Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων

Α, Β, Γ&G, Δ & D, Ε, Ζ, Η, Θ, Ι, Κ &C&Q, Λ, Μ, Ν, Ξ, Ο, Π, Ρ, Σ, Τ, Υ, Φ, Χ, Ψ, Ω

*Η ορθογραφία που είναι από αποσπάσματα παλιών εγγράφων παραμένει όπως είναι στο πρωτότυπο.

Ονοματολογία και οικοσημολογία περί Πάρου

Την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης γεγονότων και ιδεών, κρατών και λαών, η γενεαλογική έρευνα σαν ιστορική και κοινωνιολογική επιστήμη παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη δημοτικότητα σε πολλές χώρες του κόσμου. Οι άνθρωποι δείχνουν ενδιαφέρον για την φυλετική τους καταγωγή, την εθνική του καταγωγή, τις οικογενειακές τους ρίζες και γενικά για τους προγόνους τους. Στην αναζωπύρωση αυτού του ενδιαφέροντος συντέλεσε και η δημιουργία πολυεθνικών κρατών (ΗΠΑ, Αυστραλία) που εμφανίστηκαν τους τελευταίους δύο αιώνες και τα ισχυρά μεταναστευτικά ρεύματα που ακολούθησαν αυτούς τους αιώνες.

Η ενασχόληση και η έρευνα για την γενεαλογία και τα οικόσημα είναι μια ευγενής πολιτιστική πράξη. Οι πηγές για την καταγωγή των οικογενειών μας επιθέτων είναι τα ιστορικά αρχεία των δημοσίων αρχών και ιδιωτικές συλλογές. Μέσα στις δημοτικές βιβλιοθήκες, ιστορικά αρχεία, εκκλησιαστικά αρχεία μπορούμε να βρούμε έγγραφα, προικοσύμφωνα, νοταριακές πράξεις, μητρώα, τα οποία σηματοδοτούν την καταγωγή μας. Τα εκάστοτε μαρμάρινα οικόσημα, είναι εντοιχισμένα σε οικίες, εκκλησίες, κοιμητήρια, αποτελούν και αυτά μέρος των πηγών αναδεικνύοντας τα σύμβολα των οικογενειακών μας επιθέτων.

Οι πρώτοι και οι πιο σημαντικοί ερευνητές ονοματολογίας στην Ελλάδα υπήρξαν οι Ν. Ανδριώτης και Α. Σιγάλας τον 19ο αιώνα και ο Μ. Τριανταφυλλίδης και Μ. Χατζιδάκης, Χρυς. Τσικριτσή-Κατσιανάκη τον 20ο αιώνα. Έρευνα για τα οικόσημα της Πάρου και αντίστοιχες δημιουργίες έχουν κάνει ο καθηγητής Νίκος Αλιπράντης, ο αρχαιολόγος-αρχιτέκτονας Αναστάσιος Ορλάνδος ο λαογράφος Ζαχαρίας Στέλλας, όπως φυσικά και ο φίλος και πολύτιμος συνεργάτης του blog Ιωάννης Βασιλειόπουλος. Σημειώνουμε ακόμα και τους ξένους Μεσαιωνιστές ιστοριοδίφες όπως ο Γερμανός Κ. Χοπφ, οι Άγγλοι Ο. Μίλλερ και Φ.Ο. Χασλουκ, ο Γάλλος Α. Μπισόν και ο Ολλανδός Β. Σλότ.

Η τοπική ονοματολογία και τα επίθετα της Πάρου χωρίζονται σε ομάδες.

Προέλευση - Καταγωγή

1. Ελληνικά – Παλαιοβυζαντινά βυζαντινά π.χ Αγαλλιανός, Αργυρόπουλος, Αρχολέως, Αλισαφής (πριν το 1204).

2. Φράγκικα - Δυτικά κυρίως Ισπανικά, Ιταλικά και Λοβαρδοβενέτικα π.χ. Κουαρτάνος, Τσιγώνιας, Αλιφιέρης, Αλιπράντης (μετά το 1204). Οι Φράγκοι κατέλαβαν την Πάρο το 1207 και προς ασφάλεια έκτισαν κάστρο στην Παροικιά και αργότερα στη Νάουσα και στα χωριά του Κεφάλου. Οι Παριανοί κατά ένα μεγάλο ποσοστό έχουν Ενετικά-Δυτικά επώνυμα αυτό οφείλεται.

α) στην Βενετοκρατούμενη Πάρο για πάνω απο 3 αιώνες κατα τον μεσαίωνα όπου πολλοί δυτικοί αποίκησαν.

β) μετά τον πόλεμο στην Κρήτη μεταξύ Κρητων, Κρητοβενετών εναντίων των Οθωμανών και νίκη των τελευταίων, πολλοί Κρητοβενετοί κατέφυγαν στις Κυκλάδες

Τα οικογενειακά ονόματα Ενετικής προέλευσης προέρχονται

α) από αναγνωρισμένα και υιοθετημένα νόθα παιδιά των Ενετών,

β) από μικτούς γάμους,

γ) από εξελληνισμένους Βενετούς, που λόγω πτώχευσης έχασαν πρώτα την ευγένειά τους και ύστερα το εθνικό τους φρόνημα,

δ) από βενετικά βαφτιστικά και

ε) πιθανόν και μερικά να προέρχονται από ονόματα Βενετών που επικράτησαν ως παρωνύμια για λόγους σκωπτικούς.

3. Μεταγενέστερα της άλωσης του Μωριά από τους Οθωμανούς και μετά την αποτυχημένη επανάσταση του Ορλόφ. Σε αυτή τη περίοδο κατέφευγαν στις Κυκλάδες πολλές οικογένειες του Μωριά. π.χ. Τριπολιτσιώτης, Δημητρακόπουλος, Μωραΐτης, Αναγνωστόπουλος, Ζησημόπουλος, Γραμματικόπουλος κ.α.

4. Πρόσφυγες. Αρκετοί και οι πρόσφυγες κυρίως από τα Παράλια της Μικράς Ασίας αλλά και απο τα Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μετά τον 19ο αιώνα. Τρία τα μεγάλα κύματα προσφύγων, το 1814 από τα Παράλια, το 1822-24 από Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και το 1922 πάλι από τα παράλια της Μικράς Ασίας που έμελε να είναι και το τελειωτικό χτύπημα για τον Ελληνισμό της περιοχής.

Κατηγορίες

Εθνικά ή Πατριδωνυμικά-Toπωνυμιακά. Οικογενειακά ονόματα εννοούμε τα ονόματα εκείνα που φανερώνουν τον τόπο όπου ξενοδούλεψε και έζησε ο παρονομασμένος: Πολίτης από την Πόλη, ή πολύ συχνότερα τον τόπο απ’ όπου ήρθε, το χωριό απ’ όπου μετοίκησε. Οι καταλήξεις των πατριδωνυμικών που ακούμε στην Πάρο είναι οι: -αίος, ήτης, -ίτης, -ιος, -ιώτης. Μεταγενέστερες και νεότερες: -αϊτης, -ιάτης, -άνος, -ηνός, -ινός, -(ια)κός.

Επάγγελμα-παρατσούκλι, όπως π.χ. Ράπτης, Μυλωνάς, Χασούρης, Καρποδίνης, Ακάλεστος, Γαλανός, Μαούνης, Μαλαματένιος, κ.α.

Βαπτιστικά, όπως Δημητρίου, Γεωργίου, ή Παυλάκης, Γιαννάκης κ.α.

Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων

Α, Β, Γ, Δ & D, Ε, Ζ, Η, Θ, Ι, Κ & Q, Λ, Μ, Ν, Ξ, Ο, Π, Ρ, Σ, Τ, Υ, Φ, Χ, Ψ, Ω


*Η ορθογραφία που είναι από αποσπάσματα σε παλιά έγγραφα παραμένει όπως είναι στο πρωτότυπο.

Παριανά επίθετα Ι

Για οικόσημα βλέπε εδώ…

 

Ι

Ιατροπούλης ή Γιατροπούλης: Στις Λεύκες υπάρχει έως σήμερα και το επίθετο "Ιατροπούλης". Επώνυμο που δηλώνει επάγγελμα. Βλέπε Γιατροπούλης.

 

Ιατρού: Οικογένεια της Πάρου προερχόμενη από το Ναύπλιο, πιθανόν ιταλικής καταγωγής, της οποίας το επώνυμο μαρτυρείται στο νησί από τον 18ο αιώνα. Το συγκεκριμένο οικόσημο (έξη "βυζαντινά" νομίσματα ή έξη χάπια) βρίσκεται σε ιδιωτική οικία στην Παροικιά, συνοδευόμενο από τη χρονολογία [17]72 και το γράμμα Ι. Βασιζόμενος στο τελευταίο και στην εντυπωσιακή ομοιότητα του οικοσήμου με εκείνο της γνωστής ηγεμονικής Ιταλικής οικογένειας των Μεδίκων, ο μελετητής Νίκος Αλιπράντης επιχειρεί μια εξεζητημένη αλλά ενδιαφέρουσα υπόθεση, αποδίδοντάς το σε μέλος της οικογένειας Ιατρού (στα ιταλικά Medici). Ανεξαρτήτως της πραγματικής σχέσης μεταξύ των Μεδίκων και της οικογένειας Ιατρού, η ομοιότητα του οικοσήμου αντικατοπτρίζει ενδεχομένως το σχετικό ισχυρισμό της τελευταίας.

–1672. Οικόσημο που βρίσκετε σε ρούγα της Παροικιάς στο αρχοντικό των Μαύρων στην θέση Κάτω Πόρτα, έχει χρονολογία 1672.

–1732. Σε έγγραφο στις 17 Αυγούστου 1732 διαβάζουμε «Ινβεντάριο εις το τι έφερε τα’ Ασημηνάκη ποτέ Μιχαλάκη Ιατρού όντας ήρθε από το Ανάπλι».

 

Ιγγλέσης: Εθνικό επώνυμος. Στην Πάρο η οικογένεια Ιγγλέση της Κεφαλονιάς συνεχίζει από θηλυγονία, από την οικογένεια Δαφερέρα. Φέρει οικόσημο το οποίο είναι σε υπέρθυρο οικίας στον παραλιακό δρόμο της Παροικιάς.

 

Ιερώνυμος:

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Κωνσταντίνος Ιερώνυμος.

 

Ιθακίσιος: Πατριδωνυμικό το επώνυμο αυτό. Ο καταγόμενος από την Ιθάκη. Σήμερα συνεχίζει με θηλυγονία από την οικ. Βελέντζα.

–1815. Στα δημοτολόγια του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου) το 1815, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Αναστάσιος Ιθακίσιος.

–1820. Σε προικοσύμφωνο στις 16 Ιανουαρίου 1820 αναφέρεται ο Τζανής Βαλέντζας η γυνή του Μαρία και η θυγατέρα του Κυριακή, ζητεί δια αυτήν ο κυρ Αναστάσιος Πιέρος Ιθακίσιος για γυναίκα του. «Ο Τζανής Βαλέντζας δίδει στη Μαρία, την κόρη του, διά χάριν προικός ένα εικόνισμα τον Ευαγγελισμό», «ο Πιέρος Ιθακήσιος δεν προσφέρει εικόνες». (ΓΑΚ, 214 50-ΕΑΙΕΔ 8 (1958) 185).

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 46χρονος ναυτικός Ιθακίσιος Αναστάσιος.

 

Ιμπριάλος: Μυκονιάτικης καταγωγής.

–1943. Ο Πέτρος Ιμπριάλος ανήκει στην εξέχουσα οικογένεια Παπαβασιλείου της Παροικιάς, εγγονός του ναυάρχου Όθωνα Αθ. Παπαβασιλείου και γιός του μυκονιάτη ιατρού Κων. Ιμπριάλου και της Αργυρώς Οθ. Παπαβασιλείου. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Διδάκτωρ της ιατρικής (1971) και επίκουρος καθηγητής  της Παθολογίας στο Α.Π.Θ. από το 1985. Από το 1962 ζει στη Θεσσαλονίκη. Σύζυγός του η Χρύσα Ιορδανοπούλου από την Θεσσαλονίκη με την οποία απέκτησε ένα αγόρι, τον Κωστή το 1990.

 

Ινζίδης: ίσως πρόσφυγας

–1948. Στην «Φωνή της Πάρου» του 1948 διαφημίζεται ο «Ειδικός δια ταπετσαρίας αυτοκινήτων στην οδό Πίσσα 3, Κωνσταντίνος Ιντζίδης.

 

Ιορδάνης ή Γιορδάνης ή Γιαρδάνης ή Τζορδάνης: Πατρωνυμικό βαφτιστικό επώνυμο.

Γενάρχης του παριανού Κλάδου ο Παύλος Ιορδάνης (Παυλάκης Γιορδάνης). Ήταν ο θεμελιωτής της μονής των Αγίων Αναργύρων Παροικιάς. Έμπορος από την Κωνσταντινούπολη, επτανησιακής καταγωγής. Ο Παυλάκης Ιορδάνης, μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, κατέφυγε στη Βενετία. Εκεί, με αφορμή τις κοκορομαχίες που συνηθίζονταν τότε πολύ, σκότωσε ένα Βενετσιάνο. Για να αποφύγει τις συνέπειες της πράξης του αυτής, έφυγε κρυφά από την Βενετία, και ύστερα από πολλές περιπλανήσεις, κατέφυγε τελικά στην Πάρο. Εκεί, ψηλά στο βουνό που βρίσκεται ανατολικά της Παροικιάς, πάνω σε ερείπια αρχαίου ναού, έκτισε το πρώτο κτίσμα της μονής: μικρό εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων, και μια μικρή κατοικία. Αποφάσισε να μονάσει εκεί, για να εξιλεωθεί για το αμάρτημά του. Αυτό το μικρό κτίσμα του Ιορδάνη, με την πάροδο του χρόνου, διαμορφώθηκε σε μια μικρή μονή. Η πιο παλιά επιγραφή που βρέθηκε στο χώρο της, αναφέρει την χρονολογία 1660 Ιούλιος.   

–1660. Η παλαιότερη επιγραφή του κτήτορα των Αγίων Αναργύρων Παροικιάς Παύλου Ιορδάνη  τον Ιούλιο του 1660.

–1775. Σε έγγραφο του 1775 μνημονεύεται ο ιερομόναχος Νικόδημος Ιορδάνης (Τζορδάνης).

–1799. Ο Νικόδημος Τζορδάνης (αργότερα σε έγγραφα, γράφεται Ιορδάνης) ήταν ανακαινιστής της μονής Αγίων Αναργύρων Παροικιάς κατά μια επιγραφή στην πρόσοψη ανάγλυφης Κρήτης στην αυλή της μονής: «Νικόδημος Ιορ[δ]αν/ης κτίτορ / 1799». Είχε διατελέσει και ηγούμενος της μονής από το 1799 έως το 1825. Ήταν το τελευταίος ηγούμενος και, όπως φαίνεται από τις λίγες σωζόμενες πηγές, πραγματικός κτήτορας του σημερινού κτηριακού συγκροτήματος της μονής. Στο υπόγειο του συγκροτήματος, υπάρχουν τέσσερα κελλιά στη σειρά, με τους απαραίτητους χώρους υγιεινής και στο βάθος του διαδρόμου, σχεδόν ανέπαφος, ο φούρνος της μονής. Εκεί βλέπουμε και την μαρμαρένια κρήνη, του Νικόδημου Ιορδάνη. Σε επαφή με τον νότιο τοίχο του καθολικού, δίπλα σε μια παλιά βρύση, βρίσκεται μια μαρμάρινη λάρνακα, με τα λείψανα του αείμνηστου Νικόδημου Γ. Κυπραίου.

–1801. Επιγραφή του 1801, που υπάρχει στη βάση του κωδωνοστασίου της μονής των Αγίων Αναργύρων Παροικιάς «Νικόλαος Ιορδάνης κτήρωρ 1801».

–1820. Προικοσύμφωνο Ιωάννου Νικοδ. Ιορδάνη και Χρυσούλας Νικοδ. Ιορδάνη, Παροικιά, 14 Δεκεμβρίου 1820. Υπογράφει ο γιός του ιερομόναχου, οικονόμος Ιορδάνης Γρηγόριος. «Ο πανοσιώτατος Νικόδημος Ιορδάνης δίδει στους μελλονύμφους χάριν προικός τα εξής πράγματα. Και πρώτον την εικόνα του Τιμίου Προδρόμου όπως έχουσιν αυτόν σκέπην και βοήθειαν εν παντί» Η Χρυσούλα, που εκ πρώτης όψεως φαίνεται να είναι αδελφή του γαμπρού, ήταν θετή θυγατέρα του Νικοδήμου Ιορδάνη. (Παριανά Ι’ 33 Απρ. 1989).

–1824. Αγορά του αρχιμανδρίτη Κομνηνού ενός χωραφιού από τον Ιωάννη Ιορδάνη 29 Σεπτ. 1824.

–1825. Ο οικονόμος Παροικιάς Γρηγόριος Ιορδάνης «απαραιτεί» το κατώϊ στον Παύλο Ιορδάνη την Παροικιά 10 Ιανουαρίου 1825 όπως και «απαραιτεί» τη Λαγκαδιά στον Ιωάννη Ιορδάνη. (Η Λαγκαδιά είναι τοποθεσία που βρίσκεται νότια της μονής των Αγίων Αναργύρων της Παροικιάς.

–1826. Σε διαθήκη Παροικιάς, 6 Ιανουαρίου 1826, υπογράφει ο Παύλος Ιορδάνης.

–1826. Στις 21 Απριλίου 1826 ο ιερέας Γεώργιος Μωραΐτης, πατέρας της Χρυσούλας Μωραΐτου, συζύγου του Νικολάου Ιορδάνη αναφέρεται σε έγγραφο Παροικιάς. Ο εντιμότατος Άγιος οικονόμος Παροικιάς Ιορδάνης, Παύλος Ιορδάνης, Ιωάννης Ιορδάνης, και Πέτρος Ιορδάνης είναι οι υιοί της Χρυσούλας συζύγου Νικολή Ιορδάνη και κόρη του παπα Γιώργη Μωραΐτη.

–1826. Σε πωλητήριο Παροικιάς, 2 Δεκεμβρίου 1826 φαίνεται η συγγενική σχέση των οικογενειών Ιορδάνη και Βενιλερη: «… ο κύριος Λαζαράκης ποτέ πρωτόπαπας Νικήτας Βενιέρης πωλεί προς την θεία του κυρίαν Καλητζάκην σ’υζυγον Παύλου Ιορδάνη το αμπέλιον». Ο Παύλος Ιορδάνης ήταν αδερφός των Ιωάννη =, Πέτρου και του οικονόμου Γρηγορίου Ιορδάνη, παιδιά δε του Νικόδημου Ιορδάνη, ιερέα και ηγούμενου της Μονής των Αγίων Αναργύρων Παροικιάς.

–1827. Το 1827 αναφέρεται σε έγγραφο των Αγίων Αναργύρων (Παροικιάς) ο οικονόμος Γρηγόριος Ιορδάνης. Μετά την εδημία του, το 1840, το μικρό μοναστήρι έμεινε έρημο.

–1830. Από κατάλογο που είχε στείλει στο Υπουργείο Θρησκείας ο Επίσκοπος Παροναξίας Ιερόθεος στις 8 Φεβρουαρίου 1830, πληροφορούμαστε ότι η Πάρος διέθετε 52 ιερείς.

Κατωτέρω παραθέτουμε ονοματεπώνυμά με τα ανάλογα οφίκια που είχαν: «Οικονόμος Ιορδάνης –περιφέρεται τήδε κακείσε κρατών μερικά κόκκαλα τα οποία ονομάζει άγια λείψανα και εξαπατών τον κόσμον διά να αργυρολογή».

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Παύλος Γιαρδάνης.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Πέτρος και ο Ιωάννης Ιορδάνης.

–1833. Σε κατάλογο της εν Παροίκια Ελληνοδιδακτικής Σχολής μαθητευόντων παιδιών στις 28 Απριλίου 1833 αναφέρεται ο Γ. Ιορδάνης.

–1839. Γεννιέται το 1839 ο Νικόλαος Ιορδάνης. Σύζυγός του η Μαρία, τέκνα τους ο Παναής (1867) και ο Ιωάννης (1867) δίδυμα.

–1840. Το 1840 αναφέρεται σε έγγραφο των Αγίων Αναργύρων (Παροικιάς) ο οικονόμος Γρηγόριος Ιορδάνης.

–1847. Σε εκλογικό κατάλογο Παροικίας του 1847 (συμπεριλαμβάνει και την Αντίπαρο) είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος μυλωνάς Ιωάννης Ιορδάνης, ο 50χρονος καφεπώλης Πέτρος Ιορδάνης, και ο πλοίαρχος Παύλος Ιορδάνης 58 ετών.

–1849. Μύλος της οικογένειας Ιωάννη Νικοδήμου Ιορδάνη τον αγόρασε στα 1849.

–1867. Γεννιέται το 1867 ο Παναής Ιορδάνης του Νικολάου (1839) και της Μαρίας. Σύζυγός του η Άννα και τέκνα τους ο Νικόλαος (1894).

–1867. Γεννιέται το 1867 ο δίδυμος αδερφός του Παναή, Ιωάννης Ιορδάνης του Νικολάου (1839) και της Μαρίας.

–1869. Στις 10 Φεβρουαρίου 1869 ο 27χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Κοσμάς Ιορδάνης, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Ύδρα Βασιλική Πιταρά.

–1872. Το 1872 γεννιέται ο Ιορδάνης Ιωάννης του Μιχαήλ ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1877. Στις 25 Απριλίου 1877 ο παριανός Ιορδάνης Κοσμάς 35 ετών μυλωνάς κάτοικος Σύρου δηλώνει τον θάνατο του πεθερού του Μίτζος Νικ. Παναγιώτης ετών 50 από την Ύδρα κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Νόσος χρ..

–1878. Στις 19 Μαρτίου 1878 ο παριανή Γεώργιος Ιορδάνης 55 ετών βυρσοδέψης και η σύζυγός του Αικατερίνη Γιαλούρη κάτοικοι Σύρου δηλώνουν τον θάνατο του γιού τους Μιχαήλ 18 μηνών κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Λαιμός.

–1885. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 60χρονος εργάτης Γεώργιος Ιω. Ιορδάνης, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 4 Ιανουαρίου 1885.

–1894. Το 1894 γεννιέται ο Ιορδάνης Νικόλαος του Παναγή διανομεύς κάτοικος Παροικιάς. Σύζυγός του η Μαρία Λ. Ζουμή από το Κάτω Μαράθι. Τέκνα τους ο Παναγιώτης (1924), ο Λινάρδος (1926), η Άννα (1927), η Ελισάβετ (1930), ο Γιώργος (1932) και η Αικατερίνη (1934).

–1895. Πρόεδρος της εν Σμύρνης αδελφότητος των Παρίων «Η Εκατονταπυλιανή» Αντώνης Π. Ιορδάνης. Εν Σμύρνη κατά Μάϊον του 1895.

–1896. Το 1896 γεννιέται ο Ιορδάνης Δαμιανός του Ιωάννη ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1902. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 24 ετών βυρσοδέψης Παναγιώτης Κοσμά Ιορδάνης άγαμος και ο πατέρας του Κοσμάς Ιω. Ιορδάνης 62 ετών μάγειρας. Έδωσε όρκο στις 21 Ιανουαρίου 1902.

–1911. Το 1911 γεννιέται ο Ιορδάνης Αντώνιος του Ιωάννη ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1912. Το 1912 γεννιέται η Χρυσή Ιορδάνη του Ιωάννη, στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1951 φέρεται παντρεμένη με τον Ρούσσο Νικόλαο.

–1923. Το 1923 γεννιέται ο Ιορδάνης Γεώργιος του Νικολάου κάτοικος Παροικιάς.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Ιορδάνης Παναγιώτης του Νικολάου και της Μαρίας, γεωργός κάτοικος Παροικιάς. Σύζυγός του η Ειρήνη Τζοάνη. Τέκνα τους η Μαρία (συζ. Δημήτριος Μπαρμπαρής) και Νικόλαος (1956).

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Ιορδάνης Ιωάννης του Δαμιανού έμπορος κάτοικος Παροικιάς.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ιορδάνης Λεονάρδος του Νικολάου και της Μαρίας, ταχ. Διανομεύς, κάτοικος Παροικιάς. Σύζυγός του η Φεβρωνία Κ. Μπιζά. Τέκνα τους ο Νικόλαος (1954), ο δίδυμος αδερφός του Κώστας (1954) και η Ελένη.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ιορδάνης Κωνσταντίνος του Δαμιανού ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1927. Το 1927 γεννιέται η Ιορδάνη Άννα του Νικολάου και της Μαρίας, σύζυγός της ο Ιωάννης Ρούσσος.

–1930. Το 1930 γεννιέται η Ιορδάνη Ελισάβετ του Νικολάου και της Μαρίας, σύζυγός της ο Κώστας Μαύρης.

–1932. Το 1932 γεννιέται ο Ιορδάνης Γεώργιος του Νικολάου και της Μαρίας, σύζυγός του η Αναστασία Καστρουνή και τέκνα τους η Ευαγγελία (συζ. Χρήστος Κρητικός), η Μαρία και η Ελευθερία (συζ. Κυριάκος Μυτιληναίος).

–1934. Το 1934 γεννιέται η Ιορδάνη Αικατερίνη του Νικολάου και της Μαρίας.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Κισκάκη Παρασκευή όνομα συζύγου Δημήτριος, το γένος Παναγιώτη Ιορδάνη.

–1954. Γεννιέται το 1954 ο Νίκος Ιορδάνης του Λινάρδου (1926)και της Φεβρωνίας. Σύζυγός του η Ασημίνα Λάσκου και τέκνο τους η Αναστασία.

–1954. Γεννιέται το 1954 ο Κώστας Ιορδάνης, δίδυμος αδερφός του Νίκου, του Λινάρδου (1926)και της Φεβρωνίας. Σύζυγός του η Ζαμπέτα Α. Μπάλλιου και τέκνο τους ο Λινάρδος.

–1956. Γεννιέται το 1956 ο Νικόλαος Ιορδάνης του Παναγιώτη (1924) και της Ειρήνης. Σύζυγός του η Ανδριανίκη Σπανού και τέκνο τους ο Παναγιώτης.

–1970. Σε σχολική παρέλαση στην Παροικιά στις 28 Οκτωβρίου 1970, διακρίνεται ο νεαρός πρόσκοπος Ιορδάνης _ και Ιορδάνης _.

 

Ιουλιανός:

–1752. Σε υπέρθυρο του ναού Ευαγγελισμού στο Κάστρο Παροικιάς γράφει «1752 Ο ναός ούτος ο θείος της | Παρθένου διά δαπάνης εκ βάθρων ανηγέρθη του Νικολάου Σκοριδήλη |και Μαρίας Ιουλιανής γένος εκ Βυζαντίδος συζύγου | λαμπράς εις αθάνατον μνήμηνδεκτόν γενέσθαι… Παν]αγία το θερμόν αυτών ευλαβείας ως δώρον γενόμενον| Χριστέ μου μεσήτης προς τον θεόν… και στήναι τη κρίσει τη φοβερά ως ευσπλαχνος… … φύλαξ βοηθός μου της σωτηρίας.

 

Ισιγώνης ή Ισιγώνιας ή Ισηγόνης Βλέπε Τσιγώνιας

 

Ιωακειμίδης: Μικρασιάτης κάτοικος της Νάουσας.

 

Ιωάννου: Κοινότυπο επίθετο.

–1821. Οι υπογεγραμμένοι στρατιώτες υπόσχονται να ακολουθήσουν τον Φιλικό Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλο και να απέλθωσιν εις Πελοπόννησο για να ενωθούν υπό τις οδηγίες του εκ λαμπρότατου Πρίγκηπας Δημήτριο Υψηλάντη ελληνικών στρατευμάτων. Εις βεβαίωση υπογράφονται Νάουσα Πάρου τη 20 Αυγούστου 1821, Κοσμάς Ιωάννου Σμυρναίος. Στο ίδιο έγγραφο υπογράφει και ο Πάριος στρατιώτης Νικόλαος Ιωάννου.

–1825. Εισήλθε στην μονή της Λογγοβάρδας ο ιερομόναχος Ιερόθεος Ιωάννου από την Πελοπόννησο το 1825. Από εκεί φεύγοντας την μανία των Τούρκων μαζί με τον Φιλόθεο Γεωργίου και τον Λαζάρου Χαρίτων, ήλθε στην Πάρο στα 1825

–1828. Μοναχός Μονής Λογγοβάρδας ο Ιλαρίων Ιωάννου, εισήλθε στη Μονή το 1828 σε ηλικία 20 ετών. Φέρεται έχων πατρίδα την Λήμνο.

–1828. ΓΑΡΟΥΦΑΛΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ- Ναύτης, ετών 17,  αφίχθη στην Σύρο το 1828.

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Ιωάννου Γεώργιος ετών 12.

–1832. Το 1832 εισήλθε στην μονή Λογγοβάρδας ο Ιωάσαφ Ιωάννου. Ο τελευταίος ηγούμενος της μονής του Αγίου Ιωάννη του Δέτη. από τα Ιωάννινα.

–1832. Εν Ναουση της Πάρου τη 27 Μαρτίου 1832 ο τελευταίος ηγούμενος του Αγίου Ιωάννη του Δέτη. Με συστατική επιστολή πάει στις παραδουνάβιες χώρες για να συγκεντρώσει χρήματα για να παραμείνει ανοιχτεί η Σχολή του Αγ. Αθανασίου στη Νάουσα.

–1835. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός ναύτης 24 ετών Γαρόφαλος Ιωάννου. Έδωσε όρκο στις 30 Ιουλίου 1835.

–1854. Στον κατάλογο του 1854 της Λογγοβάρδας αναφέρεται ο ιερομόναχος και ηγούμενος Ιερόθεος Ιωάννου. Στον ίδιο κατάλογο αναφέρεται και ο Ιωάσαφ Ιωάννου Μοναχός της μονής.

–1859. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1859 μνημονεύεται σε συμβολαιογραφική πράξη [πληρεξούσιο] στην Σύρο η κάτοικος Πάρου Νεζερίτη Κατίγκο χήρα Αγγελή Ιωάννου.

–1882. Στις 26 Δεκεμβρίου 1882 ο 24χρονος βαστάζος από την Πάρο Λεωνίδας Καλουδάς, του Νικολάου και της Λεμονιάς, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 22χρονη από την Πάρο Σεβαστή Ιωάννου, του Ιωάννη.

 

Ιωσήπου: Ο κλάδος της Πάρου είναι Συριανής καταγωγής και πιθανόν η ονομασία του να προέρχεται από το εβραϊκό όνομα Ιώσηπος.

–1970. Σε σχολική παρέλαση στην Παροικιά στις 28 Οκτωβρίου 1970, διακρίνεται σημαιοφόρος ο Νίκος Ιωσήπου.

–1975. Στην «Φωνή της Πάρου» του 1975 διαβάζουμε τα αποτελέσματα των μαθητικών αγώνων του Γυμνασίου Πάρου. Στον Δρόμο 400μ ο Ιωσήπου Νικόλαος κατέλαβε την τρίτη θέση.

 

Για οικόσημα βλέπε εδώ…

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων