Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων

Α, Β, Γ&G, Δ & D, Ε, Ζ, Η, Θ, Ι, Κ &C&Q, Λ, Μ, Ν, Ξ, Ο, Π, Ρ, Σ, Τ, Υ, Φ, Χ, Ψ, Ω

*Η ορθογραφία που είναι από αποσπάσματα παλιών εγγράφων παραμένει όπως είναι στο πρωτότυπο.

Ονοματολογία και οικοσημολογία περί Πάρου

Την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης γεγονότων και ιδεών, κρατών και λαών, η γενεαλογική έρευνα σαν ιστορική και κοινωνιολογική επιστήμη παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη δημοτικότητα σε πολλές χώρες του κόσμου. Οι άνθρωποι δείχνουν ενδιαφέρον για την φυλετική τους καταγωγή, την εθνική του καταγωγή, τις οικογενειακές τους ρίζες και γενικά για τους προγόνους τους. Στην αναζωπύρωση αυτού του ενδιαφέροντος συντέλεσε και η δημιουργία πολυεθνικών κρατών (ΗΠΑ, Αυστραλία) που εμφανίστηκαν τους τελευταίους δύο αιώνες και τα ισχυρά μεταναστευτικά ρεύματα που ακολούθησαν αυτούς τους αιώνες.

Η ενασχόληση και η έρευνα για την γενεαλογία και τα οικόσημα είναι μια ευγενής πολιτιστική πράξη. Οι πηγές για την καταγωγή των οικογενειών μας επιθέτων είναι τα ιστορικά αρχεία των δημοσίων αρχών και ιδιωτικές συλλογές. Μέσα στις δημοτικές βιβλιοθήκες, ιστορικά αρχεία, εκκλησιαστικά αρχεία μπορούμε να βρούμε έγγραφα, προικοσύμφωνα, νοταριακές πράξεις, μητρώα, τα οποία σηματοδοτούν την καταγωγή μας. Τα εκάστοτε μαρμάρινα οικόσημα, είναι εντοιχισμένα σε οικίες, εκκλησίες, κοιμητήρια, αποτελούν και αυτά μέρος των πηγών αναδεικνύοντας τα σύμβολα των οικογενειακών μας επιθέτων.

Οι πρώτοι και οι πιο σημαντικοί ερευνητές ονοματολογίας στην Ελλάδα υπήρξαν οι Ν. Ανδριώτης και Α. Σιγάλας τον 19ο αιώνα και ο Μ. Τριανταφυλλίδης και Μ. Χατζιδάκης, Χρυς. Τσικριτσή-Κατσιανάκη τον 20ο αιώνα. Έρευνα για τα οικόσημα της Πάρου και αντίστοιχες δημιουργίες έχουν κάνει ο καθηγητής Νίκος Αλιπράντης, ο αρχαιολόγος-αρχιτέκτονας Αναστάσιος Ορλάνδος ο λαογράφος Ζαχαρίας Στέλλας, όπως φυσικά και ο φίλος και πολύτιμος συνεργάτης του blog Ιωάννης Βασιλειόπουλος. Σημειώνουμε ακόμα και τους ξένους Μεσαιωνιστές ιστοριοδίφες όπως ο Γερμανός Κ. Χοπφ, οι Άγγλοι Ο. Μίλλερ και Φ.Ο. Χασλουκ, ο Γάλλος Α. Μπισόν και ο Ολλανδός Β. Σλότ.

Η τοπική ονοματολογία και τα επίθετα της Πάρου χωρίζονται σε ομάδες.

Προέλευση - Καταγωγή

1. Ελληνικά – Παλαιοβυζαντινά βυζαντινά π.χ Αγαλλιανός, Αργυρόπουλος, Αρχολέως, Αλισαφής (πριν το 1204).

2. Φράγκικα - Δυτικά κυρίως Ισπανικά, Ιταλικά και Λοβαρδοβενέτικα π.χ. Κουαρτάνος, Τσιγώνιας, Αλιφιέρης, Αλιπράντης (μετά το 1204). Οι Φράγκοι κατέλαβαν την Πάρο το 1207 και προς ασφάλεια έκτισαν κάστρο στην Παροικιά και αργότερα στη Νάουσα και στα χωριά του Κεφάλου. Οι Παριανοί κατά ένα μεγάλο ποσοστό έχουν Ενετικά-Δυτικά επώνυμα αυτό οφείλεται.

α) στην Βενετοκρατούμενη Πάρο για πάνω απο 3 αιώνες κατα τον μεσαίωνα όπου πολλοί δυτικοί αποίκησαν.

β) μετά τον πόλεμο στην Κρήτη μεταξύ Κρητων, Κρητοβενετών εναντίων των Οθωμανών και νίκη των τελευταίων, πολλοί Κρητοβενετοί κατέφυγαν στις Κυκλάδες

Τα οικογενειακά ονόματα Ενετικής προέλευσης προέρχονται

α) από αναγνωρισμένα και υιοθετημένα νόθα παιδιά των Ενετών,

β) από μικτούς γάμους,

γ) από εξελληνισμένους Βενετούς, που λόγω πτώχευσης έχασαν πρώτα την ευγένειά τους και ύστερα το εθνικό τους φρόνημα,

δ) από βενετικά βαφτιστικά και

ε) πιθανόν και μερικά να προέρχονται από ονόματα Βενετών που επικράτησαν ως παρωνύμια για λόγους σκωπτικούς.

3. Μεταγενέστερα της άλωσης του Μωριά από τους Οθωμανούς και μετά την αποτυχημένη επανάσταση του Ορλόφ. Σε αυτή τη περίοδο κατέφευγαν στις Κυκλάδες πολλές οικογένειες του Μωριά. π.χ. Τριπολιτσιώτης, Δημητρακόπουλος, Μωραΐτης, Αναγνωστόπουλος, Ζησημόπουλος, Γραμματικόπουλος κ.α.

4. Πρόσφυγες. Αρκετοί και οι πρόσφυγες κυρίως από τα Παράλια της Μικράς Ασίας αλλά και απο τα Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μετά τον 19ο αιώνα. Τρία τα μεγάλα κύματα προσφύγων, το 1814 από τα Παράλια, το 1822-24 από Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και το 1922 πάλι από τα παράλια της Μικράς Ασίας που έμελε να είναι και το τελειωτικό χτύπημα για τον Ελληνισμό της περιοχής.

Κατηγορίες

Εθνικά ή Πατριδωνυμικά-Toπωνυμιακά. Οικογενειακά ονόματα εννοούμε τα ονόματα εκείνα που φανερώνουν τον τόπο όπου ξενοδούλεψε και έζησε ο παρονομασμένος: Πολίτης από την Πόλη, ή πολύ συχνότερα τον τόπο απ’ όπου ήρθε, το χωριό απ’ όπου μετοίκησε. Οι καταλήξεις των πατριδωνυμικών που ακούμε στην Πάρο είναι οι: -αίος, ήτης, -ίτης, -ιος, -ιώτης. Μεταγενέστερες και νεότερες: -αϊτης, -ιάτης, -άνος, -ηνός, -ινός, -(ια)κός.

Επάγγελμα-παρατσούκλι, όπως π.χ. Ράπτης, Μυλωνάς, Χασούρης, Καρποδίνης, Ακάλεστος, Γαλανός, Μαούνης, Μαλαματένιος, κ.α.

Βαπτιστικά, όπως Δημητρίου, Γεωργίου, ή Παυλάκης, Γιαννάκης κ.α.

Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων

Α, Β, Γ, Δ & D, Ε, Ζ, Η, Θ, Ι, Κ & Q, Λ, Μ, Ν, Ξ, Ο, Π, Ρ, Σ, Τ, Υ, Φ, Χ, Ψ, Ω


*Η ορθογραφία που είναι από αποσπάσματα σε παλιά έγγραφα παραμένει όπως είναι στο πρωτότυπο.

Παριανά επίθετα Ζ και Ζ

Για οικόσημα βλέπε εδώ…

 

Z

Ζαμαλάς: (ίσως Ζαματάς)

–1829. Ο ονομαστικός κατάλογος των μαθητών του Αλληλοδιδακτικού Σχολείου της Νάουσας του σχολικού έτους 1829.

«Οι μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της κομοπόλεως Ναούσης»

Γεώργιος Ζαμαλάς ετών 9 (ίσως Ζαματάς)

 

Ζαματάς: (ίσως Ζαμαλά)

–1829. Ο ονομαστικός κατάλογος των μαθητών του Αλληλοδιδακτικού Σχολείου της Νάουσας του σχολικού έτους 1829.

«Οι μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της κομοπόλεως Ναούσης»

Ειρήνη Ζαματά ετών 13 (ίσως Ζαμαλά)

 

Ζαμπέλης:

–1800. Στη διαθήκη του Δημητρίου Ζέπου στις 3 Νοεμβρίου 1800 αναφέρεται ο Μανόλης Ζαμπέλης με χωράφι σύμπλιος  του στην τοποθεσία Λικούδια και σύμπλιος του Πέτρου Πατέλη.

 

Ζαμπέτρος:

–1847. Σε εκλογικό κατάλογο Παροικίας του 1847 (συμπεριλαμβάνει και την Αντίπαρο) είναι εγγεγραμμένος ο 28χρονος μεταπράτης Ιωάννης Ζαμπέτρος.

–1860. Στις 30 Μαΐου 1860 σε συμβολαιογραφική πράξη [πληρεξούσιο] στην Σύρου αναφέρεται ότι ο κάτοικος Πάρου Ζαμπέτρος Ιωάννης πλοίαρχος.

 

Ζαννής: Βαπτιστικό επώνυμο, από το ιταλικό Zianni

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Πούλιου Σταματούλα, όνομα συζύγου Μοσχονάς, όνομα πατρός Γ. Ζαννής και η Ζαννή Μαριγούλα, όνομα πατρός Γ. Ζαννής.

 

Ζαν Λούκα: Βλέπε Τζαν Λούκα

 

–Ζάννος: Εκ του Ζαννής, Ιωάννης. Καταγωγή από την Τζιά (Κέα). Από τις σπουδαιότερες οικογένειες της Πάρου τον 19ο και 20ο αιώνα.

–1822. To μεγάλο και επιβλητικό αρχοντικό του Σιόρ Μιχελή Κρίσπη, Δημογέροντα και πληρεξουσίου, με τα υστεροαναγεννησιακά μαρμάρινα παράθυρα, δίπλα στην εκκλησία Σεπτεμβριανή, προικοδοτήθηκε στη Σύζυγό του Κατίγκω Ν. Μάτσα το 1822 από τη Μητέρα της Ραμπελιώ Ν. Μάτσα, γένος Νικολάου Ιωάν. Δελαγραμμάτη, καθώς και άλλα υποστατικά. Γόνοι του σιόρ Μιχελή Κρίσπη και της Κατίγκως Μάτσα-Δελαγραμμάτη είναι οι οικογένειες: Γιάννη Βας. Γράβαρη, Συμβούλου Επικρατείας, Φλωρίτσας Ψαλτάκη-Βλάχου, Νικολάου και Μιχαήλ Κρίσπη, Ρένας Κρίσπη-Λάζαρη (σημερινή ιδιοκτήτρια), Γιάννη Μαρινάκη, Ειρήνη Ρούσσου, η οικογένεια Τώλη Δημητρακόπουλου, αντιναυάρχου, Αγνής Δημητρακοπούλου-Βάγια, Γιάννη Βάγια, καθηγητή Εθν. Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Βασίλη Κατσουρού, Ρενέ Ζάννου, Ολυμπιάδος Βενιέρη – Αγγελοπούλου κ.α.

–1879. Συμβολαιογράφος Πάρου το 1879-97 ο Γεώργιος Ι. Ζάννος από την Κέα.

–1884. Το αρχοντικό του Σιόρ Συμεών Δελαγραμμάτη βρίσκεται στην Τρίτη Βρύση του Μαυρογένη. Κληροδοτήθηκε στο γιο του Νικόλαο Δελαγραμμάτη και ο οποίος στην πάροδο του χρόνου το εκληροδότησε στις δυο από τις κόρες του, Μαρινιώ Ζάννου και Ελέγκω Αργυροπούλου. Χωρίστηκε στη μέση λόγω της εκτάσεώς του και αποτέλεσε δύο κατοικίες. Σήμερα η μία ανήκει στην οικογένεια Δρύλη και η άλλη στην οικογένεια Ανδριανής Πατέλη. Γιάγκος Γ. Ζάννος, εκπαιδευτικός και ποιητής 1884. Καταγωγή από Κέα. Ένας Γάλλος, ο Μ. Εμ. Ρος κι ένας Έλληνας ο Μ. Ζάνος, εγκαταστάθηκαν στην Παροικιά, εκεί όπου παλιά βρίσκονταν οι εγκαταστάσεις της βελγικής κοινότητας μαρμάρων της Πάρου, στα μέσα του 1890 για να εκμεταλλευτούν τους αμπελώνες του νησιού. Αγοράζουν από τους νησιώτες τα σταφύλια τους, κάνουν επιτόπου την οινοποίηση σύμφωνα με τις διαδικασίες που ακολουθούνται στη Γαλλία και με τον τρόπο αυτό καταφέρνουν να εισαγάγουν στη Γαλλία ένα κρασί τέτοιας πρόσμιξης που μπορεί να ανταγωνιστεί ακόμη και τα καλύτερα κρασιά.

–1884. Γεννιέται στην Πάρο ο καθηγητής Φυσικής, ποιητής και ζωγράφος Γιάγκος Γ. Ζάννος. Απεβίωσε το 1956. Είχε νυμφευθεί την Μαρινιώ Ν. Δελαγραμμάτη.

–1898. Επιστολή της Εταιρίας Ζάννος – Roche και Cie, Vins fins rouges et blancs des iles Eubee et Paros, στις 13 Ιουλίου 1898. Πρόκειται για την εταιρία Οίνου και Οινοπνεύματος.   

–1901. Νικόλαος Ιω. Ζάννος, υπηρετεί από το 1901 στους Σιδηροδρόμους Πελοποννήσου.

–1903. Σε άρθρο εφημερίδας (φ. Γ82, 8 Μαρτ. 1903) του ανταποκριτή Νικηφόρου Γ. Κυπραίου αναφέρει «Το νεωστί τελειοποιηθέν λαμπρόν της οινοποιίας εργοστάσιον «Ζάννου και Ρώ»…

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Κωνσταντίνου Ζάννος, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 40, ξυλουργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπέτα Μιχαήλ Ζάννο, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 35, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Μιχαήλ Ζάννος, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 18, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Κωνσταντίνου Ζάννος, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 40, ξυλουργός, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Σταύρος Μιχαήλ Ζάννος, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 15, υπηρέτης, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Μιχαήλ Ζάννου, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 12, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Μιχαήλ Ζάννος, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 9, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Βασιλική Μιχαήλ Ζάννου, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ειρήνη Μιχαήλ Ζάννου, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 1, άνευ, άγαμος.

–1906. «Περί τας 400 βαρέας οίνου εφόρτωσεν η ενταύθα Οινοποιητική Εταιρεία Ζάννου και Ρώς επί του ατμοπολοίου «Τζών»…» (29 Μαΐου 1906).

–1907. Στην εφημερίδα ΑΙΓΑΙΟ φ. 262, στις 21 Ιουλίου 1907 γράφει την νεκρολογία του Γεωργίου Ζάννου. Ήταν γιος του ειρηνοδίκη Ιωάννη Ζάννου και αδερφός του κωμικού ηθοποιού Νικόλαου Ζάννου, από την Κέα. Ο Γεώργιος Ζάννος υπηρετώντας στην Παροικιά, νυμφεύθηκε την Παροικιώτισσα Μαρινιώ Νικ. Δελαγραμμάτη και απέκτησαν δύο θυγατέρες και ένα γιο, τον γνωστό καθηγητή και ποιητή Γίαγκο Ζάννο.

–1908. Στην εφημερίδα ΑΙΓΑΙΟ φ. 301, στις 31 Αυγούστου 1908 γράφει: «Ευτυχείς γάμοι. Ο κάλλιστος νέος και άριστος τηλεγρ. Υπάλληλος κ. Γεώργιος Ιω. Αργυρόπουλος ετέλεσεν εν Παροικία της Πάρου τους γάμους του εν στενώ οικογενειακώ κύκλω μετά της εναρέτου και χρηστής κόρης Μαριγούλας Γεωργίου Ζάννου, θυγατρός του μακαρίτου συμβολαιογράφου Γεωργίου Ζάννου.

–1916. Γεννιέται στην Πάρο το 1891 η Αιμιλία Δημητρακοπούλου του Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλου (1849-1910) και της Αικατερίνης Κ. Κρίσπη (1855-1945).  Απεβίωσε το 1959 στην Αθήνα. Ήταν παντρεμένη από το 1916 με τον γυμνασιάρχη Ι. Ζάννο και απέκτησαν μία κόρη.

–1929. Σε ομαδική φωτογράφηση στην περιοχή Καλάμι στις 27 Ιουλίου 1929 απεικονίζεται Αιμιλία Ζάννου.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο του 1950 του Δήμου Μάρπησσας είναι εγγεγραμμένη η Ζάννου Καλλιόπη σύζυγος Κωνσταντίνος, όνομα πατρός Εμμανουήλ Τσιγώνιας, κάτοικος Μάρπησσας.

–1956. Γεννιέται στην Πάρο ο καθηγητής Φυσικής, ποιητής και ζωγράφος Γιάγκος Γ. Ζάννος. Απεβίωσε το 1956.

 

–Ζαντιώτης: Πατριδωνυμικό επώνυμο. Ο καταγόμενος από το Ζάντε (Ζάκυνθος). Παλαιό επώνυμο της Πάρου που το βρίσκουμε σήμερα στην Αθήνα.

 

Ζαφειρόπουλος: Ο Τιμολέοντας Ζαφειρόπουλος που αναφέρεται σε έγγραφα του 1901 κατάγεται από την Αμοργό και δεν έχει καμία συγγενική σχέση  με τους προηγούμενους του 19ου αι.

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Ζαφειρόπουλος Δημήτριος (Μ.Υ.17376) Υπαξ. Α’ τάξης. Αργότερα έγινε υπαξ. Β’ τάξης (Μ.Ν.Υ.5398).

–1847. Σε εκλογικό κατάλογο Παροικίας του 1847 (συμπεριλαμβάνει και την Αντίπαρο) είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος σκυτοτόμος Πιέρρος Ζαφειρόπουλος.

–1855. Στις 24 Απριλίου 1855 μνημονεύεται σε συμβολαιογραφική πράξη [πωλητήριο] στην Σύρο ο κάτοικος Παροικίας Πάρου Πέτρος Δημ. Ζαφειρόπουλος, ναυτικός να αγοράζει από τον Δημήτρη Κυρ. Βαφία από τα Μοσχονήσια ναυτικό το πλοίο τζερνίκιο «ο Άγιος Νικόλαος».

–1889. Μαρμάρινη πλάκα στον ενοριακό ναό της Ζωοδόχου Πηγής στην Παροικιά, η οποία σήμερα είναι εντοιχισμένη πάνω από τη νότια θύρα του ναού και η οποία αναγράφει τα εξής: «Ο ιερός ώδε ναός οικοδομηθείς το πρώτον εν έτει 1784 νυν εξ εδάφους ανεκαινίσθη συνδρομή ευσεβών Παρίων και επιμελεία Δημάρχου Ιωάννου Κ. Μάτσα και των εκκλησιαστικών επιτρόπων Δημητρίου Ζαφειρόπουλου, Ιωάννου Δ. Βιάζη και Γεωργίου Πατέλη, αρχιμανδρίτου 1889.

–1901. Στο πρώτο φύλλο της 1ης Ιουλίου 1901, το «Αιγαίον» αναγγέλλει τον γάμο του υποτελώνη της Αμοργού Τιμολέοντα Ζαφειρόπουλου και της Τερψιχόρης Νικ. Δελαγραμμάτη. Η νύφη είναι κόρη του κτηματία Νικολάου Δελαγραμμάτη, της γνωστής οικογένειας της Παροικιάς και εγγονή του Αντωνίου Συμ. Δελαγραμμάτη, αγωνιστή του 1821, που είναι θαμμένος στο αίθριο της Παναγίας Εκατονταπυλιανής. Θείος της Τερψιχόρης ήταν ο Μιχαήλ Δελαγραμμάτης, δήμαρχος Πάρου και η Βικτωρία σύζυγος Μιχαήλ Πρωτοδίκου.

 

–Zellini:

–1674. Στις 7 Μαΐου του 1674 η κοινότητα της Παροικιάς δώρισε στους Πατέρες Ιησουίτες εν Νάξο, εκ των κτημάτων του ναού της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, οικόπεδο για την ανέγερση Μονής. «Εις δόξαν χριστού αμήν 1674 εις τας 7 του μαϊου εν καστέλιω Παροικίας οι αιδεσιμωτάτοι πατέραις εκ της συντροφίας του Ιησού, διά να κτίσουσι μοναστήρι και σκολιό, και μην ευρίσκοντας τόπον αρμόδιον διά την αυτήν υπόθεσιν, διά τούτο θέλωμεν ημείς οι κατωθεν υπογεγραμμένοι, και εις το όνομα της κοινώτητος και δίδωμεν διά έργον χάρις των άνωθε αιδεσιμωτάτων πατέρων ένα κομμάτι χωράφι από της παναγίας μας της Καταπολιανής, εις το μάκρος ποδάρια του μέτρου εκατό δέκα και εις πλάτος άλλον τόσον και εις τούτο ομπληγαρόμαιστα οπώταν εις κανένα καιρόν ήθελε σικοθή τινάς να γυρέψει δικαιώματα εις το άνωθε κομμάτι το χωράφι όπου των χαρίζωμεν να ήμαιστε ημείς ομπληγάδοι να το πληρονωμεν της παναγίας, όθεν διά το βέβαιον απογράφωμεν διά χειρίσμας και εις το όνομα της άνωθε κοινότητος.

Οικονόμος Παροικίας, σακελλάριος Παροικίας, Νικόλαος ιερεύς πρωτοπαπάς Παροικίας, Πέτρος ιερεύς Βιτζαράς, Κώστας Μαίζας, Τεμένιγος ιερεύς, παπα Ιω. Γαλανός, Ελευθέριος ιερεύς Λουρδας, Νικόλαος ιερεύς…, παπα Ιωάννης …, παπα Πέτρος Μπουλαξής, παπα Στέφανος Βυτζαράς, παπα Φραντζέσκος Βιτζαράς, Γιακουμής Πατέλας, παπα Μιχαλής Κονταράτος, Μάρκος ιερεύς, Χωροεπίσκοπος Παροικιάς, Τζουάνες Σκληρός, Νικολός Κοντίλης, Μανόλης Αλισάφης, Μιχαήλ Βιτζαράς, Νικολός Κοτίλης, Γιώργης …, Μανώλης Αλεξάκης, Φραντζέσκος Μιχαλέτος Γραμματικός, Ιω. Βιτζαράς, Ιω. Σκιάδος, Ιω. Βιτζαράς, Κωστάκης Γαλανός, Τζώρτζης Ρουτες, Ιω. Σκιάδας, Γεώργης Μαυρομάτης, Ιω. Σπυρίδος, Δημήτρης Ταργέτας, Νικολός …, Μιχελής Δημητ…, Ιω. Πατελας, Ιω. Τουτέσκος, Bartolo Rozza, Γιαννούλης Ταργέντας, Αντώνης Αλλησάφης, τζουάνες Γιράρδης, Τζώρτζης Νταμόστος, Ιω. Του μαστρο Γιάκουμου, Γιόνης Μυστράτος, Δημήτρης Μαβρομάτης, Giacomo Zellini, Domenico Ferrari, Γιάννης Ντελαγραμμάτικας, Γεώργης Τακορόνιας.

 

Ζέπος:

–1800. Ο σακελλάριος, νοτάριος Παροικιάς Κονταράτος συντάσσει τη διαθήκη του Δημήτρη Γεώργη Ζέπου στην Παροικιά στις 3 Νοεμβρίου 1800. Αναφέρονται επίσης τα παιδιά του Φραγγεσκος και Γεώργης. Τη διαθήκη υπογράφει και μαρτυρεί ο Φραγγέσκος Μαβρομάτης (Μαυρομμάτης).

 

–Ζερβάκος:

–1884. Φιλόθεος, κατά κόσμο Κωνσταντίνος Παναγιώτου Ζερβάκος γεννήθηκε στα Πάκια Μολάων Λακωνίας το 1884. Από το 1901 έως το 1904 υπηρέτησε ως διδάσκαλος στο Φοινίκι Μολάων. Στις 29 Δεκεμβρίου 1907 εκάρη μοναχός στην Ι. Μονή Λογγοβάρδας Πάρου. Κοιμήθηκε στις 8 Μαΐου 1980.

 

Ζερβός: παρωνύμιο, ο αριστερός

–1931. Διδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς κατά την περίοδο 1931 η Μαρία Ζερβού.

 

Ζερβουδάκης: Καταγωγή από την Χίο.

–1835. Ο ιερομόναχος Νικηφόρος Ζερβουδάκης από την Χίο προσήλθε στη μονή του Αγίου Γεωργίου Λαγκάδας το 1835.

–1871. Ο ιερομόναχος Νικηφόρος Ζερβουδάκης από την Χίο Ηγούμενος στη μονή του Αγίου Γεωργίου Λαγκάδας εκοιμήθη το 1871.

 

–Ζηλιτζήρης: Βλέπε Τσιλιγγίρης

 

Ζησημόπουλος: Βλέπε Ζησιμόπουλος

 

–Ζησιμόπουλος ή Ζησημόπουλος: = ο γιος του Ζήσιμου. Κοινότυπο επίθετο. Οι καταλήξεις με όπουλος μεταφράζονται ως ο γιος, το παιδί. Η οικογένεια Ζησιμόπουλου προέρχεται από την Πελοπόννησο όπως κι άλλες παριανές οικογένειες (βλέπε: Δημητρακόπουλος, Αναγνωστόπουλος, Τριπολιτσιώτης, Μωραΐτης κλπ) και πιο συγκεκριμένα από την Κορώνη ιξού και το παρατσούκλι Κορωνιός. Η Κορώνη είναι παραλιακή κωμόπολη του Νομού Μεσσηνίας. Κύρια ασχολία τους ήταν με την θάλασσα. Στην Πάρο αναγκάστηκαν να έρθουν κυνηγημένοι και κατατρεγμένοι από τους Τούρκους λόγο της αποτυχούσας επανάστασης του 1770 (βλέπε Ορλωφικά). Η εγκατάστασή τους δεν είναι γνωστή, υπολογίζετε ότι πραγματοποιήθηκε την δεκαετία του 1770. Είναι γνωστά τα δύο αδέρφια Αντώνιος και Κωνσταντίνος. Ο Αντώνιος το 1838 εγκαταλείπει την Πάρο ενώ ο Κωνσταντίνος παραμένει και έτσι διαιώνισε το γένος για δύο σχεδόν αιώνες μέχρι σήμερα. Ο Προκόπης Ζησιμόπουλος του Μιχαήλ Κων. Ζησιμόπουλου και της Καλλίτσας Αντ. Πρωτόδικου παντρεύτηκε την Καλλιόπη Μελανίτη από την Μάρπησσα. Σε ένα από τα ταξίδια του στα Δωδεκάνησα κάπου την δεκαετία του 1840, πέρασε από τη Νίσυρο, όπου και παρέμεινε έκτοτε εκεί. Απέκτησε μια πολύκλαδη και πολυάριθμη οικογένεια, οι απόγονοι της οποίας σήμερα διαμένουν στο νησί της Νισύρου και στα νησιά Σύμη, Ρόδο, Κω και Χάλκη. Πολλά μέλη των οικογενειών αυτών έχουν μεταναστεύσει κυρίως τη δεκαετία του 1950, και ζουν σήμερα στην Αμερική, Καναδά, Αίγυπτο και αλλού.

–1772. Πιθανότατα ο Αντώνιος Ζησιμόπουλος να γεννήθηκε στην Πάρο το 1772. 

–1805. Στα δημοτολόγια Παροικίας του 1805 (συμπεριλαμβάνει και την Αντίπαρο) είναι εγγεγραμμένος ο 18χρονος Ζησιμόπουλος Κωνσταντίνος.

–1806. Το έτος 1806 σε ηλικία 34 ετών ο Αντώνιος Ζησιμόπουλος παντρεύεται την παριανή που έφερε το όνομα Κοκώνα ή Κοκωνιώ, αγνώστων άλλων στοιχείων και έφεραν στη ζωή δύο παιδιά, την Ευδοκία και τον Σπύρο.

–1808. Το 1808 γεννήθηκε η Ευδοκία Ζησιμοπούλου, απεβίωσε το 1892. Το 1838 η Ευδοκία Ζησιμοπούλου παντρεύτηκε τον Γεώργιο Γερ. Γράβαρη, καταγόμενο από την Κεφαλληνία, πλοίαρχο και μεγαλοκτηματία την εποχή εκείνη. Γενάρχη της οικογένειας Γράβαρη της Πάρου.

–1810. Το 1810 γεννιέται στην Πάρο η Ευδοκία Αντωνίου Ζησιμοπούλου.

–1813. Το 1813 γεννήθηκε ο Μιχαήλ Ζησιμόπουλος, το 1834 νυμφεύεται τη Καλλίτζα ή Καλλιτσώ, κόρη του Αντωνίου Νικ. Πρωτόδικου και της Μαρίνας Αντ. Χαμάρτου, με την οποία απέκτησαν το μοναχοπαίδι τους, τον Κωνσταντίνο (Κωνσταντή) το 1838.

–1816. Το 1816 γεννήθηκε ο Προκόπης Ζησιμόπουλος του Μιχαήλ Κων. Ζησιμόπουλου και της Καλλίτσας Αντ. Πρωτόδικου. Παντρεύτηκε την Καλλιόπη Μελανίτη από την Μάρπησσα. Σε ένα από τα ταξίδια του στα Δωδεκάνησα, πέρασε από τη Νίσυρο, όπου και περέμεινε έκτοτε εκεί. Απέκτησε μια πολύκλαδη και πολυάριθμη οικογένεια, οι απόγονοι της οποίας σήμερα διαμένουν νησί της Νισύρου και στα νησιά Σύμη, Ρόδο, Κω και Χάλκη. Πολλά μέλη των οικογενειών αυτών έχουν μεταναστεύσει κυρίως τη δεκαετία του 1950, και ζουν σήμερα στην Αμερική, Καναδά, Αίγυπτο και αλλού.

–1819. Ο Αντώνιος Ζησιμόπουλος, τον Σεπτέμβριο του 1819, όπως φαίνεται από το επίσημο έγγραφο του Κοινού Καντζελαρίου της Πάρου, Τζαννή Νικ. Καμπάνη, μεταφέρει και εμπορεύεται κρασί (μούστο) από την Πάρο στην Ύδρα.

–1821. Ο Αντώνιος Ζησιμόπουλος έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821 ως καπετάνιος των Αρμάτων.

–1822. Το 1822 γεννιέται στην Πάρο ο Σπυρίδων Αντωνίου Ζησιμόπουλος. Διατέλεσε Δήμαρχος Μεθώνης από το 1858 έως το 1870. Απεβίωσε το 1883.

–1824. Σε έγγραφο στης 25 Ιανουαρίου 1824 της Προσωρινής Διοίκησης Ελλάδος, ο Αντώνιος Ζησιμόπουλος διορίζεται επικεφαλής στρατιωτών στην Παροικιά.

–1826. Το 1826 γεννιέται ο Αλέξανδρος Ζησιμόπουλος υπήρξε το τέταρτο παιδί του Μιχαήλ και της Καλλίτσας Ζησιμοπούλου. Απεβίωσε το 1894. Έλαβε το αξίωμα του ιερέα και μάλιστα είναι ο κτήτος του εξωκλησιού της Αγίας Παρασκευής, στη θέση «Κακάπετρα» της Παροικιάς, (σήμερα ιδιοκτησία Μαρίας Καμπάνη), υπάρχει σε και το οστεοφυλάκιο με την επιγραφή «ενθάδε κείται ιερεύς Αλέξανδρος Ζησιμόπουλος (1826-1894)». Ο πατήρ Αλέξανδρος με την σύζυγο του Αικατερίνη απέκτησαν δύο παιδιά, τον Κωνσταντίνο και τον Ιωάννη

–1826. Στις 17 Ιανουαρίου 1826, στην Παροικιά, ο καπετάνιος Αντώνιος Ζησιμόπουλος αγοράζει το καΐκι του Κοσμά Λυβαδινόπουλου (ΓΑΚ, κωδ. 216φ.41ν).

1827. Σε έγγραφο του 1827 της Γενικής Συνέλευσης του Κοινού της Παροικιάς ο Αντώνιος Ζησιμόπουλος ορίζεται «εκλέκτωρ δια την ανάδειξιν Νοταρίου και Δημογέροντος της Πάρου».

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Ζησιμόπουλος Σπύρος ετών 10.

–1830. Το 1830 η Ευδοκία Αντωνίου Ζησιμοπούλου παντρεύεται σε ηλικία 20 ετών  τον Αναστάσιο Παπαδόπουλο. «ο καπετάν Αντώνης Ζησιμόπουλος και η γυναίκα του Κοκκώνα δίδουν στην κόρη τους δύο εικονίσματα την Ελεούσαν και τους Αγίους Αναργύρους…» Το προικοσύμφωνο συντάχθηκε από τον Δημόσιο Μνήμων της Παροικιάς Δημήτριο Καλαβρό στις 29 Οκτωβρίου 1830. (ΓΑΚ, 219, 102ν)

–1832. Σε έγγραφο της Αλληλοδιδακτικής Σχολής Παροικιάς του 1832 φέρεται ο 10χρονος μαθητής Συρίδων Αντωνίου Ζησιμόπουλος.

–1833. Σε κατάλογο της εν Παροίκια Ελληνοδιδακτικής Σχολής μαθητευόντων παιδιών στις 28 Απριλίου 1833 αναφέρεται ο Μ., ο Αλ. και ο Χ. Ζησιμόπουλος.

–1838. Το 1838 ο Αντώνιος Ζησιμόπουλος εγκαταλείπει την Πάρο μαζί με τον 16χρονο γιό του Σπύρο και επιστρέφει στην Κορώνη, στην γενέτειρα των προγόνων του όπου παραμένει εκεί για τέσσερα χρόνια και στη συνέχεια εγκαθίσταται στη Μεθώνη.

–1838. Το 1838 γεννιέται ο Κωνσταντίνος (Κωνσταντής) Ζησιμόπουλος του Μιχαήλ και της Καλλίτσας. Το 1866 νυμφεύεται την καλή του, Σμαράγδα, μια από τις κόρες του Γεώργιου Δημ. Μουρλά και της Αικατερίνης Σπυρ. Φωκιανού, με την οποία δημιούργησαν μια πολύκλαδη οικογένεια. Απεβίωσε το 1902.

–1847. Σε εκλογικό κατάλογο Παροικίας του 1847 (συμπεριλαμβάνει και την Αντίπαρο) είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος αλιεύς Ζησιμόπουλος Κωνσταντίνος και ο Ζησιμόπουλος Μιχαήλ 36 ετών αλιεύς..

–1854. Εγγραφή στα δημοτολόγια της Κοινότητας Παροικιάς το 1854 ο Ζησιμόπουλος …

–1858. Δήμαρχος Μεθώνης από το 1858 έως το 1870 ο πάριος Σπυρίδων Αντωνίου Ζησιμόπουλος.

–1868. Το 1868 γεννιέται η Ζησιμοπούλου Άννα του Κωνσταντίνου και της Σμαράγδας κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1934. Το 1891 παντρεύεται τον ιερέα Γεώργιο Σκαραμαγκά (1867-1944).

–1870. Το 1870 γεννιέται ο Ζησημόπουλος Σπυρίδων του Κωνσταντίνου κάτοικος Παροικιάς.

–1870. Το 1870 γεννιέται η Ζησιμοπούλου Αικατερίνη του Κωνσταντίνου και της Σμαράγδας κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1952. Το 1894 παντρεύεται τον έμπορο και κτηματία Νικόλαο Ιωάννη Φραγκούλη (1825-1880) και αποκτούν τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια.

–1871. Το 1871 γεννιέται ο Ζησιμόπουλος Μιχαήλ του Κωνσταντίνου και της Σμαράγδας κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1958. Αρχιμηχανικός εμπορικού ναυτικού. Διετέλεσε δύο φορές Δήμαρχος Πάρου, τη διετία 1925-27 και κατά την περίοδο της κατοχής 1941-1943, επιδείξας πλούσια κοινωνική προσφορά στα δύσκολα εκείνα χρόνια. Νυμφεύεται το ‘ετος 1893 την Παρασκευή Τσαντάνη και αποκτούν το μοναχοπαίδι του Κωνσταντίνο. Υπηρέτησε ως αρχιμηχανικός και στη συνέχεια Διευθυντής επί σαράντα και πλέον έτη, στο εργοστάσιο ζυθοποιίας FIX.

–1873. Σε έγγραφα που αφορούν δοσοληψίες στις 26 Ιανουαρίου 1873 αναφέρεται ο μάρτυς Νικόλαος Φ. Καμπάνης πρώην ειρηνοδίκης, ο υποδηματοποιός Εμμανουήλ Ρίτζος και η δημοδιδάσκαλος Μαρουσώ Περαντινού. Ο Γεώργιος Μουρλάς και ο Γεώργιος Σκούφος με κτήματα στην Πούντα (Αντιπάρου), ο Σπυρίδων Μαύρος, Θεόδωρος Καμπάνης και Γεώργιος Γράβαρης με κτήματα στην περιοχή Βολάδα ή Κάτω Κήπος. Ο Μιχαήλ Πρωτόδικος, η Παρασκευή Πέτρου Λάζαρη, ο Κωνσταντίνος Πατέλης και ο Αντώνιος Καλακώνας με κτήματα στην θέση Καβάκι. Οι κληρονόμοι Αριστοτέλη Κυπριανού και η Καλίτζα Μιχαήλ Ζησιμοπούλου.

–1874. Το 1874 γεννιέται ο Ζησιμόπουλος Μιχαήλ του Κωνσταντίνου και της Σμαράγδας κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1948. Πλοίαρχος και ιδιοκτήτης εμπορικού πλοίου. Το 1906 νυμφεύεται την Ειρήνη Διον. Τριανταφύλλου, με την οποία αποκτούν το μοναχοπαίδι τους Κωνσταντίνο, ανώτερο στέλεχος του Υπουργείου Οικονομικών.

–1876. Το 1876 γεννιέται ο Σπύρος Ζησιμόπουλος του Κωνσταντίνου και της Σμαράγδας, πλοίαρχος και κάτοχος εμπορικού πλοίου. Ασχολήθηκε κυρίως με το εμπόριο κρασιού, διαθέτοντας αποθήκεςκαι καταστήματα στη Σύρο και Πάρο. Παντρεύτηκε την εκ Σύμης καταγόμενη Σεβαστή Καρανίκη, με την οποία απέκτησαν το μοναχοπαίδι τους Κώστα αρχιπλοίαρχος του εμπορικού ναυτικού ο οποίος με την σειρά του νυμφεύεται την εκ Σαντορίνης Ειρήνη Βλάχου.

–1878. Το 1878 γεννιέται ο Ζησιμόπουλος Εμμανουήλ του Κωνσταντίνου πλοίαρχος κάτοικος Παροικιάς.

–1879. Το 1879 γεννιέται ο Μανώλης Ζησιμόπουλος του Κωνσταντίνου και της Σμαράγδας. Απεβίωσε το 1965. Από τον δεύτερο του γάμο με την Ειρήνη Πιπή το 1907 απέκτησαν τον Στέλιο.

–1881. Το 1881 γεννιέται η Καλυψώ (Καλλίτσα) Ζησιμοπούλου του Κωνσταντίνου και της Σμαράγδας. Απεβίωσε το 1968. Παντρεύτηκε τον Νικόλαο Δρακάκη ο επονομαζόμενος Κεράς. Τέκνα τους ο Γεώργιος (1908), ο Μιχαλάκης (1913), η Σμαραγδή (1918), η Ανδριανή (1918) και ο Κωνσταντής (1920).

–1883. Το 1883 γεννιέται ο Μανώλης Ζησιμόπουλος του Κωνσταντίνου και της Σμαράγδας. Απεβίωσε το 1950.

–1888. Στις 14 Φεβρουαρίου 1888 ο 30χρονος τυπογράφος από την Πάρο Ιωάννης Μοστράτος του Φραντζέσκου και της Αικατερίνης Ζησιμοπούλου, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Αμοργό Αγγελική Συνοδινού, του Νικήτα και της Άννας.

–1889. Το 1889 γεννιέται ο Ιωάννης Ζησιμόπουλος του Αλέξανδρου, απεβίωσε το 1930

–1899. Σε καταστατικό της Εν Αθήναις Αδελφότητος «Η Εκατονταπυλιανή» στις 11 Νοεμβρίου 1899 εν Αθήναις υπογράφει ως [Η επί της αναθεωρήσεως Επιτροπή] ο Ιωάννης Ζησημόπουλος.

–1907. Τον Σεπτέμβριο του 1907 «η διά πλείστων χαρισμάτων πεπροικισμένη κόρη Κατίνα Μιχ. Δελαγραμμάτη γυναικαδέλφη του βουλευτού κ. Νικ. Κρίσπη, εμνηστεύσατο, υπό την ανυπόκριτον χαράν φίλων και συγγενών, τον αξιόλογον νέον κ. Παναγ. Ζησιμόπουλον, τελωνειακόν υπάλληλον, γόνον της γνωστής εν Μεθώνη πολιτευομένης οικογενείας των Ζησιμοπούλων».

–1900. Φωτογραφεία του 1900, απεικονίζει το εμποροκάϊκο του Μανώλη Ζησιμόπουλου.

–Ιωάννης Αλέξ. Ζησιμόπουλος, ιερέας το 1911 στην Αγία Φωτεινή της Αθήνας.

–1910. Στις 23 Δεκεμβρίου 1910 ο ανταποκριτής της εφημερίδας «ΑΙΓΑΙΟΝ»  Μαρπησσαίος Κωνσταντίνος Γ. Ναυπλιώτης αναφέρει για την επανίδρυση του Συλλόγου των Εν Αθήναις Παρίων και Αντιπαρίων: «Η ανάμιξις εν τω Συλλόγω του βουλευτού της Επαρχίας μας και καθηγητού του Πανεπιστημίου κ. Σκούφου ως Προέδρου, του κ. Β. Καμπάνη, δημοδιδασκάλου ως Αντιπροέδρου, του ρέκτου και πρακτικωτάτου εις τας ιδέας κ. Αντ. Μαυραγκά ως Ταμίου, των κ.κ. Κ. Γερασίμου, Αντ. Καλακώνα, Αλεξ., Ζησιμοπούλου, Γ. Χανιώτη, Π., Αρκά, Ν. Καλλαναρρχοπούλου, Φρ. Γαϊτανοπούλου, Εμμ. Καντιώτη, Ν. Παυλή, Γ. Στέλλα, Εμμ., Γαβαλά, Μ. Παπαδοπούλου, Γρηγ. Θρεψιάδου ως Συμβούλων, και του φίλου του «Αιγαίον» κ. Κων. Γ. Ναυπλιώτου ως Γεν. Γραμματέως του Συλλόγου».

–1914. Το 1914 γεννιέται ο Ζησιμόπουλος Στυλιανός του Εμμανουήλ ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1922. Τα προσφυγικά στην Παροικιά

Προτού να γίνει το Κέντρο Υγείας και προτού ανοιχτεί ο δρόμος προς Νάουσα το 1937, υπήρχε μια μεγάλη χωράφα από το σημερινό Κ.Υ. και  έφτανε μέχρι το ποτάμι στην διασταύρωση του περιφερειακού όπου είχε τότε μέσα του ρωμαϊκούς τάφους που έχουμε τώρα στο μουσείο μπροστά.

Το 1926 ο Δελαγραμμάτη Ναυπλιώτης ο οποίος ήταν ενεργό στοιχείο της Παροικίας περνούσε κάποτε με το μπαστούνι του κάτω από την κοινότητα, η κοινότητα τότε ήταν απέναντι από το σπίτι του Βάλληνδρα, πίσω από το ΚΑΠΗ, και ήταν μαζεμένοι οι πρόσφυγες. Οι Παριανοί δεν τους είχαν δει με καλό μάτι, ήταν λοιπόν μαζεμένοι εκεί, σταμάτησε ο αείμνηστος Ναυπλιώτης και τους λέει, «τι κάνετε ρε παιδιά εδώ?» και του λένε «Κύριε Ντελαγραμμάτη, είμαστε εδώ μια βδομάδα και ο πρόεδρος μαζί με τα μέλη σκέπτονται να δούνε που να κάνουνε τον προσφυγικό συνοικισμό, στα Κακάπετρα ή στα Λιβάδια» τότε ο Ναυπλιώτης πήρε τρείς από τους πρόσφυγες, ένας εξ αυτών ο Κουτσουράκης ο οποίος αναφέρει το γεγονός, μπαίνουν στην κοινότητα όπου πρόεδρος της κοινότητας τότε ήταν ο καπετάνιος Μιχάλης Ζησιμόπουλος και ρωτάει τον Ναυπλιώτη… «Καλώς τον Ντελαγραμμάτη, ποιος καλός καιρός σε έφερε κατά δω?» και του απαντάει ο Ναυπλιώτης «Δεν με έφερε καπτάν Μιχάλη κανένας καλός καιρός, με έφερε η αγανάκτηση να βλέπω τους πρόσφυγες τα αδέρφια μας, τους κατατρεγμένους από τη Μικρά Ασία να περιμένουν από κάτω πότε θα αποφασίσετε εσείς που θα κτιστεί ο προσφυγικός συνοικισμός». Εσύ που μας λες Ντελαγραμμάτη? στα Κακάπετρα ή στα Λιβάδια?, ρώτησε ο καπτάν Μιχάλης. Ούτε στο ένα ούτε στο άλλο, να τους βάλετε στην χωράφα της Εκατονταπυλιανής να τους έχω και γείτονες, του απάντησε ο Ναυπλιώτης.

Ο Δελλαγραμμάτης Ναυπλιώτης φιλάνθρωπος και ελεήμων και παρότι είχε μεγάλη οικογένεια πάντα προσπαθούσε να βοηθήσει τους πρόσφυγες. Όταν πέθανε το 1939 σε ηλικία 49 ετών οι πρόσφυγες ήρθαν πρώτοι για να σταθούν δίπλα στην χήρα Ναυπλιώτενα.

Τα σπίτια ήταν δίδυμα. Αν ήταν από τρία άτομα και πάνω παίρνανε ένα σπίτι που είχε χολ, κουζίνα και σάλα.

Τα τρία πρώτα ήταν για πολυμελή οικογένεια και υπόλοιπα τρία για μονομελη οικογένεια, μονόχωρο με το τζάκι κάτω στο δάπεδο και όχι όπως τα παριανά που ήταν στον τοίχο και εκεί μαγείρευαν. Και, 7ο και 8ο πολυμελές. Σύνολο 16 οικογένειες.

Οι οικογένειες ήταν: στο 1ο σπίτι ο Χατζής (γιατί είχε πάει στα Ιεροσόλυμα) Πανάς Βεργούλης (το όνομα) σύζυγος Δέσποινα. Στο 2ο σπίτι διέμενε ο Κωνσταντίνος Κλαδάκης, σύζυγος Ελένη. Το 3ο σπίτι ήταν η οικογένεια του Απόστολου Λαγού, σύζυγος Κλεονίκη. Η μία κόρη του η Μαριώ παντρεύτηκε κι έμεινε στη Νάουσα. Το 4ο σπίτι του Ιωάννη Λαγού σύζυγος Δέσποινα, το επόμενο ήταν του Καπλάνη γνωστό ως σπίτι της Καπλάνενας και δίπλα του ο Κωνσταντίνος Καραντζάς. Στο επόμενο ο Ναουσαίος Βαγγέλης Αιγινήτης, σύζυγός του η Μικρασιάτισσα Ευθυμία, το από δίπλα ήτανε του Δημητρίου Κυπραίου σύζυγος Διαμαντώ Βαζουράκη* και οι δύο Μικρασιάτες, απέναντι διέμεναν ο Γιαννακός Επιτροπάκης σύζυγος  Ουρανία και πίσω ήταν το σπίτι του Νικόλαου Κουτσουράκη σύζυγος Ρηνιώ. Πάρα δίπλα ήταν ένα άλλο το οποίο ήταν του Στυλιανού Κρητικού σύζυγος Δέσποινα και δίπλα τους ένα σπίτι χωρισμένο στα δύο από δυο αδέρφια. Στο πρώτο διέμενε ο Φώτης Βαζουράκης* με την σύζυγό του Φώτω το γένος Ι. Κουτσομήτρου και στο δίπλα ο Στέλιος ο Βαζουράκης με την σύζυγό του Ελένη το γένος Νικ. Κατζαμπά. Στα πιο κάτω σπίτια ήταν οι οικογένειες του Μανώλη Χαραλάμπους σύζυγος Δέσποινα Βαζουράκη και στο άλλο ήτανε ο Σεραφείμ Ταλόγλου σύζυγος Βασιλεία το γένος Μουτάφη η οποία έχει μείνει στην ιστορία για την φράση της «φύγαμε και αφήσαμε την λάμπα αναμμένη…». Από κάτω ήταν τα σπίτια της χήρας Βασιλικώς Καλαϊντζή και δίπλα από πίσω ήταν η χήρα Τριανταφυλλιώ η οποία έκανε και μάγια. Πέθανε στο κρεβάτι σκουληκιασμένη. Και τέλος, άλλα δύο μονόχωρα σπίτια, στο ένα έμενε ο Δημητρώς Καλαϊντζής με την σύζυγό μου Αγγελικώ και στο από πίσω ο Κωνσταντίνος Κουτσουράκης  σύζυγος Μακρίνα.

Όλοι σκεπαστήκανε εκεί κι έτσι έμεινε γνωστό σήμερα ως ο προσφυγικός συνοικισμός.

Πολλοί από τους παραπάνω πήγαν πρώτα στη Νάουσα και στην συνέχεια έμειναν στον συνοικισμό.

Ήταν από όλη την Μικρά Ασία. Η Δέσποινα Ιωάννου Λαγού ήταν από την Έφεσο όπως και η Φώτω Βαζουράκη. Από το Μπουντρούμ, την αρχαία Αλικαρνασσό ήταν τα αδέρφια Λαγού.

*Το πραγματικό επώνυμο των Βαζουράκη ήταν Μπαζιουρούκη. Η οικογένεια άλλαξε το επώνυμό της στην Πάρο για απλούστευση, δεδομένου ότι οι Παριανοί το μπέρδευαν και το πρόφεραν λάθος.

–1929. Σε ομαδική φωτογράφηση στην περιοχή Καλάμι στις 27 Ιουλίου 1929 απεικονίζεται η Λένα Ζησιμοπούλου.

–1941. Σε φάκελο της Στρατιωτικής Ταχυδρομικής Υπηρεσίας εμφανίζεται ο αποστολέας  Δεκανέας του ΤΤ 212 23 Λόχου διαβιβάσεως Φραγκίσκος Τσαντάνης και παραλήπτης Μιχαήλ Ζησιμόπουλος, Νήσος Πάρος, Κυκλάδες Παροικιάς, 1941.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 υπάρχουν εγγεγραμμένα τα αδέρφια,  Ζησημόπουλος Εμμανουήλ του Κωνσταντίνου πλοίαρχος, Σπύρος, Μιχαήλ και Νικόλαος  κάτοικοι Παροικιάς.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 19 Αυγούστου 1950, υπάρχει εγγεγραμμένη η Ζησιμοπούλου Μαριέττα, όνομα πατέρα Εμμανουήλ Ζησιμόπουλος.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Ζησιμοπούλου Σεβαστή όνομα συζύγου Σπύρος, το γένος Βασίλειος Καρανίκας.

 

Ζολώτας:

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Ζολώτας Ανδρέας.

 

Ζόμπας:

–1830. Στο προικοσύμφωνο Ιωάννη Πουλόστομου και Παρασκευής Ζόμπα (Παροικιά, 31 Οκτωβρίου 1830) «η Αοστινιώ (και Αουστινιώ) γυναίκα του μακαρίτη Κωνσταντή Ζόμπα δίδουν στην κόρη τους δύο εικόνας την Δευτέραν Παρουσία και τον Άγιο Στελιανόν και ο Δημήτριος Μανόλη Πουλόστομος δίδει στον γιό του δύο εικόνες τα Εισόδια και τον Άγιον Ιωάννην τον Πρόδρομον με τούτο να κάμνει την αρτοκλασίαν των Εισοδίων κανονικώς» (ΓΑΚ, 219, αρ. 191, 104r).

–1847. Σε εκλογικό κατάλογο Παροικίας του 1847 (συμπεριλαμβάνει και την Αντίπαρο) είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος κουρεύς Ζόμπας Γεώργιος.

 

–Ζομπόνης: Βλέπε Σομπόνης.

 

Ζορμπάνος ή Ζουρμπάνος: Από την τουρκική λέξη zorba που σημαίνει ο τσαμπουκάς, ο τραμπούκος.

–1860. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 26χρονος μεταπράτης Ζορμπάνος Ιω. Σπύρος, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 24 Μαΐου 1860.

–1864. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 30χρονος βυρσοδέψης Ζαχαρίας Ζουρμπάνος, άγαμος. Έδωσε όρκο στις 9 Φεβρουαρίου 1864.

–1868. Στις 7 Ιουνίου 1868 ο 24χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Εμμανουήλ Ζορμπάνος, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Σύρο Αλεξάνδρα Μαντζαράκη.

–1869. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 26χρονος βυρσοδέψης Εμμανουήλ Ζορμπάνος, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 12 Απριλίου 1869.

 

Ζόρμπας Ζώμπας: Από την τουρκική λέξη zorba που σημαίνει ο τσαμπουκάς, ο τραμπούκος.

–1887. Στις 8 Ιουλίου 1887 ο 35χρονος κουρεύς από την Πάρο Ελευθέριος Ζόρμπας, του Γεωργίου και της Αναστασίας, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 19χρονη από την Σύρο Γεωργία Βορριά, του Γεωργίου και της Κυριακής Θέμελη.

–1891. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 50 ετών αρτοποιός Δημήτριος Γεωρ. Ζόρμπας έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 22 Ιανουαρίου 1891.

–1893. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 40 ετών κουρεύς Ελευθέριος Ρ. Ζώμπας έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 4 Φεβρουαρίου 1893.


–Ζουάνες: Βλέπε Τζουάνες

 

–Ζουμής: Η μονοκλαδική οικογένεια Ζουμή έλκει την καταγωγή της από την Ρωσία. Γενάρχης είναι ο Ρώσος αξιωματικός Μόσχοβιτς ο οποίος υπηρετούσε στο Ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό επί Ορλωφικών στην Πάρο (1770-1774). Το 1772 ο Γιάννης; Μόσχοβιτς απέδρασε από το πλοίο και αποστάτησε παίρνοντας μαζί του σεντούκια με πράγματα μεγάλης αξίας, ίσως και νομίσματα διαφεύγοντας προς το εσωτερικό του νησιού μαζί με τον αδερφό του ο οποίος στην συνέχεια ίσως πήγε στην Κέρκυρα. Η προφορική παράδοση λέει ότι τα δυο αδέρφια μπήκαν σε μια βάρκα παίρνοντας μαζί τους τα «λάφυρα», και διέφυγαν από την Ρώσικη βάση στον Άγιο Ιωάννη Δέτη προς τον Δρυό και από εκεί πιθανώς κρύφτηκαν στην μονή του Αγίου Γεωργίου στην Λαγκάδα.

Ο Γιάννης; Μόσχοβιτς σύντομα χρησιμοποίησε το παρωνύμιό του ως επώνυμο το οποίο απέκτησε γιατί κάθε είδους ροφήματα τα έλεγε ζουμί, ακόμα και το νερό ή, μια δεύτερη εκδοχή λέει, επειδή ως Ρώσος ήταν πότης, ζήταγε συνέχεια ποτό (ζουμί) και του δόθηκε το παρωνύμιο Ζουμής, μια τρίτη εκδοχή που αναφέρει ο ιατρός Γεώργιος Καπαρός λέει ότι ο Ζουμής εγκαταστάθηκε στη Νάουσα όπου ασχολήθηκε με τη μαγειρική και συγκεκριμένα έφτιαχνε ρώσικες σούπες! Γι' αυτό οι Ναουσαίοι τον αποκαλούσαν "Ζουμή", παρωνύμιο το οποίο ο ίδιος αποδέχτηκε ως επίθετο!

–1772. Γενέτειρας των Ζουμίδων της Πάρου ο Ναύτης του Ρωσικού Ναυτικό το 1772 Μόσχοβιτς Γιάννης;. 

–1819. Το 1819 γεννιέται ο γεωργός Γρηγόριος Ιωάννη Ζουμής κάτοικος Νάουσας.

–1819. Το 1819 γεννιέται ο Ζουμής Γεώργιος. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1824. Έγγραφο Παροικίας, έτους 1824.

–1831 Η Ευδοκία σύζυγος του μακαρίτη Ιωάννη Κορωναίου δίδει στον γιό της Αντώνιο, που παίρνει γυναίκα του την Γιακουμίνα Ζουμή μιαν εικόνα τα Εισόδια της Παναγίας» Παροικιά 3 Ιανουαρίου 1831. (ΓΑΚ, 219, αρ. 269, 132r). Από τις μεγάλες και αρχοντικές οικογένειες του νησιού ήταν και του Γεωργάκη Ν. Ζουμή (μέσα 19ου αι.) από τις Λεύκες, που απόγονοί του ζουν μέχρι σήμερα στην Πάρο.

–1831. Λεύκες 1831 Μαΐου 2. Ο μαθητής της Αλληλοδιδακτικής Σχολής Λευκών Ζουμής Λινάρδος και Ζουμής Γρηγόριος.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Σταμάτης και ο Χρουσής Ζουμής.

–1841. Ο Νικόλαος Γ. Ζουμής γεννήθηκε  το 1841. Διατέλεσε Πρόεδρος της κοινότητας Λευκών το 1912-14.

–1844. Το 1844 γεννιέται στις Λεύκες ο Ζουμής Χρουσής του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 59χρονος γεωργός Ιωάννης Φραγκίσκος Ζουμής, ο 45χρονος γεωργός Ευστράτιος Ζουμής, ο 50χρονος εργάτης Κωνσταντίνος Γεωργίου Ζουμής, ο 29χρονος γεωργός Ιωάννης Φρ. Ζουμής, ο 60χρονος γεωργός Θεολόγος Γ. Ζουμής, ο 85χρονος γεωργός Φραγκίσκος Γ. Ζουμής.

–1847. Σε εκλογικό κατάλογο Παροικίας του 1847 (συμπεριλαμβάνει και την Αντίπαρο) είναι εγγεγραμμένος ο 46χρονος γεωργός Γεώργιος Ζουμής, ο 41χρονος γεωργός Δημήτριος Ζουμής, ο 33χρονος γεωργός Ελευθέριος Ζουμής, ο 58χρονος γεωργός Ιανούλης Ζουμής, ο 38χρονος γεωργός Μένεγος Ζουμής, ο 33χρονος γεωργός Σταματέλος Ζουμής και ο 26χρονος γεωργός Φίλιππος Ζουμής.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Γεώργιος Ζουμής, ο 35χρονος Χρ. Γεώργιος Ζουμής, ο 26χρονος γεωργός Λεονάρδος Χρ. Ζουμής, ο 46χρονος γεωργός Ιωάννης Γ. Ζουμής, ο 30χρονος βουτζάς Μάρκος Ζουμής και ο 55χρονος γεωργός Χρύσος Ζουμής.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 59χρονος γεωργός Ιωάννης Ζουμής του Φραντσέσκου, ο 45χρονος γεωργός Ευστράτιος Ζουμής του Φραγκέσκου, ο 50χρονος εργάτης Κωνσταντίνος Ζουμής του Γεωργίου, ο 29χρονος γεωργός Φραντσέσκος Ζουμής του Ιωάννη, ο 60χρονος γεωργός Θεολόγος Γ. Ζουμής και ο 85χρονος γεωργός Φραντσέσκος Γ. Ζουμής.

–1851. Το 1851 γεννιέται στις Λεύκες ο Ζουμής Νικόλαος του Γεωργίου και ο Ζουμής Χρουσής του Λεονάρδου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.  

–1859. Το 1859 ο Γιώργος Νικ. Ζουμής αγοράζει το μοναστήρι του Αγίου Ανδρέα στη Νάουσα (Κραύγα) από τους Σφαέλο και Βατιμπέλα.

–1860. Το 1860 γεννιέται στην Αθήνα ο Ζουμής Ιωάννης του Λεονάρδου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1864. Στις 10 Ιουλίου 1864 ο 28χρονος μαραγκός από την Πάρο Γεώργιος Γαβαθιώτης του Παναγιώτη και της Ελένης Ζουμίδενας (Ζουμή), παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη Ανδριώτισσα Μαρία Κουρκουμάρη, του Απόστολου και της Ειρήνης Βαστάζη;.

–1871. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1871 ο Ζουμής Μιχαήλ του Γεωργίου.

–1872. Το 1872 γεννιέται ο Ζουμής Ιωάννης του Φίλιππου αλιεύς κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1953.

–1873. Το 1873 γεννιέται ο Ζουμής Ελευθέριος του Ιωάννη αλιεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1875. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1875 ο Ζουμής Γεώργιος του Χρουσή.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Υρίας του 1875, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 47χρονος γεωργός Ζουμής Γεώργιος του Ιωάννη, ο Ηλίας Ζουμής του Ιωάννη, γεωργός, καθώς και ο 47χρονος κτηματίας Γεώργιος Ζουμής του Χρουσή.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ζουμής Ιωάννης του Εμμανουήλ 30 ετών γεωργός κάτοικος Μαρμάρων.

–1882. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1882 ο Ζουμής Ηλίας του Γεωργίου και ο Ζουμής Ανδρέας του Χρουσή.

–1883. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1883 ο Ζουμής Γεώργιος του Νικολάου.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ζουμής Φραγκίσκος του Γεωργίου, 25 ετών, γεωργός.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι: Ζουμής Αναστάσιος του Ιωάννη, 40 ετών αρτοποιός από τον Κώστο, Ζουμής Γεώργιος του Ιωάννη, 58 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Ζουμής Γεώργιος του Κωνσταντίνου, 50 ετών, κουρεύς από τον Κώστο, Ζουμής Γεώργιος του Θεολόγου, 48 ετών, εργάτης από τον Κώστο, Ζουμής Γρηγόριος του Ιωάννη, 66 ετών, κτηματίας από τον Κώστο, Ζουμής Γεώργιος του Μάρκου, 28 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Ζουμής Κωνσταντίνος του Γεώργιου, ετών 29, υπηρέτης από τον Κώστο, Ζουμής Μάρκος του Χρύση, 68 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Ζουμής Φραγκίσκος του Ιωάννη, 68 ετών, κτηματίας από τον Κώστο, Ζουμής Χρύσης του Μάρκου, 36 ετών, γεωργός από τον Κώστο και Ζουμής Ιωάννης του Γεωργίου, 28 ετών, στρατιώτης από τον Κώστο.

–1885. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1885 ο Ζουμής Μιχαήλ του Λεονάρδου.

–1885. Λινάρδος Κόττης (1902-1945) ήταν το έκτο παιδί, από τα οκτώ, του Γεωργίου Κόττη και της Μαρίας Μιχ. Ραγκούση (μετέπειτα μοναχής Αγαθαγγέλης) [1867-1934], η οποία σε πρώτο γάμο της με τον Λινάρδο Ζουμή είχε αποκτήσει ένα παιδί, τον Μιχαήλ Λ. Ζουμή 918885-1965). Ήταν κτίστης ο Λινάρδος Γ. Κόττης, αδερφός του Φραγκίσκου Γ. Κόττη, μετέπειτα μοναχός Ιωσήφ του Ησυχαστού, Αγιορείτου (1897-1959). Είχε νυμφευθεί τη Μαρία Ανδρ. Χατζηανδρέου (μετέπειτα μοναχή Μελάνη) γεννημένη ατη Σμύρνη (1910-14.2.1997).

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Ζουμής Φραγκίσκος του Γεωργίου, 27 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Ζουμής Αναστάσιος του Ιωάννη, 42 ετών αρτοποιός από τον Κώστο, Ζουμής Γεώργιος του Ιωάννη, 60 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Ζουμής Γεώργιος του Κωνσταντίνου, 52 ετών, κουρεύς από τον Κώστο, Ζουμής Γεώργιος του Θεολόγου, 50 ετών, εργάτης από τον Κώστο, Ζουμής Γρηγόριος του Ιωάννη, 68 ετών, κτηματίας από τον Κώστο, Ζουμής Γεώργιος του Μάρκου, 30 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Ζουμής Κωνσταντίνος του Γεώργιου, ετών 31, υπηρέτης από τον Κώστο, Ζουμής Μάρκος του Χρύση, 70 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Ζουμής Φραγκίσκος του Ιωάννη, 70 ετών, κτηματίας από τον Κώστο, Ζουμής Χρύσης του Μάρκου, 38 ετών, γεωργός από τον Κώστο και Ζουμής Ιωάννης του Γεωργίου, 30 ετών, στρατιώτης από τον Κώστο.

–1887. Ζουμής Ηλίας του Χρουσή. Έτος γέννησης το 1887 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1889. Ζουμής Ιωάννης της 15 Αυγούστου 1899, πρόεδρος του Συνδέσμου κατά την Λαυρίω τακτικήν Συνέλευσιν των μελών.

–1890. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1890 στις Λεύκες ο Ζουμής Αναστάσιος του Χρουσή.

–1891. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1891 στις Λεύκες ο Ζουμής Γεώργιος του Ιωάννη.

–1893. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1893 στις Λεύκες ο Ζουμής Ιωάννης του Νικολάου και ο Ζουμής Ευθύμιος του Χρουσή.

–1895. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1895 στις Λεύκες ο Ζουμής Παναγιώτης του Ιωάννη και ο Ζουμής Μιχαήλ του Χρουσή.

–1896. Το 1896 γεννιέται ο Ζουμής Δημήτριος του Ελευθέριου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1898. Το 1898 γεννιέται ο Ζουμής Ιωάννης του Κωνσταντίνου κηπουρός κάτοικος Παροικιάς.

–1898. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1898 στις Λεύκες ο Ζουμής Ηλίας του Ιωάννη.

–1899. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1899 στις Λεύκες ο Ζουμής Βασίλειος του Χρουσή.

–1901. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1901 στις Λεύκες ο Ζουμής Εμμανουήλ του Ιωάννη.

–1901. Το 1901 γεννιέται ο Ζουμής Ιωάννης του Ελευθέριου αλιεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1906. Το 1906 γεννιέται ο Ζουμής Νικόλαος του Ελευθέριου αλιεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1908. Το 1908 γεννιέται ο Ζουμής Στυλιανός του Κωνσταντίνου κηπουρός κάτοικος Παροικιάς.

–1909. Το 1909 γεννιέται ο Ζουμής Μιχαήλ του Εμμανουήλ γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1912. Πρόεδρος της κοινότητας Λευκών το 1912-14 ο Νικόλαος Γ. Ζουμής.

1912. Σαμαλτάνη Μπιλιώ, όνομα συζύγου: Ηλίας, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Λ. Ζουμής. Έτος γέννησης: 1912. Επάγγελμα: οικοκυρά.

–1914. Το 1914 γεννιέται ο Ζουμής Κωνσταντίνος Ελευθέριου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1921. Το 1921 γεννιέται ο Ζουμής Αντώνιος του Γεωργίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1921. Το 1921 γεννιέται στη Νάουσα ο Ζουμής Νικόλαος του Γεωργίου.

–1923. Μέλος του Εξωραϊστικού Φιλοδασικού Συλλόγου Λευκών, εν Λεύκαις τη 17 Απριλίου 1923 ο Ιωάννης Ζουμής.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Ζουμής Ελευθέριος του Δημητρίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ζουμής Στυλιανός του Γεωργίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ζουμής Αντώνιος του Ιωάννη εργάτης κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Ζουμής Παντελής του Αναστασίου γεωργός κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Ζουμής Κωνσταντίνος του Ιωάννη κηπουρός κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1929. Το 1929 γεννιέται στη Νάουσα ο Ζουμής Χρήστος του Ευθύμιου.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο Ζουμής Βαρθολομαίος του Ιωάννη κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1930. Το 1930 γεννιέται ο Ζουμής Απόστολος του Ιωάννη, κάτοικος Νάουσας.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 63χρονος κάτοικος Νάουσας, Ζουμής Ανδρέας του Χρυσή, γεωργός, ο 38χρονος γεωργός Ζουμής Χρήστος του Γεωργίου, ο 36χρονος γεωργός Ζουμής Επαμεινώνδας του Γεωργίου, ο 53χρονος γεωργός Ζουμής Ευθύμιος του Χρήστου, ο 34χρονος γεωργός Ιωάννης Ζουμής του Γεωργίου, ο 24χρονος εργάτης Ζουμής Ηλίας του Γεωργίου, π 24χρονος εργάτης Ζουμής Γεώργιος του Ιωάννη, ο 22χρονος εργάτης Ζουμής Ηλίας του Ευθυμίου και ο 32χρονος εργάτης Ζουμής Γεώργιος του Μάρκου.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Κώστου συμμετέχει και ο Ι. Ζουμής.

–1950. Στον εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Παροικιάς στις 17 Μαΐου 1950 είναι εγγεγραμμένη η Σαμαλτάνη Μπιλιώ (γεν. 1912), όνομα συζύγου Ηλίας, όνομα πατρός Α. Ζουμής.

–1950. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1950 είναι εγγεγραμμένη η Ζουμή Πηγή  όνομα συζύγου Ιωάννης, όνομα πατρός Βαρθ. Σερφιώτης κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 19 Αυγούστου 1950, υπάρχει εγγεγραμμένη η Μαρούλα και η Ιουλία Ζουμή, όνομα πατέρα Γεώργιος Ζουμής.

–1951. Πρόεδρος της κοινότητας Λευκών ο Νικόλαος Φρ. Περράκης το 1951-54. Στις 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Λευκών: Εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας: Νικόλαος Φραγκ. Περάκης με ψήφους 240 επί ψηφισάντων 287, Παντελαίος Πέτρος 215, Παντελαίος Αντ. Εμμ. 198, Κοντός Τζανέτου Κωνσταντίνος 178, Καπούτσος Αντ. Μπενέτος 146, Βιντζηλαίος Π. Ιωάννης 100. Εκ των άλλων υποψηφίων έλαβαν ψήφους: Ηλίας Ανδρ. Ζουμής 97, Ανδρ. Ιωάν. Χανιώτης 90, Εμμ. Βασ. Ραγκούσης 74 και Γεώργιος Νικήτα Χανιώτης 59.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Ζουμή Μαργαρίτα, όνομα συζύγου Νικόλαος, όνομα πατρός Αντώνιος Κορτιάνος, η Ζουμή Μαρκέττα, όνομα συζύγου Επαμεινώνδας, όνομα πατρός Πέτρος Αλιπράντης.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Ζουμή Ελένη, όνομα συζύγου Νικόλαος όνομα πατρός Εμμανουήλ Τούρτας.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΩΣΤΟΥ: Εξελέγησαν οι κ.κ. Αναστ. Γ. Ρούσσος με 76 ψήφους, Αναστ. Εμμ. Ρούσσος με 66, Παντελαίος Αντ. Παντελής με 56, οι Ζουμής Ι. Γεώργιος και Χερουβείμ Κ. Νικ. Έλαβον έκαστος 51.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΚΩΣΤΟΣ: Κατήλθεν 3 Συνδ. ο 1ος υπό τον πρόεδρον κ. Νικ. Μαυραγκάν όστις έλαβε 70 ψήφους ο 2ος υπό τον κ. Γ. Ζουμή με 77 και ο 3ος υπό τον Μιχ. Αναστ. Ρούσσον με 17.

 

Ζουρμπάνος: Βλέπε Ζορμπάνος

 

Ζωγραφάκης: Παρονύμιο. Ο Γεώργιος Κ. Ζωγραφάκης, παριανός από μητέρα, υπήρξε από τους κορυφαίους λυρικούς ποιητές του 20ου αι.

–1926. Ο Γεώργιος Κ. Ζωγραφάκης, από τους κορυφαίους παριανούς ποιητές. Μητέρα του η Φλωρεντία Μιλτιάδη Χανιώτη από τις Λεύκες. Πρωτοεμφανίζεται με τις «Σκέψεις – Διαλόγους – Λυρισμούς» το 1926. Απεβίωσε το 1991.

 

Ζώμπας: Βλέπε Ζόρμπας

 

Για οικόσημα βλέπε εδώ…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων