαος Λυμπέρη Φουφόπουλος, ετών 3, άνευ, άγαμος. Κάτοικος Μάρπησσας.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ιφιγένεια Λυμπέρη Φουφοπούλου, ετών 2, άνευ, άγαμος. Κάτοικος Μάρπησσας.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο κάτοικος της Κοινότητας Μάρπησσας Φουφόπουλος Λυμπέριος του Ιωάννη γεωργός.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φουφόπουλος Ιωάννης του Λυμπέριου, 53 ετών γεωργός.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο του 1950 του Δήμου Μάρπησσας είναι εγγεγραμμένη η Φουφοπούλου Ζαμπετώ (γεν. 1903) σύζυγος Ιωάννης, όνομα πατρός Εμμανουήλ Γκίκας, κάτοικος Μάρπησσας.

 

Φραγκάκης: Πρόσφυγες

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Μανολιός Φραγκάκης 40 ετών ράπτης, η σύζυγός του Σοφία Φραγκάκη και η δυο κόρες του Ειρήνη και Ρινάκη.

 

Φραγκέσκης ή Φραγκέσκος ή Φραντζέσκης ή Franceschi ή Franceschis: Βλέπε Ντεφραγκέστης.

 

Φραγκιάς: Εθνικό επώνυμο.

–1733. Ο Μανώλης Μπιζάτζας με τον γαμπρό του Αντώνη Φανγγιά Κωστόπουλο έκαμαν γράμμα για εξόφληση στις 13 Οκτωβρίου 1733.


–Φράγκος: Επίθετο-πατριδωνύμιο / εθνικό. Φράγκος =δυτικός. Δυτική προέλευσης αυτού του επιθέτου. Καταγωγή από τη Φραγκιά (Γαλλία), καθολικού δόγματος.

Και σήμερα στη Βενετία Franco και βυζ. Φράγκος, Φράγγος, Φραγγόπουλος κ.α.

Στην Κρήτη το επώνυμο είναι εθνικό αλλά και από franco = απελεύθερος.

Ως επώνυμο στην Κρήτη Bartholomeo Franco εγγρ. 1236 και Agapito Franco έγγρ. 1241, Angelo Franco φεουδάρχης στα Χανιά 1252. Jacobus Franco νοτάριος, Έλληνας σε έγγραφα Κρήτης του 1335 και 1371. Μεταξύ στρατευσίμων στα Χανιά το 1536 mastro Manoli Franco και Rafael και Missauli Franco στη Zudecha. Μαϊστρο Μπενέτος Φράγγος 1569-1575, Μανώλης Φράγγος ιατροφύσικος και Νικόλας Φράγγος 1569. Miser Marco Franco vardian της σχολής ναυτικών έγγρ. 1579. Εκατόνταρχος Σταμάτης Φράγκος στην ελληνική φρουρά Ηρακλείου (1584). Αφέντης Κωνσταντής Φράγγος κασελέρις εφόρτωσε σε βενετικό καράβι για τη Σμύρνη κασέλες κυπαρισσένιες έγγρ. 1638. Μισέρ Αλέξανδρος Φράνκος και Φράγκος του Σταμάτη ζωγράφος σε έγγραφα 1639-1643.

Ένας κλάδος της οικογένειας από την Κρήτη εγκαταστάθηκε στις αρχές του 17ου αι. στην Μικρά Ασία για εμπορικούς σκοπούς, στη συνέχεια ο ίδιος κλάδος ήρθε στην Πάρο αφού πρώτα είχε εγκατασταθεί στην Χίο.

Παράγωγο το επώνυμο Φραγκούλης.

–1821. Στα δημοτολόγια του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου) το 1821, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φράγκος Ιωάννης.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Παναγιώτης Φράγκος 48 ετών ναύτης, η σύζυγό του Ανιό Φράγκου, ο γιός του Ανδρέας Φράγκος 11 ετών και ο ανιψιός του Διαμαντής Φράγκος 14 ετών.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 59χρονος ναυτικός Φράγκος Παναγιώτης, ο 27χρονος Ανδρέας Φράγκος, ναυτικός.

–1854 Το 1854 γεννιέται ο ένας εκ των δύο αδερφών Φράγκου, Δημήτριος, ιδιοκτήτες του τρεχαντηριού «ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ».

–1854. Στις 30 Μαΐου 1854 αναφέρονται σε συμβολαιογραφική πράξη στην Σύρο ο πλοίαρχος Ανδρέας Φράγκος κάτοικος Πάρου να αγοράζει κρασί εν Πάρο από τον Πάγκαλο Γεράσιμο Κτηματία κάτοικο Αθήνας.

–1859 Το 1859 γεννιέται ο ένας εκ των δύο αδερφών Φράγκου, Παναγιώτης, ιδιοκτήτες του τρεχαντηριού «ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ»

–1859. Στις 23 Οκτωβρίου 1859 σε συμβολαιογραφική πράξη [πληρεξούσιο] στην Σύρου αναφέρεται ότι ο κάτοικος Πάρου Ανδρέας Π. Φράγκος ναυτικός ως πληρεξούσιος ….

–1860. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1860 σε συμβολαιογραφική πράξη [πληρεξούσιο] στην Σύρου αναφέρεται η κάτοικος Πάρου Μαριγώ Αρκά και ο σύζυγός της Ανδρέας Π. Φράγκος πλοίαρχος.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Υρία του 1875. Υπάρχει εγγεγραμμένος ο ναυτικός Ανδρέας Φράγκος του Παναγιώτη, ετών 59

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, Φράγκος Δημήτριος του Φραγκίσκος, 29 ετών, ναυτικός.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Φράγκος Δημήτριος του Φραγκίσκου, ετών 31, ναύτης από τη Νάουσα και ο Φράγκος Παναγιώτης του Φραγκίσκου, 26 ετών, ναύτης από τη Νάουσα.

–1895. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1895 στις Λεύκες ο Φράγκος Ιωάννης του Ανδρέα.

–1898. Πίναξ του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, εμφαίνων ονοματεπώνυμων μελών της Περιόδου 1ης Ιουνίου 1898, ο Φράγκος Παναγιώτης.

–1891. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 23 ετών καφεπώλης Ανδρέας Π. Φράγκος άγαμος. Έδωσε όρκο στις 9 Φεβρουαρίου 1891.

–1901. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1901 στις Λεύκες ο Φράγκος Παναγιώτης του Ανδρέα.

–1911. Μια ωραία παραστατική απεικόνιση του παλαιού Ναουσαίίκου τρεχαντηριού των Αδερφών Φράγκου «ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ» Νήσος Πάρος, Αδελφοί Φράγκου, 1911. Ο πίνακας βρίσκεται στο Ιστορικό – Λαογραφικό Μουσείο Νάουσας Όθωνα Κάπαρη. Οι αδερφοί Δημήτριος και Παναγιώτης Φράγκος ήταν ναυτικοί και έμεναν στη Νάουσα. Ο πρώτος ήταν γεννηθείς το 1854 και ο δεύτερος το 1859.

–1920 από τους ιδρυτές, όπως προκύπτουν από το βιβλίο πρακτικών του Συνδέσμου «Εν Πειραίει Συνδέσμου Ναουσαίων Πάρου» είναι ο Φράγκος Φ.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Φράγκος Μιχαήλ του Ευάγγελου, κάτοικος Νάουσας.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Φράγκος Αναστάσιος του Ευάγγελου, κάτοικος Νάουσας.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Φράγκος Αναστάσιος του Ευάγγελου, ναυτικός, κάτοικος Νάουσας Πάρου.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 80χρονος κάτοικος Νάουσας, Φράγκος Σαράντος του Φραγκίσκου, ναυτικός, ο Φράγκος Ευάγγελος του Δημητρίου 55 ετών υποδηματοποιός, ο Φράγκος Γεώργιος του Παναγιώτη 58 ετών αρτοποιός, ο 44χρονος ναύτης Φράγκος Δημήτρης του Μιχαήλ, ο 82χρονος ναυτικός Φράγκος Φραγκίσκος του Μιχαήλ και ο 25χρονος ναυτικός Φράγκος Δημήτριος του Ευάγγελου.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 19 Αυγούστου 1950, υπάρχει εγγεγραμμένη η Μαργαρίτα, η Γαρουφαλλιά, Μαρουσώ και η Μαρία Φράγκου, όνομα πατέρα Ευάγγελος Φράγκος.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Τριπολιτσιώτη Γαρυφαλιώ, όνομα συζύγου Ιωάννης, όνομα πατρός Μιχαήλ Φράγκος.


–Φραγκόπουλος: Γενάρχης της οικογένεια ήταν ο Φράγκος Στρατηγός Ερβέ ο οποίος το 1038 υπηρέτησε στο πλευρό του Γεωργίου Μανιάκη και ως Ερβέβιος Φραγκόπουλος έγινε Μάγιστρος επί Μιχαήλ.

H οικογένειά του κατέστη πανίσχυρη στο Θέμα Αρμενιακών, εκδηλώνοντας αυτονομιστικές

τάσεις.

Σημαντικότεροι Φραγκόπουλοι: Κωνσταντίνος (ανέπτυξε πειρατική δράση στον Εύξεινο Πόντο επί Αλεξίου Γ’) και Ιωάννης (Πρωτοστράτωρ του Μωρέως επί Δεσπότου Θεοδώρου Β’).

Μετά την Άλωση, απόγονοι των Φραγκοπούλων εγκαταστάθηκαν στη Νάξο (1628-1925)και επέστρεψαν στον Ρωμαιοκαθολικισμό. Υπήρξαν ιδιοκτήτες αρχοντικού στο Κάστρο, καθώς και πύργων στο Χαλκί και στις Μέλανες. Το συγκεκριμένο οικόσημο (βλέπε οικόσημα) βρίσκεται στο υπέρθυρο της εισόδου του αρχοντικού τους στο Κάστρο (κατόπιν αρχοντικό Δελλαρόκκα) και ανήκει στο Νικόλαο Φραγκόπουλο, ο οποίος διετέλεσε προξενικός πράκτορας της Bρετανίας στο νησί.Το έμβλημά τους συνδύαζε τον κλασσικό φραγκικό Κρίνο (Fleur de Lis), με τον Μονοκέφαλο Αετό.

Η Φαναριώτικη οικογένεια εγκαταστάθηκε και στη Ζάκυνθο, με τίτλο ευγενείας από τον 15ο αιώνα.

–1829. Σε έγγραφο Πάρου, 8 Σεπτ. 1829 «πωλεί το πατρικόν του λιβάδι οπού έχει εις την θέση ονομαζομένη Καινούργια Πηγάδια πλησίον εις το χωράφι του κυρίου Νικολάου Φραγκοπούλου Θόλος ονομαζόμενος».

–1849. Σε προικοσύμφωνο ο Κων. Κρίσπης και Ναταλίας Ν. Μπαρότση, Νάξος, 1 Ιουλίου 1849 εν λιβαδιον (χωραφιον) κειμενον εις την θεσιν Αμπέλα, συνορευόμενον με αμπελον της Λουίζας Φραγκοπούλου.


–Φραγκούλης: Επίθετο-πατριδωνύμιο με υποκοριστική κατάληξη. Από το Φραγκος +ούλης. Εκτός από εθνικό το βλέπουμε και βαφτιστικό
Franco > Fragescho =Φραγκίσκος > Φραγκούλης, αλλά και από franco= απελεύθερος.     

Η οικογένεια Φραγκούλη από την Κρήτη το 1513 στη Ζάκυνθο. Στην Κρήτη το 1716 Γιάννης Φραγκούλης. Κλάδος της οικογένειας και στην Κάσο, τέκνο της ο γνωστός τενόρος Μάριος Φραγκούλης.

Σύμφωνα με οικογενειακή μαρτυρία οι Φραγκούλιδες της Πάρου ήρθαν από την Μικρά Ασία και το Αϊβαλί μετά τις μεγάλες καταστροφές που προκάλεσες το 1824 οι Οθωμανοί στην περιοχή της Κυδωνιέας .

Ίσως η οικογένεια Φραγκούλη που πρωτοακούγετε στην Κρήτη (άρα πιθανότατα μιλάμε για Κρητοβενέτικη οικογένεια), να εξαπλώθηκε αργότερα σε άλλους τόπους όπως πχ τη Μικρά Ασία και από το Αϊβαλί και να ήρθε ένας κλάδος της στην Πάρο. Ένα παρόμοιο παράδειγμα είναι το επώνυμο Φράγκος (παράγωγό του ο Φραγκούλης) όπου μαρτυρείτε σε έγγραφα Κρήτης από τον 13ο αι. και μας είναι γνωστό πάλι από έγγραφα Κρήτης η μετεγκατάσταση μιας οικογένειας Φράγκου στις αρχές του 17ου αι. από την Κρήτη στην Μικρά Ασία για εμπορικούς σκοπούς, στη συνέχεια ο ίδιος κλάδος ήρθε στην Πάρο το 1822 αφού πρώτα είχε εγκατασταθεί στην Χίο.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στην Μικρά Ασία υπήρχαν αρκετοί Δυτικοί (Φράγκοι), οι γνωστοί Φραγκολεβαντίνοι, δηλαδή, οι δυτικοί της ανατολής, οι οποίοι δεν έφτασαν εκεί από την Κρήτη.

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Φραγκούλης Παναγιώτης ετών 6.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 61χρονος γεωργός Γεώργιος Φραγκούλης, ο 38χρονος γεωργός Ιωάννης Π. Φραγκούλης, ο 29χρονος Ιωάννης Γ. Φραγκούλης, ο 33χρονος Νικόλαος Γ. Φραγκούλης, ο 43χρονος Φραγκίσκος Φραγκούλης και ο 25χρονος γεωργός Παναγής Φραγκούλης.

–1874. Το 1874 γεννιέται ο Φραγκούλης Ιωάννης του Στυλιανού γεωργός κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1949.

–1876. Το 1876 γεννιέται ο Φραγκούλης Νικόλαος του Φλώρου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1879. Στις 11 Οκτωβρίου 1879 ο 60χρονος κουρέας από την Πάρο Εμμανουήλ Κονδύλης, του Ιωάννη και της Παρασκευής, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 35χρονη από την Πάρο Ελένη Φραγκούλη, του Νικολάου.

–1880. Το 1880 γεννιέται ο Φραγκούλης Γεώργιος του Φλώρου γεωργός κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1952.

–1880. Το 1880 γεννιέται ο Φραγκούλης Ιωάννης του Σπύρου αλιεύς κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1949.

–1884. Το 1884 γεννιέται ο Φραγκούλης Δημήτριος του Φλώρου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1885. Το 1885 γεννιέται ο Φραγκούλης Φραγκίσκος του Στυλιανού γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1898. Το 1898 γεννιέται ο Φραγκούλης Ιωάννης του Νικολάου έμπορος κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1980. Διετέλεσε δύο φορές Δήμαρχος Πάρου τα έτη 1946-1950 και 1958-1960. Το 1932 νυμφεύεται τη Μαρουσώ Πολυχρόνη από τη Νάουσα (1910-1990) και δημιουργούν μια αξιόλογη οικογένεια, τέκνο τους ο φαρμακοποιός Νίκος Φραγκούλης (1939;-2014).

–1900. Το 1900 γεννιέται ο Φραγκούλης Στυλιανός του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1901. Το 1901 γεννιέται ο Φραγκούλης Κωνσταντίνος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1905. Το 1905 γεννιέται ο Φραγκούλης Κωνσταντίνος του Νικολάου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1906. Το 1906 γεννιέται ο Φραγκούλης Φλώρος του Φραγκίσκου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1907. Η εφημερίδα «Αιγαίον» στο φ. 260, 14 Ιουλίου 1907 ανακοινώνει: «Όπως πάντοτε εν πλήρει ησυχία και τάξει διεξήχθησαν την προπαρελθούσαν Κυριακήν αι δημοτικαί εκλογαί, εκλεχθέντων δημάρχων του μεν δήμου Πάρου του κ. Πέτρου Μπάου, επί οκταετίαν ήδη τοιούτου, Υρίας του κ. Φραγκ. Χανιώτου, Ναούσης του κ. Σπυρίδωνος Κονταρίνη και Μαρπίσσης κ. Σταματίου Μαλαματένιου. Δημοτικοί Σύμβουλοι εκ του Δήμου Πάρου εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας οι κάτωθι: 1)Ηρακλής Φωκιανός 2) Ιωάν. Νικηφόρος 3) Γεώργιος Πελοποννήσιος 4) Ιωάν. Βιάζης 5) Δημ. Μαύρος 6) Νικόλαος Φραγκούλης 7) Αθανάσιος Μαρινόπουλος 8) Γ. Γράβαρης 9) Δημ. Καλλίερος 10) Χρ. Πανταζόπουλος 11) Αθαν. Μαύρος».

–1907. Το 1907 γεννιέται ο Φραγκούλης Ελπιδοφόρος του Φραγκίσκου κρεοπώλης κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1951.

–1908. Το 1908 γεννιέται ο Φραγκούλης Γεώργιος του Νικολάου έμπορος κάτοικος Παροικιάς.

–1908. Το 1908 γεννιέται ο Φραγκούλης Φλώρος του Γεωργίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1908. Το 1908 γεννιέται ο Φραγκούλης Ευάγγελος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1909. Το 1909 γεννιέται ο Φραγκούλης Βασίλειος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1910. Το 1910 γεννιέται ο Φραγκούλης Φραγκίσκος του Νικολάου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1911. Το 1911 γεννιέται ο Φραγκούλης Γεώργιος του Νικολάου έμπορος κάτοικος Παροικιάς.

–1914. Το 1914 γεννιέται ο Φραγκούλης Εμμανουήλ του Νικολάου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1915. Το 1915 γεννιέται ο Φραγκούλης Φλώρος του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1916. Το 1916 γεννιέται ο Φραγκούλης Αντώνιος του Φραγκίσκου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1917. Το 1917 γεννιέται ο Φραγκούλης Ιωάννης του Γεωργίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1919. Το 1919 γεννιέται ο Φραγκούλης Φραγκίσκος του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1922. Το 1922 γεννιέται ο Φραγκούλης Κωνσταντίνος του Νικολάου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1922. Το 1922 γεννιέται ο Φραγκούλης Νικόλαος του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Φραγκούλης Εμμανουήλ του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Φραγκούλης Σπύρος του Ιωάννη αλιεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Φραγκούλης Φραγκίσκος του Γεωργίου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Φραγκούλης Νικόλαος του Φλώρου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Φραγκούλης Ιωάννης του Στυλιανού γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο Φραγκούλης Ιωάννης του Κωνσταντίνου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1933. Το 1933 γεννιέται η Φραγκούλη Μαργαρίτα του Ιωάννη κάτοικος κοιν. Παροικιάς. Σύζυγός της ο Σταύρος Α. Πατέλης (1928), απέκτησαν τον Άγγελο (1956) και την Μαρία.

–1933. Το 1933 γεννιέται ο κάτοικος Παροικιάς εργολάβος οικοδομών Ηλίας Σ. Φραγκούλης.

–1934. Το 1934 γεννιέται η Κατίνα Φραγκούλη του Ιωάννη και της Μαρουσώς.

–1934. Το 1934 γεννιέται η Βάσω Φραγκούλη του Ιωάννη και της Μαρουσώς. Σύζυγός της ο Γιάννης Καλλίθρακας, απέκτησαν τον Κώστα και την Σταματίνα.

–1942. Το 1942 γεννιέται ο Νικόλαος Φραγκούλης του Ιωάννη και της Μαρουσώς. Σύζυγός του η Κατερίνα Σταυρακάκη, απέκτησαν τον Γιάννη και την Μαρία.

–1945. Το 1945 γεννιέται ο Δημήτριος Φραγκούλης του Ιωάννη και της Μαρουσώς.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Παροικιάς συμμετέχει και ο Ιωάννης Φραγκούλης.

–1948. Σε μαθητική φωτογραφία των Χριστουγέννων του 1948 στην Παροικιά απεικονίζεται η μαθήτρια Βάσω Φραγκούλη (Καλλίθρακα) και η Κατίνα Φραγκούλη.

–1950. Σε φωτογραφεία του 1950, διακρίνεται ο νεαρός Βασίλης Φραγκούλης.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΑΡΟΙΚΙΑ: Εψήφισαν εν όλω έγκυρα ψηφοδέλτια 1152 Έλαβον:

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΛΑΟΣ – ΕΡΓΑ» 625.

Σταυρούς κατά σειράν προτιμήσεως: Αντ. Οικονόμου 586, Ιωαν. Φραγκούλης 584, Παν. Γ. Κρητικός 375, Ιωάν. Μεν. Μαύρης 229, Γεώργιος Σπ. Δαφερέρας 222, Μιχ. Γ. Κανδεράκης 173, Ιωάννης Α. Μπουρέλης 168, Β. Μεσολογγίτης 139, Χρυς. Σαρρής 136 και Δημ. Ν. Μαύρης 119.

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΠΡΟΟΔΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» 526.

Σταυρούς κατά σειράν προτιμήσεως: Ανδρέας Αυλήτης 387, Βαπτιστής Μάτσας 377, Μιχ. Δ. Πρωτόδικος 274, Γρ. Γ. Γράβαρης 272, Βας. Δ. Φωκιανός 237, Κ. Χαρατσάρης 189, Μιχ. Π. Ραγκούσης 162 κλπ.

Οι δύο πρώτοι έρχονται εκ της μειοψηφίας επειδή όμως δεν αποδέχονται, θα εισέλθουν οι δύο επόμενοι, ήτοι ο Μιχ. Πρωτόδικος και ο Γρηγόριος Γράβαρης.

–1959. 5 Απριλίου 1959 ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΑΡΟΙΚΙΑ: Εγγεγραμμένοι 2.614 εψήφισαν 1.392, άκυρα και λευκά 3.

Ο Συνδυασμός κ. Ανδρέα Μαρινόπουλου έλαβεν 764 ο δε Συνδυασμός του κ. Μιχ. Κρίσπη 628.
Παραθέτομεν εν λεπτομερεία τους σταυρούς προτιμήσεως τους οποίους έλαβεν έκαστος.

1) Μαρινόπουλος Αθαν. Ανδρέας 626, Δενέγρης Στυλιανός 110, Μονδάνος Ανδ. Αντ. 105, Κατρής Ν. Αγαπητός 103, Βενιζέλος Π. Ραγκούσης 94, Μπάος Π. Αντ. 66, Μαύρης Γ. Αντ. 66, Καπούτσος Γ. Δημ. 60, Σιλβέστρος Π. Κωνστ. 55, Καλακώνας Μενέγου Σάββας 44, Μαλατέστας Μιχ. Κωνστ. 41 κλπ.

2) Κρίσπης Ν. Μιχαήλ 380, Φραγκούλης Νικολ. Ιωάννης 158, Σαρρής Μιχ. Νικόλαος 111, Τσαντάνης Φ. Παναγ. 82, Κυριαζάνος Ι. Μάρκος 66, Αργυρόπουλος Δημ. Ιωάννης 63, Μουρλάς Σπ. Γεώργιος 61, Φωκιανός Δημ. Βασίλειος 53, Κρητικός Γ. Παναγ. 49, Γκίκας Ι. Αναστ. 45, Σπανός Εμμαν. Αντ. 41 κλπ οι οποίοι παραλείπονται ελλείψει χώρου.

Σύμβουλοι εξελέγησαν οι 5 πρώτοι εκ του πρώτου Συν/σμού και οι 4 εκ του δευτέρου.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις Παροικίαν κατήλθεν εις και μόνον Συνδυασμός εις τας εκλογάς με επί κεφαλής τον Πρόεδρον Κον Ανδρέαν Μαρινόπουλον.

Εψήφισαν 1356 και έλαβον:

Ανδρέας Μαρινόπουλος 1330, Γεώργιος Μπιζάς 1352, Ιάκ. Κόντες 1343, Ιωάννης Φραγκούλης 1254, Βασίλειος Αργυρόπουλος 1166, Αντώνιος Μονδάνος 1245, Βενιζέλος Ραγκούσης 1357, Γεώργιος Ναυπλιώτης 1018, Βασίλειος Μεσολογγίτης 949, Σάββας Καλακώνας 63, Αντώνιος Μαύρης 61, Αγαπητός Κατρής 30, Εμμ. Τσαντάνης 57, Κωνσταντίνος Σιλβέστρος 53 και Μιχαήλ Μαύρης 53.

Ο Ανδρέας Μαρινόπουλος Πρόεδρος και σύμβουλοι οι κ.κ. Γ. Ναυπλιώτης, Γ. Μπιζάς, Ιακ. Κόντες, Ιωάν. Φραγκούλης, Βας. Αργυρόπουλος, Αντών. Μονδάνος και Βενιζέλος Ραγκούσης.

–1967. Στην εφημερίδα Φωνή της Πάρου του 1967 αναφέρετε ο αγώνας ποδοσφαίρου μεταξύ του Γυμνασίου Πάρου και του Νηρέα Νάουσας. Στην σύνθεση του Γυμνασίου ο μαθητής Στυλιανός Φραγκούλης και ο Στ. Φραγκούλης.

 

–Φραντζεσκάκης: Βαπτιστικό επώνυμο= ο μικρός Φραντζέσκος. Καταγωγή από το Μανολιόπουλο Ν. Χανίων, από το 1978. Η οικογένεια είναι γνωστή μέχρι σήμερα στη Νάουσα.

 

Φραντζέσκος: Ίσως ίδια οικογένεια με την Φραγκέσκη. Γνωστό στην Κρήτη. Από το Βαφτιστικό Francesco, Francescino. Φρατζέσκος, Φραντζής, Φρατεσκής και βυζ. Φραντζής.

Ο Κολίτσης ετυμολογεί από Francois. Βαφτιστικό Φραγκίσκος, Φραντζέσκος.

Ως επώνυμο σε πολλές μαρτυρίες στην Κρήτη Petrus Francisco κάτοικος Χάνδακα έγγρ. 1271. Κύριος Μιχάλης Φραγκίσκος Κρής κανονικός έγγρ. 1323. Βαρθολομαίος Francesci συμβολαιογράφος Χάνδακα σε έγγραφα 1337-1341. Αμάϊς Φραντζέσκος αββοκάτος έγγραφα 1566-1571. Νικολό Franceschi νοτάριος Σητείας σε έγγραφα 1570-1578.

–1827. Καταγραφή των (μερικών) χρεών των κοινοτήτων του κάθε Μέρους κοινού της Πάρου εις την Κωνσταντινούπολιν. 17 Απριλίου 1827.

Ομολογία Αντωνίου Φραντζέσκου Μάρομ…  Κεφάλαιον γρ. 100.

 

–Φραντζής ή Φραγκής ή Φρανκής: Επίθετο Φραγκοβυζαντινό με παρακλάδια της οικογένειας σε Λήμνο και Κυκλάδες. Το Φραντζής προέρχεται από το φράγκος όπως συνηθίζονταν να αποκαλούν εκείνη την εποχή τους δυτικούς οι άραβες και οι Οθωμανοί.

Σφραντζή = سفرنجي = Sfranji = Sfranjee. Στα Αραβικά σημαίνει : Επισκέπτης , κάνει πολλά ταξίδια (Πολυταξιδεμένος) =ضيف مسافر، كثير السفر. Οι Άραβες το προφέρουν ΣαΦΡΑΝΤΖΗ διότι δεν μπορούν να προφέρουν δύο ή παραπάνω σύμφωνα συνεχόμενα (μαζί) !. Ίσως η ονομασία Σφραντζή προέρχεται από εκεί διαμέσου της Τουρκικής γλώσσας (Κατοχής).  

Αρχοντική οικογένεια της Κωνσταντινουπόλεως με τόπο καταγωγής τη Λήμνο, ιστορικά καταγεγραμμένη από το 1348. Σημαντικότερος εκπρόσωπος του Οίκου ήταν ο Γεώργιος Σφραντζής ή Φραντζής ο οποίος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 30 Αυγούστου 1401 με καταγωγή από την Λήμνο, τελευταίος Μέγας Λογοθέτης της Ρωμανίας και ιστορικός της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως.

Απόγονοι των Σφραντζήδων βρέθηκαν στην Κάλυμνο την Σκύρο και την Πάρο.

Στο έμβλημα, βλέπουμε μία παραλλαγή του Δικεφάλου Αετού με χρυσά ακροπτέρυγα και πράσινο μετάλλιο στο στήθος.

Οι Φραντζίδες της Μάρπησσας είναι δίκλαδη οικογένεια.

–1614. Στις 29 Αυγούστου 1614. Συμβόλαιο μεταξύ των δύο αδερφών Πέτρου και Γεωργίου Φραντζή.

–1648. Σε έγγραφο της 5ης Οκτ. 1648 «Σύμβασις Μικέ Παιδιάτη μετά των Αντωνάκη και Κουμνενού Φραντζή.

–1665. Στις 26 Μαρτίου 1665 αναφέρεται σε έγγραφο Μαρμάρων ο ιερέας Ντζανιάς Μιχαήλ να έχει διαφορά με τον μάστρο Κουμνενό Φραντζή για το χωράφι εις το Αγιαντωνιάτικο. Μνημονεύεται ο μαστρο Ιωάννης Αβάζος, ο μαστρο Κουμνενός Φραντζής του Τζώρτζη να έχει διαφορά με τον παπα κυρ Μιχάλη Ντζανία για το χωράφι στο Αγιαντωνιάτικο το οποίο το είχε αγοράσει ο Φραντζής από τον ποτέ Τζανή Νταμιράλια. Στο ίδιο έγγραφο μνυμονεύεται και ο κυρ Μανόλης Μουδάτζος.

–1672. Σε προικοσύμφωνο Τζιπίδου 21 Οκτ. 1672 « στο Λιβάδι το χωράφι σύμπλιο Αντωνάκη Φραντζή και χωράφι στην Τραπεζόπετρα».

–1696. Σε έγγραφο μονής Ξεωριανής 1696, +Φραντζίς κ(αι) σκευοφύλαξ.

–1740. Σε προικοσύμφωνο Παροικίας στις 14 Ιουλίου 1740, του Αντώνη Γιακουμή Βιτζαρά με την θυγατέρα Δημητράκη Μαλακη ονόματι Ανούσα, αναφέρει ένα χωράφι στην Κολόνα  σιμπλιος Γεώργης Φραντζής.

–1796. Πώληση χωραφιών. Τζιπίδος, 29 Ιουνίου 1796. Ενώπιον των μαρτύρων πριμικήριου Ρούσσου και του πρώην χωρεπισκόπου Αγούρου ο μαστρο Αυγουστής Τζιώτης πωλεί δυο χωράφια που βρίσκονται στην Παναγία στο Ραχίδι πλησίον ο μαστρο Γεώργης Φραντζής και στα Τζαλέπια πλησίον ο μαστρο Δημήτρης Μελανίτης, στον Ιωάννη Τζιώτη για 30 γρόσια.

–1820. Σε έγγραφο του χωριού Κεφάλου (Μάρμαρα) προς τον υπουργό της θρησκείας σχετικά με τον Άγιο Αντώνιο «Ελάβομεν την διαταγήν του Ιερού Υπουργείου της θρησκείας διορίζουσαν τον Κύριον Στέφανον Μαυρογένην προστάτην του μεγάλου Αντωνίου και τον κύριον Αθανάσιον Ιεροκήρυκα, ηγούμενον τούτου διά να συνάγουσιν όλα τα εισοδήματα και να υποσυρθή εις τα ίδια ο σκευοφύλαξ των χωριών Κεφάλου όστις πρότερον εδιωρίσθη ηγούμενος τούτου παρά του αυτού Ιερού υπουργείου βλέπομεν ότι το υπουργείον της θρησκείας ενασχολούμενον εις αναγκαιοτέρας υποθέσεις δεν δύναται να εξετάση ακριβώς την αλήθειαν. Η Κυρία Μαδώ του Μαυρογένη διά αναφοράς της ηπάτησε το υπουργείον τούτο λέγουσα ότι είναι κτήμα πατρικόν της εις τα συγκίλια τούτου με το από ΄κτήμα πατρικόν της είς της κοινότητος τούτο το μοναστήριον πρό χρόνων το εκαταξουσίαζεν δυναστικώς η Δόμνα του Μαυρογένους, ως εκ τούτου εφαντάζετο η απόγονος της ότι είναι κτήμα πατρικόν των ημείς λοιπόν, σεβασμιώτατε, δεν ημπορούμεν να αποχωρίσωμεν το δίκαιον της κοινότητος αλλά θέλουμεν να δικαιολογηθούμεν προς το Ιερόν τούτο υπουργείον καθώς και ο ίδιος παραστάτης μας θέλει σας πληροφορήσει όλην την αλήθειαν δια να μην απατάται και διατάττει τοιαύτας επιταγάς παρακαλούμεν λοιπόν να μη νομίσητε τούτο μας το φέρσιμον απείθειαν προς την σεβαστήν διοίκησιν μένομεν με όλον το σέβας. Τη 20 Οκτωβρίου 1823 των χωρίων Κεφάλου. Υπογράφει ο κάτοικος Τζηπίδου Ηλίας Φραντζής κ.α. (Τ.Σ. ΠΑΡΟΣ ΜΑΡΜΑΡΑ 1820) (Γ.Α.Κ.).

–1822. Σε έγγραφο των Παριανών στους Υδραίους στις 13 Απριλίου 1822 αναφέρεται ο Δημήτριος Φραντζής κάτοικος Μαρμάρων.

–1827. Ποσότης των χρεών της Επανάστασης του χωριού Κηπίδου (Μάρπησσας) τα οποία χρεωστούνται το 1827: Αυγούστου 14 με ομολογίας

Πέτρου Μάτσα Μαυρογένους γρ.3400

Παναγιώτου Δ. Δημητρακοπούλου γρ. 400

Γεωργίου Βιτσαρά γρ. 350

Ιωάννου Παντελούφη γρ. 500

Βήτου Τράντα γρ. 600

Ζαμπέτας Δ. Φραγκή γρ. 270 (Φραντζή).

Τόσα οποίως χρεωστούντας εις διαφόρους ως τον κατάλογον επαροιστάσαν; οι κάτοικοι του ρηθέντος χορίου.

Το χρέος του χορίου Κηπίδου γρ. 6452.

–1827. Ποσότης των χρεών της Επανάστασης του χωριού Δραγουλά (Προδρόμου) τα οποία χρεωστούνται το 1827: Αυγούστου 14.

Πέτρου Μάτσα Μαυρογένους γρ.423

Γεωργίου Βιτσαρά γρ. 480

Γεωργίου Φραγκή (Φραντζή) γρ. 380

Νικολάου Αγούρου γρ. 100

Το χρέος του χορίου Δραγουλά γρ. 1383

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Κωσταντής Φραντζής από τα χωριά του Κεφάλου.

–1839. Εν Πάρω την 22α Ιουλίου 1839. Παρουσιασθέντες ενώπιον εμού του εκπληρούντος έργα συμβολαιογράφου, ειρηνοδίκου Πάρου Δημητρίου Δελαγραμμάτη και εντός του γραφείου μου, παρόντων και των υποφαινομένων μαρτύρων κυρίων Ζέπου Κυπραίου και Μάρκου Κυπραίου, δημόται και κάτοικοι του δήμου Πάρου, επάγγελμα κτηματίαι, γνωστοί μου και άσχετοι συγγενείας με εμλε και με τους συμβαλλομένους, παρουσιασθέντες, λέγω, οι κύριοι Γεώργιος Δ. Φραντζής και Σταμάτιος Μ. Καρυστινός, δημόται και κάτοικοι του Δήμου Μαρπήσσης της Πάρου, επάγγελμα γεωργοί, γνωστοί μου και άσχετοι συγγενείας με εμέ, οίτινες ωμολόγησαν ότι ο μεν πρώτος Γεώργιος Δ. Φραντζής οικειοθελώς και απαραβιάστως συμφωνεί και πωλεί προς τον δεύτερον Σταμάτην Μ. Καρυστινόν το εντός των ορίων του Δήμου Μαρπήσσης της Πάρου πατρικόν του χωράφιον του ιδίου αγοραστού, και το χωράφιον του μονυδρίου της Ξεχωριανής διά δραχμάς εκατόν ενενήντα, τας οποίας λαβώνο πωλητής Γεώργιος Δ. Φραντζής, ως ωμολόγησεν από τον αγοραστήν Σταμάτην Μ. Καρυστινόν εις μετρητάς σώας και ανελλιπείς άχρι και του λεπτού, ομολογεί ότι από την σήμερον και εις το εξής το περί ου ο λόγος χωράφιον λογίζεται τελεία ιδιοκτησία του νεου αγοραστή…

–1844. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μαρμάρων το 1844 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος εργάτης Φραντζής Γεώργιος.

–1846. Πιστοποιητικό που συνέταξαν οι κάτοικοι του Δήμου Μαρπήσσης για να βεβαιώσουν τη συμμετοχή του συγχωριανού τους Γεωργίου Φωκιανού στον αγώνα του 1821 όπου το 1826 χρημάτισε κατά του Ιμπραΐμ στην πολιορκία της Τριπολιτσάς υπο τις οδηγίες του Δημητρίου Σάλα. Ένας από τους υπογράφοντες συγχωριανούς του στις 20 Μαΐου 1846 στην Μάρπησσα ήταν και ο Φραντζής Ιωάννης και ο Φραντζής Κωνσταντίνος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος εργάτης Φραντζής Γεώργιος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 49χρονος γεωργός Κωνσταντίνος Φραντζής, ο 33χρονος γεωργός Ανδρέας Γ. Φραντζής, ο 60χρονος γεωργός Γεώργιος Σπ. Φραντζής, ο 35χρονος γεωργός Ιωάννης Δ. Φραντζής, ο 43χρονος γεωργός Ιωάννης Ελ. Φραντζής, ο 42χρονος γεωργός Ιωάννης Κ. Φραντζής, ο 47χρονος γεωργός Δημήτριος Γ. Φραντζής, ο 37χρονος γεωργός Σταύρος Δ. Φραντζής, ο 39χρονος ποιμήν Νικόλαος Γ. Φραντζής και ο 46χρονος γεωργός Ανδρέας Γ. Φραντζής.

–1860. Στις 16 Ιανουαρίου 1860 σε συμβολαιογραφική πράξη [Εξόφληση] στην Σύρου αναφέρεται ότι η κάτοικος Πάρου Ειρήνη Γεωργίου Φραντζή υπηρέτρια εξοφλεί τον γεωργό Ιωάννη Μαρμαρινό κάτοικο Πάρου.  

–1869. Στις 20 Φεβρουαρίου 1869 ο 25χρονος κηπουρός από την Πάρο Ματθαίος Φραντζής, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Πάρο Μαργαρώ Δαμηράλη.

–1869. Στις 2 Νοεμβρίου 1869 ο 26χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Φραντζή Κομιανού, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 17χρονη από την Σύρο Μπίλιω Μπουδούρη.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875 του Δήμου Μάρπησσας, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Απόστολος Φραντζής του Γεωργίου 36 ετών σχοινάς.

–1881. Πωλητήριο Τσιπίδου 1881, Ιουνίου 14. Αναφέρεται ο συμβολαιογράφος Μαρπήσσης Ιωάννης Α. Κορτιάνος, όπου το γραφείο του βρισκόταν στο αρχοντικό  του Γεωργίου Ναυπλιώτη. Επίσης αναφέρεται ο ειρημένος Πέτρος Φραντζής και οι μάρτυρες Αντώνιος Λαούδης, σιδηρουργός και Ιωάννης Στάμενας, έμπορος. Αναφέρονται επίσης τα ονόματα του Αντωνίου Ν. Παντελαίου, γεωργός και ο Ευστάθιος Καντιώτης.

–1884. Το 1884 γεννιέται ο Φραντζής Αντώνιος του Κωνσταντίνου.

–1893. Το 1893 γεννιέται η Φραντζή Μαργαρίτα του Κωνσταντίνου, μετέπειτα σύζυγος του Νικόλαου Χερουβείμ, δημότης Μαρπήσσης.

–1899. Το 1899 γεννιέται ογεωργός Φραντζής Ιωάννης του Κωνσταντίνου. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μαρπήσσης στις 4 Φεβρουαρίου 1950 διαγράφεται ως αποβιώσαντας.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Ιωάννη Φραντζής, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 58, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Άννα Εμμανουήλ Φραντζή, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 54, οικιακά, έγγαμη.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Ιωάννου Φραντζής, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 48, κηπουρός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Γιακουμίνα Γεωργίου Φραντζή, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 40, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αννέζα Γεωργίου Φραντζή, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 18, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Γεωργίου Φραντζής, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 15, κηπουρός, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ειρήνη χήρα Δημητρίου Φραντζή, ετών 55, οικιακά.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα Δημητρίου Φραντζή, ετών 23, άγαμη, υπηρέτρια.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Δημητρίου Φραντζής, ετών 22, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Δημητρίου Φραντζής, ετών 20, μαραγκός, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Δημητρίου Φραντζής, ετών 35, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη σύζ. Νικολάου Φραντζή, ετών 25, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Άννα Νικολάου Φραντζή, ετών 3, άνευ, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ειρήνη Ιωάννη Φραντζή, ετών 65, χήρα.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Ιωάννη Φραντζής, ετών 22, άγαμος, κάτοικος Αθηνών.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Γιακουμίνα Γεωργίου Φραντζή, ετών 60, οικιακά, χήρα.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Γεωργίου Φραντζής, ετών 28, ράπτης, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ανδρέας Γεωργίου Φραντζής, ετών 26, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Γεωργίου Φραντζής, ετών 21, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Θεόδωρος Ηλία Φραντζής, ετών 40, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Καλλίτσα Θεοδώρου Φραντζή, ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ιερουσαλήμ Θεοδώρου Φραντζή, ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ηλίας Θεοδώρου Φραντζή, ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Γιακουμίνα Θεοδώρου Φραντζή, ετών 1, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Αντωνίου Φραντζής, ετών 40, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Φετινή Εμμανουήλ Φραντζή, ετών 32, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αντωνία Εμμανουήλ Φραντζή, ετών 11, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Εμμανουήλ Φραντζής, ετών 10, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Εμμανουήλ Φραντζής, ετών 10, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαννέτα Εμμανουήλ Φραντζή, ετών 2 μηνών, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Στυλιανή Νικολάου Φραντζή, ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Σταύρος Ανδρέα Φραντζής, ετών 52, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Καλλιόπη Σταύρου Φραντζή, ετών 27, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ηλίας Σταύρου Φραντζής, ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Βασίλειος Σταύρου Φραντζής, ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπέτα Γεωργίου Φραντζή, ετών 52, οικιακά, χήρα.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Στυλιανός Γεωργίου Φραντζής, ετών 20, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ελένη Γεωργίου Φραντζή, ετών 18, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Γεωργίου Φραντζή, ετών 18, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Γεωργίου Φραντζής, ετών 55, εργάτης, χήρος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Απόστολος Αντωνίου Φραντζής, ετών 20, εργάτης, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Αντωνίου Φραντζής, ετών 17, εργάτης, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Σπύρος νόθων Φραντζής, ετών 1, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Ανδρέα Φραντζής, ετών 55, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Ιωάννη Φραντζή, ετών 50, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Απόστολου Φραντζής, ετών 45, σχοινάς, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Άννα Γεωργίου Φραντζή, ετών 35, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Απόστολος Γεωργίου Φραντζής, ετών 15, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικήτας Γεωργίου Φραντζής, ετών 13, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ανδριανή Γεωργίου Φραντζή, ετών 11, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Ανδρέα Φραντζής, ετών 50, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Νικολάου Φραντζή, ετών 45, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ανδρέας Νικολάου Φραντζής, ετών 15, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Σταύρος Αντωνίου Φραντζής, ετών 45, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Σταύρου Φραντζή, ετών 35, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Σταύρου Φραντζής, ετών 15, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Σταύρος Ιωάννη Φραντζής, ετών 48, κάτοικος Αθήνας, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπία Σταύρου Ι. Φραντζή, ετών 43, κάτοικος Αθήνας, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Γεωργίου Φραντζής, ετών 27, ράπτης, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ανέζα Ιωάννη Φραντζή, ετών 20, οικιακά, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ειρήνη Δημητρίου Φραντζή, ετών 55, οικιακά, χήρα.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Δημητρίου Φραντζής, ετών 23, σανδαλοποιός, κάτοικος Αθήνας, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Δημητρίου Φραντζής, ετών 18, ξυλουργός, κάτοικος Αθήνας, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα Δημητρίου Φραντζή, ετών 16?, οικιακά, άγαμη.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Ιωάννη Φραντζής, ετών 52, γεωργός, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ανδριάνα Κωνσταντίνου Φραντζή, ετών 45, οικιακά, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Κωνσταντίνου Φραντζής, ετών 16, γεωργός, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Κωνσταντίνου Φραντζής, ετών 14, γεωργός, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαργαρίτα Κωνσταντίνου Φραντζή, ετών 9, μαθήτρια, άγαμος.

–1906. Στις 8 Οκτωβρίου 1906 ο 31χρονος βαφεύς από την Πάρο Αρτέμιος Τσανουλής του Δημητρίου και της Καλλίτσας Φραντζή παντρεύεται στην Ερμούπολη την 25χρονη από την Κρήτη Ζαμπέτα Χατζηδάκη, του Μιχαήλ, και της Καλλιόπης.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Δημητρίου Φραντζής, ετών 20, άγαμος.

–1913. Στις 9 Ιουνίου 1913 ο 37χρονος βαφεύς από την Πάρο Αρτέμιος Τσανουλής του Δημητρίου και της Καλλίτσας Φραντζή παντρεύεται στην Ερμούπολη την 26χρονη από την Σύρο Μαριέττα Πολυδούλη, του Εμμανουήλ, και της Μαργαρώ Τσιγαράκη.

–1916. Στις 22 Μαΐου 1916 ο 22χρονος υποδηματοποιός από την Πάρο Αντώνιος Φραντζής του Δημητρίου και της Φλώρας Σιφάκη παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Σύρο Ευγενία Κόκκαλη, του Μαρίνου, και της Αναστασίας Μαρκουλή.

–1917. Στις 1 Οκτωβρίου 1917 ο 40χρονος βαφεύς από την Πάρο Αρτέμιος Τσανουλής του Δημητρίου και της Καλλίτσας Φραντζή παντρεύεται στην Ερμούπολη την 35χρονη από την Σύρο Θεσσαλία Πολίτου, του Αριστείδη, και της Σιδεριάς.

–1922. Δεξιά της εισόδου στο ναό του Αγίου Νικολάου στο Πίσω Λιβάδι, είναι εντοιχισμένη  μαρμάρινη πλάκα, στην οποία είναι σκαλισμένη η παρακάτω επιγραφή: «Ωκοδομήθη ο ιερός ούτος ναός εν έτει 1922 τη αρωγή των απανταχού Μαρπησσαίων και τη ιδιαιτέρα μερίμνη της οικογενείας Γεωργίου Ιωάννου Φραντζή ή Ντετόρου».

–1925. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 25 Ιανουαρίου 1925, είναι εγγεγραμμένη η Εργίνα Στυλιανού Φραντζής, ετών 7, μαθήτρια, άγαμος.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Φραντζής Ιωάννης του Ανδρέα κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Φραντζής Γρηγόριος του Σταύρου κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Φραντζής Βαπτιστής του Αντωνίου εργάτης κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Φραντζής Δημήτριος του Ανδρέα ξυλουργός, κάτοικος Δήμου Μαρπήσσης.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Φραντζής Θεόδωρος του Νικολάου κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1930. Το 1930 γεννιέται ο κάτοικος της Κοινότητας Μάρπησσας Φραντζής Γεώργιος του Κωνσταντίνου.

–1930. Το 1930 γεννιέται η Ευθυμία Ν. Φραντζή.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φραντζής Ιωάννης του Γεωργίου 27 ετών εργάτης, ο Φραντζής Γεώργιος του Γεωργίου, 61 ετών γεωργός, ο Φραντζής Στυλιανός του Γεωργίου 65 ετών γεωργός, ο Φραντζής Νικόλαος του Ιωάννη 56 ετών γεωργός, ο Φραντζής Σταύρος του Νικολάου 51 ετών γεωργός, ο Φραντζής Φραγκίσκος του Νικολάου 33 ετών εργάτης, ο Φραντζής Δημήτριος του Νικολάου 37 ετών γεωργός, Φραντζής Ηλίας του Θεόδωρου 45 ετών γεωργός, ο Φραντζής Εμμανουήλ του Θεόδωρου 37 ετών γεωργός, ο Φραντζής Δημήτριος του Κώστα 33 ετών γεωργός, ο Φραντζής Εμμανουήλ του Κώστα 34 ετών γεωργός, ο Φραντζής Νικόλαος του Σταύρου 25 ετών εργάτης, ο Φραντζής Γεώργιος του Ανδρέα 27 ετών εργάτης, ο Φραντζής Νικόλαος του Ανδρέα 29 ετών εργάτης, ο Φραντζής Στέφανος του Ανδρέα 22 ετών εργάτης, ο Φραντζής Χαράλαμπος του Ανδρέα 24 ετών εργάτης, ο Φραντζής Γεώργιος του Ιωάννη 29 ετών εργάτης και ο Φραντζής Νικόλαος του Δημητρίου 72 ετών γεωργός.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Μαρπήσσης συμμετέχει και ο Ιωάννης Φραντζής.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 2 Σεπτεμβρίου 1950 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φραντζής Αντώνιος του Κώστα 61 ετών γεωργός και ο Φραντζής Ιωάννης του Γεωργίου 57 ετών γεωργός.

–1951. 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Μαρπήσσης: Εψήφισαν άρρενες 240 και θήλεις 45. Έλαβον ψήφους: Συνδυασμός 1ος Αντώνιος Ν. Τσιγώνιας 182, Ιωάννης Γ. Τζιώτης 151, Ανδρέας Α. Στέλλας 135, Λεόντιος Ν. Παντελαίος 133 και Σταύρος Ν. Φραντζής 128.

Συνδυασμός 2ος Δημ. Ν. Τσαντουλής 76, Δημ. Α. Μελανίτης 72, και Εμμ. Σταύρος Μελανίτης 70.

Μεμονωμένοι Βασίλειος Ε. Αλιπράντης 150, Νικ. Δ. Χερουβείμ 120, Άγγελος Ν. Τσιγώνιας 94.

Εξελέγησαν οι κ.κ. Αντ. Ν. Τσιγώνιας, Ιωάννης Γ. Τζιώτης, Βασίλειος Εμμ. Αλιπράντης, Ανδρ. Α. Στέλλας και Λεοντής Ν. Παντελαίος.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΜΑΡΠΗΣΣΑ: Εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας οι κ.κ. Ιωάν. Γ. Φραντζής ή Ντετόρος, Ανδρέας Αντ. Στέλλας, Θωμάς Κ. Τσιγώνιας, Εμμ. Γ. Άγουρος και Δημ. Κ. Περαντινός.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΜΑΡΠΙΣΣΑ: 2 Συνδ. υπό Γ. Φραντζή και Ηλία Περαντινού. Πρόεδρος Γ. Φραντζής, Αντιπρ. Γ. Πουλάκης και Σύμβουλοι Εμμαν. Άγουρος, Ηλ. Περαντινός και Αντ. Τσιγώνιας.

 

Φραούγης:

–1681 Έγγραφο αγοραπωλησίας που είχε δημοσιευθεί στα «ΠΑΡΙΑΝΑ» 1983 από την συλλογή του Σίμου Συμεωνίδη.

+ Εις δόξαν Χριστού αμήν, 1681 εν μηνί Ιουνίου 12 εις το Καστέλι της Παροικιάς ενέμπροστεν εις εμένα τον νοτάριον Παροικιάς και εις τους υποκάτωθεν αξιοπίστους και παρακαλετούς μάρτυρες, την σήμερον με όλον του το θέλημα και με καλήν του γνώμην ο κυρ Πατίστας Νταλούφος δίνει και ελεύθερα πουλεί του ευλαβεστάτου παπά κύρ Φραντζέσκου Κρίσπου, ένα σπίτι κατώγι όπου έχει εις το Καινούργιο Πηγάδι με την αυλογυρισιά του ο διά ρεάλια δεκάξη ήτοι ρεάλια 16 σύμπλιος ο Νικολός Γαβρίλης και Αντωνίνα Μάρκου Ντουλούφη και από την σήμερον να είναι το αυτό σπίτι του άνωθεν Κρίσπου πουλήσει, χαρίσει, προικοδοτήσει, να το κάμη ως θέλει και βούλεται ώσαν καλά όπου το επλήρωσε και παίρνεται να ντεφεντέρη τον αυτόν αγοραστήν εις κάθε καιρόν που ήθελε τον εναντιωθεί κανείς μην ημπορεώντας ξανείς διά κανένα καιρόν να γυρέψη δικαιώματα και πένα και κοντάνα του κατά καιρό ζαπιτζή ριάλια 8 και πάντα το παρόν να έχη το βέβαιον. Όθεν εις πίστωσιν της αληθείας υπογράφουν και παρακαλετοί μάρτυρες.

-διά μαρτυρίας Αυγουστή Φαρούγη

-διά μαρτυρίας του Φραγκούλη Κονταράτου.

Πέτρος ιερεύς Βητζαράς και νοτάριος Παροικίας έγραψα και μαρτυρώ ως άνωθεν.

(Τ.Σ.) Εμείς ANTONIO SRIRIDO πρόξενος Βενετίας στην Πάρο βεβαιώνουμε την υπογραφή του ανωτέρω παπά Πέτρου Βητζαρά καθώς και την αυθεντικότητα του αντιγράφου της ανωτέρω πράξεως.

Πάρος 6 Μαΐου 1684 νέο

ANTONIO SPIRIDO CONSOLE VENETO

Εμμανουήλ Κομητάς Προξενικός καντζιλιέρης.

 

Φραράκης: Κρητικό επώνυμο ενετικής προέλευσης frar=Frate.

–1669. Ιερέας Φραράκης Μιχαήλ σε κατάλογο των εγγράφων του οσίου Αντωνίου 16 Ιανουαρίου 1669.

 

Φρέρης: Από το γαλλικό φρερ (αδελφότητα), καθολικού δόγματος.

–1657. Σύμφωνα με την «κατάσταση της Λατινικής Εκκλησίας Πάρου το 1659» ο εφημέριος Πάρου Λεονάρδος  Φρέρης, είναι εφημέριος του νησιού εδώ και δυο χρόνια, άρα από το 1657.

–1662. To 1662 Διορίζεται Καθολικός Βικάριος Αγίου Γεωργίου Νάουσας ο συριανός Λεωνάρδος Φρέρης σε ηλικία 33 ετών.

–1675. Σε έγγραφα των καθολικών μοναχών αναφέρεται ο Καθολικός ηγούμενος Λεονάρδος Φρέρης.

–1676. Στις 29 Ιουνίου 1676. Ο πρώτος θεμέλιος λίθος ετέθη υπό του Γιαννάκη Γεράρδη υποπρόξενου των Γάλλων στην Πάρο παρουσία του εφημέριου Λεονάρδου Φρέρη και του ιερέως Δομίνικου Κρίσπη, πλείστων ελλήνων παπάδων, των δοκίμων της πόλεως και των πλειστών κατοίκων, ο ηγούμενος Ιωάννης Φραγκίσκος από το Αρράς (DArras) εποίησε μικρό λογίδιον. (πρόκειται για την ανακατασκευή της Μονής του Αγίου Αθανασίου στη Νάουσα από τους καθολικούς Μοναχούς).

–1681. Το 1681 πεθαίνει ο καθολικό Βικάριος Αγίου Γεωργίου Νάουσας Λεονάρδος Φρέρης σε ηλικία 53 ετών. Ο τάφος του είναι εντός του Ναού Αγίου Γεωργίου Νάουσας. Μια πλάκα μπροστά από το Αλτάριο αναφέρει το όνομά του και το έτος 1681 και αριστερά βρίσκεται το υπόλοιπο μέρος της ταφόπλακάς όπου είναι και ο τάφος του.

 

Φροΐδης:

–1884. Στις 5 Ιουλίου 1884 ο 41χρονος αλιεύς από την Πάρο Μάρκος Φροΐδης, του Γεωργίου και της Ελένης, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 22χρονη από την Πάρο Ανθή Βαβανού, του Ιακώβου και της Κυριακής.

 

Φυσιλάνης ή Φισιλάνης: Δυτική επώνυμο παρωνύμιο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και δυτικής καταγωγής. Στα λατινικό Fusilano = σγουρομάλλης ενώ στα ισπανικά Fusilano= σκοτωμένος-πυροβολημένος.  

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Στέφανος Φισιλάνης.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875 του Δήμου Μάρπησσας, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φυσιλάνης Ιωάννης του Στεφανή 30 ετών γεωργός.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Στέφανου Φισιλάνης, ετών 65, γεωργός, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Άννα Ιωάννη Φισιλάνη, ετών 55, οικιακά, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Στέφανος Ιωάννη Φισιλάνης, ετών 23, γεωργός, άγαμος.

–1912-1922. Ηρώο Μάρπησσας «Εν έτει 1929 ο Σύνδεσμος Μαρπησσέων Πάρου. Τοις Ενδοξως εν Πολέμοις πεσούσι 1912-1922 Μαρπησσέοις Αρχιλοχιταις» ΦΥΣΙΛΑΝΗΣ ΙΩΑΝ. Σ.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Φυσιλάνης Ιωάννης του Στέφανου, κάτοικος Μάρπησσας.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Φυσιλάνης Νικόλαος του Στέφανου γεωργός κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φυσιλάνης Στέφανος του Ιωάννη, 66 ετών γεωργός και ο Φυσιλάνης Ευάγγελος του Στέφανου 24 ετών εργάτης.

 

Φύτρος: Βλέπε Φίτρος

 

Φωκάνας:

–1663. Δωρεά κληροδοτήματος μοναχής Καλήστρατης στου πατέρες Ιησουήτες ARSI, Gallia 105, 1 φ. 457.

Εις δόξαν Χριστού αμήν 1663 ιούλιος 11.

Έστοντας και ποτέ λυρά Καλήστρατη μοναχή και να αφήση δια την ψυχήν της στα μοναστήρια του αγίου όρους ήγουν στην λάβραν και στην ασημόπετραν δυο σπιτια κατώγια με το εκλησιαδάκι του μέγαν Ταξιάρχην και με τα δικαιώματά των απόξω από το υγιαλόν και να των αφήση και 12 γρόσια να πλερόνουσι χαράτζι της αφεντίας και νάναι σήμερον 25 χρόνοι και επέκεινα και κανείς από τα μοναστίρια να μην τα γυρέψουν μόνον εχαλασθήκασι και αφτώονται και η εκκλησία να γίνη ωσάν αχούρι και ο κόσμος να πλερόνη τόσους χρόνους τοχαράτζι και να ζημιονούμεθα εις τούτο εμάθαμε πως οι πατέρες οι γεζουίταις (Ιησουήτες) θε να έρθουνε και κτίσουνε εδώ μοναστήρι δια την ψυχήν τως ήγουν ο προεστώς πατέρας γάσπα εμανουήλ (Γασπάρο Εμμανουήλ) από την συντροφίαν του Ιησού και να πάρη και άλλους τόπους εκέι κοντά εις τα άνωθεν χαλάσματα εις τούτο εθελήσαμεν εμείς οι υποκάτωθεν υπογεγραμμένοι παπάδες και γέροντες και η επίλοιπη κομουνιτά (κοινότητα) του καστελίου αγούση (Ναούσης) και δίνομεν του αυτού πατέρα τα άνωθεν σπίτια και τα δικαιώματά τως όλα και δίνομεν τους και το χαράτζι (κεφαλικός φόρος) γρόσια 12  δια να μην τα χάνη η χώρα από την σήμερον να τα κτίση να τα κάμη ως θέλει και βούλεται ωσάν καθολικά πράγματα εδικά του να τ’άχουσιν ως τον αιώνα του αιώνος που να στέκη ο κόσμος και κανείς να μην τους τα πέρνη ποτέ και εμείς όλοι μας να τους μαντινιέρωμεν (ιτ. =συντηρούμε) τους άνωθεν πατέρες σε παντοτινόν και αναπαμένον ποσέσο (ιτ. =αναμφισβήτητη κατοχή).

Δια το αληθές γράφομεν και ιδιοχείρος μας όσοι ξεύρομεν και όσοι δεν ηξεύρομεν βάνομεν άλλους να γράψουσιν δια λόγου μας.

Παπα αντώνις στέργω τα άνωθεν (δεν αναφερεται επωνυμο)

Σκελλάριος αγούσης (Σακελλάριος Ναούσης) στέργω τα άνωθεν και επίτροπος

Παπα δημήτρις τριαντάφυλος (Τριαντάφυλλος, πρώτη μαρτυρία) στέργω και επίτροπος

Παπα νικόλαος κρουτιανός στέργω (Κορτιάνος, πρώτη μαρτυρία)

Παπα δημήτρις γαρατιάς στέργω (ίσως Γρατσίας)

Πρωτόπαπας στέργω

Γαβριήλ ιερομόναχος στέργω

Γεώργις Μοσκωνάς στέργω (Μοσχονάς, γνωστό από το 1639).

Ιωάννης σκουτάριος στέργω και επίτροπος (πρωτη μαρτυρία)

Μαστρο γληγόρις μπηρμπηνιας στέργω και επίτροπος (Πιρπινιάς ή Περπινιάς, μαρτυρείται  από το 1652)

Ανεγνώστης Σκορδήλης στέργω (Σκορδίλης, γνωστό από το 1606 )

Παπα Θεόδωρος στέργω

Κωνσταντής Μοστράτος στέργω (μαρτυρείται από το 1658)

Παπα Τζάνες Καλέργης στέργω (μαρτυρείται από το 1652)

Παπα Χριστόφορος στέργω

Γιαννούλης Μπρούτος στέργω (μαρτυρείται από το 1658)

Νικόλα Μαραπότζο στέργω (πρώτη μαρτυρία, γνωστό ως τον 19ο αι.)

Αποστόλης Ραγούσης στέργω (μαρτυρείται από το 1501)

Ανδρέας Ακριβός στέργω (μαρτυρείται από το 1613 μέχρι τον 18ο αι.)

Βασίλης Σαλονικαίος στέργω (μαρτυρείται από το 1652 μέχρι τον 18ο αι.)

Δημήτρης Μαλατέστας στέργω (μαρτυρείται από το 1610)

Μιχέλης Ακριβός στέργω (μαρτυρείται από το 1613 μέχρι τον 18ο αι.)

Γεώργις Πιρπηνιάς στέργω (μαρτυρείται από το 1652 μέχρι τον 19ο αι.)

Δομένεγος Μεδρινός στέργω (Μενδρινός, μαρτυρείται από το 1602)

Τζόρτζης Μαρκαδιάντος στέργω (Πρώτη αναφορά, γνωστό μέχρι τον 19ο αι.)

Νικόλας Κουρτιάνος στέργω (πρώτη αναφορά)

Γεώργις Φωκάνας στέργω (ίσως Φωκιανός)

Ανεγνώστης Μπελόνιας στέργω (πρώτη αναφορά, γνωστό μέχρι τον 20ο αι.)

Γεώργις Μαλατέστας στέργω

Τζανίς Μαλατέστας στέργω (γνωστό από το 1610)

Φρατζέσκος Καλέργης στέργω (Καλλέργης, γνωστό από το 1652)

Ιωάννης Ραγούσης στέργω (γνωστό από το 1501)

Ιωάννης Γρατσίας στέργω (πρώτη μαρτυρία)

Γεώργιος Σαλονικαίος (μαρτυρείται από το 1652 μέχρι τον 18ο αι.)

 και νοτάριος του καστελίου Άγουσας (Νάουσας) έγραψαμεν με θέλημα της κομουνιτάς και στερεώνω τα άνωθεν και τα όπισθεν.


–Φωκιανός: Επίθετο-πατριδωνύμιο= από τα Φώκια (αρχ. Φωκαία) της Μικράς Ασίας. Αρχικός τόπος διαμονής τον 17ο αιώνα τον Τσιπίδο (σημ. Μάρπησσα) και τη Νάουσα αργότερα. Οι κλάδοι της Παροικιάς είναι Μαρπησσαϊκής καταγωγής. Σε πατριδωνυμιακά επίθετα, πολλές φορές συναντάμε να μην υπάρχουν κοινοί συγγενικοί κλώνοι, αυτό συμβαίνει διότι το μόνο κοινό που έχουν είναι ο τόπος καταγωγής μιας και το επίθετό τους ήταν άλλο και στην πορεία το πατριδωνύμιο έγινε παρατσούκλι και το παρατσούκλι επίθετο.

–1652. Ίδρυση στην Πάρο αγιοταφίτικου μετοχίου κατά το έτος 1652.

Της Πάρου αδελφάτα «Χώρα Άγουσα»

+Γεώργης Φοκιανός (Φωκιανός), η γυνή Ανέζα, υιός Κωνσταντής.

–1663. Πωλητήριο οικίας Μοσκωνά στο μέσα Κάστρο Ναούσης στον ηγούμενο Ιησουϊτών Νάξου Γάσπαρο Εμμανουήλ. ARSI, Gallia 105, 1φ. 458.

Εις το όνομα του Χριστού αληθινού Θεού αμήν. 1663 ιουλίου 18 στο καστέλι της άγουσας από το ένα μέρος ο αφέντης γεωργάκης μοσκωνάς μαζί με την αρχόντισαν του κυράν μαρκέττα και από το άλλο μέρος ο αιδεσιμώτατος πατέρας γάσπαρ εμανουήλ προεστώς της ρεζιδέντζας (ιτ. =κατοικίας, μονής) της συντροφιάς του Ιησού στη ναξίαν και θεληματικώς του αυτού ανδρόγυνου επούλησαν ένα σπίτι οπού το έχουσιν αγορασμένον από τον αφέντη μιχελάκη πρωτόδικο καθώς φαίνεται από το γράμμα καμωμένον στην Παρκιάν στας 6 ιουνίου 1663 τοποθετημένον στο μέσα κάστρο της άγουσας σύμβιο το μισέρ γεώργη σαλονικαίου το σπίτι και αποκάτωθε του σπιτιού του εμανουήλ ραγούση και όξω από το σπίτι εκείνο και κάμεραν ακόμη επούλησεν και τον αέρα και αυλογυρησίαν οπού είχε μεριά του γυαλού με το πηγάδι και πάσαν κομοδιτά και κάθε δικαίωματα ελεύθερον και πάσαν κράτηξιν εξόχως από το χαράτζι της αφεντιάς γρόσια 8 ήγουν οκτώ. Και την παρούσαν πουλησίαν κάμνουσιν το άνωθεν ανδρόγυνο του άνωθεν πατέρα δια ρεάλια 70 .

Την αυτήν ημέραν έμπρωστεν εμού του ιδίου νοτάριου και μαρτύρων το αυτό ανδόγυνο ήγουν αυθέντης ο γεωργάκης μοσκωνάς με την αρχόντισάν τουεδώκασιν του αυτού πατέρα εμανουήλ από την σήμερον δονατζιόνε ίντερ δίδος (λατ., ιτ.= την δωρεα) εκείνου και των διαδόχων του την κάναβα οπού έχουσι σύμπλιο του άνωθεν πουλημένου σπιτιού και αέρα και αυλογυρισίν του με τα δικαιώματα της αυτής κάναβας και με τον αέρα και ανώγι της πορτιανικής κάμερας τον αέρα και κάθε δικαίωμα δια την ψυχήν των σίνωσι των άνωθεν πατέρων της συντροφίας του Ιησού δια να κάμουν εκεί μοναστίρι με την κονδιτζιω (ιτ. = προϋπόθεση) ετούτην αν ίσως και δεν θέλουσιν οι αυτοί πατέρες να κάμουσι μοναστίρι να στρέψουν το άνωθεν σπίτι αγορασμένον και πηγάδι κάναβαν και πορτινήν και κάμεραν με τα δικαίωματά τως στο άνωθεν ανδρόγυνο και εις τους κληρονόμους των και δια βεβαίωσιν του άνωθεν χαρισμάτου και δονατζιώ εγίνηκε το παρόν γράμα εις το οποίον υπογράφουσιν οι ευεργετάδες τάζοντας να το μαντινιέρουν των πατέρων εναντίον εις καθενίς υποχρέωσιν ως άνωθεν και κοντάννα (ιτ. = ποινή) αφεντίας ρεάλια 20 και όλα ελεύθερα και χωρίς άλλην κράτηξιν παρά γρόσια 8 κράτηξιν της αφεντίας.

Γεώργιος Μοσκωνάς στέργω τα άνωθεν για λόγους μου και για την γυναίκα μου Γάσμαρ Εμανουήλ προεστός και στέργω και ατζετάρω την άνωθεν πουλησίαν.

Γεώργις Μαρκαδιάντος, Μπερτουμίς Μπρούτος, Γεώργις και Κωνσταντή Φωκιανού, Γεώργις Σαλονικαίος και νοτάριος (ιτ. =συμβολαιογράφος) του καστελίου άγουσας (Νάουσας) με θέλημα των δύο μερίδων έγραψα και μαρτυρώ.

Τζουάνες Γεράρδης, Νικηφόρος Γεράρδης, Νικόλας Ραγούσης μαρτυρούμε τα άνωθεν.

–1675. Στις 15 Μαΐου 1675. Σε επιστολή Ναουσαίων προς τον πρεσβευτή των Γάλλων, αιτώντας Καπουκίνους πατέρες  υπογράφει ο Γιώργης Φοκιανός.

–1682. Σε έγγραφο Τσιπίδου της 9ης Ιουνίου 1682 «αγορά συκεών της παπαδιάς του Γεωργίου Φωκιανού».

–1685. Το 1685 αναφέρεται η Παπαδιά του παπά Γεωργίου Φωκιανού.

–1711. Το έτος 1711. το καθολικό της Μονής του Αγ Ανδρέα τελείωσε το 1711 με έξοδα του ιερομόναχου και ηγουμένου Κωνσταντίνος Φωκιανού.

–1712. Στις 20 Ιανουαρίου 1712 αναφέρεται ο Σακελλάριος Νάουσας Γεώργιος Ρούσσος να υπογράφει το προικοσύμφωνο του Ιωάννου Τζανάκη και Μαρούσας Φωκιανού κόρης του παπά Φωκιανού.

–1718. Στο δάπεδο της Μονής του Αγίου Ανδρέα Νάουσας στολίζει μαρμάρινη πλάκα τάφου η χρονολογία του έτους 1718 θανάτου, πιθανόν του ιερομόναχου Κωνσταντίνου Φωκιανού.

–1720. Προικοσύμφωνο Δημήτρης Ν. Μετρητίκη και Ζαμπέτας Αντ. Φωκιανού (Τζιπίδος, 2 Ιαν. 1720 «στου Γαλανού μια παρτη σύμπιος Νικολός Μελανίτης», «ακόμη στην Πούντα την ψαρόγα που έχω με τον Νικόλα Καντώτο».

–1726. «Προικοσύμφωνο Τζάνε Φωκιανού και Μαργαρίτας Καστέλη» Νάουσας, 6 Δεκεμβρίου 1726. «Η Μαρούσα του μακαρίτη σιόρ Γρηγορίου μαζί με το γιός της αφέντη Πετράκη Καστέλη, δίδουν στη κόρη και αδελφή Μαργαρίτα ….

–1727. Ο ιερομόναχος Μελέτιος Φωκιανός υπογράφει πωλητήριο έγγραφο Ναούσης στις 9 Οκτωβρίου 1727.

–1729. «Προικοσύμφωνο Ιωάννη Φωκιανού και Μαρούσας» Νάουσα, 30 Οκτωβρίου 1729. «Η Τζανετενάκη χήρα του μαστρο Αντώνη Γρυπάρη δίδει στην αδελφή της Μαρούσα την εικόνα των Εισοδίων της Θεοτόκου. Και η Τζενεβρένα, σύζυγος του Μιχάλη Καστελλάνου, προσφέρει στο γιό της Ιωάννη Φωκιανό, που είχε αποκτήσει από τον πρώτο άνδρα της δύο εικόνες (…). ΕΒΕ, Ξ 659.

–1749. Στις 17 Οκτωβρίου 1749 σε έγγραφο Φώκιες, μνημονεύεται ο παπά Αντώνης Φωκιανός.

–1751. Στις 28 Δεκεμβρίου 1751 στην διαθήκη της Τζαννέταινας Π. Τριανταφύλλου «της ποτέ παπά-Σταύρου [Παπαδόπουλου] θυγατέρας αφήνω του παιδιού μου Κυριακής και τ’αμπέλι οπού έχω αλλαξιά από την Αναστασία [Δημ. Νιώτη] του παπΑντώνη Φωκιανού…».

–1752. Σε έγγραφο Τσιπίδου της 26ης Αυγ. 1752 «ο μάστρο-Μαρής Φωκιανός».

–1754. Στα 1754 φέρεται ως ηγούμενος του Αγίου Ανδρέα ο ιερομόναχος Φωκιανός Κωνσταντίνος. Αναφέρεται σε έγγραφο Ναούσης στις 22 Σεπτεμβρίου 1754.

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Γεώργιος Φωκιανός (Μ.Υ.18793) Στρατιώτης.

–1825. Στα δημοτολόγια Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 21χρονος Φωκιανός Σπυρίδων.

–1826. Ο Μαρπησσαίος Γεώργιος Φωκιανός έλαβε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση και αγωνίστηκε υπό τις οδηγίες του Παριανού Δημητρίου Σάλλα «κατά το 1826 εις την κατά του Ιμβραήμ πολιορκίαν Τριπολιτσάς (…) και διέμεινεν εκεί μέχρι της πτώσεως της» κατά μαρτυρία των δημοτών και κατοίκων του Δήμου Μαρπήσσης, σε έγγραφο τους («εν Μαρπίσση την 16 Μαΐου 1846»). Ακολούθως διέμεινε στα Βέρβαινα και τέλος στο Ναύπλιο. Αρχηγός δε των όπλων ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Το πιστοποιητικό το υπογράφουν 48 προύχοντες και κάτοικοι της Μάρπησσας, μεταξύ των οποίων οι: Άγουρος Ιωάννης, Ιωάννης Ασωνίτης, Ελευθέριος Τζιώτης, Αναγνώστης Α. Βιτσαράς, Παναγ. Νικηφοράκης, Αντώνιος Τζιγώνιας, Αρτέμιος Ευλογιάς, Ανδρέας Αλιπράντης, Νικ. Βατιμπέλας, Νικόλαος Πούλιος, Γουλιέλμος Καντιώτης, Μακάριος Στάμενας. Το επικυρώνει δε καθώς και τις υπογραφές, ο δήμαρχος Μάρπησσας Γεώργιος Σιμ. Δελαγραμμάτης («εν Μαρπίσση την 20 Μαΐου 1846»).

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Ιωάννης Φωκιανός από τα χωριά του Κεφάλου.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο Δήμου Μάρπησσας στις 5 Μαΐου 1844 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Φωκιανός.

–1846. Πιστοποιητικό που συνέταξαν οι κάτοικοι του Δήμου Μαρπήσσης για να βεβαιώσουν τη συμμετοχή του συγχωριανού τους Γεωργίου Φωκιανού στον αγώνα του 1821 όπου το 1826 χρημάτισε κατά του Ιμπραΐμ στην πολιορκία της Τριπολιτσάς υπο τις οδηγίες του Δημητρίου Σάλα. Ένας από τους υπογράφοντες συγχωριανούς του στις 20 Μαΐου 1846 στην Μάρπησσα ήταν και ο Φωκιανός Ιωάννης.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος μεταπράτης Σπυρίδων Φωκιανός.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος γεωργός Ιωάννης Φωκιανός και ο 53χρονος πλοίαρχος Γεώργιος Φωκιανός.

–1866. Το 1838 γεννιέται ο Κωνσταντίνος (Κωνσταντής) Ζησιμόπουλος του Μιχαήλ και της Καλλίτσας. Το 1866 νυμφεύεται την καλή του, Σμαράγδα, μια από τις κόρες του Γεώργιου Δημ. Μουρλά και της Αικατερίνης Σπυρ. Φωκιανού, με την οποία δημιούργησαν μια πολύκλαδη οικογένεια.

–1868. Το 1868 γεννιέται ο Φωκιανός Ηρακλής του Εμμανουήλ έμπορος κάτοικος Παροικιάς.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875 του Δήμου Μάρπησσας, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Αντώνης Φωκιανός του Ιωάννη 38 ετών γεωργός, όπως και ο Γουλιαλμής Φωκιανός του Ιωάννη 34 ετών γεωργός.

–1890. Στις 25 Ιανουαρίου 1890 ο 32χρονος ξυλουργός από την Πάρο Γεώργιος Γαλανάκης του Εμμανουήλ και της Παρασκευής Φωκιανού, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 30χρονη από τα Ψαρά Ασημίνα Κατακουζινού, του Δημητρίου και της Μαργαρώς Κυπριώτου.

–1896. Στην οδό Γ. Γράβαρη, στο υπέρθυρο οικίας επιγραφή: «ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΠ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ 1896».

–1900. Πάνω από την δυτική είσοδο του Αγίου Φωκά στην Παροικιά, υπάρχει μαρμάριν πλάκα στην οποία είναι χαραγμένη η επιγραφή: « Εν έτει 1900 Ωκοδομήται ο ναός του ιερομάρτυρος Φωκά διά συνδρομών ενεργεία των Επιτρό|πων Ιω. Σ. Φωκιανού Αλκ. Ε. Βατιμπέλα Εμμ. Σ. Φωκιανού Ιω. Π. Κάππαρη».

–1901. Τον Δεκέμβριο του 1901 ο γνωστός παιδαγωγός, διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Παροικιάς Παναγιώτης Αναστ. Καλλιέρος αρραβωνιάστηκε την «ενάρετον εκ Ναούσης χρηστήν δεσποσύνην Στυλιανήν Αγγέλου Κορτιάνου» και το επόμενο έτος, τον Μάιο του 1902 σε ηλικία 41 ετών τέλεσε τους γάμους του: «Ετέλεσεν εν Ναούση σεμνοπρεπώς και εν μέσω συγγενών και φίλων τους γάμους του ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Αρρένων κ. Παναγιώτης Α. Καλλιέρος μετά της διά πλείστων αρετών κεκοσμημένης δεσποινίδος εκ Ναούσης Στυλιανής Κορτιάνου. Τους νυφικούς στεφάνους αντήλλαξεν ο κάλλιστος φίλος κ. Ηρ. Ε. Φωκιανός, έμπορος».

–1903. Η εφημερίδα «ΑΙΓΑΙΟΝ» γράφει στις 5 Ιουλίου 1903.: «Υπό επιτυχίας αρίστης ετέφθησαν αι εξετάσεις του Ελλην. Σχολείου μας δικαιώσασαι την περί του Στολάρχου μας κ. Ιακ. Κυπραίου και των συναδέλφων αυτού κ.κ Ανδρομανάκου και Πατέλη κρατούσαν αρίστην φήμην ως διδασκάλων λαμπρών και του καθήκοντος. Επιφυλασσόμεθα δε εκτενέστερον να πραγματευθώμεν περί αυτών και των του Δημοτ. Σχολείου μας. Τοις αριστεύσασι μαθηταίς του Ελληνικού Σχολείου Στυλ. Μαλαγαρδή, Εμμ. Φωκιανό, Δ. Πατέλη, Δ. Τριαντάφυλλο, Ραγκούση, Αγγελάκη και Κυριαζάνο από καρδιάς συγχαίρομεν.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Αντωνίου Φωκιανός, ετών 45, κτηματίας, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα σύζ. Νικολάου Φωκιανού, ετών 22, οικιακά, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Νικολάου Φωκιανός, ετών 2, άνευ, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Άννα χήρα Αντωνίου Φωκιανού, ετών 65, οικιακά.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Αντωνίου Φωκιανού, ετών 55, οικιακά, χήρα.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαργαρίτα Αντωνίου Φωκιανού, ετών 25, οικιακά, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Άννα? Αντωνίου Φωκιανού, ετών 22, οικιακά, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γουλιερμής  Ιωάννη Φωκιανός, ετών 56, γεωργός, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ανδριανή Γουλιερμή Φωκιανός, ετών 45, οικιακά, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ηλίας Γουλιερμή Φωκιανός, ετών 22, γεωργός, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αργύρης Γουλιερμή Φωκιανός, ετών 8, άνευ, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Γουλιερμή Φωκιανός, ετών 8, άνευ, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Γουλιερμή Φωκιανός, ετών 35, γεωργός, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ταραζά? Γουλιερμή Φωκιανού, ετών 27, οικιακά, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Σταύρος Αντωνίου Φωκιανός, ετών 35, ναυτικός, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Σταύρου Φωκιανός, ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Σταύρου Φωκιανός, ετών 14, υπηρέτης, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Σταύρου Φωκιανός, ετών 11, μαθητής, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Χαρίκλεια Σταύρου Φωκιανού, ετών 8, μαθήτρια, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Σταύρου Φωκιανός, ετών 7, άνευ, άγαμος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Νικολάου Φωκιανός, ετών 55, εργάτης, χήρος.

1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Ιωάννη Φωκιανός, ετών 25, κουρέας, άγαμος.

–1904. Το 1904 γεννιέται ο Φωκιανός Βασίλειος του Δημητρίου έμπορος κάτοικος Παροικιάς.

–1905. Το 1905 γεννιέται ο Φωκιανός Εμμανουήλ του Ηρακλή υπάλληλος κάτοικος Παροικιάς.

–1907. Η εφημερίδα «Αιγαίον» στο φ. 260, 14 Ιουλίου 1907 ανακοινώνει: «Όπως πάντοτε εν πλήρει ησυχία και τάξει διεξήχθησαν την προπαρελθούσαν Κυριακήν αι δημοτικαί εκλογαί, εκλεχθέντων δημάρχων του μεν δήμου Πάρου του κ. Πέτρου Μπάου, επί οκταετίαν ήδη τοιούτου, Υρίας του κ. Φραγκ. Χανιώτου, Ναούσης του κ. Σπυρίδωνος Κονταρίνη και Μαρπίσσης κ. Σταματίου Μαλαματένιου. Δημοτικοί Σύμβουλοι εκ του Δήμου Πάρου εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας οι κάτωθι: 1)Ηρακλής Φωκιανός 2) Ιωάν. Νικηφόρος 3) Γεώργιος Πελοποννήσιος 4) Ιωάν. Βιάζης 5) Δημ. Μαύρος 6) Νικόλαος Φραγκούλης 7) Αθανάσιος Μαρινόπουλος 8) Γ. Γράβαρης 9) Δημ. Καλλίερος 10) Χρ. Πανταζόπουλος 11) Αθαν. Μαύρος».

–1910. Το 1910 γεννιέται ο Φωκιανός Εμμανουήλ του Σπύρου ξυλουργός κάτοικος Παροικιάς.

–1913. Το 1913 γεννιέται ο Φωκιανός Αναστάσιος του Ηρακλή ιατρός κάτοικος Παροικιάς.

–1931. Σε ομαδική φωτογράφηση στην Παροικιά την Πρωτομαγιά του 1931, διακρίνεται η Ασπασία Φωκιανού.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Φωκιανός Ηλίας του Γουλιέλμος, 62 ετών γεωργός, ο Φωκιανός Γεώργιος του Γουλιέλμου 51 ετών ναυτικός, ο Φωκιανός Γουλιέλμος του Ηλία 35 ετών γεωργός, ο Φωκιανός Ιωάννης του Ηλία 24 ετών εργάτης, ο Φωκιανός Εμμανουήλ του Ιωάννη 33 ετών γεωργός και ο Φωκιανός Χαρίτων του Ιωάννη 25 ετών εργάτης.

–1950. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1950 είναι εγγεγραμμένη η Φωκιανού Άννα  όνομα συζύγου Βασίλειος, όνομα πατρός Αθανάσιος Παρασκευόπουλος κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Σιγάλα Αικατερίνη όνομα συζύγου Παναγιώτης, όνομα πατρός Δημήτριος Φωκιανός.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΑΡΟΙΚΙΑ: Εψήφισαν εν όλω έγκυρα ψηφοδέλτια 1152 Έλαβον:

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΛΑΟΣ – ΕΡΓΑ» 625.

Σταυρούς κατά σειράν προτιμήσεως: Αντ. Οικονόμου 586, Ιωαν. Φραγκούλης 584, Παν. Γ. Κρητικός 375, Ιωάν. Μεν. Μαύρης 229, Γεώργιος Σπ. Δαφερέρας 222, Μιχ. Γ. Κανδεράκης 173, Ιωάννης Α. Μπουρέλης 168, Β. Μεσολογγίτης 139, Χρυς. Σαρρής 136 και Δημ. Ν. Μαύρης 119.

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΠΡΟΟΔΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» 526.

Σταυρούς κατά σειράν προτιμήσεως: Ανδρέας Αυλήτης 387, Βαπτιστής Μάτσας 377, Μιχ. Δ. Πρωτόδικος 274, Γρ. Γ. Γράβαρης 272, Βας. Δ. Φωκιανός 237, Κ. Χαρατσάρης 189, Μιχ. Π. Ραγκούσης 162 κλπ.

Οι δύο πρώτοι έρχονται εκ της μειοψηφίας επειδή όμως δεν αποδέχονται, θα εισέλθουν οι δύο επόμενοι, ήτοι ο Μιχ. Πρωτόδικος και ο Γρηγόριος Γράβαρης.

–1959. 5 Απριλίου 1959 ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΑΡΟΙΚΙΑ: Εγγεγραμμένοι 2.614 εψήφισαν 1.392, άκυρα και λευκά 3.

Ο Συνδυασμός κ. Ανδρέα Μαρινόπουλου έλαβεν 764 ο δε Συνδυασμός του κ. Μιχ. Κρίσπη 628.
Παραθέτομεν εν λεπτομερεία τους σταυρούς προτιμήσεως τους οποίους έλαβεν έκαστος.

1) Μαρινόπουλος Αθαν. Ανδρέας 626, Δενέγρης Στυλιανός 110, Μονδάνος Ανδ. Αντ. 105, Κατρής Ν. Αγαπητός 103, Βενιζέλος Π. Ραγκούσης 94, Μπάος Π. Αντ. 66, Μαύρης Γ. Αντ. 66, Καπούτσος Γ. Δημ. 60, Σιλβέστρος Π. Κωνστ. 55, Καλακώνας Μενέγου Σάββας 44, Μαλατέστας Μιχ. Κωνστ. 41 κλπ.

2) Κρίσπης Ν. Μιχαήλ 380, Φραγκούλης Νικολ. Ιωάννης 158, Σαρρής Μιχ. Νικόλαος 111, Τσαντάνης Φ. Παναγ. 82, Κυριαζάνος Ι. Μάρκος 66, Αργυρόπουλος Δημ. Ιωάννης 63, Μουρλάς Σπ. Γεώργιος 61, Φωκιανός Δημ. Βασίλειος 53, Κρητικός Γ. Παναγ. 49, Γκίκας Ι. Αναστ. 45, Σπανός Εμμαν. Αντ. 41 κλπ οι οποίοι παραλείπονται ελλείψει χώρου.

Σύμβουλοι εξελέγησαν οι 5 πρώτοι εκ του πρώτου Συν/σμού και οι 4 εκ του δευτέρου.

 

–Φώσκολος: Δυτική προέλευσης, καθολικού δόγματος.

Το επώνυμο Foscolo με καταγωγή από Ρώμη από το βαφτιστικό Fuscus, Fusculo, Foscolo, Foscari, από το λατινικό fuscus = di colore scuro για το δέρμα ή τα μαλλιά, λατινικό παρωνύμιο Fuscus, Fusculus.

Οι Fοscolo αναφέρονται στο λεξικό του Bettinelli ανάμεσα στις παλαιότερες των Πατρικίων της Βενετίας με δικά τους οικόσημα, που περιλαμβάνονται στη συλλογή του Coronelli. Ήρθαν από την Ρώμη και έδωσαν πολλούς δημάρχους και άρχοντες με μέλη του Maggior Consilio.

Στην Κρήτη σε μαρτυρίες: Leonardus Fusculo το 1211, Η Ενριψο Φωσκολο φεουδάρχης στα Χανιά  1252. Thomas Fuscolo αβοκάτος (1366).Ευγενείς μισέρ Ανδρέας Φόσκολος 1614 κ.α.

Μετά την άλωση του Χάνδακα 1669 ο Κρητικός Ανδρέας Πέτρου Φώσκολος κατέφυγε στην Κέρκυρα και κατόπιν οι απόγονοί του στη Ζάκυνθο. Και άλλοι Φώσκολοι στη Ζάκυνθο, Γεώργιος Φόσκολος 1717.

Η περιοχή «του παπα Φώσκολου» Βρίσκεται στο ποτάμι της Νάουσας από της Αίθουσα Νηρέας μέχρι τον περιφερειακό.  Ο παπά Φώσκολος ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Έγινε (καθολικός) παπάς όταν έμεινε χήρος. Το χωράφι του είχε από τους μεγαλύτερους αμπελώνες στη Νάουσα.

–1672. Σε αίτημα των παριανών προς τον προϊστάμενο της γαλλικής επαρχίας Πατέρα της Καθολικής Εκκλησίας  Jacques Dinet για να ζητήσουν πατέρες της καθολικής εκκλησίας να έρθουν στην Πάρο. «Ταπεινοπρεπώς παρακαλούμεν την πανοσιώτη σας, ωσάν προηγούμενος οικουμενικός και πατριάρχης της αγίας και υπέρ ενδόξου συντροφιάς υου ιησού να συγκλύνη εις το να μας έλθουν ωδε εις τον τόπον μας πατέρες δια να κατοικήσουν εδώ έως εις τα άλλα νησιά δια να ημπορέσωμεν και ημείς να λάβωμεν εκείνη την βοήθειαν και ωφέλειαν της ψυχής μας μαζί κα την επιστήμην δια τους μεταγεναστέρους μας, επειδή ξεύρωμεν καλότατα ότι πως η πανοσιώτησας και η τρισκία της όλα ο σκοπός και ο πόθος αλλο δεν είναι εις όλα τα πάντα μόνον να γυρέψετε την μεγαλύτερην δόξα του Θεού και της σωτηρίας των ψυχών εις κάθε τόπον όπου ευρίσκονται…»

Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: + Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.

Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατοίκων της Νάουσας μεταξύ άλλων και ο Marco Foscolo και ο Giosepo Foskolo.

–1674. Γράφει ο ιστορικός της καθολικής κοινότητας Νάξου Ι. Μαρκόπολις, «Δια την χαρμόσυνον είδησιν εγκαταστάσεως των Καπουκίνων στην Νάουσαν, οι κάτοικοι της Ναούσης, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατασυγκινηθέντες από τα επαγωγά διδάγματα των πατέρων Καπουκίνων, προέβησαν εις επανειλημμένας ενεργείας παρά τοις αρμοδίοις δια την μονίν εγκατάστασιν των πτωχών της Ασσίζης εις την πόλιν των. Επί μακράν σειράν ετών εξακολουθούν να απευθύνουν εγγράφους αιτήσεις προς τας προϊσταμένας αρχάς του τάγματος δια την εκπλήρωσιν του κοινού πόθου των. Επί τέλους το 1674 η αίτησις των εγένετο αποδεκτή. Απερίγραπτος υπήρξε η χαρά και πρωτοφανής ο ενθουσιασμός των κατοίκων της Ναούσης δια την χαρμόσυνον είδησιν περί οριστικής εγκαταστάσεως των Καπουκίνων εις την κωμόπολιν των. Επ’ ευκαιρία του ευφροσύνου αγγέλματος προσύλθον διάφοροι ορθόδοξοι ιερείς και οι προύχοντες της Ναούσης, καθολικοί και ορθόδοξοι, ενώπιον του Γάλλου υποπρόξενου , και υπέγραψαν το έγγραφον. Εις δόξαν Χριστού αμήν. Εν έτει 1674 Δεκεμβρίου 25, εν κάστρω Νάουσας, όλοι ομόγνωμα και ομονιασμένοι προσμένουμε τους αιδεσιμοτάτους πατέρες να έρθουν εδώ να κτίσουν ένα μοναστήρι και δια σημάδι και βεβαίωσιν πως τους δεχόμαστε με κάθε μας καρδίαν και πολλά μετά χαράς υπογράφομε το παρόν γράμμα οι υποκάτωθεν υπογεγραμμένοι…» (υπογράφουν 12 ορθόδοξοι ιερείς και δυο καθολικοί, ο π. Λεονάρδος Φρέρης εφημέριος του Αγίου Γεωργίου Νάουσας και ο π. Δομένιος Κρίσπης. Και 40 πρόκριτοι εκ των οποίων οι αδερφοί Γιράρδοι κ.α.). Ο Σακελλάριος Ναούσης, ο Σκευοφύλαξ Ναούσης παπά Νικόλαος Κορτιάνος, Πρωτόπαπας, Ηλίας ιερεύς και Σακελλάριος Ναούσης, Πρωτοσύγκελος Νικόδημος ιερομόναχος, παπα Νικόλαος Ρούσης (ίσως Ρούσσος), Παπα Δημητρης, Παπα Θεόδωρος Πατελάς (ίσως Πατέλης), Παπα Τζάνες Καλούργης (Καλλέργης), παπα Χριστόφορος, Παπα Γιώργης Πουλός, Θεόδωρος …, παπα Νικολός Μαρκαντάτος, Ανεγνώστης Ρινιέρης (Ρενιέρης), Ανδρέας Καλούργης (Καλλέργης), Ιωάννης Κορτιάνος, Ιωάννης Ντελαγραμμάτικας, Γιωάννης Νταμουλής, Γιάκουμος Ρούσος (Ρούσσος), Γεώργης Καλλέργης,  PRE Domenico Crispo, Νικηφόρος Γεράρδης, Μιχελέτος Σπυρίδος, Αντώνης Μαλαξός, Ανδρέας Σμυρνιός, Φρατζέσκος Γρίσπος, Γεώργης Σαλονικιός, Τζάνες Καζανόβας, Ιωάννης Λευκαρός, Μιχέλης Σαλονικιός, Marco Foscolo, Ιωάννης Μοσκονάς, Αντώνης Γρυπάρης, Ιωάννης Σκούταρης, Φρατζέσκος Καλέργης, Ανεγνώστης Καρτιάνος, Γεώργης…, Ντεμενεγος Μεντρινός (Μενδρινός), Δημήτρης Στοφιλάς, Αντώνης Γρυπάρης, Γεώργης …, Δημήτρης …, Γεώργης …, Γεώργης Αλαβάνος, Δημήτρης Βασταζής, Νικολής Μπάρμπερης, Δημήτρης …, Μπατίστας Γεράρδης, Νικόλαος Γεράρδης.

–1675. Στις 15 Μαΐου 1675. Σε επιστολή Ναουσαίων προς τον πρεσβευτή των Γάλλων, αιτώντας Καπουκίνους πατέρες  υπογράφει ο Μάρκος Φώσκολος.

–1680  Σε έγγραφο Παροικιάς του 1680, αναφέρονται μερικές καθολικές οικογένειες της Πάρου που ζούσαν στην  συνοικία Νιό (Καινούργιο) Πηγάδι Παροικιάς. Η συνοικία αυτή γνωστή μέχρι πρόσφατα ως Καθολική συνοικία.

+Εις δόξαν Χριστού αμήν. 1680 εν μηνί Φλεβαρίου 2 εις το Καστέλι της Παροικίας και εις εμένα το νοτάριο Παροικίας και εις τους κάτωθεν αξιοπίστους με όλον της το θέλημα και με καλήν της γνώμην η κερά Μαρία Τζανή Μπαρμπαρή μαζί με την θυγατέραν της την Κατερίνα δόνουν και ελεύθερα πουλούσι του ευλαβεστάτου πρέ Φραντζέσκου Κρίσπου ένα σπίτι κατόγι οπού έχουσι εις το Καινούριον Πηγάδι σιμά εις τον Άγιον Νικόλαον (πρόκειται για τον Άγιο Νικόλαο τον Αρρανό που ήταν η καθολική ενορία) με όλαν του τα δικαιώματα διά ριάλια δώδεκα ήτοι 12 ως καθώς το εποκόψασι ο κύρ Νικολός Φώσκολος και ο κυρ Φραγκούλης Ιωάννου Κονταράτου σύμπλιος εις το αυτό σπίτι Γεώργης Νικολού Ντουλόνος και ο Άγιος Νικόλαος, τα οποία ριάλια 12 τα μετρά την σήμερα των άνωθεν πουλητάδων ημπρεζέντζια των κάτωθε μαρτύρων και από την σήμερον να είναι το αυτό σπίτι του άνωθεν πρε Φραντζέσκου και των αυτού διαδόχων, πουλήση, χαρίση, προικοδοτήση, να το κάμη ως θέλει και βούλεται ωσάν καλά οπού το επλήρωσε να παίρνοντες οι άνωθεν πουλήτρες να μαντηνίρουν και να ντεφεντέρουν τον αυτόν αγοραστήν εις κάθε καιρόν που ήθελε τον εναντιωθή τινάς, μην ημπορώντας κανείς δια κανένα καιρόν να … δικαιώματα εις πένα και κοντά… του κατά καιρού ζαπτιτζή ριάλια 6 και πάντα το παρόν να έχει το βέβαιον.

… εις πίστωσιν του παρόντος βάνοντε και παρακαλετοί μάρτυρες.

Δια μαρτυρίας του Ιωάννη Γεωργίου Μαούνη

Πέτρος ιερεύς Βητζαράς νοτάριος Παροικιάς έγραψα

ATONIO SPIRIDO PER LA GERENISSIMO REPUBLICA DI VENEZIA CONSOLE DI PAROS

Πιστοποιώ το βέβαιον της υπογραφής του νοτάριου παπα Πέτρου Βητζαρά και του αντιγράφου της ανωτέρω πράξεως.

Πάρος 6 Μαΐου 1684 νέο ANTONIO SPIRIDO CONSOLE VENETO

Εμμανουήλ Κομητάς πρόξενος καντζιλιέρης.  

ΠΗΓΗ: Νικ. Χ. Αλιπράντη - Σίμου Συμεωνίδη, Το Καινούργιο Πηγάδι Παροικίας, συνοικία Καθολικών τον 17ο αι., Παριανά Δʹ, τ. 13, 1983, σελ. 126 - 132). 4. ΦΕΚ 209/Β/17-3-1989 και 426/Β/3-7-1992.

–1716. Σε πρακτικό εκλογής νοταρίου – καγκελαρίου από το κοινό της Παροικιάς στη Γενική Συνέλευση της 14 Ιανουαρίου 1716, μαρτυρείται ο Νικόλαος Φώσκολος.

–1729. Σε κληρονομικό δικαίωμα των συζύγων αναφέρεται στις 11 Οκτωβρίου 1729 ο Νικόλαος Φώσκολος.

–1743. Σε έγγραφο Παροικιάς στις 9 Αυγούστου 1743, αναφέρεται Μανώλης Φώσκολος.

–1749. Σε εκλογή απεσταλμένου για την Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 12 Οκτωβρίου 1749, μαρτυρείται ο επίτροπος Νάουσας Φώσκολος.

–1804. Σε πωλητήριο στη Νάουσα το 1804 αναφέρει, Γεώργιος Φώσκολος. Ο Γεώργιος Φώσκολος κατείχε το αξίωμα του Επιτρόπου (προεστού) της Κοινότητας Νάουσας, ένα από τα πολιτειακά αξιώματα, τα οποία έφεραν οι προύχοντες της Πάρου, που αλλιώς λέγονταν και γράφονταν: προβλεπτοί, γέροντες της χώρας, ευγενέστατοι άρχοντες, προκριτοδημογέροντες, εκλαμπρότατοι αυθέντες κ.λ.π.

–1824. Μετά τον θάνατο του Κερκυραίου συζύγου της Ιωάννη Πιτσιλή η Ειρήνη Πιτσιλή (πατέρας της ο Νικ. Π. Μαυρογένης) εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Νάουσα κοντά στη μητέρα της Ευδοξία, που ήταν παντρεμένη με τον Ναουσαίο Φώσκολο.

–1840. Το 1840 αναφέρεται στη Νάουσα η οικογένεια Φώσκολου.

–1924. Στις 26 Νοεμβρίου του 1924 γεννιέται στην Αθήνα ο Παριανής καταγωγής Νίκος Φώσκολος του Ροβέρτου και της Εριφύλης. Απεβίωσε στις 30 Οκτωβρίου 2013. Ήταν σύγχρονος συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος και κριτικός του ραδιοφώνου και του θεάτρου, σκηνοθέτης του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.

–1960. Σε Φώτο στο Κάστρο της Παροικιάς εικονίζεται η Κατίνα Αυλήτου με της γυναίκα του Νίκου Φώσκολου (1924-2013) Ελένη Φώσκολου.

–2010. Κάτοικος Βουτάκου Αλυκής ο Νικόλαος Φ. Φώσκολος.

 

Φωτεινός:

–1750. Ο ιερέας και κοινός επιγραφεύς Γεώργιος Καλλέργης, φέρει τον τίτλο του «κοινού επιγραφέως»  της Νάουσας στην διαθήκη του Φραντζέσκου Φωτεινού στις 22 Μαρτίου 1750.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Παναγιώτη Φωτεινός, ετών 46, κάτοικος Αθήνας Τηλεφωνητής, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Νικολάου Φωτεινός, ετών 38, κάτοικος Λαυρίου, εργάτης, έγγαμος. Απεβίωσε στο Λαύριο το 1906

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ελένη Δημητρίου Φωτεινού, ετών 29, κάτοικος Κωνσταντινούπολη, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Γαρυφαλλιά Δημητρίου Φωτεινού, ετών 9, κάτοικος Κωνσταντινούπολη, οικιακά, έγγαμος.

–1950 Σε φώτο του 1950 στην Μονή Αγίου Αντωνίου Κεφάλου απεικονίζετε ο Κώστας Φωτεινός.

 

Φωτίου: Οικογένεια από το Αϊβαλί. Ήρθαν στην Πάρο μετά τον διωγμό του 1814.

–1814. Πρώτη αναφορά στην Πάρο το 1814.

–1821. Οι υπογεγραμμένοι στρατιώτες υπόσχονται να ακολουθήσουν τον Φιλικό Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλο και να απέλθωσιν εις Πελοπόννησο για να ενωθούν υπό τις οδηγίες του εκ λαμπρότατου Πρίγκηπος Δημήτριο Υψηλάντη ελληνικών στρατευμάτων. Εις βεβαίωση υπογράφονται Νάουσα Πάρου τη 20 Αυγούστου 1821, Πολυχρόνης Φωτίου Αϊβαλιώτης.

 

F

 

Franceschi: Βλέπε Φραντζέσκης 

 

Ferrari: Βλέπε Δαφερέρας

 

Για οικόσημα βλέπε εδώ…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων