Παριανά επίθετα Π και P

Για οικόσημα βλέπε εδώ…

Π

–Παγανέλης:

–1814. Στις 8 Ιουλίου 1814 αναφέρεται σε έγγραφο του Αγίου Αντωνίου ο Παγανέλης Περάκης.

 

–Πάγκαλος ή Μπάνκαλος ή Μπάγκαλος:

–1685. Στις 22 Μαΐου 1685 σε έγγραφο Κεφάλου (Μάρμαρα) ο παπά Ιωάννης Χριστόφορος αναφέρεται σε μαρτυρική κατάθεση του Νικολάου Μοστράτου σχετικά με αυθαιρεσίες και βιαιοπραγίες κουρσάρων που έγιναν μέσα στο σπίτι του, στον Κέφαλο κάποια νύχτα του 1682. «Την σήμενος ενεφανίστην εις την μπαρρησίαν καμού του υπογράφοντος νοταρίου ο ευγενής μισέρ Νικολάκης Μοστράτος από το νησίν της Πάρου, από το Καστέλλι του Κεφάλου και μαρτυρά και λέγειν πως σήμερον τρεις χρόνοι εκαπιτάρησεν ο μισέρ Τζάνε Κοντοφρέος εις τον Κέφανον δια δουλειά οπού είχεν. Όθεν ο άνωθεν μισέρ Νικολάκης επίρεν τον άνωθεν, μισέρ Τζάνε εις το σπίτιν του και εκοιμούντα αντάμα την εκείνη νύκτα. Όθεν την αυτήν νύκταν ήλθασι από την Μπαρκιά πέντε νομάτοιν φελουδιάροιν εις Κέφαλον και επήγασιν εις το σπίτιν οπού εκοιμούνταν και εκτυπήσασιν πως είναι καλοί άνθρωποι. Και θαρρώντας πως είναι καλοί άνθρωποι των ήνοιξαν μέσαν και ως ήμπασιν εσφαλίσασιν τις πόρτες του σπιτιού και επυροβολήσασιν ατοί τως και ήψασιν φως και ως ήψαν το φως λέσιν του άνωθεν Νικολάκι: Πού’ ναι το μάλαμα και τα ρεάλια που κρατεί ο άνωθεν Τζάνε; Αυτός επηλογήθην και είπεν τως: Εγώ δεν είδα μήτε ρεάλια να έχη μήτε μάλαμα. Εκοίνοι εβγάλασιν στο στελέτον και εδώκαν του μια στελετιά εις το… και λέγειν του: Μολόγησε μας, ειδέ σκοτώνομεν σε. Εκείνος επηλογήθην και ειπέ τως: Εγω δεν ξέρω να’ χη τίποτις, ειμή και αν τα’ χη στου παπά Ιωάννη Χριστόφορου, όπου ήτανε εκεί προτύτερα.

Έτσι τον επήρασιν τον αυτόν μισέρ Νικολάκην και είπαν του: Έλα να πάμε στου παπά μα να του πης ετούτον τον λόγον ήγου να του πης, πως ο Τζάνες αποθαίνει και να’ ρθην να τόνε μεταλάβην.

Έτσι πήγε στον παπά και χτήπησε ο μισέρ Νικολάκης και σηκώθηκε ο παπάς και είπε τα άνωθεν. Λοιπόν ήπηραν τον παπά και επήγασιν εις του Τζάνε, που’ τονε στο σπίτιν του Νικολάκιν, και λέγει του ο παπάς του μισέρ Τζάνε: Πότε μου’ φερές εμένα στο σπίτι μου ή γρόσιν ή μάλαμας; Λέγει του ο Τζάνες: Εγώ δεν τως είπα τίποτας μα ετούτοι το λέσιν έτζιν και γυρεύγουσιν μου γρόσα.

Και εγύρευάν του 50 ρεάλια. Αυτός μη ξεύροντας πώς να γλυτώση από τα χέριαν τως επήγε στου Βασιλάκιν του Μουσελίμη που ήτονε εκεί και επήρε τρία ρεάλια δανεικά και ήδωσεν τως τα. Εκείνοι του εγυρεύασιν και άλλα ετούτος μη έχοντας τι να κάμη, έφυγεν τως κρυφά και επήγεν εις το σπίτι του μισέρ Γιαννάκιν Ντελλαγραμμάτικα να κρυφτήν και εκείνοι τον επήρασιν ξωπίσων και επήγασιν και εμπήκασιν και αυτοίν μέσα στο σπίτιν του Νικολάκι και ήδωκεν τως τα. Τούτο μαρτυρά και άλλο δεν κατέχειν.

Νικόλαος Μοστράτος βεβαιώνω ως άνωθεν

Νικόλαος Μπάνκαλος αντιμάρτυρας ως ήκουσεν από άνωθεν Νικολάκι υπό χειρός καμού του υπογράφοντος μη γράφοντος αυτός.

Ιωάννης Μηνιάτης, νοτάριος έγραψα.

–1817. Παροικιά της Πάρου 1817, Δεκεμβρίου 7. Εξόφληση χρέους. «Ενώπιον του κοινού καντζελλαρίου Πάρου Νικολάου Καλαβρού που συνέταξε το έγγραφο και των μαρτύρων Λεονάρδου Κονδύλη, που υπογράφει στο όνομα της πρωτοπρεσβυτέρας του Κεφάλου, του Ιωάννου Πρωτονετάρη που υπογράφει στο όνομα του Γεωργίου Τζαντουλή, του λογοθέτη Ιακώβου Παγκάλου, ταξιλδάρη, Πέτρου Μάτζα Μαυρογένη και Νικολάου Μάτζα, η πρωτοπαπαδιά του αειμνήστου πρωταπαπά Κεφάλου Νικολάου Τζαντουλή και ο ανδραδελφός της Γεώργιος Τζαντουλής. Κατά την σετέντζια που είχε συνταχθ’η στον Τζιπίδο, στις 9 Νοεμβρίου 1817, έλαβε η ρηθείσα κυρά πρωτοπαπαδιά τα γρόσια οκτακόσια και διά περισσοτέραν ευχαρίστησιν έλαβε και την οσπιστακίου ύλην».

Ο Ιάκωβος Πάηκαλος είχε το αξίομα του λογοθέτη, αλλά και του ταξιλδάρη στην Παροικιά (=εισπράκτορας). Ο Πάγκαλος ο οποίος καταγόταν από την Κέα, είχε μετατεθεί στην Πάρο το 1817.

 

–Παγώνης: Βυζαντινό, παρωνυμικό επώνυμο. Η οικογένεια Παγώνη του 19^ου ως τα μέσα του 20^ου αιώνα δεν φέρει καμία συγγένεια με τις σημερινές οικογένειες Παγώνη της Νάουσας με καταγωγή από Χαλκίδα (εις γάμο με Καλλέργη από Μάρμαρα) και της Παροικιάς με καταγωγή από Λακωνία (εις γάμο με Αλιπράντη από Παροικιά). Συνεχίζει από θηλυγονία με την οικογένεια Κοντόσταυλου. Η παλαιοτέρα οικογένεια του Παναγάκη Αθ. Παγώνει έλκει την καταγωγή της από την Ζάκυνθο. 

–1826. «Προικοσύμφωνο του Παναγή Αθανασίου Παγώνη και της συζύγου αυτού Αγγελικώς Κοντόσταυλου» Παροικιά, 19 Απριλίου 1826). «Ο Αναστάσιος Κοντόσταυλος δίδει στην κόρη του Αγγελικώδύο εικόνας την Υπεραγίαν Θεοτόκον και τον Άγιον Ονόφριον». «Έτι της δίδουν τον εμισόν ανεμόμυλον έχει αγορά, τον ευρισκόμενον εις το βόρειον μέρος της χώρας» (ΓΑΚ, 215, 116r).

–1827. Σε προικοσύμφωνο της 8 Οκτωβρίου 1827 αναφέρεται ο Παναγιώτης Παγώνης.

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Παγώνης Γεώργιος ετών 13.                                                                                                                               

–1835. Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Παγώνης Π. Αθανάσιος και ο Πιέρρος Π. Παγώνης. Τέχνη πατέρα, έμπορος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονος έμπορος Παναγιώτης Παγώνης.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παγώνης Αντώνης του Σπύρου, 58 ετών, σοβατζής.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 23χρονος κάτοικος Νάουσας, Παγώνης Ιωάννης του Εμμανουήλ, αλιεύς.

 

–Παγώνιας:

–1899. Το 1899 γεννιέται ο κάτοικος της Κοινότητας Μάρπησσας Παγώνιας Νικόλαος του Κωνσταντίνου γεωπόνος.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 2 Σεπτεμβρίου 1950 υπάρχει εγγεγραμμένος το γεωπόνος Μάρπησσας Παγώνιας Νικόλαος του Κωνσταντίνου.

 

–Παδιάτης ή Παιδιάτης ή Πεδιάτης:

–1606. Προικοσύμφωνο Πέτρου Αντ. Κυρίτζη και Καλής Τζ. Μαυροϊωάννη. Κέφαλος, Μάρμαρα 20 Οκτωβρίου 1606.

«+Εν ονόματι του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού αμήν. Έτει από της ενσάρκου του Χριστού οικονομίας, 1606 Οκτωμβρίω 20 εν τη νήσω Πάρω εν Καστελλιώ Κεφάλω εις χωρίον λεγόμενον Μάρμαρα εις τον οίκον του κυρ Τζανή Μαυροϊωάννη συμφωνία υπανδρείας ποιούν αμφότερα τα δύο μέρη το έν μέρος ο κυρ Τζανής Μαυροϊωάννης και το έτερον μέρος ο μαστρ’ Αντώνης Κυρίτζης με γνώμην και βούλησην των συμβίων τους ο μέν διά να πάρη του άνωθεν μαστρ’ Αντώνη ο υιός ονόματι Πέτρος την θυγατέρα του άνωθεν κυρ Τζανή ονόματι Καλή διά γυναίκαν του νόμιμην και ευλογητικήν καθώς ορίζει η αγία του Χριστού Εκκλησία, πρώτον τάζει ο ρηθείς κύρ Τζανής προς την αυτού θυγατέρα, διά χάριν προικός, πρώτον μέν σπίτι να του αφήση πλησίον του μαστρο Ιωάννη Καρπούζη με το να κτίσουν μαζί με τον μαστρ’ Αντώνη ακόμη και το μαγαζέ πλησίον του κυρ Κωνσταντή Σκορδίλη και αυτό εδικόν των, το αμπέλι το μισό πλησίον του κύρ Μιχάλη Νταμιράλια και το μισό πατητήρι, φυλάσσοντας το ποτιστικό στην Βρύση το χωράφι ως καθώς ευρίσκεται πλησίον κύρ Μιχάλης Νταμιράλια και κύρ Νικόλαος Αρμπάς, με ελιές, με ρουδιές με όλα τα δέντρα και αυτό εδικόν της. Εις τον Χοιρόλακον το χωράφι πλησίον του κυρ Μάρκου Νταμιράλια ως καθώς ευρίσκεται εις τον Αντικέφαλον το χωράφι ως καθώς ευρίσκεται πλησίον κύρ Γεώργης Σκορδίλης. Ακόμη εις τον αυτόν τόπον απόξω ως ευρίσκεται εμισό την Βλυχάδα το χωράφι πλησίον του κύρ Χρούση Μουδάτζου. Ακόμη εκεί κοντά το χωράφι όπου έχω απέ τον κύρ Ροδ… πλησίον παπά Μανουήλ Λιπράντος, ακόμη από … στου άνωθεν κύρ Φραγκούλη τον κήπον έτερον κομμάτι και αυτό εδικόν της. Παπλώματα τέσσερα, μαξωτά δύο, ένα κόκκινο και ένα πετζάντο και δύο λινά… άσπρο, σεντόνια ζυγιές πέντε, δύο… τα τρία σκλέτα, μαξιλάρια ζυγιές έξι, κουρτούνες τρείς μια… και ασπροκεντητή και έτερη σκλέτη. Χειροκουρτίνα την ουρανία τηλάρι με μαλλί και … μία σκουτέλια δύο και στανιάδες δύο, ακόμη και στάνια έτερα εννέα, λύχνος της βίδας, … κολωνάτη και … ατζαλένη … ένα χάλκωμα και την άλλη μασαρία κατά την τάξιν να μην της λείπει τίποτες, μαντήλια, μπόλιες, πετζέτες, πήχες 40, ήτοι σαράντα, πάγκον έναν, κασέλες δύο, όποιες θέλει, τραπέζι ένα, καμιζόλα κόκκινη και παγονάτζα τη νέα όπου έχει και έτερη κόκκινη εκείνη που φορεί πουστοπράτζολα φτηλάτα ζύγην μίαν, έτερα βελουδένια ζυγιές δύο, μαργαριτάρι χρυσό, 10 ήτοι δέκα, δακτυλίδια μαλαματένια, τέσσερα και έτερο σουλιτάρι μαλαματένιο, σκολαρίκια ζυγήν μίαν, τις κασέλες της που έχμε και αυτές εδικές της, πουνταρέλα ντουζίνα μισή, αγελάδα μίαν, της γαϊδάρας το πουλάρι και αν κάμη και η φοράδα πουλάρι και αυτό εδικόν της. Βουτζία τρία, ήτοι 3. Το εικονοστάσι τον Θεολόγο ήτοι της μάνας της και τούτο να εορτάζη την μίαν όποιαν θέλει. Ταύτα πάντα και την ευχήν μας. Ακόμη και το χωράφι στα Μάρμαρα πλησίον του μαστρο γαλανού μετά τον θάνατόν μας και αυτό εδικόν της.

+Από το έτερον μερος τάζει και δίνει ο ρηθείς μαστρ’ Αντώνης προς τον αυτού υιόν διά χάριν προικός το αμπέλι την φυτείαν εις τον Κάμπν πλησίον του κύρ Αλεξανδή Κυρίτζη, του αδελφούν του, εις το χωρίον του Μαρμάρου, το χωράφι του Μπονοφάτζου ως καθώς ευρίσκεται πλησίον του κύρ Ιωάννη Ρούσου φυλάσσοντας να παίρνει ο πατέρας του ένα σπιτότοπο, ακόμη ένα κοντά από κάτω να κατεβάση τον τοίχον από πέρα στη γωνία του καντουνιού του χωραφιού του Αγίου Αντωνίουνα πάγη στη γουνία στο καντούνι του Μιχάλη Σκορδίλη στο Λιβάδι το χωράφι το εμισό ως καθώς ευρίσκεται με ποτιστικά, πλησίον του Νικόλα Θολόγου Λουκή και Νικόλα Γεωργίου Ρούσου φυλάσσοντας να παίρνει ο πατέρας του στο απάνω πηγάδι ήγουν το κτίσμα να έχη ένα ποτιστικό ορδινάριο, και πάλε μετά τον θάνατόν του να είναι το εμισό δικόν του το χωράφι στα Σκημπιά πλησίον κύρ Γεώργιος Γεμελιάρης και κύρ Γεώργιος Πούλιος το χωράφι στα Λακκιά πλησίον παπα Μανουήλ Λιπράντος, ως καθώς ευρίσκεται το αλώνι στον Άγιον Γεώργιον πλησίον κύρ Γεώργιος Λέφας με μαρ… ως καθώς ευρίσκεται ακόμη και ως εκεί κοντά να κατεβάση τον τοίχον και ως το Ξυλοκερατάδι, στο Μαυρολιό την πάρτη μου που έχω απέ τον Ζαχαρία και αυτό εδικόν του, σεντόνια ζυγή μίαν κεντητή, πάπλωμα γερανιό, ένα στρώμα με το μαλλί, μαξελάρια αμπελοφύλλητα, ζυγήν μίαν, στάνια κομμάτια δώδεκα, καντηλέρι ένα, δακτυλίδι μαλαματένιο ένα…, μαντήλια δύο, ρούχα … φίνες τρείς και ένα φερετζέ ήτοι ζυγιές τρείς, δύο που έχει και έτερη να την έχη ράστη ήτοι θοταργόν του και ένα σηπέτο έδωσε ένα ήτοι … βουτζιά τρία διά την ζωστροφήν του να .. .. .. μαγέρεμα να μην του λείπη. Ταύτα πάντα και την ευχήν μας και εάν .. .. .. να τους είναι απέ του άλλου χωρίς κληρονόμον να στρέφουνται τα πράγματα εις τους πρόσιμους εδικούς έτζι είπαν και εσυνιβάστηκαν και οι δύο μερίδες με θέλημα και με καλήν τους γνώμην και όποιος ήθελεν αλληλογήσει απέ τα δυό μέρη να πέφτη εις πένα και κοντάνα της αυθεντιάς ρεάλια 8, ήτοι οκτώ, τα ήμιση της αυθεντίας και τα ήμισυ της … μερίδας, επροσκάλεσαν και παρακαλετούς και αξιοπίστους μάρτυρας τον κύρ Τζανή Σκορδίλη και κύρ Ιωάννη Παδιάτη και κύρ Νικολό Ιωάννου Ρούσσο και κύρ Γεώργη Σκορδίλη. –Πρωτοπαπάς και νοτάριος Κεφάλου με θέλημα των δύο μερίδων έγραψα και εσφάλησα. (ΓΑΚ, Κ 8ζ, Συλλ. Ζερλέντη).

–1622. Το 1622 απαντάτε ο Παδιάτης …

–1630. Πώληση χωραφιού. Καστέλλι Κεφάλου, 6 Φεβρουαρίου 1630. «Ενώπιον του ιερέα Δημητρίου Λουκή και οικονόμου Κεφάλου που συνέταξε το πωλητήριο αυτό έγγραφο στο καστέλλι του Κεφάλου, στον Τζιπίδο, ο Ιωάννης Γουλιαρμή Λουκής πωλεί στον εγγονό του ιερέα Ιωάννη Παπαδόπουλο το χωράφι οπού έχει οπίσω εις το Πελιγάρδιν τους (περιβόλι), για 25 ρεάλια, που υπολογίζονταν σε 200 άσπρα, συν τον έγγειο φόρο τον Βασιλικό.

Το έγγραφο υπογράφουν ο Ιωάννης Παιδιάτης (ή Πεδιάτης), ο Σάββας Βουτζαράς, ο Γιάκωβος Συρίγος, ο Μιχέλης Βιτζαράς και ο Γεώργιος Μνηγού Σκορδίλης.

–1637. Ιερομόναχος Παδιάτης εις την Πάρον. Σε έγγραφο Πάτμου στην 1 Μαΐου 1637.

–1637. Στις 2 Νοεμβρίου 1637 αναφέρεται ο Καλλίνικος Παδιάτης σε έγγραφο της ξεχωριανής.

–1648. Σε έγγραφο της 5ης Οκτ. 1648 «Σύμβασις Μικέ Παιδιάτη μετά των Αντωνάκη και Κουμνενού Φραντζή.

–1665. Στις 15 Απριλίου του 1665 μνυμονεύεται ο μαστρο Μικές Παδιάτης «προσκαλεσμένος απέ τον μαστρο Κομνενόν Φραντζή» Το έγγραφο Μαρμα΄ρων υπογράφουν και μαρτυρούν οι: Νεόφυτος ιερομόναχος Τζάρουχας, ο Ιωάννης Χαρχαντήλης. Νοτάριος ο Παντολέ(ων) ο μηνιάτ(Ης).

 

–Παΐδας:

–1866. Στις 23 Ιανουαρίου 1866 ο 22χρονος κηπουρός από την Πάρο Πέτρος Γιατρόπουλος του Ιωάννη και της Παρασκευής Παΐδα, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Χίο Θ. Γιαλούρη, του Νικολάου και της Αργυρώς.

 

–Παϊζάνος ή Παεζάνος: Τοπωνύμιο στην κάτω πόρτα της Παροικιάς «Στου Παϊζάνου το πηγάδι». Ίσως αυτό το μεγάλο οίκημα του Βιτσαρά να άνηκε στην Παϊζάνο.

Το Παεζάνο ως επώνυμο το βρίσκουμε σήμερα στα Ιόνια νησιά, την Κεφαλονιά και την Κέρκυρα και στα ιταλικά σημαίνει χωρικός (paesano)

–1590?. Το παλιό Φαρμακείο. “Curriculum vitae” Α. Το κτίριο: Αποτελεί – καθέτως – το μισό του όλου κτιριακού συγκροτήματος, μαζί με την παρακείμενη εκκλησία «Άγιος Νικόλαος», που οικοδομήθηκε στις αρχές του 1600, σαν μεγάλη υστεροαναγεννησιακή κατοικία της ιερατικής και ιστορικής Οικογένειας της Πάρου, Βιτσαρά, που παρέμεινε ως το 1700. (Άλλες τρεις βυζαντινο-ενετικής μορφής κατοικίες Βιτσαρά, διασώζονται στην Παροικία.) Στη συνέχεια, με θηλυγονική προικοδότηση περιέρχεται στον Αντώνη Σκυφιάνο και στη Σύζυγό του Νικολέτα Ιωάν. Κρίσπη που και αυτοί την προικοδοτούν στη κόρη τους, Μαργαρίτα, Σύζυγο Γεωργίου Χριστιανόπουλου. Το 1834, οι Χριστιανόπουλοι, χωρίζουν την κατοικία και δίνουν στην κόρη τους Μαρούσα το βορινό τμήμα, μαζί με την εκκλησία – που είναι η προμάμμη του μέχρι σήμερα ιδιοκτήτη – και το νότιο στο γιό τους Ιάκωβο Χριστιανόπουλο, στην οικογένεια του οποίου παραμένει ως το 1896. Με αγορά του Γιάννη Γεωργ. Αργυρόπουλου, και με προικοδότηση στη κόρη του Άννα, Σύζυγο του πρώτου Φαρμακοποιού της Πάρου, Πέτρου Ιωαν. Αυλήτη, φθάνει στον εγγονό του Πέτρο Ανδρ. Αυλήτη, απ’ τον Πατέρα του Φαρμακοποιό Ανδρέα Αυλήτη. Η θέση, λόγω του υπάρχοντος ως σήμερα, παλιού πηγαδιού – από το οποίο υδρευόταν το κεντρικό τμήμα της Παροικίας – και καλυμμένο πλέον, γράφεται και λιγότερο ακούγεται «Στου Παϊζάνου το πηγάδι». Β. Το Φαρμακείο: Δημιουργήθηκε στο νότιο ισόγειο τμήμα του ιστορικού κτιρίου, από τον Πέτρο Ι. Αυλήτη, με την επωνυμία «Ο Δαμβέργης» προς τιμήν του Φαρμακοποιού Πρύτανη. Ο εσωτερικός σκελετός, μοναδικός και χαριτωμένος, που κινεί το ενδιαφέρον και την περιέργεια των περαστικών και των επισκεπτών, -που δύσκολα και στην Ευρώπη ανευρίσκεται- έχει μεταφερθεί απ’ την Ερμούπολη Σύρου, το 1900, έτος που δημιουργήθηκε το Φαρμακείο, και αποτελούσε αντίστοιχο παλαιότερα, στην ανθούσα τότε πρωτεύουσα των Κυκλάδων, στην οποία αρχικά είχε σταλεί από την Φραγκόφωνη Ευρώπη. Ο πρώτος της Πάρου Φαρμακοποιός διατήρησε το Φαρμακείο ως το 1935 και ο γιός του ως το 1970, που έκλεισε. Και στις δύο περιόδους, το Φαρμακείο χώρος αισθητικά ζεστός, αποτελούσε τη θέση συγκεντρώσεων των Γιατρών και των Επιστημόνων, που με ευγένεια τους δεχόταν πρώτα ο γενειοφόρος, Παλαμαϊκής εμφάνισης Φαρμακοποιός, και ύστερα ο χωρίς γένια πλέον ευρωπαϊκής εμφάνισης, γιός του. Την τελευταία 35ετία, κλειστό, άνοιγε μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, για να το θαυμάσουν και να το φωτογραφίσουν οι Τουρίστες. Πηγή: Σπυρίδων. Δελ. Ναυπλιώτης Αρχιτέκτων Μηχανικός.

 

–Παΐσιος: Βυζαντινό επώνυμο.

–1750. Σε Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου των επτά κοινών της Πάρου (Παροικιάς, Νάουσας, Κεφάλου, Τζιπίδου, Λευκών, Μαρμάρων, Δραγουλάς) στην Κωνσταντινούπολη της 23 Αυγούστου 1750, μαρτυρείται ο ιερεύς Τζιπίδου Μανουήλ Παΐσιος.

–Παλαιολόγος ή Παλεολόγος: Η προέλευση αυτού του επιθέτου είναι Παλαιοβυζαντινή. (παλαιός+λόγος)

–1638. Ιδρυτής της Λογγοβάρδας στις 17 Ιανουαρίου 1638  από τον πρόκριτο της Ναούσης Χριστόφορο Παλαιολόγο.

–1652. Ιερομόναχος Παλαιολόγος Ιωακείμ το 1652 στη Λογγοβάρδα.

–1657. Ηγούμενος της Λογγοβάρδας ο Ιωακείμ Παλαιολόγος εκ Ναούσης. Ανακαίνισε το καθολικό της μονής τον Σεπτέμβριο του 1657.

–1724. Ο Σκευοφύλαξ Κεφάλου Παλαιολόγος Κωνσταντίνος υπογράφει στις 26 Ιουνίου 1724 την διαθήκη του ιερέα Μελετίου Σιδεράκη.

–1728. Πώληση εργαστηρακίου. Τζιπίδος 1728, Ιουλίου 7. Ενώπιον του ιερέως, σκευοφύλακος Κεφάλου και επιτρόπου Τζιπίδου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου που συνέταξε το έγγραφο, με μάρτυρες τον Ιωάννη Μαύρο και τον Αντώνιο Παλαιολόγο καθώς και τον συντάξαντα το πωλητήριο, ο Μιχέλης Μελανίτης πωλεί στον μαστρο Ντεμένεγο Σκορδίλη το αργαστηράκι που έχει στον Άγιον Ηλία δια ρεάλια 5. Υ.Γ. ο Άγιος Ηλίας είναι σήμερα η εκκλησία της Παναγίας Ηλιώτισσας στην Μάρπησσα.

–1729. Ο Σκευοφύλαξ Κεφάλου Παλαιολόγος Κωνσταντίνος αναφέρεται το 1729. Σε εικόνα της Παναγίας στο ναό της Παναγίας Αναπλιώτισσας (Εισόδια της Θεοτόκου) εχει επιγραφή: «Δι’ εξόδου και δαπάνης Κωνσταντίνου ιερέος Παλεολόγου και σκευοφύλαξ Κεφάλου και της πρεσβυτέρας Αντονίας 1729» και πιο κάτω «Χείρ Θεοδώρου Αναγνώστου Καλουδά και Πέτρου Μαυρογένη». Σήμερα στο εκκλησιαστκό μουσείο Μάρπησσας.

–1730. Διαθήκη του Πέτρου Κασσσαλιά στις 17 Ιαν. 1730: έτερον χωράφι εις τον Άγιον Βασίλη, αγορά του από τον Νικολό Παλαιολόγο συμπλίος πρωτόπαπας Μπουλουρής.

–1743. Εκλογή κατά τη Γενική Συνέλευση «επιτρόπου και προβλέπτη» απεσταλμένου από τα κοινά της Πάρου, στις 20 Φεβρουαρίου 1743 αναφέρεται ο παπά Μανώλης Παλαιολόγος.

–1744. Κατά τη Γενική Συνέλευση εκπροσώπων όλων των κοινών της Πάρου, της 6 Απριλίου 1744, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους δραγουμάνου Νικολάου Μαυρογένη, εναντίον των εις βάρος του συκοφαντιών μερικών συμπατριωτών τους, προς τις τουρκικές αρχές. υπογράφει και ο Δημήτρης, ο Αντωνάκης Παλαιολόγος και ο παπά Μανώλης Παλιολόγος.

–1747. Σε πρακτικό εκλογής απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 26 Οκτωβρίου 1747 μαρτυρείται ο παπά Μανουήλ Παλαιολόγος επίτροπος.

–1749. Σε εκλογή απεσταλμένου για την Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 12 Οκτωβρίου 1749, μαρτυρείται ο Παπά Μανουήλ Παλαιολόγος.

–1755. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυρείται ο παπά Δημήτρης Παλαιολόγος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος ναύτης Παλαιολόγος Κωνσταντίνος.

–1903. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1903 κάτοικος Αντιπάρου Παλαιολόγος Κωνσταντίνος του Αλέξανδρου ναυτικός.

–1904. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1904 κάτοικος Αντιπάρου Παλαιολόγος Παύλος του Νικολάου ναυτικός. Απεβίωσε το 1948.

–1911. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1911 κάτοικος Αντιπάρου Παλαιολόγος Δαμιανός του Αλέξανδρου ναυτικός.

–1917. Το 1917 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Παλαιολόγου Ευγενία του Ιωάννη, μετέπειτα σύζυγος Μυλωνά Νικόλαου.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Παλαιολόγος Γεώργιος του Ζέππου ναυτικός κάτοικος Αντιπάρου.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1920 κάτοικος Αντιπάρου Παλαιολόγος Γεώργιος του Ιωάννη ναυτικός.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1921 κάτοικος Αντιπάρου Παλαιολόγος Κωνσταντίνος του Ζέππου ναυτικός.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 11 Ιανουαρίου 1950 υπάρχει εγγεγραμμένη η Παλαιολόγου Σταυρούλα, όνομα συζύγου Ιωάννης, όνομα πατρός Γ. Φιλολιάς.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 2 Σεπτεμβρίου 1950 υπάρχει εγγεγραμμένη η Παλαιολόγου Φραγκώ, όνομα συζύγου Δαμιανός, όνομα πατρός Θ. Μωράκης.

 

–Παλαμάρης: Παρωνυμικό επώνυμο με καταγωγή από την Τήνο.

–2014. Ο π. Παλαμάρης Γεώργιος από την Τήνο. Καθολικός Εφημέριος Πάρου από τον Νοέμβριο του 2014 σε ηλικία 28 ετών.

 

–Πάλας:

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 42χρονος γεωργός Δημήτριος Πάλας.

 

–Παλτετζανάκης:

–1896. Το 1896 γεννιέται ο Παλτετζανάκης Γεώργιος του Μιχαήλ ναυτικός κάτοικος Παροικιάς. Το 1948 διαγράφετε από τον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς ως εγγραφέντας σε άλλη Κοινότητα.

 

–Παναγιωτόπουλος:

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ταρώ Βασ. Παναγιωτοπούλου, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 45, οικιακά, άγαμος.

 

–Παναρέτος:

–1901. Γεννιέται στην Πάρο το 1901 η Παρασκευή Κυπραίου, το πρώτο παιδί του Νικηφόρου Κυπραίου από τον πρώτο του γάμο με την Σαντορινιά Ζαφειρώ Μιχ. Πετίνη (1878-1928). Η Παρασκευή έζησε και μάλιστα έφτασε τον αιώνα. Απεβίωσε το 2000. Νεκρολόγημά στα ΠΑΡΙΑΝΑ 77. Απεβίωσε η Παρασκευή Παναρέτου το γένος Νικηφ. Κυπραίου.

–1928. Εντός του παρεκλησιού Άγιος Ονούφριος στο Κάστρο Παροικιάς υπάρχει εντοιχισμένη μικρή επιτύμβια μαρμάρινη πλάκα, που εχει την επιγραφή: Ζαφειρώ Ν. Κυπραίου απεβίωσεν 6-11-1928.

Το ιδιοτικό αυτό ξωκλήσι ανήκει στους κληρονόμους της Παρασκευούλας Παναρέτου, το γένος Νικηφόρου Κυπραίου.

 

–Πανάς ή Μπανάς: Οικογένεια της Κεφαλληνίας, Ισπανικής καταγωγής. Μέλη της συμμετείχαν στην Επανάσταση του 1821-1828 Ιδιοκτήτης της Μονής του Αγ. Γεωργίου στην Νάουσα. Ο Φώτης Πανάς «γονικόν ιδιοκτήτον μαναστηριον» από την Κεφαλληνία. Την Μονή λόγω χρεωκοπίας του ιδιοκτήτου της Φωτίου Πανά, και επειδή κινδύνευε να ερειπωθεί, την αγόρασε στα 1828 ο Παναγ. Δ. Δημητρακόπουλος, ο γνωστός Φιλικής και αρχηγός της Επαναστάσεως στην Πάρο το 1821, δια τάλληρα ισπανικά δίφυλλα 467.

–1816. Με επιστολή του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλου ΣΤ’ στις 19 Αυγούστου 1816, προς τον μητροπολίτη Παροναξίας Ιερόθεο Α’ και τους προκρίτους της Νάουσας επισημαίνει ότι το μονύδριο του Αγίου Γεωργίου στο Μεροβίγλι, σύμφωνα με την κτητορική διαθήκη του Τζανάκη Βαλέντζα, ανήκει στους κληρονόμους της πρεσβυτέρας Μαρκεζίνας αδερφής του Τζανάκη Βαλέντζα, και όχι στον Φώτη Πανά.

–1821. Νάουσα της Πάρου τη 3 Μαΐου 1821 του κοινού τούτου Καντζελάριου Ιωάννης Κορτιάνος γράψας τη θέληση των ανωτέρω για συνεργασία παρακινήσεως και εξόδων του Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλου εις την Ύδρα, Σπύρος Πανάς κ.α.

–1822. Πώληση χωραφιού. Επαρησιάσθη εις την Αστυνομίαν ο Γ. Φώτης Πανάς και λέγει ότι με ιδίαν του βουλή και γνώμη πουλεί ελευθέρως το χωράφι εις την Καρδιώτισσαν (Ναώνυμο τοπωνύμιο Ναούσης), εις τον Μάρκον Βλάσση, πλησίον: Χρίστος Αρματάς και Μανώλης Ρεκέρης (;) δια γρόσια τετρακόσια πενήντα πέντε, Νο455, ως εσυμφώνησαν εν τω αναμεταξύ τους, τα οποία γρόσια τα έλαβεν ο πουλητής σωστά και καλά και απαραιτεί το αυτό χωράφιον εις την παντελή εξουσίαν και κυριότητα του αγοραστού να το κάμνη ως θέλει και βούλεται ως ιδικόν του απόκτημα καλά πουλημένον και καλά αγορασμένον, ο συγχύσας την παρόν να υπόκειται εις τιμήν (;) και κουντάμα (;) της ευρισκομένης εξουσίας γρόσια διακόσια Ν: 200: διό και εις ένδειξιν έγινεν η παρούσα πούλησις υπογεγραμμένη τη ιδία του χειρί και παρά αξιοπίστων μαρτύρων εις ασφάλειαν. Νάουσα της Πάρου τη 7 Ιουλίου 1822. Φώτης Πανάς βεβαιώ το παρόν. Χρυσουλιώ γυνή Φώτη Πανά βεβεώνει την παρόν διά χειρός καμού σακελλαρίου Ναούσης και μαρτυρώ. Νικόλαος Μαλατέστας μάρτυς. Αντώνιος Κορτιάνος γέγραφα με θέλησιν του άνωθεν και μαρτυρώ.

–1826. Ο δοτόρ των ορφανών Γεράσιμος Πανάς έφερε επιταγήν της Διοικήσεως και τα εισέπλαξε στις 13 Ιανουαρίου 1826.

–1833. Σε κατάλογο της εν Παροίκια Ελληνοδιδακτικής Σχολής μαθητευόντων παιδιών στις 28 Απριλίου 1833 αναφέρεται ο Α. Πανάς.

–1835. Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Μιχάλης Πανάς.

–1882. Στις 9 Ιουλίου 1882 ο 29χρονος τυπογράφος από την Πάρο Πλάτων Δελαζάρης, του Γεωργίου και της Αυγουστίνας Πανά, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Σύρο Αικατερίνη Ελευθερίου, του Συμεών και της Σοφίας.

–1910. Το 1910 γεννιέται ο Μιχαήλ Μπανάς του Στυλιανού, εργάτης, κάτοικος Νάουσας Πάρου.

 

–Πανόργιος: Βλέπε Πανώριος

 

–Πανόρμιος: Βλέπε Πανώριος

–Πάνος ή Χανιώτης: Είναι ένας από τους γενάρχες της πολύκλαδης οικογένεια Χανιώτη.

–1898. Πίναξ του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, εμφαίνων ονοματεπώνυμων μελών της Περιόδου 1ης Ιουνίου 1898 ο Πάνος ή Χανιώτης Γεώργιος.

–Πανταζής: Βυζαντινό, παρωνυμικό κοινό επώνυμο. Το συναντάμε και ως βαπτιστικό το 1838 «Πανταζής Κορωναίος».

–1864. Ανταλλαγή ακινήτου. Πάρος, 23 Αυγούστου 1864. Ενώπιον του συμβολαιογράφου Πάρου Βασιλείου Καμπάνη, ο οποίος και συνέταξε το έγγραφο, και ενώπιον των δημοτών Πάρου Νικολάου Ι. Κρίσπη, καθηγητού, και της συζύγου του Μαρουσώς γένους Μαύρου, και του Γεωργίου Αθαν. Μαύρου ως συμβαλλομένων, ανταλλάσσουν τα ακίνητα: Το ζεύγος Κρίσπη το αρχοντικό που ήταν προικώο της συζ΄θγου του Μαρουσώς Μαύρου, και τη συνεχόμενη δεύτερη οικία που είχε περιέλθει από κληρονομιά της κόρης τους Αικατερίνης, στην οποία οι γονείς της παρίστανται ήδη ως νόμιμοι και φυσικοί επίτροποι αυτής από το 1862 όταν είχε υιοθετηθή από την προμήτορά της Γαρουφαλλιά Δ. Δελαγραμμάτη, και μετά τον θάνατό της είχε περιέλθει στην κυριότητα της θυγατέρας του συζύγους Κρίσπη…. Του ενοποιημένου μεγαλοπρεπούς αρχοντικού, δηλαδή δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, λοντά στην οδό της Ελεούσης. Συνορεύει δε με τα σπίτια των: Φραγκίσκο Αλέξ. Καμπάνη, του Παναγιώτη Πάσσου, της Γιακουμίνας Πανταζή Κορωναίου και με δημόσιους δρόμους… Το ανωτέρο ακίνητο το παραχωρούν εις ανταλλαγήν προς τον Γεώργιον Αθαν. Μαύρον…, ο οποίος ομολόγισε ότι δίδει αντί της ρηθείσης οικίας ανταλλακτικώς τα κτήματα που βρίσκονται στις τοποθεσίες Βορεινά Λιβάδια, καθώς και ένα οικόπεδο μέσα στην πόλη της Παροικιάς στην θέση Μεγάλη Βρύση ή Ποταμός, προς εξίσωσιν…

Ως μάρτυρες υπέγραψαν οι συμβαλλόμενοι Νικόλαος Ι. Κρίσπης, η σύζυγός του Μαρουσώ Μαύρου και ανιψιός του Φιλικού Αλεξάνδρου Μαύρου. Ως συνορεύοντες με τα ακίνητα, που ανήκουν πλεόν στο ζεύγος Κρίσπη, αναφέρονται οι: Παναγιώτης Κομνηνός, Κωνσταντίνος Μιχ. Κρίσπης, Κωνσταντίνος Μάρκου Δαμίας, Ιωάννης Δουλφής, Εμμανουήλ Μαρούκας, κληρονόμοι Σπύρου Κοντόσταυλου, Σπύρος Κρίσπης, Βιολέττα Μπιζά και Ιωάννης Ασπρόπουλος.

–1936. Πανταζής Νικόλαος του Δήμου και της Μαρίνας το γένος Κονδύλη. Γεννήθηκε στον Βόλο το 1936.

 

–Πανταζόπουλος:

–1907. Η εφημερίδα «Αιγαίον» στο φ. 260, 14 Ιουλίου 1907 ανακοινώνει: «Όπως πάντοτε εν πλήρει ησυχία και τάξει διεξήχθησαν την προπαρελθούσαν Κυριακήν αι δημοτικαί εκλογαί, εκλεχθέντων δημάρχων του μεν δήμου Πάρου του κ. Πέτρου Μπάου, επί οκταετίαν ήδη τοιούτου, Υρίας του κ. Φραγκ. Χανιώτου, Ναούσης του κ. Σπυρίδωνος Κονταρίνη και Μαρπίσσης κ. Σταματίου Μαλαματένιου. Δημοτικοί Σύμβουλοι εκ του Δήμου Πάρου εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας οι κάτωθι: 1)Ηρακλής Φωκιανός 2) Ιωάν. Νικηφόρος 3) Γεώργιος Πελοποννήσιος 4) Ιωάν. Βιάζης 5) Δημ. Μαύρος 6) Νικόλαος Φραγκούλης 7) Αθανάσιος Μαρινόπουλος 8) Γ. Γράβαρης 9) Δημ. Καλλίερος 10) Χρ. Πανταζόπουλος 11) Αθαν. Μαύρος».

 

–Παντάμος: Βλέπε Πάντιμος

 

–Παντάς:

–1822. Στο δημοτολόγιο του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου) το 1822, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Παντάς.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 38χρονος ναυτικός Ιωάννης Παντάς.

 

–Παντασούλας: Αρβανίτικη καταγωγή από τις Σπέτσες. Ο Γενάρχης της οικογένειας της Πάρου, με οικογενειακό επάγγελμα την Αλιεία, ήρθε στο νησί ως αλιέας στις αρχές του 20^ου αι. ο οποίος νυμφεύθηκε τη Ναουσαία Γαβαλά.

Η οικογένεια συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση της αλιείας με καΐκια και λάντζες.   

–Παντελαίος ή Πανταλέων ή Πανταλέος ή Πητηλέος ή Πιτιλέος ή Παντολέων ή Παντιλέος: Βυζαντινό επίθετο μεταπλασμό του λέων/Λέων σε λέος-λιός/Λιός (Πάντα+λέων). Ο βυζαντινός κλάδος είναι γνωστός και στην Ιταλία. Σε πολλά Κρητοβενέτικα επώνυμα λόγω διαλέκτου, βλέπουμε το a να τρέπεται σε e όπως το Pantaleo σε Panteleo.

Στην Πάρο κύρια ονόματα Παντελέος (σημ. Παντελαίος και Παντελέων), Κοντολέος (από το επών. Κοντολέων), Αρκολέος, σημ. Αρκουλής (από το Αρκολέων) και ους. αρχός (από το άρχω). Panteleo, έτος 1824 το βρίσκουμε και ως Παντιλεος το 1587 και ως Πητηλέος το 1698, πρόκειται για το ίδιο γενεαλογικό δέντρο όπου στην πορεία του χρόνου άλλαζε το επίθετο όπως συμβαίνει συχνά από ορθογραφικά λάθη (κυρίως) ή από γλωσσική αλλαγή λόγο διαλέκτου της περιοχής. Στην Βενετία το επώνυμο μαρτυρείται από το 1122 ως Pantaleon και Panteleo και το 1313 η ελληνικής καταγωγής οικογένεια Pantaleone.

Οι Παριανοί Παντελαίοι είναι 2κλαδη οικογένεια. Ο παλαιότερος κλάδος της Πάρου φαίνεται ότι έχει έρθει απευθείας από την Κρήτη κάπου το 1580 αλλά στην συνέχεια και άλλος κλάδος της ίδιας οικογένειας από Κρήτη ήρθε στο νησί μέσω Πελοποννήσου ή Επτανήσων.

Σύμφωνα με τον ιατρό / ερευνητή Γεώργιο Καπαρό η οικογένεια “Pantaleo” είναι βενετσιάνικη από τις λιγότερο γνωστές τουλάχιστον στους μελετητές της ιστορίας της Πάρου.

Η οικογένεια αυτή έχει πάρει το όνομά της από τον Άγιο Παντελεήμονα (Pantaleone ή Pantaleo) ο οποίος ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στις “βυζαντινές” επαρχίες της Ιταλίας. Σήμερα λοιπόν, το επίθετο “Πανταλέο” συναντάται κυρίως στην Νότια Ιταλία και ιδιαίτερα στην Απουλία και Σικελία.

Οι “Παντελαίοι” της Πάρου είναι πιθανότερο να προέρχονται από την Βενετική οικογένεια των Pantaleo (και η Βενετία ήταν “βυζαντινή” επαρχία και στην Βενετία υπάρχει εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονος). Η οικογένεια αυτή αναφέρεται ως “Cavaliere” δηλ. είχε τίτλο ευγενείας.
Βενετικό βιβλίο του 1780 αναφέρει ότι η οικογένεια Pantaleone κατάγεται από την Ελλάδα και αργότερα ένας κλάδος αυτής μετοίκησε στην Κρήτη.

Πράγματι, ο Ser Andrea Pantaleo (Κύριος Ανδρέας Πανταλέο) είναι μεταξύ των ευγενών που αναχώρησαν στις 13/9/1211 για να εποικήσουν την Κρήτη. Θα μπορούσε να είναι ο γενάρχης των Παντελαίων της Κρήτης. Στην απογραφή του Antonio Trivan (λίγο πριν την κατάκτηση της Κρήτης από τους Τούρκους τον 16ο αιώνα) αναφέρεται η οικογένεια Pantoleo ως οικογένεια “αστών” της Candia (Ηράκλειο).

Συνεπώς οι Παριανοί “Παντελαίοι” που κατάγονται απ' την Κρήτη, θα μπορούσαν να είναι απόγονοι του Ser Andrea Pantaleo!

–1587 Πιθανός παραφθορά του Πανταλέων ή Παντελαίου.

–1605. 27 Ιανουαρίου 1605 Η μονή του Αγίου Αντωνίου αγοράζει χωραφιού της Τζαγινέτης Μαρίνου Πιτηλέου.

–1655. Στις 17 Ιανουαρίου 1655 η μονή του Αγίου Αντωνίου αγοράζει τα σπίτια του Ζουάννε Πιτιλέου.

–1677. Το 1677 αναφέρεται ο Νικόλαος Παντιλέος και η συμβία του Μαρία. Το ζεύγος Νικολάου και Μαρίας Πητηλαίου ή Παντιλέου, όπως γράφεται σε επιγραφές, από τη Μάρπησσα, αφιερώνει την εικόνα της Εξορίας του Αδάμ στην ποδιά (θωράκιο) του τέμπλου του καθολικού της μονής του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, οικογ. Στρατή Αλιπράντη, κάτω από την εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, νοτιοδυτικά του Τσιπίδου, όπου εικονίζονται και οι δύο με τις τοπικές ενδυμασίες τους.

Είχαν ανακαινίσει την ανωτέρω μονή με έξοδα τους το 1677 σύμφωνα με επιγραφή που υπάρχει στο υπέρθυρο της εισόδου σ’αυτήν. «Ανακαινίζεται η μονή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (Αποτομή, 29 Αυγούστου), με έξοδα του Νικολάου Παντελαίου, προύχοντα του Τσιπίδου, και της συζύγου του Μαρίας, και με τη φροντίδα του ηγουμένου της μονής ιερομονάχου Νικοδήμου Δαμιράρη και χρονολογία 1697, και την προηγούμενη εγγραφή. «εν έτι ΑΧΟΖ (=1677) Ανακαινίσθη το μονίδριον του τιμίου ενδόξου Προδρόμου κ(αί) βαπτιστού Ιω(άννου) διά σιδρωμής Νικοδήμου ιερομονάχου Δαμιράρι κ(αί) έξωδος Νικολάου Παντιλέου και συμ(βίας) αυτού Μαρίας».

–1698 τον ναό της Απότομης της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου υπάρχει, σ' αυτή, αφιερωτική επιγραφή που αναφέρει: δι' εξόδου και κόπου Νικολάου Πητηλέου (8) και της συμβίας αυτού Μαρίας. Πιθανός παραφθορά του Πανταλέων ή Παντελαίου.

–1715. Στον Τζιπίδο στις 22 Απριλίου 1715 ο ιερέας Στάμενας Ευστράτιος συντάσσει πωλητήριο σπιτιού «εις τον άγιο Ηλία, σύμπλιο κύρ Περούλη Τριβυζά». Ενώπιον του ιερέα Στρατή Στάμενα που συνέταξε το έγγραφο η Παρασκευή Νικολού Μισαρίτη (Μεσαρίτη) πωλεί στον μαστρο Γεώργη Ραγκούση ένα σπίτι για 10,30 ρεάλια. Υπογράφεται απου τους ιερέα Μιχαήλ Στάμενα, Νικόλαο Πητηλαίο (Παντελαίο) και Γεώργη Μαυρογένη.

–1721. Ο ιερέας Γεμελιάρης μνημονεύεται στο προικοσύμφωνο της Μαρούσας Τζ. Ραγκούση με τον Γεωργίου Ι. Γεμελιάρη. Λεύκες 20 Δεκεμβρίου 1721. όπου η Λαρέντζα Ραγκούση προικίζει την κόρη της Μαρούσα για να παντρευτεί τον γιο του αφέντη χωροεπισκόπου Κεφάλου Γεμελιάρη. Υπογράφει ως μάρτυρας ο Γεώργιος Μάνου Παντελαίος.

–1733. Ιερέας Μιχαήλ Παντελαίος, αναφέρεται σε νοταριακό κώδικα της Πάρου το έτος 1733.

–1739. Στις 30 Μαρτίου 1739 αναφέρεται η πρεσβυτέρα σακελλάριου Παντελέων.

–1777. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 70 ετών γεωργός Ιάκωβος Παντελαίος (γεν. 1777).

–1779. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 68χρονος γεωργός Νικόλαος Γ. Παντελαίος (γεν. 1779).

–1784. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 63ροχος γεωργός Περούλης Παντελαίος (γεν. 1784).

–1787. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 60χρονος γεωργός Νικόλαος Θ. Παντελαίος (γεν. 1787).

–1790. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 57χρονος γεωργός Μάρκος Ι. Παντελαίος (γεν. 1790).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος έμπορος Αντώνιος Παντελαίος (γεν. 1794).

–1798. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 49χρονος γεωργός Στέφανος Ιωάννη Παντελαίος (γεν. 1798).

–1799. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος γεωργός Μοσχονάς Παντελαίος (γεν. 1799).

–1799. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος γεωργός Ιωάννης Μαν. Παντελαίος (γεν. 1799).

–1802. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 45χρονος γεωργός Γεώργιος Π. Παντελαίος (γεν. 1802).

–1802. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 45χρονος γεωργός Ιάκωβος Ιακ. Παντελαίος (γεν. 1802).

–1804. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος γεωργός Μανός Παντελαίος (γεν. 1804).

–1804. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1804 ο Γεώργιος Παντελαίος αναφέρεται σε πωλητήριο έγγραφο Νάουσας.

–1805. Στις 8 Οκτωβρίου 1805 ο ιερέας Λευκών Παντελαίος Νικόλαος υπογράφει έγγραφο ανταλλαγής κτημάτων ως μάρτυς.

–1807. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονος γεωργός Γεώργιος Ν. Παντελαίος (γεν. 1807).

–1808. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 39χρονος γεωργός Θεόδωρος Α. Παντελαίος (γεν. 1808).

–1808. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 39χρονος εργάτης Νικόλαος Ιακ. Παντελαίος (γεν. 1808).

–1808. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 36χρονος γεωργός Ιωάννης Ιάκ. Παντελαίος (γεν. 1808).

–1810. Ομολογία προεστώτων Λευκών, 1810, 13 Μαρτίου. «Οι προεστώτες των Λευκών Ιωάννης Βλασαμής, Ανδρέας Ραγκούσης, Βασίλειος Χανιώτης, ο ιερέας Νικόλαος Παντολέων που γράφει στο όνομά του μαστρο Γεωργίου Δρακάκη, και ο Αρκάς Νικόλαος, ο γράψας και το έγγραφο, ομολογούν και φανερώνουν ότι έστειλαν τον κοινόν αποκόφτην κυρ Μοσχονά Χανιώτη και ετήμασε θεόψυχα όλα τα πράγματα του μακαρίτου Αντωνίου Κατζαούνη και της γυναίκας του Κρεούζας. Τα εκτίμησε δε για 440 γρόσια. (Παριανά 81).

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος κτηματίας Ανδρέας Α. Παντελαίος (γεν. 1812).

–1814. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Νικόλαος Δημητρίου Παντελαίος (γεν. 1814).

–1815. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 32χρονος γεωργός Νικόλαος Περ. Παντελαίος (γεν. 1815).

–1816. Το 1816 γεννιέται ο Ανδρέας Α. Παντελαίος γεωργός κάτοικος Λευκών.

–1816. Πώληση χωραφιού. Λεύκες 1816, Ιουνίου 6. «Η κυρά Ρήνη χήρα του Παναγιωτάκη Παπαδόπουλου πωλεί στον Νικολάκη Παντελαίο ένα χωράφι που βρίσκεται στον οικισμό Μάλτες για 50 γρόσια, ο δε Μοσχονάς Χανιώτης το έχει αποκόψει ως αποκόπτης – εκτιμητής, για 40 γρόσια». Το έγγραφο συνέταξε ο Μιχαήλ Βαλσαμής και υπέγραψε ως μάρτυρας ο παπα Πέτρος Αρκάς, εφημέριος Λευκών.

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Νικόλαος Δημητρίου Παντελαίος (γεν. 1817).

–1819. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 28χρονος γεωργός Πέτρος Ιωάννη Παντελαίος (γεν. 1819).

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Παντελαίος Μάρκος (Μ.Υ.18774) Υπαξιωματικός Β’ τάξης.

–1821. Νάουσα της Πάρου τη 3 Μαΐου 1821 του κοινού τούτου Καντζελάριου Ιωάννης Κορτιάνος γράψας τη θέληση των ανωτέρω για συνεργασία παρακινήσεως και εξόδων του Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλου εις την Ύδρα, Περούλης Παντελαίος κ.α.

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Νικόλαος Α. Παντελαίος (γεν. 1821).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Νικόλαος Γ. Παντελαίος (γεν. 1821).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Αντώνιος Ν. Παντελαίος (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Δημήτριος Ν. Παντελαίος (γεν. 1822).

–1822. Σε έγγραφο των Παριανών στους Υδραίους στις 13 Απριλίου 1822 αναφέρεται ο Αντώνιος Παντελαίος κάτοικος Λευκών.

–1825. Ο σκευοφύλαξ Δρακάκης υπογράφει αναφορά των κατοίκων Λευκών στις 5 Νοεμβρίου 1825, που αφορά στον ιερέα Νικόλαο Παντελαίο.

–1828. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα (γεν. 1828), χήρα Αντωνίου Πανταλαίου, ετών 75, οικιακά.

–1829. «Στις 23 Σεπτεμβρίου 1829 τα χωράφια τα γονικά του εις τοποθεσίαν Μαράθι… σύμπλιος Νικόλαος Παντελαίος και οικονόμος Ρωμανός Κων. και Νικολάου Ρούσσου δια γρόσια 900».

–1829. Ο ιερέας Νικόλαος Παντελαίος αναφέρεται σε έγγραφο του Διοικητού Πάρου-Αντιπάρου Αναγνώστου Διδασκάλου στις 5 Δεκεμβρίου 1829.

–1830. Στις 8 Φεβρουαρίου 1830 αναφέρεται ο Ιερομόναχος Νικόδημος Παντολέων

–1831. Λεύκες 1831 Μαΐου 2. Ο μαθητής της Αλληλοδιδακτικής Σχολής Λευκών Παντολέων Π. Νικόλαος.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Αντώνιος Παντελαίος και ο Γεώργιος Πανταλέων.

–1832. Εν Ναούση της Πάρου τη 27 Μαρτίου 1832, σε έγγραφο της σχολής του Αγίου Αθανασίου αναφέρεται ο Γεώργιος Παντελαίος.

–1836. Το 1836 γεννιέται ο Παντελαίος Ιάκωβος Μοσχονάς. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1840. Το 1840 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Εμμανουήλ του Μάρκου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1841. Το 1841 γεννιέται η Αικατερίνη Παντελαίου σύζυγος Ιωάννη Ραγκούση. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1841. Το 1841 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Γεώργιος του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1843. Το 1843 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιάκωβος του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1843. Στις 7 Ιανουαρίου 1843 ο ιερέας Λευκών Νικόλαος Παντελαίος φέρεται ως αποθανόν και αναφέρεται σε έγγραφο μεταβίβασης  Παροικιάς.

–1843. Στις 17  Οκτωβρίου 1843 η συνέλευση της αντιπολίτευσης επαναλαμβάνεται, αλλά πάλι χωρίς τον Δήμαρχο Θ. Καμπάνη ο οποίος κατηγορείται από τους παρευρισκομένους ότι «αισθάνεται ανώτερος του νόμου και προβάλει ανύπαρκτες προφάσεις». Η συνέλευση αποφασίζει να προχωρήσει στην εκλογή χωρίς τον Δήμαρχο! Πρόεδρος ανέλαβε ο Δ. Χαμάρτος και προσυπέγραψαν τα 5 γεροντότερα μέλη Ν. Πούλιος, Ιωάννης Καπαρός, Λεονάρδος Κονδύλης, Ηλίας Σαράντος, Νικόλαος Ρούσσος. Οι εκλογείς ήταν οι εξής:
Πόλις Παροικίας (Δήμαρχος Θ. Καμπάνης): Ζώρζης Μ Μαυρογένης, Δημήτριος Χαμάρτος, Πέτρος Μαυρομμάτης, Ν Α Ψαράκης, Αντ Ελ Χαμάρτος, Λεονάρδος Κονδύλης.
Κωμόπολις Λευκών (Πάρεδρος Κωνσταντίνος Χανιώτης): Εμμανουήλ Ν Αρκάς, Νικόλαος Γ Ρούσσος, Νικόλαος Γ Παντελαίος, Ιωάννης Α Δεσύλλας.

Κωμόπολις Ναούσης (Δήμαρχος Ν. Μαλατέστας): Δημήτριος Π Δημητρακόπουλος, Ηλίας Σαράντος, Ιωάννης Μεταξάς, Αντώνιος Κορτιάνος (δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας).
Χωρίον Κώστου(Πάρεδρος Ιωάννης Α. Καπαρός): Ιωάννης Α Καπαρός, Αναστάσιος Ρούσσος
Χωρίον Δραγουλά (Πάρεδρος Νικήτας Ν. Άγουρος): Γεώργιος Κληρονόμος
Χωρίον Μαρμάρων (Πάρεδρος Νικήτας Ν. Άγουρος): Ιωάννης Γιαννουλάκης, Νικήτας Άγουρος (δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας).

Χωρίον Τσιπίδου (Δήμαρχος Μαρπήσσης ΓΣ Δελαγραμμάτης): Νικόλαος Βατιμπέλας, Νικόλας Πόυλιος, Γεώργιος Σ Δελαγραμμάτης (απών).

Χωρίον Ωλιάρου (Πάρεδρος Δ. Βιάζης): Παναγής Καλάργυρος, Ματθαίος Μαούνης.
Τα αποτελέσματα ανέδειξαν πληρεξουσίους Πάρου τους Δ. Π. Δημητρακόπουλο (21 ψήφοι) και Ζ. Μάτσα Μαυρογένη (21). Συμμετείχαν και οι Νικόλαος Ψαράκης (Παροικιά, 11 ψήφοι), Ν. Βατιμπέλας (Τσιπίδος, 7), Λεονάρδος Κονδύλης (Παροικία, 7), Νικόλαος Μαλατέστας (Νάουσα, 6 ψήφοι), Κωνσταντίνος Δαμίας (Παροικία, 6), Π. Μαυρομάτης (Παροικία, 6).

Ο Δήμαρχος Πάρου αρνήθηκε να επικυρώσει τις υπογραφές και συνεπώς την εκλογή.

–1844. Το 1844 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιάκωβος του Πέτρου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1845. Το 1845 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Μιχαήλ του Στέφανου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1846. Στις 16 Μαΐου 1846 ο αγωνιστής του 21’ Πέτρος Παντελαίος, παππούς ίσως του σιδηρουργού Πέτρου Παντελαίου.

–1849. Το 1849 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Νικόλαος του Δημητρίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1851. Το 1851 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιωάννης του Μοσχονά, ο Παντελαίος Ιάκωβος του Ιωάννη και ο Παντελαίος Γεώργιος του Πέτρου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1852. Το 1852 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιωάννης του Νικολάου, ο Παντελαίος Αντώνιος του Ιωάννη και ο Παντελαίος Μιχαίλ του Μάνου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1853. Το 1853 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Αντώνιος του Πέτρου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1855. Το 1855 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Γεώργιος του Στέφανου, ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Θεόδωρου και ο Παντελαίος Δημήτριος του Πέτρου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1858. Το 1858 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιωάννης του Στέφανου και ο Παντελαίος Μιχαήλ του Πέτρου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1858. Στον παλαιό ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου Αγκαιριάς, στο ξύλινο τέμπλο υπάρχουν τρεις εικόνες με την χρονολογία 1858. Στην εικόνα της Παναγίας η επιγραφή: Δι’ εξόδων Κωνσταντίνου Ιω. Σκανδάλη». Η εικόνα του Χριστού «Δε’ εξόδων Ιωάννου Γ. Παντελαίου» και στην εικόνα του Αγίου Γεωργίου Δι’ εξόδων Ιωάννου Αντ. Σκιαδά».

–1859. Το 1859 γεννιέται ο Παντελαίος Θεόδωρος του Δημητρίου, μετέπειτα γεωργός και εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγελίας του 1947.

–1859. Το 1859 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Αντώνιος του Δημητρίου και ο Παντελάιος Στέφανος του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1861. Τζιπίδος 1861, Ιουλίου 11. «Ενοικίαση κτημάτων». Ο συμβολαιογράφος Πάρου Γεώργιος Σίμωνος [Σίμου] Δελαγραμμάτης, ο οποίος είχε το γραφείο του στον Τζιπίδο, ενώπιον των μαρτύρων Σπυρίδωνος Ασωνίτου, ναυτικού και Σταματίου Μελανίτου, μυλωνά, συντάσσει το κατωτέρω Ενοικιαστήριον, διά του οποίου ωμολόγησε ο Ιωάννης Ελευθερίου Τζιώτης, σκυτοτόμος, ότι με βάση δικαστικές πράξεις «των εν Σύρω Πρωτοδικών» διορίσθηκε επιτροποκηδεμών του Ιωάννου Γ. Τζιώτη, «ανηλίκου τέκνου του αποβιώσαντος Γεωργίου Τζιώτη», και ενοικιάζει, ως εκ τούτου, στον Αντώνιο Παντελαίο τα κτήματα που άφησε ο μακαρίτης στον ανήλικο γιό του, για επτά χρόνια (1861-1868), αντί 40δρχ. κατ’ έτος. Ακολουθεί η αναγραφή των ακινήτων (χωράφια και αμπέλια) που βρίσκονατι στον Λογαρά και στο Μερσίνι, εν όλω πέντε.

Τα ανωτέρω γειτονεύουν με το αμπέλι του εφημέριου του χωριού παπα-Γεωργίου Καραμιτζοπούλου και με ψαρόγα του Ιωάννου Μιχ. Τζαντουλή και Δημητρίου Βελιώτη.

Στο τέλος του κειμένου μνημονεύεται ότι «το ποσόν της ενοικιάσεως οφείλει ο ενοικιαστής να πληρώνει ετησίως, παρελθούση δε της προθεσμίας υπόκειται εις τόκον υπερημερίας» ανά 12% κατ’ έτος. Η υπερημερία είναι η παρέλευσις ταχθείσης προθεσμίας: η μη εμπρόθεσμος εκπλήρωσις υποχρεώσεως τινος». ΠΑΡΙΑΝΑ 159.

–1861. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Αντωνίου Παντελαίος (γεν. 1861), ετών 42, γεωργός, έγγαμος.

–1861. Το 1861 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Γεώργιος του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1862. Το 1862 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Μοσχονάς του Ιάκωβου και ο Παντελαίος Θεόδωρος του Αντωνίου. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1863. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ασημίνα Νικολάου Παντελαίου (γεν. 1863), ετών 40, οικιακά, έγγαμος.

–1863. Το 1863 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιωάννης του Μιχαήλ και ο Παντελαίος Ανδρέας του Δημητρίου. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1864. Το 1864 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Εμμανουήλ του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1865. Το 1865 γεννιέται στις Λεύκες ο Παντελαίος Λυπράνδος του Ιάκωβου. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1866. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης το 1866 ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Αντωνίου και Παντελαίος Εμμανουήλ του Μιχαήλ.

–1866. Μάρπησσα 1866, Ιουλίου 3, Πώληση χωραφιού Ο Εμμανουήλ Ν. Αλιπράντης πωλεί στον Αντώνιο Ν. Παντελαίο μια ψαρόγα χερσαία στην τοποθεσία Αγριελιές, ΝΔ της Μάρπησσας.

–1867. Σε έγγραφο Μαρπησσης στις 8 Νοεμβρίου του 1867 αναφέρεται ο ιερομόναχος Λουρίδης Γρηγόριος «έχει λαμβάνειν παρά του Αντωνίου Ν. Παντελαίου γεωργού, κάτοικο ενταύθα, δραχμας χιλίας εννεακοσίας μιάς.

–1867. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης το 1867 ο Παντελαίος Στέφανος του Λυπράνδου, Παντελαίος Γεώργιος του Δημητρίου και Παντελαίος Ιωάννης του Δημητρίου.

–1868. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1868 ο Παντελαίος Μάρκος του Μιχαήλ.

–1870. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1870 ο Παντελαίος Μνήγος του Ιακώβου και ο Παντελαίος Ζέππος του Ιωάννη.

–1870. Λεύκες 1870, Σεπτεμβρίου 8, Πώληση χωραφιού. Ο Νικήτας Ι. Πούλιος, γεωργός, κάτοικος Τσιπίδου, εμφνίσθηκε στο σπίτι του συμβολαιογράφου Πάρου Νικολάου Μάρκου Ρούσσου, στις Λεύκες, πρωτεύουσα του Δήμου Υρίας, όπου και το γραφείο του, κατά της οδού Αναστάσεως, πωλεί στον Δρυό χωράφι εκτάσεως μιας ζευγαριάς, που γειτονεύει με ιδιοκτησίες Δημητρίου Ανουσάκη και Παναγιάς Ξεχωριανής, και με τον δημόσιο δρόμο, το πωλεί στον Αντώνιο Ν. Παντελαίο αντί 180δρχ. Παρόντες και οι μάρτυρες Εμμανουήλ Μαυραγκάς και Ιωάννης Καλόπλαστος.

–1871. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1871 ο Παντελαίος Κυριάκος του Δημητρίου, ο Παντελαίος Θεόδωρος του Δημητρίου και ο Παντελαίος Ανδρέας του Νικολάου.

–1872. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1872 ο Παντελαίος Αντώνιος του Ιάκωβου, ο Παντελαίος Στέφανος του Μιχαήλ και ο Παντελαίος Θεόδωρος του Φραγκίσκου.

–1873. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1873 ο Παντελαίος Δημήτριος του Γεωργίου γεωργός κάτοικος κοιν. Λευκών. Απεβίωσε το 1949, ο Παντελαίος Μιχαήλ του Νικολάου, ο Παντελαίος Ιωάννης του Γεωργίου και ο Παντελαίος Νικόλαος του Ιωάννη.

–1874. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1874 ο Παντελαίος Νικόλαος του Ιάκωβου, ο Παντελαίος Ευστράτιος του Ιάκωβου, ο Παντελαίος Γεώργιος του Ιωάννη, ο Παντελαίος Ιωάννης του Ζαχαρία και ο Παντελαίος Γεώργιος του Φραγκίσκου.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παντελαίος Αντώνιος του Νικολάου 52 ετών γεωργός.

–1875. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1875 ο Παντελαίος Γεώργιος του Μιχαήλ και ο Παντελαίος Στέφανος του Ιάκωβου.

–1876 Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 70χρονος κάτοικος Νάουσας, Πανταλέος Μάρκος (γεν. 1876) του Μιχαήλ, γεωργός.

–1876. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1876 ο Παντελαίος Μιχαήλ του Δημητρίου, και ο Παντελαίος Γεώργιος του Ιωάννη, μετέπειτα γεωργοί, κάτοικοι Αγγερίας και ο Παντελαίος Δημήτριος του Αντωνίου.

–1876. Σε πίνακα των γάμων που τελέστηκαν το έτος 1876 Φεβ. 1 στις Λεύκες αναφέρεται ότι ο 30χρονος Αντώνιος Καστανιάς του Νικολάου και της Ειρήνης να νυμφεύεται την 27χρονη Φλωρέντζα Παντελαίου του Μοσχονά και της Άννας.

–1876. Σε πίνακα των γάμων που τελέστηκαν το έτος 1876 Απρ. 18 στις Λεύκες αναφέρεται ότι ο 40χρονος Ιάκωβος Παντελαίος του Μοσχονά και της Άννας να νυμφεύεται την 40χρονη Μαρουσώ Λουκή του Ιωάννη και της Γαριφαλιάς.

–1877. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1877 ο Παντελαίος Ανδρέας του Ιωάννη, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Διαγράφει από τον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς το 1950. Ο Παντελαίος Γεώργιος του Ιάκωβου και ο Παντελαίος Αντώνιος του Μιχαήλ.

–1878. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1878 ο Παντελαίος Μιχαήλ του Ιάκωβου και ο Παντελαίος Ιωάννης του Ιάκωβου.

–1879. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1879 ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Δημητρίου.

–1880. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1880 ο Παντελαίος Αθανάσιος του Ζαχαρία, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952. Ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Ιάκωβου και ο Παντελαίος Φραγκίσκος του Γεωργίου.

–1881. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1881 ο Παντελαίος Βασίλειος του Ιάκωβου, ο Παντελαίος Εμμανουήλ του Μιχαήλ και ο Παντελαίος Γεώργιος του Ιάκωβου.

–1882. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1882 ο Παντελαίος Ιωάννης του Μιχαήλ.

–1883. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Νικολάου Παντελαίος (γεν. 1883), ετών 20, γεωργός, άγαμος.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παντελέων Αντώνιος του Αλέξιου, 25 ετών, γεωργός.

–1883. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1883 ο Παντελαίος Μοσχονάς του Νικολάου εισοδηματίας κάτοικος κοιν. Λευκών. Ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Μιχαήλ και ο Παντελαίος Μοσχονάς του Δημητρίου.

–1884. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1884 στην Αθήνα ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Ιάκωβου και ο Παντελαίος Γεώργιος του Ιάκωβου.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι: Παντελαίος Αλέξανδρος του Δημητρίου, 63 ετών, κηπουρός, Παντελαίος Δημήτριος του Αλέξανδρου, 29 ετών, υπηρέτης, Παντελαίος Δημήτριος Νικολάου, 44 ετών, κηπουρός και Παντελαίος Πέτρος του Νικολάου, 36 ετών, γεωργός, κάτοικος Νάουσας. 

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας το 1885 υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Παντελαίος Αλέξανδρος του Δημητρίου 65 ετών κηπουρός από τον Κώστο, Παντελαίος Δημήτριος του Αλεξάνδρου 31 ετών υπηρέτης από τον Κώστο, Παντελαίος Δημήτριος του Νικολάου 46 ετών γεωργός από τον Κώστο και Παντελαίος Πέτρος του Νικολάου 38 ετών γεωργός απο τη Νάουσα.

–1885. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1885 ο Παντελαίος Κυριάκος του Μιχαήλ, ο Παντελαίος Γεώργιος του Νικολάου και ο Παντελαίος Ιωάννης του Μιχαήλ.

–1886. Το 1886 γεννιέται ο Παντελαίος Πέτρος του Ζαχαρία, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952.

–1886. Παντελαίος Αλέξανδρος του Ιάκωβου και Παντελαίος Νικόλαος του Αντωνίου. Έτος γέννησης το 1886 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1887. Παντελαίος Γεώργιος του Μιχαήλ και ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Δημητρίου. Έτος γέννησης το 1887 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1888. Παντελαίος Ιωάννης του Νικολάου και Παντελαίος Θεόδωρος του Λυπράνδου. Έτος γέννησης το 1888 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1889. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Νικολάου Παντελαίος (γεν. 1889), ετών 14, γεωργός, άγαμος.

–1890. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1890 στις Λεύκες ο Παντελαίος Νικόλαος του Ιωάννη και ο Παντελαίος Θεόδωρος του Γεωργίου.

–1891. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 55χρονος κάτοικος Νάουσας, Παντελαίος Μιχαήλ (γεν. 1891) του Ιωάννη, ναυτικός.

–1891. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1891 στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιωάννης του Ιάκωβου.

–1891. Το 1891 γεννιέται ο έμπορος Παντελαίος Γεώργιος του Νικολάου, απεβίωσε το 1953.

–1891. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Νικολάου Παντελαίος (γεν. 1891), ετών 12, μαθητής, άγαμος.

–1891. Το 1891 γεννιέται ο Παντελαίος Ιωάννης του Ιάκωβου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1892. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1892 στις Λεύκες ο Παντελαίος Δημήτριος του Αντωνίου, ο Παντελαίος Γεώργιος του Λυπράνδου και ο Παντελαίος Δημήτριος του Ιωάννη.

–1893. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Λεωνίδας Νικολάου Παντελαίος (γεν. 1893), ετών 10, μαθητής, άγαμος.–1893. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1893 στις Λεύκες ο Παντελαίος Μιχαήλ του Γεωργίου, Παντελαίος Ιάκωβος του Μοσχονά, ο Παντελαίος Μάρκος του Ιάκωβου και ο Παντελαίος Ανδρέας του Κυριάκου.

–1894. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1894 στις Λεύκες ο Παντελαίος Δημήτριος του Λυπράδου, ο Παντελαίος Πέτρος του Γεωργίου, ο Παντελαίος Μιχαήλ του Μνηγού, ο Παντελαίος Αντώνιος του Κωνσταντίνου και ο Παντελαίος Εμμανουήλ του Ιωάννη.

–1895. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1895 στις Λεύκες ο Παντελαίος Γεώργιος (Νόθος) της Αικατερίνης, ο Παντελαίος Θεόδωρος του Στέφανος, ο Παντελαίος Νικόλαος του Κωνσταντίνου, ο Πατελαίος Ιωάννης του Αντωνίου  και ο Παντελαίος Παναγιώτης του Δημητρίου.

–1895. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Θεόδωρος Νικολάου Παντελαίος (γεν. 1895), ετών 8, μαθητής, άγαμος.–1896. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1896 στις Λεύκες ο Παντελαίος Γεώργιος του Μοσχονά και ο Παντελάιος Εμμανουήλ του Αντωνίου, μυλωνάς, ήταν πρόεδρος της 3μελούς διοικούσας επιτροπής των Λευκών, με απόφαση της νομαρχίας Κυκλάδων το 1945.

–1897. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1897 στις Λεύκες ο Παντελαίος Νικόλαος του Στέφανου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Παντελαίος Δημήτριος του Θεόδωρου, ο Παντελαίος Δημήτριος του Ιωάννη και ο Παντελαίος Ιωάννης του Αντωνίου ο οποίος έπεσε υπέρ της πατρίδος κατά την περίοδο 1919-22.

–1897. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαργαρίτα Νικολάου Παντελαίου (γεν. 1897), ετών 6, μαθήτρια, άγαμος.

–1897. Το 1897 γεννιέται ο Παντελαίος Νικόλαος του Στέφανου κτηματίας κάτοικος Παροικιάς.

–1898. Πίναξ του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, εμφαίνων ονοματεπώνυμων μελών της Περιόδου 1ης Ιουνίου 1898 ο Παντελαίος Αντ. Κωνσταντίνος, ο Παντελαίος Ιακ. Στέφανος, ο Παντελαίος Μ. Μιχαήλ, ο Παντελαίος Μ. Κωνσταντίνος και ο Παντελαίος Ι. Νικόλαος.

–1899. Το 1899 γεννιέται ο Παντελαίος Γεώργιος του Μοσχονάς, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952.

–1900. Το 1900 γεννιέται η Ανδριανή Παντελαίου του Λιπράνδου, στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1951 φέρεται παντρεμένη με τον Σκιαδά Δημήτριο.

–1900. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1900 στις Λεύκες ο Παντελαίος Αθανάσιος του Στέφανου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952. Ο Παντελαίος Βασίλειος του Θεόδωρου και ο Παντελαίος Νικόλαος του Δημητρίου.

–1899. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μιλτιάδης Νικολάου Παντελαίος (γεν. 1899), ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1901. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1901 στις Λεύκες ο Παντελαίος Εμμανουήλ του Μοσχονά, ο Παντελαίος Ζαχαρίας του Ιωάννη και ο Παντελαίος Πέτρος του Ιωάννη.

–1902. Το 1902 γεννιέται ο Παντελαίος Κοσμάς του Ιωάννη, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952.

–1902. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1902 στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιάκωβος του Αντωνίου, έπεσε υπερ πατρίδος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο 1919-22. Ο Παντελαίος Χρήστους του Γεωργίου, ο Παντελαίος Ιωάννης του Αντωνίου, ο Παντελαίος Αντώνιος του Θεόδωρου και ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Γεωργίου.

–1903. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1903 στις Λεύκες ο Παντελαίος Γεώργιος του Ανδρέα, ο Παντελαίος Ιάκωβος του Στέφανου και ο Παντελαίος Ιάκωβος του Ευστρατίου.

–1904. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1904 στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιωάννης του Γεωργίου.

–1905. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1905 στις Λεύκες ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Ευστρατίου και ο Παντελαίος Νικόλαος του Κυριάκου.

–1905. Το 1905 γεννιέται ο Παντελαίος Θωμάς του Ιάκωβου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1906. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1906 στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιωάννης του Γεωργίου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Παντελάιος Ευάγγελος του Ιωάννη και ο Παντελαίος Αντώνιος του Θεόδωρου.

–1907. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1907 στις Λεύκες ο Παντελαίος Αντώνιος του Στέφανου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952. Και ο Παντελάιος Γεώργιος του Θεόδωρου.

–1908. Στις 28 Απριλίου 1908 ο 19χρονος μουσικός από την Πάρο Δημήτριος Παρώδης του Νικολάου και της Αργυρώς Πανταλέων [κάτοικοι Πάρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 17χρονη από την Πάρο Αργυρώ Αρκά, του Χρήστου και της Μαρουσας Χανιώτη [κάτοικοι Πάρου.

–1908. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1908 στις Λεύκες ο Παντελαίος Ιάκωβος του Λυπράνδου και ο Παντελαίος Γεώργιος του Θεόδωρου.

–1909. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1909 στις Λεύκες ο Παντελαίος Αντώνιος του Γεωργίου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Παντελαίος Αθανάσιος του Κυριάκου, ο Παντελαίος Ιωάννης του Αντωνίου, ο Παντελαίος Ζαχαρίας του Δημητρίου, ο Παντελαίος Μοσχονάς του Ζαχαρία και ο Παντελαίος Ιωάννης του Αντωνίου.

–1909. Το 1909 γεννιέται ο Παντελαίος Ιάκωβος του Λυπράδου, μετέπειτα γεωργός.

–1910. Το 1910 γεννιέται ο Παντελαίος Ηλίας του Θεόδωρου και ο Παντελαίος Παρασκευάς του Ανδρέα, μετέπειτα γεωργοί και εγγεγραμμένοι στον εκλογικό κατάλογο Αγγελίας του 1947.

–1910. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1910 στις Λεύκες ο Παντελαίος Ευάγγελος του Ιωάννη, ο Παντελαίος Παρασκευάς του Ανδρέα και ο Παντελαίος Νικόλαος του Θεόδωρου.

–1911. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1911 στις Λεύκες ο Παντελαίος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, ο Παντελαίος Ιωάννης του Μνηγού, ο Παντελαίος Εμμανουήλ του Θεόδωρου και ο Παντελαίος Ιωάννης του Ανδρέα.

–1911. Στο εσωτερικό, και συγκεκριμένα στο δυτικό τοίχος του μεταγενέστερου νάρθηκα, του ναού της Μεταμόρφωσης του Χριστού στις Λεύκες, σε μικρή μαρμάρινη εντοιχισμένη λάκα, διαβάζουμε τα εξής: «Ο ιερός ναός του Σωτήρος επισκευάσθη εν ετει 1911 υπό του Γεωργίου Ν. Παντελαίου, όν παρέλαβε εκ του πατρός Νικολάου Γεωργ. Παντελαίου και ιερέως Νικολάου Ρούσσου».

–1911. Κωνσταντίνος Θ. Παντελαίος, ιδιοκτήτης καφενείου στις Λεύκες το 1911.

–1912. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1912 στις Λεύκες ο Παντελαίος Δημήτριος του Μιχαήλ και ο Παντελαίος Εμμανουήλ του Γεωργίου.

–1913. Το 1913 γεννιέται ο Παντελαίος Ιωάννης του Ανδρέα, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1913. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1913 στις Λεύκες ο Παντελαίος Δημήτριος του Ιωάννη, ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Αντωνίου και ο Παντελαίος Θεόδωρος του Ανδρέα.

–1914. Το 1914 γεννιέται ο Παντελαίος Γεώργιος του Πέτρου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952.

–1914. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1914 στις Λεύκες ο Παντελαίος Παρασκευάς του Θεόδωρος και ο Παντελαίος Νικόλαος του Ανδρέα μετέπειτα γεωργοί, κάτοικοι Αγγερίας. Ο Παντελαίος Μιχαήλ του Ιωάννη και ο Παντελαίος Νικόλαος του Ανδρέα.

–1916. Το 1916 γεννιέται ο Παντελαίος Νικόλαος του Θεόδωρος, ο Παντελαίος Νικόλαος του Μιχαήλ και ο Παντελαίος Ιωάννης Θεόδωρος μετέπειτα γεωργοί, κάτοικοι Αγγερίας.

–1916. Στις 30 Ιουνίου 1916 η μέρα ήταν καυτή λόγω του καύσωνα, αλλά και λόγω του πολιτικού διχασμού. Υπενθυμίζω ότι τότε ο Βενιζέλος επιθυμούσε την είσοδο της Ελλάδας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της ΑΝΤΑΝΤ, ενώ ο βασιλιάς Κων/νος επιθυμούσε ουδέτερη στάση. Αυτό είχε σαν επακόλουθο σοβαρές αναταραχές της πολιτικής, αλλά και της κοινωνικής ζωής.

Κάποια στιγμή της ημέρας, ξεσπά πυρκαγιά στο δάσος Τατοΐου για την οποία κατηγόρησαν τους φιλοβενιζελικούς, αλλά ποτέ δεν αποδείχτηκε πως ήταν εμπρησμός. Ο βασιλιάς μπήκε στο αυτοκίνητό του και πήγε να ελέγξει την φλεγόμενη περιοχή. Κάποια στιγμή όμως, οι φλόγες περικύκλωσαν το αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να βγει από αυτό επιχειρώντας να διαφύγει πεζός. Όμως, έπεσε και στραμπούληξε το πόδι του. Κατάφεραν να τον απομακρύνουν απ' τις φλόγες ο τσολιάς Δημήτρης Παντελαίος από τις Λεύκες της Πάρου, ο δεκανέας Αλέξνδρος Αλεξιάδης απ' τη Σαμοθράκη και ο χωροφύλακας Κυριακούλης Καστόρχης.

Όταν ο βασιλιάς ζήτησε από τον Παντελαίο να του πει με ποιον τρόπο μπορεί να τον ανταμείψει, εκείνος απάντησε “με το να σας υπηρετώ για πάντα βασιλιά μου”! Έτσι λοιπόν, ο Παντελαίος εντάχτηκε ισοβίως στην προσωπική φρουρά του βασιλιά!

–1917. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 29χρονος ναυτικός Παντελαίος Παναγιώτης (γεν. 1917) του Μιχαήλ.

–1919. Το 1919 γεννιέται ο Παντελαίος Στέφανος του Γεωργίου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Απεβίωσε το 1949.

–1920. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 27χρονος ναυτικός Παντελαίος Ιωάννης (γεν. 1920) του Μιχαήλ.

–1920. Το 1920 γεννιέται ο Παντελαίος Βασίλειος του Θεόδωρου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1923. Μέλος του Εξωραϊστικού Φιλοδασικού Συλλόγου Λευκών, εν Λεύκαις τη 17 Απριλίου 1923 ο Εμμανουήλ Παντελαίος.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Παντελαίος Παναγιώτης του Ανδρέα, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1924. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παντελαίος Νικόλαος (γεν. 1924) του Γεωργίου, 22 ετών ναυτικός.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Παντελαίος Ιάκωβος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς. Το 1948 διαγράφετε ως ανυπότακτος επιστράτευσης.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Παντελαίος Νικόλαος του Λεοντή, εργάτης και ο Παντελαίος Νικόλαος του Κωνσταντίνου, εργάτης,  κάτοικοι Δήμου Μαρπήσσης.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Παντελέων Στυλιανός του Αλέξανδρου κτηματίας κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Παντελαίος Λυπράνδος του Γεωργίου γεωργός κάτοικος κοιν. Λευκών.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Δημητρίου εργάτης κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Παντελαίος Στέφανος του Δημητρίου υποδηματοποιός κάτοικος κοιν. Λευκών.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Παντελαίος Εμμανουήλ του Λεοντή ναυτικός κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Παντελαίος Νικόλαος του Ιωάννη ιδ. υπάλληλος κάτοικος κοιν. Παροικιάς.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Παντελαίος Ιωάννης του Χρήστου σιδηρουργός κάτοικος κοιν. Λευκών.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Παντελαίος Μάρκος του Φραγκίσκου κάτοικος κοιν. Λευκών.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Παντελαίος Στέφανος του Δημητρίου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Πανταλαίος Στέφανος του Αθανασίου γεωργός κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο κάτοικος της Κοινότητας Μάρπησσας Παντελαίος Νικόλαος του Μιλτιάδη εργάτης και ο Παντελαίος Νικόλαος του Θεόδωρου ναυτικός.

–1931. Το 1931 γεννιέται ο Παντελαίος Αντώνιος του Λεοντή ναυτικός.

–1946. Στην εφημερίδα Φωνή της Πάρου συνήθιζαν οι παριανοί της Αθήνας και του Πειραιά, να βάζουν διαφήμιση για να προσελκύσουν τους συμπατριώτες τους στα μαγαζιά τους, ένα από αυτά τα μαγαζιά το 1946 ήταν το «ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟΝ» του Ιωάννου Νικ. Σκιαδά, οδό Κριεζώτου 3, Ιδιοκτήτην και Αντ. Παντελαίου υπάλληλον, εκ Λευκών.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παντελαίος Κωνσταντίνος του Νικολάου 57 ετών εργάτης, ο Παντελαίος Θεόδωρος του Νικολάου 50 ετών ναυτικός, ο Παντελαίος Λεοντής του Νικολάου 50 ετών κουρεύς, ο Παντελαίος Γεώργιος του Νικολάου 54 ετών ανάπηρος, ο Παντελαίος Μιλτιάδης του Νικολάου 45 ετών γεωργός και ο Παντελαίος Νικόλαος του Αντωνίου 85 ετών γεωργός.

–1949. Στο ναό της Υπαπαντής στις Λεύκες στην εικόνα της Αγίας Θεοκτίστης, κάτω αριστερά η επιγραφή: «Αφιέρωμα Χρίστου Παντελαίου», και δεξιά «Α. Βασιλάκης, 1949».

–1951. 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Μαρπήσσης: Εψήφισαν άρρενες 240 και θήλεις 45. Έλαβον ψήφους: Συνδυασμός 1^ος Αντώνιος Ν. Τσιγώνιας 182, Ιωάννης Γ. Τζιώτης 151, Ανδρέας Α. Στέλλας 135, Λεόντιος Ν. Παντελαίος 133 και Σταύρος Ν. Φραντζής 128.

Συνδυασμός 2^ος Δημ. Ν. Τσαντουλής 76, Δημ. Α. Μελανίτης 72, και Εμμ. Σταύρος Μελανίτης 70.

Μεμονωμένοι Βασίλειος Ε. Αλιπράντης 150, Νικ. Δ. Χερουβείμ 120, Άγγελος Ν. Τσιγώνιας 94.

Εξελέγησαν οι κ.κ. Αντ. Ν. Τσιγώνιας, Ιωάννης Γ. Τζιώτης, Βασίλειος Εμμ. Αλιπράντης, Ανδρ. Α. Στέλλας και Λεοντής Ν. Παντελαίος.

–1951. Πρόεδρος της κοινότητας Λευκών ο Νικόλαος Φρ. Περράκης το 1951-54. Στις 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Λευκών: Εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας: Νικόλαος Φραγκ. Περάκης με ψήφους 240 επί ψηφισάντων 287, Παντελαίος Πέτρος 215, Παντελαίος Αντ. Εμμ. 198, Κοντός Τζανέτου Κωνσταντίνος 178, Καπούτσος Αντ. Μπενέτος 146, Βιντζηλαίος Π. Ιωάννης 100. Εκ των άλλων υποψηφίων έλαβαν ψήφους: Ηλίας Ανδρ. Ζουμής 97, Ανδρ. Ιωάν. Χανιώτης 90, Εμμ. Βασ. Ραγκούσης 74 και Γεώργιος Νικήτα Χανιώτης 59. –1951. Πρόεδρος της κοινότητας Λευκών ο Νικόλαος Φρ. Περράκης το 1951-54. Στις 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Λευκών: Εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας: Νικόλαος Φραγκ. Περάκης με ψήφους 240 επί ψηφισάντων 287, Παντελαίος Πέτρος 215, Παντελαίος Αντ. Εμμ. 198, Κοντός Τζανέτου Κωνσταντίνος 178, Καπούτσος Αντ. Μπενέτος 146, Βιντζηλαίος Π. Ιωάννης 100. Εκ των άλλων υποψηφίων έλαβαν ψήφους: Ηλίας Ανδρ. Ζουμής 97, Ανδρ. Ιωάν. Χανιώτης 90, Εμμ. Βασ. Ραγκούσης 74 και Γεώργιος Νικήτα Χανιώτης 59.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Παντελαίου Άννα, όνομα συζύγου Παναγιώτης, όνομα πατρός Γρηγόριος Μαλαματένιος.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΩΣΤΟΥ: Εξελέγησαν οι κ.κ. Αναστ. Γ. Ρούσσος με 76 ψήφους, Αναστ. Εμμ. Ρούσσος με 66, Παντελαίος Αντ. Παντελής με 56, οι Ζουμής Ι. Γεώργιος και Χερουβείμ Κ. Νικ. Έλαβον έκαστος 51.

–1959. 5 Απριλίου 1959 ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΙ ΕΚΛΟΓΑΙ ΣΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ. - Εις τον μόνον κατελθόντα Συνδυασμόν εξελέγησαν κατά σειρά επιτυχίας οι εξής:

Προμηθεύς Γκίκας με 214 ψήφους, Ανδρέας Ι. Κονταράτος με 209, Χρ. Στέλλας 90, Χρ. Παντελαίος 76, Εμμαν. Παντελαίος 60, Εμμ. Ραγκούσης 47 και η κ. Αννέζα Αρκουλή 35, οι οποίοι θα αποτελέσουν και το Κοινοτ. Συμβούλιον. Αναπληρωματικοί: Νικ. Θεολ. Αλιπράντης 32, Δημ. Ραγκούσης 30, Νικ. Καντιώτης 28, Ιωάν. Π. Καστανιάς 27 και Φραγκ. Ραγκούσης 26.

 

–Παντελέοντας: ίσως από παραφθορά της οικογένειας Παντελαίου. Το 1886 ο τελευταίος Παντελέοντας μετοικεί στην Ερμούπολη της Σύρου.

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Πέτρος Παντελέοντας.

–1821. Στο ξύλινο συρόμενο πέτασμα της Ωραάς Πύλης, στο ναό της Αγίας Παρασκευής στις Λεύκες,  εικονίζεται ο Μυστικός Δείπνος, ενώ στη θύρα της προθέσεως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Και στις δύο αυτές ζωγραφικές απεικονίσεις, υπάρχει η επιγραφή: 1821 Δεκέμβρι. Μνήσθηει Κύριος ο Θεός των δούλων του Θεού, Θεοδώρου, Κυριακής, εν τη επουρανίω αυτού βασιλεία. Διά συνδρομής και δαπάνης Αντωνιου Παντελέοντος και της συμβίας αυτού Μαρίας.

–1825. Ο ιερέας και πνευματικός Ιωάννης Χανιώτης υπογράφει έγγραφο κατοίκων Λευκών στις 5 Νοεμβρίου 1825 που αφορά τον ιερέα Νικόλαο Παντολέοντα.

–1886. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 35χρονος καφεπώλης Αντώνιος Πέτρου Πανταλέοντος, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 22 Ιανουαρίου 1886.

 

–Παντελής: Ονομαστικό, πατρωνυμικό επώνυμο.

–1755. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυρείται ο κάτοικος Κεφάλου Ιωάννης Παντελής.

–Παντελούφης:

–1775. Προικός 25 Οκτ. 1775, Τσιπίδος, δύο ξωμανδριά με κουντουριδιες συμπλιος Γιωργάκης Παντελούφης.

–1806. Κατάλογος κινητής και ακίνητης περιουσίας της Παναγίας Ξεχωριανής 15 Σεπτ. 1806. χωράφι έτερη ελαίας εις του Παντελούφη του Γεώργιου.

–1818. Κατάλογος της ακίνητης περιουσίας της Παναγίας Ξεχωριανής 16 Απρ. 1818, μίαν ελαίαν εις τα Τρία Εκκλησίδια στου Ιωάννου Πανταλούφη από πάνω.

–1827. Ποσότης των χρεών της Επανάστασης του χωριού Κηπίδου (Μάρπησσας) τα οποία χρεωστούνται το 1827: Αυγούστου 14 με ομολογίας

Πέτρου Μάτσα Μαυρογένους γρ.3400

Παναγιώτου Δ. Δημητρακοπούλου γρ. 400

Γεωργίου Βιτσαρά γρ. 350

Ιωάννου Παντελούφη γρ. 500

Βήτου Τράντα γρ. 600

Ζαμπέτας Δ. Φραγκή γρ. 270 (ίσως Φραντζή).

Τόσα οποίως χρεωστούντας εις διαφόρους ως τον κατάλογον επαροιστάσαν; οι κάτοικοι του ρηθέντος χορίου.

Το χρέος του χορίου Κηπίδου γρ. 6452

 

–Παντζής: Γεννάρχης της οικογένειας Παντζή της Πάρου ο Ηλίας Παντζής ο οποίος παντρεύτηκε την Ανδριανή Ν. Δρακάκη.

–1945. Γεννιέται το 1918 η Ανδριανή Δρακάκη του Νικολάου και της Καλυψώς. Σύζυγός της ο Παντζής Ηλίας. Τέκνα τους η Φώτω (1945), η Νίκη (1947) και ο Δημήτριος Η. Παντζής (1949).

–1947. Γεννιέται το 1918 η Ανδριανή Δρακάκη του Νικολάου και της Καλυψώς. Σύζυγός της ο Παντζής Ηλίας. Τέκνα τους η Φώτω (1945), η Νίκη (1947) και ο Δημήτριος Η. Παντζής (1949).

–1949. Γεννιέται το 1918 η Ανδριανή Δρακάκη του Νικολάου και της Καλυψώς. Σύζυγός της ο Παντζής Ηλίας. Τέκνα τους η Φώτω (1945), η Νίκη (1947) και ο Δημήτριος Η. Παντζής (1949).

 

–Πάντημος: Βλέπε Πάντιμος

 

–Παντιάς:

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παντιάς Ιωάννης του Παντιά, 78 ετών, ναυτικός, κάτοικος Σύρου.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παντιάς Ιωάννης του Παντιά, 80 ετών, ναύτης από τη Νάουσα.

 

–Παντίκος:

–1755. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυρείται ο κάτοικος Δραγουλά Χρουσής Παντίκος.

 

–Παντιλέος: βλέπε Παντελαίος.

 

–Πάντιμος ή Πάντημος ή Παντάμος: Ίσως πατριδωνύμιο, από την Πάτμο.

–1738. Μαρτυρία υπερασπίσεως συμπατριώτη τους ιερέα Φραγκίσκου Νταβερόνα προς τον καπουδάν πασά (για αντίδραση στην συγκέντρωση της φορολογίας), κατά τη Γενική Συνέλευση από τα κοινά της Πάρου, της 16 Ιουλίου 1738, υπογράφει ο Γεώργιος Πάντιμος από το κοινό της Νάουσας Πάρου.

–1739. Σε προικοσύμφωνο (Νάουσα 22 Φεβρ. 1739) του Λευτέρη Πάντιμου και Αννέζας Καρποδίνη. «Ο Σταμάτης Καρποδίνης δίδει στην κόρη του Αννέζα τις εικόνες … Ο Παντιμος δεν προσφέρει». (ΕΒΕ, Ξ 665)

–1754. Σε Πωλητήριο έγγραφο στη Νάουσα 22 Σεπτ. 1754, ο ηγούμενος της Μονής Αγ. Ανδρέα Μελέτιος πωλεί «ένα χωράφι κείμενον εις τόπον θέσιν της Καρδιώτισσας πλησίον Μαρία του ποτέ Ιωάννη Πάντιμου και στράτα κοινή, η οποία στράτα το χωρίζει από του προηγούμένου Μακαρίου Μαλατέστα».

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 35χρονος εργάτης Πάντημος Αντώνιος.

–1863. Στις 1 Μαρτίου 1863 ο 26χρονος κηπουρός από την Πάρο Παντάμος Αριστείδης του Αντωνίου και της Βασιλικής, παντρεύεται στην Ερμούπολη την επίσης παριανή 20χρονη Φραντζέσκα Βαβανού, του Νικολάου και της Ελένης.

 

–Παντολέων: ίσως παραφωνία του επωνύμου Παντελαίου.

–1829. Μοναχός Παντολέων Νικόδημος μαρτυρείται σε έγγραφο Λευκών στις 5 Δεκεμβρίου 1829.

 

–Πάντος:

–1895. Στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952 είναι εγγεγραμμένη η Ελένη Πάντου, έτος γέννησης 1895, όνομα πατρός Αθανάσιος Πάντος, όνομα συζύγου Γεώργιος Ραγκούσης.

 

–Παντουάνος ή Παντουβάνος ή Παντουβάνης: Επώνυμο ιταλικής καταγωγής, προέρχεται από την πόλη Πάδουη>Πάδοβα>Πάντοβα. Λόγο βενετσιάνικης διαλέκτου έχουμε πολλές φορές τροπές του ο σε ου κλπ.

Στον Άγιο Νικόλαο τον Αρρανό, στο Καινούργιο πηγάδι Παροικιάς, στο μαρμάρινο υπέρθυρο της δεξιάς εισόδου του νάρθηκα, είναι χαραγμένη η αχρονολόγιτη επιγραφή: «Ανακαινίσθη εκ βάθρων ουτος ο θίος κ(αι) πάντιμος ναός του (εν|αγ)ίεις Νικολάου δια συνδρομής και εξόδου Ματθέου Παντουβάν(ου) και συμβίας αυ(τού)…».

–1658. Ιερέας Αναστάσιος Παντουβάνος υπογράφει χρεωστική ομολογία των ιερέων της Παροικιάς στις 31 Μαΐου 1658.

–1672. Σε αίτημα των παριανών προς τον προϊστάμενο της γαλλικής επαρχίας Πατέρα της Καθολικής Εκκλησίας  Jacques Dinet για να ζητήσουν πατέρες της καθολικής εκκλησίας να έρθουν στην Πάρο. «Ταπεινοπρεπώς παρακαλούμεν την πανοσιώτη σας, ωσάν προηγούμενος οικουμενικός και πατριάρχης της αγίας και υπέρ ενδόξου συντροφιάς υου ιησού να συγκλύνη εις το να μας έλθουν ωδε εις τον τόπον μας πατέρες δια να κατοικήσουν εδώ έως εις τα άλλα νησιά δια να ημπορέσωμεν και ημείς να λάβωμεν εκείνη την βοήθειαν και ωφέλειαν της ψυχής μας μαζί κα την επιστήμην δια τους μεταγεναστέρους μας, επειδή ξεύρωμεν καλότατα ότι πως η πανοσιώτησας και η τρισκία της όλα ο σκοπός και ο πόθος αλλο δεν είναι εις όλα τα πάντα μόνον να γυρέψετε την μεγαλύτερην δόξα του Θεού και της σωτηρίας των ψυχών εις κάθε τόπον όπου ευρίσκονται…»

Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: + Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.

Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατοίκων της Νάουσας μεταξύ άλλων και ο Νικόλαος Παντουάνος.

 

–Παντουβάνος: Βλέπε Παντουάνος.

 

–Παντουλής:

–1860. “αποδημούντες κληρούχους” του 1860 (σε παρένθεση ο τόπος αποδημίας)

Δημήτριος Ι. Παντουλής - Μαρπίσσης (Αθήνα)

Μπενέτος Ι. Σκιαδάς - Μαρπίσσης (Αθήνα)

Σπύρος Περγαντής - Ναούσης (Αθήνα)

Πέτρος Ι. Πατέλης - Πάρου (Αθήνα)

Αχιλλεύς Ι. Φαρουλός - Πάρου (Κων/πολη)

Ανδρέας Μ. Τριαντάφυλλος - Πάρου (Άγνωστος)

Αντώνιος Ελευθ. Καδής - Πάρου (Αλεξάνδρεια)

Δημήτριος Μ. Λεοντής - Πάρου (Κων/πολη)

 

–Παντούρας: Πρόσφυγες

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Θεόδωρος Παντούρας 30 ετών μυλωνάς.

 

–Πανώριος ή Πανόριος ή Πανόργιος ή Πανόρμιος: Μονοκλαδική οικογένεια με καταγωγή από Σίφνο όπως και ο Τηνιακός κλάδος. Σύνθετο επώνυμο από το Παν-ωραία.

–1816. Ίσως ο Γενάρχης των Πανώριων της Πάρου ο Νικόλαος Α. Πανώριος γεννημένος το 1816, με καταγωγή από την Σίφνο.

–1842. Προικοσύμφωνο Στέφ. Ρούσσου (Γυαλιστή) και Χαδούσας Νικ. Χανιώτου, της οποίας μητέρα ήταν η Μαρίνα Ν. Χανιώτου (Λεύκες 30 Νοεμ. 1842) «Μίαν χαμόγαιον οικίαν με τον άνωθεν αυτής αέρα και με το συνεχόμενον μ’αυτήν ήμισυ κηπάριον, κειμένην εντός της κωμοπόλεως Λευκών Του Δήμου Μαρπήσσης της Πάρου, κατά την θέσιν του Κερκουλά το Στενό και συνορευομένην εις μέν την οικίαν η ετέρα οικία της αναφερόμενης Μαρίνας, εις δε το κηπάριον το έτερον ήμισυ κηπάριον, της αδερφής της Καλής συζύγου Νικολάου Πανόργιου».

–1844. Το 1844 γεννιέται στις Λεύκες ο Πανόριος Λεωνίδας του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1845. Το 1845 γεννιέται στις Λεύκες ο Πανόριος Γεώργιος του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος κεραμικός Πανόργιος Νικόλαος.

–1855. Το 1855 γεννιέται στις Λεύκες ο Πανόριος Δημήτριος του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1869. Το 1869 αναφέρεται ο εφημέριος της Αγίας Τριάδας Λευκών ο οικονόμος Πανόρμιος Κωνσταντίνος.

–1869. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1869 ο Πανόριος Ιωάννης του Κωνσταντίνου.

–1873. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1873 ο Πανόριος Νικόλαος του Λεωνίδα και ο Πανόριος Νικόλαος του Ιωάννη.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Υρίας του 1875, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πανόριος Γεώργιος του Νικολάου, 25 χρονών ξυλουργός. Όπως και ο Πανό(γ)ιος Ιωάννης του Νικολάου, 39 ετών, γεωργός.

–1883. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1883 ο Πανόριος Νικόλαος του Δημητρίου.

–1890. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1890 στις Λεύκες ο Πανόριος Εμμανουήλ του Δημήτρίου.

–1895. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1895 στις Λεύκες ο Πανόριος Ιάκωβος του Δημητρίου.

–1895. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 28 ετών θαλαμηπόλος Νικόλαος Κων. Πανώριος έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 28 Ιανουαρίου 1895.

–1896. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1896 στις Λεύκες ο Πανόριος Λεωνίδας του Νικολάου.

–1898. Πίναξ του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, εμφαίνων ονοματεπώνυμων μελών της Περιόδου 1ης Ιουνίου 1898 ο Πανώριος Ν. Δημήτριος.

–1902. Στις 7 Ιανουαρίου 1902 ο 35χρονος θαλαμηπόλος ατμόπλοιου από την Πάρο Νικόλαος πανώριος του Κωνσταντίνου [ιερεύς] και της Κυριακής Ραγκούση, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 30χρονη από την Σύρο Άννα Βαρδάκα, του Αντωνίου και της Βασιλικής.

–1903. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1903 στις Λεύκες ο Πανόριος Καπαρός του Νικολάου.

–1906. Το 1906 πεθαίνει ο εφημέριος Αγίας Τριάδας Λευκών οικονόμος Κωνσταντίνος Πανώριος.

–1925. Διδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς κατά την περίοδο 1925 η Μαρία Πανωρίου.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Πανώριος Βασίλειος του Εμμανουήλ γεωργός κάτοικος κοιν. Λευκών.

–1934. Στέφανος Ε. Πανώριος. Γεννήθηκε στις Λεύκες το 1934 και διατέλεσε για πολλά χρόνια πρόεδρος του συλλόγου Λευκιανών Αθήνας.

 

–Παξιμάδης: Παρωνυμικό επώνυμο. Ιερέας από την Νάξο. 

–1684. Ο ιερέας Αντώνιος Παξιμάδης από τη Νάξο υπογράφει στις 12 Ιουλίου 1684 το ποντίκιο της Ξεχωριανής.

 

–Πάος: Βλέπε Μπάος

 

–Παπαβασιλείου: Σύνθετο, παρωνυμικό επώνυμο (Παπα+Βασίλης). Η οικογένεια Παπαβασιλείου που συναντάμε στη Νάουσα από τις αρχές της δεκαετία του 1980 έχει καταγωγή από τα Τρίκαλα. Η παλαιοτέρα από την Αθήνα.

Το αρχοντικό των Μαυρογένηδων, σήμερα Παπαβασιλείου

Στην παλιά αγορά, στο ύψος του κάστρου δεσπόζει ένα από τα αρχοντικά των Μαυρογένηδων, σήμερα Παπαβασιλείου.

Αυτό το Μαυρογεναίϊκο αρχοντικό  του 17ου αιώνα, έχει πίσω ένα αίθριο το οποίο σήμερα όλο το ακίνητο ανήκει στην οικογένεια Παπαβασιλείου. Τα πίσω παράθυρα πλαισιωμένα με μάρμαρο είναι μικρότερα των υπολοίπων παραθύρων του σπιτιού και έχουν το μονόγραμμα Μ.Μ. που σημαίνει Μαύρος Μαυρογένης.

Στα τέλη του 18ο αιώνα το σπίτι περιήλθε στον Ζωρζάκη Μάτζα-Μαυρογένη και από εκεί στον γιό του Πετράκη Μάτζα-Μαυρογένη ο οποίος είχε νυμφευθεί την Μαργαρίτα Μαρκοπολίτη. Πατέρας της ο Φιλικός και Προεστός από τη Νάξο Μάρκος Πολίτης (Μαρκοπολίτης). Ένα από τα παιδιά τους, ο Μάρκος Μάτσας-Μαυρογένης θα είναι ο επόμενος ένοικος του αρχοντικού.

Έως το 1930, στα αρχοντικά της Πάρου κατοικούνταν και τα ισόγεια και είχαν και τα  ανώγια με εσωτερική σκάλα.

Το 1828 πεθαίνει η μάνα του Δήμαρχου Παροικιάς Μάρκου Μάτσα-Μαυρογένους, Μαργαρίτα, η οποία είναι ενταφιασμένη στο προαύλιο της Εκατονταπυλιανή. Λίγο πριν τον θάνατό της στα 1828 την επισπεύτηκε ένας νέος δημοσιογράφος ονόματι Νικόλαος Δραγούμης με καταγωγή από την Άνδρο, ο οποίος ήθελε να πάει να δει το σπήλαιο της Αντιπάρου. Η «γριά Μαυρογένησα» (Μαργαρίτα Μάτσα-Μαυρογένη), τον δέχτηκε στο ισόγειο, ο οποίος θαύμασε τα ρούχα της «γριάς» η οποία του είπε: «α… αυτά που φορώ τώρα πρόχειρα στο σπίτι δεν είναι τίποτα…» λέει λοιπόν στην κόρη της «… να πάς επάνω να φορέσεις τα ρούχα μου τα καλά» πήγε πάνω, τα φόρεσε και κατέβηκε και λέει ο δημοσιογράφος: «…μέτρησα 16 κομμάτια, διότι υπήρχαν μπουστομάνικα, πράγματα, θάματα…».

Ο γιός και τότε δήμαρχος Παροικιάς Μάρκος Μάτζας-Μαυρογένης είχε χτυπήσει εκείνη την εποχή το πόδι του και δεν μπόρεσε να πάει μαζί με τον δημοσιογράφο στην Αντίπαρο, παρόλα αυτά του έδωσε ζώα, σχοινιά, δάδες και ανθρώπους. Έφτασαν στην Πούντα, άνοιξαν τις πόρτες της εκκλησίας που ήταν το συνθηματικό ώστε να έρθει ο βαρκάρης από απέναντι. Πήγε, είδε το σπήλαιο, το θαύμασε και επέστρεψε στην Αντίπαρο. Εκείνη την εποχή οι Αντιπαριώτες ήταν σε μια υποβαθμισμένη κατάσταση, πήγε λοιπόν σε ένα μακρόστενο καφενέ σκοτεινό που κάπνιζαν όλοι τσιμπούκι και ναργιλέ, όπως το περιγράφει, και τους ζήτησε αν έχουν κομμάτια από τους σταλαγμίτες του σπηλαίου και παρουσιάστηκε μόνο ένας. Όταν οι υπόλοιποι Αντιπαριώτες είδαν ότι αυτά έχουν λεφτά μαζεύτηκαν όλοι και του έφεραν πάρα πολλά κομμάτια. 

Το αρχοντικό στην συνέχεια περιήλθε από προίκα στους Δημητρακόπουλους όταν ο Δημήτριος Δημητρακόπουλος νυμφεύτηκε την Μαρουσώ Μαυρογένους οι οποίοι στην συνέχεια  έδωσαν το αρχοντικό αυτό προίκα στην κόρη τους Αργυρό Δημητρακοπούλου (1836-1905), όταν νυμφεύθηκε τον Αθανάσιο Παπαβασιλείου, ιατρό και Δήμαρχο Παροικιάς (1834-1906), από διακεκριμένη αθηναϊκή οικογένεια. Τέκνα αυτών ο Αντιστράτηγος  Ιπποκράτης Παπαβασιλείου (1868-1940). Ο ιατρός δερματολόγος Δημήτριος Παπαβασιλείου (1863-1938), ο στρατηγός και υπουργός των Ναυτικών επί Μεταξά, Όθων Παπαβασιλείου (1872-1953) και ο Σωκράτης Παπαβασιλείου όπου ήταν μεταλλειολόγος. Είχε δουλέψει στη σμύριδα και επίσης βουλευτής και γερουσιαστής με τον Βενιζέλο. Είχε παντρευτεί στη Νάξο την Έλλη Σοφικίτου από το Σαγκρί και το εξοχικό τους σπίτι «το σπίτι της Έλλης» έξω από τη Χώρα, το δώρισαν στο Δήμο όπου σήμερα στεγάζει νηπιαγωγείο και αποτελεί πλέον τοπωνύμιο "πάμε στην Έλλη".

Το σπίτι αυτό ανήκει μέχρι σήμερα στην οικογένεια Παπαβασιλείου.

Άλλο ένα χαρακτηριστικό του σπιτιού αυτού είναι ότι μπορεί να άλλαξε πολλά επώνυμα στην πορεία των αιώνων όμως ποτέ δεν πουλήθηκε άλλα περιήλθε από γενιά σε γενιά.

Στην δεξιά πλευρά της εισόδου βρίσκεται εντειχισμένο μάρμαρο με την επιγραφή «ΟΙΚΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ 1641» δηλώνοντας το έτος κτήσης, ενώ στο μπαλκόνι το μονόγραμμα ΑΠ (Αθανάσιος Παπαβασιλείου) στον οποίο περιήλθε το σπίτι έπειτα από σχεδόν δυο αιώνες. Στην κύρια πόρτα εισόδου η μεταλλική επιγραφή «ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ»   

–1834. Διακεκριμένη οικογένεια από την Αθήνα. Γενάρχης των Παπαβασιλείου της Πάρου ο Αθανάσιος Παπαβασιλείου ιατρός και Δήμαρχος Παροικιάς (1834-1906) ο οποίος νυμφεύθηκε την παριανή Αργυρό Δημ. Δημητρακοπούλου (1836-1905). Τέκνα αυτών ο Αντιστράτηγος Ιπποκράτης Παπαβασιλείου (1868-1940). Ο ιατρός δερματολόγος Δημήτριος Παπαβασιλείου (1863-1938) και ο στρατηγός υπουργός Όθων Παπαβασιλείου (1872-1953). Όλα τα τέκνα γεννημένα στην Πάρο.

–1863. Δημήτριος Παπαβασιλείου (1863-1938) του Αθανασίου (1834-1906), ιατρός δερματολόγος, σύζυγός του η Μαρία Καποδίστρια. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Αθανάσιο Παπαβασιλείου Αξιωματικό Π.Ν. σύζ. Μαρία Π. Κρίσπη και τον Ανδρέα Δ. Παπαβασιλείου τραπεζικό, σύζ. Ουρανία Σβορώνου. Απέκτησαν έναν γιό τον Δημήτριος Παπαβασιλείου δικηγόρο.

–1865. Σωκράτης Παπαβασιλείου (Πάρος 1865 - Αθήνα 1947) ήταν γιός του ιατρού και δήμαρχου Πάρου Αθανάσιου Δ. Παπαβασιλείου. Ορυκτολόγος, βουλευτής, γερουσιαστής. Σύζυγός του η Έλλη Σοφικίτου.

–1868. Ιπποκράτης Αθαν. Παπαβασιλείου. Γεννήθηκε στην Παροικιά, στις 28 Οκτωβρίου 1868. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, απ’ όπου αποφοίτησε στις 5-8-1889 ως ανθυπολοχαγός μηχανικού και έκανε μετεκπαίδευση στο Βερολίνο. 

Μετείχε στους πολέμους 1897, 1912-1913, αλλά το όνομα του έχει συνδεθεί με την κήρυξη του πολέμου 1940, αφού υπόγραψε το ιστορικό έγγραφο και μάλιστα την ημέρα των γενεθλίων του. 

Διετέλεσε επιτελάρχης της 2ης Μεραρχίας, επιτελάρχης του Α’ Σώματος Στρατού, κ.α. Χάρη στις ικανότητες του που τον διέκριναν, έφθασε στο βαθμό του αντιστράτηγου και κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της Ελλάδας από το Ιωάννη Μεταξά (1936-1941), διατέλεσε υπουργός Ναυτικών. Σε αυτόν οφείλεται η εκπόνηση τοπογραφικών χαρτών και στρατηγικών μελετών, που υπήρξαν πολύτιμα για την προετοιμασία της Ελλάδος για τον πόλεμο του 1940-41 αλλά και κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Λόγω της ιδεολογίας του βρέθηκε εξόριστος αρκετές φορές εκτός ή εντός Ελλάδος και φυλακίστηκε στην κατοχή από τους Γερμανούς. Ήταν παντρεμένος με την Αλεξάνδρα Ευγενίδου, με την οποία απόκτησαν, τον Δημήτριο και την Αργυρώ. 

Το πατρικό του βρίσκεται στην οδό «Λοχαγού Κορτιάνου», αρχοντικό χτισμένο το 1600, ιδιοκτησία οικογένειας Μαυρογένη, που ήταν το γένος της μητέρας του. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 16 Οκτωβρίου 1951 σε ηλικία 83 ετών.

–1872. Όθων Παπαβασιλείου (Πάρος 1872 – Αθήνα 1953) Ναύαρχος, ήταν γιός του ιατρού Αθανάσιου Δ. Παπαβασιλείου (1834-1906). Είχε παντρευτεί δύο φορές. Η 1^η του σύζυγος ήταν η Αικατερίνη Αργυροπούλου και η δεύτερη η Λίκα Σαχτούρη. Απέκτησε δύο παιδιά, τον Αθανάσιο Ο. Παπαβασιλείου Αξιωματικό Π.Ν. και την Αργυρώ Παπαβασιλείου (σύζ 1^ος Κων. Ιμπριάλος, σύζ. 2^ος Ιωάν. Τσαούσης).

–1901. (εφ. Αιγαίον, Σεπτ. 1901). Τον Σεπτέμβριο του 1901 θα αφιχθεί «εξ Αθηνών ο έγκριτος ιατρός συμπολίτης κ. Δημήτριος Α. Παπαβασιλείου».

–1903. Στις 19 Ιουλίου 1903, ο αξιωματικός Ιπποκράτης Παπαβασιλείου επιστρέφει στη Πάρο από την Γερμανία λόγω του θανάτου της μητέρας τους. Το υποδέχθηκε ο αδερφός του Δημήτριος.

–1903. Στην 1^η Νοεμβρίου 1903 διευθυντής της Σμύριδος Νάξου ο παριανός Σωκράτης Παπαβασιλείου. 

–1904. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1904 πέθανε στις 5 το απόγευμα σε ηλικία 75 ετών ο ιατρός Αθανάσιος Βασ. Παπαβασιλείου. Από το 1867 και εξής είχε διατελέσει δήμαρχος Πάρου και από το 1880 πρόεδρος του δημοτικού Συμβουλίου. Η σύζυγός του Αργυρώ, κόρη του Δ. Δημητρακόπουλου, είχε πεθάνει τον Ιούλιο του 1903.

–1904. Συνεστήθη επιτροπή υπό την προεδρία του Δημάρχου Πάρου κ. Πέτρου Μπάου προς επισκευήν –δημοτική δαπάνη- του μνημείου των κατά το έτος 1833 πνιγέντων Γάλλων ναυτών του πολεμικού πλοίου Superb, αποτελούμενη εκ των κ.κ. Π. Δημητρακόπουλου, Κ.Ν. Κονδύλη, Σταμ. Ζ. Καμπάνη, Όθ. Παπαβασιλείου και Νικηφ. Γ. Κυπραίου. («Αιγαίον» 10 Απριλίου 1904).

–1904. Τον Οκτώβριο του 1904 «απήλθεν εις Αθήνας ο έγκριτος υπολοχαγός του μηχανικού και εις το Γενικόν του Στρατού Επιτελείον τοποθετηθείς κ. Ιπποκράτης Αθ. Παπαβασιλείου, επί τετραετίαν όλην εκπαιδευθείς εις την εν Βερολίνω Στρατ. Ακαδημίαν» (εφ. Αιγαίον, 3 Οκτ. 1904).

–1911. Σωκράτης Αθ. Παπαβασιλείου, 1911 υφηγητής της γεωλογίας και ορυκτολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο και διευθυντής της Ναξίας Σμύριδος. Έκανε μεταπτυχιακά σεισμολογίας στην Ευρώπη, διετέλεσε προϊστάμενος του Αστεροσκοπείου Αθηνών και Γραμματέας του Υπουργού των Οικονομικών επι Τρικούπη. Γιός του Δημάρχουν Παρίων Αθανασίου Παπαβασιλείου.

–1929. Γεννιέται στην Σ¨αμο το 1929 ο Δήμης (Δημήτρης) Ανδρ. Παπαβασιλείου, ποιητής, γόνος της γνωστής έξοχης οικογένειας της Παροικιάς.

 

–Παπαβίκης:

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο … Παπαβίκης.

 

–Παπαγιάκομος: Επίθετο επάγγελμα-παρατσούκλι= Παπα Ιάκωβος. Καταγωγή από Σύρο, έτος 1984.

 

–Παπαγιάννενας: Επαγγελματικό πατριδωνύμιο αυτό το επώνυμο.

–1710. Αμπέλι φυτειά στο Τουρλομπερέτη σύμπλιος Ανδρουλιός Παπαγιάννενα.

–1732. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1732, αναφέρεται ο Ανδρουλής Παπαγιάννενας.

–1733. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1733, αναφέρεται ο Ανδρουλής Παπαγιάννενας.

–1734. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 18 Ιανουαρίου 1734, αναφέρεται ο Ανδρουλής Παπαγιάννενας.

–1736. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 22 Ιανουαρίου 1736, αναφέρεται ο Ανδρουλής Παπαγιάννενας.

–1737. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς την 1η Μαρτίου 1737 αναφέρεται ο Αντώνης Παπαγιάννενας.

–1737. Αμοιβαία διαθήκη συζύγων της 30 Ιουλίου 1737 στην Παροικιά της κυρά Ζαμπέτας συμβίας Ανδρουλή Παπαγιάννενου της έτυχε θάνατος του ανδρός της, αναφέρεται ο αδερφός της Αντωνάκης.

–1741. Τα κοινά της Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 20 Ιουλίου 1741, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους άρχοντα Νικόλαου Μαυρογένη, εναντίων των συκοφαντών κατοίκων της Νάξου, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνεργασία με τους πειρατές, υπογράφει και ο Ανδρουλής Παπαγιάννενας.

–1743. Εκλογή κατά τη Γενική Συνέλευση «επιτρόπου και προβλέπτη» απεσταλμένου από τα κοινά της Πάρου, στις 20 Φεβρουαρίου 1743 αναφέρεται ο παπά Ανδρουλής Παπαγιάννενος.

 

–Παπαδάκης ή Παππαδάκης: Επίθετο παρατσούκλι. Κοινότυπο σε πολλά μέρη της Ελλάδας, κυρίως με καταγωγή από την Κρήτη. Οι Παπαδάκηδες της Πάρου είναι πολύκλαδη οικογένεια. Ο κλάδος του αγωνιστή του 1821 Ιωάννη Παππαδάκη συνεχείζει από θηλυγωνία με την οικογένεια Μπαρμπαρήγου όπου φέρουν το παρωνύμιο Παπαδάκης.

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Παππαδάκης Ιωάννης (Μ.Υ.16688) Υπαξιοματικός Α’ τάξης.

–1827. Τον Αύγουστο του 1827 ο Αϊβαλιώτης ναυτικός Παναγιώτης Ιντζές, ιδιοκτήτης του πλοίου «Πέραμα», και ο Αθανάσιος Κομίλος, αϊβαιώτης, κάτοικος Νάξου, συμφωνούν τα εξής: Ο Κομίλος να αναλάβει όλα τα έξοδα του Ιντζέ, του πλοίου του και των ναυτών του και ο Ιντζές με το καράβι του «να περιέρχεται να λαφυραγωγεί δια θαλάσσης και δια ξηράς…». Ο Κομίλος, όντας κάτοικος της Νάξου και γνώστης των πραγμάτων, ειδοποιεί τον καπετάν Ιντζέ ότι ξέρει πως τα πρόβατα, που ανήκουν στους βοσκούς Ζόρηδες, βρίσκονται σε παραλιακή περιοχή της Νάξου, στον Άη Προκόπη, «και να μεταβεί για την αρπαγή τους». Ο Ιντζές, το βράδυ της ημέρας, που πήρε αυτή την είδηση, ξεκίνησε από την Πάρο «και εισήλθε προς το μέρος του Αγίου Προκοπίου δια νυκτός, και όσα πρόβατα ηύρον τα ελαφυραγώγησαν και το πρωί τα έφεραν με το πλοίο του προς το μέρος του Δρυού της Πάρου, και τα επώλησεν προς τους Κρήτας, Γιαννιόν Παπαδάκην, Νικόλαον Μαθιουδάκην, Αναγνώστην Κληρονόμον και Γεώργιον Αμανίτην, από τους οποίους αγόρασας έλαβον την συμπεφωνημένην των αυτών προβάτων και τα διένειμεν εν τω μεταξύ τους…».

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Νικόλαος Παπαδάκης 36 ετων και η σύζυγός του Άννα Παπαδάκη

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο … Παπαδάκης από τα χωριά του Κεφάλου.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παππαδάκης Ιωάννης 44 ετών σανδαλοποιός, ο 47χρονος Αντώνης Παππαδάκης, μεταπράτης.

–1855. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 25χρονος έμπορος Θεμιστοκλής Ι. Παππαδάκης, άγαμος. Έδωσε όρκο στις 22 Ιουλίου 1855.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παπαδάκης … του Αντωνίου, 56 ετών, ναυτικός και ο Παπαδάκης Αντώνης του Ιωάννη, 24 ετών, Εδωδιμοπώλης.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Παπαδάκης Κωνσταντίνος του Ιωάννη, 23 ετών εδωδιμοπώλης, από τη Νάουσα, Παπαδάκης Ιωάννης του Αντωνίου, 58 ετών ναύτης από τη Νάουσα και Παπαδάκης Αντώνιος του Ιωάννη, 26 ετών από τη Νάουσα, εδωδιμοπώλης.

–1898. Πίναξ του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, εμφαίνων ονοματεπώνυμων μελών της Περιόδου 1ης Ιουνίου 1898 ο Παππαδάκης Κωνσταντίνος.

–1945. Κάτοικος Λευκών ο Κώστας Παπαδάκης γεννημένος το 1945 στην Αγία Γαλήνη Ρεθύμνου.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 19 Αυγούστου 1950, υπάρχει εγγεγραμμένη η Μπαρμπαρήγου Αργυρώ, όνομα συζύγου Γεωργίου, όνομα πατρός Αντωνίου Παπαδάκη.

–1978. Γεώργιος Παπαδάκης από το Ρέθυμνο, έτος 1978.

 

–Παπαδάτος: Επτανησιακής καταγωγής, ίσως από της Ζάκυνθο.

–1822. Ιερέας στη Μονή Ταξιαρχών (Κουνάδο) ο Νεόφυτος Παπαδάτος από την 1 Οκτωβρίου του 1822 έως το 1833.

–1829. Το 1829 ο ηγούμενος της μονής Ταξιαρχών Νεόφυτος Παπαδάτος αγοράζει κτήμα από τον Νικόλαο Μπαρμπαρήγο.

–1830. Ο ηγούμενος της μονής Ταξιαρχών Παπαδάτος Νεόφυτος αναφέρεται στον κατάλογο του μητροπολίτη Παροναξίας Ιερόθεου που στέλλει στις 8 Φεβρουαρίου 1830 στον υπουργό θρησκείας.

–1833. Το 1833 απεβίωσε ο ηγούμενος της μονής Ταξιαρχών Νεόφυτος Παπαδάτος.

–1879. Το 1879 γεννιέται ο Παπαδάτος Σπύρος του Διονυσίου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς. Απεβίωσε το 1954.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Παπαδάτος Διονύσης του Σπύρου ιδ. υπάλληλος κάτοικος Παροικιάς.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Παπαδάτος Ανδρέας του Σπύρου εκτελωνιστής κάτοικος κοιν.  Παροικιάς.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο της Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Παπαδάτος Διονύσης του Σπύρου ιδ. υπάλληλος κάτοικος Παροικιάς.

–1960. Σε φωτογραφεία το 1960 σε γλέντι στην Παροικιά, διακρίνεται η… Παπαδάτου.

–1960. Σε φωτογραφεία του 1960 στην Παροικιά διακρίνεται ο Διονύσης Παπαδάτος.
 

–Παπαδέας: καταγωγή από Μεσσηνιακή Μάνη, έτος 2000.

 

–Παπαδήμου:

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Παπαδήμου Χαράλαμπος ετών 7.

 

–Παπαδόπουλος ή Παππαδόπουλος ή Παρδόπουλος: Παπαδόπουλος = ο γιος του Παπά. Κοινότυπο επίθετο. Οι καταλήξεις με όπουλος μεταφράζονται ως ο γιος, το παιδί. Ίσως ο παριανός κλάδος να ήρθε από Πελοπόννησο με προγενέστερη καταγωγή την Μικρά Ασία.

–1622. Στις 26 Δεκεμβρίου 1622 ο ιερέας Ιωάννης Παπαδόπουλος υπογράφει έγγραφο αφιέρωσης της ξεχωριανής.

–1624. Ο ιερέας Ιωάννης Παπαδόπουλος υπογράφει γράμμα των κατοίκων Μαρμάρων και Τσιπίδου στις 3 Ιουνίου 1624.

–1630. Πώληση χωραφιού. Καστέλλι Κεφάλου, 6 Φεβρουαρίου 1630. «Ενώπιον του ιερέα Δημητρίου Λουκή και οικονόμου Κεφάλου που συνέταξε το πωλητήριο αυτό έγγραφο στο καστέλλι του Κεφάλου, στον Τζιπίδο, ο Ιωάννης Γουλιαρμή Λουκής πωλεί στον εγγονό του ιερέα Ιωάννη Παπαδόπουλο το χωράφι οπού έχει οπίσω εις το Πελιγάρδιν τους (περιβόλι), για 25 ρεάλια, που υπολογίζονταν σε 200 άσπρα, συν τον έγγειο φόρο τον Βασιλικό.

Το έγγραφο υπογράφουν ο Ιωάννης Παιδιάτης (ή Πεδιάτης), ο Σάββας Βουτζαράς, ο Γιάκωβος Συρίγος, ο Μιχέλης Βιτζαράς και ο Γεώργιος Μνηγού Σκορδίλης.

–1636. Πωλητήριο Κεφάλου, 5 Οκτ. 1636, ο Ζαννής Λουκής πωλεί του παπα-κυρ Ιωάννη Παπαδόπουλου το αμπέλι εις το Βρυσί δια τζεκίνια δώδεκα.

–1646. Έγγραφο δωρεάς χωραφιού στις 3 Ιουλίου 1646. Ενώπιον του Νικολάου Σιδεράκη που συνέταξε το έγγραφο και μαρτυρούντων των Νικολού Σκορδίλη και Νικόλα Πορταλαμιού, ο Ιωάννης Νικολού Μεσαρίτης «αφήνει» (δωρίζει) στον συμπέθερό του ιερέα Ιωάννη Παπαδόπουλο ένα χωράφι στην Αγία Αναστασία, που το μοιράζει στα τρια. Τα δυο στα παιδιά του Νικολό και Γιώργη και το τρίτο στον παπα Παπαδόπουλο.

–1656. Σε πωλητήριο Τζιπίδου 18 Δεκ. 1656 Ενώπιον του ιερέα Γεώργη Λιπράντου που συνέταξε το έγγραφο, ο ιερέας Κωνσταντίνος Παπδόπουλος γιός του παπα Ιωάννη Παπαδόπουλου, μαζί με την πρεσβυτέρα του και ο Περούλης Ρούσσος με τη γυναίκα του τη Γλέτα ανταλλάσουν κτήματα βρισκόμενα το μεν του πρώτου στο Ρουδά (νότια της Μάρπησσας), το δε του δεύτερου στο Παλαιοκάμινο Λευκών.«να έχει ο παπα-κυρ Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος ένα κομμάτι πράμα στις Λεύκες, στο Παλαιοκάμινο». Υπογράφουν και οι Μαρής Τριβυζάς και Ιωάννης … .

–1691. Χαρτοφύλαξ Κεφάλου το 1691 ο Μανουήλ Παπαδόπουλος, πρεσβυτέρα του Άννα και ο υιός του Θεόδωρος. Ιδιοκτήτης του ναού του Ευαγγελισμού και των παρεκκλησίων Αγίας Κυριακής και Αγίων Πάντων στη Μάρπησσα. Σε εικόνα του ναού η επιγραφή: «δέησις του δούλου του Θεού Μανουήλ ιερέος Παπαδόπουλου και χαρτοφύλαξ Κεφάλου κ(αι) της πρεσβυτέρας αυτού Άνας κ(αι) του τέκνου (Θ)εοδώρου», και η υπογραφή του αγιογράφου: Χείρ Ν.Μ.Γ.»

–1702. Ιερέας Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, αναφέρεται σε έγγραφο του Αγίου Αντωνίου στις 18 Ιανουαρίου 1702.

–1707. Ανταλλαγή χωραφιού και κτήματος, Καστέλλι Κεφάλου, Τζιπίδος 1707, Οκτωβρίου 19. Ενώπιον του ιερέως Μιχαήλ Στάμενα, που συνέταξε το έγγραφο, με μάρτυρες τον Νικόλαο Ρούσσο και τον Ιωάννη Παπαδόπουλο, ο Δημήτριος Μονόπατος και ο Ριντζέρης Χειλάς από τον Δραγουλά…

–1716. Στις 26 Ιανουαρίου 1716 αναφέρεται ο μαστρο Τζαννής Παπαδόπουλος.

–1720. Στις 2 Ιανουαρίου 1720 ο Χαρτοφύλαξ Τζιπίδου Θεόδωρος Παπαδόπουλος υπογράφει προικοσύμφωνο.

–1722. Στις 6 Ιανουαρίου 1722 ο Χαρτοφύλαξ Τζιπίδου Θεόδωρος Παπαδόπουλος συντάσσει πωλητήριο.

–1724. Ο χαρτοφύλαξ Θεόδωρος Παπαδόπουλος υπογράφει διαθήκη στις 26 Ιουνίου 1724.

–1725. Σε αφιέρωση χωραφιού στην Ξεχωριανή στις 23 Φεβρ. 1725 αναφέρεται ο π(α)παθοδορρής π(α)πάδόπουλ(ο)ς και χαρτοφύλαξ κεφάλ(ου) μαρ(τυ)ρώ και επίτροπος τζηπήδου

–1725. Στις 2 Απριλίου 1725 ο ιερομόναχος Αθανάσιος Παπαδόπουλος υπογράφει ως μάρτυς πωλητήριο Τζιπίδου.

–1725. Στις 10 Μαΐου 1725 στον Τζιπίδο αναφέρεται σε έγγραφα ανταλλαγής κτήματος με ζώα ο παπα Ησαΐας Παπαδόπουλος.

–1725. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1725 ο Χαρτοφύλαξ Τζιπίδου Θεόδωρος Παπαδόπουλος υπογράφει προικοχάρτι του Σιδεράκη Δημήτρη.

–1726. Σε πωλητήριο έγγρ. Τζιπίδος, 19 Μαΐου 1726 ο παπά Σταύρος Παπαδόπουλος πουλεί ένα χωράφι εις τον Άγιο Ιωάννη στα Τζικούργια (Ζικούργια).

–1729. Σε έγγραφο Ναούσης στις 20 Δεκεμβρίου 1729 αναφέρεται ο Πρωτοσύγκελλος Νάουσας, ηγούμενος της μονής των Αγίων Αποστόλων Παπαδόπουλος να συμφωνεί μετά του κύρ Ιωάννη Βασιλάκη να μοιράσουν το αμπέλι στη μέση.

–1730. Χωράφι στον Άγιον Γιεώργιον σύμπλιος Γιεωργάκης Παπαδόπουλος.

–1730. Τον Ιανουάριος του 1730, ο Μαστρομιχελής Παπαδόπουλος, μικροιδιοκτήτης, πουλά το σπίτι και το ποτιστικό του μαζί για να ξεπληρώσει το σιτάρι και το κριθάρι που τόσες φορές χρειάστηκε να πάρει από τις αποθήκες των αφεντάδων Μπαζέγιου και Μαυρογένη, και μάλιστα «νύχτα καιρό».

–1731. Στις 6 Νοεμβρίου 1731 ο παπά-Εμμανουήλ Τριβιζάς υπογράφει στον Τζιπίδο την διαθήκη του θείου του Δημήτρη Σιδεράκη «παράγγελλει στον ανιψιό του ιερέα Μανώλη Τριβιζά να τον θάψει εις την εκκλησίαν του τον Αγίον Γεώργιον και αφήνει το χωράφι του στο Κάστρο σύμπλιος ο γαμπρός του ο Φραγκιάς Παπαδόπουλος.

–1736. Το 1736, ο Μαστρομιχελής Παπαδόπουλος προικίζει την κόρη του Φλορέντζα με τρεις καθρέφτες, με κασέλες καρένιες και με σειρές μαργαριτάρι και μάλαμα, ενώ συγχρόνως της φορτώνει και τα υπόλοιπα χρέη του.

–1738. Μαρτυρία υπερασπίσεως συμπατριώτη τους ιερέα Φραγκίσκου Νταβερόνα προς τον καπουδάν πασά (για αντίδραση στην συγκέντρωση της φορολογίας), κατά τη Γενική Συνέλευση από τα κοινά της Πάρου, της 16 Ιουλίου 1738, υπογράφει ο σακελλιός Τζιπίδου Παπαδόπουλος και ο παπά Θεόδωρος Παπαδόπουλος από το κοινό του Τζιπίδου.

–1738. Καταγραφή [Παροικιά, 13 Νοεμ. 1738] της περιουσίας της Ευαγγελίστριας, κτήματα τους γειτονεύουν με τα κτήματα της Ευαγγελίστριας, Αποστόλης Παπαδόπουλος.

–1739. Ο πρωτοσύγκελλος Γεώργιος Παπαδόπουλος υπογράφει το προικοσύμφωνο του αδερφού του Γεώργη Παπαδόπουλου και της Αλεφούντας στη Νάουσα στις 1 Μαρτίου 1739.

–1739. Πρακτικό εκλογών κατά την Γεν. Συνέλευση στις 30 Αυγούστου 1739 απεσταλμένου των κοινών της Πάρου στην Κωνσταντινούπολη, εκλέγουν τον Νικόλαο Μαυρογένη, προκειμένου να διαπραγματευθεί τα οικονομικά θέματα του νησιού. Αναφέρεται ο κάτοικος Κεφάλου Αναγνώστης Παπαδόπουλος.

–1741. Ο χαρτοφύλαξ Θεόδωρος Παπαδόπουλος αναφέρεται σε χρεωστικό γράμμα στις 26 Σεπτεμβρίου 1741.

–Ιδρυτής και αναδιοργανωτής της Μονής Χριστού οφείλονται στον ηγούμενο της Μονής Αγ. Γεωργίου Λαγκάδας

–1744. Κατά τη Γενική Συνέλευση εκπροσώπων όλων των κοινών της Πάρου, της 6 Απριλίου 1744, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους δραγουμάνου Νικολάου Μαυρογένη, εναντίον των εις βάρος του συκοφαντιών μερικών συμπατριωτών τους, προς τις τουρκικές αρχές. υπογράφει και ο σακελλάριος και ο χαρτοφύλαξ Παπαδόπουλος.

–1745. Το 1745 γεννιέται ο όσιος ιερομόναχος Κυρίλλος Παπαδόπουλος, ηγούμενος της Μ. Αγίου Γεωργίου Λαγκάδας. Απεβίωσε το 1833.

–1746. Στις 9 Μαρτίου 1746 αναφέρεται σε έγγραφο ανταλλαγής χωραφιών Τζιπίδου ο ιερέας Ιερεμίας Παπαδόπουλος. «πουλεί ο άγιος καθηγούμενος της Αγίας Κυριακής δύο χωραφάκια που έχει από τον μακαρίτη παπα-Ιερεμία Παπαδόπουλο εις τον Τζικαλά σύμπλιος του μακαρίτη αφέντη Κοντίλη και το άλλο χωραφάκι εις την Αγίαν Τριάδα σύμπλιος Γιώργης Κονταράτος».

–1747. Σε πρακτικό εκλογής απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 26 Οκτωβρίου 1747 μαρτυρείται ο ιερέας Θοδωρής Παπαδόπουλος.

–1747. Το 1747 κτίζεται το υστεροαναγεννησιακό Αρχοντικό στο κέντρο της Μάρπησσας της επιφανής οικογένειας Παπαδόπουλου από Συριανό συγκρότημα τεχνιτών. Στο αρχοντικό μένει η οικογένεια Παπαδόπουλου μέχρι το 1860. Μετά περιέρχεται στην οικογένεια Δελαγραμμάτη, αφού ο Τζωρτζάκης Συμ. Δελαγραμμάτης νυμφεύεται την Ανδρομάχη Παπαδοπούλου.  

–1748.  Μάρπησσας π. όσιος Κύριλλο Παπαδόπουλο (1748 - 1833). Σε νεότατη ηλικία μετέβη στο Άγιο Όρος όπουνσπούδασε στην Αθωνιάδα Σχολή, κοντά στο συμπατριώτη του Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο και έκανε μοναχός. Διορίστικε απο το Οικουμενικό Πατριαρχείο Γενικός Ιεροκήρυξ του Αιγαίου. Ο Όσιος Κύριλλος ίδρυσε γύρω στα 1800 τη Μονή του Αγίου Γεωργίου Λαγκάδας και το 1805 τη Μονή Μεταμορφώσεως Χριστού Δάσους και συνέβαλε καταλυτικά στην ανασύσταση της Μονής Λογγοβάρδας το 1825. Στις 11 Ιουλίου 1833 κοιμήθηκε και τάφηκε στη Μονή του Αγίου Γεωργίου της Λαγκάδας.

–1749. Στις 17 Οκτωβρίου 1749 μνημονεύεται σε έγγραφο ανταλλαγής ακινήτων Φώκαιας Μ. Ασίας η Τζαννέτα κόρη του ιερέα Σταυριανού (Σταύρος) Παπαδόπουλου. Είχε αγοραστεί την χρονολογία 1660.

–1750. Στις 23 Αυγούστου 1750 ο Θεόδωρος Παπαδόπουλος πρώην Χαρτοφύλαξ υπογράφει σε έγγραφο Παροικιάς σε πρακτικό εκλογής του Κοινού της Πάρου.

–1751. Στις 28 Δεκεμβρίου 1751 στην διαθήκη της Τζαννέταινας Π. Τριανταφύλλου «της ποτέ παπα-Σταύρου [Παπαδόπουλου] θυγατέρας αφήνω του παιδιού μου Κυριακής και τ’αμπέλι οπού έχω αλλαξιά από την Αναστασία [Δημ. Νιώτη] του παπΑντώνη Φωκιανού…».

–1761. Σε διαθήκη στον Τζιπίδο στις 29 Δεκ. 1761 αναφέρεται, χωράφι σύμπλιος Κυρία Ξεχωριανή και Κωνσταντίνου Παρδόπουλου.

–1750. Σε Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου των επτά κοινών της Πάρου (Παροικιάς, Νάουσας, Κεφάλου, Τζιπίδου, Λευκών, Μαρμάρων, Δραγουλάς) στην Κωνσταντινούπολη της 23 Αυγούστου 1750, μαρτυρείται ο πρώην χαρτοφύλαξ Κεφάλου Παπαδόπουλος και ο σακελλιός Κεφάλου Παπαδόπουλος.

–1757. Στις 27 Ιανουαρίου 1757 ο ιερέας Ιωάννης Παπαδόπουλος υπογράφει προικοσύμφωνο.

–1765. Στις 12 Ιουνίου 1765 αναφέρεται σε πωλητήριο Τζιπίδου ο ιερέας Σταύρος Παπαδόπουλος.

–1765. Σουλφικό γράμμα. Τζιπίδος 1765, Οκτωβρίου 26. Το κατωτέρω συμφωνητικό γράμμα, το περιεχόμενο του οποίου αφορά στην ολοκλήρωση και τελεσίδικη αγοραπωλησία μεταξύ Μανογέλη Ανεραντζόπουλου Λευκιανού και Ιωάννη Αρμπουλά που είχε συνταχθεί σε έγγραφο του 1763, περιλαμβάνει την ομολογία ότι η αδερφή του Αρμπουλά Λαρεντζάκη, παρέλαβε την συμφωνηθείσα αξία των πραγμάτων, συνολικά 116 άσπρα. Και έτσι έγιναν και τα δύο μέρη στερχτά και δεν έχει να λαβαίνει ούτε ο Κωνσταντής Ανεραντζόπουλος από το Λαρεντζάκι Αρμπουλά, ούτε το Λαρεντζάκι Αρμπουλά από τον Μανοέλη και τον Κωνσταντή Ανεραντζόπουλο. Το σουλφικό γράμμα το συνέταξε ο παπα Νικόλαος Ρούσσος με μάρτυρες τον σακελλάριο Κεφάλου Κωνσταντή Μπάλιο και Κωνσταντή Παπαδόπουλο που υπογράφει για λογαριασμό του Ανεραντζόπουλου.

–1767. Τον Απρίλιο του 1767 διά σιγγιλλίου του Πατριάρχου Σαμουήλ καθίσταται ηγούμενος ο γνωστός πατήρ Κύριλος Παπαδόπουλος. Επίτροπο της μονής διορίζει το σιγίλλιο τον «άρχοντα σιόρ Νικολάκη Μαυρογένη».

–1775. Προικοσύμφωνο Μαν Ανουσάκη και Μαρίας Ταμιράλια, Τσιπίδος 25 Οκτ 1775, χωράφι στον Άγιο Μαρκούριο συμπλίος Αντωνίου Παπαδόπουλου.

–1786. Στις 30 Νοεμβρίου 1786 ο παπά-Δημήτριος Τζιώτης υπογράφει πωλητήριο Τζιπίδου. Ο Γεώργιος Μαούνης πωλεί ακίνητο στην τοποθεσία Αλωνάκια στον μαστρο Σπυρίδο Παπαδόπουλο για 10 ρεάλια.

–1798. Στα 1798 ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος Μονοβασιώτης αφιερώνει εικόνα του Αγίου Χαραλάμπου στη Μονή Θαψανών.

–1806. Κατάλογος κινητής και ακίνητης περιουσίας της Παναγίας Ξεχωριανής 15 Σεπτ. 1806. Έτερον χωράφι εις την Κατριά σύμπλεον του Φραγκιά Παπαδόπουλου. Και έτερον χωράφι ψαρόγα εις το Βαλάντι σύμπλεον ο Πέρος Παπαδόπουλος

–1809. Το 1809 τη μονή του Αγίου Αντωνίου Κεφάλου αναλαμβάνει ο ανηψιός του Κυρίλλου Παπαδόπουλου Αθανάσιος.

–1812. «ομολογία Στεφανάκη Παπαδόπουλου» σε έγγραφο στις 10 Αυγούστου 1812.

–1813. Το 1813 γεννιέται ο Αθανάσιος Παπαδόπουλος συγγενής του οσίου ιερομόναχου Κυρίλλου Παπαδόπουλου (1745-1833), ηγούμενος της Μ. Αγίου Γεωργίου Λαγκάδας.

–1816. Πώληση χωραφιού. Λεύκες 1816, Ιουνίου 6. «Η κυρά Ρήνη χήρα του Παναγιωτάκη Παπαδόπουλου πωλεί στον Νικολάκη Παντελαίο ένα χωράφι που βρίσκεται στον οικισμό Μάλτες για 50 γρόσια, ο δε Μοσχονάς Χανιώτης το έχει αποκόψει ως αποκόπτης – εκτιμητής, για 40 γρόσια». Το έγγραφο συνέταξε ο Μιχαήλ Βαλσαμής και υπέγραψε ως μάρτυρας ο παπα Πέτρος Αρκάς, εφημέριος Λευκών.

–1817. Ιωάννης παπά Μανώλης Παπαδόπουλος, σύζυγος Όρσα Κ. Μωραΐτη (1817).

–1818. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1818 Σκευοφύλαξ ο Θεόδωρος Παπαδόπουλος και Ιωάννης Βαλσαμής σύντροφοι στην Ξεχωριανή.

–1820. Προικοσύμφωνο Γεωργίου Τζαντουλή. Κηπίδος 1820, Ιανουαρίου 30. Ενώπιον του ιερέως Εμμανουήλ Μονόπατου, που συνέταξε το έγγραφο και μαρτυρεί, μαρτυρούντων του Ιωάννη Βαλσαμή και του Κωνσταντίνου Τζιγώνια, η Μαρία, σύζυγος του Δημητρίου Πούλιου, προικίζει τη θυγατέρα της Θεοφύλακτη, η οποία παίρνοι ως σύζυγο τον Γεώργιο Τζαντουλή, γιο του μακαριστού ιερέως του Τζιπίδου Γεωργίου Τζαντουλή. Στο προικοσύμφωνο αυτό μνυμονεύονται και οι σύμβιοι σε χωράφια, Δημήτριος Άγουρος, Ιωάννης Λιονταράκης, παπα Φραντζέσκος Μαργαρίτης, Νικόλαος Πούλιος, Αννέζα γυνή ποτέ Δημητρίου Μαυρίκου, Ιωάννης Βαλσαμής, παπα Εμμανουήλ Μονόπατος, Σπυρίδων Παπαδόπουλος, Μανώλης Κονταράτος, Αντώνιος Καντιώτης και Μανόλης Μελέχας. Πηγή Παριανά 158.

–1820. Σε έγγραφο του χωριού Κεφάλου (Μάρμαρα) προς τον υπουργό της θρησκείας σχετικά με τον Άγιο Αντώνιο «Ελάβομεν την διαταγήν του Ιερού Υπουργείου της θρησκείας διορίζουσαν τον Κύριον Στέφανον Μαυρογένην προστάτην του μεγάλου Αντωνίου και τον κύριον Αθανάσιον Ιεροκήρυκα, ηγούμενον τούτου διά να συνάγουσιν όλα τα εισοδήματα και να υποσυρθή εις τα ίδια ο σκευοφύλαξ των χωριών Κεφάλου όστις πρότερον εδιωρίσθη ηγούμενος τούτου παρά του αυτού Ιερού υπουργείου βλέπομεν ότι το υπουργείον της θρησκείας ενασχολούμενον εις αναγκαιοτέρας υποθέσεις δεν δύναται να εξετάση ακριβώς την αλήθειαν. Η Κυρία Μαδώ του Μαυρογένη διά αναφοράς της ηπάτησε το υπουργείον τούτο λέγουσα ότι είναι κτήμα πατρικόν της εις τα συγκίλια τούτου με το από ΄κτήμα πατρικόν της είς της κοινότητος τούτο το μοναστήριον πρό χρόνων το εκαταξουσίαζεν δυναστικώς η Δόμνα του Μαυρογένους, ως εκ τούτου εφαντάζετο η απόγονος της ότι είναι κτήμα πατρικόν των ημείς λοιπόν, σεβασμιώτατε, δεν ημπορούμεν να αποχωρίσωμεν το δίκαιον της κοινότητος αλλά θέλουμεν να δικαιολογηθούμεν προς το Ιερόν τούτο υπουργείον καθώς και ο ίδιος παραστάτης μας θέλει σας πληροφορήσει όλην την αλήθειαν δια να μην απατάται και διατάττει τοιαύτας επιταγάς παρακαλούμεν λοιπόν να μη νομίσητε τούτο μας το φέρσιμον απείθειαν προς την σεβαστήν διοίκησιν μένομεν με όλον το σέβας. Τη 20 Οκτωβρίου 1823 των χωρίων Κεφάλου. Υπογράφει ο κάτοικος Μαρμάρων Μανοληός Πα(πα)δόπουλος, ο κάτοικος Τζηπίδου Σπυρίδος Παπαδόπουλος κ.α. (Τ.Σ. ΠΑΡΟΣ ΜΑΡΜΑΡΑ 1820) (Γ.Α.Κ.).

–1821. Νάουσα της Πάρου τη 3 Μαΐου 1821 του κοινού τούτου Καντζελάριου Ιωάννης Κορτιάνος γράψας τη θέληση των ανωτέρω για συνεργασία παρακινήσεως και εξόδων του Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλου εις την Ύδρα, Παναγιώτης Παπαδόπουλος, Βαγγέλης Παπαδόπουλος, Ιωάννης Παπαδόπουλος, Μανώλης Παπαδόπουλος κ.α.

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Ηγούμενος του Αγίου Αντωνίου Κεφάλου Θεόδωρος Παπαδόπουλος. «Δια την συμβολήν του εις τον Αγώνα του 1821 ο Θεόδωρος Παπαδόπουλος εκ Μαρμάρων, κατέστη υπό της Κυβερνήσεως ηγούμενος του αγίου Αντωνίου». ΣΕ έγγραφο του προς την Κυβέρνηση σχετικά με την περιουσιακή κατάσταση της μονής κατά το πρώτο τέταρτο του 19^ου αιώνα, ο Θεόδ. Παπαδόπουλος γράφει: «την σήμερον ευρίσκεται γυμνόν απ΄όλα αυτά όπου σας φανερώνω. Το Μοναστήριον είχεν ένα κιβώτιον με άγια λείψανα ένα σταυρόν μαλαματένιον με τίμιον ξύλον, ένα άγιον ποτήριον ασημένιον με το μάλαγμα καπνισμένον ένα πιατάκι ασημένιον και ένα θυμιατόν ασημένιον… τρία πετραχήλια και οι σταυροί αυτών ήτον κεντημένοι με μαργαριτάρια ένα υπογονάτιον και δύο φελώνια τα εκλεκτότερα βόας δέκα εννέα, πρόβατα τριακόσια, πιάτα οκτακόσια, σκουτέλαις τριακόσιαις, πετζέτες τριακόσιαις, μαχαιροπήρουνα ντουζίνες πέντε, χουλιάρια τριακόσια τα οποία τα άφησα όλα εγώ…»

–1821. Σιόρ Συμεών Δελαγραμμάτης *2 (Δημογέρων) Επιστάτης Αγώνος 1821 ¬ Μαρίνα Κυπριανού (Γένος Χαμάρτου) ¬ Τζώρτζης Δελαγραμμάτης *5 (Συμβολαιογράφος) Δήμαρχος Υρίας Μάρπισσας ¬ Ανδριανή Παπαδοπούλου (Ανιψιά Κύριλλου Παπαδόπουλου) – Βασιλική Δελαγραμάτη ¬ Γεώργιος Κων/νου Ναυπλιώτης (Νομικός κτηματίας, Δήμαρχος Μάρπησσας) ¬ Δελαγραμμάτης Γ. Ναυπλιώτης (Βιομήχανος) ¬ Αργυρώ Κων. Αιγινήτη ¬ Κων/νος Δελαγρ. Ναυπλιώτης (Επιχ/τίας) ¬ Πολυξένη Ε. Τσακίρη ¬ Δελαγραμμάτης Κων/νος Ναυπλιώτης (Επιχ/τίας) ¬ Φλωρίτσα Ιακ. Καπούτσου.

–1822. Σε έγγραφο των Παριανών στους Υδραίους στις 13 Απριλίου 1822 αναφέρεται ο Νικόλαος Αναγν. Παπαδόπουλος και ο Αναγνώστης Παπαδόπουλος κάτοικος Μαρμάρων.

–1823. Σκευοφύλαξ της μονής του Αγίου Αντωνίου Κεφάλου και εφημέριος Μαρμάρων ο ιεροκήρυξ Θεόδωρος Παπαδόπουλος το 1823. «στις 12 Μαΐου 1823 ο υπουργός της Θρησκίας Επίσκοπος Ανδρούσης Ιωσήφ κοινοποιεί προς τους κατοίκους των Μαρμάρων και του Τζηπίζου τον διορισμό του σκευοφύλακα Θεόδωρου Παπαδόπουλου ως ηγούμενου του Αγίου Αντωνίου.

–1823. Στις 23 Μαΐου 1823 αναφορά των κατοίκων Μαρμάρων και Τσιπίδου προς τον Πρόεδρο του Εκτελεστικού, δια της οποίας καταγγέλουν τον σκευοφύλακα Θεόδωρο Παπαδόπουλος, ηγούμενο του Αγίου Αντωνίου, για διάφορα ζητήματα, προτείνοντας δε ως ηγούμενο τον Ιωάσαφ.

–1824. Με έγγραφο της Παροικιάς 29 Μαρτίου 1824 η Τριμελής Επιτροπή των Νησιωτικών Επαρχιών απευθύνεται προς τους προκρίτους και κατοίκους του Τζιπίδου και των Μαρμάρων και τους διατάσσει να αναγνωρίσουν ως Ηγούμενο του Αγίου Αντωνίου [διότι αδίκως εξώσθη ο πρώην ηγούμενος παπα-Θεόδωρος Παπαδόπουλος].

–1825. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1825. Αναφορά του παπα-Θεόδωρου Παπαδόπουλου, δι’ ής καταγγέλλει τους Μαρμαριανούς, ως αιτίους της ερημώσεως του μοναστηριού και απογυμνώσεως τούτου από διάφορα κινητά πράγματα.

–1826. Στις 14 Οκτωβρίου 1826 σε έγγραφο της Ξεχωριανής αναφέρεται ο σκευοφύλαξ Θεόδωρος Παπαδόπουλος και ο Ιωάννης Βαλσαμής.

–1827. Ποσότης των χρεών του χωριού Μαρμάρων τα οποία χρεωστούνται με ομολογίας εις την Επανάστασην το 1827: Αυγούστου 14.

Εις Πετράκην Μ. Μαυρογένην γρ. 5425.

Μάρκου Μάτσα Μαυρογένους η από της 700: έμηναν 500γρ.

Κωνσταντή Γεμελιάρη γρ. 500

Μακαρίου Αγούρου γρ. 514

Γεωργίου Γαϊτάνου γρ. 1440

Ιωάννου Καντιώτου 67

Κωνσταντίνου Συφάκη 311

Άνευ ομολογίας Ιωάννου Πρωτοκόλου γρ.50

Τα όσα έχει να λάβη ο επίτροπος του ιδίου χωριού Μανουήλ Παπαδόπουλος γρ.250

Το Μερικόν χρέος του Κοινού του χωριού Μαρμάρων γρ. 8600:100

–1829. Ο ονομαστικός κατάλογος των μαθητών του Αλληλοδιδακτικού Σχολείου της Νάουσας του σχολικού έτους 1829.

«Οι μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της κομοπόλεως Ναούσης»

Ιωάννης Παπαδόπουλος ετών 7.

–1830. Το 1830 η Ευδοκία Αντωνίου Ζησιμοπούλου παντρεύεται σε ηλικία 20 ετών  τον Αναστάσιο Παπαδόπουλο. «ο καπετάν Αντώνης Ζησιμόπουλος και η γυναίκα του Κοκκώνα δίδουν στην κόρη τους δύο εικονίσματα την Ελεούσαν και τους Αγίους Αναργύρους…» Το προικοσύμφωνο συντάχθηκε από τον Δημόσιο Μνήμων της Παροικιάς Δημήτριο Καλαβρό στις 29 Οκτωβρίου 1830. (ΓΑΚ, 219, 102ν)

–1831. Σε έγγραφο του Παν. Δ. Δημητρακόπουλου στις 19 Οκτωβρίου 1831 αναφέρεις τον Παπαδόπουλο.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος στα χωριά του Κεφάλου.

Προικοσύμφωνο Σπυρίδωνα Κοντοστάβλου και Μαρίνας Κατακουζηνού

Παροικιά, 26 Αυγούστου 1842

Τω χιλιοστώ οκτακοσιοστώ τεσσαρακοστώ δεύτερω έτει, την εικοστήν έκτην του μηνός Αυγούστου ημέραν Τετάρτη της εβδομάδος, επροσκλήθην ο υποφαινόμενος Δημήτριος Δελαγραμμάτης, Ειρηνοδίκης και κάτοικος Πάρου, εκπληρών έργα συμβολαιογράφου παρά του κυρίου Αναστασίου Κοντοστάβλου, ασθενούντος, διά να έλθω προς αντάμωσιν του διά να συντάξω το παρόν συμβόλαιον, αυθωρί δε κατά την ενδεκάτην ώραν πρό μεσημβρίας της αναφερομένης ημέρας ήλθον εις ταύτην την πόλιν της Παροικίας κειμένην οικίαν κατά την θέσιν Χάλαρα (Μεσοσπορίτισσα), οπου παρουσιασθέντες οι κύριοι Αναστάσιος Κοντόσταβλος και η σύζυγός αυτού Μαρούσα, Δημόται και κάτοικοι του δήμου Πάρου, κτηματίαι γνωστοί μου και άσχετοι συγγενείας με εμέ, ολιτινες ωμολόγησαν ενώπιον εμού, και των κάτωθεν υποφαινομένων μαρτύρων, ότι με το να ενυμφεύθη ο υιός των Σπυρίδων διά νόμιμον σύζυγον του την κυρίαν Μιρίναν θυγατέρα του Γεωργίου Κατακουζινού κατά τον Ιούλιον του χιλιοστού οκτακοσιοστού εικοστού ογδόου έτους, και επειδή δεν έκαμον εις αυτόν άχρι τούδε προικοσύμφωνον, ητήσαντο… εκ συμφώνου, οι ρηθέντες γονείς του την σύνταξιν του παρόντος προικοσυμφώνου, με το οποίον ομολογούν ότι δίδουν ευχαρίστως και με την ευχήν των προς τον υιόν των Σπυρίδωνα χάριν προικός τα ακόλουθα:

Μίαν εικόνα τιμωμένη Ο Άγιος Σπυρίδων, τον αλευροανεμόμυλον τους κείμενον κατά το βόρειον  παράλιον του λιμένος Παροικίας έξωθεν του Μεγάλου Χωραφιού της Δημοτικής Εκκλησίας Εκατονταπυλιανής μ’ όλα τα εις αυτόν έπιπλα και σκεύη, καθώς είναι και ευρίσκονται τμηματικώς διά δραχμάς τρείς χιλιάδας, την συνεχομένην μ’ αυτόν οικίαν και με τον ψωμόφουρνον και με διάφορα δένδρα, καθώς είναι και ευρίσκεται κείμενον εντός της πόλεως Παροικίας, κατά [το βόρειον παράλιον του λιμένος συνορευομένην με] οικίαν του Τζόρτζη Τζουάννη μ’ εκείνην του Ιωάννη Παπαδόπουλου, με το κηπάριον του Γεωργίου Βιτζαρά και μ’εκείνο του Νικολάου Ψαράκη και με το της  Ειρήνης  Α. Βιτζαρά εκτιμώμενον δια δραχμάς πεντακοσίας. Το πλοίο του Βρατζέρα με τα ημίσια αναλογούντα εις αυτόν έπιπλα και σκεύη, εκτιμώμενον δια δραχμάς διακοσίας, ένα αλώνι του αλευροανεμόμυλου, το οποίον το έχουν εκτός της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, κείμενης κατά βόρειον παράλιον του λιμένος Παροικίας, μίαν κουρούπα του λαδιού κορωνιά, ένα… σούνι σανιδένιο, ένα βαρέλι του κρασιού με σιδερένιο βεργιό, εκτιμηθέντα όλα τα κινητά είδη δια δραχμάς πεντήκοντα.

Όλα τα ρηθέντα κινητά και ακίνητα κτήματα θέλει τα κρατεί εις χείρας του ο αναφερόμενος πατήρ Αναστάσιος Κοντόσταβλος και να καρπούται αυτά εν όσω ούτος ζή, μετά τον θάνατόν του οποίου θέλει τα παραλάβει εις την δεσποτείαν και κυριότητά του ο ρηθείς υιός των Σπυρίδων Κοντόσταβλος, διά να τα κάνη ως θέλει και βούλεται, ως κτήματά του αναπόσπαστα, αναμφισβήτητα και παντοτεινά, παρεκτός του περιβολίου με τα εν αυτώ, το οποίον θέλει το καρπούται η μητήρ του Μαρούσα εν όσω αυτή ζή, μετά τον θάνατόν της οποίας θέλει το παραλάβει και τούτο ο ρηθείς υιός των Σπυρίδων πάντη ελευθέρον εις την εξουσίαν του με την υποχρέωσιν δε του υιού των Σπυρίδωνος, μετά τον θάνατόν του πατρός του, όπου τότε θέλει παραλάβει τον αλευροανεμόμυλον εις την εξουσίαν του, να δίδη κατ’ έτος προς την μητέρα του Μαρούσαν, είκοσι πινάκια αλεύρι κρίθιρον και πινάκια δέκα σιταρένιον, εν όσω αυτή ζή, μετά τον θάνατόν της οποίας θέλει μένει ο ρηθείς υιός των Σπυρίδων ελεύθερος της υποχρεώσεως της αλευρ……. [Και εις ένδειξιν υπεγράφη το] παρόν προικοσύμφωνον έγγραφον εν τη … αναγνωσθέν ευκρινώς και μεγαλοφώνως, εις επήκοον αυτών και των επί τούτων προσκληθέντων μαρτύρων μαρτυρούντων την θέλησιν των λέγω των κυρίων Μάρκου Φ. Κυπραίου, κτηματία και Δημητρίου Εμμ. Σκορδύλη, κτηματία, κατοίκων και δημοτών του Δήμου Πάρου, γνωστών μοι αμφοτέρων και ασχέτων συγγενείας με εμέ και με τους ρηθέντας, υπογράφεται ιδιοχείρως παρά των μαρτύρων μόνον και παρ’ εμού, παρά δε του Αναστασίου Κοντόσταυλουκαι της συζύγου του Μαρούσας δεν υπεγράφθη αγραμμάτων ομολογησάντων είναι.

Μάρκος Κυπραίος μαρτυρώ.

Δημήτριος Εμμ. Σορδύλης μαρτυρώ

Ο εκπληρών έργα συμβολαιογράφου Ειρηνοδίκης Πάρου Δ. Δελαγραμμάτης.

–1833. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Ιωάννη Παππαδόπουλος (γεν. 1833), ετών 70, γεωργός, χήρα.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 37χρονος ναυτικός Μιχάλης Παπαδόπουλος, ο 64χρονος χαλκεύς Παπαδόπουλος Γεώργιος.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο Δήμου Μάρπησσας στις 5 Μαΐου 1844 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Αθανάσιος Παππαδόπουλος.

–1846. Ενώπιον του Ειρηνοδίκη Παροικιάς Δ. Δελαγραμμάτη που εκτελεί χρέη συμβολαιογράφου και των Παρκιωτών μαρτύρων Θεοδ. Φρ. Κυπραίου, εμποροκτηματίου και Κ.Π. Γαβαθιώτου κουρέα, ο Γεώργιος Ιωάν. Τζιώτης, βαρεολοποιός, κάτοικος Μαρπήσσης, πωλεί στον Σταμάτη Μιχ. Καρθστινό, αγρότη, κάτοικο επίσης Μαρπήσσης, ένα χωράχι στην τοποθεσία «Εις του Λαού» εκτάσεως μιάς ζευγαριάς, για 325 δρχ. Το χωράφι συνορεύει με τα κτήματα του Σταύρου Παπαδόπουλου και του Ιωάννου Πούλιου. Παροικιά στις 29 Νοεμβρίου 1846.

–1846. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτρης Ζώρζη Παππαδόπουλος (γεν. 1846), ετών 57, υπάλληλος, έγγαμος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 39χρονος εργάτης Σταύρος Π. Παπαδόπουλος και ο 46χρονος γεωργός Ιωάννης Παπαδόπουλος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 50χρονος καφεπώλης Αντώνιος Παππαδόπουλος, ο 37χρονος εργάτης Γεώργιος Παππαδόπουλος, ο 43χρονος γεωργός Ιωάννης Παππαδόπουλος, ο 36χρονος μεταπράτης Μάρκος Παππαδόπουλος και ο 53χρονος γεωργός Σταυρής παππαδόπουλος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος κτηματίας Αθανάσιος Παπαδόπουλος, ο 49χρονος μυλωνάς Νικόλαος Εμμ. Παπαδόπουλος και ο 63χρονος εργάτης Παπαδόπουλος Αναγνώστης.

–1853. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Παναγιώτη Παππαδοπούλου (γεν. 1853), ετών 50, οικιακά, χήρα.

–1858. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ελ…κα? Δημήτρη Παππαδοπούλου (γεν. 1858), ετών 45, οικιακά, έγγαμος.

–1860. Το υστεροαναγεννησιακό Αρχοντικό στο κέντρο της Μάρπησσας της επιφανής οικογένειας Παπαδόπουλου το 1860 περιέρχεται στην οικογένεια Δελαγραμμάτη, αφού ο Τζωρτζάκης Συμ. Δελαγραμμάτης νυμφεύεται την Ανδρομάχη Παπαδοπούλου.

–1860. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 26χρονος στρατιωτικός Κωνσταντίνος Παππαδόπουλος, άγαμος. Έδωσε όρκο στις 28 Απριλίου 1860.

–1862. Απόφαση αριθ,1, της 31^ης Ιανουαρίου του 1862 του Δημοτικού Συμβουλίου Μάρπησσας. «Εγκρίνει επ’ ονόματι του τελευταίου πλειοδότου Ν. Εμμ. Αρκά του Δημοτικού επί του ελαίου φόρου δια δραχμάς εβδομήκοντα. Η παρούσα κοινοποιηθήσεται όπου δέον εν τω Δημοκαταστήματι την 31 Ιανουαρίου 1862. Το Δημ. Συμβούλιο ο Πρόδρος Γεώργιος Χ. Χανιώτης, Κ. Αρκάς, Β. Χανιώτης, Ιωάννης Ν. Κονταράτος, Πέτρος Πυργής, Εμμ. Μ. Βαλσαμής, Εμμ. Ν. Αρκάς, Γεώργιος Εμ. Δελαγραμμάτης.

Απόφαση αρ. 2. «Παρατηρήσαν ότι τα καταλληλότερα δια την θέσιν ταύτην πρόσωπα, δια μεν το Σχολείον της Πρωτευούσης εισίν οι Κ.Ν.Μ. Ρούσσος, Γ.Α. Περάκης, Ιωάννης Νερούσσος και ο ιερεύς Κ. Χανιώτης.

–1870. Το 1870 η Διαμάντω Κονταράτου του πατρός Πέτρου Παππαδόπουλου, 30 ετών έγγαμη από την Πάρο, κάτοικος Βροντάδου, αναφέρεται σε απογραφή της Πόλης Ερμούπολης.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παπαδόπουλος Ιωάννης του Αντωνίου 40 ετών εργάτης. Όπως και ο Παπαδόπουλος Αλέξανδρος του Αθανασίου 37 ετών κτηματίας από τα Μάρμαρα.

–1878. Το 1878 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Δημήτριος του Εμμανουήλ γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παπαδόπουλος Αντώνιος του Νικολάου, 48 ετών, καφετζής και ο Παπαδόπουλος Ιωάννης του Παναγιώτη, 58 ετών, παπουτσής, κάτοικος Κωνσταντινούπολης.

–1884. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Γεωργία Δημήτρη Παππαδοπούλου (γεν. 1884), ετών 19, φοιτητής, άγαμος.

–1884. Το 1884 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Ιωάννης του Φραγκίσκου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885 υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι Παπαδόπουλος Αντώνιος του Νικολάου 51 ετών, καφεπώλης, κάτοικος Νάουσας και Παπαδόπουλος Ιωάννης του Παναγιώτη 60 ετών υποδηματοποιός, κάτοικος Κωνσταντινούπολης.

–1886. Το 1886 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Μάρκος του Αντωνίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1887. Στις 12 Νοεμβρίου 1887 ο 27χρονος κουρεύς από την Πάρο Νικόλαος Παπαδόπουλος, του Αλέξανδρου και της Καλής Σταυράκη, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 21χρονη από την Σύρο Δέσποινα Στραμπούλη, του Γεωργίου και της Μαριγώς.

–1890. Το 1890 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Γεώργιος του Αντωνίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1899. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1899 ο 25χρονος γεωργός από την Πάρο Ιωάννης Πατέλης του Γεωργίου και της Μαριγώς Παπαδοπούλου, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 21χρονη από την Πάρο Ευαγγελιώ Μπαρμπαρήγου, του Νικολάου και της Γαρουφαλιάς Λαμπαδάκη.

–1900. Κοντόσταυλου Μαρουσώ, όνομα συζύγου: Αναστάσιος, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Ε. Παπαδόπουλος. Έτος γέννησης: 1900. Επάγγελμα: οικοκυρά.

–1901. Το 1901 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Παντελής του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1906. Το 1906 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Εμμανουήλ του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1906. Το 1906 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Νικόλαος του Γεωργίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1909. Το 1909 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Εμμανουήλ του Γεωργίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1910. Το 1910 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Αντώνιος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1910. Στις 23 Δεκεμβρίου 1910 ο ανταποκριτής της εφημερίδας «ΑΙΓΑΙΟΝ»  Μαρπησσαίος Κωνσταντίνος Γ. Ναυπλιώτης αναφέρει για την επανίδρυση του Συλλόγου των Εν Αθήναις Παρίων και Αντιπαρίων: «Η ανάμιξις εν τω Συλλόγω του βουλευτού της Επαρχίας μας και καθηγητού του Πανεπιστημίου κ. Σκούφου ως Προέδρου, του κ. Β. Καμπάνη, δημοδιδασκάλου ως Αντιπροέδρου, του ρέκτου και πρακτικωτάτου εις τας ιδέας κ. Αντ. Μαυραγκά ως Ταμίου, των κ.κ. Κ. Γερασίμου, Αντ. Καλακώνα, Αλεξ., Ζησιμοπούλου, Γ. Χανιώτη, Π., Αρκά, Ν. Καλλαναρρχοπούλου, Φρ. Γαϊτανοπούλου, Εμμ. Καντιώτη, Ν. Παυλή, Γ. Στέλλα, Εμμ., Γαβαλά, Μ. Παπαδοπούλου, Γρηγ. Θρεψιάδου ως Συμβούλων, και του φίλου του «Αιγαίον» κ. Κων. Γ. Ναυπλιώτου ως Γεν. Γραμματέως του Συλλόγου».

–1912. Το 1912 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Αθανάσιος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1913. Το 1913 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Αθανάσιος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1916. Το 1916 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Ευάγγελος του Γεωργίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1918. Το 1918 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Νικόλαος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1920 από τους ιδρυτές, όπως προκύπτουν από το βιβλίο πρακτικών του Συνδέσμου «Εν Πειραίει Συνδέσμου Ναουσαίων Πάρου» είναι ο Παπαδόπουλος Εμμανουήλ.

–1922. Το 1922 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Ελευθέριος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1924. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 23χρονος θερμαστής Αναστάσιος Δημ. Παπαδόπουλος άγαμος. Έδωσε όρκο στις 24 Ιανουαρίου 1924.

–1930. Το 1930 γεννιέται ο Παπαδόπουλος Αντώνιος του Μάρκου αλιεύς κάτοικος κοιν. Παροικιάς.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παπαδόπουλος Παναγιώτης του Γεωργίου, 34 ετών καφεπώλης.

–1950. Στον εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Παροικιάς στις 17 Μαΐου 1950 είναι εγγεγραμμένη η Κοντόσταυλου Μαρουσώ (γεν. 1900), όνομα συζύγου Αναστάσιος, όνομα πατρός Ε. Παπαδόπουλος.

 

–Παπαεμμανουήλ:

–1884. Το 1884 γεννιέται ο Παπαεμμανουήλ Ανδρέας του Ιωάννη οπωροπώλης κάτοικος κοιν. Νάουσας.

–1921. Το 1921 γεννιέται ο Παπαεμμανουήλ Δημήτριος του Ανδρέα καφεπώλης κάτοικος Παροικιάς.

–1948. Στον εκλογικό κατάλογο της Παροικιάς του 1948 είναι εγγεγραμμένος ο Παπαεμμανουήλ Δημήτριος του Ανδρέα καφεπώλης κάτοικος Παροικιάς.

–1849. Στον εκλογικό κατάλογο Νάουσας του 1949 είναι εγγεγραμμένος ο Παπαεμμανουήλ Ανδρέας του Ιωάννη οπωροπώλης κάτοικος κοιν. Νάουσας.

–1952. Στον Εκλογικό κατάλογο της Παροικιάς του 1952 είναι εγγεγραμμένη η παπαεμμανουήλ Δαμασκηνή κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

 

–Παπάζογλου ή Παπάζογλους ή Παππάζογλου: Παπάζογλου= ο γιός του Παπά. Κοινότυπο επίθετο Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Εύξεινου Πόντου. Οι καταλήξεις με ογλού μεταφράζονται ως ο γιός. Ο Παπάζογλου της Νάουσας ίσως ήρθε από την Κωνσταντινούπολη.

–1804. Ο πρωτόπαπας Νάουσας υπογράφει έγγραφο στις 8 Σεπτεμβρίου 1804.

–1804. Ο πρωτόπαπας Ναούσης Παπάζογλους αναφέρεται στην Μονή του Αγίου Ιωάννη στα Κραύγα στις 26 Δεκεμβρίου 1804.

–1820. Στα 1820 ο οικονόμος Εμμανουήλ Παπάζογλου, γιός του πρωτόπαπα Παπάζογλου είχε νυμφευθεί την κόρη του Γεώργιου Αναπλιώτη, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, τον Γιάννη, Τον Λάμπρο και μια κόρη.

–1824. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1824 ο πρωτόπαπας Παπάζογλου υπογράφει τον πρακτικό εκλογής των «εκλεκτών» Νάουσας.

–1826. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1826 ο οικονόμος Εμμανουήλ Παπάζογλου υπογράφει στη Νάουσα για λογαριασμό του Σταμάτη Μπελώνια, στο πωλητήριο που αφορά στην αγορά από τον Λουκά Σφαέλο της Μονής του Αγίου Ανδρέα.

–1826. Ο οικονόμος Παπάζογλου υπογράφει έγγραφο Ναούσης στις 5 Σεπτεμβρίου 1826.

–1828. Στη Νάουσα στις 9 Δεκεμβρίου 1828, ο οικονόμος Εμμανουήλ Παπάζογλου υπογράφει πωλητήριο που αφορά στην αγορά από τον Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλο, τον Φιλικό, της Μονής Αγίου Γεωργίου στο Μεροβίγλι, πρώην ιδιοκτησία του Φώτη Πανά.

–1830. Από κατάλογο που είχε στείλει στο Υπουργείο Θρησκείας ο Επίσκοπος Παροναξίας Ιερόθεος στις 8 Φεβρουαρίου 1830, πληροφορούμαστε ότι η Πάρος διέθετε 52 ιερείς.

Κατωτέρω παραθέτουμε ονοματεπώνυμά με τα ανάλογα οφίκια που είχαν: Εμμανουήλ Παπάζογλου οικονόμος Ναούσης.

–1830. Ο οικονόμος Εμμανουήλ Παπάζογλου αγοράζει ο οικονόμος Εμμανουήλ Παπάζογλου από την κυρία Βιολέττα κόρη Πετράκη Δελέντα τα οσπίτια όπου έχει αλλαγήν από τον ποτέ Θεοδωράκη Ρενιέρη εις την Ρούγαν του Ποταμού του Ευαγγελισμού στη Νάουσα στις 7 Σεπτεμβρίου 1830.

–1832. Εν Ναούση της Πάρου τη 27 Μαρτίου 1832, σε έγγραφο της σχολής του Αγίου Αθανασίου αναφέρεται ο Οικονόμος Ναούσης Παπάζογλου.

–1836. Ο οικονόμος Παπάζογλου υπογράφει έγγραφο Λευκών στις 7 Ιανουαρίου 1836.

–1839. Ο οικονόμος Παπάζογλου αναφέρεται ως εκτιμητής στον «Πίνακα διαφοράς και εκτιμήσεως κτημάτων ανήκοντος εις τον Νικόλαον Μαλατέσταν», 15 Ιουλίου 1839.

–1843. Σε ονομαστικό κατάλογο των εκλογικών αποτελεσμάτων Νάουσας στις 27 Οκτωβρίου 1843 αναφέρεται ο Εμμανουήλ οικονόμος Παπάζογλου.

–1858. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Άννα συζ. Λάμπρου Εμμ. Παππάζογλου (γεν. 1858), ετών 45, οικιακά,  χήρα.

–1858. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Αθανάσιος Ιωάννη Παππάζογλου (γεν. 1858), ετών 45, ράπτης, έγγαμος.

–1867. Σε έγγραφο Μαρπησσης στις 8 Νοεμβρίου του 1867 αναφέρεται ο ιερομόναχος Λουρίδης Γρηγόριος «έχει λαμβάνειν παρά του Αντωνίου Ν. Παντελαίου γεωργού, κάτοικο ενταύθα, δραχμας χιλίας εννεακοσίας μιάς. Οι μάρτηρες Αντώνιος Κ. Σηφάκης, έμπορος, κατοικος Μαρμάρων και ο κτηματίας Λάμπρος Παπαζογλου κάτοικος Μαρπήσσης. Ο Λάμπρος Παπάζογλου ήτνα μάλλος ο πατέρας του μακαριστού ιερέως, εφημέριου της Αγίας Φωτεινής Σμύρνης, και της Μαρπήσσης, Ιωάννου Παπάζογλου (γενν. 1873.)

–1868. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Ιωάννη Παππάζογλου (γεν. 1868), ετών 35, υπηρέτης, κάτοικος Σμύρνης, άγαμος.

–1870. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Αθανάσιος Ιωάννη Παππάζογλου (γεν. 1870), ετών 33, ράπτης, έγγαμος.

–1870. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Ιωάννη Παππάζογλου (γεν. 1870), ετών 33, σανδαλοποιός, έγγαμος.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Λάμπρου Παππάζογλου (γεν. 1873), ετών 30, ιερέας, έγγαμος.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Χριστίνα Ιωάννη Παππάζογλου (γεν. 1873), ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1873. Η οικογένεια του ιερέα Ιωάννη Παπάζογλου. Ανάμεσα στους Παριανούς που έζησαν στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, ήταν και ο ιερέας Ιωάννης Παπάζογλου (εγγονός του οικονόμου Παπάζογλου που αναφέρεται σε ενθύμηση του 1823, σε βιβλίο Νικοδήμου του Αγιορείτου). Γεννήθηκε στην Πάρο το 1873 και σε ηλικία 5 ετών έμεινε ορφανός. Αργότερα θα ταξιδέψει σε διάφορες πόλεις. Στη Σύρο, στη Χίο. Στη Σμύρνη το 1888 σε ηλικία 15 ετών ύστερα στο Άγιο Όρος για δυο χρόνια και πάλι στην Πάρο για τέσσερα χρόνια. Το 1894 νυμφεύθηκε την Μαρπησσαία Χριστίνα Φωκιανού και στις 24 Ιανουαρίου 1895 χειροτονήθηκε διάκονος. Ακολούθως ως ιερέας παρέμεινε στη Μάρπησσα ως το 1902 οπότε έφυγε για τη Σμύρνη και διορίστηκε εφημέριος και δάσκαλος στο χωριό Ερίκιοϊ και αρχιερατικός επίτροπος στο χωριό Νυμφαίο. Ήρθε πάλι στην Πάρο για επτά χρόνια, αλλά έφυγε για άλλη μια φορά για τη Σμύρνη, όπου εκεί είχε διατελέσει εφημέριος στους ναούς Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίου Ιωάννου και τέλος της Αγίας Φωτεινής, όπου υπήρξε στενός συνεργάτης του Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου.

Μετά την καταστροφή, με μεγαλωμένα πια τα εξη παιδιά του, αναχωρεί για την Ελλάδα με σταθμούς τη Χίο, τη Σύρο, την Πάρο και την Αθήνα όπου θα διοριστεί εφημέριος του Αγίου Λουκά Πατησίων για δυο χρόνια και του Αγίου Ιωάννου Γαργαρέτας στο Κουκάκι επί δεκαοκτώ χρόνια. Το 1941 έρχεται στην Πάρο, λόγω πολέμου, όπου, στη Μάρπησσα θα υπηρετήσει ως εφημέριος ως τον θάνατό του, που συνέβη στις 13 Αυγούστου 1947.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παπάζογλου Λάμπρος του Εμμανουήλ 40 ετών εργάτης.

–1883. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Λάμπρου Παππάζογλου (γεν. 1883), ετών 20, οικιακά,  άγαμος.

–1885. Σε έγγραφο του Αγίου Αντωνίου Κεφάλου του 1885 αναφέρεται ο Ιωάννης Παπάζωγλου.

–1888. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Λάμπρου Παππάζογλου (γεν. 1888), ετών 15, υπηρέτης,  άγαμος.

–1893. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικηφόρος Λάμπρου Παππάζογλου (γεν. 1893), ετών 10, μαθητής,  άγαμος.

–1897. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Ιωάννη Παππάζογλου (γεν. 1897), ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1898. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Λάμπρος Ιωάννη Παππάζογλου (γεν. 1898), ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1911. Ιωάννης Παπάζογλου ιερέας από τη Μάρπησσα, μένει στην Σμύρνη το 1911.

–1922. Ιωάννης Παπάζογλου ιερέας Μάρπησσας, το 1922.

–1923. Αντώνης Παπάζογλου, γιός του ιερέα Ιωάννη Παπάζογλου, ήταν δάσκαλος στην Μάρπησσα το 1923.

–1927. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 20 Ιουνίου 1927, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Ιωάννη Παπάζογλου, ετών 27, κάτοικος Αθηνών, οικιακά.

–1927. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 20 Ιουνίου 1927, είναι εγγεγραμμένος ο Αναστάσιος Ιωάννου Παπάζογλου, ετών 22, διδάσκαλος.

–1927. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 20 Ιουνίου 1927, είναι εγγεγραμμένη η Ερατώ Ιωάννου Παπάζογλου.

–1930. Το 1930 γεννιέται η Παπάζογλου Αικατερίνη του Αντωνίου.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο διδάσκαλος Παπάζογλου Αντώνιος του Ιωάννη 38 ετών.

–1947. Το 1947 παθαίνει ο ιερέας Μαρπήσσης Ιωάννης Παπάζογλου (1873-1947).

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο του 1950 του Δήμου Μάρπησσας είναι εγγεγραμμένη η Παπάζογλου Φλώρα (γεν. 1900) σύζυγος Αντώνιος, όνομα πατρός Νικ. Αλιπράντης, κάτοικος Μάρπησσας.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας του 1952 υπάρχει εγγεγραμμένη η Παπάζογλου Άννα του Αντωνίου.

 

–Παπακωνσταντίνου:

–1903. Στα 1903 έχουμε τις εκλογές για την ανάδειξη Δημάρχων, Δημαρχικών παρέδρων και Δημοτικών Συμβούλων.

Για την υποψηφιότητα ως Δημαρχιακού Παρέδρου στην Παροικιά, η εφημερίδα «Αιγαίον» γράφει στις 30 Αυγούστου 1903:  Δημαρχικοί άρεδροι εξελέγησαν στην Παροικιά ο Νικηφόρος Κυπραίος, ο Αλέξανδρος Μαυρογένης και ο Ανδρέας Γ. Παπακωνσταντίνου και Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Πάρου (Παροικιάς) οι: Κων. Ν. Κονδύλης, Στυλ. Ξ. Καμπάνης, Δ. Μαύρος, Δ. Αργυρόπουλος, Ανδρ. Ψαράκης, Ανδρ. Βαρούχας, Νικ. Βάλληνδρας, Ιωάν. Δ. Βιάζης, Ιωάν. Νικηφόρος, Δημήτρης Πρωτόδικος, Λεων. Βενιέρης, Στ. Μαύρος.

–1921. Διδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς κατά την περίοδο 1921-25 ο Παναγιώτης Παπακωνσταντίνου.

–1966. Στην πρώτη εκλεγμένη διοίκηση του ΑΟ Νηρέας Νάουσας Πάρου το 1966  εξελέγχει Παπακωνσταντίνου Κ.

 

–Παπάλεος ή Παπαλεός:

–1696. Το 1696 ο «ηγούμενος του Αγίου Αντωνίου ιερομόναχος Χρύσανθος Στέλλας πωλεί του Γεωργάκη Παπαλεού το σπίτι που έχει αγορά από την Καλή Σκορδίλη».

–1700. Νότια της Μάρπησσας. Έγγραφο Τζιπίδου, 1 Οκτ. 1700 «πουλώ του κυρ Μανώλη Παπάλεου το χωράφι όπου έχω εις τόπον βαλμένον εις το Βαρσαμάδο. Αναφέρεται σε έγγραφο πώλησης χωραφιού στον Τζιπίδο και η Ειρήνη του ποτέ Γεώργιου Γερασίμου Καρυωτάκη θυγατέρα…» Ενώπιον του ιερέα και πρωτεκδίκου Κεφάλου Δημητρίου Λουκή η Ειρήνη κόρη του Γεωργίου Γερασίμου Καρυωτάκη πωλεί στον Μανόλη Παπάλεο ένα χωράφι στο Βαρσαμάδο για 15 ρεάλια, και στράτα κουμούνα (δημόσια οδό). Το υπογράφουν ο μοναχός, αγιογράφος Νικόδημος Γεράρδης, ο Νικ. Φιλινάκης? Και ο Ανεγνώστης Μαλατέστας.

Μετά τις υπογραφές έχουμε μια συμπληρωματική παράγραφο, είδος υστερόγραφου (κοντιτζίλε γράφεται στο χειρόγραφο) Υπογράφουν οι: ιερέας Μελέτιος Σιδεράκης, Γ. Τριβυζάς και ο ιερέας Δημήτριος Λουκής που έγραψε και το κοντίτζιλε.

 

–Παπαμανώλης: Επίθετο επάγγελμα-παρατσούκλι. Καθολικού δόγματος. καταγωγή από Σύρο.

–1958. Το 1958 η οικογένεια Παπαμανώλη από την Σύρο εγκαταστάθηκε στη Παροικιά, εκεί γεννήθηκε και το τέκνο τους Νικόλαος Παπαμανώλης, μετέπειτα βουλευτής Κυκλάδων.

 

–Παπανικολής: Επώνυμο παρωνύμιο. Η οικογένεια έχει καταγωγή από τα Ψαρά και ήρθαν στη Νάουσα της Πάρου μετά την καταστροφή το 1824. Η οικία τους ήταν στην σημερινή καφετέρια KIRANOS, στην συνοικία Ψαριανά της Νάουσας όπου πήρε το όνομά της από τους Ψαριανούς πρόσφυγες. Ο γεννάρχης το παριανού κλάδου ήταν αδερφός ή ξάδερφος του γνωστού πυρπολητή Δημητρίου Παπανικολή.

Απόγονοι τους ζούσαν στη Νάουσα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 60’.

Παλιά διώροφη αρχοντική αγροικία του 19^ου αι. στην περιοχή Πρωτόρια γνωστή ως το σπίτι του Παπανικολή.

 

–Παπασταματάκιος:

–1714. Αγιογράφος Παπασταματάκιος Νικόλαος, γνωστός μόνο από τοιχογραφίες στην αψίδα του Ιερού Βήματος του ναού της Συνάξεως της Θεοτόκου και Αγίου Ευσταθίου στη Μάρπησσα. Η σχετική επιγραφή: 17---14. Ιστορηθι δι’ εξόδου του ευλαβεστάτου εν ιερεύσι Παπακήρ Ευστρατίου Στάμενας Χηρ αγιογράφου Νικολάου Παπασταματακίου.

 

–Παπής: Βλέπε Πιπής

 

–Παπλωματάς:

–1835. Στο δημοτολόγιο του 1835 του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παπλωματάς Απόστολος.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 33χρονος ναυτικός Παπλωματάς Απόστολος.

 

–Παπουτσάκης και Παπουτζάκης: Πρόσφυγες

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Ανδρουλής Παπουτζάκης 32 ετών σκυτοτόμος, η σύζυγός του Ευγενή Παπουτζάκη, ο γιός του Νικόλαος Παπουτζάκης 3 ετών, η κόρη του Μαρία Παπουτζάκη και η αδερφή του Άννα Παπουτζάκη.

 

–Παραής: Βλέπε Παρραής

 

–Παρακολέτος ή Παρακαλετός:

–1710. Χωράφι στον Άγιο Γεώργιο σύμπλιος Παρακολέτος.

–1724. Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για την διατίμηση των προϊόντων και την απογραφή της κτηματικής περιουσίας όλων των κατοίκων. Κατά τη Γενική Συνέλευση της 13 Δεκεμβρίου 1724, αναφέρεται ο Πέτρος Παρακαλετός.

–1849. Στο προικοσύμφωνο Κων. Κρίσπη και Ν Μπαρότση 1 Ιουλίου1849 «χωράφι Αγιο Γεώργιο σύμπλιος Παρακολέτος»

 

–Παραμάνης:

–1936. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 13 ετών μαθητής Σταύρος Ευαγ. Παραμάνης και τα αδέρφια του Παναγιώτης Ευαγ. Παραμάνης 11 ετών και  Ιωάννης Ευαγ. Παραμάνης 9 ετών επίσης μαθητές. Έδωσαν όρκο στις 31 Μαρτίου 1936.

–1938. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένα τα παριανά αδέρφια Σταύρος 15 ετών, Παναγιώτης 13 ετών και Ιωάννης 11 ετών Παραμάνης του Ευαγγέλου. Έδωσαν όρκο στις 8 Ιανουαρίου 1938.

 

–Παραράς: Επώνυμο παρωνύμιο.

–1648. Ιερομόναχος Παρθένιος Παραράς. Ανακαινιστής της Μονής Αγίου Ανδρέα Νάουσας το έτος 1648.

 

–Παρασκευάς:

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Παρασκευά Παυλίνα, όνομα συζύγου Ισαάκ, όνομα πατρός Κ. Παπαδόπουλος.

 

–Παρθένιος:

–1690. Στις 4 Αυγούστου 1690 μνημονεύεται σε έγγραφο της Μονής Ευαγγελίστριας εις την Παροικιά ο ιερέας Παρθένιος Πέτρος.

 

–Παριανός: Επώνυμο πατριδωνυμικό. Αρκετοί Σμυριοί που έφεραν το επώνυμό Παριανός κατάγονταν από την Πάρο.

Το 1556 αναφέρεται ο Μιχελής Παριανός στη Νάξο. Υποψιαζόμαστε ότι θα ταυτίζεται με τον μαΐστρο Μιχελή Τριβιζά τον Παριανό. Σε έγγραφα «εγώ ο Μιχελής Παργιανός…».

–1760. Στον «Άι Γιάννη Κατσικά στην περιοχή Κοσμαδαίων κοντά στο Κακοπέρατο» επιγραφή στο ιερό της εκκλησίας: 1760 ΙΟΥΝΙΟΥ 30 ΕΤΕΛΗΟΘΗ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΑΝΗ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΙΩΑΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΑΚΟΥ ΤΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΓΙΟΡΓΗΣ ΠΑΡΙΑΝΟΣ Ο ΜΑΣΤΟΡΗΣ ΕΚΤΙΣΕ.

–1763. Στη Μονή Μεγάλης Παναγίας Σάμου, οικοδομική επιγραφή Κρήνης «1763 Ιουλίου 10 ετελειώθη αυτή η βρυσις δι εξοδων Σεραφείμ παπά Γεώργιος Παριανός έκτισε». Στο ίδιο μοναστήρι σε άλλη επιγραφή του 1762 αναφέρει το όνομα του «μαστορα Γεωγίου εκ νήσου Πάρου» 

–1821. Ο πρώτος νεκρός του αγώνα του 1821 ήταν ο Αγωνιστής Σπύρος Παριανός.

–1909. Στις 13 Δεκεμβρίου 1909 ο 40χρονος οπωροπώλης από την Πάρο Νικόλαος Παριανός του Νικολάου και της Αργυρώς Σκούφου [κάτοικοι Πάρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 36χρονη από την Σύρο Ειρήνη Φουάση, του Αντωνίου και της Φραγκίσκας Συμεώνος.

 

–Παριδάκης;:

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Δημήτριος Παριδάκης;.

 

–Παρισηνός: Καπουκίνος Μοναχός στη Νάουσας

–1677. Δεν έχουν παρέλθει δυο χρόνια από την λειτουργία του σχολείου στον Άγιο Αθανάσιο στη Νάουσα όταν, στις αρχές του 1677, κατέρρευσε λόγω κακής κατασκευής η οροφή. Το γεγονός περιγράφει στις 20 Φεβρουαρίου του 1677, ο π. Ουρβανός Παρισηνός.

 

–Παρίσογλου: Μικρασιάτης κάτοικος Ναούσης

 

–Παρούσης: Μαρτυρείται μέχρι σήμερα στην Πάρο, κυρίως στη Νάουσα και στην Αλυκή. Για την μονόκλαδη οικογένεια Παρούση, υπάρχει μαρτυρία ότι προέρχονται από τον Μωριά και συγκεκριμένα από την Αρκαδία. Ο Κων. Ναυπλιώτης αναφέρει ότι «Η οικογένεια Παρούση εν τω Δήμο Υρία (Λευκών) υπερηφανεύεται ανάγουσα την καταγωγήν της εις τον Παράσιον» Ως γνωστόν ο Παράσιος ήταν ο πατέρας του Πάρου, που έδωσε το όνομά του στο νησί. Μια άλλη εκδοχή λέει ότι είναι παρωνύμιο από την λέξη Παρουσία.

Κλάδο της οικογένειας συναντάμαι από τα μέσα του 20^ου αι. και στην Πάτρα.

Ο Αντιπαριώτικος κλάδος έχει γενάρχει τον Θεολόγο Παρούση με το παρατσούκλι Καβοντόρος λόγω του οξύθυμου χαρακτήρα του, αλιευς. Η καταγωγή την ήταν από την Αλυκή. Εκανε δύο γάμους. Από τον πρώτο απέκτησε τον Παναγιώτη Παρούση (1895-1970) και την Αικατερίνη Παρούση. Η ζωή ήταν τόσο δύσκολη που ο Θεολόγος  εργαζόταν με άλλους στα μεταλλεία της Αντιπάρου. Τα δυο αδέλφια του έφυγαν για την Αθήνα, όπου γεννήθηκε ο Θεμιστοκλής Παρούσης (1927-2017). Ο Παναγιώτης Παρούσης γεννήθηκε το 1955 και ο Μιχάλης (γενάρχης του Πατρινού κλάδου) το 1958.

Οι οικογένεια Παρούση έχει στην ιδιοκτησία της τη νησίδα Φιλίζι, απέναντι από την Σάντα Μαρία.

–1729. Ο ιερέας Αντώνιος Παρούσης συντάκτης της διαθήκης της Καλής Τζανή Χανιώτου στις Λεύκες στις 23 Φεβρουαρίου 1729.

–1752. Ο ιερέας Αντώνιος Παρούσης υπογράφει έγγραφο Λευκών στις 7 Οκτωβρίου 1733.

Ο ιερέας Λευκών Αντώνιος Παρούσης υπογράφει έγγραφο Κεφάλου στις 15 Αυγούστου 1752.

–1754. Ο ιερέας Λευκών Αντώνης Παρούσης στις 17 Δεκεμβρίου 1754 υπογράφει «συμβιβαστικόν» κείμενον.

–1756. Στο ναό του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου στις Λεύκες, μεταξύ των προφητών η επιγραφή: «1756 δέισοις του δούλου του Θεού Αυγουστίνου ιερέως Παρούσι».

–1757. Ο ιερέας Λευκών Αυγουστίνος Παρούσης, πατέρας του ηγούμενου Ησαΐα παρούση το 1757 ανακαίνισε την εκκλησία του Αγ. Ιωάννη Χρυσοστόμου στο χωρίο.

–1757. Στις 7 Νοεμβρίου 1757 ο Σακελλάριος Λευκών Παρούσης Αυγουστίνος συντάσσει προικοσύμφωνο του Αρκά Μανώλη και της Λαρέντζας Ι. Γεμελιάρη.

–1760. Ιερέας Λευκών ο Αντώνιος Παρούσης γεννημένος το 1760.

–1764. Ο Σακελλάριος Λευκών Αυγουστίνος Παρούσης συντάσσει πωλητήριο στις 29 Φεβρουαρίου 1764.

–1766. Στις 25 Ιουλίου 1766 ο Σακελλάριος Αυγουστίνος Παρούσης συντάσσει πωλητήριο έγγραφο Λευκών.

–1767. Στις Λεύκες στις 16 Νοεμβρίου 1767 ο Θωμάς Παρούσης συντάσσει διαθήκη. Είναι θείος του ιερέα Αυγουστίνου Παρούση.

–1774. Στα 1774, Νοεμβρίου 23, «εν χορίω της Πάρου Λευχόν», «ο άγιος χωροπίσκοπος γεμελιάρης Ιωάννης, μαζί και ο αδερφός του Πετράκης Γεμελιάρης», «προσηλώνουν» το ιδιόκτητο μοναστήρι τους του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (Γυαλιστή) Λευκών. Το έγγραφο υπογράφουν: ο χωροπίσκοπος Γεμελιάρης, ο ιεροδιάκονος Δημήτριος Ραγκούσης, ο Παντελής Κονταράτος, ο παπά-Τζώρτζης Ραγκούσης, ο Πέτρος Γεμελιάρης και ο ιεροδιάκονος Αντώνιος Παρούσης. Ο ιεροδιάκονος Αντώνιος Παρούσης. Το 1818 φέρεται ως αποθανόν.

–1778. Στις 23 Απριλίου 1778 ο παπά Αυγουστίνος Παρούσης συντάσσει πωλητήριο Λευκών. Πώληση χωραφιού Λεύκες 23 Απριλίου 1778. «Ενώπιον των μαρτύρων Γεωργίου Σκιαδά. Δημητρίου Ραγκούση και του ιερέως Λευκών Αυγουστή Παρούση, ο οποίος συνέταξε και το έγγραφο, η κερά Μαρουσάκη Γεώργη Φίλιππα πωλεί στον αιδεσιμώτατο, πρώην σακελλίου Κονταράτο για 37 ρεάλια ένα κομμάτι χωράφι οπού έχει αγορά από τον Μανοέλη Ανερατζόπουλο εις τοποθεσίαν λεγόμενον Απάτου.

–1780. Στις 27 Ιουλίου 1780 ο ιεροδιάκονος Αυγουστίνος Παρούσης  συντάσσει και μαρτυρεί έγγραφο Λευκών.

–1788. Ο ιερέας Δράγαζης Μιχαήλ συντάσσει το προικοσύμφωνο του Θωμά Δ. Παρούση και Κατερίνας Ν. Ραγκούση, Λεύκες 20 Απριλίου 1788.

–1793. Ιερομόναχος και Ηγούμενος της μονής Αγ. Ιωάννη Προδρόμου (Καπαρού) στο Επτάβρυσο Λευκών ο Παρούσης Ησαΐας. «Ηκοδομήθη ούτο το καταπέτασμα παρά του πανοσιωτάτου Ησαΐα ιερομονάχου τοπήκλη Παρούσης εν έτει 1793 Ιουνίου 15».

–1795. Ο Σακελλάριος Αυγουστίνος Παρούσης υπογράφει έγγραφο Λευκών στις 4 Ιανουαρίου 1795.

–1802. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1802 ο Σακελλίων Λευκών Παρούσης συντάσσει έγγραφο ανταλλαγής κτημάτων.

–1813. Σε έγγραφο Λευκών στις 28 Σεπτεμβρίου 1813 ο ηγούμενος Ησαΐας Παρούσης «πωλεί και χαρτώνει» στον κύρ Θωμά Ραγκούση «μισόν κάμπον όπου έχει το μοναστήριον του εις τοποθεσίαν λεγομένην Κάμπος».

–1816. Ιερομόναχος Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (Καπαρού) ο Ησαΐας Παρούσης το 1793 ως το 1816.

–1820. Πρωτόπαπας και ηγούμενος Λευκών το 1820 ο Ησαΐας Παρούσης

–1821. Αγωνιστές του 1821 οι Κωνσταντίνος και Παναγιώτης Παρούσης.

–1822. Το 1822 απαντάται στην Αντίπαρο οι Θοδωρής και Αγγελής Παρούσης

–1826. Σε διαθήκη του ηγούμενου Ησαΐα Παρούση στις 7 Φεβρουαρίου 1826 αφήνει στον ανιψιό του Νεόφυτο Παρούση το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (Καπαρού).

–1830. Στις 8 Φεβρουαρίου 1830 ο ιερέας Λευκών Ιωάννης Παρούσης αναφέρεται σε κατάλογο του Παροναξίας.

–1830. Ο ιεροδιάκονος Νεόφυτος Παρούσης από τις Λεύκες κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη και μετέπειτα στο Βουκουρέστι, όπου και πέθανε στα 1830.

–1830. Σε έγγραφο ομολόγησης διαθήκης Παροικιάς στις 22 Ιουλίου 1830, αναφέρεται  ο Γεωργουλάς Παναγιώτη Παρούσης ανιψιός του μακαρίτη ηγούμενου Ησαΐα Παρούση.

–1830. Έγγραφο Παροικιάς στις 25 Σεπτεμβρίου 1830 αναφέρεις ότι ο Νεόφυτος Παρούσης ιεροδιάκονος από τις Λεύκες ζεί στην Κωνσταντινούπολη και στο Βουκουρέστι. Αδερφός του ήταν ο Γεωργουλάς Παν. Παρούσης. Ανίψια του αρχιμανδρίτη Ησαΐα Παρούση.

–1835. Το 1835 απαντάται στην Αντίπαρο ο παπά Ιωάννης Παρούσης.

–1835. Ο ιερέας Ιωάννης Παρούσης υπογράφει έγγραφο στις 15 Μαρτίου 1835 από κείμενο στη Μονή Αγίου Γεωργίου Λαγκάδας.

–1846. Στις 25 Μαΐου 1846 υπογράφουν έγγραφο Μάρπησσας οι Παναγιώτης Παρούσης και Κωνσταντίνος Παρούσης.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Ωλιάρου είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Ιωάννης Παρούσης.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Αγγελής Παρούσης, ο 63χρονος γεωργός Γεώργιος παρούσης, ο 73χρονος Θεόδωρος Παρούσης, ο 28χρονος γεωργός Ιάκωβος παρούσης και ο 32χρονος γεωργός Κωνσταντίνος Παρούσης.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 45χρονος γεωργός Εμμανουήλ Παρούσης, ο 26χρονος γεωργός Ιωάννης Ν. Παρούσης, ο 40χρονος γεωργός Ιωάννης Παρούσης, ο 56χρονος γεωργός Κωνσταντίνος Παρούσης, ο 58χρονος ποιμήν  Νικόλαος Παρούσης και ο 43χρονος γεωργός Παναγιώτης Παρούσης.

–1852. Γεννιέται στις Λεύκες το 1852 ο Κωνσταντίνος Παρούσης του Εμμανουήλ. Οπωροπώλης, Απεβίωσε το 1902 στα 25 Ιανουαρίου στις Λεύκες σε ηλικία 50 ετών. Απέκτησε τον Εμμανουήλ κ.α.

–1857. Το 1857 γεννιέται στις Λεύκες ο Παρούσης Γεώργιος του Εμμανουήλ. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1860. Το 1860 γεννιέται στις Λεύκες ο Παρούσης Δημήτριος του Εμμανουήλ. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1864. Από το 1864 έως το 1867 εφημέριος Αγίας Τριάδας Λευκών ο ιερέας Ιωάννης Παρούσης. 

–1864. Το 1864 γεννιέται στις Λεύκες ο Παρούσης Παναγιώτης του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1866. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1866 ο Παρούσης Νικόλαος του Κωνσταντίνου.

–1867. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1867 ο Παρούσης Παναγιώτης του Παναγιώτη και Παρούσης Μιχαήλ του Εμμανουήλ.

–1871. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1871 ο Παρούσης Εμμανουήλ του Κωνσταντίνου.

–1874. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1874 ο Παρούσης Ιωάννης του Κωνσταντίνου και ο Παρούσης Αντώνιος του Εμμανουήλ.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Υρίας του 1875, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παρούσης Γεώργιος του Παναγιώτη, 39 χρονών γεωργός, αλλά και ο 33χρονος Παρούσης Γεώργιος του Εμμανουήλ, γεωργός. Στον ίδιο κατάλογο υπάρχει εγγεγραμμένος ο Παρούσης Εμμανουήλ του Κωνσταντίνου, 47 χρονών, γεωργός, αλλά και ο 63χρονος Παρούσης Εμμανουήλ του Γρηγορίου, γεωργός.

–1876. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1876 ο Παρούσης Στέφανος του Κωνσταντίνου.

–1876. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1876 κάτοικος Αντιπάρου Παρούσης Χαράλαμπος του Ιωάννη, εργάτης.

–1880. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1880 ο Παρούσης Γεώργιος του Κωνσταντίνου.

–1884. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1884 ο Παρούσης Γεώργιος του Παναγιώτη, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952.

–1886. Παρούσης Μιχαήλ του Παναγιώτη και Παρούσης Νικόλαος του Παναγιώτη. Έτος γέννησης το 1886 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1890. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1890 στις Λεύκες ο Παρούσης Αντώνιος του Παναγιώτη.

–1893. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1893 στις Λεύκες ο Παρούσης Γεώργιος του Παναγιώτη.

–1894. Στις 1 Ιουνίου 1894 ο παριανός Παρούσης Εμμανουήλ 23 ετών χωροφύλαξ κάτοικος Σύρου δηλώνει τον θάνατο της Αικατερίνης Δημοσθένη Πανταζοπούλου 1 μηνών κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Ατέλεια.

–1896. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1896 στις Λεύκες ο Παρούσης Θεόδωρος του Παναγιώτη.

–1897. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1897 στις Λεύκες ο Παρούσης Δημήτριος του Ευάγγελου.

–1897. Το 1897 γεννιέται ο Παρούσης Δημήτριος του Ευάγγελου, μετέπειτα αλιεύς, κάτοικος Αγγερίας.

–1899. Το 1899 γεννιέται ο Παρούσης Νικόλαος του Ευάγγελου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1899. Το 1899 γεννιέται ο Παρούσης Νικόλαος του Ευάγγελου, μετέπειτα αλιεύς, κάτοικος Αγγερίας.

–1899. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1899 κάτοικος Αντιπάρου Παρούσης Νικόλαος του Θεόδωρου, γεωργός.

–1900. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1900 κάτοικος Αντιπάρου Παρούσης Ιάκωβος του Αντωνίου, γεωργός.

–1901. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1901 στις Λεύκες ο Παρούσης Παναγιώτης του Εμμανουήλ.

–1903. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1903 στις Λεύκες ο Παρούσης Φραγκίσκος του Παναγιώτη.

–1903. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1903 κάτοικος Αντιπάρου Παρούσης Παντελής του Αντωνίου, εργάτης.

–1905. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1905 κάτοικος Αντιπάρου Παρούσης Ιωάννης του Γεωργίου, εργάτης.

–1909. Το 1909 γεννιέται η Ειρήνη Φαρούπου του Εμμανουήλ, στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1951 φέρεται παντρεμένη με τον Ιωάννη Παρούση.

–1909. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1909 στις Λεύκες ο Παρούσης Σταύρος του Γεωργίου.

–1911. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1911 κάτοικος Αντιπάρου Παρούσης Αναστάσιος του Γεωργίου εργάτης.

–1912. Στο μνημείο πεσόντων του Δημοτικού Σχολείο Αντιπάρου αναγράφεται ο πεσόντας κατά την περίοδο 1912-13 Ανδ. Ε. Παρούσ(ο)ης.

–1913. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1913 στις Λεύκες ο Παρούσης Ανδρέας του Ευάγγελου.

–1913. Το 1913 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Παρούση Ζαχάρω του Βασιλείου, μετέπειτα σύζυγος Σταύρου Σγαρδέλη.

–1916. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1916 κάτοικος Αντιπάρου Παρούσης Ιωάννης του Χαράλαμπου εργάτης.

–1917. Το 1917 γεννιέται ο Παρούσης Νικόλαος του Γεωργίου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952.

–1920. Το 1920 γεννιέται ο Παρούσης Παναγιώτης του Γεωργίου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952.

–1920 από τους ιδρυτές, όπως προκύπτουν από το βιβλίο πρακτικών του Συνδέσμου «Εν Πειραίει Συνδέσμου Ναουσαίων Πάρου» είναι ο Παρούσης Κωνσταντίνος

–1921. Το 1921 γεννιέται ο Παρούσης Αντώνιος του Ιάκωβου εργάτης κάτοικος Αντιπάρου.

–1923. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1923 κάτοικος Αντιπάρου Παρούσης Θεόδωρος του Ιωάννη εργάτης.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Παρούσης Νικόλαος του Γεωργίου ναυτικός κάτοικος Αγγεριάς.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Παρούσης Ευάγγελος του Ιωάννη εργάτης κάτοικος κοιν. Νάουσας.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Παρούσης Ευάγγελος  του Νικολάου, μετέπειτα εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγελίας του 1950, ναυτικός.

–1929. Το 1929 γεννιέται στη Νάουσα ο Παρούσης Παναγιώτης του Γεωργίου και ο Παρούσης Παντελής του Ιωάννη.

–1931. Το 1931 γεννιέται ο Παρούσης Ευάγγελος του Δημητρίου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1953, αλιεύς.

–1931. Το 1931 γεννιέται ο κάτοικος Αντιπάρου Παρούσης Θεόδωρος του Νικολάου, καφεπώλης.

–1932. Το 1932 γεννιέται ο Νίκας Κωνσταντίνος του Δημητρίου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1954, αλιεύς.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 73χρονος κάτοικος Νάουσας, Παρούσης Ιωάννης του Κωνσταντίνου, εργάτης, ο 69χρονος κτίστης Παρούσης Γεώργιος του Γεωργίου, ο 41χρονος ναύτης Παρούσης Κωνσταντίνος του Ιωάννη, ο 38χρονος ναυτικός Παρούσης Γεώργιος του Εμμανουήλ, ο 24χρονος γεωργός Παρούσης Δημήτριος του Ιωάννη, ο 29χρονος γεωργός Παρούσης Θεόδωρος του Γεωργίου, ο 26χρονος γεωργός Παρούσης Κωνσταντίνος του Γεωργίου, ο 26χρονος αλιεύς Παρούσης Αντώνιος του Στέφανου και ο 24χρονος γεωργός Παρούσης Νικόλαος του Γεωργίου.

–1947. Στην εφημερίδα «Η Φωνή της Πάρου» το 1947 ο Κωνσταντίνος Παρούσης διαφημίζει την επιχείρηση του «Ο ΒΟΡΟΝΩΦ ΠΑΡΙΑΝΗ ΤΑΒΕΡΝΑ οδός Υψηλάντους 22 Μεταξύ Κολωνακίου και Ευαγγελισμού».

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Παρούση Μαρουσώ, όνομα πατρός Γεώργιος, η Παρούση Αικατερίνη, όνομα συζύγου Γεώργιος, όνομα πατρός Ζαχαρίας Ρούσσος.

–1954. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1954, υπάρχει εγγεγραμμένη η Αριανούτσου Μαρία, όνομα συζύγου Αντώνιος, όνομα πατρός Ιωάννης Παρούσης.

–1960. Στην προσωρινή διοίκηση του ΑΟ Νηρέας Νάουσας Πάρου το 1960 ο Παρούσης Κωνσταντίνος.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΑΓΓΕΡΙΑ: Κατήλθον 2 συνδυασμοί υπό τον κ. Δημ. Ραγκούσην και Δημ. Παρούσην. Υπερίσχυσεν ο πρώτος και το Κ.Σ. κατηρτίσθη ως εξής: Πρόεδρος ο κ. Δημ. Ραγκούσης, Αντιπρ. Αντ. Σκανδάλης και Σύμβουλοι Μιχ. Λουκής, Δημ. Παρούσης και Εμμ. Ραγκούσης.

 

–Παρπέρης: Βλέπε Μπαρμπέρης

 

–Παρπόνης: Βλέπε Μπαρπόνης

 

–Πάρπος: Βλέπε Μπάρμπος ή Μπάμπος

 

–Παρραής ή Παραής:

–1882. Το 1882 γεννιέται ο Παρραής Βασίλειος του Ιωάννη ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1918. Το 1918 γεννιέται ο Παρραής Ιωάννης του Βασιλείου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1922. Το 1922 γεννιέται ο Παραής Δημήτριος του Βασιλείου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Παρραής Βασίλειος του Ιωάννη και ο Παρραής Ιωάννης του Βασίλειου ναυτικοί κάτοικοι Παροικιάς.

–1948. Στον εκλογικό κατάλογο της Παροικιάς του 1948 είναι εγγεγραμμένος ο Παραής Δημήτριος του Βασιλείου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1952. Στον Εκλογικό κατάλογο της Παροικιάς του 1952 είναι εγγεγραμμένη η Παραή Μαρία κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1960. Η μαθήτρια Μαρία Παραή σε σχολική φωτογραφία στην Παροικιά το 1960.

 

–Παρώδης:

–1867. Στις 23 Απριλίου 1867 ο 26χρονος μαραγκός από την Πάρο Πέτρος Μπαρμπαρίγος του Λουκά και της Κυριακής Καλλέργη, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 22χρονη από την Άνδρο Ειρήνη Παρώδου, του Άγγελου και της Μαριγώς.

–1877. Στις 4 Ιουνίου 1877 ο παριανή βυρσοδέψης Μαρμπαρίγος Πέτρος 36 ετών και η γυναίκα του Ειρήνη Παρώδη κάτοικοι Σύρου δηλώνουν τον θάνατο του γιού τους Λογγίνου 15 μηνών κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Δυσεντερία.

–1908. Στις 28 Απριλίου 1908 ο 19χρονος μουσικός από την Πάρο Δημήτριος Παρώδης του Νικολάου και της Αργυρώς Πανταλέων [κάτοικοι Πάρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 17χρονη από την Πάρο Αργυρώ Αρκά, του Χρήστου και της Μαρουσας Χανιώτη [κάτοικοι Πάρου.

 

–Παρώνης:

–1833. Σε κατάλογο της εν Παροίκια Ελληνοδιδακτικής Σχολής μαθητευόντων παιδιών στις 28 Απριλίου 1833 αναφέρεται ο Αθανάσιος Παρώνης

 

–Πασαγενίτης:

–1675. Στις 18 Ιουνίου 1675. Καθολικοί Μοναχοί αγόρασαν τη Μονή του Αγίου Αθανασίου στη Νάουσα αντί 25 σκούδων «προς τούτο εδώκαμεν τα 10 τσεκίνια δι’ ημάς ο ιερομόναχος (Αρσένιος) Πασαγενίτης, ινα δεομεθα υπέρ αυτού.  

 

–Πασιμάγκης:

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Πασιμάγκης Δημήτριος ετών 9.

 

–Πασσής:

–1835. Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Πέτρος Α. Πασσής και ο Σωτήρης Α. Πασσής, τέχνη πατέρα πλοίαρχος.

 

–Πάσσος ή Πάσος: Το όνομα Πάσσος (Passos η/και Pacos με υποδιαστολή στο c) απαντάται (με μεγάλη συχνότητα) στην Ιταλία, Πορτογαλία και από κει στη Βραζιλία, Μεξικό και ΗΠΑ. Μέχρι πρότινος, όλοι οι Πάσσοι της Πάρου φαίνεται να είναι συγγενείς. Δύο παρακλάδια της οικογένειας μετανάστευσαν στη Αθήνα, η μια στη περιοχή Κηφισιά-Μαρούσι και η άλλη στο Περιστέρι τη περίοδο του μεσοπολέμου (1925 με 1936). Σήμερα, που οι παλιότεροι πεθαίνουν, έτσι έχουν αρχίσει να "σπάνε" οι δεσμοί καθώς οι οικογένειες δεν έχουν πια τις κοινές αναφορές (θείες, παππούδες κλπ.).

–1710. Χωράφι Παλιογλησία σύμπλιος Δημήτρης Πάσος.

–1744. Διαθήκη του ιερομονάχου Παρθένιου. Πάρος, 12 Νοεμβρίου 1744. Αναφέρεται ο «ευγενής αφέντης Πετράκης Μαυρογένης, ο Δημήτρης Πάσος, ο παπαΜιχαήλ Συρίγος, ο Φρανκεσκάκης Ντελαγραμμάτικας, ο αφέντης Τζαννάκης Καμπάνης, ο Κωσταντάκης Πιρόπουλος?, ο παπα Αντώνιος Βιτζαράς, ο επίτροπος Παροικιάς Ιωάννης Χαμάρτος και ο καντζελλάριος Παροικιάς Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Πάσσος Χρήστος (Μ.Ν.1981) Ναύτης.

–1830. Το 1830 γεννιέται ο Γεώργιος Πάσσος, τέκνο του ο μεγαλοκτηματίας Πέτρος Πάσσος (1858).

–1833. Σε κατάλογο της εν Παροίκια Ελληνοδιδακτικής Σχολής μαθητευόντων παιδιών στις 28 Απριλίου 1833 αναφέρεται ο Π. Πάσσος.

–1835. Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Παναγής Πάσσος.

–1846. Σε έγγραφο του Δήμου Πάρου στις 16 Μαΐου 1846 Πάσσος Χρίστο.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 46χρονος γεωργός Χρίστος Πάσσος.

–1858. Γεννιέται το 1858 ο Πέτρος Πάσσος του Γεωργίου.

–1864. Ανταλλαγή ακινήτου. Πάρος, 23 Αυγούστου 1864. Ενώπιον του συμβολαιογράφου Πάρου Βασιλείου Καμπάνη, ο οποίος και συνέταξε το έγγραφο, και ενώπιον των δημοτών Πάρου Νικολάου Ι. Κρίσπη, καθηγητού, και της συζύγου του Μαρουσώς γένους Μαύρου, και του Γεωργίου Αθαν. Μαύρου ως συμβαλλομένων, ανταλλάσσουν τα ακίνητα: Το ζεύγος Κρίσπη το αρχοντικό που ήταν προικώο της συζ΄θγου του Μαρουσώς Μαύρου, και τη συνεχόμενη δεύτερη οικία που είχε περιέλθει από κληρονομιά της κόρης τους Αικατερίνης, στην οποία οι γονείς της παρίστανται ήδη ως νόμιμοι και φυσικοί επίτροποι αυτής από το 1862 όταν είχε υιοθετηθή από την προμήτορά της Γαρουφαλλιά Δ. Δελαγραμμάτη, και μετά τον θάνατό της είχε περιέλθει στην κυριότητα της θυγατέρας του συζύγους Κρίσπη…. Του ενοποιημένου μεγαλοπρεπούς αρχοντικού, δηλαδή δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, λοντά στην οδό της Ελεούσης. Συνορεύει δε με τα σπίτια των: Φραγκίσκο Αλέξ. Καμπάνη, του Παναγιώτη Πάσσου, της Γιακουμίνας Πανταζή Κορωναίου και με δημόσιους δρόμους… Το ανωτέρο ακίνητο το παραχωρούν εις ανταλλαγήν προς τον Γεώργιον Αθαν. Μαύρον…, ο οποίος ομολόγισε ότι δίδει αντί της ρηθείσης οικίας ανταλλακτικώς τα κτήματα που βρίσκονται στις τοποθεσίες Βορεινά Λιβάδια, καθώς και ένα οικόπεδο μέσα στην πόλη της Παροικιάς στην θέση Μεγάλη Βρύση ή Ποταμός, προς εξίσωσιν…

Ως μάρτυρες υπέγραψαν οι συμβαλλόμενοι Νικόλαος Ι. Κρίσπης, η σύζυγός του Μαρουσώ Μαύρου και ανιψιός του Φιλικού Αλεξάνδρου Μαύρου. Ως συνορεύοντες με τα ακίνητα, που ανήκουν πλεόν στο ζεύγος Κρίσπη, αναφέρονται οι: Παναγιώτης Κομνηνός, Κωνσταντίνος Μιχ. Κρίσπης, Κωνσταντίνος Μάρκου Δαμίας, Ιωάννης Δουλφής, Εμμανουήλ Μαρούκας, κληρονόμοι Σπύρου Κοντόσταυλου, Σπύρος Κρίσπης, Βιολέττα Μπιζά και Ιωάννης Ασπρόπουλος.

–1875. Το 1875 γεννιέται ο Πάσσος Αντώνιος του Βασιλείου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1876. Το 1876 γεννιέται ο Πάσσος Νικόλαος του Βασιλείου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1880. Το 1880 γεννιέται ο Πάσσος Πέτρος του Εμμανουήλ ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1881. Το 1881 γεννιέται ο Πάσσος Χρήστος του Βασιλείου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1884. Το 1884 γεννιέται ο Πάσσος Δημήτριος του Γεωργίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1886. Το 1886 γεννιέται ο Πάσσος Κωνσταντίνος του Γεωργίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1891. Το 1891 γεννιέται ο Πάσσος Γρηγόριος του Βασιλείου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1892. Το 1892 γεννιέται ο Πάσσος Αντώνιος του Γεωργίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1895. Το 1895 γεννιέται ο Πάσσος Παναγιώτης του Εμμανουήλ ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1907. Ασύστολοι και αναιδείς νυκτοκλέπται υπό τα όμματα των Αρχών κατακλέπτουν καθ’ εκάστην σχεδόν εσπέραν όρνιθας, ινδιάνους και χήνας.

Ούτω κατά τας τελευταίας αυτάς ημέρας εκλάπησαν τα ακόλουθα: 1) του κ. Νικολάου Ιω. Καμπάνη 2 όρνιθες, 2) του εμπόρου Κωνσταντίνου Μ. Αιγινήτου 1 ινδιάνος, 3)του εμπόρου Νικολάου Π. Πάσου 1 ινδιάνος, 4) του ιατρού κ. Σπύρου Λορεντζιάδου 2 όρνιθες, 5) του πτωχού οικογενειάρχου Βαζιανού μάστορη 1 όρνις, 6) του κ. Ιάκωβου Γ. Κυπραίου μία χήνα και 7) του εμπόρου κ. Ιωάννη Μ. Δαμία 2 ινδιάνοι. Είνε αληθές ότι ο προϊστάμενος της ενταύθα αστυνομίας ενωματάρχης κ. Ταταράκης, ως και άλλοτε εγράψαμεν επέδειξεν και εις την παρούσαν περίστασιν ζήλον και δραστηριότητα αλλ’ άνευ δυστυχώς αποτελέσματος η αντικατάστασις όμως μερικών αστυνομικών οργάνων κρίνεται απολύτως αναγκαιοτάτη, χάριν παγιώσεως της δημοσίας τάξεως και ασφαλείας, κατόπιν μάλιστα των θρασυτάτων αυτών νυκτοκλεπτών, και χάριν του ηθικού της αστυνομίας (φ.242 «Αιγαίον» 13 Ιανουαρίου 1907).

–1911. Το 1911 γεννιέται ο Πάσσος Βασίλειος του Αντωνίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1916. Το 1916 γεννιέται ο Πάσσος Στυλιανός του Χρήστου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1917. Το 1917 γεννιέται ο Πάσσος Γεώργιος του Δημητρίου ξυλουργός κάτοικος Παροικιάς.

–1917. Δραγάτη Ελένη, όνομα συζύγου: Ιωάννης, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Δ. Πάσσος. Έτος γέννησης: 1917. Επάγγελμα: οικοκυρά.

–1918. Το 1918 γεννιέται ο Πάσσος Γεώργιος του Νικολάου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1918. Το 1918 γεννιέται ο Πάσσος Μιχαήλ του Αντωνίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1921. Το 1921 γεννιέται ο Πάσσος Γεώργιος του Κωνσταντίνου ξυλουργός κάτοικος Παροικιάς.

–1922. Το 1922 γεννιέται ο Πάσσος Βασίλειος του Χρήστου γεωργός κάτοικος Παροικιάς. Το 1948 διαγράφετε ως ανυπότακτος επιστράτευσης.

–1922. Το 1922 γεννιέται ο Πάσσος Ιωάννης του Δημητρίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1922. Το 1922 γεννιέται ο Πάσσος Εμμανουήλ του Αντωνίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1922. Το 1922 γεννιέται η Πάσσου Άννα του Νικ. κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1923. Το 1923 γεννιέται ο Πάσσος Ιωάννης του Νικολάου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1924. Το 1924 γεννιέται η Πάσσου Ασπασία του Αντωνίου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Πάσσος Γεώργιος του Αντωνίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1928. Το 1928 γεννιέται η Πάσσου Ελευθερία του Αντωνίου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο Πάσσος Ιωάννης του Ιωάννη κηπουρός κάτοικος Παροικιάς.

–1930. Το 1930 γεννιέται η Πάσσου Ευαγγελία του Κωνσταντίνου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1950. Στον εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Παροικιάς στις 17 Μαΐου 1950 είναι εγγεγραμμένη η Δραγάτη Ελένη (γεν. 1917), όνομα συζύγου Ιωάννης, όνομα πατρός Δ. Πάσσος.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Πάσσου Μαρία όνομα συζύγου Αντώνιος, όνομα πατρός Ζορμπάς.

–1958. Σε γλέντι της Παροικιάς του 1958, διακρίνεται ο Γιώργος Πάσσος.

 

–Πασχάλης: Πατρωνυμικό επώνυμο.

–1827. Στις 24 Νοεμβρίου 1827. Δημογέροντας της Νάουσας ο Γεώργιος Πασχάλης.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Γεώργιος Πασχάλης από τη Νάουσα.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 60χρονος ναυτικός Γεώργιος Πασχάλης.

 

–Πατελαρίσιος:

–1718. «Προικοσύμφωνο Ανδρέα Πατελαρίσιου και Μαρκέτας». «Εν γγαστελίω, Νάουσα, 2 Μαΐου 1718».

Η Ανουσάκη, σύζυγος «του ποτέ» Τζουανάκη Μοσκονά, δίδει στην κόρη της Μαρκέτα «την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου να την εορτάζουν διά ψυχικήν τους σωτηρίαν και την εικόνα του Αγίου Αντωψνίου».

–Πατέλης ή Πατέλλης ή Πατέλας ή Πατελάς: Από το patelli =πτερύγιο, πιέτα.

Οικογένεια πιθανός προερχόμενη από την Γένοβα. Σύμφωνα με το εραλδικό ινστιτούτο της Ρώμης, οι Πατελλι ήταν ιππότες με καταγωγή από την Εμίλια - Ρωμανία. Η ρίζα του ονόματος βρίσκεται στο ρωμαϊκό "Catullus". Πολλά επίθετα της βοριοδιτικής Ιταλίας καταλήγουν σε elli. Τον 12ο και 13ο αιώνα, στο Αιγαίο υπήρχαν Γενοβέζικες κτίσεις (Θάσος, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Ικαρία. Στις Κυκλάδες μαρτυρούνται Γενοβέζοι ως ναυτικοί-έμποροι-πειρατές). Προέρχεται από την λατινική λέξη Patelli που σημαίνει επιγονατίδα / επιγονάτιο.  Αναφέρονται για πρώτη φορά στην Αντίπαρο και αργότερα σε όλη την Πάρο. Στην Μύκονο το φέρουν Παριανοί κάτοικοι Μυκόνου: Ιωάννης Πατέλης (1778) και Γιάννης Πατέλης (1779).

Στη Νάξο ζούσαν κατά τον 17^ο αιώνα μέλη της παριανής οικογένειας Πατέλη.

–*2 Το αρχοντικό του Σιόρ Συμεών Δελαγραμμάτη βρίσκεται στην Τρίτη Βρύση του Μαυρογένη. Κληροδοτήθηκε στο γιο του Νικόλαο Δελαγραμμάτη και ο οποίος στην πάροδο του χρόνου το εκληροδότησε στις δυο από τις κόρες του, Μαρινιώ Ζάννου και Ελέγκω Αργυροπούλου. Χωρίστηκε στη μέση λόγω της εκτάσεώς του και αποτέλεσε δύο κατοικίες. Σήμερα η μία ανήκει στην οικογένεια Δρύλη και η άλλη στην οικογένεια Ανδριανής Πατέλη.

–1538. Ο ιερέας Θεοδωρής Πατέλης πνευματικός Παροικιάς υπογράφει ως μάρτυρας ναξιακό προικοσύμφωνο της 19^ης Ιανουαρίου 1538. «παπα κύρ Θεοδωρής Πατέλης ο Παριανός» (ΕΑΙΕΔ, 4 1951 15).

–1622. Στις 26 Δεκεμβρίου 1622 ο ιερέας Πατέλης Ματθαίος υπογράφει έγγραφο αφιέρωσης Ξεχωριανής στη Μονή της Πάτμου.

–1672. Σε αίτημα των παριανών προς τον προϊστάμενο της γαλλικής επαρχίας Πατέρα της Καθολικής Εκκλησίας  Jacques Dinet για να ζητήσουν πατέρες της καθολικής εκκλησίας να έρθουν στην Πάρο. «Ταπεινοπρεπώς παρακαλούμεν την πανοσιώτη σας, ωσάν προηγούμενος οικουμενικός και πατριάρχης της αγίας και υπέρ ενδόξου συντροφιάς υου ιησού να συγκλύνη εις το να μας έλθουν ωδε εις τον τόπον μας πατέρες δια να κατοικήσουν εδώ έως εις τα άλλα νησιά δια να ημπορέσωμεν και ημείς να λάβωμεν εκείνη την βοήθειαν και ωφέλειαν της ψυχής μας μαζί κα την επιστήμην δια τους μεταγεναστέρους μας, επειδή ξεύρωμεν καλότατα ότι πως η πανοσιώτησας και η τρισκία της όλα ο σκοπός και ο πόθος αλλο δεν είναι εις όλα τα πάντα μόνον να γυρέψετε την μεγαλύτερην δόξα του Θεού και της σωτηρίας των ψυχών εις κάθε τόπον όπου ευρίσκονται…»

Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: + Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.

Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατοίκων της Νάουσας μεταξύ άλλων και ο Ιωάννης Πάτελος.

–1674. Στις 7 Μαΐου του 1674 η κοινότητα της Παροικιάς δώρισε στους Πατέρες Ιησουίτες εν Νάξο, εκ των κτημάτων του ναού της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, οικόπεδο για την ανέγερση Μονής. «Εις δόξαν χριστού αμήν 1674 εις τας 7 του μαϊου εν καστέλιω Παροικίας οι αιδεσιμωτάτοι πατέραις εκ της συντροφίας του Ιησού, διά να κτίσουσι μοναστήρι και σκολιό, και μην ευρίσκοντας τόπον αρμόδιον διά την αυτήν υπόθεσιν, διά τούτο θέλωμεν ημείς οι κατωθεν υπογεγραμμένοι, και εις το όνομα της κοινώτητος και δίδωμεν διά έργον χάρις των άνωθε αιδεσιμωτάτων πατέρων ένα κομμάτι χωράφι από της παναγίας μας της Καταπολιανής, εις το μάκρος ποδάρια του μέτρου εκατό δέκα και εις πλάτος άλλον τόσον και εις τούτο ομπληγαρόμαιστα οπώταν εις κανένα καιρόν ήθελε σικοθή τινάς να γυρέψει δικαιώματα εις το άνωθε κομμάτι το χωράφι όπου των χαρίζωμεν να ήμαιστε ημείς ομπληγάδοι να το πληρονωμεν της παναγίας, όθεν διά το βέβαιον απογράφωμεν διά χειρίσμας και εις το όνομα της άνωθε κοινότητος.

Οικονόμος Παροικίας, σακελλάριος Παροικίας, Νικόλαος ιερεύς πρωτοπαπάς Παροικίας, Πέτρος ιερεύς Βιτζαράς, Κώστας Μαίζας, Τεμένιγος ιερεύς, παπα Ιω. Γαλανός, Ελευθέριος ιερεύς Λουρδας, Νικόλαος ιερεύς…, παπα Ιωάννης …, παπα Πέτρος Μπουλαξής, παπα Στέφανος Βυτζαράς, παπα Φραντζέσκος Βιτζαράς, Γιακουμής Πατέλας, παπα Μιχαλής Κοντα΄ρατος, Μάρκος ιερεύς, Χωροεπίσκοπος Παροικιάς, Τζουάνες Σκληρός, Νικολός Κοντίλης, Μανόλης Αλισάφης, Μιχαήλ Βιτζαράς, Νικολός Κοτίλης, Γιώργης …, Μανώλης Αλεξάκης, Φραντζέσκος Μιχαλέτος Γραμματικός, Ιω. Βιτζαράς, Ιω. Σκιάδος, Ιω. Βιτζαράς, Κωστάκης Γαλανός, Τζώρτζης Ρουτες, Ιω. Σκιάδας, Γεώργης Μαυρομάτης, Ιω. Σπυρίδος, Δημήτρης Ταργέτας, Νικολός …, Μιχελής Δημητ…, Ιω. Πατελας, Ιω. Τουτέσκος, Bartolo Rozza, Γιαννούλης Ταργέντας, Αντώνης Αλλησάφης, τζουάνες Γιράρδης, Τζώρτζης Νταμόστος, Ιω. Του μαστρο Γιάκουμου, Γιόνης Μυστράτος, Δημήτρης Μαβρομάτης, Giacomo Zellini, Domenico Ferrari, Γιάννης Ντελαγραμμάτικας, Γεώργης Τακορόνιας.

Εμμανουήλ Κομητας επίτροπος βεβαιώνω ως άνωθεν και δια όνομα όλης της Κοινότητος»

–1674. Γράφει ο ιστορικός της καθολικής κοινότητας Νάξου Ι. Μαρκόπολις, «Δια την χαρμόσυνον είδησιν εγκαταστάσεως των Καπουκίνων στην Νάουσαν, οι κάτοικοι της Ναούσης, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατασυγκινηθέντες από τα επαγωγά διδάγματα των πατέρων Καπουκίνων, προέβησαν εις επανειλημμένας ενεργείας παρά τοις αρμοδίοις δια την μονίν εγκατάστασιν των πτωχών της Ασσίζης εις την πόλιν των. Επί μακράν σειράν ετών εξακολουθούν να απευθύνουν εγγράφους αιτήσεις προς τας προϊσταμένας αρχάς του τάγματος δια την εκπλήρωσιν του κοινού πόθου των. Επί τέλους το 1674 η αίτησις των εγένετο αποδεκτή. Απερίγραπτος υπήρξε η χαρά και πρωτοφανής ο ενθουσιασμός των κατοίκων της Ναούσης δια την χαρμόσυνον είδησιν περί οριστικής εγκαταστάσεως των Καπουκίνων εις την κωμόπολιν των. Επ’ ευκαιρία του ευφροσύνου αγγέλματος προσύλθον διάφοροι ορθόδοξοι ιερείς και οι προύχοντες της Ναούσης, καθολικοί και ορθόδοξοι, ενώπιον του Γάλλου υποπρόξενου , και υπέγραψαν το έγγραφον. Εις δόξαν Χριστού αμήν. Εν έτει 1674 Δεκεμβρίου 25, εν κάστρω Νάουσας, όλοι ομόγνωμα και ομονιασμένοι προσμένουμε τους αιδεσιμοτάτους πατέρες να έρθουν εδώ να κτίσουν ένα μοναστήρι και δια σημάδι και βεβαίωσιν πως τους δεχόμαστε με κάθε μας καρδίαν και πολλά μετά χαράς υπογράφομε το παρόν γράμμα οι υποκάτωθεν υπογεγραμμένοι…» (υπογράφουν 12 ορθόδοξοι ιερείς και δυο καθολικοί, ο π. Λεονάρδος Φρέρης εφημέριος του Αγίου Γεωργίου Νάουσας και ο π. Δομένιος Κρίσπης. Και 40 πρόκριτοι εκ των οποίων οι αδερφοί Γιράρδοι κ.α.). Ο Σακελλάριος Ναούσης, ο Σκευοφύλαξ Ναούσης παπά Νικόλαος Κορτιάνος, Πρωτόπαπας, Ηλίας ιερεύς και Σακελλάριος Ναούσης, Πρωτοσύγκελος Νικόδημος ιερομόναχος, παπα Νικόλαος Ρούσης (ίσως Ρούσσος), Παπα Δημητρης, Παπα Θεόδωρος Πατελάς (ίσως Πατέλης), Παπα Τζάνες Καλούργης (Καλλέργης), παπα Χριστόφορος, Παπα Γιώργης Πουλός, Θεόδωρος …, παπα Νικολός Μαρκαντάτος, Ανεγνώστης Ρινιέρης (Ρενιέρης), Ανδρέας Καλούργης (Καλλέργης), Ιωάννης Κορτιάνος, Ιωάννης Ντελαγραμμάτικας, Γιωάννης Νταμουλής, Γιάκουμος Ρούσος (Ρούσσος), Γεώργης Καλλέργης,  PRE Domenico Crispo, Νικηφόρος Γεράρδης, Μιχελέτος Σπυρίδος, Αντώνης Μαλαξός, Ανδρέας Σμυρνιός, Φρατζέσκος Γρίσπος, Γεώργης Σαλονικιός, Τζάνες Καζανόβας, Ιωάννης Λευκαρός, Μιχέλης Σαλονικιός, Marco Foscolo, Ιωάννης Μοσκονάς, Αντώνης Γρυπάρης, Ιωάννης Σκούταρης, Φρατζέσκος Καλέργης, Ανεγνώστης Καρτιάνος, Γεώργης…, Ντεμενεγος Μεντρινός (Μενδρινός), Δημήτρης Στοφιλάς, Αντώνης Γρυπάρης, Γεώργης …, Δημήτρης …, Γεώργης …, Γεώργης Αλαβάνος, Δημήτρης Βασταζής, Νικολής Μπάρμπερης, Δημήτρης …, Μπατίστας Γεράρδης, Νικόλαος Γεράρδης.

–1722. Σε έγγραφο στις 6 Ιουλίου 1722  αναφέρεται στον Τζιπίδο ο Κωνσταντίνος Νικ. Πατέλης. (ΓΑΚ, Μοναστ. Φακ. 695)

–1724. Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για την διατίμηση των προϊόντων και την απογραφή της κτηματικής περιουσίας όλων των κατοίκων. Κατά τη Γενική Συνέλευση της 13 Δεκεμβρίου 1724, αναφέρεται ο Ιωάννης Φλορέτζος Πατέλης.

–1725. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1725 ο παπα Νικόλαος Πατέλας πωλεί του παπακυρ Αμφιλοχίου Λανδέου και καθηγούμενου του Μέγα Αθανασίου ένα κομμάτι χωράφι όπου έχει εν τη θέση Μαράθι άγριον.

–1731. Διαθήκη του Ιωάν. Πάτελα Παροικιά 20 Αυγ. 1731, «ακόμαθέλει να είναι ιδικόν του ένα λιβαδάκι εις τον (Μ)παρασπόρο σύμπλιος παπα-Πέτρος Πίκουλος καθώς και το αργαστήρι σύμπλιος η εκκλησία Άγιοι Σαράντες».

–1732. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1732, αναφέρεται ο παπά Νικόλαος Πατέλης.

–1732. Πρακτικό εξουσιοδοτήσεως απεσταλμένου του κοινού Παροικιάς, κατά τη Γενική Συνέλευση στις 17 Ιανουαρίου 1732 αναφέρεται ο παπα Νικόλαος Πατέλας.

–1734. Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για επαναπατρισμό συμπατριωτών τους (λόγω της βαριάς φορολογίας από τους Τούρκους, με το οποίο τους καλούσε να επιστρέψουν στο νησί τους, δίνοντας την υπόσχεση για μείωση των φόρων τους) στις 16 Σεπτεμβρίου 1734, υπογράφει ο παπά Νικόλαος Πατέλης.

–1736. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 22 Ιανουαρίου 1736, αναφέρεται ο σακελλάριος Πατέλης.

–1737. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς την 1η Μαρτίου 1737 αναφέρεται ο σακελλάριος Πατέλας.

–1738. Το 1738 αναφέρεται σε έγγραφο ο σακελλάριος Πατέλης

–1739. Πρακτικό εκλογών κατά την Γεν. Συνέλευση στις 30 Αυγούστου 1739 απεσταλμένου των κοινών της Πάρου στην Κωνσταντινούπολη, εκλέγουν τον Νικόλαο Μαυρογένη, προκειμένου να διαπραγματευθεί τα οικονομικά θέματα του νησιού. Αναφέρεται ο οικονόμος Παροικιάς Πρωτόδικος, ο σακελλάριος Παροικιάς Πατέλης, ο οικονόμος Νάουσας Νταμίας και το χαρτοφύλαξ Νάουσας Μενδρινός.

–1741. Για την εκλογή απεσταλμένων στην Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Παροικιάς στη Γενική συνέλευση το 1741 αναφέρεται ο σακελλάριος Πατέλης.

–1741. Τα κοινά της Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 20 Ιουλίου 1741, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους άρχοντα Νικόλαου Μαυρογένη, εναντίων των συκοφαντών κατοίκων της Νάξου, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνεργασία με τους πειρατές, υπογράφει και ο σακελλάριος Πατέλης.

–1741. Κατά τη Γενική Συνέλευση, της 18 Νοεμβρίου 1741, οι προεστοί και κοινοτικοί εκπρόσωποι της Παροικιάς Πάρου, αποφάσισαν να συλλάβουν, να φυλακίσουν και τέλος να εκτοπίσουν από το νησί τους τον συντοπίτη τους Ιωάννης Βασιλάκης, λόγω του σκανδαλώδους τρόπου της ζωής του και άλλων ανάρμοστων πράξεων. Υπογράφει ο σακελλάριος Πατέλας.

–1742. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 1η Μαρτίου του 1742 αναφέρεται ο σακελλάριος Πατέλης.

–1743. Εκλογή κατά τη Γενική Συνέλευση «επιτρόπου και προβλέπτη» απεσταλμένου από τα κοινά της Πάρου, στις 20 Φεβρουαρίου 1743 αναφέρεται ο σακελλάριος Ιωάννης Πατέλης.

–1744. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 28 Μαρτίου του 1744 αναφέρεται ο σακελλάριος Πατέλης.

–1744. Κατά τη Γενική Συνέλευση εκπροσώπων όλων των κοινών της Πάρου, της 6 Απριλίου 1744, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους δραγουμάνου Νικολάου Μαυρογένη, εναντίον των εις βάρος του συκοφαντιών μερικών συμπατριωτών τους, προς τις τουρκικές αρχές. υπογράφει και ο σακελλάριος Πατέλης.

–1746. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 22 Μαρτίου του 1746 αναφέρεται ο σακελλάριος Πατέλης.

–1747. Σε πρακτικό εκλογής απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 26 Οκτωβρίου 1747 μαρτυρείται ο σακελλάριος Πατέλης.

–1748. Πρακτικό πωλήσεως των φόρων του κοινού της Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, τη 1 Μαρτίου 1748, μαρτυρείται ο σακελλάριος Πατέλης.

–1749. Στις 20 Ιανουαρίου 1749 αναφέρεται ο σακελλάριος Πατέλης.

–1749. Σε εκλογή απεσταλμένου για την Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 12 Οκτωβρίου 1749, μαρτυρείται ο σακελλάριος Πατέλης.

–1750. Σε αφιέρωση περιουσίας στην Ξεχωριανή στις 29 Μαρτίου 1750, αναφέρεται, έτερον χωράφι εις τον Άγιον Βασίλειον, σύμπλιος ο Νικόλας Πατέλης.

–1750. Σε πρακτικό αναθεώρησης του κτηματολογίου του κοινού Παροικιάς, σε Γενική Συνέλευση στις 30 Μαρτίου 1750, μαρτυρείται ο σακελλάριος Πατέλης.

–1750. Σε Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου των επτά κοινών της Πάρου (Παροικιάς, Νάουσας, Κεφάλου, Τζιπίδου, Λευκών, Μαρμάρων, Δραγουλάς) στην Κωνσταντινούπολη της 23 Αυγούστου 1750, μαρτυρείται ο σακελάριος Πατέλης.

–1752. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 6 Σεπτεμβρίου 1752 μαρτυρείται ο σακελάριος Παροικιάς Πατέλης.

–1758. Ο σακελλάριος Πατέλης υπογράφει πωλητήριο έγγραφο στις 29 Οκτωβρίου 1758.

–1776. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 71χρονος γεωργός Γεώργιος Πατέλης (γεν. 1776).

–1784. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 63χρονος γεωργός Νικόλαος Π. Πατέλης (γεν. 1784).

–1787. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 60χρονος γεωργός Αντώνιος Πατέλης (γεν. 1787).

–1788. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 61χρονος γεωργός Γεώργιος Π. Πατέλης (γεν. 1788).

–1789. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος γεωργός Αντώνιος Πατέλης (γεν. 1789).

–1790. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 57χρονος γεωργός Ιωάννης Ν. Πατέλης (γεν. 1790).

–1796. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 51χρονος γεωργός Νικηφόρος Πατέλης (γεν. 1796).

–1799. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος γεωργός Ζανέτος Πατέλης (γεν. 1799).

–1800. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 47χρονος εργάτης Χατζής Δ. Πατέλης (γεν. 1800).

–1801. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 46χρονος γεωργός Βασίλειος Πατέλης (γεν. 1801).

–1803. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 44χρονος γεωργός Δημήτριος Πατέλης (γεν. 1803).

–1808. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 39χρονος εργάτης Γιακουμής Πατέλης (γεν. 1808).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος γεωργός Δημήτριος Ν. Πατέλης (γεν. 1809).

–1811. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 36χρονος γεωργός Εμμανουήλ Πατέλης (γεν. 1811).

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Ιωάννης Μ. Πατέλης (γεν. 1812).

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Ιερόνυμος Πατέλης (γεν. 1814).

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Μιχαήλ Πατέλης (γεν. 1814).

–1816. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 31χρονος γεωργός Εμμανουήλ Γ. Πατέλης (γεν. 1816)

ο 28χρονος γεωργός Ιωάννης Π. Πατέλης (γεν. 1819).

–1816. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο κτηματίας Νικόλαος Δ. Πατέλης (γεν. 1816) 31 ετών.

–1820. Σε έγγραφο του χωριού Κεφάλου (Μάρμαρα) προς τον υπουργό της θρησκείας σχετικά με τον Άγιο Αντώνιο «Ελάβομεν την διαταγήν του Ιερού Υπουργείου της θρησκείας διορίζουσαν τον Κύριον Στέφανον Μαυρογένην προστάτην του μεγάλου Αντωνίου και τον κύριον Αθανάσιον Ιεροκήρυκα, ηγούμενον τούτου διά να συνάγουσιν όλα τα εισοδήματα και να υποσυρθή εις τα ίδια ο σκευοφύλαξ των χωριών Κεφάλου όστις πρότερον εδιωρίσθη ηγούμενος τούτου παρά του αυτού Ιερού υπουργείου βλέπομεν ότι το υπουργείον της θρησκείας ενασχολούμενον εις αναγκαιοτέρας υποθέσεις δεν δύναται να εξετάση ακριβώς την αλήθειαν. Η Κυρία Μαδώ του Μαυρογένη διά αναφοράς της ηπάτησε το υπουργείον τούτο λέγουσα ότι είναι κτήμα πατρικόν της εις τα συγκίλια τούτου με το από ΄κτήμα πατρικόν της είς της κοινότητος τούτο το μοναστήριον πρό χρόνων το εκαταξουσίαζεν δυναστικώς η Δόμνα του Μαυρογένους, ως εκ τούτου εφαντάζετο η απόγονος της ότι είναι κτήμα πατρικόν των ημείς λοιπόν, σεβασμιώτατε, δεν ημπορούμεν να αποχωρίσωμεν το δίκαιον της κοινότητος αλλά θέλουμεν να δικαιολογηθούμεν προς το Ιερόν τούτο υπουργείον καθώς και ο ίδιος παραστάτης μας θέλει σας πληροφορήσει όλην την αλήθειαν δια να μην απατάται και διατάττει τοιαύτας επιταγάς παρακαλούμεν λοιπόν να μη νομίσητε τούτο μας το φέρσιμον απείθειαν προς την σεβαστήν διοίκησιν μένομεν με όλον το σέβας. Τη 20 Οκτωβρίου 1823 των χωρίων Κεφάλου. Υπογράφει ο κάτοικος Μαρμάρων Ιωάννης Πατέλης κ.α. (Τ.Σ. ΠΑΡΟΣ ΜΑΡΜΑΡΑ 1820) (Γ.Α.Κ.).

–1820. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 27χρονος εργάτης Γεώργιος Ι. Πατέλης (γεν. 1820).

–1820. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 27χρονος εργάτης Αντώνιος Μ. Πατέλης (γεν. 1820).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Γεώργιος Ν. Πατέλης (γεν. 1821).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος ιωάννης Ν. Πατέλης (γεν. 1822).

–1826. Σε διαθήκη στις 6 Ιανουαρίου 1826 αναφέρεται ο Μιχάλης Πατέλης με ένα χωράφι στον ποταμό Συρίγο.

–1827. Σε έγγραφο της 15 Απριλίου 1827 της Παροικιάς Πάρου μαρτυρείται ο Αντ. Μιχαήλ  Πατέλης.

–1827. Καταγραφή των (μερικών) χρεών των κοινοτήτων του κάθε Μέρους κοινού της Πάρου εις την Κωνσταντινούπολιν. 17 Απριλίου 1827.

Ομολογία Αντωνίου Μιχαήλ Πατέλη Κεφάλαιον γρ. 100.

–1827. Ποσότης των μερικών χρεών του χωριού Λευκών  εις την Επανάστασην το 1827: Αυγούστου 14:  τα οποία χρεωστεί με ομολογίας.

Εις Αντωνίου Θωμά Πατελή γρ. 900 και Νικολάου Γεωργίου Πατελή γρ. 75.

–1827. Έγγραφο Παροικιάς 8 Σεπτ. 1827 «Εις τοποθεσίαν Αγριόψαθαν πλησίον ο Αντώνης Μιχάλη Πατέλης και ο Λεκασάς Νικολός…».

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Αντώνης Πατέλης από τα χωριά του Κεφάλου.

–1832. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1832 μνημονεύεται ο Μιχάλης Πατέλης στην Παροικιά με το παρωνύμιο Κολοκοτρώνης. (ΓΑΚ, 219, 256ν)

–1832. Προικοδότηση Παρασκευής Ν. Πατέλη (Παροικιά, 24 Ιανουαρίου 1832). Ο Νικόλαος Πέτρου Πατέλης και η Μαργιά «με το να υπάνδρευσαν την θυγατέρα τους Παρασκευή και άχρι τούδε δεν επροικοδότησαν ταύτην την σήμερον ιδία αυτών βουλή και αυτοπροαιρέτω γνώμη δίδουν προς την ευχήν τους ότι ευχαί γονέων στηρίζουσι θεμέλια οίκων. Δεύτερον εν εικόνισμα τον Άγιον Παντελεήμονα…». (ΓΑΚ, 219, αρ. 422, 205r-v).

–1834. Το 1834 αναφέρεται ο Πατέλης Μιχαήλ.

–1835. Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Πατέλης Γ. Αντώνης.

–1846. Πιστοποιητικό που συνέταξαν οι κάτοικοι του Δήμου Μαρπήσσης για να βεβαιώσουν τη συμμετοχή του συγχωριανού τους Γεωργίου Φωκιανού στον αγώνα του 1821 όπου το 1826 χρημάτισε κατά του Ιμπραΐμ στην πολιορκία της Τριπολιτσάς υπο τις οδηγίες του Δημητρίου Σάλα. Ένας από τους υπογράφοντες συγχωριανούς του στις 20 Μαΐου 1846 στην Μάρπησσα ήταν και ο Πατέλης Χρήστος.

–1850. Σεραφείμ. Καθολικός ιερέας. Προϊστάμενος (ηγούμενος) της μονής των Καπουκίνων (Φραγκομονάστηρο) στην Παροικιά. Στο ευρετήριο του συμβολαιογράφου Ιωάννη Γράβαρη, σσ. 116-117, διαβάζουμε: "αρ. 954.14 Σεπτεμβρίου 1850. Ο ενδαισιμώτατος πατέρας Σεραφείμ, προεστός του μοναστηριού των Γάλλων και Αντώνιος Πατέλλης, γεωργός, κάτοικοδημότης Πάρου, ο πρώτος ενοικιάζει τα κτήματα του μοναστηριού προς τον δεύτερον προς δρχ. 40, το ένα στην θέση Κολώνα, το άλλο στο Λυαροκόπι".

–1860. “αποδημούντες κληρούχους” του 1860 (σε παρένθεση ο τόπος αποδημίας)

Δημήτριος Ι. Παντουλής - Μαρπίσσης (Αθήνα)

Μπενέτος Ι. Σκιαδάς - Μαρπίσσης (Αθήνα)

Σπύρος Περγαντής - Ναούσης (Αθήνα)

Πέτρος Ι. Πατέλης - Πάρου (Αθήνα)

Αχιλλεύς Ι. Φαρουλός - Πάρου (Κων/πολη)

Ανδρέας Μ. Τριαντάφυλλος - Πάρου (Άγνωστος)

Αντώνιος Ελευθ. Καδής - Πάρου (Αλεξάνδρεια)

Δημήτριος Μ. Λεοντής - Πάρου (Κων/πολη)

–1860. Στο νότιο τοίχο του ιερού βήματος στον ναό της Ευαγγελίστριας Παροικιάς έχουν μεταφερθεί και εναποτεθεί τα οστά ενός κληρικού, όπως μαρτυρει μαρμάρινη εντοιχισμένη πλάκα, η οποία αναφέρει τα εξής: «Γρηγόριος Πατέλης, Αρχιμανδρίτης, γεννηθείς το έτος 1860 αποβιόσας καα το έτος 1913, Ιουλίου 16».

–1860. Στις 3 Οκτωβρίου 1860 σε συμβολαιογραφική πράξη [Επιτροπικό] στην Σύρου αναφέρεται ο κάτοικος Πάρου Πατέλης Γεώργιος Βυρσοδέψης.

–1864. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Δημητρίου Πατέλης, κάτοικος Παροικιάς, ετών 39 (γεν. 1864), υπάλληλος, έγγαμος.

–1864. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Εργίνα Πέτρο Πατέλη, κάτοικος Παροικιάς, ετών 39 (γεν. 1864), οικιακά, έγγαμη.

–1864. Στις 19 Ιανουαρίου 1864 ο 25χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Πατέλης Γεώργιος του Μιχαήλ και της Μαρίας Διλφής;, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη Συριανή Πολυξένη Μπουρνόβαλη, του Κυριάκου και της Ειρήνης Γούρα.

–1865. Το 1865 γεννιέται στις Λεύκες ο Ελληνοδιδάσκαλος Πατέλης Πέτρος του Δημητρίου και της κατίνας. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών. Σύζυγός του η Εργίνα Κονταράτου.

–1865. Στις 14 Ιανουαρίου 1865 ο 20χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Πέτρος Μοσχονησιώτης του Ιωάννη και της Μαρίας Πατέλη, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Πάρο Μαριγώ Βρυόνη, του Αναστάσιου.

–1867. Γεννιέται ο Σταύρος Πατέλης του Δημητρίου και της Κατίνας. Σύζυγός του η Αννεζίνα Α. Τσιγώνια.

–1868. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 30χρονος αρτοποιός Γεώργιος Πατέλης, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 28 Απριλίου 1868.

–1870. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Σταύρος Δημήτρη Πατέλης, ετών 33 (γεν. 1870), έγγαμος.

–1870. Το 1870 η Φλουρού Μακρή [πατρώνυμο Πατέλη] 20 ετών του Ζαννή Πατέλη έγγαμος από την Πάρο, αναφέρεται σε απογραφή της Πόλης Ερμούπολης και η Κατερίνα Ζαννή Πατέλη, 45 ετών χήρα, υπηρέτρια από την Πάρο, κάτοικος Ερμούπολης, ο Κωνσταντίνος Πατέλης του Ζαννή, 10 ετών μαθητής από την Πάρο, κάτοικος Ερμούπολης και Δημήτριος Πατέλης του Ζαννή 8 ετών μαθητής από την Πάρο, κάτοικος Ερμούπολης.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Δημητρίου Πατέλης, 30 ετών (γεν. 1873), κτηματίας, έγγαμος.

–1873. Σε έγγραφα που αφορούν δοσοληψίες στις 26 Ιανουαρίου 1873 αναφέρεται ο μάρτυς Νικόλαος Φ. Καμπάνης πρώην ειρηνοδίκης, ο υποδηματοποιός Εμμανουήλ Ρίτζος και η δημοδιδάσκαλος Μαρουσώ Περαντινού. Ο Γεώργιος Μουρλάς και ο Γεώργιος Σκούφος με κτήματα στην Πούντα (Αντιπάρου), ο Σπυρίδων Μαύρος, Θεόδωρος Καμπάνης και Γεώργιος Γράβαρης με κτήματα στην περιοχή Βολάδα ή Κάτω Κήπος. Ο Μιχαήλ Πρωτόδικος, η Παρασκευή Πέτρου Λάζαρη, ο Κωνσταντίνος Πατέλης και ο Αντώνιος Καλακώνας με κτήματα στην θέση Καβάκι. Οι κληρονόμοι Αριστοτέλη Κυπριανού και η Καλίτζα Μιχαήλ Ζησιμοπούλου.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πατέλης Δημήτρης του Πέτρου 36 ετών Δήμαρχος.

–1876. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αννέζα Σταύρου Πατέλη, ετών 27 (γεν. 1876), οικιακά, έγγαμος.

–1876. Το 1876 γεννιέται ο Πατέλης Βασίλειος του Νικολάου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1877. Στις 4 Ιουνίου 1877 ο παριανή κτίστης Πατέλης Νικόλαος 36 ετών Θείος, και η μητέρα του Κλίνου Μπιζινέρη κάτοικοι Σύρου δηλώνουν τον θάνατο του γιού της Μαυρουδή Ανδρέα 3 ετών κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Λαιμός.

–1879. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 35χρονος λιθοξόος Νικόλαος Ζαν. Πατέλης, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 28 Απριλίου 1879.

–1880. Το 1880 γεννιέται ο Πατέλης Αντώνιος του Νικολάου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1880. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αντωνίνα Ιωάννου Πατέλη, 23 ετών (γεν. 1880), οικιακά, έγγαμος. Απεβίωσε στις 6 Αυγούστου του 1905.

–1881. Το 1881 γεννιέται ο Πατέλης Ευάγγελος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1881. Το 1881 γεννιέται ο Πατέλης Δημήτριος του Νικολάου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1882. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1882 ο 28χρονος σοβατζής από την Πάρο Δημήτριος Πατέλης, του Ζαννή και της Αικατερίνης, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 22χρονη από την Σύρο Ευτυχία Γκισγκίνη, του Ευστρατίου και της Μαργαρώς.

–1885. Το 1885 γεννιέται ο Πατέλης Εμμανουήλ του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1886. Το 1886 γεννιέται ο Πατέλης Δημήτριος του Εμμανουήλ γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1886. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 41χρονος σοβατζής Δημήτριος Ι. Πατέλης, έγγαμος και ο αδερφός του 43 ετών λιθοξόος Στυλιανός Ι. Πατέλης άγαμος. Έδωσαν όρκο στις 19 Ιανουαρίου 1886.

–1886. Στις 13 Νοεμβρίου 1886 ο 36χρονος λιθοξόος από την Πάρο Στυλιανός Πατέλης, του Ζαννέτου και της Αικατερίνης Καπούτσου, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 17χρονη από την Μήλο Ζαμπέτα Δαμουλάκη, του Παύλου και της Αικατερίνης.

–1887. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 48 ετών βυρσοδέψης Ιωάννης Αντ. Πατέλης έγγαμος. Έδωσαν όρκο στις 23 Ιανουαρίου 1887.

–1888. Το 1888 γεννιέται ο Πατέλης Ιωάννης του Παναγιώτη ξενοδόχος κάτοικος Παροικιάς.

–1889. Μαρμάρινη πλάκα στον ενοριακό ναό της Ζωοδόχου Πηγής στην Παροικιά, η οποία σήμερα είναι εντοιχισμένη πάνω από τη νότια θύρα του ναού και η οποία αναγράφει τα εξής: «Ο ιερός ώδε ναός οικοδομηθείς το πρώτον εν έτει 1784 νυν εξ εδάφους ανεκαινίσθη συνδρομή ευσεβών Παρίων και επιμελεία Δημάρχου Ιωάννου Κ. Μάτσα και των εκκλησιαστικών επιτρόπων Δημητρίου Ζαφειρόπουλου, Ιωάννου Δ. Βιάζη και Γεωργίου Πατέλη, αρχιμανδρίτου 1889.

–1891. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1891 κάτοικος Αντιπάρου Πατέλης Νικόλαος του Ιωάννη, εργάτης.

–1891. Το 1891 γεννιέται ο Πατέλης Εμμανουήλ του Νικολάου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1892. Γεννιέται η Μαρία Πατέλη του Πέτρου και της Εργίνας. Σύζυγος Παναγιώτη Ν. Αλιπράντη.

–1893. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1893 στις Λεύκες ο Πατέλης Δημήτριος του Πέτρου και της Εργίνας. Σύζυγός του η Καλυψώ Μπάου.

–1893. Στις 19 Ιανουαρίου 1893 ο παριανός Πατέλης Γεώργιος 27 ετών [θεία] επιπλοποιός κάτοικος Σύρου και η Μαρίνα Πατέλη [μητέρα] δηλώνει τον θάνατο του γιού της Ιωάννη Δημ. Δεκαβάλα 2 μηνών κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Βρογχοπνευμονία.

–1893. Στις 25 Απριλίου 1893 ο 27χρονος επιπλοποιός από την Πάρο Γεώργιος Πατέλης του Ιωάννη και της Βασιλικής Χασούρη, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 27χρονη από την Σύρο Αντωνίτσα Πολυκρέτη, του Φραγκίσκου και της Αικατερίνης Σβίρου.

–1893. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Πέτρου Πατέλης, κάτοικος Παροικιάς, ετών 10 (γεν. 1893), μαθητής, άγγαμος.

–1893. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Πέτρου Πατέλης, κάτοικος Παροικιάς, ετών 10 (γεν. 1893), μαθητής, άγγαμος.

–1894. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Πέτρου Πατέλης, κάτοικος Παροικιάς, ετών 9 (γεν. 1894), μαθητής, άγγαμος.

–1894. Γεννιέται ο Ιωάννης Πατέλης του Πέτρου και της Εργίνας. Σύζυγός του η Πολυτίμη Μαντά.

–1894. Το 1894 γεννιέται ο Πατέλης Μιχαήλ του Αντωνίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1896. Το 1896 γεννιέται ο Πατέλης Νικόλαος του Πέτρου και της Εργίνας, γεωργός κάτοικος Παροικιάς. Σύζυγός του η Μαρία Αλιφιέρη.

–1896. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ελένη Πέτρου Πατέλη, κάτοικος Παροικιάς, ετών 7 (γεν. 1896), μαθήτρια, άγγαμη.

–1896. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Σταύρου Πατέλης, ετών 7 (γεν. 1896), μαθητής, άγαμος.

–1897. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Πέτρου Πατέλης, κάτοικος Παροικιάς, ετών 6 (γεν. 1897), μαθητής, άγγαμος.

–1897. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αναστασία Σταύρου Πατέλη, ετών 6 (γεν. 1897), μαθητρια, άγαμος.

–1897. Το 1897 γεννιέται η Πατέλη Καλυψώ του Δημητρίου μετέπειτα σύζυγος του Πέτρου Μπάου κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1897. Γεννιέται η Ελένη Πατέλη του Πέτρου και της Εργίνας. Μοναχή.

–1898. Το 1898 γεννιέται ο Πατέλης Δημήτριος του Πέτρου αλιεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1899. Το 1899 γεννιέται ο Πατέλης Κωνσταντίνος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1899. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1899 ο 25χρονος γεωργός από την Πάρο Ιωάννης Πατέλης του Γεωργίου και της Μαριγώς Παπαδοπούλου, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 21χρονη από την Πάρο Ευαγγελιώ Μπαρμπαρήγου, του Νικολάου και της Γαρουφαλιάς Λαμπαδάκη.

–1899. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ευάγγελος Σταύρου Πατέλης, ετών 4 (γεν. 1899), άνευ, άγαμος.

–1899. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Βασιλική Ιωάννου Πατέλη, 4 ετών (γεν. 1899), άνευ, άγαμος.

–1899. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Τομαζίνα Ιωάννου Πατέλη, 4 ετών (γεν. 1899), άνευ, άγαμος.

–1900. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Θωμαή Πέτρου Πατέλη, κάτοικος Παροικιάς, ετών 3 (γεν. 1900).

–1900. Το αρχοντικό με την Καπέλλα ανήκε στον βοεβόδα Κωνσταντάκη Λεον. Κοντίλη, στο οποίο είχε τοποθετήσει το κτητορικό υπέρθυρο με το οικόσημο ΚΟΝΔΥΛΗ και την ημερομηνία 17 Μαΐου 1704, το οποίο θα περιερχόταν στην κατοχή του Γεωργίου Κ. Κονδίλλη μετά τον θάνατο της γιαγιάς του, Ανέζας χήρα του ντοτόρε Κοντίλλη! Το αρχοντικό αυτό βρισκόταν δίπλα στον Καθολικό Ναό του Αγίου Γεωργίου (την «Καπέλλα», βλ. Αντ. Κατσουρού, «Στατιστικά Πάρου», Επετηρίς Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, Α, 1961), από τους παλαιότερους ναούς των Καθολικών στην Παροικιά και αυτό είχε περιέλθει, τον 19^ο αιώνα στην Απολλωνία Κων. Κονδύλη, εγγονή του καβαλιέρου Νικόλαου Κων. Κονδίλλη, η οποία παντρεύτηκε (1849) τον εκ Νάξου συγγενή της, Νικόλαο Ιακ. Μπαρότση (πρέπει να ήταν εγγονός της Άννας-Μαρίας Κωνσταντίνου Κονδίλλη, σύζυγος Ιερωνύμου Ιακ. Μπαρότση). Από τους Μπαρότση αγόρασε το αρχοντικό αυτό, περί το 1900, ο βιομήχανος και σπουδαίος οικονομικός παράγων της Πάρου στην εποχή του, Κωνσταντίνος Μιχ. Αιγινήτης, ο οποίος το μεταβίβασε στον γιό του, Νίκο Κ. Αιγινήτη. Το αρχοντικό αυτό κατεδαφίστηκε στο μεγαλύτερο μέρος του, στη δεκαετία του 1900 και ο χώρος του ανήκει σήμερα στην κα Κατερίνα Γεωρ. Πατέλη, εγγονή του Νίκου Κ. Αιγινήτη και κόρη του ιατρού Γεωργίου Πατέλη από την Μάρπησσα. (μελέτη Ιάκωβου Ναυπλιώτη – Σαραντινού).

–1900. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1900 στις Λεύκες ο Πατέλης Νικόλαος του Πέτρου.

–1900. Το 1900 γεννιέται ο Πατέλης Νικόλαος του Κωνσταντίνου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1900. Γεννιέται το 1900 ο Πατέλης Άγγελος του Σταύρου. Σύζυγός του η Σοφία Εμμ. Παντελαίου και τέκνα τους η Καλλιόπη (1921), η Αννεζίνα (1924), η Ελένη (1926), ο Σταύρος (1928), ο Μανώλης (1929), η Λαυρεντία (1931), η Μαρουσώ (1933) και ο Κώστας (1936).

–1900. Το 1900 γεννιέται ο Πατέλης Δημήτριος του Αντωνίου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1900. Το 1900 γεννιέται ο Πατέλης Νικόλαος του Μιχαήλ γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1901. Το 1901 γεννιέται ο Πατέλης Παναγιώτης του Αντωνίου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1901. Το 1901 γεννιέται ο Πατέλης Ανδρέας του Νικολάου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1901. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Τομαζίνα Σταύρου Πατέλη, ετών 2 (γεν. 1901), άνευ, άγαμος.

–1902. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1902 κάτοικος Αντιπάρου Πατέλης Ιωάννης του Εμμανουήλ γεωργός.

–1903. Η εφημερίδα «ΑΙΓΑΙΟΝ» γράφει στις 5 Ιουλίου 1903.: «Υπό επιτυχίας αρίστης ετέφθησαν αι εξετάσεις του Ελλην. Σχολείου μας δικαιώσασαι την περί του Στολάρχου μας κ. Ιακ. Κυπραίου και των συναδέλφων αυτού κ.κ Ανδρομανάκου και Πατέλη κρατούσαν αρίστην φήμην ως διδασκάλων λαμπρών και του καθήκοντος. Επιφυλασσόμεθα δε εκτενέστερον να πραγματευθώμεν περί αυτών και των του Δημοτ. Σχολείου μας. Τοις αριστεύσασι μαθηταίς του Ελληνικού Σχολείου Στυλ. Μαλαγαρδή, Εμμ. Φωκιανό, Δ. Πατέλη, Δ. Τριαντάφυλλο, Ραγκούση, Αγγελάκη και Κυριαζάνο από καρδιάς συγχαίρομεν.

–1905. Στις 10 Φεβρουαρίου 1905 ο 22χρονος ζυθοπώλης από την Πάρο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος του Φραγκίσκου και της Άννα Πατέλη, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 21χρονη από την Σύρο [καταγωγή Πάρος] Αργυρώ Ιατροπούλου [Ιατροπούλη], του Πέτρου, και της Μαρουσώς.

–1906. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1906 κάτοικος Αντιπάρου Πατέλης Δημήτριος του Εμμανουήλ γεωργός.

–1906. Το 1906 γεννιέται ο Πατέλης Αθανάσιος του Ιωάννη αγωγεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1906. Το 1906 γεννιέται ο Πατέλης Ηλίας του Νικολάου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1907. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 40 ετών κτίστης Γεώργιος Σπ. Πατέλης έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 23 Ιανουαρίου 1907.

–1907. Το 1907 γεννιέται ο Πατέλης Κωνσταντίνος του Αντωνίου ναυτικός κάτοικος κοιν.  Παροικιάς.

–1907. Γεννιέται η Αλίκη Πατέλη του Πέτρου και της Εργίνας.

–1908. Το 1908 γεννιέται ο Πατέλης Νικόλαος του Βασιλείου αλιεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1908. Το 1908 γεννιέται ο Πατέλης Νικόλαος του Αντωνίου ξυλουργός κάτοικος Παροικιάς.

–1908. Το 1908 γεννιέται η Πατέλη Στ. Αλεξάνδρα, μετέπειτα σύζυγος του Βαρούχα Φραγκίσκου, κάτοικος Μάρπησσας.

–1908. Στις 10 Δεκεμβρίου 1908 ο 25χρονος αρτοποιός από την Πάρο Εμμανουήλ Δραγάτσης του Παναγιώτη και της Κατήγκως Πατέλη παντρεύεται στην Ερμούπολη την 21χρονη από την Σύρου Μαρίας Μεντρινού, του Μηνά και της Θεολογίνης.

–1909. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1909 κάτοικος Αντιπάρου Πατέλης Ιωάννης του Γεωργίου γεωργός.

–1910. Το 1910 γεννιέται στην Μάρπησσα ο ιατρός Γεώργιος Σταύρου Πατέλης κάτοικος Παροικιάς.

–1910. Το 1910 γεννιέται ο Πατέλης Παντελής του Βασιλείου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1911. Σταύρος Δ. Πατέλης, μελισσοκόμος, στον Δήμο Μάρπησσας το 1911.

–1911. Το 1911 γεννιέται ο Πατέλης Νικολάου του Εμμανουήλ γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1911. Πέτρος Δ. Πατέλης,, διευθυντής και ελληνοδιδάσκαλος στο Ελληνικό Σχολείο στον Δήμο Υρίας το 1911.

–1911. Στις 19 Απριλίου 1911 ο 24χρονος ναυτικός από την Πάρο Νικόλαος Κοντός του Κωνσταντίνου και της Αικατερίνης Ασπροπούλου [κάτοικοι Πάρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 22χρονη από την Σύρο Αννέτα Αλιπράντη, του Κωνσταντίνου και της Ανθούσας Πατέλη.

–1911. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 14 Αυγούστου 1911, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Πέτρου Πατέλης, ετών 18, μαθητής, άγαμος.

–1912. Το 1912 γεννιέται ο Πατέλης Χαράλαμπος του Ιωάννη εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1912. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1912 κάτοικος Αντιπάρου Πατέλης Γεώργιος του Νικολάου εργάτης.

–1913. Γεννιέται η Κατίνα Πατέλη του Πέτρου και της Εργίνας. Σύζυγός του ο Ηλίας Αζάρης.

–1913. Το 1913 γεννιέται ο Πατέλης Εμμανουήλ του Αντωνίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1913. Το 1913 γεννιέται ο Πατέλης Πέτρος του Παντελή εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1915. Το 1915 γεννιέται ο Πατέλης Γεώργιος του Αντωνίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1915. Το 1915 γεννιέται ο Πατέλης Δημήτριος του Αντωνίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1915. Το 1915 γεννιέται ο Πατέλης Νικόλαος του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1915. Το 1915 γεννιέται ο Πατέλης Παντελής του Εμμανουήλ γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1916. Το 1916 γεννιέται ο Πατέλης Παντελής του Εμμανουήλ εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1917. Το 1917 γεννιέται ο Πατέλης Πέτρος του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1918. Το 1918 γεννιέται ο Πατέλης Ιωάννης του Ευάγγελου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1919. Το 1919 γεννιέται ο Πατέλης Γεώργιος του Βασιλείου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1919. Το 1919 γεννιέται ο Πατέλης Χαράλαμπος του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1920. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1920 κάτοικος Αντιπάρου Πατέλης Ιερώνυμος του Γεωργίου εργάτης.

–1920. Το 1920 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Κατίνα Πατέλη του Νικ., μετέπειτα σύζυγος Νικόλαος Μαριάνος.

–1921. Γεννιέται το 1921 η Καλλιόπη Πατέλη του Άγγελου και της Σοφίας. Σύζυγός της ο Παναγιώτης Γεωργαντζής και τέκνα τους ο Γιώργος και ο Άγγελος.

–1921. Στις 21 Μαΐου 1921 ο 54χρονος ξυλουργός από την Πάρο Γεώργιος Πατέλης του Ιωάννη και της Βασιλικής Χασούρη παντρεύεται στην Ερμούπολη την 42χρονη από την Σύρο Χαρίκλεια Καραγεώργη του Γεωργίου και της Μαρίας Ρούσσου.

–1921. Το 1921 γεννιέται ο Πατέλης Κωνσταντίνος του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1923. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1923 κάτοικος Αντιπάρου Πατέλης Εμμανουήλ του Ιωάννη εργάτης.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Πατέλης Ιωάννης του Αντωνίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Πατέλης Παναγιώτης του Εμμανουήλ γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1924. Γεννιέται το 1924 η Αννεζίνα Πατέλη του Άγγελου και της Σοφίας. Σύζυγός της ο Γιάγκος Χαμάρτος και τέκνα τους η Ελένη και η Χριστίνα-Σοφία.

–1924. Πατέλη Ανδριανή, όνομα συζύγου: Γεώργιος, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Ν. Αιγινήτης. Έτος γέννησης: 1924. Επάγγελμα: οικοκυρά.

–1924. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1924 κάτοικος Αντιπάρου Πατέλης Δημήτριος του Γεωργίου εργάτης.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Πατέλης Αντώνιος του Μιχαήλ κουρεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Πατέλης Γεώργιος του Παντελή κάτοικος Παροικιάς. Το 1947 διαγράφεται από τον εκλογικό κατάλογο ως στερηθέντας των πολιτικών του δικαιωμάτων.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Πατέλης Κωνσταντίνος του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Πατέλης Ιωάννης του Κωνσταντίνου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1926. Γεννιέται το 1926 η Ελένη Πατέλη του Άγγελου και της Σοφίας. Σύζυγός της ο Δημήτριος Άγουρος και τέκνα τους ο Στέλιος και ο Άγγελος.

–1927. Το 1927 γεννιέται η Πατέλης Ζαμπούλα του Ηλία κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1928. Το 1928 γεννιέται η Πατέλη Ζαμπέτα του Παναγιώτης κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Πατέλης Ιωάννης του Νικολάου, κάτοικος Αντιπάρου.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Πατέλης Σταύρος του Άγγελου και της Σοφίας. Σύζυγός του η Μαργαρίτα Ι. Φραγκούλη (1933) και τέκνα τους ο Άγγελος και η Μαρία.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Πατέλης Σπύρος του Δημητρίου αλιεύς κάτοικος κοιν.  Παροικιάς.

–1928. Αφιερωματική επιγραφή στη μονή των Αγίων Αναργύρων Παροικιάς ο «Αφιέρωμα Ιωάννου και Ρωμαλίας Πατέλη». Εικόνα του έτους 1928.

–1929. Το 1929 γεννιέται η Πατέλης Βασιλική του Ηλία κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο Πατέλης Ηλίας του Ιωάννη γεωργός και ο Πατέλης Παρασκευάς του Νικολάου, κάτοικοι Αντιπάρου.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο Πατέλης Εμμανουήλ του Άγγελου και της Σοφίας. Σύζυγός του η Ελευθερία Κριεκούκα και τέκνα τους η Σοφία και η Ευσταθία.

–1930. Το 1930 γεννιέται η Πατέλης Παρασκευή του Παναγιώτης κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1930. Το 1930 γεννιέται ο Πατέλης Παναγιώτης του Ιωάννη δημοδιδάσκαλος κάτοικος κοιν. Παροικιάς.

–1930. Το 1930 γεννιέται ο Πατέλης Νικόλαος του Δημητρίου ιδ. Ταχυδρόμος κάτοικος κοιν. Παροικιάς.

–1930. Το 1930 γεννιέται ο κάτοικος Αντιπάρου Πατέλλης Εμμανουήλ του Δημητρίου, γεωργός και ο Πατέλης Γεώργιος του Ιωάννη γεωργός.

–1931. Διδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς κατά την περίοδο 1931-37 η Αλίκη Πατέλη.

–1931. Το 1931 γεννιέται η Πατέλη Λαυρεντία του Άγγελου και της Σοφίας. Σύζυγός της ο Γεώργιος Τρανούδης και τέκνα τους η Αγγελική και ο Γιάγκος.

–1933. Το 1933 γεννιέται η Πατέλη Μαρουσώ του Άγγελου και της Σοφίας. Σύζυγός της ο Μιχαήλ Τριβυζάς και τέκνα τους ο Άγγελος και ο Ηλίας.

–1936. Το 1936 γεννιέται ο Πατέλης Κώστας του Άγγελου και της Σοφίας. Σύζυγός του η Παρασκευή Λουκή και τέκνα τους ο Άγγελος και η Αθανασία.

–1937. Διδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς, Αγκαιριάς, Μάρπησσας κατά την περίοδο 1937-58 η Αικατερίνη Πατέλη.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πατέλης Γεώργιος του Σταύρου 36 ετών ιατρός, ο Πατέλης Δημήτριος του Ιωάννη 40 ετών γεωργός και ο Πατέλης Άγγελος του Σταύρου 48 ετών παντοπώλης.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Αντιπάρου συμμετέχει και ο Ιωάννης Πατέλης.

–1951. Στις 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Αντιπάρου: Ψήφησαν 220: Του Κόμματος «Ρεύματος» (Φιλελευθέρων) έλαβον ψήφους: Στυλιανός Ι. Βιάζης 133, Ιωάννης Κ. Τριαντάφυλλος 130, Δημ. Εμμ. Πατέλης 128, Δαμιανός Γερ. Βιάζης 124 και Δημ. Γ. Καράντζας 119.

Του Κόμματος «Βιολέτα» (Λαϊκού) έλαβον: Στρατής Παναγιώτης Ρούσσος 104, Θεολόγος Παντελ. Καλάργυρος 102, Ιωάννης Ξενοφ. Μαριάνος 92 και Ιωάννης Κ. Φαρούπος 86.

–1955. Διδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς και Δρυού κατά την περίοδο 1955 ο Παναγιώτης Ι. Πατέλλης.

–1960. Διδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς, Καμαρών και Μάρπησσας κατά την περίοδο 1960 ο Σταύρος  Πατέλης.

–1991. Το 1991 πεθαίνει ο ιατρός Γεώργιος Σταύρου Πατέλης, γεννημένος στην Μάρπησσα το 1910.

 

–Πάτελας: Βλέπε Πατέλης.

–Πάτημας ή Πάτημος:

–1826. Σε εξόφλησης κληρονομικού μεριδίου στις 6 Αυγούστου 1826 στη Νάουσα αναφέρεται ο Αντώνιος Πατημος να βεβαιώνει.

–1832. Εν Ναούση της Πάρου τη 27 Μαρτίου 1832, σε έγγραφο της σχολής του Αγίου Αθανασίου αναφέρεται ο Ανδρέας Πάτημας.

 

–Πατήρης:

–1952. Το 1952 αναφέρεται ο Σπύρος Πατήρης. Νυμφεύτηκε μια Λευκιανή η οποία δυστυχώς απεβίωσε και του άφησε δύο ορφανά, τη Μαρουσώ και το Σωκράτη. Τα ορφανά αυτά βρήκαν θαλπωρή στην αδελφή της μητέρας τους τη Φρόσω. Ζούσε τότε και η μητέρα της Φρόσως και της μάνας των παιδιών. Ο Σωκράτης και η Μαρουσώ ζούν στην Αθήνα

–1955. Σε φωτογραφία του 1955 στις Λεύκες απεικονίζεται ο μικρός Σωκράτης Πατήρης.

 

–Πατινιώτης: Επίθετο-πατριδωνύμιο= από την Πάτινο (Πάτμο) το επώνυμο γνωστό σήμερα στη Σαντορίνη.

–1622. Σε έγγραφο του Κεφάλου της 26ης Δεκ. 1622 υπογράφει ο Μανώλης του Δασκάλου Πατινιώτης.

–Πατράνης: Μια από τις τραγικές προσφυγοπούλες του Μικρασιατικού Ελληνισμού ήταν και η Αθανασία Πατράνη. Έφυγε, καταδιωγμένη από το χωριό της, το γραφικό Νύμφαιο, από τα ωραιότερα και ρομαντικότερα κέντρα της περιοχής της Σμύρνης, μαζί με τους γονείς της. Τα δυο αδέλφια της έφυγαν για τη Γαλλία ν’ αρχίσουν εκεί τη νέα τους ζωή, ενώ ένας άλλος αδερφός της ήταν στρατιώτης του ελληνικού στρατού και βρήκε τραγικό θάνατο από τους Τούρκους.

Οι γονείς της την άφησαν στην Πάρο ενώ οι ίδιοι παρέμειναν στην Αττική. Δεκαοκτώ χρονών έφτασε στις Λεύκες, στα 1922. Μετά από τρία χρόνια, το 1925, η Αθανασία παντρεύεται τον Λευκινό Δημήτριο Σκιαδά (Παχύ). Το σπίτι τους βρίσκεται στο Πάνω Χωριό. Σήμερα ανήκει στην κόρη τους Μαρία Σκιαδά, σύζυγος Νικόλαος Παντελαίος.

Στις Λεύκες έζησε η Αθανασία με την οικογένειά της ως το θάνατό της το 1971.

 

–Πατρικιάδης:

–1919. Το 1919 γεννιέται ο Πατρικιάδης Γεώργιος του Λάζαρου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Πατρικιάδης Γεώργιος του Λάζαρου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–Παυλάκης: Πατρωνυμικό επώνυμο με καταγωγή από τα Σφακιά Κρήτης. Το όνομα Παυλάκης συναντάται σε ένα ερειπωμένο πλέον χωριό των Σφακίων ονόματι Μουρί. Υποκοριστικό του ονόματος Παύλου. Οι κρητικές οικογένειες του Κεφάλου (Χωριά του Κεφάλου είναι τα Μάρμαρα, ο Πρόδρομος και η Μάρπησσα), όπως Ρίτσος, Λαουράκης, Παυλάκης, Χριστόφορος, Καλλέργης, Κληρονόμος, Μπελούκης κλπ, ήρθαν στην Πάρο κυρίως τον 17^Ο ΚΑΙ 18^ο αιώνα.

–1670. 26 Δεκεμβρίου 1670. Ο Χρούσης Παυλάκης, μαρμαροκόπος (λατόμος) από νήσου Πάρος χωρίον Τραγουλά [Δραγουλά]…, όπως πληροφορούμαστε από ναξιακό έγγραφο – συμφωνητικό (26 Δεκ. 1670) – χωριό Απεράθου), «πλακόστρωσε την αυλή και τους τάφους στην Παναγιά την Απεραθίτισσα και κατασκεύασε στον ίδιο ναό μαρμάρινο δεσποτικό θρόνο και άμβωνα στο πρότυπο εκείνου της Καταπολιανής»  

–1717. Στις 2 Οκτωβρίου 1717 αναφέρεται ο παπά Γιώργης Παυλάκης «το χωράφι του όπου έχει στου Βορού…»

–18^ος αι. Έγγραφο παρουσίας του Παριανού μαρμαρά στη Νάξο μαστρο Χρούση Παυλάκη από τον Δραγουλά της Πάρου.

–1724. Ο ιερέας Δραγουλά Γεώργιος Παυλάκης υπογράφει έγγραφο στις 1 Μαρτίου 1724.

–1820. Σε έγγραφο του χωριού Κεφάλου (Μάρμαρα) προς τον υπουργό της θρησκείας σχετικά με τον Άγιο Αντώνιο «Ελάβομεν την διαταγήν του Ιερού Υπουργείου της θρησκείας διορίζουσαν τον Κύριον Στέφανον Μαυρογένην προστάτην του μεγάλου Αντωνίου και τον κύριον Αθανάσιον Ιεροκήρυκα, ηγούμενον τούτου διά να συνάγουσιν όλα τα εισοδήματα και να υποσυρθή εις τα ίδια ο σκευοφύλαξ των χωριών Κεφάλου όστις πρότερον εδιωρίσθη ηγούμενος τούτου παρά του αυτού Ιερού υπουργείου βλέπομεν ότι το υπουργείον της θρησκείας ενασχολούμενον εις αναγκαιοτέρας υποθέσεις δεν δύναται να εξετάση ακριβώς την αλήθειαν. Η Κυρία Μαδώ του Μαυρογένη διά αναφοράς της ηπάτησε το υπουργείον τούτο λέγουσα ότι είναι κτήμα πατρικόν της εις τα συγκίλια τούτου με το από ΄κτήμα πατρικόν της είς της κοινότητος τούτο το μοναστήριον πρό χρόνων το εκαταξουσίαζεν δυναστικώς η Δόμνα του Μαυρογένους, ως εκ τούτου εφαντάζετο η απόγονος της ότι είναι κτήμα πατρικόν των ημείς λοιπόν, σεβασμιώτατε, δεν ημπορούμεν να αποχωρίσωμεν το δίκαιον της κοινότητος αλλά θέλουμεν να δικαιολογηθούμεν προς το Ιερόν τούτο υπουργείον καθώς και ο ίδιος παραστάτης μας θέλει σας πληροφορήσει όλην την αλήθειαν δια να μην απατάται και διατάττει τοιαύτας επιταγάς παρακαλούμεν λοιπόν να μη νομίσητε τούτο μας το φέρσιμον απείθειαν προς την σεβαστήν διοίκησιν μένομεν με όλον το σέβας. Τη 20 Οκτωβρίου 1823 των χωρίων Κεφάλου. Υπογράφει ο κάτοικος Μαρμάρων Ιωάννης Παυλάκης κ.α. (Τ.Σ. ΠΑΡΟΣ ΜΑΡΜΑΡΑ 1820) (Γ.Α.Κ.).

–1843. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αυγουστής Ιωάννη Παυλάκης, ετών 60 (γεν. 1843), κρεοπώλης, έγγαμος.

–1843. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Ιωάννη Παυλάκης, ετών 60 (γεν. 1843), γεωργός,  έγγαμος.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1844 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Παυλάκης 40 ετών.

–1845. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Φλουρέτζα σύζ. Αυγουστή Παυλάκη, ετών 58 (1845), οικιακά, έγγαμος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Δραγουλά του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Παυλάκης Ιωάννης και ο 58χρονος γεωργός Παυλάκης Γεώργιος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 55χρονος γεωργός Παυλάκης Νικόλαος και ο 43χρονος γεωργός Δημήτριος Παυλάκης.

–1848. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπέλα σύζ.Νικολάου Παυλάκη, ετών 55 (γεν. 1848), οικιακά,  έγγαμος.

–1868. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Νικολάου Παυλάκης, ετών 35 (γεν. 1868), γεωργός,  έγγαμος.

–1873. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Νικολάου Παυλάκης, ετών 30 (γεν. 1873), γεωργός,  έγγαμος.

–1873. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Αυγουστή Παυλάκης, ετών 30 (γεν. 1873), κρεοπώλης, κάτοικος Σύρου,  άγαμος.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχουν εγγεγραμμένοι τα αδέρφια Παυλάκη του Ιωάννη. Ο Γεώργιος 27 ετών υπηρέτης από τον Δραγουλά κάτοικος Σύρου, ο Νικόλαος 40 ετών γεωργός από τον Δραγουλά και ο Αυγουστής 40 ετών κάτοικος Σύρου.

–1876. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Ιωάννη Παυλάκη, ετών 27 (γεν. 1876), οικιακά, έγγαμος.

–1876. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Αυγουστή Παυλάκης, ετών 27 (γεν. 1876), κρεοπώλης, κάτοικος Αθήνα,  άγαμος.

–1878. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γουλιελμής Νικολάου Παυλάκης, ετών 25 (γεν. 1878), γεωργός,  άγαμος.

–1878. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Παρασκευή Γεωργίου Παυλάκη, ετών 25 (γεν. 1878), οικιακά, έγγαμος.

–1880. Έγγραφο στο κατάστιχο Λεβαντή «εις τας 28 Ιαν. 1880 εμβήκαν του Κων. Σιφάκη οι γαιδαροι εις το Τζιμπούκη και το απόκοψε ο αποκοπτής εν πινάκι. Το έλαβα. Μάρτυρες Νικόλαος Παυλάκης, Αντώνιος Γιαρμής, Απόστολος Κεφάλας και Μάρκος Δελέντας».

–1884. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1884 ο 23χρονος ξυλουργός από την Πάρο Εμμανουήλ Καμπάνης, του Κωνσταντίνου και της Δέσποινας, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 22χρονη από την Πάρο Παρασκευή Παυλάκη, του Αυγουστή και της Φλωρέντζας.

–1897. Το 1897 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Παυλάκη Παναγιώτα του Βασιλείου, μετέπειτα σύζυγος Ιωάννης Καλάργυρος.

–1895. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Ιωάννη Παυλάκης, ετών 8 (γεν. 1895), άνευ, άγαμος.

–1896. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπέτα Ιωάννη Παυλάκη, ετών 7 (γεν.1896), άνευ, άγαμος.

–1899. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Ιωάννη Παυλάκης, ετών 4 (γεν. 1899), άνευ, άγαμος.

–1900 Παυλάκης Γιώργος. Μετανάστευσε στον Πειραιά περίπου το 1900 από την Πάρο. Η καταγωγή του ήταν από τα Μάρμαρα και ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και το εμπόριο ζώων.

–1901. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Γεωργίου Παυλάκη, ετών 2 (γεν. 1901), άνευ, άγαμος.

–1902. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Άννα Γεωργίου Παυλάκη, ετών 1 (γεν. 1902), άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Παρασκευή Ιωάννη Παυλάκη, ετών 2μηνών, άνευ, άγαμος.

–1914. Το 1914 γεννιέται ο Παυλάκης Παναγιώτης του Ιωάννη δημ. υπάλληλος κάτοικος κοιν. Αρχιλόχου. Το 1949 μεταγράφηκε σε άλλη κοινότητα.

–1936. Αφιεροματική επιγραφή σε εικόνα της Μονής του Αγίου Παντελεήμωνα στο ομώνυμο μοναστήρι στον Δραγουλά, αναφέρει: «Επεσκευάσθη τη συνδρομή Νικολάου Ι. Παυλάκη διά δωρεάς κ. Καλλιόπης Πέππα, 1936».

–1940. Σε φωτογραφία του 1940 απεικονίζονται οι φαντάροι από τον Πρόδρομο Ρούσσος Βλάσης του Ιωάννη και Παυλάκης Ιωάννης.

–1951. Γεννημένος στον Πρόδρομο το 1951 ο Γιώργος Δαμ. Παυλάκης διατέλεσε πρόεδρος του συλλόγου Προδρομητών Αθήνας.  

 

–Παυλής:

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Παναγής Παυλής 35 ετών γεωργός, η σύζυγός του Βασιλική Παυλή, η κόρη του Μαριγώ Παυλή και ο γιός του Μήτρος Παυλής 1 έτους.

–1879. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 29χρονος ναυτικός Γεώργιος Ι. Παυλής, άγαμος. Έδωσε όρκο στις 3 Μαΐου 1879.

–1898. Στις 4 Ιανουαρίου 1898 ο 28χρονος υποδηματοποιός από την Πάρο Ιωάννης Παυλής του Γεωργίου και της Ειρήνης Φιλίνη, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 21χρονη από την Σύρο Μαρία Τσιρώνη, του Εμμανουήλ και της Ανθούλας.

–1910. Στις 23 Δεκεμβρίου 1910 ο ανταποκριτής της εφημερίδας «ΑΙΓΑΙΟΝ»  Μαρπησσαίος Κωνσταντίνος Γ. Ναυπλιώτης αναφέρει για την επανίδρυση του Συλλόγου των Εν Αθήναις Παρίων και Αντιπαρίων: «Η ανάμιξις εν τω Συλλόγω του βουλευτού της Επαρχίας μας και καθηγητού του Πανεπιστημίου κ. Σκούφου ως Προέδρου, του κ. Β. Καμπάνη, δημοδιδασκάλου ως Αντιπροέδρου, του ρέκτου και πρακτικωτάτου εις τας ιδέας κ. Αντ. Μαυραγκά ως Ταμίου, των κ.κ. Κ. Γερασίμου, Αντ. Καλακώνα, Αλεξ., Ζησιμοπούλου, Γ. Χανιώτη, Π., Αρκά, Ν. Καλλαναρρχοπούλου, Φρ. Γαϊτανοπούλου, Εμμ. Καντιώτη, Ν. Παυλή, Γ. Στέλλα, Εμμ., Γαβαλά, Μ. Παπαδοπούλου, Γρηγ. Θρεψιάδου ως Συμβούλων, και του φίλου του «Αιγαίον» κ. Κων. Γ. Ναυπλιώτου ως Γεν. Γραμματέως του Συλλόγου».

 

–Παφίτης: Βλέπε Μπαφίτης.

 

–Παχνής: Παρωνυμικό όνομα, μεταγενέστερα ο παριανός κλάδος είχε καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη με το επώνυμο Παχνίδης.

–1965. Σε φωτογραφεία του 1965, σε παιδικό πάρτι στην Παροικιά, διακρίνεται ο μικρός Παχνής Μιχάλης.

–Πελοποννήσιος: Επίθετο-πατριδωνύμιο= από την Πελοπόννησο. Ίσως ο γενάρχης του παριανού κλάδου να είχε το επώνυμο Δημητρακόπουλος.

Σήμερα γνωστό στην Σέριφο.

Σε πατριδωνυμιακά επίθετα, πολλές φορές συναντάμε να μην υπάρχουν κοινοί συγγενικοί κλώνοι, αυτό συμβαίνει διότι το μόνο κοινό που έχουν είναι ο τόπος καταγωγής μιας και το επίθετό τους ήταν άλλο και στην πορεία το πατριδωνύμιο έγινε παρατσούκλι και το παρατσούκλι επίθετο.

–1860. Ένας Πελοποννήσιος φέρεται εγγεγραμμένος στα Κοινοτικά βιβλία των Λευκών κατά το έτος 1860. Ενδεχομένως να ήταν ο Σωτήριος Πελοποννήσιος.

–1869. Ένας Πελοποννήσιος φέρεται εγγεγραμμένος στα Κοινοτικά βιβλία των Λευκών κατά το έτος 1869. Ενδεχομένως να ήταν ο Σωτήριος Πελοποννήσιος.

–1879. Στα 1879 μαρτυρείται ο Σωτήριος Πελοποννήσιος, σιδηρουργός. Είχε εργαστεί στις εργασίες ανέγερσης της Αγίας Τριάδας στις Λεύκες.

–1883. «Επιτρέπεται σοι να στεφανώσης τον Γεώργιον Μιχ. Δεσύλλαν μετά της Αραλίας θυγατρός Σ. Πελοποννησίου αμφοτέρους εις Γάμον πρώτον, φυλαττομένων ακριβώς υπο ιδίαν σου ευθύνην των όσα περί του Μυστηρίου τούτου οι θείοι και ιεροί Κανόνες διακελεύουσαν. Εν Λεύκαις την 12 Φεβρουαρίου 1883.

Απέκτησαν έξη παιδιά: την Χριστίνα, τον Μιχάλη (ιδρυτή της Κλεκτρικής Λευκών και ευεργέτη), την Άννα (σύζυγος του ζωγράφου Λουκά Γεραλή), την Αμαλία, την Μαρία και τον Τάσο (ζωγράφο, θεατρικό συγγραφέα και καθηγητήΤεχνών σε Γυμνάσια).

–1898. Σε φωτογραφία του 1898 αποθανατίζεται η Αραλία Δεσύλλα, το γένος Πελοποννησίου να κρατάει τον ενός έτους μικρούλη γιό της Τάσο Δεσύλλα (1897-1985).

–1907. Η εφημερίδα «Αιγαίον» στο φ. 260, 14 Ιουλίου 1907 ανακοινώνει: «Όπως πάντοτε εν πλήρει ησυχία και τάξει διεξήχθησαν την προπαρελθούσαν Κυριακήν αι δημοτικαί εκλογαί, εκλεχθέντων δημάρχων του μεν δήμου Πάρου του κ. Πέτρου Μπάου, επί οκταετίαν ήδη τοιούτου, Υρίας του κ. Φραγκ. Χανιώτου, Ναούσης του κ. Σπυρίδωνος Κονταρίνη και Μαρπίσσης κ. Σταματίου Μαλαματένιου. Δημοτικοί Σύμβουλοι εκ του Δήμου Πάρου εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας οι κάτωθι: 1)Ηρακλής Φωκιανός 2) Ιωάν. Νικηφόρος 3) Γεώργιος Πελοποννήσιος 4) Ιωάν. Βιάζης 5) Δημ. Μαύρος 6) Νικόλαος Φραγκούλης 7) Αθανάσιος Μαρινόπουλος 8) Γ. Γράβαρης 9) Δημ. Καλλίερος 10) Χρ. Πανταζόπουλος 11) Αθαν. Μαύρος».

–1911. Σε φωτογραφία Παροικιωτών. Μελών της Εκατονταπυλιανής του 1911 που είναι δημοσιευμένη στο βιβλίο «Σελίδες από την ιστορία της Παναγίας Εκατονταπυλιανής Πάρου». Εικονίζεται ο Γεώργιος Πελοπονήσσιος του Σωτήρη, σιδηρουργός.

 

–Πελουκάκης: Βλέπε Μπελούκης

 

–Πελπέσης(;):

–1718. Ο ιερομόναχος Νικόδημος Μοσχονάς υπογράφει προικοσύμφωνο στη Νάουσα του Ανδρέα Πελπέση(;) και της Μαρκλετας στις 2 Μαΐου 1718.

 

–Πεναρδάκης:

–1823. «1823 απριλίου 23 ημέρα Δευτέρα, της διακαινισίμου απέθανε ο μακαρίτης Πεναρδάκης Λάζαρης, ο οποίος ενταφιάσθη έξω εις του Καλό/γερου εις του Λεονάρδου Κονδύλη το χωράφι (Καλάμι)/ επειδή και ήτον ο και/ρος της πανόλης / και εωνίαν του / η μνήμη / αμήν».

–Πενεζής:

–1737. Αμοιβαία διαθήκη συζύγων της 30 Ιουλίου 1737 στην Παροικιά της κυρά Ζαμπέτας συμβίας Ανδρουλή Παπαγιάννενου της έτυχε θάνατος του ανδρός της, αναφέρεται η κυρά Λουκρεντζία θυγατέρα Νικολάκη Πενεζή

–Πενιζέλος ή Μπενιζέλος: Το επώνυμο Πενιζέλος που προήλθε από το Μπενιζέλος και τούτο από το Βενιζέλος, είναι επώνυμο κρητικό. Σε παριανή ενθύμηση του 1823 σε έγγραφο Ναούσης το συναντάμε και ως βαπτιστικό.

–1675. Στις 15 Μαΐου 1675. Σε επιστολή Ναουσαίων προς τον πρεσβευτή των Γάλλων, αιτώντας Καπουκίνους πατέρες  υπογράφει ο Μιχάλης Πενιζέλος.

–1723. Προικοσύμφωνο του Τζάνε Κοντιζά και Κυριακής Πενιζέλου (Νάουσα 7 Φεβρ. 1723) «τα σπίτια οπού έχει εν τη θέσει του Χαντάκου, απάνωθεν της Πόρτας». «ο μαστρο Νικολάκης Πενιζέλος δίδει στην κόρη του Κυριακή την εικόνα του Ευαγγελισμού να την εορτάζουν  δια ψυχική ντος σωτηρίαν», «ο Τζάνες Κοντιζάς δίδει την εικόνα της Παναγίας της Υπαπαντής».

–1730. Σε έγγραφο Ναούσης στις 10 Αυγούστου 1730 ο Νικόλαος Πενιζέλος, «δώνει και ελεύθερα πωλεί του σιόρ Δημητράκη Αυλωνίτη, ένα κομμάτι αμπέλι που έχει γονικόν του εις τοποθεσίαν του Προκόπου σύμπλιος η Μαρούσα θαυγατήρ Γεωργίου Αναπλιώτη».

–1733. Πρακτικό εκλογής απεσταλμένων του κοινού της Νάουσας στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Οκτωβρίου 1733 αναφέρεται ο Νικολός Μπενιζέλος.

–1738. Μαρτυρία υπερασπίσεως συμπατριώτη τους ιερέα Φραγκίσκου Νταβερόνα προς τον καπουδάν πασά (για αντίδραση στην συγκέντρωση της φορολογίας), κατά τη Γενική Συνέλευση από τα κοινά της Πάρου, της 16 Ιουλίου 1738, υπογράφει ο Ιωάννης, ο Μιχελής  και ο Νικολάκης Μπενιζέλος από τη Νάουσα της Πάρου.

–1738. Προικοσύμφωνο ο Νικόλας Γκούφας και Αικατερίνης ( Νάουσα 6 Δεκ. 1738). Η Εργινάκη Πενιζέλου δίδει στην κόρη της Αικατερίνα «έτερον χωράφι εις το Μανδράκι».

–Πέππας: Μικρασιάτες από την Κάτω Παναγιά στην Χερσόνησο Ερυθριάς στην Επαρχία Κρήνης (Τσεσμές). Το 1914 η οικογένεια πήγε στην Χίο και τον επόμενο χρόνο  επέστρεψαν στην Κάτω Παναγιά. Στον 2^ο διωγμό του 1922 αυτή η οικογένεια ήρθε στη Νάουσα της Πάρου. Ο πατερας της οικογένειας ήταν ο Σταμάτης Πέππας και η γυναίκα του  Δέσποινα (Καψή?) είχαν ήδη μια κόρη (Μαρία?) όταν ήρθαν από τα Παράλια, και στην Πάρο απέκτησαν ακόμα άλλα δύο, τον Μανώλη (-2016) και την Θεοκτήστη. Εργαζόταν ως εργάτης στα καπνά και στα ψαράδικα.

Η οικογένεια Πέππα της Νάουσας συνεχίζει από θηλυγονία με την οικογένεια Μαργαρίτη (Γλάρος) της Νάουσας.

Η οικογένεια Πέππα του Προδρόμου, δεν έχει άμεση συγγενική σχέση.

–1922. Πέππα Μαρία του Σταμάτη, ετών 20 από την Μικρά Ασία

–1936. Αφιεροματική επιγραφή σε εικόνα της Μονής του Αγίου Παντελεήμωνα στο ομώνυμο μοναστήρι στον Δραγουλά, αναφέρει: «Επεσκευάσθη τη συνδρομή Νικολάου Ι. Παυλάκη διά δωρεάς κ. Καλλιόπης Πέππα, 1936».

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας του 1952 υπάρχει εγγεγραμμένη η Πέππα Καλλιόπη, όνομα συζύγου Αριστείδης, όνομα πατρός Περαντινός Εμμανουήλ.

–Περάκης: Βλέπε Περράκης

 

–Περαντινός ή Τράντας: Σύνθετο επώνυμο παρωνυμικό από το Πέρα+αντί (απέναντι από ένα σημείο), κατά άλλους, το επίθετο Περαντινός βγαίνει από τη λέξη πειρατής και ήταν αλγερινοί πειρατές όπου είχαν σαν βάση τη Μονεμβασιά μετά ήρθαν κάποιοι στη Πάρο με λημέρι τους την Αλυκή όπου εκεί πρωτοεμφανίζεται το επίθετο στη Πάρο.

Οι Περαντινοί φέρουν το παρωνύμιο Τράντας που το συναντάμε και ως επίθετο το 1830 [Νικόλαος Γ. Τράντας μαθητής της Ελληνικής Σχολής Παροικιάς, ηλικία 13 ετών].

–1821. Ο Κοσμάς Τράντας Περαντινός κάτοικος Παροικιάς, είναι ο γνωστός ήρωας του 1821, δεν είναι άλλος από τον Κοσμά Περαντινό, πρωτοπαλίκαρο της Μαντώς Μαυρογένους, όπως αναφέρουν σχετικά έγγραφα. Υπήρξε αξιωματικός Ζ’ τάξεως (Μ.Υ. 13878), οδηγός στρατιωτών και παραβρέθηκε σε μάχες. Ο πατέρας του Κωνστ. Περαντινός (Τράντας) πληγώθηκε στην Τριπολιτσά. Και ο αδερφός του Κοσμά, ο Στάμος, ήταν αγωνιστής του 1821. Είχε νυμφευθή τηνΑγγελέτα Ιωάννου Κυπριανού.

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Περαντινός Κωνσταντίνος (Μ.Υ.13877) Αξιοματικός Ζ’ τάξης.

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Περαντινός Κοσμάς (Μ.Α.3044) Αξιωματικός Ζ’ τάξης. Οδηγός στρατιωτών, παραβρέθηκε σε μάχες. Ο πατέρας του πληγώθηκε στην Τριπολιτσά.

–1827. Ποσότης των χρεών της Επανάστασης του χωριού Κηπίδου (Μάρπησσας) τα οποία χρεωστούνται το 1827: Αυγούστου 14 με ομολογίας

Πέτρου Μάτσα Μαυρογένους γρ.3400

Παναγιώτου Δ. Δημητρακοπούλου γρ. 400

Γεωργίου Βιτσαρά γρ. 350

Ιωάννου Παντελούφη γρ. 500

Βήτου Τράντα γρ. 600

Ζαμπέτας Δ. Φραγκή γρ. 270 (ίσως Φραντζή).

Τόσα οποίως χρεωστούντας εις διαφόρους ως τον κατάλογον επαροιστάσαν; οι κάτοικοι του ρηθέντος χορίου.

Το χρέος του χορίου Κηπίδου γρ. 6452

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Περαντινού Μαρουσώ ετών 12.

–1830. Στις 23 ιουνίου 1830 ο Χωρεπισκοπος Παροικιάς Μονδάνος Ιωάννης υπογράφει τη διαθήκη του καπτά-Κωσταντή Περαντινού.

–1831. Σε έγγραφο Παροικιάς στις 31 Ιανουαρίου 1831, αναφέρεται ο Κωνσταντίνος Περαντινός (Τραντας)

–1833. Σε κατάλογο της εν Παροίκια Ελληνοδιδακτικής Σχολής μαθητευόντων παιδιών στις 28 Απριλίου 1833 αναφέρεται ο Θ. Τράντας.

–1835. Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Περαντινός Γ. Βασίλης.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1844 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 28χρονος αλιεύς Ιωάννης Περαντινός.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 56χρονος αλιεύς Περαντινός Γεώργιος, 47χρονος αλιεύς κοσμάς Περαντινός, ο 35χρονος αλιεύς Κωνσταντίνος Περαντινός και ο 49χρονος αλιεύς Στάμος Περαντινός.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 73χρονος αλιεύς Βέτος Περαντινός, ο 31χρονος αλιεύς Ιωάννης Περαντινός και ο 27χρονος αλιεύς Νικόλαος Περαντινός.

–1850. Ενώπιον του συμβολαιογράφου Παροικιάς Θεοδώρου Καμπάνη και των μαρτύρων Γερασίμου Κατσαΐτη, ναυτικού και του Ιωάννου Β. Περαντινού, κτηματίου, δημοτών Πάρου, οι Νικόλαος Βατιμπέλας και Ιωάννης Τζουμέτης κτηματίες και κάτοικοι Μαρπήσσης πωλούν στον Σταμάτη Καρυστινό το χωράφι στην τοποθεσία Δασωνάρι, συνορευόμενο με την … Μουδάτσου, για 200δρχ. Στις 1 Ιουνίου 1850.

–1863. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Περαντινός (γεν. 1863), κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 43, Ταχυδρόμος, έγγαμος.

–1865. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Εμμανουήλ Περαντινού (γεν. 1865), κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 38, οικιακά, έγγαμος.

–1870. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Κωνσταντίνου Περαντινός (γεν. 1870), ετών 33, ναύτης, έγγαμος.

–1873. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα Δημητρίου Περαντινού (γεν. 1873), ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1873. Σε έγγραφα που αφορούν δοσοληψίες στις 26 Ιανουαρίου 1873 αναφέρεται ο μάρτυς Νικόλαος Φ. Καμπάνης πρώην ειρηνοδίκης, ο υποδηματοποιός Εμμανουήλ Ρίτζος και η δημοδιδάσκαλος Μαρουσώ Περαντινού. Ο Γεώργιος Μουρλάς και ο Γεώργιος Σκούφος με κτήματα στην Πούντα (Αντιπάρου), ο Σπυρίδων Μαύρος, Θεόδωρος Καμπάνης και Γεώργιος Γράβαρης με κτήματα στην περιοχή Βολάδα ή Κάτω Κήπος. Ο Μιχαήλ Πρωτόδικος, η Παρασκευή Πέτρου Λάζαρη, ο Κωνσταντίνος Πατέλης και ο Αντώνιος Καλακώνας με κτήματα στην θέση Καβάκι. Οι κληρονόμοι Αριστοτέλη Κυπριανού και η Καλίτζα Μιχαήλ Ζησιμοπούλου.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Περαντινός Εμμανουήλ του Κοσμά 24 ετών εργάτης.

–1881. Το 1881 γεννιέται ο Περαντινός Νικόλαος του Αντωνίου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1951.

–1888. Το 1888 γεννιέται ο Περαντινός Ιωάννης του Αντωνίου αλιεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1890. Το 1890 γεννιέται η Καλλιόπη Περαντινού του Εμμανουήλ μετέπειτα σύζυγος του Αριστείδη Πέππα.

–1890. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Καλλιόπη Εμμανουήλ Περαντινού (γεν. 1890), κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 13, οικιακά, άγαμος.

–1891. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Κωνσταντίνου Περαντινός (γεν. 1891), ετών 12, μαθητής, άγαμος.

–1893. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Κωνσταντίνου Περαντινός (γεν. 1893), ετών 10, μαθητής, άγαμος.

–1895. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Εμμανουήλ Περαντινός (γεν. 1895), κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 8, μαθητής, άγαμος.

–1896. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Κωνσταντίνου Περαντινός (γεν. 1896), ετών 7, μαθητής, άγαμος.

–1898. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 23 ετών ναυτικός Εμμανουήλ Οδ. Περαντινός άγαμος. Έδωσε όρκο στις 18 Ιουλίου 1898.

–1898. Στις 26 Ιουλίου 1898 ο 26χρονος ναυτικός από την Πάρο Σταμάτιος Περαντινός του Οδυσσεύς και της Κανέλλας Τσαντάνη, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Πάρο Μαρία Γαρουφαλή, του Ιωάννη και της Άννας.

–1899. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 54 ετών ναυτικός Οδυσσέας Σταμ. Περαντινός έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 18 Ιανουαρίου 1899.

–1900. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Κωνσταντίνου Περαντινός (γεν. 1900), ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Φωκιανός? Κωνσταντίνου Περαντινός, ετών 3 μηνών, άνευ, άγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένη η Ευάγγελη Δημητρίου Περαντινή, ετών 20, υπηρέτης, άγαμος.

–1912-1922. Ηρώο Μάρπησσας «Εν έτει 1929 ο Σύνδεσμος Μαρπησσέων Πάρου. Τοις Ενδοξως εν Πολέμοις πεσούσι 1912-1922 Μαρπησσέοις Αρχιλοχιταις» ΠΕΡΑΝΤΙΝΟΣ ΕΥ. Δ.

–1916. Σε απόδειξη πληρωμής του 1916, υπογράφει ο Εμμανουήλ Περαντινός.

–1918. Το 1918 γεννιέται ο Περαντινός Αντώνιος του Στάμου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Περαντινός Αντώνιος του Ιωάννη εθελοντής κάτοικος Παροικιάς.

–1926. Το 1926 γεννιέται η Καλλιόπη Γ. Περαντινού.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Περαντινός Κωνσταντίνος του Ιωάννη κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο κάτοικος της Κοινότητας Μάρπησσας Περαντινός Ιωάννης του Αντωνίου ναυτικός.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο Περαντινός Παντελής του Ιωάννη κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο Περαντινός Ιωάννης του Αντωνίου.

–1931. Το 1931 γεννιέται Περαντινός Δημήτριος του Γεωργίου ναυτικός.

–1931. Το 1931 γεννιέται η Περαντινού Μαρία του Ιωάννη κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Περαντινός Όθων του Δημητρίου, 37 ετών ναυτικός, ο Περαντινός Μιχαήλ του Γεωργίου 22 ετών ναυτικός, ο Περαντινός Δημήτριος του Αντωνίου 24 ετών ναυτικός, ο Περαντινός Ηλίας του Κώστα 28 ετών ναυτικός και ο Περαντινός Δημήτριος του Κώστα 29 ετών ναυτικός, ο Περαντινός Κώστας του Δημητρίου 54 ναυτικός, ο Περαντινός Αντώνιος του Δημητρίου 52 ετών ναυτικός, ο Περαντινός Γεώργιος του Δημητρίου 50 ετών ναυτικός και ο 44χρονος Περαντινός Νικόλαος του Δημητρίου ναυτικός.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΜΑΡΠΗΣΣΑ: Εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας οι κ.κ. Ιωάν. Γ. Φραντζής ή Ντετόρος, Ανδρέας Αντ. Στέλλας, Θωμάς Κ. Τσιγώνιας, Εμμ. Γ. Άγουρος και Δημ. Κ. Περαντινός.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΜΑΡΠΙΣΣΑ: 2 Συνδ. υπό Γ. Φραντζή και Ηλία Περαντινού. Πρόεδρος Γ. Φραντζής, Αντιπρ. Γ. Πουλάκης και Σύμβουλοι Εμμαν. Άγουρος, Ηλ. Περαντινός και Αντ. Τσιγώνιας.

–1968. Σε φωτογραφεία στην παραλία της Παροικιάς, τα Χριστούγεννα του 1968, διακρίνεται ο μαθητής Περαντινός Γιάννης.

 

–Περγαμής: Βλέπε Περγαντής

–Περγαντής ή Περγαμής:

–1860. “αποδημούντες κληρούχους” του 1860 (σε παρένθεση ο τόπος αποδημίας)

Δημήτριος Ι. Παντουλής - Μαρπίσσης (Αθήνα)

Μπενέτος Ι. Σκιαδάς - Μαρπίσσης (Αθήνα)

Σπύρος Περγαντής - Ναούσης (Αθήνα)

Πέτρος Ι. Πατέλης - Πάρου (Αθήνα)

Αχιλλεύς Ι. Φαρουλός - Πάρου (Κων/πολη)

Ανδρέας Μ. Τριαντάφυλλος - Πάρου (Άγνωστος)

Αντώνιος Ελευθ. Καδής - Πάρου (Αλεξάνδρεια)

Δημήτριος Μ. Λεοντής - Πάρου (Κων/πολη)

–1861. Στις 28 Μαΐου 1861 ο 26χρονος εργάτης από την Πάρο Σπύρος Περγαντής του Ιωάννη και της Φλουρού, παντρεύεται στην Ερμούπολη την Τριανταφυλλιά Λυμναίου από την Σκόπελο, του Σταμάτη και της Μαρίας Κασσέτα.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Περγαντής Σπύρος του Ιωάννη, 53 ετών, εργάτης, κάτοικος Αλεξάνδρειας.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο του 1885 της Νάουσας υπάρχει εγγεγραμμένος ο Περγαντής Σπύρος του Ιωάννη, 55 ετών, εργάτης, κάτοικος Αλεξάνδριας.

–1885. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 50χρονος μεταπράτης Σπύρος Ι. Περγαμής [Περγαντής], έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 14 Απριλίου 1885.

–1895. Στις 24 Μαΐου 1895 ο παριανός Δημήτριος Περγαντής 21 ετών [υιός] κάτοικος Σύρου δηλώνει τον θάνατο του πατέρα του Σπύρου Περγαντή, 65 ετών εργάτη κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Νεφρίτις χρ.

–Περδικάκης: Παρωνύμιο, Κρητικής καταγωγής.

–Σε προικοσύμφωνο της Νάουσας του Δ. Περδικάκη

–1718. Αναστασίας Λιπράντου (Καστέλλι Νάουσας 16 Απρ. 1718) «το αμπέλι της Νταμπάκαινας με το χωριό».

–1718. Στη Νάουσα προικοσύμφωνο Δημ. Περδικάκη και Αναστασίας Λιπράντου (Καστέλλι Νάουσας, 19 Απρ. 1718) ‘Από δε τά ξωτικά το χωράφι όπου έχει είς του Ζγουράφου τα δύο λιβαδάκια συμπλησιαζόμενα Σακελλάριου Ρούσσου και του χωραφίου βικάριος Γεράρδης.

–Περιπάνος: Ίσος πρόσφυγας από Μ. Ασίας. Γνωστή οικογένεια μέχρι και σήμερα στην Παροικιά.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Αγγελής Περιπάνος.

–1880. Το 1880 γεννιέται ο Περιπάνος Άγγελος του Δημητρίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1883. Το 1883 γεννιέται η Περιπάνου Μαρουσώ του Άγγελου κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1903. Το 1903 γεννιέται ο Περιπάνος Σταύρος του Ιωάννη εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1905. Το 1905 γεννιέται ο Περιπάνος Βασίλειος του Άγγελου κηπουρός κάτοικος Παροικιάς.

–1908. Στις 2 Νοεμβρίου 1908 ο 25χρονος εργατικός από την Πάρο Νικόλαος Περιπάνος του Δημητρίου και της Μανταλένας Στέλλα παντρεύεται στην Ερμούπολη την 24χρονη από την Μύκονο Βιόλα Αγγελετάκη, του Αθανάσιου και της Μαριγώς.

–1914. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 62χρονος εργάτης Δημήτριος Αγγ. Περιπάνος, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 21 Ιανουαρίου 1914.

–1914. Στις 21 Απριλίου 1914 ο 28χρονος ναυτικός από την Πάρο Δημήτριος Αργυρόπουλος του Κωνσταντίνου [παντοπώλης] και της Μαρίνας Μουρλά [κάτοικοι Πάρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 27χρονη από την Πάρο Μαρία Περιπάνου, του Δημητρίου, και της Μανδαλενας Στέλλα [κάτοικοι Πάρου και Σύρου].

–1923. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 23χρονος λιπαντής Σπύρος Δημ. Περιπάνος άγαμος. Έδωσε όρκο στις 19 Οκτωβρίου 1923.

–1925. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 30χρονος θερμαστής Κωνσταντίνος Δημ. Περιπάνος έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 24 Οκτωβρίου 1925.

–1927. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 32χρονος ναυτικός Κωνσταντίνος Δημ. Περιπάνος έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 7 Φεβρουαρίου 1927.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Καλασερίνη Μαρουσώ όνομα συζύγου Σωτήριος, όνομα πατρός Ιωάννης Περιπάνος.

–1990. Σχολή Οδηγών «Περιπάνου» 1990.

–2000. Γεωπόνος Περιπάνος … 2000.

 

–Περόπουλος ή Πιρόπουλος: Πατρωνυμικό με υποκοριστικό, ίσως καταγωγή από Πελοπόννησο.

–1737. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς την 1η Μαρτίου 1737 αναφέρεται ο Κωνσταντής Περόπουλος.

–1744. Διαθήκη του ιερομονάχου Παρθένιου. Πάρος, 12 Νοεμβρίου 1744. Αναφέρεται ο «ευγενής αφέντης Πετράκης Μαυρογένης, ο Δημήτρης Πάσος, ο παπαΜιχαήλ Συρίγος, ο Φρανκεσκάκης Ντελαγραμμάτικας, ο αφέντης Τζαννάκης Καμπάνης, ο Κωσταντάκης Πιρόπουλος?, ο παπα Αντώνιος Βιτζαράς, ο επίτροπος Παροικιάς Ιωάννης Χαμάρτος και ο καντζελλάριος Παροικιάς Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

 

–Περούλης:

–1796. Ο ιερομόναχος Παΐσιος Καστρήνσιος στις (Παροικιά 20 Αυγούστου 1796) αγοράζει αμπέλι στη θέση Χωριδάτζι από τον Μάρκο Περούλη.

–1865. Στις 9 Ιανουαρίου 1865 ο 30χρονος καφεπώλης από την Πάρο Μικές Ρίζος του Χρυσού και της Σοφίας Κουκουντούδενα, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Πάρο Ανέζα Περούλη, του Περούλη.

 

–Περπινιάς ή Πιρπινιάς ή Πυρπενέας ή Περπινιάνης ή Perpignan: Βενετσιάνικες και πρωτύτερα με γαλλικές ρίζες από την πόλη Perpignian. Μέλη της υπήρξαν στρατιωτικοί και κληρικοί (μεταξύ των οποίων δύο καθολικοί επίσκοποι κατά τον 16ο και 17ο αιώνα). Το οικόσημο τους ανήκει σε μέλος της οικογένειας που διακρίθηκε στα στρατιωτικά και τιμήθηκε με την ιπποτική ιδιότητα και σχετικό βραβείο από τον δόγη της Βενετίας Antonio Priuli το 1618-1623.

Ο παριανός κλάδος με καθολικής καταβολές, κάπου τον 18^ο αιώνα, ίσως λόγω των Ορλωφικών, εστράφη προς την ορθοδοξία.

–1652. Ίδρυση στην Πάρο αγιοταφίτικου μετοχίου κατά το έτος 1652.

Της Πάρου αδελφάτα «Χώρα Άγουσα»

+Γλιγόρης Πυρπινέας (Περπινιάς, γνωστό ως το 1774), η γυνή Λουκρέτζα.

–1663. Δωρεά κληροδοτήματος μοναχής Καλήστρατης στου πατέρες Ιησουήτες ARSI, Gallia 105, 1 φ. 457.

Εις δόξαν Χριστού αμήν 1663 ιούλιος 11.

Έστοντας και ποτέ λυρά Καλήστρατη μοναχή και να αφήση δια την ψυχήν της στα μοναστήρια του αγίου όρους ήγουν στην λάβραν και στην ασημόπετραν δυο σπιτια κατώγια με το εκλησιαδάκι του μέγαν Ταξιάρχην και με τα δικαιώματά των απόξω από το υγιαλόν και να των αφήση και 12 γρόσια να πλερόνουσι χαράτζι της αφεντίας και νάναι σήμερον 25 χρόνοι και επέκεινα και κανείς από τα μοναστίρια να μην τα γυρέψουν μόνον εχαλασθήκασι και αφτώονται και η εκκλησία να γίνη ωσάν αχούρι και ο κόσμος να πλερόνη τόσους χρόνους τοχαράτζι και να ζημιονούμεθα εις τούτο εμάθαμε πως οι πατέρες οι γεζουίταις (Ιησουήτες) θε να έρθουνε και κτίσουνε εδώ μοναστήρι δια την ψυχήν τως ήγουν ο προεστώς πατέρας γάσπα εμανουήλ (Γασπάρο Εμμανουήλ) από την συντροφίαν του Ιησού και να πάρη και άλλους τόπους εκέι κοντά εις τα άνωθεν χαλάσματα εις τούτο εθελήσαμεν εμείς οι υποκάτωθεν υπογεγραμμένοι παπάδες και γέροντες και η επίλοιπη κομουνιτά (κοινότητα) του καστελίου αγούση (Ναούσης) και δίνομεν του αυτού πατέρα τα άνωθεν σπίτια και τα δικαιώματά τως όλα και δίνομεν τους και το χαράτζι (κεφαλικός φόρος) γρόσια 12  δια να μην τα χάνη η χώρα από την σήμερον να τα κτίση να τα κάμη ως θέλει και βούλεται ωσάν καθολικά πράγματα εδικά του να τ’άχουσιν ως τον αιώνα του αιώνος που να στέκη ο κόσμος και κανείς να μην τους τα πέρνη ποτέ και εμείς όλοι μας να τους μαντινιέρωμεν (ιτ. =συντηρούμε) τους άνωθεν πατέρες σε παντοτινόν και αναπαμένον ποσέσο (ιτ. =αναμφισβήτητη κατοχή).

Δια το αληθές γράφομεν και ιδιοχείρος μας όσοι ξεύρομεν και όσοι δεν ηξεύρομεν βάνομεν άλλους να γράψουσιν δια λόγου μας.

Παπα αντώνις στέργω τα άνωθεν (δεν αναφερεται επωνυμο)

Σκελλάριος αγούσης (Σακελλάριος Ναούσης) στέργω τα άνωθεν και επίτροπος

Παπα δημήτρις τριαντάφυλος (Τριαντάφυλλος, πρώτη μαρτυρία) στέργω και επίτροπος

Παπα νικόλαος κρουτιανός στέργω (Κορτιάνος, πρώτη μαρτυρία)

Παπα δημήτρις γαρατιάς στέργω (ίσως Γρατσίας)

Πρωτόπαπας στέργω

Γαβριήλ ιερομόναχος στέργω

Γεώργις Μοσκωνάς στέργω (Μοσχονάς, γνωστό από το 1639).

Ιωάννης σκουτάριος στέργω και επίτροπος (πρωτη μαρτυρία)

Μαστρο γληγόρις μπηρμπηνιας στέργω και επίτροπος (Πιρπινιάς ή Περπινιάς, μαρτυρείται  από το 1652)

Ανεγνώστης Σκορδήλης στέργω (Σκορδίλης, γνωστό από το 1606 )

Παπα Θεόδωρος στέργω

Κωνσταντής Μοστράτος στέργω (μαρτυρείται από το 1658)

Παπα Τζάνες Καλέργης στέργω (μαρτυρείται από το 1652)

Παπα Χριστόφορος στέργω

Γιαννούλης Μπρούτος στέργω (μαρτυρείται από το 1658)

Νικόλα Μαραπότζο στέργω (πρώτη μαρτυρία, γνωστό ως τον 19^ο αι.)

Αποστόλης Ραγούσης στέργω (μαρτυρείται από το 1501)

Ανδρέας Ακριβός στέργω (μαρτυρείται από το 1613 μέχρι τον 18^ο αι.)

Βασίλης Σαλονικαίος στέργω (μαρτυρείται από το 1652 μέχρι τον 18^ο αι.)

Δημήτρης Μαλατέστας στέργω (μαρτυρείται από το 1610)

Μιχέλης Ακριβός στέργω (μαρτυρείται από το 1613 μέχρι τον 18^ο αι.)

Γεώργις Πιρπηνιάς στέργω (μαρτυρείται από το 1652 μέχρι τον 19^ο αι.)

Δομένεγος Μεδρινός στέργω (Μενδρινός, μαρτυρείται από το 1602)

Τζόρτζης Μαρκαδιάντος στέργω (Πρώτη αναφορά, γνωστό μέχρι τον 19^ο αι.)

Νικόλας Κουρτιάνος στέργω (πρώτη αναφορά)

Γεώργις Φωκάνας στέργω (ίσως Φωκιανός)

Ανεγνώστης Μπελόνιας στέργω (πρώτη αναφορά, γνωστό μέχρι τον 20^ο αι.)

Γεώργις Μαλατέστας στέργω

Τζανίς Μαλατέστας στέργω (γνωστό από το 1610)

Φρατζέσκος Καλέργης στέργω (Καλλέργης, γνωστό από το 1652)

Ιωάννης Ραγούσης στέργω (γνωστό από το 1501)

Ιωάννης Γρατσίας στέργω (πρώτη μαρτυρία)

Γεώργιος Σαλονικαίος (μαρτυρείται από το 1652 μέχρι τον 18^ο αι.)

 και νοτάριος του καστελίου Άγουσας (Νάουσας) έγραψαμεν με θέλημα της κομουνιτάς και στερεώνω τα άνωθεν και τα όπισθεν.

–1663. Αιτήσεις Ναουσαίων στον ηγούμενο Νάξου Γασπάρο Εμμανουήλ α)ARSI Galloa .455

Ευλαβέστατε και αιδεσιμώτατε εν Χω Πάτερ

Η ευχή της αγιωσύνης σου απάνω μας και εις όλον το νησίν τούτο. Έστοντας και από δεκατέσσερες χρόνους οπού λείπουσιν οι ευλαβέστατοι πατέρες της συντροφίας από το νησί μας επαρακαλέσαμεν πολλαίς φοραίς να γυρίσουν εδώ οπού τους είχαμε προτήτερα χρόνους επτά και ακόμη δεν εστραφήκασι αν καλά και πάντα μας ήταξαν καλήν όρεξιν. Τώρα οπού ακούομεν πως ήλθασι εις την Τήνο και εις την Μήλον πρέπον μας εφάνηκεν να δείξωμεν και εμείς την αγάπην και τον πόθον οπού είχαμεν να τους απολαύσωμεν εδώ και να παραλέσωμεν να μας τους επέμψη η αιδεσιμότης σου σαν εκείνος οπού τους ορίζει όλους και δεν γυρεύει άλλο παρά να τους στείλη εκεί οπού εμπορούσι να βοηθήσουν ταις ψυχαίς εις σωτηρίαν παντοτινήν και δόξαν του Θεού και απαντέχοντας τούτην την χάριν φιλούμεν τα χείρας της αιδεσιμότης σου όσοι εδώ κάτω υπογράψαμε.

Από την Πάρον στας 16 του ιουλίου 1663.

Νικόλαος (Ρούσσος) ιερεύς και οικονόμος αγούσης σακελλάριος στέργω τα άνωθεν

Παπα δημήτριος τριαντάφυλος στέργω

Ιωασάφ ιερομόναχος μαλατέστας στέργω

Παπα Τζάνες Καλέργης στέργω

Παπα δημήτρις γανάτζες στέργω

Νικηφόρος γιράρδης στέργω τα άνωθεν

Γεώργις μοσκονάς στέργω

Τζουάνες μοσκονάς δούλος της εντιμότης σας

Τζουάνες κωταρίς δούλος της αιδεσιμότης σας

Μαστρο γληγόρης (Περπινιάνης) δούλος της αιδεσιμότης σας

Ανδρέας καλέργης δούλος της αιδεσιμότης σας

Δημήτρις μαλατέστας δούλος της αιδεσιμότης σας

Νικήτας μεδρινός στέργω

Ανεγνώστης ραγούσης στέργω.

–1672. Σε αίτημα των παριανών προς τον προϊστάμενο της γαλλικής επαρχίας Πατέρα της Καθολικής Εκκλησίας  Jacques Dinet για να ζητήσουν πατέρες της καθολικής εκκλησίας να έρθουν στην Πάρο. «Ταπεινοπρεπώς παρακαλούμεν την πανοσιώτη σας, ωσάν προηγούμενος οικουμενικός και πατριάρχης της αγίας και υπέρ ενδόξου συντροφιάς υου ιησού να συγκλύνη εις το να μας έλθουν ωδε εις τον τόπον μας πατέρες δια να κατοικήσουν εδώ έως εις τα άλλα νησιά δια να ημπορέσωμεν και ημείς να λάβωμεν εκείνη την βοήθειαν και ωφέλειαν της ψυχής μας μαζί κα την επιστήμην δια τους μεταγεναστέρους μας, επειδή ξεύρωμεν καλότατα ότι πως η πανοσιώτησας και η τρισκία της όλα ο σκοπός και ο πόθος άλλο δεν είναι εις όλα τα πάντα μόνον να γυρέψετε την μεγαλύτερην δόξα του Θεού και της σωτηρίας των ψυχών εις κάθε τόπον όπου ευρίσκονται…»

Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: + Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.

Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατοίκων της Νάουσας μεταξύ άλλων και ο Γρηγόρης Πιρπινιάς.

–1700. Νάουσα 1700 Νεόφυτος Περπινιάς.

Πρακτικό εκλογής απεσταλμένων του κοινού της Νάουσας στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Οκτωβρίου 1733 αναφέρεται ο σκευοφύλαξ Νεόφυτος Περπινιάς.

–1733. Ο Σκευοφύλαξ και ηγούμενος στη μονή του Αγίου Γεωργίου στο Μεροβίγλι Περπινιάς Νεόφυτος υπογράφει το πρακτικό εκλογής του Γεώργιου Σπυρίδου και του Γιακουμάκη Χαμάρτου ως απεσταλμένων στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Νάουσας στις 26 Οκτωβρίου 1733.

–1734. Νεόφυτος Περπινιάς, σκευοφύλακας το 1734 στην Μονή του Αγίου Γεωργίου στο Μεροβίγλι Νάουσας. Στην 1^η Οκτωβρίου 1734 υπογράφει τη διαθήκη του.

 

–Περράκης ή Περάκης: Σύμφωνα με τον ερευνητή κ Φρ. Περάκη το επώνυμο είναι πατριδωνυμικό επώνυμο και υποκοριστική κατάληξη. Κρητικής καταγωγή με προγενέστερη από το Πέρα της Κωνσταντινούπολης. Μονοκλαδική η οικογένεια της Πάρου.

Μια άλλη εκδοχή είναι το επώνυμο να είναι Κρητοβενέτινο στην κατηγορία των βαπτιστικών από το Βενετικό Pietro > Piero > Pero > Πέρος –άκης, με το κρητικό ιδιωματική κατάληξη. Σε πολλά ενετικά επώνυμα συναντάμε την αποβολή στο μέσο της λέξης (συγκοπή) του γράμματος a, i και e.

Μετά την κατάκτηση της Κρήτης από τους Βενετούς το 1211, κατέφυγαν λόγω εποικισμού από τη Βενετία στην Κρήτη πολλές αριστοκρατικές οικογένειες για να τη διοικήσουν. Με την πάροδο των χρόνων εξελληνίστηκαν, ενώ δεν ήταν λίγοι και οι μεικτοί γάμοι. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να δημιουργηθεί ένας πλούσιος κατάλογος με τοπωνύμια, βαφτιστικά ονόματα και επώνυμα με καθαρή ενετική προέλευση.

 Ένα από αυτά είναι και το επώνυμο Περράκης, από το όνομα Πέρρος και τη χαρακτηριστική κατάληξη –άκης (απόγονος). Πέρ(ρ)ος ή Περ(ρ)ής είναι η απόδοση στη γλώσσα μας του βενετικού Pierro ή Piero που είναι παράλληλος τύπος προς το σημερινό ιταλικό όνομα Pietro < λατινικό Petrus  < αρχαίο ελληνικό Πέτρος ( = πέτρα). Έτσι μετέφρασαν οι Ευαγγελιστές το αραμαϊκό Κηφά, με το οποίο ονόμασε ο Χριστός τον μαθητή Του Σίμωνα για τη στέρεα, σαν πέτρα, πίστη του.

Το όνομα συναντάται παντού στον κόσμο ως Pierre στη Γαλλία, Peter στην Αγγλία και Γερμανία,  Pietro στην Ιταλία, Pedro στην Ισπανία,  Pyotr στη Ρωσία, Petar ή  Petko στη Βουλγαρία, Petr στη Τσεχία, ακόμη και Boutros στην αραβική

–1718. Χωράφι στα Θολά σύμπλιος άνωθεν από τον Περάκη … στο Γεώργη Μενούδη.

–1757. Στην Πάρο σε έγγραφο το έτος 1757.

–1806. Ληξίαρχος δήμου Υρίας από το 1835 ως το 1840 ο Αναγνώστης-Στέφανος Περράκης γεννημένος το 1806.

–1812. Έγγραφο Νάουσας, 21 Αυγούστου 1812, αναφέρονται τα εξής: «με το να έχει ο Νικόλας Περάκης τέσσερα κομμάτια χωράφια στην τοποθεσία της Αγίας Κυριακής με την εκκλησία τα οποία είναι πιρκί της γυναικός του, από τον μακαρίτη ποτέ χωροεπίσκοπο Λευκών Καλόπλαστο Γαβριήλ».

–1815. Το 1815 γεννιέται ο Περάκης Μάρκος Ν.. Απεβίωσε το 1860. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1822. Το 1822 γεννιέται ο Περάκης Δημήτριος Ν.. Απεβίωσε το 1860. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1831. Λεύκες 1831 Μαΐου 2. Ο μαθητής της Αλληλοδιδακτικής Σχολής Λευκών Περάκης Α. Γεώργιος και ο Περάκης Νικόλαος

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 44χρονος γεωργός Περάκης Θεόδωρος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος σκυτοτόμος Περάκης Αναγ. Γεώργιος, ο 35χρονος γεωργός Γεώργιος Ι. Περάκης, ο 45χρονος γεωργός Γεώργιος Περάκης, ο 55χρονος γεωργός Γεώργιος Περάκης, ο 25χρονος γεωργός Δημήτριος Ν. Περάκης, ο 26χρονος γεωργός Νικόλαος Γ. Περάκης, ο 38χρονος γεωργός Νικόλαος Ν. Περάκης, ο 53χρονος εργάτης Νικόλαος Περάκης και ο 53χρονος γεωργός Στέφανος Περάκης.

–1859. Το 1859 γεννιέται στις Λεύκες ο Περάκης Στέφανος του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1861. Στις 3 Δεκεμβρίου 1861 ο 35χρονος λαχανοπώλης από την Πάρο Περάκης Ευάγγελος του Νικολάου και της Ζαφείρας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την επίσης παριανή 27χρονη Πιπίνα Ιατροπούλη, του Δομένικου Γιατρόπουλου και της Ανέζας.

–1862. Το 1862 γεννιέται ο Περράκης Φραγκίσκος του Γεωργίου κτηματίας κάτοικος κοιν. Λευκών. Απεβίωσε το 1949.

–1862. Γεννιέται το 1862 ο ιερέας Περράκης Κ. Ιωάννης. Σύζυγός του η Καλλιρόη Κάπαρη (1866) του Πέτρου (1798) και της Ζαννέτας και τέκνα τους ο Κωνσταντίνος, η Καλυψώ, η Τερψιχώρη, η Αννέτα και η Ευφροσύνη.

–1862. Απόφαση αριθ,1, της 31^ης Ιανουαρίου του 1862 του Δημοτικού Συμβουλίου Μάρπησσας. «Εγκρίνει επ’ ονόματι του τελευταίου πλειοδότου Ν. Εμμ. Αρκά του Δημοτικού επί του ελαίου φόρου δια δραχμάς εβδομήκοντα. Η παρούσα κοινοποιηθήσεται όπου δέον εν τω Δημοκαταστήματι την 31 Ιανουαρίου 1862. Το Δημ. Συμβούλιο ο Πρόδρος Γεώργιος Χ. Χανιώτης, Κ. Αρκάς, Β. Χανιώτης, Ιωάννης Ν. Κονταράτος, Πέτρος Πυργής, Εμμ. Μ. Βαλσαμής, Εμμ. Ν. Αρκάς, Γεώργιος Εμ. Δελαγραμμάτης.

Απόφαση αρ. 2. «Παρατηρήσαν ότι τα καταλληλότερα δια την θέσιν ταύτην πρόσωπα, δια μεν το Σχολείον της Πρωτευούσης εισίν οι Κ.Ν.Μ. Ρούσσος, Γ.Α. Περάκης, Ιωάννης Νερούσος και ο ιερεύς Κ. Χανιώτης.

–1863. Το 1863 γεννιέται στις Λεύκες ο Περάκης Κωνσταντίνος του Δημητρίου. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1864. Το 1864 γεννιέται στις Λεύκες ο Περάκης Φραγκίσκος του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινώτητας Λευκών.

–1866. Πρόεδρος της κοινότητας Λευκών ο Γεώργιος Στ, Περράκης  από το 1866 έως το 1870.

–1866. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1866 ο Περάκης Γεώργιος του Ανδρέας.

–1870. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1870 ο Περάκης Ευάγγελος του Γεωργίου.

–1875. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1875 ο Περάκης Δημήτριος του Νικολάου.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Υριας του 1875, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 41χρονος Περάκης Ανδρέας του Γεωργίου, αλλά και Περάκης Γεώργιος του Στέφανου και του Ιωάννη.

–1878. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1878 ο Περάκης Κωνσταντίνος του Ανδρέα.

–1879. Ανέκδοτο έγγραφο του 1879, που αφορά στον μύλο που υπήρχε στο Μάγκανο και τον άλεθε και αυτόν ο Περάκης «και το συμβολαιογραφικόν μου γραφείον και ενώπιον εμού του συμβολαιογράφου Πάρου Αντώνιου Μαυρομμάτου εδρεύοντος και κατοικούντος εις την αυτην πόλιν της Παροικιάς ενεφανίσθησαν οι συμβαλλόμενοι κύριος Μιχαήλ Ιωάν. Αιγινήτης, γεωργός και Νικόλαος Δημ. Περάκης, μυλωνάς, αμφότεροι κάτοικοι του χωριού Λεύκων του Δήμου Υρίας».

–1880. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1880 ο Αντώνιος Περράκης του Γεωργίου.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Περάκης Αντώνης του Θεόδωρου, 53 ετών, εργάτης, ο Περάκης Γιώργος του Ιωάννη, 29 ετών υπηρέτης και ο Περάκης Εμμανουήλ (νόθος), 28 ετών, στρατιώτης, κάτοικος Αθήνας.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885 υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι Περάκης Αντώνιος του Θόδωρου 55 ετών εργάτης από τη Νάουσα, Περάκης Γεώργιος του Ιωάννη 31 ετών υπηρέτης από τη Νάουσα, Περάκης Εμμανουήλ, Νόθος 30 ετών στρατιώτης κάτοικος Αθηνών.

–1885. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 60χρονος κηπουρός Ευάγγελος Ν. Πιερράκης [Περράκης], έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 1 Φεβρουαρίου 1885.

–1890. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1890 στις Λεύκες ο Περάκης Δημήτριος του Κωνσταντίνου.

–1892. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1892 στις Λεύκες ο Περάκης Νικόλαος του Κωνσταντίνου.

–1895. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1895 στις Λεύκες ο Περάκης Εμμανουήλ του Νικολάου.

–1896. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1896 στις Λεύκες ο Περάκης Γεώργιος του Ευάγγελου και ο Περάκης Νικόλαος του Φραγκίσκου.

–1900. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1900 στις Λεύκες ο Περάκης Νικόλαος του Φραγκίσκου.

–1901. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1901 στις Λεύκες ο Περάκης Μιχαήλ του Φραγκίσκου.

–1901. Το 1901 γεννιέται ο Περράκης Ευάγγελος του Γεωργίου υποδηματοποιός κάτοικος κοιν. Νάουσας.

1902. Στις 13 Ιουλίου 1902 αναφέρεται ο ιερέας Περάκης Ιωάννης.

–1902. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1902 στις Λεύκες ο Περάκης Εμμανουήλ του Ευάγγελου.

–1902. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1902 στις Λεύκες ο Περάκης Νικόλαος του Νικολάου.

–1903. Δήμαρχοι της Πάρου ήταν, από τον Αύγουστο 1903 οι Νικ. Αλιπράντης των Λευκών (Υρίας), Σ. Περράκης της Μαρπήσσης και Γ. Κονταρίνης της Νάουσας.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Στέφανος Γεωργίου Περάκης, ετών 45, κτηματίας, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Καλυψώ Στέφανου Περάκη, ετών 43, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Στέφανου Περάκη, ετών 15, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ασπασία Στέφανου Περάκη, ετών 15, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Θεοδώρα Στέφανου Περάκη, ετών 8, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Στέφανου Περάκης, ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1909. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1909 στις Λεύκες ο Περράκης Ιωάννης του Ευάγγελου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1953, γεωργός.

–1911. Ο Ιωάννης? (ή Γεώργιος) Φρ. Περάκης, υπηρετεί ως δημοδιδάσκαλος και προτάθηκε το 1911 στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς. Δίδαξε και στο Δημοτικό Σχολείο Αντιπάρου μέχρι το 1916.

–1911. Αντώνιος Γ. Περάκης, ιδιοκτήτης καφενείου στον Δήμο Υρίας το 1911.

–1911. Ιωάννης Μ. Περάκης, ιερέας στη Νάουσα το 1911.

–1913. Γεννιέται στις Λεύκες το 1913 ο Φραγκίσκος Ε. Περράκης.

–1913. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1913 στις Λεύκες ο Περάκης Στέφανος του Ευάγγελου.

–1915. Το 1915 γεννιέται ο Περράκης Αντώνιος του Ευάγγελου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1923. Μέλος του Εξωραϊστικού Φιλοδασικού Συλλόγου Λευκών, εν Λεύκαις τη 17 Απριλίου 1923 ο Νικόλαος Περράκης.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Περράκης Εμμανουήλ του Χρήστου, εργάτης, κάτοικος Δήμου Μαρπήσσης.

–1925. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 2 Δεκεμβρίου 1925, είναι εγγεγραμμένος ο Χρήστος Εμμανουήλ Περάκης, ετών 57?, γεωργός, έγγαμος.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Περάκης Γεώργιος του Χρήστου γεωργός, κάτοικος Δήμου Μαρπήσσης.

–1932. Σε εικόνα του Αγίου Νικολάου στην Αγία Τριάδα Λευκών, υπάρχει η επιγραφή: «Δωρεά Αντ. Γ. Περάκη και Ανθούλα Α. Περάκη, 1932.

–1935. Ο Αντώνιος Γ. Περράκης διατέλεσε πρόεδρος Λευκών το 1935.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1918 κάτοικος Αντιπάρου Περράκης Φραγκίσκος του Γεωργίου σπουδαστής.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Περράκης Χρήστος του Εμμανουήλ 57 ετών εργάτης.

–1951. Πρόεδρος της κοινότητας Λευκών ο Νικόλαος Φρ. Περράκης το 1951-54. Στις 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Λευκών: Εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας: Νικόλαος Φραγκ. Περάκης με ψήφους 240 επί ψηφισάντων 287, Παντελαίος Πέτρος 215, Παντελαίος Αντ. Εμμ. 198, Κοντός Τζανέτου Κωνσταντίνος 178, Καπούτσος Αντ. Μπενέτος 146, Βιντζηλαίος Π. Ιωάννης 100. Εκ των άλλων υποψηφίων έλαβαν ψήφους: Ηλίας Ανδρ. Ζουμής 97, Ανδρ. Ιωάν. Χανιώτης 90, Εμμ. Βασ. Ραγκούσης 74 και Γεώργιος Νικήτα Χανιώτης 59.

 

–Περσιανός: Πατριδωνυμικό ή παρωνυμικό επώνυμο.

–1710. Χωράφι στον Έλιτα σύμπλιος Αλέσσανδρος Περσιανός.

–1730. Αμπέλι Ασπριές σύμπλιος Αλέσσαντρος Περσιανός.

–1740. Σε προικοσύμφωνο Παροικίας στις 14 Ιουλίου 1740, του Αντώνη Γιακουμή Βιτζαρά με την θυγατέρα Δημητράκη Μαλακη ονόματι Ανούσα, αναφέρεται ο Αλέσανδρος Περσιανος με κτήμα εις τοποθεσίαν Νομια.

 

–Περζοβάνης: Βλέπε Πιερτζοβάνης

 

–Πέτας:

–1821. Ο Παναγιώτης Δ. Δημητρακόπουλος εμυήθη εγκαίρως στην Φιλική Εταιρία στην οποία ήταν και ο επικεφαλής στην Πάρο. Σε χειρόγραφο του τελετουργικού της μυήσεως στην Φιλική Εταιρία αναφέρεται η δράση σε σχετικό σημείωμα. 1821 των Φιλικών τη 12 Μαΐου. Εκαθιέρωσα τον Ιωάννη Πέτα Βαλσαμή.  ‘Ελαβον γρόσια 65.

 

–Πετίνης ή Πιτίνης: Καταγωγή από Σαντορίνη. Συνεχίζει από θηλυγονία

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Πιτίνης Μιχαήλ ετών 12.

–1901. Γεννιέται στην Πάρο το 1901 η Παρασκευή Κυπραίου, το πρώτο παιδί του Νικηφόρου Κυπραίου από τον πρώτο του γάμο με την Σαντορινιά Ζαφειρώ Μιχ. Πετίνη (1878-1928).

 

–Πετράς: Πρόσφυγας

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Αλέξιος Πετράς 36 ετών εργάτης, η σύζυγός του Μαρία Πετρά, ο γιός του Ιωάννης Πετράς 3 ετών και ο πρόγονος του Κωνσταντής Πετράς 14 ετών.

 

–Πετρής:

–1710. Σε αβαντάριο Παροικιάς στις 23 Μαΐου 1710 του Νικόλα Μαυρίκου αναφέρεται: «το αμπέλι έχει στις Δάφνες, είναι αγορά από τον Νικολάκη Πετρή, σύμπλιος Νικολάκης μαστρο Τζώρτζης Χριστιανόπουλος».

 

–Πετρίδη:

–1950. Το 1890 γεννιέται στη Νάουσα ο Ευθύμιος Σπ. Σπύρου, ήταν το τρίτο παιδί του Σπύρου Σπύρου ο οποίος βαπτίστηκε στο ιδιωτικό τους εκκλησάκι Άγιο Ευθύμιο.  Ο Ευθύμιος Σπύρου παντρεύτηκε την Μαρκετάκη Σπύρου και αποκτούν δύο θυγατέρες, την Μαρουσώ (Σωσώ) σύζυγος του Δημήτρη Πετρίδη και την Στέλλα σύζυγο του Βασίλη Πεντάρη. Με αμοιβαία συμφωνία των δύο αδερφών μετά τον θάνατο του Ευθύμιου Σπ. Σπύρου το έτος 1950, ο αγρός και το εξωκλήσι του Αγίου Ευθυμίου (Αμπελάς) ήρθαν στην κατοχή της Μαρουσώς Πετρίδη, το γένος Σπύρου.

–Πετρόκολος ή Πετρόκολλος ή Πετρόκλος: Η οικογενειακή παράδοση λέει ότι η γνωστή οικογένεια των Μαρμάρων, -με κλάδους της τον 19^ο αι. στην Σύρο και από αρχές του 20^ου αι. στη Νάουσα-  ότι το επώνυμο μεταλλάχτηκε από Πετρόκολλος σε Πετρόπουλος (ως πιο καλαίσθητο επώνυμο?).

Η οικογένεια Πετρόκολλου μαρτυρούνται σε έγγραφα Μαρμάρων από το 1830 ως τις αρχές του 20^ου αι.

Ενώ…

Η οικογένεια Πετρόπουλου μαρτυρείται από τον 17^ου αι. μέχρι σήμερα.

Το ερώτημα είναι: Μήπως υπάρχουν δύο διαφορετικοί κλάδοι της οικογένειας Πετρόπουλου?.

Μήπως οι Πετρόκολλοι εισχώρησαν ονομαστικά στην προϋπάρχουσα οικογένεια Πετρόπουλου?

Μια άλλη οικογενειακή μαρτυρία λέει ότι ο γενάρχης Πετρόπουλος ήρθε επί Ορλωφικών από το Γύθειο.

Το επώνυμο Πετρόκολλος σύμφωνα με την κυρία Ευδοξία Πετροπούλου που προέρχονται οι Πετρόπουλοι σημαίνει «ο σκληροτράχηλος» Στην μετάφρασή του βοήθησε ο κύριος Καπαρός εξηγώντας ότι το pietra είναι η πέτρα και collo είναι ο λαιμός. Άρα το σκληροτράχηλος ταιριάζει!

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Πέτρος Πετρόκολος από τα χωρία του Κεφάλου.

–1844. Στον εκλογικό κατάλογο των Μαρμάρων το 1844 είναι εγγεγραμμένος ο 46χρονος γεωργός Πετρόκολος Πέτρος.

–1844. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών το 1844 είναι εγγεγραμμένος ο 65χρονος γεωργός Στυλιανός Πετρόκολος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 42χρονος γεωργός Πέτρος Πετρόκολλος.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πετρόκολος Εμμανουήλ του Πέτρου 38 ετών εργάτης. Καθώς και ο Πετρόκολλος Νικόλαος του Πέτρου 34 ετών εργάτης.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πετρόκολος Ιωάννης του Στυλιανού, 43 ετών, εργάτης, ο Πετρόκολος Ιωάννης του Εμμανουήλ, 27 ετών, εργάτης και ο Πετρόκολος Στυλιανός του Εμμανουήλ, 29 ετών, ναυτικός.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Πετρόκολος Ιωάννης του Στυλιανού, 45 ετών, εργάτης απο τη Νάουσα, Πετρόκολος Ιωάννης του Εμμανουήλ, 29 ετών, εργάτης από Νάουσα και Πετρόκολος Στυλινός του Εμμανουήλ, 31 ετών, ναυτικός, από Νάουσα.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Πέτρου Πετρόκολλος, ετών 58, φούρναρης, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ελένη σύζ. Νικολάου Πετρόκολλου, ετών 45, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Παρασκευή Νικολάου Πετρόκολλου, ετών 8, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η …μίνη? Νικολάου Πετρόκολλου, ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η …μίνη? Νικολάου Πετρόκολλου, ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Γιακουμίνα Νικολάου Πετρόκολλου, ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Νικολάου Πετρόκολλος, ετών 23, ράπτης, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Αννέζα σύζ. Ιωάννη Πετρόκολλου, ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Αρχινόη Μάρκου Πετρόκολλου, ετών 10, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γουλιέλμος Ιωάννη Πετρόκολλος, ετών 37, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Άννα Γουλιέλμου Πετρόκολλου, ετών 30, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Φιλίππα Γουλιέλμου Πετρόκολλου, ετών 11, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Κυριακούλα Γουλιέλμου Πετρόκολλου, ετών 9, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ελένη Γουλιέλμου Πετρόκολλου, ετών 7, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Γουλιέλμου Πετρόκολλος, ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Γουλιέλμου Πετρόκολλος, ετών 1, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Ιωάννη Πετρόκολλος, ετών 35, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Θεοδώρα Πέτρου Πετρόκολλου, ετών 25, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Γεωργίου Πετρόκολλος, ετών 30, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Κυριάκος Γεωργίου Πετρόκολλος, ετών 23, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Ζαχαρία Πετρόκολλος, ετών 27, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μέλπω Νικολάου Πετρόκολλου, ετών 20, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Βαζαίος Νικολάου Πετρόκολλος, ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Φραγκίσκα Νικολάου Πετρόκολλου, ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ζαχαρία Πέτρου Πετρόκολλος, ετών 55, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Ζαχαρία Πετρόκολλου, ετών 55, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Ζαχαρία Πετρόκολλος, ετών 22, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Ζαχαρία Πετρόκολλος, ετών 18, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Νικολάου Πετρόκολλος, ετών 34, εργάτης, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο …ς? Νικολάου Πετρόκολλος, ετών 27, κάτοικος Σμύρνης, ράπτης, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο νιος? Νικολάου Πετρόκολλος, ετών 25, κάτοικος Λαυρίου, εργάτης, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Χαράλαμπος Πέτρου Πετρόκολλος, ετών 60,  κάτοικος Μαρμάρων, εργάτης, έγγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένος ο Λεωνίδας Χαράλαμπου Πετρόκολλος, ετών 35, καφφεπόλης, άγαμος.

–1912-1922. Ηρώο Μάρπησσας «Εν έτει 1929 ο Σύνδεσμος Μαρπησσέων Πάρου. Τοις Ενδοξως εν Πολέμοις πεσούσι 1912-1922 Μαρπησσέοις Αρχιλοχιταις» ΠΕΤΡΟΚΟΛΛΟΣ Ν. Γ.

–1926. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 18 Ιανουαρίου 1926, είναι εγγεγραμμένη η Βασιλεία Ιωάννου Ζαχαρία Πετρόκολλου, ετών 39, κάτοικος Αθήνας, οικιακά, έγγαμος.

 

–Πετρόπουλος: Η οικογενειακή παράδοση λέει ότι η γνωστή οικογένεια των Μαρμάρων, -με κλάδους της τον 19^ο αι. στην Σύρο και από αρχές του 20^ου αι. στη Νάουσα, στη Σύρο, στη Νάξο και στη Ν. Αφρική-  ότι το επώνυμο μεταλλάχτηκε από Πετρόκολλος σε Πετρόπουλος (ως πιο καλαίσθητο επώνυμο?).

Η οικογένεια Πετρόκολλου μαρτυρούνται σε έγγραφα Μαρμάρων από το 1830 ως τις αρχές του 20^ου αι. ενώ… η οικογένεια Πετρόπουλου μαρτυρείται από τον 17^ου αι. μέχρι σήμερα.

Το ερώτημα είναι: Μήπως υπάρχουν δύο διαφορετικοί κλάδοι της οικογένειας Πετρόπουλου?.

Μήπως οι Πετρόκολλοι εισχώρησαν ονομαστικά στην προϋπάρχουσα οικογένεια Πετρόπουλου?

Μια άλλη οικογενειακή μαρτυρία λέει ότι ο γενάρχης Πετρόπουλος ήρθε επί Ορλωφικών από το Γύθειο. Δεν μοιάζει να στέκει κάτι τέτοιο μιας και χρονολογικά οι Πετρόπουλοι μαρτυριούνται στο νησί πριν αυτού.

Το επώνυμο Πετρόκολλος σύμφωνα με την κυρία Ευδοξία Πετροπούλου που προέρχονται οι Πετρόπουλοι σημαίνει «ο σκληροτράχηλος» Στην μετάφρασή του βοήθησε ο κύριος Καπαρός εξηγώντας ότι το pietra είναι η πέτρα και collo είναι ο λαιμός. Άρα το σκληροτράχηλος ταιριάζει!

–1658. Ο ιερέας Πετρόπουλος Μιχαήλ υπογράφει το χρεωστικό ομολογίας των ιερέων Παροικιάς στις 31 Μαΐου 1658.

–1710. Αμπέλι στην Τουρλομπερέτη σύμπλιος Ταξιάρχης από τον Πετρόπουλο.

–1824. Στα δημοτολόγια Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 22χρονος Ιωάννης Πετρόπουλος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 45χρονος Ιωάννης Πετρόπουλος.

–1855. Το 1855 ο Σπυρίδων Πετρόπουλος του Πανάγου από τα Μάρμαρα παντρεύεται στη Νάξο την Αικατερίνη κόρη του Ανδρόνικου Μπαζαίου

–1872. Στις 25 Ιουνίου 1872 ο 30χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Μιχαήλ Πετρόπουλος του Ιωάννη και της Ευφροσύνης, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Πάρο Ελένη Καπουράντε, του Μιχαήλ.

–1884. Στις 25 Απριλίου 1884 ο 21χρονος εφαπλοματοποιός από την Πάρο Πέτρος Πετρόπουλος, του Εμμανουήλ και της καλλιόπης, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Λήμνο Αρίστω Λεβεντέλη, του Νικολάου και της Σμαράγδας.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχει εγγεγραμμένος, ο Πετρόπουλος Γεώργιος του Εμμανουήλ, 27 ετών εργάτης από Νάουσα.

–1887. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 48χρονος βυρσοδέψης Εμμανουήλ Πέτρου Πετρόπουλος, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 27 Ιανουαρίου 1887.

–1887. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 45 ετών βυρσοδέψης Μιχαήλ Ιω. Πετρόπουλος έγγαμος. Έδωσαν όρκο στις 23 Ιανουαρίου 1887.

–1889. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 41 ετών σανδαλοποιός Ιωάννης Ι. Πετρόπουλος έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 3 Φεβρουαρίου 1889.

–1910. Το 1910 γεννιέται ο κάτοικος Αντιπάρου Πετρόπουλος Γεώργιος του Στυλιανού, εργάτης.

–1923. Το 1923 γεννιέται ο Πετρόπουλος Γεώργιος του Νικολάου γεωργός, κάτοικος κοιν. Αρχιλόχου. Το 1949 κηρύχτηκε ανυπότακτος.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Πετρόπουλος Ευάγγελος του Ιωάννη, κάτοικος Νάουσας, μετέπειτα ναυτικός.

–1929. Το 1929 γεννιέται στη Νάουσα ο Πετρόπουλος Παναγιώτης του Δημητρίου.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 47χρονος κάτοικος Νάουσας, Πετρόπουλος Δημήτριος του Στυλιανού, αγωγεύς, ο 28χρονος ναυτικός Πετρόπουλος Σπύρος του Δημητριου, ο 26χρονος εργάτης Πετρόπουλος Σταύρος του Στυλιανού, ο 24χρονος αλιεύς Πετρόπουλος Σταμάτης του Ιωάννη και ο 21χρονος γεωργός Πετρόπουλος Παντελής του Στυλιανού.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πετρόπουλος Γεώργιος του Νικολάου, 38 ετών γεωργός και ο 38 ετών Πετρόπουλος Αντώνιος του Πέτρου ανάπηρος.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 19 Αυγούστου 1950, υπάρχει εγγεγραμμένη η Πετροπούλου Αργυρώ, όνομα συζύγου Σπύρος, όνομα πατρός Ιωάννης Γαβαλλάς, η Πετροπούλου Φλώρα, όνομα συζύγου Δημήτριος, όνομα πατέρα Ιωάννης Αμπάζογλου.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Πετροπούλου Αικατερίνη, όνομα συζύγου Ιάκωβος, όνομα πατρός Σπύρος Μπατιστάτος, η Κρητικού Παρασκευή, όνομα συζύγου Παναγιώτης, όνομα πατρός Ιωάννης Πετρόπουλος, η Βιτσαδάκη Μυρσίνη, όνομα συζύγου Κωνσταντίνος, όνομα πατρός Ιωάννης Πετρόπουλος, η Σιφναίου Στυλιανή, όνομα συζύγου Αντώνιος, όνομα πατρός Ιωάννης Πετρόπουλος.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΠΡΟΔΡΟΜΟ-ΜΑΡΜΑΡΑ: 2 Συνδ. υπό τον κ. Εμμ. Καβάλην και Δημ. Καπαρόν. Πρόεδρος Εμμ. Καβάλης, αντιπρ. Βατίστας Ρούσσος και Συμβ. Νικ. Τζανακόπουλος, Χρ. Πετρόπουλος και Δημήτριος Καπαρός.

 

–Πέτρου:

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Πέτρου Τζαννής ετών 8.

 

–Πετρουλάκης: Η οικογένεια Πετρουλάκη κατάγεται από τα Χανιά της Κρήτης.

–1924. Ο Παναγιώτης Πετρουλάκης, παντρεύτηκε γύρω στο 1924 την Ανδρομάχη Άγουρου, αδελφή του Στέλιου Άγουρου.

 

–Πηλάτος ή Πιλάτος:

–1652. Ίδρυση στην Πάρο αγιοταφίτικου μετοχίου κατά το έτος 1652 απριλίω 15.

Της Πάρου αδελφάτα «Χώρα Παροικιάς»

+Κωσταντίνης Πιλάτος, γόνοι Γεώργης, Κατερίνα, η γυνή Μαρία.

–1730. Στις 6 Απριλίου 1730 στην Παροικιά «ο κύρ Αλέξανδρος Πηλάτος δώνει και χαρτώνει και πάντι ελεύθερα πουλεί του πανοσιωτάτου καθηγούμενου του Αγίου Μηνά κύρ Νεοφύτου Γορδιανού ένα σπίτι…».

 

–Πητάρης:

–1821. Καταγραφή των κοινών χρεών της Νήσου Πάρου εγείνον εις Κωνσταντινούπολιν εις εκφόρους αποστολάς κατά το τελευτάτον _ καταχωρημένον εις τον κοινόν Κώδημα καθού είς του τελευταίου χρόνου απεσταλμένων. Μ. Τσιγώνια, και Ιω. Κορτιάνου λογαριασμούς, τα οποία μένουν ενεξόφλητα τα κεφάλαια ομολογιών οι δε τόκοι αυτών είναι πληρωμένοι μέχρι του χιλιοστού οκτακοσιοστού έτους.

Ομολογία Νικολάου Μ. Πητάρη και Παναγιώτη Μ. Πητάρη απο γρ. 1000.

 

–Πητηλέος: Βλέπε Παντελαίου.

–Πιερίδης: Ίσως πρόσφυγας.

–1822. Στα δημοτολόγια Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονος Αθανάσιος Πιερίδης.

–1839. Έγγραφο έτους 1839 Ραμπελιώ Πιερίδη χωράφια στο Καλάμι.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο65χρονος κτηματίας Αθανάσιος Πιερίδης.

 

–Πιάζενας:

–1827. Καταγραφή των (μερικών) χρεών των κοινοτήτων του κάθε Μέρους κοινού της Πάρου εις την Κωνσταντινούπολιν. 17 Απριλίου 1827.

Ομολογία Μαρουσακίου Πιάζενας Κεφάλαιον γρ. 800

 

–Πιερίνας:

–1737. Αμοιβαία διαθήκη συζύγων της 30 Ιουλίου 1737 στην Παροικιά της κυρά Ζαμπέτας συμβίας Ανδρουλή Παπαγιάννενου της έτυχε θάνατος του ανδρός της, αναφέρεται ο αποθανόν Νικόλαος Πιερίνας.

–Πιερτζοβάνης ή Περτζοβάλης: Οικογένεια ενετικής καταγωγής όπου πιθανότατα πέρασε στην Πάρο μέσω Τήνου γύρο στον 18ο αιώνα. Το επίθετο είναι σύνθετο και ιστορικά μας δείχνει το όνομα του πατέρα και του γιού, πχ ο Πιέρ του Τζιοβάνι.

Το οικόσημο της οικογένειας Πιερτζοβάνη είναι ομιλούντο ή φανερό και απεικονίζει όρθια δύο χρυσά λιοντάρια με κορόνες που κρατούν ένα χρυσό στάχυ σε πράσινο λιβάδι (ίσως δείχνει ότι πρόκειται για αγροτική οικογένειες) και στην πάνω όψη του θυρεού εμφανίζετε η πανοπλία ιππότη με κορόνα 5 ακτινών, δηλαδή κορόνα μαρκήσιου (τίτλος Ευγενίας).

Τα χρώματα του θυρεού συμβολίζουν, το μπλε: αγνό-καθαρότητα, το χρυσό: πλούτο και το κόκκινο: αίμα-μάχες.

–1914. Το 1914 γεννιέται ο Πιετρζοβάνης Κωνσταντίνος του Σωτηρίου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Περτζοβάνη Καλυψώ όνομα συζύγου Κωνσταντίνος, όνομα πατρός Αντ. Κορτιάνος.

 

–Πίκολος ή Πίκουλος ή Πίκκουλος: Ιταλικής προέλευσης. Επίθετο παρατσούκλι picolo= μικρό.

–1710. Χωράφι στον Έλιτα σύμπλιος Γιάννης Πίκκουλος.

–1715. Χωράφι στον αυτόν τόλο Κουλλούρι σύμπλιος Γιάννης Πίκουλος.

–1730. Διαθήκη της παπαδιάς παπά-Πέτρου Γαλανού (Παροικιά 14 Ιουνίου 1730)»χωράφι Πόπονα σύμπλιος Μηνάς Πίκολος».

–1730. Στις 6 Αυγούστου 1730 ο ιερέας Πέτρος Πίκουλης υπογράφει πωλητήριο Παροικιάς

–1731. Διαθήκη του Ιωάν. Πάτελα Παροικιά 20 Αυγ. 1731, «ακόμαθέλει να είναι ιδικόν του ένα λιβαδάκι εις τον (Μ)παρασπόρο σύμπλιος παπα-Πέτρος Πίκουλος καθώς και το αργαστήρι σύμπλιος η εκκλησία Άγιοι Σαράντες». –«χωράφι Πόπονα σύμπλιος Μηνάς Πίκολος».

–1733. Σε έγγραφο του οσίου Αντωνίου στις 13 Φεβρουαρίου 1733 αναφέρεται ο ιερέας Πέτρος Πίκολος.

–1744. Σε έγγραφο του 1744 αναφέρεται ο Νικολάκης Πίκουλος.

 

–Πικρός: Επίθετο παρατσούκλι.  

–19ως αιώνας στο χωριό Μάρμαρα βρίσκουμε το επίθετο Πικρός.

 

–Πιλάτος: Βλέπε Πηλάτος

 

–Πιπερής:

–1727. Σε κατάλογο του οσίου Αντωνίου το Φεβρουάριο του 1727 αναφέρεται ο ιερέας Εμμανουήλ Πιπερής.

 

–Πιπής ή Πιππής ή Παπής: Καταγωγή από την Ζάκυνθο. Ναυτική οικογένεια στη Νάουσα.

Μετα την Μικρασιατική καταστροφή μας είναι γνωστός ο Δημήτριος Πιππής του Μιχαήλ από τον Γέροντα της Μικράς Ασίας.

Από παραφθωρά Παπής

–1822. Στα δημοτολόγια του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου) το 1822, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Γεώργιος και ο Στέφανος Πιπής.

–1823. Στα δημοτολόγια του 1823 του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Πίπης.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Γεώργιος Πιπής 40 ετών ναύτης, η σύζυγός του Άννα Πιπή, η κόρη του Ξενού Πιπή και ο γιός του Παναγιώτης Πιπής ενός έτους.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Νικόλαος Παπής 35 ετών ναύτης, η σύζυγός του Ειρήνη και η κόρη του Ειρήνη.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Στέφανος Παπής 40 ετών ναύτης, η σύζυγός του Ειρήνη και ο γιός του Σιδερής 3 ετών.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Διάκος Παπής 43 ετών έμπορος.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων της Νάουσας του 1829 αναφέρεται ο Ιωάννης Παπής 46 ετών ναύτης, η σύζυγός του Ζενή και οι κόρες του Δεσποινού και Πετρίτικα.

–1835. Χρεωστική ομολογία δραχμ. 50. Ήτοι δραχμάς πενήντα εδανείσθην ο υποφαινόμενος Ιωάννης Καλαναρχόπουλος παρά του κυρίου Φραντζέσκου Αναγνωστόπουλου … αγροικούμενος συρμαγιά εις το τζερνίκιον ονομαζόμενον «Άγιος Δημήτριος» υπό σημαίαν Ελληνικήν και διοικούμενον παρά του ιδίου πλοίαρχου.

Επί συμφωνίας τόκου ανά τρείς ταις ο) ο τον μήνα διά τας οποίας υπόσχεται με το καλόν του αρρίβον μετρήσαι αυτάς ομού και τον δουλωθέντα τόκον άνευ τινός αντιλογίας. Διό δέδωκε την παρούσα χρεωστικήν ομολογίαν, υπογεγραμμένην παρά του ιδίου δι’ άλλου και παρά του ιδίου δι άλλου και παρά αξιοπίστων μαρτύρων εις ασφάλεια.

Εν Ναούση της Πάρου τη 21 Φεβρουαρίου 1835.

Διά τον αγράμματον, Ιωάννη Καλαναρχόπουλον του υπογράφω εγώ Κωνσταντίνος Πιπής.

Ο γράψας Α. Μπερμπόνης κατ αίτησιν του άνωθεν μαρτυρώ.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Πίπης 59 ετών μεταπράτης, ο 44χρονος ναυτικός Πιπής Νικόλαος, ο 56χρονος ναυτικός Πιπής Γεώργιος, ο 47χρονος ναυτικός Στέφανος Πιπής.

–1855. Στις 1 Μαρτίου 1855 μνημονεύεται σε συμβολαιογραφική πράξη [Εξοφλητικό] στην Σύρο ο κάτοικος Πάρου Κωνσταντίνος Πιπής, έμπορος κηδεμών των εφήβων ορφανών του αποβιώσαντα Στέφανου Πιπή, Μαριγώ, Ασημίνα, Στυλιανού και Ειρήνης Πιπή.

–1860. Στις 10 Μαρτίου 1860 σε συμβολαιογραφική πράξη [Επιτροπικό] στην Σύρου αναφέρεται ότι ο κάτοικος Πάρου Στυλιανός Πιππής του Στέφανου ναυτικός.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πιπής Δημήτρης του Γεωργίου, 50 ετών, ναυτικός, ο Πιπής Επαμεινώνδας του Νικολάου, 54 ετών, ναυτικός και ο Πιπής Στυλιανός του Στέφανου, 45 ετών, ναυτικός.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885 υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Πιπής Δημήτριος του Γεωργίου, 52 ετών, ναύτης, κάτοικος Νάουσας, ο Πιπής Επαμεινώνδας του Νικολάου, 56 ετών, ναύτης, από τη Νάουσα, ο Πιπής Παναγιώτης του Γεωργίου, 60 ετών, μεταπράτης από τη Νάουσα και ο Πιπής Στυλιανός του Στέφανου, 47 ετών, ναυτικός από τη Νάουσα. 

–1898. Πίναξ του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, εμφαίνων ονοματεπώνυμων μελών της Περιόδου 1ης Ιουνίου 1898 ο Πιππής Επαμεινώνδας.

–1907. Το 1879 γεννιέται ο Μανώλης Ζησιμόπουλος του Κωνσταντίνου και της Σμαράγδας. Απεβίωσε το 1965. Από τον δεύτερο του γάμο με την Ειρήνη Πιπή το 1907 απέκτησαν τον Στέλιο.

–1907. Το 1907 γεννιέται στην Πάρο ο Πιππής Δημήτριος του Ιωάννη.

–1910. Το 1910 γεννιέται η Μαρουσώ Πιππή του Στέφανου, κάτοικος Νάουσας Πάρου.

–1911. Στέφανος Σ. Πιπής, έμπορος στη Νάουσα το 1911.

–1922. Πιππής Δημήτριος του Μιχαήλ, ετών 68, εργάτης από τον Γέροντα της Μικράς Ασίας.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 78χρονος κάτοικος Νάουσας, Πιππής Δημήτριος του Νικολάου, ναυτικός και ο 39χρονος κτηματίας Πιππής Νικόλαος του Ιωάννη.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 19 Αυγούστου 1950, υπάρχει εγγεγραμμένη η Ανδρομανάκου Καλυψώ, όνομα συζύγου Παναγιώτης, όνομα πατέρα Ιωάννης Πιππής.

–1954. Το 1954 διαγράφεται από τον εκλογικό κατάλογο Νάουσας ο Πιππής Δημήτριος.

–1972 Σε ομαδική Φώτο του 1972 απεικονίζετε η νεαρή Καδιανή Πιπή.

–1975. Απεβίωσε στη Νάουσα ο τελευταίος Πιππής, Δημήτριος, ναυτικός.

 

–Πιρπινιάς: Βλέπε Περπινιάς.

 

–Πισής:

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πισής Παναγιώτης του Γεωργίου, 58 ετών, μεταπράτης.

 

–Πισκετζή: Βλέπε Μπισκιτζή

 

–Πισκιτζή: Βλέπε Μπισκιτζή

 

–Πισκουλής:

–1824. Στο δημοτολόγιο του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου) το 1824, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Θεόδωρος Πισκουλής.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 54χρονος μεταπράτης Θεόδωρος Πισκουλής.

 

–Πιτζηλαίος: Βλέπε Βιτζηλαίος

 

–Πιτσιλής ή Πιτζήλης ή Πιτζίλη: Όπως αναφέρει ο καθηγητής Νικόλαος Αλιπράντης, η Ειρήνη Πιτζίλη «ήταν γέννημα θρέμμα της Πάρου, της οικογένειας του Νικόλαου Π. Μαυρογένη». Ήταν κόρη του ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Νικόλαου Π. Μαυρογένη, που της απέκτησε όταν ήταν δραγουμάνος του Οθωμανικού στόλου με μια νέα και όμορφη νέα από τη Νάξο η οποία άκουγε το όνομα Ευδοξία. Τα άλλα 9 παιδιά του τα είχε αποκτήσει με την Δόμνα Μαριόρα. Ο Νικόλαος όχι μόνο αναγνώρισε στην κόρη αυτή  αλλά της έδωσε και μια εξαιρετική μόρφωση στη σχολή των Ουρσουλίνων στη Νάξο. Η Ειρήνη ομιλούσε και έγραφε στα Ιταλικά, Γαλλικά και Αγγλικά. Ήταν απόφοιτος της Σχολής Ουρσουλινών Νάξου. Ο ηγεμόνας την προίκισε και την αποκατέστησε, παντρεύοντάς την με τον πρόξενο της Ρωσίας στην Κέρκυρα, τον Ιωάννη Πιτσιλή ή Πιτζιλή.

Μετά τον θάνατο του Κερκυραίου συζύγου της Ιωάννη Πιτσιλή εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Νάουσα κοντα στη μητέρα της Ευδοξία, που ήταν παντρεμένη με τον Ναουσαίο Φώσκολο. «Έχαιρε μεγάλης εκτίμησης και αγάπης –γράφει ο Γ. Τριαντάγυλλος, Ο ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας Νικ. Μαυρογένης, -όχι μόνο στη Νάουσα, αλλά και σε ολόκληρο το νησί μας. Επίσης την αποδέχονταν και την τιμούσαν ιδιαίτερα όλες οι οικογένειες των Μαυρογένη της Πάρου (…).

Η Ειρήνη Νικολάου Πέτρου Μαυρογένη (1780?-1861) πέθανε πάμπτωχη στη Νάουσα το 1861, πολύ ηλικιωμένη και τυφλή στο σπίτι του Φιλικού Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλου (1781-1832)».

–1820. Από το 1820 η Ειρήνη Πιτζιλή ήταν ήδη φτωχή.

–1824. Πωλητήριο συμβόλαιο του 1824 η Ειρήνη Πιτζήλη πουλά στον Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλος το μητρικό της χωράφι έξω από τη Νάουσα. Μάρτυς Αργ. Βιτζαράς, Βασίλειος Καμπάνης, Νοτάριος Ιωαν. Σταματελάκης.

–1825. «Μια ξεπεσμένη αρχόντισσα ζητεί ελεημοσύνη από την Διοίκηση της Ελλάδος». Επιστολή του υπουργού της Θρησκείας, επισκόπου Ιωνά, Ναύπλιο, 3 Ιουλίου 1825, απευθυνόμενη προς τους δημογέροντες των Μαρμάρων και τους επιτρόπους της μονής του Αγίου Αντωνίου Κεφάλου.

–1829. Εν Παροικιά της Πάρου τη 15 8βρίου 1829 Ειρήνη Πιτζίλη.

–1829. «Μια ξεπεσμένη αρχόντισσα ζητεί ελεημοσύνη από την Διοίκηση της Ελλάδος». Επιστολή στις 15 Οκτωβρίου 1829, απευθυνόμενη προς την Γραμματεία των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίου Παιδεύσεως και ζητεί να δοθούν και πάλι τα «προαποφασισθέντα ή να γίνει οποιαδήποτε άλλη ήθελεν εγκριθή οικονομία»

–1840. Το 1840 η Ειρήνη Πιτσιλή παρευρέθη στην κηδεία της ανιψιάς της ηρωίδας Μαντώς Μαυρογένους.  

–1861. Η Ειρήνη Πιτσιλή πέθανε πάμφτωχη στη Νάουσα το 1861.

 

–Πλαδέλης:

–1878. Στις 18 Μαρτίου 1878 ο παριανή Αναστάσιος Πλαδέλης 24 ετών Φανοποιός και η σύζυγός του Μαρουσώ Βαρβαρέσου κάτοικοι Σύρου δηλώνουν τον θάνατο του γιού τους Μιχαήλ 18 μηνών κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Αίματος;.

–1887. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 31 ετών φανοποιός Αναστάσιος Μιχ. Πλαδέλης έγγαμος. Έδωσαν όρκο στις 30 Μαρτίου 1887.

 

–Πλαζές:

–1816. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1816 Νικόλαος Σκορδίλης, προύχοντας Δραγουλά. Συνυπογράφει με άλλους προεστούς και των άλλων χωριών της Πάρου τη σετέντζα που αφορά στη Μονή του Αγίου Μηνά. Από τον Τσιπίδο υπογράφουν οι Μιχαήλ Τσιγώνιας, Νικόλαος Τζιώτης και Εμμανουήλ Μονόπατος και από τα Μάρμαρα οι Αλέξανδρος Μπαρότζης και Εμμανουήλ Άγουρος, ο οικονόμος Κεφάλου και ένας Βλάσης Πλαζές (?).

 

–Πλακίδας: Βλέπε Placide de Reims

 

–Πλασκασοβίτης:

–1818. Κατάλογος της ακίνητης περιουσίας της Παναγίας Ξεχωριανής 16 Απρ. 1818, έτερον εξαμπέλισμα εις το Αυκλάκι πλησίον Ιωάννης Πλασκασοβίτης.

 

–Πλούμης:

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Παροικιάς του 1829 αναφέρεται ο Πλούμης Χρήστος 55 ετών ναύτης.

 

–Πλωμαρίτης: Πατριδωνυμιακό επώνυμο, από το Πλωμάρι Λέσβου.

–1821. Ο μοναχός Αγίου Αντωνίου Δαβίδ Πλωμαρίτης υπήρξε αγωνιστής του 1821

 

–Πολάλης:

–1849. Το 1849 γεννιέται στην Αντίπαρο ο Πολάλης Ιωάννης του Δημητρίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Υρίας του 1875, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 24χρονος χαλκεύς, Πολάλης Ιωάννης του Παναγιώτη (ίσως Πέτρου).

–1876. Σε πίνακα των γάμων που τελέστηκαν το έτος 1876 στις Λεύκες αναφέρεται ο 24χρονος Ιωάννης Πολάλης του Πέτρου να νυμφεύεται την 28χρονη Σταμάτα Καντιώτου του Νικολάου και της Σμαράγδας.

 

–Πολίτης ή Πουλήτης:  Επίθετο πατριδωνυμικό (από την Πόλη). 

–1681.  Έγγραφο αγοραπωλησίας που είχε δημοσιευθεί στα «ΠΑΡΙΑΝΑ» το 1983 από την συλλογή του Σίμου Συμεωνίδη.

+ Εις δόξαν Χριστού αμήν, 1681 εν μηνί αυγούστου 6 εις το Καστέλι της Παροικιάς, ενέμπροστε εις εμένα το νοτάριο Παροικίας και εις τους υποκάτωθεν αξιοπίστους και παρακαλετούς μάρτυρες:  Την σήμερνον με όλον της το θέλημα και με καλήν της γνώμην η κερά παπαδιά του ποτέ παπά Νικολού Καλάργυρου δίνει και ελεύθερα πουλεί του ευλαβεστάτου πρε Φραντζέσκου Κρίσπου το λιβάδι όπου έχει εις το Καινούργιο Πηγάδι είς τον Άγιον Νικόλαον διά ρεάλια δώδεκα ήτοι ρεάλια 12, ως καθώς το εποκόψασι ο κύρ Ιωάννης Μάρκου Κοντού και Τζανής Γιαννάκη Πουλήτη (σήμ. Πολίτης) και από την σήμερον να είναι το αυτό λιβάδι όλο ως καθώς της το επουρκήσασι οι γονοίς της με όλα του τα δικαιώματα του άνωθε Κρίσπου και πουλήση, χαρίση, προικοδοτήση, να το κάμη ως θέλει και βούλεται ώσαν καλά οπού το επλήρωσε ημπρεζέντντζια (παρουσία) των κάτωθε γεγραμμένων μαρτύρων και παίρνει τα η άνωθε πουλήτρα να μαντηνίρη (διατηρώ, συντηρώ) και να ντεφεντλερη (υπερασπίζει) τον αυτόν, αγοραστήν εις κάθε καιρόν που ήθελε του εναντίωθη κανείς μην ημπορώντας κανείς να γερέψη δεκαιώματα εις πένα και κοντάνα του κατά καιρού ζαπτιτζή ρεάλια 6 και πάντα το παρόν να έχει το βέβαιον όθεν εις πίστωσιν της αληθείας υπογράφουν και παρακαλετοί μάρτυρες – νομενάροντας ότι είς το αυτό λιβάδι έχει μέσα μία πάρτη ο Μαθιός της Μελητίνης ως καθώς φαίνουνται τα σημαδούρια.

-Ιωάννης Βιτζαράς μάρτυρας παρακαλετός.

-Κωνσταντίνος Γαλανός μαρτυρώ τα άνωθε.

-Πέτρος ιερεύς Νητζαράς και νοτάριος Παροικιάς έγραψα.

(Τ.Σ.) Εμείς ANTONIO SPIRIDO πρόξενος της Βενετίας στην Πάρο βεβαιώνουμε την υπογραφή του ανωτέρου παπά Πέτρου Βητζαρά καθώς και την αυθεντικότητα του αντιγράφου της ανωτέρω πράξεως.

Πάρος 6 Μαΐου 1684 νέο ANTONIO SRIRIDO COSOLE VENETO

Εμμανουήλ Κομητάς Πρόξενος καντζιλιέρης.

–1729. Ο ιερομόναχος Αμφιλόχιος Λανδαίος, ηγούμενος του Αγίου Αθανασίου της Νάουσας δίδει στον κυρ-Δημήτρη Ρούσσο Περιβολάρη (έγγρ. Νάουσας 27 Ιουνίου 1729) «ένα μαγαντζέ όπου έχει το μοναστήριν του εν τόπου θέση ονομαζόμενον εις την Ρούγαν της Πόρτας του Νταμία πλησιαζόμενον Ανδρέα Αναπλιώτη και Αντωνίου Πολίτη».

–1747. Ο ιερομόναχος Αγίου Μηνά Αμβρόσιος Πολίτης μαρτυρείται σε διαθήκη το 1747.

–1749. Ο ιερομόναχος και ηγούμενος του Αγίου Μηνά Αμβρόσιος Πολίτης αγοράζει χωράφι στις 20 Ιανουαρίου 1749.

–1749. Ο ιερομόναχος και ηγούμενος του Αγίου Μηνά Αμβρόσιος Πολίτης αγοράζει χωράφι στις 10 Δεκεμβρίου 1749.

–1753. Ο ιερομόναχος Αγίου Μηνά Αμβρόσιος Πολίτης μαρτυρείται σε διαθήκη το 1753.

–1753. Ο ιερομόναχος Αγίου Μηνά Αμβρόσιος Πολίτης ανταλλάσσει κτήματα της Μονής με κτήματα του Δεμένεγου Στέλλα (Άγιος Μηνάς 16 Οκτωβρίου 1753).

–1764. Ο ιερομόναχος Αγίου Μηνά Αμβρόσιος Πολίτης συντάσσει την διαθήκη του 1764.

–1929. Σε ομαδική φωτογράφηση στην περιοχή Καλάμι στις 27 Ιουλίου 1929 απεικονίζεται η Ιωάννα Πολίτου.

 

–Πόλος: Βλέπε Πώλος

 

–Πολύζος: Βυζαντινό επώνυμο.

–1898. Πίναξ του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, εμφαίνων ονοματεπώνυμων μελών της Περιόδου 1ης Ιουνίου 1898 ο Πολύζος Κ. Παναγιώτης.

 

–Πολυκανδριώτης: Πατριδωνύμιο (οι βενετοί αποκαλούσαν την Φολέγανδρο, Polykandros).  Έλκει το γένος εκ Φολεγάνδρου. Καθολικού δόγματος.

–1821. Καταγραφή των κοινών χρεών της Νήσου Πάρου εγείνον εις Κωνσταντινούπολιν εις εκφόρους αποστολάς κατά το τελευτάτον _ καταχωρημένον εις τον κοινόν Κώδημα καθού είς του τελευταίου χρόνου απεσταλμένων. Μ. Τσιγώνια, και Ιω. Κορτιάνου λογαριασμούς, τα οποία μένουν ενεξόφλητα τα κεφάλαια ομολογιών οι δε τόκοι αυτών είναι πληρωμένοι μέχρι του χιλιοστού οκτακοσιοστού έτους.

Ομολογία Μανασή Πολυκανδριώτη γρ. 1000.

–1978. Οι οικογένεια Μάρκου Πολυκανδριώτη και Άννας Χαλά-Πολυκανδριώτη, που κατάγετε από την Άνδρο, εγκαθίσταται στην Νάουσα της Πάρου το 1985. Η σχέση τους με το νησί είναι από το 1978.

–Πολυχρόνης: Πατρωνυμικό επώνυμο.

–1822. Στο δημοτολόγιο του 1822 του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Δημήτρης Πολυχρόνης.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Χρήστος Πολυχρόνης, ο 33χρονος ναυτικός Δημήτριος Πολυχρόνης.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πολυχρόνης Ανδρέας του Δημητρίου, 39 ετών ναυτικός, μετέφερε τα δικαιώματά του στον Πειραιά. Ο Πολυχρόνης Γεώργιος του Δημητρίου, 31 ετών, ναυτικός, ο Πολυχρόνης Χρήστος του Πολυχρόνη, 68 ετών, ναυτικός και ο Πολυχρόνης Δημοσθένης του Δ., 27 ετών, ναυτικός.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885 υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Πολυχρόνης Ανδρέας του Δημητρίου 41 ετών, ναύτης, από τη Νάουσα, Πολυχρόνης Γεώργιος του Δημητρίου 33 ετών, ναύτης από τη Νάουσα, Πολυχρόνης Χρήστος του Πολυχρόνη, 70 ετών, ναυτικός, από τη Νάουσα και Πολυχρόνης Δ. Δημοσθένης 29 ετών, ναυτικός, από τη Νάουσα.

–1903. Το 1903 γεννιέται η Πολυχρόνη Στυλιανή του Δημητρίου, μετέπειτα σύζυγος του Χανιώτη Ανδρέα, κάτοικος Νάουσας Πάρου.

–1907. Το 1907 γεννιέται ο Πολυχρόνης Θεόδωρος του Δημητρίου, κάτοικος Νάουσας, μετέπειτα ναυτικός.

–1909. Το 1909 γεννιέται ο Πολυχρόνης Γεώργιος του Δημητρίου, ναυτικός, κάτοικος Νάουσας Πάρου. 

–1917. Στις 7 Ιανουαρίου 1917 ο 25χρονος αλιεύς από την Πάρο Χρήστος Ρενιέρης του Βασιλείου και της Μελπομένης Πολυχρόνη [κάτοικοι Πάρου και μετέπειτα Σύρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 19χρονη από την Τήνο Αναστασία Πιρπινιά, του Νικολάου, και της Ανέζας Μαθιούλακα.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 78χρονος κάτοικος Νάουσας, Πολυχρόνης Δημήτριος του Ιωάννη, ναυτικός και ο 39χρονος ναυτικός Πολυχρόνης Θεόδωρος του Δημητρίου.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Πολυχρόνη Αλεξάνδρα, όνομα συζύγου Θεόδωρος, όνομα πατρός Τζαννής Σαγκριώτης.

–1990. Απεβίωσε το 1990 η Μαρουσώ Πολυχρόνη-Φραγκούλη σύζηγός της ο Φραγκούλης Ιωάννης του Νικολάου έμπορος κάτοικος Παροικιάς (1898-1980). Διετέλεσε δύο φορές Δήμαρχος Πάρου τα έτη 1946-1950 και 1958-1960. Το 1932 νυμφεύεται τη Μαρουσώ Πολυχρόνη από τη Νάουσα (1910-1990) και δημιουργούν μια αξιόλογη οικογένεια, τέκνο τους ο φαρμακοποιός Νίκος Φραγκούλης (1939;-2014).

 

–Πολύχρονος:

–1944-46. Διοικητής του Σταθμού Χωροφυλακής της Κοινότητας των Λευκών Πάρου από το 1944-46 ο Ευθύμιος Πολύχρονος από την Ρούμελη.

 

–Ποπολάνος: Από την οικογένεια Βαβανού προέρχεται η οικογένεια Ποπολάνου, αφού μέλος της οικογένειας Βαβανού μετονομάστηκε κατόπιν υιοθεσίας σε Ποπολάνος. Γεννάρχης της οικογένειας θεωρείται ο Στυλιανός Ν. Ποπολάνος.

–1888. Το 1888 ή το 1892 γεννιέται ο Ποπολάνος Στυλιανός του Νικολάου δικηγόρος και κτηματίας κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1961. Σύζυγός του η Αικατερίνη Αν. Ρούσσου εκ Κώστου, αδερφή του στρατηγού Γεώργιου Αν. Ρούσσου. και απέκτησαν τον Αναστάσιο, της Εύα και τον Αντώνιο.

–1906. Ποπολάνου Αικατερίνη, όνομα συζύγου: Στυλιανός, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Αν. Ρούσσος. Έτος γέννησης: 1906. Επάγγελμα: Τραπεζικός υπάλληλος.

–1931. Σε ομαδική φωτογράφιση στην Παροικιά την πρωτομαγιά του 1931, διακρίνεται ο Στέλιος και ο Αναστάσιος Ποπολάνος και η Κατίνα Ποπολάνου.

–1931. Γεννιέται το 1931 ο στρατηγός και πρόεδρος του Συλλόγου Ιερολοχιτών, Αναστάσιος Ποπολάνος του Στυλιανού και της Αικατερίνης. Σύζυγός του η Ρούλα Χάιδω και τέκνα τους ο Στέλιος (συζ. Βίκυ Τσαρουχά), ο Τάσος και η Ξένα.

–1933. Επ' ευκαιρία της εκλογικής περιόδου. Χειμώνας 1933(?), στη Φράγκα Σκάλα, διακρίνεται ο Στέλιος Ποπολάνος.

–1935. Σε φωτογραφεία του 1935, στον μύλο του Κοντόσταυλου, διακρίνεται ο Στέλιος Ποπολάνος.

–1936. Στην Α’ Παγκυκλαδική Έκθεση Σύρου αγροτικών, πτηνοτροφικών και βιομηχανικών προϊόντων στις 16-23 Αυγούστου 1936 αναφέρεται ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Πάρου Στυλιανός Ποπολάνος.

–1937. Το 1937 ο Στυλιανός Ποπολάνος αναφέρει: «η γεωργοοικονομία (της Πάρου) είναι θεωρία ανύπαρχτη. Τόσο το Κράτος όσο και ο ιδιώτης αγνοεί κάθε προοδευτική κίνηση και προσπάθεια. Πολύ λίγο, αν όχι ανύπαρκτο, ενδιαφέρον καταβάλλεται για τη βελτίωση της καλλιέργειας και για την κοινωνική ανάπτυξη του αγρότη. Το σκότος και η αμάθεια παντού βασιλεύει…».

–1937. Γεννιέται το 1937 ο Γεωπόνος – Οινολόγος Αντώνιος Ποπολάνος του Στυλιανού και της Αικατερίνης. Σύζυγός του η Σοφία Γ. Γιαννακάκη και τέκνα τους ο Στέλιος και ο Γιώργος.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Ποπολάνος Στυλιανός του Νικολάου κτηματίας κάτοικος Παροικιάς.

–1948. Σε μαθητική φωτογραφία των Χριστουγέννων του 1948 στην Παροικιά απεικονίζεται η μαθήτρια Εύα Ποπολάνου.

–1950. Στον εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Παροικιάς στις 17 Μαΐου 1950 είναι εγγεγραμμένη η Ποπολάνου Αικατερίνη (γεν. 1906) τραπεζικός υπάλληλος, όνομα συζύγου Στυλιανός, όνομα πατρός Αν. Ρούσσος.

–1954. Στις κοινοτικές εκλογές του 1954 υποψήφιος με τον συνδιασμό Παροικιάς Πάρου «ΠΡΟΟΔΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» ο Σ. Ποπολάνος.

 

–Πορταλαμιός ή Πορταλαμαίος: Βαπτιστικό, από το Βαρθολομαίος και Μπαρθολομαίος.

–1646. Έγγραφο δωρεάς χωραφιού στις 3 Ιουλίου 1646. Ενώπιον του Νικολάου Σιδεράκη που συνέταξε το έγγραφο και μαρτυρούντων των Νικολού Σκορδίλη και Νικόλα Πορταλαμιού, ο Ιωάννης Νικολού Μεσαρίτης «αφήνει» (δωρίζει) στον συμπέθερό του ιερέα Ιωάννη Παπαδόπουλο ένα χωράφι στην Αγία Αναστασία, που το μοιράζει στα τρια. Τα δυο στα παιδιά του Νικολό και Γιώργη και το τρίτο στον παπα Παπαδόπουλο.

 

–Πορτολάτης: Ίσως παραφθορά του Πρωτολάτης

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 39χρονος γεωργός Διονύσιος Πορτολάτης και ο 31χρονος γεωργός Μιχαήλ Πορτολάτης.

 

–Ποσαντζής:

–1970. Καθηγητής στο Γυμνάσιο Παροικιάς το 1970 ο Πασαντζής Γεώργιος.

 

–Ποταμιανός: Πατριδωνυμικό ή παρωνυμικό επώνυμο.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Χαραλάμπης Ποταμιανός από τα χωριά του Κεφάλου.

 

–Πουγικλής: Η οικογένεια Πουγικλή της Πάρου κατάγεται απο το Αϊβαλί και ήρθε περίπου το 1814 μετά τον διωγμό.

–1821. Οι υπογεγραμμένοι στρατιώτες υπόσχονται να ακολουθήσουν τον Φιλικό Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλο και να απέλθωσιν εις Πελοπόννησο για να ενωθούν υπό τις οδηγίες του εκ λαμπρότατου Πρίγκηπος Δημήτριο Υψηλάντη ελληνικών στρατευμάτων. Εις βεβαίωση υπογράφονται Νάουσα Πάρου τη 20 Αυγούστου 1821, Αντώνιος Ελευθερίου Πουγικλής Αϊβαλιώτης.

 

–Πουλάκης: Κρητικής καταγωγής από την περιοχή των Χανίων. Πουλάκης στη Σούδα σε έγγραφο 1660. Θεόδωρος Πουλάκης κρητικός ζωγράφος 1670 κ.α.  Παλιότερα μεταξύ στρατευσίμων στα Χανιά το 1536 Nicolo Pulachi, o ser Manoli Pulachi και οι γιοί του Georgis Zanis και ser Zorzi Pulachi. Ser Janni Pulachi q. sier Zorzi de la Canea 1543.

–1721. Προικοσύμφωνο Κυρ. Καλλέργη και Φραγκεσκίνας Γοράντα Νάουσα 17 Δεκ. 1721 «ένα χωράφι εις την Καντηνελιά πλησίων Ιωάννης Πουλάκης και της Κουκουναριάς».

–1738. Εφημέριος και οικονόμος στη Νάουσα ο εγγονός του παπά Μάρκου, Μάρκος Νταμίας, αναφέρεται σε έγγραφα μεταλλαγής κτημάτων με τον Δημήτρη Πουλάκη στη Νάουσα στις 6 Ιουνίου 1738.

–1806. Κατάλογος κινητής και ακίνητης περιουσίας της Παναγίας Ξεχωριανής 15 Σεπτ. 1806. Έτερον χωράφι από πάνω του Πουλάκη.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πουλάκης Μιχάλης του Δημητρίου 40 ετών παπουτσής. Αλλά και ο Πουλάκης Δημήτρης του Μιχαήλ 65 ετών εργάτης. Και ο Πουλάκης Εμμανουήλ του Δημήτρη 34 ετών παπουτσής.

–1884. Στις 22 Απριλίου 1884 ο 35χρονος ναυτικός από την Πάρο Γεώργιος Πουλάκης, του Ιωάννη και της Αννέτας Κεφάλα, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 30χρονη από την Σύρο Ασπασία Ζαλίμπα, του Ιωάννη και της Άννας Μανούσου.

–1895. Γεννιέται στη Μάρπησσα το 1895 ο Ηλίας Πουλάκης.

–1901. Το 1901 γεννιέται η Άννα Πουλάκη του Φραγκίσκου, μετέπειτα σύζυγος του Στέφανου Λαουράκη.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμένος ο Ιωάννης Δημητρίου Πουλάκης, ετών 45, σιδηροπώλης, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμένη η Αικατερίνα Ιωάννη Πουλάκη, ετών 38, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμένος ο Ιωάννης Ιωάννη Πουλάκης, ετών 19, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμένη η Φλώρα Ιωάννη Πουλάκη, ετών 15, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμένος ο Γεώργιος Ιωάννη Πουλάκης, ετών 14, εργάτης, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμένος ο Δημήτριος Ιωάννη Πουλάκης, ετών 10, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμένος ο Ευστάθιος Ιωάννη Πουλάκης, ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμένος ο Ηλίας Ιωάννη Πουλάκης, ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμένη η Μαρία Ιωάννη Πουλάκη, ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Φραγκίσκος Μιχαήλ Πουλάκης, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 40, ιερεύς, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Φραγκίσκου Πουλάκη, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 32, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αννέζα Φραγκίσκου Πουλάκη, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 11, μαθήτρια, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Φραγκίσκου Πουλάκης, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 7, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Φραγκίσκου Πουλάκης, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Άννα Φραγκίσκου Πουλάκη, κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Δημητρίου Πουλάκης, ετών 75, σανδαλοποιός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Άννα Μιχαήλ Πουλάκη, ετών 55, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Μιχαήλ Πουλάκης, ετών 25, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Μαρίνα Μιχαήλ Πουλάκη, ετών 22, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Μιχαήλ Πουλάκης, ετών 30, υπάλληλος, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα Δημητρίου Πουλάκη, ετών 28, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρίνα Δημητρίου Πουλάκη, ετών 10, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ανδρέας Δημητρίου Πουλάκης, ετών 8, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Δημητρίου Πουλάκης, ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Μιχαήλ Πουλάκης, ετών 38, βαρελοποιός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρόυσα Γεωργίου Πουλάκη, ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Στάμενος? Γεωργίου Πουλάκης, ετών 10, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Καλλιόπη Γεωργίου Πουλάκη, ετών 8, μαθήτρια, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Γεωργίου Πουλάκης, ετών 6, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Γεωργίου Πουλάκης, ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Γεωργίου Πουλάκης, ετών 5μηνών, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Δημητρίου Πουλάκης, ετών 60, εργάτης, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Αγγελική Εμμανουήλ Πουλάκη, ετών 55, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Εμμανουήλ Πουλάκης, ετών 27, κάτοικος Αθήνας άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Εμμανουήλ Πουλάκης, ετών 23, κάτοικος Αθήνας άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Χριστόφορος? Εμμανουήλ Πουλάκης, ετών 22, κάτοικος Αθήνας άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Εμμανουήλ Πουλάκης, ετών 19, κάτοικος Αθήνας άγαμος.

–1909. Σε εκλογικό κατάλογο του 1950 του Δήμου Μάρπησσας είναι εγγεγραμμένη η Μαρινάκη Αντιγόνη (γεν. 1909) σύζυγος Γεώργιος, όνομα πατρός Ιωάννης Πουλάκης, κάτοικος Μάρπησσας.

–1911. Φραγκίσκος Πουλάκης ιερέας από τη Μάρπησσα, μένει στην Αθήνα το 1911.

–1927. Το 1927 γεννιέται η Αναστασία Γ. Πουλάκη.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πουλάκης Γεώργιος του Ιωάννη 56 ετών σιδηρουργός.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμέν

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας του 1952 υπάρχει εγγεγραμμένη η Πουλάκη Γ. Αναστασία.

–1955. Σε φωτογραφεία στο χωριό Πρόδορμος του 1955 απεικονίζονται ο Γιώργος και η Μαρία Πουλάκη.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΜΑΡΠΙΣΣΑ: 2 Συνδ. υπό Γ. Φραντζή και Ηλία Περαντινού. Πρόεδρος Γ. Φραντζής, Αντιπρ. Γ. Πουλάκης και Σύμβουλοι Εμμαν. Άγουρος, Ηλ. Περαντινός και Αντ. Τσιγώνιας.

 

–Πουλής: Το επώνυμο είναι γνωστό στον Δραγουλά (Αντώνιος Πουλής σε έγγρ. Παροικιάς. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυρείται ο κάτοικος Δραγουλά Αντώνης Πουλής.

Σήμερα το συναντάμε στη Σίφνο.

 

–Πουλήτης: Βλέπε Πολίτης

–Πούλιος: Επώνυμο παρωνύμιο. Η προέλευση αυτού του επίθετου είναι Παλαιοβυζαντινή. Σύμφωνα με το ερευνητή ιατρό Γεώργιο Καπαρό το "Πούλιος" θα μπορούσε να σημαίνει τον "προερχόμενο από την Απουλία (ιτ. Puglia). Στην Ιταλία σήμερα το επίθετο Puglia (προφέρεται "πούλια" με "παχύ" λάμδα), είναι πολύ κοινό με μεγαλύτερη συχνότητα στην Καμπανία, Σικελία και Ρωμανία. Η Απουλία είναι γνωστή για την "ελληνικότητά" της εφ' όσον το Μπάρι ήταν η τελευταία πόλη που έπεσε στα χέρια των Νορμανδών τον 11ο αιώνα και τουλάχιστον μέχρι τον 16ο υπήρχαν εκεί ορθόδοξα μοναστήρια. Επιπλέον, ως σήμερα υπάρχουν ελληνόφωνα χωριά στην περιοχή του Σαλέντο. Η Απουλία ήταν βυζαντινή επαρχία έως τον 11ο αιώνα. Πιθανόν από κει να πήγαν Ήπειρο. Θα μπορούσε να υπάρχει συγγένεια με τους Παριανούς ή απλή συνωνυμία. Το επίθετο θα πρέπει να σημαίνει τον προερχόμενο από την Απουλία (στα ιταλικά είναι Πούλια). Το αρχικό επίθετο θα έπρεπε να είναι "Απούλιος" όπως λέμε "Πάριος".

Γνωστό στην Πάρο από τον 16ο αιώνα. Κλάδος της οικογένειας από τον 16ο αιώνα στην Ήπειρο αλλά και στην Βιέννη και Βενετία (Poulio).

–1606. Προικοσύμφωνο Πέτρου Αντ. Κυρίτζη και Καλής Τζ. Μαυροϊωάννη. Κέφαλος, Μάρμαρα 20 Οκτωβρίου 1606.

«+Εν ονόματι του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού αμήν. Έτει από της ενσάρκου του Χριστού οικονομίας, 1606 Οκτωμβρίω 20 εν τη νήσω Πάρω εν Καστελλιώ Κεφάλω εις χωρίον λεγόμενον Μάρμαρα εις τον οίκον του κυρ Τζανή Μαυροϊωάννη συμφωνία υπανδρείας ποιούν αμφότερα τα δύο μέρη το έν μέρος ο κυρ Τζανής Μαυροϊωάννης και το έτερον μέρος ο μαστρ’ Αντώνης Κυρίτζης με γνώμην και βούλησην των συμβίων τους ο μέν διά να πάρη του άνωθεν μαστρ’ Αντώνη ο υιός ονόματι Πέτρος την θυγατέρα του άνωθεν κυρ Τζανή ονόματι Καλή διά γυναίκαν του νόμιμην και ευλογητικήν καθώς ορίζει η αγία του Χριστού Εκκλησία, πρώτον τάζει ο ρηθείς κύρ Τζανής προς την αυτού θυγατέρα, διά χάριν προικός, πρώτον μέν σπίτι να του αφήση πλησίον του μαστρο Ιωάννη Καρπούζη με το να κτίσουν μαζί με τον μαστρ’ Αντώνη ακόμη και το μαγαζέ πλησίον του κυρ Κωνσταντή Σκορδίλη και αυτό εδικόν των, το αμπέλι το μισό πλησίον του κύρ Μιχάλη Νταμιράλια και το μισό πατητήρι, φυλάσσοντας το ποτιστικό στην Βρύση το χωράφι ως καθώς ευρίσκεται πλησίον κύρ Μιχάλης Νταμιράλια και κύρ Νικόλαος Αρμπάς, με ελιές, με ρουδιές με όλα τα δέντρα και αυτό εδικόν της. Εις τον Χοιρόλακον το χωράφι πλησίον του κυρ Μάρκου Νταμιράλια ως καθώς ευρίσκεται εις τον Αντικέφαλον το χωράφι ως καθώς ευρίσκεται πλησίον κύρ Γεώργης Σκορδίλης. Ακόμη εις τον αυτόν τόπον απόξω ως ευρίσκεται εμισό την Βλυχάδα το χωράφι πλησίον του κύρ Χρούση Μουδάτζου. Ακόμη εκεί κοντά το χωράφι όπου έχω απέ τον κύρ Ροδ… πλησίον παπά Μανουήλ Λιπράντος, ακόμη από … στου άνωθεν κύρ Φραγκούλη τον κήπον έτερον κομμάτι και αυτό εδικόν της. Παπλώματα τέσσερα, μαξωτά δύο, ένα κόκκινο και ένα πετζάντο και δύο λινά… άσπρο, σεντόνια ζυγιές πέντε, δύο… τα τρία σκλέτα, μαξιλάρια ζυγιές έξι, κουρτούνες τρείς μια… και ασπροκεντητή και έτερη σκλέτη. Χειροκουρτίνα την ουρανία τηλάρι με μαλλί και … μία σκουτέλια δύο και στανιάδες δύο, ακόμη και στάνια έτερα εννέα, λύχνος της βίδας, … κολωνάτη και … ατζαλένη … ένα χάλκωμα και την άλλη μασαρία κατά την τάξιν να μην της λείπει τίποτες, μαντήλια, μπόλιες, πετζέτες, πήχες 40, ήτοι σαράντα, πάγκον έναν, κασέλες δύο, όποιες θέλει, τραπέζι ένα, καμιζόλα κόκκινη και παγονάτζα τη νέα όπου έχει και έτερη κόκκινη εκείνη που φορεί πουστοπράτζολα φτηλάτα ζύγην μίαν, έτερα βελουδένια ζυγιές δύο, μαργαριτάρι χρυσό, 10 ήτοι δέκα, δακτυλίδια μαλαματένια, τέσσερα και έτερο σουλιτάρι μαλαματένιο, σκολαρίκια ζυγήν μίαν, τις κασέλες της που έχμε και αυτές εδικές της, πουνταρέλα ντουζίνα μισή, αγελάδα μίαν, της γαϊδάρας το πουλάρι και αν κάμη και η φοράδα πουλάρι και αυτό εδικόν της. Βουτζία τρία, ήτοι 3. Το εικονοστάσι τον Θεολόγο ήτοι της μάνας της και τούτο να εορτάζη την μίαν όποιαν θέλει. Ταύτα πάντα και την ευχήν μας. Ακόμη και το χωράφι στα Μάρμαρα πλησίον του μαστρο γαλανού μετά τον θάνατόν μας και αυτό εδικόν της.

+Από το έτερον μερος τάζει και δίνει ο ρηθείς μαστρ’ Αντώνης προς τον αυτού υιόν διά χάριν προικός το αμπέλι την φυτείαν εις τον Κάμπν πλησίον του κύρ Αλεξανδή Κυρίτζη, του αδελφούν του, εις το χωρίον του Μαρμάρου, το χωράφι του Μπονοφάτζου ως καθώς ευρίσκεται πλησίον του κύρ Ιωάννη Ρούσου φυλάσσοντας να παίρνει ο πατέρας του ένα σπιτότοπο, ακόμη ένα κοντά από κάτω να κατεβάση τον τοίχον από πέρα στη γωνία του καντουνιού του χωραφιού του Αγίου Αντωνίουνα πάγη στη γουνία στο καντούνι του Μιχάλη Σκορδίλη στο Λιβάδι το χωράφι το εμισό ως καθώς ευρίσκεται με ποτιστικά, πλησίον του Νικόλα Θολόγου Λουκή και Νικόλα Γεωργίου Ρούσου φυλάσσοντας να παίρνει ο πατέρας του στο απάνω πηγάδι ήγουν το κτίσμα να έχη ένα ποτιστικό ορδινάριο, και πάλε μετά τον θάνατόν του να είναι το εμισό δικόν του το χωράφι στα Σκημπιά πλησίον κύρ Γεώργιος Γεμελιάρης και κύρ Γεώργιος Πούλιος το χωράφι στα Λακκιά πλησίον παπα Μανουήλ Λιπράντος, ως καθώς ευρίσκεται το αλώνι στον Άγιον Γεώργιον πλησίον κύρ Γεώργιος Λέφας με μαρ… ως καθώς ευρίσκεται ακόμη και ως εκεί κοντά να κατεβάση τον τοίχον και ως το Ξυλοκερατάδι, στο Μαυρολιό την πάρτη μου που έχω απέ τον Ζαχαρία και αυτό εδικόν του, σεντόνια ζυγή μίαν κεντητή, πάπλωμα γερανιό, ένα στρώμα με το μαλλί, μαξελάρια αμπελοφύλλητα, ζυγήν μίαν, στάνια κομμάτια δώδεκα, καντηλέρι ένα, δακτυλίδι μαλαματένιο ένα…, μαντήλια δύο, ρούχα … φίνες τρείς και ένα φερετζέ ήτοι ζυγιές τρείς, δύο που έχει και έτερη να την έχη ράστη ήτοι θοταργόν του και ένα σηπέτο έδωσε ένα ήτοι … βουτζιά τρία διά την ζωστροφήν του να .. .. .. μαγέρεμα να μην του λείπη. Ταύτα πάντα και την ευχήν μας και εάν .. .. .. να τους είναι απέ του άλλου χωρίς κληρονόμον να στρέφουνται τα πράγματα εις τους πρόσιμους εδικούς έτζι είπαν και εσυνιβάστηκαν και οι δύο μερίδες με θέλημα και με καλήν τους γνώμην και όποιος ήθελεν αλληλογήσει απέ τα δυό μέρη να πέφτη εις πένα και κοντάνα της αυθεντιάς ρεάλια 8, ήτοι οκτώ, τα ήμιση της αυθεντίας και τα ήμισυ της … μερίδας, επροσκάλεσαν και παρακαλετούς και αξιοπίστους μάρτυρας τον κύρ Τζανή Σκορδίλη και κύρ Ιωάννη Παδιάτη και κύρ Νικολό Ιωάννου Ρούσσο και κύρ Γεώργη Σκορδίλη. –Πρωτοπαπάς και νοτάριος Κεφάλου με θέλημα των δύο μερίδων έγραψα και εσφάλησα. (ΓΑΚ, Κ 8ζ, Συλλ. Ζερλέντη).

–1635. Στις 10 Φεβρουαρίου 1635. Αγορά χωραφιού του Ανδρέα Νικολάου Πούλιου.   

–1639. Ιερέας Τσιπίδου π. Ιωάννης Πούλιος το 1639, στον οποίο άνηκε ο Άγιος Αντώνιος του Κεφάλου. 

–1647. Ιερέας Κεφάλου ο Ιωάννης Πούλιος τον Σεπτέμβριο του 1647.

–1707. Σε έγγραφο του Τζιπίδου στις 2 Ιανουαρίου 1707 «εμφυτευτήριον έγγραφον μεταξύ του Νικολάου Ανδριώτη και Δημητρίου Πούλιου».

–1711. Σε κατάλογο των εγγράφων του οσίου Αντωνίου στις 25 Νοεμβρίου 1711 αναφέρεται ο Αντώνιος Πούλιος που κάνει δωρεά κτήματος στο όσιο Αντώνιο.

–1768. Πωλητήριο Τζιπίδος 6 Οκτ. 1768. «το κυρά Ζαφείρω θυγατηρ ποτέ Περούλη Πούλιου πωλεί ένα σπίτι όπου έχει από τον υιον της τον Ζαχαρία, εις τόπο θέμενο εις την Αγίαν Παρασκευή, του παπά-κυρ Λευτέρη Τζιώτη δια ρεάλια δεκατέσσερα».

–1818. Κατάλογος της ακίνητης περιουσίας της Παναγίας Ξεχωριανής 16 Απρ. 1818, έτερον χωράφι εις τον Τριόν πλησίον Αντώνης Πούλιος και έτερη ψαρόγα κοντά εις αυτές Περουλάκη Πούλιου.

–1820. Προικοσύμφωνο Γεωργίου Τζαντουλή. Κηπίδος 1820, Ιανουαρίου 30. Ενώπιον του ιερέως Εμμανουήλ Μονόπατου, που συνέταξε το έγγραφο και μαρτυρεί, μαρτυρούντων του Ιωάννη Βαλσαμή και του Κωνσταντίνου Τζιγώνια, η Μαρία, σύζυγος του Δημητρίου Πούλιου, προικίζει τη θυγατέρα της Θεοφύλακτη, η οποία παίρνοι ως σύζυγο τον Γεώργιο Τζαντουλή, γιο του μακαριστού ιερέως του Τζιπίδου Γεωργίου Τζαντουλή. Στο προικοσύμφωνο αυτό μνυμονεύονται και οι σύμβιοι σε χωράφια, Δημήτριος Άγουρος, Ιωάννης Λιονταράκης, παπα Φραντζέσκος Μαργαρίτης, Νικόλαος Πούλιος, Αννέζα γυνή ποτέ Δημητρίου Μαυρίκου, Ιωάννης Βαλσαμής, παπα Εμμανουήλ Μονόπατος, Σπυρίδων Παπαδόπουλος, Μανώλης Κονταράτος, Αντώνιος Καντιώτης και Μανόλης Μελέχας. Πηγή Παριανά 158.

–1822. Σε έγγραφο των Παριανών στους Υδραίους στις 13 Απριλίου 1822 αναφέρεται ο Δημήτριος Πούλιος κάτοικος Μαρμάρων.

–1822. Στις 24 Νοεμβρίου 1822 γράμμα του Πέτρου Μάτζα Μαυρογένη και των δημογερόντων του Τζιπίδου Τσιγώνια Μιχαήλ και Νικολάου Πούλιου.

–1827. Σε προικοσύμφωνο Καλίτζας θετής θυγαττρός Ζωρζάκη Χαμάρτου και γνησίας του ποτέ Περούλη Πούλιου και Μιχάλη Νικολέτου Κουμνενού (21 Αυγ. 1827).

–1827. Σε έγγραφο του 1827 αναφέρεται ο Νικολάκης Πούλιος.

–1829. Εν Κηπίδω της Πάρου τη 9 Νοεμβρίου 1829 υπογράφει έγγραφο ο γραμματέας Νικόλαος Πούλιος.

–1831. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1831 σε πωλητήριο Τσιπίδου υπογράφουν ως μάρτυρες ο Ιωάννης Βαλσαμής και ο Νικόλαος Πούλιος.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Αντώνιος και ο Δημήτριος Πούλιος από το χωρίων Κεφάλου.

–1837. Οι δήμοι Πάρου το 1837 έχουν τους εξής δημάρχους και εισπράκτορες: Δήμος Μαρπήσσης, δήμαρχος Βατιμπέλας Νικόλαος και εισπράκτορας Νικ. Πούλιος.

–1840. Έγγραφο του 1840, αφορά στην αγορά του Παναγιώτη Ιωάννη Αιγινήτη από τον Μαρπησσαίο Ιωάννη Δ. Πούλιο ενός χωραφιού στη θέση Λαγκάδα, δυτικά της Μάρπησσας.

«Υρία της Πάρου της 5 Μαϊου 1840. Ο υποφαινόμενος δι’ άλλου Ιωάννης Δ. Πούλιος, δημότης και κάτοικος του Δήμου Μαρπήσσης πωλεί προς τον Παναγιώτην Ιωάν. Αιγενήτην, δημότην και κάτοικον του Δήμου Υρίας, μια ψαρόγαν, έχει αγοράν από τους δυο του αδερφούς Περούλην και Βασίλειον Πουλίους, κείμενη εν τη θέσεις ονομαζόμενη Λαγκάδα, πλησίον Ιωάννης Εμμ. Μονόπατος εκ Μαρπήσσης και Γιανούλης Μαναρόλης…»

–1843. Σε εκλογικό κατάλογο του 1843, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Πούλιος.

–1843. Στις 17  Οκτωβρίου 1843 η συνέλευση της αντιπολίτευσης επαναλαμβάνεται, αλλά πάλι χωρίς τον Δήμαρχο Θ. Καμπάνη ο οποίος κατηγορείται από τους παρευρισκομένους ότι «αισθάνεται ανώτερος του νόμου και προβάλει ανύπαρκτες προφάσεις». Η συνέλευση αποφασίζει να προχωρήσει στην εκλογή χωρίς τον Δήμαρχο! Πρόεδρος ανέλαβε ο Δ. Χαμάρτος και προσυπέγραψαν τα 5 γεροντότερα μέλη Ν. Πούλιος, Ιωάννης Καπαρός, Λεονάρδος Κονδύλης, Ηλίας Σαράντος, Νικόλαος Ρούσσος. Οι εκλογείς ήταν οι εξής:
Πόλις Παροικίας (Δήμαρχος Θ. Καμπάνης): Ζώρζης Μ Μαυρογένης, Δημήτριος Χαμάρτος, Πέτρος Μαυρομμάτης, Ν Α Ψαράκης, Αντ Ελ Χαμάρτος, Λεονάρδος Κονδύλης.
Κωμόπολις Λευκών (Πάρεδρος Κωνσταντίνος Χανιώτης): Εμμανουήλ Ν Αρκάς, Νικόλαος Γ Ρούσσος, Νικόλαος Γ Παντελαίος, Ιωάννης Α Δεσύλλας.

Κωμόπολις Ναούσης (Δήμαρχος Ν. Μαλατέστας): Δημήτριος Π Δημητρακόπουλος, Ηλίας Σαράντος, Ιωάννης Μεταξάς, Αντώνιος Κορτιάνος (δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας).
Χωρίον Κώστου(Πάρεδρος Ιωάννης Α. Καπαρός): Ιωάννης Α Καπαρός, Αναστάσιος Ρούσσος
Χωρίον Δραγουλά (Πάρεδρος Νικήτας Ν. Άγουρος): Γεώργιος Κληρονόμος
Χωρίον Μαρμάρων (Πάρεδρος Νικήτας Ν. Άγουρος): Ιωάννης Γιαννουλάκης, Νικήτας Άγουρος (δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας).

Χωρίον Τσιπίδου (Δήμαρχος Μαρπήσσης ΓΣ Δελαγραμμάτης): Νικόλαος Βατιμπέλας, Νικόλας Πόυλιος, Γεώργιος Σ Δελαγραμμάτης (απών).

Χωρίον Ωλιάρου (Πάρεδρος Δ. Βιάζης): Παναγής Καλάργυρος, Ματθαίος Μαούνης.
Τα αποτελέσματα ανέδειξαν πληρεξουσίους Πάρου τους Δ. Π. Δημητρακόπουλο (21 ψήφοι) και Ζ. Μάτσα Μαυρογένη (21). Συμμετείχαν και οι Νικόλαος Ψαράκης (Παροικιά, 11 ψήφοι), Ν. Βατιμπέλας (Τσιπίδος, 7), Λεονάρδος Κονδύλης (Παροικία, 7), Νικόλαος Μαλατέστας (Νάουσα, 6 ψήφοι), Κωνσταντίνος Δαμίας (Παροικία, 6), Π. Μαυρομάτης (Παροικία, 6).

Ο Δήμαρχος Πάρου αρνήθηκε να επικυρώσει τις υπογραφές και συνεπώς την εκλογή.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 35χρονος εργάτης Βασίλειος Πούλιος.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο Δήμου Μάρπησσας στις 5 Μαΐου 1844 υπάρχει εγγεγραμμένος ο επίτροπος Ν. Πούλιος και τα αδέρφια Αντώνιος και Γεώργιος Πούλιος 41 ετών, ο Νικόλαος  Πούλιος 61 ετών, ο Μαρούλης Πούλιος 36 ετών, ο Γεώργιος Πούλιος 36 ετών γεωργός.

–1846. Ο Μαρπησσαίος Γεώργιος Φωκιανός έλαβε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση και αγωνίστηκε υπό τις οδηγίες του Παριανού Δημητρίου Σάλλα «κατά το 1826 εις την κατά του Ιμβραήμ πολιορκίαν Τριπολιτσάς (…) και διέμεινεν εκεί μέχρι της πτώσεως της» κατά μαρτυρία των δημοτών και κατοίκων του Δήμου Μαρπήσσης, σε έγγραφο τους («εν Μαρπίσση την 16 Μαΐου 1846»). Ακολούθως διέμεινε στα Βέρβαινα και τέλος στο Ναύπλιο. Αρχηγός δε των όπλων ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Το πιστοποιητικό το υπογράφουν 48 προύχοντες και κάτοικοι της Μάρπησσας, μεταξύ των οποίων οι: Άγουρος Ιωάννης, Ιωάννης Ασωνίτης, Ελευθέριος Τζιώτης, Αναγνώστης Α. Βιτσαράς, Παναγ. Νικηφοράκης, Αντώνιος Τζιγώνιας, Αρτέμιος Ευλογιάς, Ανδρέας Αλιπράντης, Νικ. Βατιμπέλας, Νικόλαος Πούλιος και Πούλιος Αντώνης, Γουλιέλμος Καντιώτης, Μακάριος Στάμενας. Το επικυρώνει δε καθώς και τις υπογραφές, ο δήμαρχος Μάρπησσας Γεώργιος Σιμ. Δελαγραμμάτης («εν Μαρπίσση την 20 Μαΐου 1846»).

–1846. Ενώπιον του Ειρηνοδίκη Παροικιάς Δ. Δελαγραμμάτη που εκτελεί χρέη συμβολαιογράφου και των Παρκιωτών μαρτύρων Θεοδ. Φρ. Κυπραίου, εμποροκτηματίου και Κ.Π. Γαβαθιώτου κουρέα, ο Γεώργιος Ιωάν. Τζιώτης, βαρεολοποιός, κάτοικος Μαρπήσσης, πωλεί στον Σταμάτη Μιχ. Καρθστινό, αγρότη, κάτοικο επίσης Μαρπήσσης, ένα χωράχι στην τοποθεσία «Εις του Λαού» εκτάσεως μιάς ζευγαριάς, για 325 δρχ. Το χωράφι συνορεύει με τα κτήματα του Σταύρου Παπαδόπουλου και του Ιωάννου Πούλιου. Παροικιά στις 29 Νοεμβρίου 1846.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος κτηματίας Κωνσταντίνος Πούλιος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο υπηρέτης 25 ετών Βαρδής Γ. Πούλιος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Δραγουλά του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 63χρονος κτηματίας Πούλιος Αντώνιος και ο 43χρονος εργάτης Πούλιος Ν. Γεώργιος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος εργάτης Νικήτας Ι. Πούλιος, ο (δίδιμος) αδερφός του Γεώργιος Ι. Πούλιος, εργάτης, ο 43χρονος γεωργός Γεώργιος Ν. Πούλιος, ο 65χρονος κτηματίας Νικόλαος Πούλιος, ο 39χρονος γεωργός Περούλης Ν. Πούλιος, ο 40χρονος γεωργός Σταυράκης Πούλιος και ο 33χρονος εργάτης Αντώνιος Ν. Πούλιος.

–1853. Το 1853 γεννιέται στην Μάρπησσα ο Νικόλαος Πούλιος του Νικήτα.

–1856. Ενώπιον του συμβολαιογράφου Πάρου Γεωργίου Συμ. Δελαγραμμάτη εδεύοντος στη Νάουσα, και των μαρτύρων Νικήτα Ν. Σιφάκη, κτηματία, και του Ιωάννου Αλιπράντη, εμπόρου, κατοίκων Μαρπήσσης, ο Γεώργιος Μπήτρος, ναυτικός, κάτοικος Αιγίνης, πληρεξούσιος σύζυγος της Αικατερίνης Ιωάννου Ν. Πούλιου, πωλεί στην Άννα Σταματίου Καρυστινού, ένα χωράφι στου Λαού για 436δρχ. Στις 13 Αυγούστου 1856 εν τω χωρίω Τζιπίδω εις την κατά την οδόν του Αγίου Ευσταθίου κειμένην οικίαν μου.

–1870. Λεύκες 1870, Σεπτεμβρίου 8, Πώληση χωραφιού. Ο Νικήτας Ι. Πούλιος, γεωργός, κάτοικος Τσιπίδου, εμφνίσθηκε στο σπίτι του συμβολαιογράφου Πάρου Νικολάου Μάρκου Ρούσσου, στις Λεύκες, πρωτεύουσα του Δήμου Υρίας, όπου και το γραφείο του, κατά της οδού Αναστάσεως, πωλεί στον Δρυό χωράφι εκτάσεως μιας ζευγαριάς, που γειτονεύει με ιδιοκτησίες Δημητρίου Ανουσάκη και Παναγιάς Ξεχωριανής, και με τον δημόσιο δρόμο, το πωλεί στον Αντώνιο Ν. Παντελαίο αντί 180δρχ. Παρόντες και οι μάρτυρες Εμμανουήλ Μαυραγκάς και Ιωάννης Καλόπλαστος.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πούλιος Αντώνιος του Νικολάου 50 ετών κτηματίας. Ο Πούλιος Βαρδής του Γεωργίου 50 ετών γεωργός. Ο Πούλιος Ιωάννης του Νικήτα 32 ετών γεωργός. Ο Πούλιος-Αρετής Ιωάννης του Γεωργίου 39 ετών εργάτης. Ο Πούλιος Περούλης του Νικήτα 63 ετών γεωργός. Ο Πούλιος Νικόλας του Νικήτα 23 ετών ποιμήν. Όπως και ο Νικήτας Πούλιος του Ιωάννη 51 ετών γεωργός.

–1881. Το 1881 γεννιέται στην Μάρπησσα ο Νικήτας Πούλιος του Νικολάου, δολοφονείται το 1920. Ήταν εγγεγραμμένος στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 23 Αυγούστου 1903, ετών 22, εργάτης, άγαμος.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πούλιος Δημήτριος του Βασιλείου, 38 ετών, εργάτης.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πούλιος Δημήτριος του Βασιλείου, 40 ετών εργάτης από Νάουσα.

–1900. Στις 12 Νοεμβρίου 1900 ο 25χρονος βαφεύς από την Πάρο Χρήστος Μπήτρος του Ιωάννη και [πλοίαρχος] της Κατίγκος Πούλιου, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Μύκονο Καλλιόπη Συριανού, του Αντωνίου και της Ανουσώ.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Κυριακή χήρα Νικήτα Πούλιου, ετών 70, οικιακά.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Βαρδή Πούλιος, κάτοικιος Μαρπήσσης. ετών 50, σανδαλοποιός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Βαράβρα Νικολάου Πούλιου, κάτοικιος Μαρπήσσης. ετών 40, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Νικολαου Πούλιος, κάτοικιος Μαρπήσσης. ετών 14, υπηρέτης, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο ? Νικολαου Πούλιος, κάτοικιος Μαρπήσσης. ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Ιωάννου Πούλιος, 45 ετών, κτηματίας, χήρος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Ιωάννη Πούλιος, ετών 53, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Κυριακή σύζ. Γεωργίου Πούλιου, ετών 40, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Γεωργίου Πούλιος, ετών 10, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Γεωργίου Πούλιος, ετών 8, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Γεωργίου Πούλιος, ετών 7, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Γεωργίου Πούλιος, ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο ? Γεωργίου Πούλιος, ετών 4μηνών, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Στέφανος Ιωάννη Πούλιος, ετών 40, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμένη η Μυρωδιά? Συζ. Στέφανου Πούλιου, ετών 35, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Στέφανου Πούλιου, ετών 14, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Πηνελόπη Στέφανου Πούλιου, ετών 11, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Άννα Στέφανου Πούλιου, ετών 8, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Στέφανου Πούλιος, ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Στέφανου Πούλιος, ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Νικήτα Πούλιος, ετών 40, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Αντωνίου Πούλιος, ετών 35, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Αντωνίου Πούλιος, ετών 17, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικήτας Αντωνίου Πούλιος, ετών 16, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Κυριακή Αντωνίου Πούλιου, ετών 11, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Αντωνίου Πούλιος, ετών 9, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Αντωνίου Πούλιος, ετών 8, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Αντωνίου Πούλιος, ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Αντωνίου Πούλιος, ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Εμμανουήλ Πούλιος, ετών 65, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ειρήνη Κωνσατντίνου Πούλιου, ετών 55, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Περούλη Πούλιος, ετών 55, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ζαφείρα Δημητρίου Πούλιου, ετών 55, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Δημητρίου Πούλιος, ετών 25, καλόγερος, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Περούλης Δημητρίου Πούλιος, ετών 18, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα Δημητρίου Πούλιου, ετών 17, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Δημητρίου Πούλιος, ετών 16, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικήτας Δημητρίου Πούλιος, ετών 14, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Σταύρου Πούλιος, κάτοικος Αθήνας, ετών 35, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Παναγιώτη Πούλιος, ετών 34, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ελευθερία Αντωνίου Πούλιου, ετών 21, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Παναγιώτης Αντωνίου Πούλιος, ετών 8, μαθητής, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Παναγιώτη Πούλιος, ετών 38, εργάτης, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Παρασκευή Ιωάννη Πούλιου, ετών 25, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαριάνθη Ιωάννη Πούλιου, ετών 9, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Ιωάννη Πούλιου, ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αναστάσιος Δημητρίου Πούλιος, ετών 45, εργάτης, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Σταυριανή Αναστασίου Πούλιου, ετών 40, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Αναστασίου Πούλιος, ετών 15, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Αναστασίου Πούλιος, ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Παναγιώτης Αναστασίου Πούλιος, ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρούλα Κωνσταντίνου Πούλιου, ετών 12, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου Πούλιος, ετών 9, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Ιωάννη Πούλιος, ετών 56, κηπουρός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Γεωργίου Πούλιος, ετών 42, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Πέτρου Πούλιου, ετών 33, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ευάγγελος Πέτρου Πούλιος, ετών 8, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Παναγιώτης Πέτρου Πούλιος, ετών 7, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ερατώ Πέτρου Πούλιου, ετών 1, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Σουλτάνα Μιχαήλ Πούλιου, ετών 45, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Γεωργίου Πούλιος, ετών 60, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ζαφείρα Νικολάου Πούλιου, ετών 55, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικήτας Ιωάννη Πούλιος, ετών 28, ναυτικός, κάτοικος Αθήνας έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Ιωάννη Πούλιος, ετών 25, Φούρναρης, κάτοικος Αθήνας έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Τζακαρόλος? Ιωάννη Πούλιος, ετών 23, Φούρναρης, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Παναγιώτης Πούλιος, ετών 70, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Παναγιώτη Πούλιου, ετών 65, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπέτα Παναγιώτη Πούλιου, ετών 18, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ανδριάνα Παναγιώτη Πούλιου, ετών 16, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Ν. Πούλιος, ετών 45, γεωργός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρκέλα Δημητρίου Πούλιου, ετών 40, οικιακά, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικήτας Δημητρίου Ν. Πούλιος, ετών 23, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Γεράσιμος Δημητρίου Ν. Πούλιος, ετών 16, γεωργός, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Δημητρίου Ν. Πούλιου, ετών 13, οικιακά, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Νικολάετα Δημητρίου Ν. Πούλιου, ετών 8, άνευ, άγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Δημητρίου Ν. Πούλιος, ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένη η Φλωράντζα Β(ασιλείου?). Πούλιου, ετών 58, οικιακά, χήρα.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Β(ασιλείου?). Πούλιος, ετών 30, ναυτικός, έγγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Β(ασιλείου?). Πούλιος, ετών 28, εργάτης, κάτοικος Αθήνας, άγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένη η Μαρίνα Β(ασιλείου?). Πούλιου, ετών 26, κάτοικος Αθηνών, έγγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένη η Νικολάτε Β(ασιλείου?). Πούλιου, ετών 24, κάτοικος Αθηνών, υπηρέτρια, άγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπία Β(ασιλείου?). Πούλιου, ετών 22, κάτοικος Αθηνών, υπηρέτρια, άγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Β(ασιλείου?). Πούλιου, ετών 18, κάτοικος Αθηνών, ξυλουργός, άγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Β(ασιλείου?). Πούλιου, ετών 16, κάτοικος Αθηνών, υπηρέτης, άγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένος ο Απόστολος Ιωάννη Πούλιος, ετών 28, εργάτης, έγγαμος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Δημητρίου Πούλιου, ετών 18, υπηρέτης, άγαμος.

–1908. Στα «κατάστιχα» του Ιωάννη Λεβαντή από τον Δραγουλά αναφέρει: «Έδωσα του Πέτρου Πούλιου δια τα κλίματα δρχ. 3,00».

–1910. Στις 25 Απριλίου 1910 ο 22χρονος γαλακτοπώλης από την Πάρο Δημήτριος Λουκής του Ιακώβου και της Βασιλικής Πουλίου [κάτοικοι Πάρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 22χρονη από την Σύρο Αννεζούλα Γεωργαλά, του Νικολάου και της Στυλιανής Στέλλα.

–1911. Στ. Γ. Πούλιος, ιδιοκτήτης καφενείου, στον Δήμο Μάρπησσας το 1911.

–1912-1922. Ηρώο Μάρπησσας «Εν έτει 1929 ο Σύνδεσμος Μαρπησσέων Πάρου. Τοις Ενδοξως εν Πολέμοις πεσούσι 1912-1922 Μαρπησσέοις Αρχιλοχιταις» ΠΟΥΛΙΟΣ Δ. ΑΝ. και ΠΟΥΛΙΟΣ Ι. ΑΝ.

–1916. Γεννιέται στα Μάρμαρα η Βασιλική Πούλιου το 1916,  πατέρας της Νικήτας Πούλιος (του Νικολάου)  από την Μάρπησσα και μητέρα της η Μαρουσώ Μπελούκη από τα Μάρμαρα. Είναι η μητέρα του κλάδου των Ντολκαίων της Πάρου.

–1917. Στις 19 Ιουνίου 1917 ο 25χρονος ναυτικός από την Πάρο Εμμανουήλ Πούλιος του Γεωργίου και της Κυριακής Άγουρου [κάτοικοι Πάρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 19χρονη από την Αστυπάλαια Ειρήνη Καλουδά, του Μιχαήλ, και της Τασίνας Ρουσ. Μανωλάκη [κάτοικοι Αστυπάλαιας].

–1920. Το 1920 δολοφονείται σε ηλικία 39 ετών στο βουνό Αντικέφαλος Πάρου ο Νικήτας Πούλιος του Νικολάου γεννημένος το 1881 στα Μάρμαρα με καταγωγή από την Μάρπησσα.

Ένα βράδυ τρείς άνδρες από τη Νάξο έφτασαν με καΐκι στα απόκρημνα βράχια του Αντικέφαλου και προσπάθησαν να κλέψουν τα ζώα του Νικήτα Πούλιου. Ο άτυχος άνδρας που ζούσε μόνος του στην κατοικιά του κοντά στην κορυφή του βουνού, άκουσε φασαρία και σηκώθηκε από το κρεβάτι του για να δει τι συμβαίνει. Οι τρεις άνδρες βλέποντας τον, σάστισαν και από την ταραχή τους, τον έριξαν από την ανατολική πλευρά της κορυφής του βουνού στη θάλασσα.

Ο Νικήτας Πούλιος δεν βρέθηκε ποτέ. Το μόνο στοιχείο που βρέθηκε ήταν ένα κομμάτι από την βράκα του (παραδοσιακό παντελόνι της εποχής) το οποίο είχε πιαστεί από την πτώση του, στα απόκρημνα  βράχια του Αντικέφαλου.

Οι τρείς δολοφόνοι του, εντοπίστηκαν, πιάστηκαν και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση στις φυλακές Ναυπλίου (Μπούρτζι).

Την ιστορία αυτή σας την περιγράφω έτσι όπως μας την διηγούταν η κόρη του Νικήτα Πούλιου,  Βασιλική, όμως η αλήθεια δεν είναι αυτή.  Κάπου στη δεκαετίας του 60’ τα εγγόνια του Νικήτα και παιδία της Βασιλικής, ενημερώθηκαν τυχαία από χωριανούς τους ότι οι δολοφόνοι ήταν δύο και ήταν από τα Μάρμαρα. Ο ένας λεγόταν Μπελούκης Βασίλης με το παρονύμιο Ανατολίτης και ο δεύτερος ο Γεώργιος Μπελούκης, και ίσως τα αίτια της δολοφονίας να μην ήταν η ζωοκλοπή.  Όπως επίσης ότι τον Νικήτα Πούλιο δεν το πέταξαν στα βράχια και χάθηκε στην θάλασσα αλλά τον μαχαίρωσαν πισώπλατα βάζοντάς του στο πρόσωπο ένα καπέλο για να μην ακουστεί, και στην συνέχεια τον πέταξαν από τον γκρεμό για να πέσει στην θάλασσα και να εξαφανίσουν το πτώμα του.

Παρ’ όλες τις προσπάθειες τους δεν τα κατάφεραν τελικά, με αποτέλεσμα να τραπούν σε φυγή ανοίγοντας ταυτόχρονα, τις πόρτες από τα μαντριά, έτσι ώστε να φανεί ως ζωοκλοπή. Μετά από αρκετή ώρα οι κάτοικοι είδαν τα ζώα του άτυχου άνδρα να περιφέρονται και άρχισαν να τον αναζητούν, όπου στο τέλος βρήκαν το άψυχο σώμα του να κείτεται αιμόφυρτο στα απόκρημνα βράχια του Αντικέφαλου λίγο πριν την θάλασσα.

Οι χωροφύλακες ανέκριναν για μέρες όλους τους κατοίκους. Οι δύο δολοφόνοι έπεσαν σε πολλές αντιφάσεις με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στο δικαστήριο και από κει στις φυλακές Ναυπλίου.

Η Βασιλική Πούλιου μέχρι τον θάνατό της, έλεγε και ξανάλεγε τον πόνο της όχι μόνο για την ορφάνια και την φτώχια  που την περίμενε αλλά ότι δεν υπήρχε ούτε μνήμα του πατέρα της για να τον κλάψει! Μέσα της κράτησε την ιστορία που της είχαν διηγηθεί όταν ήταν μικρή και αρνούταν να πιστέψει την αλήθεια ή λόγω της μεγάλης της αγάπης για το χωριό της και τους συγγενείς της παραποίησε την αλήθεια.

Πέθανε το 2000 σε ηλικία 84 ετών. Την αγάπη για τον πατέρα της αλλά και τον τόπο της που δεν έζησε την μεταλαμπάδευσε στα παιδιά της.

Η Βασιλική Πούλιου (Ντόλκα), η αγαπημένη μου γιαγιά, τίμησε τον δολοφονημένο πατέρα της δίνοντας  το όνομά του στο τρίτο της παιδί Νικήτα Δ. Ντόλκα, τον πατέρα μου και από το 2006 ο αδερφός μου Γιώργος συνέχυσε το όνομα στον γιό του Νικήτα Γ. Ντόλκα.

Ο Νικήτας Πούλιος ήταν ένας εύπορος κτηματίας και κτηνοτρόφος με μεγάλη περιουσία αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος του Αντικέφαλου αλλά και μεγάλου μέρους από τον γόνιμο κάμπο των Μαρμάρων, με οικόπεδα και σπίτια στα Μάρμαρα κ.α. Φιλήσυχος άνθρωπος πάντα καλοντυμένος και ευγενικός. Το παρατσούκλι του ήταν Καλόγερος μιας και τις περισσότερες φορές δεν επέστρεφε το βράδυ στο χωριό του τα Μάρμαρα, αλλά έμενε μόνος του στο βουνό ή στο κελί από ένα μετόχι μοναστηριού που υπήρχε τότε στον Μώλο, κοντά στον «Αγ. Νικόλαο τον πλούσιο». Τα καλοκαίρια συνήθιζε να κάνει μπάνιο στην παραλία νότια του Μώλου. Οι ντόπιοι γι’ αυτό τον λόγω ονόμασαν την παραλία με το παρωνύμιο του Νικήτα Πούλιου «Καλόγερος». Είναι η γνωστή παραλία με τον άργιλο.    

 Ήταν παντρεμένος με την Μαρουσώ Μπελούκη, είχε δύο παιδιά, τον Νικολό (γεν. 3/11/1909) και την Βασιλική (γεν. 1916). Η δολοφονία του πατέρα τους άλλαξε τη ζωή τους. Η μητέρα τους παντρεύτηκε κάποιον άλλον άνδρα  (Άγουρος …) και  το 1922 εγκαταλείπουν το νησί τους (ίσως πικραμένα/φοβισμένα) για την Αθήνα και από ευκατάστατα όπου ήταν έφτασαν ο μεν Νικολός, εργάτης σε οικοδομές η δε Βασιλική πλύστρα σε σπίτια. Σχεδόν όλη η περιουσία του πατέρα τους καταπατήθηκε από συγγενείς και χωριανούς. Κάποια οικόπεδα που είχαν μείνει μετά από χρόνια τα πούλησε ο γιος του Νικολός, τα χρήματα αυτά τον βοήθησαν από εργάτης να γίνει εργολάβος οικοδομών στην αρχή στου Ζωγράφου και αργότερα στην περιοχή των Βριλησσίων κατασκευάζοντας τις πρώτες πολυκατοικίες. Η Βασιλική απέκτησε 109τμ οικόπεδο στην περιοχή του Ζωγράφου από χρήματα μετά από την πώληση δύο ακινήτων στα Μάρμαρα το 1932 και 2 στρέμματα στις Γλυφάδες (Πάρος) ως προίκα της μητέρας της όταν θα παντρευόταν.

Ο προπάππους μου Νικήτας Πούλιος ήταν είναι και θα είναι πάντα μέσα στο νου μας και θα τον μνημονεύουμε αιώνια. Ίσως κάποια μέρα να μάθουμε τα πραγματικά αίτια της δολοφονίας του αλλά και τα ονόματα των δολοφόνων μόνο και μόνο για καταγραφικούς λόγους…

Η μαρτυρία μου έχει μόνο ιστορικό χαρακτήρα και τίποτε άλλο!

–1920. Το 1920 γεννιέται ο Πούλιος Σταύρος του Ιωάννη, εργάτης, κάτοικος Νάουσας Πάρου.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Πούλιος Ιωάννης του Γεωργίου κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Πούλιος Αναστάσιος του Εμμανουήλ κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο κάτοικος της Κοινότητας Μάρπησσας Πούλιος Ιωάννης του Σταύρου ιδιωτικός υπάλληλος και ο Πούλιος Νικήτας του Εμμανουήλ εργάτης.

–1930. Το 1930 γεννιέται ο ιατρός Πούλιος Νικόλαος του Ανάργυρου, απεβίωσε στις 16 Απριλίου του 2020. Αδέφια του ο Γεώργιος και η Βαρβάρα.

–1930. Το 1930 γεννιέται στην Μάρπησσα ο γιατρός Νίκος Αντ. Πούλιος όπου επί σειρά ετών διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιλοχιτών-Μαρπησσαίων Αθήνας.

–1932. Γεννιέται στην Μάρπησσα το 1932 ο Γεώργιος Αντ. Πούλιος.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 66χρονος κάτοικος Νάουσας, Πούλιος Μοσχονάς του Δημητρίου, κηπουρός, ο 40χρονος εργάτης Πούλιος Βασίλειος του Ιωάννη, ο 39χρονος εργάτης Πούλιος Δημήτριος του Μοσχονά, ο 24χρονος γεωργός Πούλιος Παντελής του Μοσχονά και ο 21χρονος γεωργός Πούλιος Στυλιανός του Μοσχονά.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πούλιος Αντώνιος του Γεωργίου, 25 ετών κτίστης, ο Πούλιος Πέτρος του Γεωργίου 27 ετών κτίστης, ο Πούλιος Μιχαήλ του Γεωργίου 31 ετών κτίστης, ο Πούλιος Δημήτριος του Εμμανουήλ 29 ετών ναυτικός και ο Πούλιος Χρήστος του Εμμανουήλ 26 ετών εργάτης, ο Πούλιος Εμμανουήλ του Δημητρίου 57 ετών εργάτης, ο Πούλιος Νικήτας του Δημητρίου 56 ετών γεωργός, ο Πούλιος Γεώργιος του Αντωνίου 58 ετών κτίστης, ο Πούλιος Εμμανουήλ του Αντωνίου 44 ετών εργάτης, ο Πούλιος Στέφανος του Ιωάννη 81 ετών γεωργός, ο Πούλιος Ιωάννης του Σταύρου 71 ετών γεωργός, ο Πούλιος Σταύρος του Γεωργίου 64 ετών καφφεπώλης και ο Πούλιος Ανάργυρος του Νικολάου 46 ετών κτηματίας.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Κρητικού Ιωάννα, όνομα συζύγου Ανδρέας, όνομα πατρός Πούλιος Μοσχονάς, η Πούλιου Μαρίνα, όνομα συζύγου Δημήτριος, όνομα πατρός Ιωάννης Μπάλιος, η Πούλιου Σταματούλα, όνομα συζύγου Μοσχονάς, όνομα πατρός Γ. Ζαννής.

–1952. Σε εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα στο ναό του Αγίου Παντελεήμων στην Μάρπησσα υπάρχει η επιγραφή: «Εγένετο δαπάναις Αναργύρου Ν. Πουλίου και της συζύγου αυτού Μαρουσώς, εις μνήμην των γονέων του Νικολάου και Βαρβάρας, Τη 20^η Ιουλίου 1952».

 

–Πουλόπουλος: Σύνθετο επώνυμο με πελοποννησιακή παραγωγική κατάληξη των ονομάτων. Ο κλάδος της Πάρου είναι καταγωγής από την Καλαμάτα.

–1980. οικ. Πουλόπουλου, χρυσοχοείο στην παλιά αγορά της Παροικιάς. Από το 1980.

 

–Πούλος ή Πουλούς:  

–1608. Αγορά αμπελοχώραφου του παπά Γεώργη Πούλου στις 21 Αυγούστου 1608.

–1652. Ίδρυση στην Πάρο αγιοταφίτικου μετοχίου κατά το έτος 1652.

Της Πάρου αδελφάτα «Χωρίο Κώστος και Λεύκες»

+Δημήτρης του Ιωάννη Πούλου και Μαργαρίτας, αδελφός Κυριάκος.

+Ιωάννης του Μανουήλ Πούλου και Ειρήνης, η γυνή Μαρκέτα υιοί Νικολός, Ειρήνη.

–1674. Γράφει ο ιστορικός της καθολικής κοινότητας Νάξου Ι. Μαρκόπολις, «Δια την χαρμόσυνον είδησιν εγκαταστάσεως των Καπουκίνων στην Νάουσαν, οι κάτοικοι της Ναούσης, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατασυγκινηθέντες από τα επαγωγά διδάγματα των πατέρων Καπουκίνων, προέβησαν εις επανειλημμένας ενεργείας παρά τοις αρμοδίοις δια την μονίν εγκατάστασιν των πτωχών της Ασσίζης εις την πόλιν των. Επί μακράν σειράν ετών εξακολουθούν να απευθύνουν εγγράφους αιτήσεις προς τας προϊσταμένας αρχάς του τάγματος δια την εκπλήρωσιν του κοινού πόθου των. Επί τέλους το 1674 η αίτησις των εγένετο αποδεκτή. Απερίγραπτος υπήρξε η χαρά και πρωτοφανής ο ενθουσιασμός των κατοίκων της Ναούσης δια την χαρμόσυνον είδησιν περί οριστικής εγκαταστάσεως των Καπουκίνων εις την κωμόπολιν των. Επ’ ευκαιρία του ευφροσύνου αγγέλματος προσύλθον διάφοροι ορθόδοξοι ιερείς και οι προύχοντες της Ναούσης, καθολικοί και ορθόδοξοι, ενώπιον του Γάλλου υποπρόξενου , και υπέγραψαν το έγγραφον. Εις δόξαν Χριστού αμήν. Εν έτει 1674 Δεκεμβρίου 25, εν κάστρω Νάουσας, όλοι ομόγνωμα και ομονιασμένοι προσμένουμε τους αιδεσιμοτάτους πατέρες να έρθουν εδώ να κτίσουν ένα μοναστήρι και δια σημάδι και βεβαίωσιν πως τους δεχόμαστε με κάθε μας καρδίαν και πολλά μετά χαράς υπογράφομε το παρόν γράμμα οι υποκάτωθεν υπογεγραμμένοι…» (υπογράφουν 12 ορθόδοξοι ιερείς και δυο καθολικοί, ο π. Λεονάρδος Φρέρης εφημέριος του Αγίου Γεωργίου Νάουσας και ο π. Δομένιος Κρίσπης. Και 40 πρόκριτοι εκ των οποίων οι αδερφοί Γιράρδοι κ.α.). Ο Σακελλάριος Ναούσης, ο Σκευοφύλαξ Ναούσης παπά Νικόλαος Κορτιάνος, Πρωτόπαπας, Ηλίας ιερεύς και Σακελλάριος Ναούσης, Πρωτοσύγκελος Νικόδημος ιερομόναχος, παπα Νικόλαος Ρούσης (ίσως Ρούσσος), Παπα Δημητρης, Παπα Θεόδωρος Πατελάς (ίσως Πατέλης), Παπα Τζάνες Καλούργης (Καλλέργης), παπα Χριστόφορος, Παπα Γιώργης Πουλός, Θεόδωρος …, παπα Νικολός Μαρκαντάτος, Ανεγνώστης Ρινιέρης (Ρενιέρης), Ανδρέας Καλούργης (Καλλέργης), Ιωάννης Κορτιάνος, Ιωάννης Ντελαγραμμάτικας, Γιωάννης Νταμουλής, Γιάκουμος Ρούσος (Ρούσσος), Γεώργης Καλλέργης,  PRE Domenico Crispo, Νικηφόρος Γεράρδης, Μιχελέτος Σπυρίδος, Αντώνης Μαλαξός, Ανδρέας Σμυρνιός, Φρατζέσκος Γρίσπος, Γεώργης Σαλονικιός, Τζάνες Καζανόβας, Ιωάννης Λευκαρός, Μιχέλης Σαλονικιός, Marco Foscolo, Ιωάννης Μοσκονάς, Αντώνης Γρυπάρης, Ιωάννης Σκούταρης, Φρατζέσκος Καλέργης, Ανεγνώστης Καρτιάνος, Γεώργης…, Ντεμενεγος Μεντρινός (Μενδρινός), Δημήτρης Στοφιλάς, Αντώνης Γρυπάρης, Γεώργης …, Δημήτρης …, Γεώργης …, Γεώργης Αλαβάνος, Δημήτρης Βασταζής, Νικολής Μπάρμπερης, Δημήτρης …, Μπατίστας Γεράρδης, Νικόλαος Γεράρδης.

–1806. Κατάλογος κινητής και ακίνητης περιουσίας της Παναγίας Ξεχωριανής 15 Σεπτ. 1806. Έτερον ψαρόγα του Λογαρά σύμπλεος Πούλος Πέρος.

 

–Πουλόστομος: Βλέπε Πυλόστομος

–Πουντούρης: Βλέπε Μπουντούρης

 

–Πρακκάκης:

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Πρακκάκης Γεώργιος του Αθανασίου μηχανικός κάτοικος Παροικιάς. Το 1948 διαγράφετε από τον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς ως εγγραφέντας σε άλλη Κοινότητα.

–Πρακτικίδης: Πιθανός αυτή η οικογένεια να ήρθε από την Μικρά Ασία. Σύμφωνα με τον καθηγητή Νικόλαο Αλιπράντη ο πρώτος ήταν ο Ιερομόναχος Ζαχαρίας Τσιριγώτης Πρακτικίδης (1784-1845) από το Ηράκλειο Κρήτης και το πραγματικό του επίθετο είναι Τσιριγώτης. Εργάστηκε ως βοηθός επάρχου Νάξου, Πάρου και Αντιπάρου και δάσκαλος στην Παροικιά.

–1836. Στις 21 Μαρτίου 1836 αναφέρεται ο βοηθός του Έπαρχου Νάξου ο ιερομόναχος Ζαχαρίας Πρακτικίδης-Τσιριγώτης.

–1839. Το 1839 ο ιερομόναχος Ζαχαρίας Πρακτικίδης –Τσιριγώτης διδάσκει στην Παροικιά.

–1840. Το 1840 ο ιερομόναχος Ζαχαρίας Πρακτικίδης-Τσιριγώτης έλαβε την θέση του γραμματέα στο Δημαρχείο Νάουσας.

–1845. Το 1845 πεθαίνει ο ιερομόναχος και γραμματέας του Δημαρχείου Νάουσας Ζαχαρίας Πρακτικίδης-Τσιριγώτης στην Πάρο.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πρακτικίδης Αριστείδης του Δημητρίου, 28 ετών, παπουτσής, κάτοικος Κωνσταντινούπολης. Ο Πρακτικίδης Εμμανουήλ του Δημητρίου, 39 ετών, ναυτικός και ο Πρακτικίδης Ζαχαρίας του Δημητρίου, 40 ετών, ναυτικός.

–1883. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 30χρονος υποδηματοποιός Κωνσταντίνος Δ. Πρακτικίδης, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 29 Μαΐου 1883.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πρακτικίδης Αριστείδης του Δημητρίου, 30 ετών, υποδηματοποιός, κάτοικος Κωνσταντινούπολης, ο Πρακτικίδης Εμμανουήλ του Δημητρίου, 41 ετών, ναυτικός, κάτοικος Νάουσας και ο Πρακτικίδης Ζαχαρίας του Δημητρίου, 42 ετών, ναυτικός, από τη Νάουσα.

–1906. Στις 1 Ιουνίου 1906 ο 25χρονος ναυτικός από την Πάρο Δημήτριος Πρακτικίδης του Ζαχαρία και της Γιακουμίνας Δραγάζη παντρεύεται στην Ερμούπολη την 23χρονη από την Άνδρο Κατίνας Πέτσα, του Μιχαήλ και της Φλουρούς Βοΐκου.

 

–Πραουδάκης: Ο ιερομόναχος Λογγοβάρδας Ιερόθεος Πραουδάκης γεννήθηκε στην Μήλο.

–1850. Ιερομόναχος Λογγοβάρδας το 1850 ο Ιερόθεος Πραουδάκης, που έγινε μετά και επίσκοπος Ρεθύμνου και ζωγράφισε και την Αγία Βαρβάρα της πόλης αυτής.

–1858. Ο ιερομόναχος της Λογγοβάρδας Ιερόθεος Πραουδάκης αναφέρεται σε επιγραφή το 1858.

–1896. Το 1896 εκοιμήθη ο ιερομόναχος Λογγοβάρδας Ιερόθεος Πραουδάκης.

 

–Πράσινος: Παρωνυμικό επώνυμο. Ίσως από το λαχανικό πράσο ή από το χρώμα πράσινο που μοιάζει και το επικρατέστερο. Οι Πράσινοι της Πάρου είναι δίκλωνη (ίσως με έναν κοινό γενάρχη) μιας και η παλαιότερη στο νησί είναι από την Σαντορίνη όμως λόγο θηλυγονίας δεν συνεχίζεται το επώνυμο ενώ η πιο πρόσφατη είναι από τις Μικρές Κυκλάδες όπου το επώνυμο είναι πολύ διαδεδομένο σε όλα τα νησιά με τον γενάρχη να κατάγεται από την Αμοργό. 

–1900. Γεννιέται το 1906 η Ελένη Μαλατέστα του Νικολάου (1852) και της Βικτωρίας. Σύζυγός της ο Γιάγκος Πράσινος (1900?) και τέκνο τους η Ελίνα.

–1915. Το 1915 γεννιέται ο Πράσινος Εμμανουήλ του Γεωργίου οργανοπαίκτης κάτοικος Παροικιάς.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Πράσινος Εμμανουήλ του Γεωργίου οργανοπαίκτης κάτοικος Παροικιάς.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Πράσινου Αννέζα, όνομα συζύγου Γεώργιος το γένος Γ. Νίκας.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Πράσινου Μαρουσώ, όνομα συζύγου Εμμανουήλ όνομα πατρός Σπύρος Στέλλας.

–1970. Μαθήτρια στο Γυμνάσιο Παροικιάς το 1970 η Γεωργία Παράσινου.

–1990. Πράσινος … ιδιοκτήτης μονάδας ενοικιαζομένων δωματίων στις Κολυμπήθρες από το 1990.

 

–Πρατσαλάκης: Βλέπε Κρητικός.

 

–Πρεβελέγκιος:

–1829. Καταγραφή των κοινών χρεών της Νήσου Πάρου εγείνον εις Κωνσταντινούπολιν εις εκφόρους αποστολάς κατά το τελευτάτον _ καταχωρημένον εις τον κοινόν Κώδημα καθού είς του τελευταίου χρόνου απεσταλμένων. Μ. Τσιγώνια, και Ιω. Κορτιάνου λογαριασμούς, τα οποία μένουν ενεξόφλητα τα κεφάλαια ομολογιών οι δε τόκοι αυτών είναι πληρωμένοι μέχρι του χιλιοστού οκτακοσιοστού έτους.

Ομολογία Γεωργίου Πρεβελέγκιου εις Κωνσταντινούπολιν γρ. 27645.

 

–Πρεζάνης: Καταγωγή από την Σίφνο.

–1843. Συμβολαιογράφος Πάρου το 1843 ο Ιωάννης Πρεζάνης.

–1950 Σε φώτο του 1950 στην Μονή Αγίου Αντωνίου Κεφάλου απεικονίζονται οι: Πρεζάνης Μανθος με την σύζυγό του Καλυψώ Πρεζάνη.

–Πρέκας ή Πρέκκας: Παρωνυμικό επώνυμο από την λέξη πρέκι. Το επώνυμο απαντάται ευρέως στην Θήρα όπου είναι η καταγωγής η μία από τις δύο οικογένειες της Πάρου ενώ η δεύτερη από τον Πειραιά.

–1917. Διδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς και Νάουσας κατά την περίοδο 1917-19 ο Φραγκίσκος Ν. Πρέκας..

–1978 ζεύγος δασκάλων Βάσως και Γρηγόρη Πρέκα.

–1985. Γρηγόρης Πρέκας, ιδιοκτήτης ξενοδοχειακής μονάδας στον Δρυό από το 1985.

 

–Πρετζής - Πρετσής: Το επίθετο δεν μαρτυρείται πια στην Πάρο.

 –1528. Θυρεός σε οικία στη Νάουσα απεικονίζει την χρονολογία 21 Ιανουαρίου 1528 το όνομα του κτήτορα Νικολάου; Πρετζή και τον σταυρό που συμβολίζει επίκληση (βλέπε Οικόσημα-Θυρεοί.).

 

–Πρετολάκης:

–1827. Σε προικοσύμφωνο της 8 Οκτωβρίου 1827 αναφέρεται ο Στεφανής Πρετολάκης με χωράφι  στην Βίγλα.

 

–Πρίαμος:

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Πρίαμος, ετών 70, ναυτικός, έγγαμος.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Μιχαήλ Πρίαμου, ετών 65, οικιακά, κάτοικος Ναούσης, έγγαμος.

 

–Πριμηκύριος ή Πριμικήριος ή Πριμικύρης ή Παππαπρημικύρης: Επαγγελματικό βυζαντινό επώνυμο. Ο Πριμικήριος είναι εκκλησιαστικός αξιωματούχος. Στη Δυτική Εκκλησία ο πριμικήριος ήταν προϊστάμενος του κλήρου, από τον υποδιάκονο και κάτω. Ο 10ος κανόνας της ισπανικής επαρχιακής συνόδου εν Ημερίτη (Emerita, Merida), του έτους 666, ορίζει ότι οι επίσκοποι οφείλουν να έχουν στον καθεδρικό τους ναό αρχιπρεσβύτερο, αρχιδιάκονο και πριμικήριο (primicerius ή primiclerus). Στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία το αξίωμα αυτό το συναντάμε τόσο στα Πατριαρχεία, όσο και σε αυτοκέφαλες εκκλησίες, όπως της Κύπρου.

–1745. Σε έγγραφα του οσίου Αντωνίου αναφέρεται ο ιερέας Αντώνιος Πριμικήριος στις 30 Σεπτεμβρίου 1745.

–1761. Σε διαθήκη στον Τζιπίδο στις 29 Δεκ. 1761, αναφέρεται ο παπα Νικόλας Πριμηκύριος για ένα σαρανταλείτουργο.

–1806. Κατάλογος κινητής και ακίνητης περιουσίας της Παναγίας Ξεχωριανής 15 Σεπτ. 1806. Έτερη ψαρόγα όπου την έχει ο Πριμηκύριος αγορά από τον Ιωάννην Τζιώτη: γρόσια 20.

–1820. Σε έγγραφο Τζιπίδου 1820 η πρεσβυτέρα Πριμηκυρίου πωλεί τα ασπίτια της εις την Αγίαν Παρασκευή».

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Παππαπρημικύρης Νικόλαος (Μ.Ν.1980) Ναύτης.

–1825. Διαθήκη του Ι. Τζιώτη (Τζιπίδος 24 Μαίου 1825) «αφήνω το χωράφι στο Μαρμαρά όπου έχω αγορά από Πριμηκύριον».

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος ναύτης Νικόλαος Π. Πριμικιρίου και ο Χαράλαμπος Πριμικιρίου ναύτης 39 ετών.

–1870. Στις 18 Ιανουαρίου 1870 ο 25χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Γεώργιος Ρίτζος του Κωνσταντίνου και της Ζαννέτας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 17χρονη από την Πάρο Αναστασία Πριμηκύριου, του Χαράλαμπου και της Μαρίας.

–1870. Στις 26 Ιουλίου 1870 ο 25χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Παναγιώτης Πριμικύριος του Νικολάου και της Δέσποινας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 22χρονη από την Πάρο Ζαφείρα Καλουδά, του Νικολάου και της Μαργαρίτας.

–1878. Στις 22 Νοεμβρίου 1878 ο παριανός Πριμηκύριος Παναγιώτης 30 ετών βυρσοδέψης και η σύζυγός του Ζαφείρα Καλουδά κάτοικος Σύρου δηλώνουν τον θάνατο του γιού τους  Δημήτρη 12 ημερών κάτοικος Ερμούπολης. Ασθένεια: Διάρροια.

–1904. Το 1904 γεννιέται ο Πριμηκύριος Ιωάννης του Κωνσταντίνου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1935. Αφιέρωμα Αντωνίου Πριμηκυρίου στη Μονή των Αγ. Αναργύρων, 1935.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Πριμηκύριος Ιωάννης του Κωνσταντίνου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Πριμικύριου Μαρία, όνομα συζύγου Ιωάννης όνομα πατρός Γεώργιος Καλακώνας.

 

–Πρινέας: Παρωνύμια / επαγγελματικό, από την λέξη πρίνος (πουρνάρι). Μικρασιάτικη καταγωγή του παριανού κλάδου της οικογένειας Πρινέα.

–1859. Εγγραφή στα δημοτολόγια της Κοινότητας Παροικιάς το 1859 ο Πρινέας …

–1886. Το 1886 γεννιέται ο Πρινέας Ιωάννης του Δημητρίου κάτοικος Παροικιάς.

–1900. Το 1900 γεννιέται ο Πρινέας Κωνσταντίνος του Βασιλείου ναυτικός κάτοικος Παροικιάς.

–1902. Πρωτολάτη Ευγενία, όνομα συζύγου: Αθανάσιος, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Βασίλειος Πρινέας. Έτος γέννησης: 1902. Επάγγελμα: οικοκυρά.

–1912. Το 1912 γεννιέται ο Πρινέας Δημήτριος του Ιωάννη κάτοικος Παροικιάς.

–1919. Οπλίτης κατά την περίοδο 1919-1922 ο Στυλιανός Πρινέας και ο Εμμανουήλ Πρινέας.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένοι οι:  Πρινέας Ιωάννης του Δημητρίου, Πρινέας Κωνσταντίνος του Βασιλείου και Πρινέας Δημήτριος του Ιωάννη κάτοικοι Παροικιάς.

–1950. Στον εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Παροικιάς στις 17 Μαΐου 1950 είναι εγγεγραμμένη η Πρωτολάτη Ευγενία (γεν. 1902), όνομα συζύγου Αθανάσιος, όνομα πατρός Β. Πρινέας.

–1952. Στον Εκλογικό κατάλογο της Παροικιάς του 1952 είναι εγγεγραμμένη η Πρινέα Αννέζα κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Πρινέα Άννα, όνομα συζύγου Ιωάννης όνομα πατρός Ευάγγελος Σαρρής.

 

–Πριντάς:

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Εμμανουήλ Πριντάς.

 

–Προσκυνητής: Βλέπε Βαντώρος

 

–Προύσγας:

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1908 κάτοικος Αντιπάρου Προύσγας Ιωάννης του Νικολάου έμπορος.

 

–Προύτος: Βλέπε Μπρούτος

 

–Πρωτόγυρος:

–1824. Την 25 Μαρτίου 1824 τα παιδιά του Αντιπαριώτη Κωνσταντή Μαριάνου έβοσκαν διακόσια δέκα γίδια εις πλησίον νήσον Στρογγυλόν λεγόμενον, επέρασεν από εκεί μια σακολέβα και ένας Νικόλας του Μανώλη Πρωτόγυρου, αδερφός του Καραγιάννη, εβγήκεν εις την νήσον, έδειρε ανηλεώς τα οαιδιά και όλο το ποίμνιο εμβαρκάρησε εις την σαρκολέβα και εξηφανίσθει.

 

–Πρωτόδικος – Πρωτέδικος - Πρωκτέδικος: Πρωκτέδικος η αρχική αναφορά του βυζαντινού επώνυμο, που σημαίνει εκκλησιαστικό αξίωμα κατά την Τουρκοκρατία. (ο πρώτος έκδικος, πρώτος δικαστής). Το επώνυμο γνωστό μέχρι σήμερα στην Πάρο.  Κατά τον 19^ο αι. δεσπόζουν οι μορφές του αγωνιστή του 1821 Δημητρίου Πρωτόδικουπου είχε τιμηθεί και με αριστείο ανδρείας και του γιού του Ιωάννη Δ. Πρωτόδικου (1838-1905), σπουδαίου φιλόλογου, συγγραφέα, καθηγητή της Σχολής Ευελπίδων και της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης (Παριανά Σεπτ 1985).

Σήμερα στην Παροικιά διαιωνίζουν την οικογένεια Πρωτοδίκου τα παιδιά του Μιχάλη Δ. Πρωτόδικου Σοφία Αναργ. Τσιγκινάρη και Δέσποινα Πρωτοδίκου.

–1663. Πωλητήριο οικίας Μοσκωνά στο μέσα Κάστρο Ναούσης στον ηγούμενο Ιησουϊτών Νάξου Γάσπαρο Εμμανουήλ. ARSI, Gallia 105, 1φ. 458.

Εις το όνομα του Χριστού αληθινού Θεού αμήν. 1663 ιουλίου 18 στο καστέλι της άγουσας από το ένα μέρος ο αφέντης γεωργάκης μοσκωνάς μαζί με την αρχόντισαν του κυράν μαρκέττα και από το άλλο μέρος ο αιδεσιμώτατος πατέρας γάσπαρ εμανουήλ προεστώς της ρεζιδέντζας (ιτ. =κατοικίας, μονής) της συντροφιάς του Ιησού στη ναξίαν και θεληματικώς του αυτού ανδρόγυνου επούλησαν ένα σπίτι οπού το έχουσιν αγορασμένον από τον αφέντη μιχελάκη πρωτόδικο καθώς φαίνεται από το γράμμα καμωμένον στην Παρκιάν στας 6 ιουνίου 1663 τοποθετημένον στο μέσα κάστρο της άγουσας σύμβιο το μισέρ γεώργη σαλονικαίου το σπίτι και αποκάτωθε του σπιτιού του εμανουήλ ραγούση και όξω από το σπίτι εκείνο και κάμεραν ακόμη επούλησεν και τον αέρα και αυλογυρησίαν οπού είχε μεριά του γυαλού με το πηγάδι και πάσαν κομοδιτά και κάθε δικαίωματα ελεύθερον και πάσαν κράτηξιν εξόχως από το χαράτζι της αφεντιάς γρόσια 8 ήγουν οκτώ. Και την παρούσαν πουλησίαν κάμνουσιν το άνωθεν ανδρόγυνο του άνωθεν πατέρα δια ρεάλια 70 .

Την αυτήν ημέραν έμπρωστεν εμού του ιδίου νοτάριου και μαρτύρων το αυτό ανδόγυνο ήγουν αυθέντης ο γεωργάκης μοσκωνάς με την αρχόντισάν τουεδώκασιν του αυτού πατέρα εμανουήλ από την σήμερον δονατζιόνε ίντερ δίδος (λατ., ιτ.= την δωρεα) εκείνου και των διαδόχων του την κάναβα οπού έχουσι σύμπλιο του άνωθεν πουλημένου σπιτιού και αέρα και αυλογυρισίν του με τα δικαιώματα της αυτής κάναβας και με τον αέρα και ανώγι της πορτιανικής κάμερας τον αέρα και κάθε δικαίωμα δια την ψυχήν των σίνωσι των άνωθεν πατέρων της συντροφίας του Ιησού δια να κάμουν εκεί μοναστίρι με την κονδιτζιω (ιτ. = προϋπόθεση) ετούτην αν ίσως και δεν θέλουσιν οι αυτοί πατέρες να κάμουσι μοναστίρι να στρέψουν το άνωθεν σπίτι αγορασμένον και πηγάδι κάναβαν και πορτινήν και κάμεραν με τα δικαίωματά τως στο άνωθεν ανδρόγυνο και εις τους κληρονόμους των και δια βεβαίωσιν του άνωθεν χαρισμάτου και δονατζιώ εγίνηκε το παρόν γράμα εις το οποίον υπογράφουσιν οι ευεργετάδες τάζοντας να το μαντινιέρουν των πατέρων εναντίον εις καθενίς υποχρέωσιν ως άνωθεν και κοντάννα (ιτ. = ποινή) αφεντίας ρεάλια 20 και όλα ελεύθερα και χωρίς άλλην κράτηξιν παρά γρόσια 8 κράτηξιν της αφεντίας.

Γεώργιος Μοσκωνάς στέργω τα άνωθεν για λόγους μου και για την γυναίκα μου Γάσμαρ Εμανουήλ προεστός και στέργω και ατζετάρω την άνωθεν πουλησίαν.

Γεώργις Μαρκαδιάντος, Μπερτουμίς Μπρούτος, Γεώργις και Κωνσταντή Φωκιανού, Γεώργις Σαλονικαίος και νοτάριος (ιτ. =συμβολαιογράφος) του καστελίου άγουσας (Νάουσας) με θέλημα των δύο μερίδων έγραψα και μαρτυρώ.

Τζουάνες Γεράρδης, Νικηφόρος Γεράρδης, Νικόλας Ραγούσης μαρτυρούμε τα άνωθεν.

–1683. Σε έγγραφο στις 27 Δεκεμβρίου 1683 «ο ιερομόναχος Κάλλιστος Νταρμάνος δωρείται εις τον παπά κυρ Ιωάννη Γαλιάτζον το μοναστήρι το Μέγα Ταξιάρχη εις την τοποθεσία Κορμόν. Καθηστά επίτροπον τον αφέντη Ιάκωβον Αλησάφη και τον Μιχελάκη Πρωτόδικο.

–1710. Χωράφι Έλητας σύμπλιος Πρωτόδικος.

–1711. Περιοχή Παροικιάς (Πηγαδάκι) Προικοσύμφωνο Νικολάου Αλισάφη και Μαρκετάκης Μενδρινού, Μάρμαρα 8 Σεπτ. 1711. Οι Άγιοι Ανάργυροι, ναός και γειτονιά της Παροικιάς, κοντά στο ποτάμι. Το υπογράφει ο ιεροδιάκονος, αδερφός της Μαρκέτας Μενδρινός Αρσένιος του Γεωργίου. Το προικοσύμφωνο υπογραφουν και οι: Σακέλλιος Κεφάλου, ο Γεωργάκης Αλληφάφης, ο Αντώνιος Καμοσανός, ο Γιεώργης Μαυρογιένης, ο Μαρής Μενδρινός και ο Πέτρος Σκορδίλης. Στο προικοσύμφωνο αναφέρεται: «…το χωράφι εις το Λιβάδι σύμπλιος Μιχελάκη Πρωτοδίκου…».

–1716. Σε πρακτικό εκλογής νοταρίου – καγκελαρίου από το κοινό της Παροικιάς στη Γενική Συνέλευση της 14 Ιανουαρίου 1716, μαρτυρείται ο Αντώνης και Μανώλης Πρωτόδικος.

–1722. Ο Παριανός (γεννήθηκε στα Μάρμαρα) ιερομόναχος Αρσένιος Μενδρινός, το 1722 Μητροπολίτης Τήνου, αναφέρεται σε έγγραφο Παρου στις 29 Οκτωβρίου 1722 για πωληση ακινήτου στην Παροικιά. «… ο οικονόμος Παροικιάς Αλησάφης εμολόγησεν και ομολογά πως απατός του επαρακίνησεν την μπρεσβυτέραν του κερά Μαρκιετάκη οικονόμισα και επούλησεν τα πράγματα ειχεν εις τον Κέφαλο πουρκιάν της και έλαβεν αυτός τα άσπρα και εγόρασε από τον αφέντη Μανωλάκη Πρωτόδικο το μπάρμπαν του ένα λιβάδι εις τον Μπαρασπόρο…» Το πωλητήριος μαρτυρούν και υπογράφουν οι: Οικονόμος Αλησάφης Νικόλαος ιερεύς, ο Μανώλης Πρωτόδικος, ο Σκευοφύλαξ Ντεφεράρης, ο παπα Νικολός Πρωτόδικος, ο Γιάκουμος Μπαζέγιος και ο Καντζελλάριος Παροικιάς Νικόλαος Σπυρίδος.

–1723. Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 30 Ιανουαρίου 1723 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυρείται ο Αντώνης και ο Ιωάννης Πρωτόδικος.

–1724. Πώληση χωραφιού στη Τήνο στις 24 Μαρτίου 1724. Γράφει και ομολογεί το πωλητήριο ο οικονομος Παροικιάς Αλησάφης  «…πως με το να χρεωστώ εδώ εις την Ντήνο γρόσια εκατόν πενήντα και είχα αμανατι το μαλαμα της αξαδέλφης μου της Μαρουσακιού του Πρωτόδικου και του Αντωνάκη Πρωτόδικου, έλαβα από τον γυναικαδερφό μου τον Κυριαζή Μενδρινό …». Υπογράφουν οι: Οικονομος Παροικιας Νικόλαος Αλησάφης, ο Γιάννης Γεωργαντόπουλος και ο Γιαννούλης Μινάρδος. (Οι δυο τελευταιοι, Τηνιακοί).

–1724. Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 13 Δεκεμβρίου 1724 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυρείται ο Ιωάννης και ο Αντώνης του Αναγνώστη Πρωτόδικος. (ΓΑΚ, 212, 6r, 24r-ν)

–1726. Ο ιερέας Πρωτόδικος Αντώνιος μνημονεύεται σε προικοσύμφωνο Παροικιάς στις 15 Ιανουαρίου 1726.

–1730. Χωράφι Βαγιά σύμπλιος οικονόμος Πρωτόδικος από τον παπα Δαμασκηνό.

–1730. Σε έγγραφο στις 28 Ιαν. 1730 αναφέρεται ως πρωτοψάλτης ο παπα-Νικολάκης Πρωτόδικος και ο Αντώνιος ιερεύς Πρωτόδικος πρωτοψάλτης.

–1730. Σε πρακτικό πωλήσεως του φόρου της δεκάτης του κοινού Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, της 26 Ιουλίου 1730 μαρτυρείται ο παπά Νικόλαος Πρωτόδικος και ο Αντώνιος ιερεύς Πρωτόδικος.

–1732. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1732, αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος, ο παπά Νικόλαος Πρωτόδικος και ο Αντώνιος Πρωτόδικος.

–1732. Πρακτικό εξουσιοδοτήσεως απεσταλμένου του κοινού Παροικιάς, κατά τη Γενική Συνέλευση στις 17 Ιανουαρίου 1732 αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος, ο παπα Νικόλαος Πρωτόδικος και ο Ιωάννης Πρωτόδικος.

–1733. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1733, αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος.

–1733. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1733, αναφέρεται ο παπά Νικόλαος Πρωτόδικος και ο Ιωάννης Πρωτόδικος.

–1733. Ο Ιωάννης Πρωτόδικος υπογράφει δια όνομα του Μπονοφάτσου Ντουλουφή την διαθήκη του στις 23 Νοεμβρίου 1733.

–1734. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 18 Ιανουαρίου 1734, αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος και ο Ιωάννης Πρωτόδικος.

–1734. Υπήρξαν περιπτώσεις κουρσάρων και πειρατών που βαριεστημένοι από την πειρατική ζωή, αποφάσιζα, αφού παντρευόντουσαν στα νησιά, να ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους ήσυχα και ειρηνικά. Για να νομιμοποιήσουν όμως αυτό τον αποχρωματισμό τους, ιδιαίτερα οι πειρατές, έπρεπε να εφοδιαστούν με κατάλληλο έγγραφο από τη νοταρία του τόπου τους. Σε μια τέτοια περίπτωση αναφέρεται το παρακάτω έγγραφο.  «Εις δόσαν Θεού αμή. 1734 Φεβρουαρίου 24. Πάρος, Παροικιά. Επειδή και ο μουσού Γιοζές Ντάλες φρανκέζης να έμεινεν και να ήτον κάτοικος εις τον ντόπον μας μερικοί χρόνοι τώρα και εις τον γκαιρόν ετούτον επαντρεύτη κι επήρε γυναίκα απ’ εδώ, πλην όλον τούτον τον γκαιρόν έζησεν και επέρνα πάντα φρόνιμα και τακτικά, χωρίς να προξενήση καμίαν, την όλην μικροτέραν ενόχλησιν ή πίκρα κανενός, και επειδή να είναι άνθρωπος της θάλασσας και με μίαν βάρκαν να εταξίδευεν πηγαινόμενος τώρα εις την Μύκονο τον αντάμωσεν αφέντης καπετάν Τζων Πέτρος και έχοντας χρεία από την δούλεψιν του ομοίου Ντάλε τον επήρε στανικώς. Δια τούτο λοιπόν και δια να αποδείξη εις κάθε αφέντη και εξουσιαστή πως με το θέλημά του δεν το θέλη ζητά την μπαρούσαν μαρτυρία μελετώντας πάλε αν ο θεός το θέλη να μεταγυρίση και να απομείνη κάτοικος ως όλους μας πληρώνοντας τα δοσίματα του και χαράτζια του σαν γκαλός και ευπειθής ραγιάς. Δια τούτο τόνε συντροφιάζομεν δια μέσου του παρόντος φανερού γράμματος εις ένδειξινκαι βεβαίωσιν του.

Οικονόμος Πρωτόδικος

Σακελλάριος Βιτζαράς

Σκευοφύλαξ Ντεφεράρη

μάρτυς ο Αντώνης Πρωτόδικος».

–1734. Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για επαναπατρισμό συμπατριωτών τους (λόγω της βαριάς φορολογίας από τους Τούρκους, με το οποίο τους καλούσε να επιστρέψουν στο νησί τους, δίνοντας την υπόσχεση για μείωση των φόρων τους) στις 16 Σεπτεμβρίου 1734, υπογράφει ο παπά Νικόλαος Πρωτόδικος και ο Ιωάννης Πρωτόδικος.

–1736. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 22 Ιανουαρίου 1736, αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος.

–1736. Πρόσκληση επαναπατρισμού κατοίκων Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση του κοινού Παροικιάς, της 24 Φεβρουαρίου 1736, υπογράφει και ο οικονόμος Πρωτόδικος αλλά και ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος.

–1737. Προικοσύμφωνο του μαστρο Τζουάνε Βασιλάκη με την Ζαμπέτα θυγατήρ παπά Αντώνη Μουσούρη στην Παροικιά στις 3 Φεβρουαρίου 1737, χωράφι στις Σωτήρες σιμπλιος Γιαννάκη Πρωτόδικος.

–1737. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς την 1η Μαρτίου 1737 αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος και ο πρωτόπαπας Πρωτόδικος.

–18^ος αι. Στην περιοχή της Παροικιάς έγγραφο του 18ου αι. «χωράφια του Κρατούνα στον αυτόν τόπον σύμλιος Μιχαελάκης Πρωτόδικος». 

–1738. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς τον Μάρτιο του 1738 αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος και ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος.

–1738. Σε προικοσύμφωνο Παροικίας στις 8 Απριλίου 1738, ο Μιχελέτος του Σπιρίδου με την κερα Νικολέττα θυγατέρα του Γεωργίου Σκιαδά αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος.

–1738. Μαρτυρία υπερασπίσεως συμπατριώτη τους ιερέα Φραγκίσκου Νταβερόνα προς τον καπουδάν πασά (για αντίδραση στην συγκέντρωση της φορολογίας), κατά τη Γενική Συνέλευση από τα κοινά της Πάρου, της 16 Ιουλίου 1738, υπογράφει ο οικονόμος Πρωτόδικος και ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος και ο Αντώνιος Πρωτόδικος από την Παροικιά.

–1739. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 14 Απριλίου του 1739 αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος.

–1739. Στις 27 Μαρτίου 1739 αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος.

–1739. Πρόσκληση επιστροφής προς τους ξενιτεμένους Παρίους στις 30 Αυγούστου 1739, υπογράφεται και από τον   οικονόμο Πρωτόδικο αλλά και από τον πρωτοπαπά Πρωτόδικο.

–1739. Πρακτικό εκλογών κατά την Γεν. Συνέλευση στις 30 Αυγούστου 1739 απεσταλμένου των κοινών της Πάρου στην Κωνσταντινούπολη, εκλέγουν τον Νικόλαο Μαυρογένη, προκειμένου να διαπραγματευθεί τα οικονομικά θέματα του νησιού. Αναφέρεται ο οικονόμος και ο πρωτοπαπάς Παροικιάς Πρωτόδικος, ο σακελλάριος Παροικιάς Πατέλης, ο οικονόμος Νάουσας Νταμίας και το χαρτοφύλαξ Νάουσας Μενδρινός.

–1740. Σε πρακτικό εκλογής «καταστιχογράφων» των φόρων του κοινού Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση της 23 Απριλίου 1740, μαρτυρείται ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος.

–1741. Για την εκλογή απεσταλμένων στην Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Παροικιάς στη Γενική συνέλευση το 1741 αναφέρεται ο οικονόμος και ο πρωτόπαπας Πρωτόδικος.

–1741. Τα κοινά της Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 20 Ιουλίου 1741, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους άρχοντα Νικόλαου Μαυρογένη, εναντίων των συκοφαντών κατοίκων της Νάξου, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνεργασία με τους πειρατές, υπογράφει ο οικονόμος και ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος.

–1741. Κατά τη Γενική Συνέλευση, της 18 Νοεμβρίου 1741, οι προεστοί και κοινοτικοί εκπρόσωποι της Παροικιάς Πάρου, αποφάσισαν να συλλάβουν, να φυλακίσουν και τέλος να εκτοπίσουν από το νησί τους τον συντοπίτη τους Ιωάννης Βασιλάκης, λόγω του σκανδαλώδους τρόπου της ζωής του και άλλων ανάρμοστων πράξεων. Υπογράφει ο οικονόμος και ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος.

–1742. Στις 16 Φεβρουαρίου 1742 ο Οικονόμος Πρωτέδικος υπογράφει γράμμα ιερέων της Πάρου προς τον Νικολάκη Μαυρογένη, βοεβόδα, πρόξενο της Βενετίας στην Πάρο, δραγουμάνο.

–1742 Φεβρουάριος πρωτοπαπάς Πρωτέκδικος.

–1742. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 1η Μαρτίου του 1742 αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος και ο πρωτόπαπας Πρωτόδικος.

–1743. Εκλογή κατά τη Γενική Συνέλευση «επιτρόπου και προβλέπτη» απεσταλμένου από τα κοινά της Πάρου, στις 20 Φεβρουαρίου 1743 αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος και ο  πρωτοπαπάς Πρωτόδικος

–1744. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 28 Μαρτίου του 1744 αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος και ο πρωτόπαπας Πρωτόδικος.

–1744. Κατά τη Γενική Συνέλευση εκπροσώπων όλων των κοινών της Πάρου, της 6 Απριλίου 1744, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους δραγουμάνου Νικολάου Μαυρογένη, εναντίον των εις βάρος του συκοφαντιών μερικών συμπατριωτών τους, προς τις τουρκικές αρχές. υπογράφει και ο οικονόμος και ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος.

–1744. Στις 22 Νοεμβρίου 1744 ο οικονόμος Πρωτόδικος υπογράφει στην Παροικιά έγγραφο προσηλώσεως της μονής Αγίου Παντελεήμονα Δραγουλά στη μονή του Αγίου Αντωνίου Κεφάλου.

–1746. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 22 Μαρτίου του 1746 αναφέρεται ο οικονόμος Πρωτόδικος και ο πρωτόπαπας Πρωτόδικος.

–1747. Σε πρακτικό εκλογής απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 26 Οκτωβρίου 1747 μαρτυρείται ο οικονόμος και ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος.

–1748. Πρακτικό πωλήσεως των φόρων του κοινού της Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, τη 1 Μαρτίου 1748, μαρτυρείται ο οικονόμος και ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος.

–1749. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού Παροικιάς στις 20 Νοεμβρίου 1749, αναγράφετε ο οικονόμος Πρωτόδικος και ο πρωτόπαπας Πρωτόδικος.

–1750. Σε πρακτικό αναθεώρησης του κτηματολογίου του κοινού Παροικιάς, σε Γενική Συνέλευση στις 30 Μαρτίου 1750, μαρτυρείται ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος.

–1750. Σε Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου των επτά κοινών της Πάρου (Παροικιάς, Νάουσας, Κεφάλου, Τζιπίδου, Λευκών, Μαρμάρων, Δραγουλάς) στην Κωνσταντινούπολη της 23 Αυγούστου 1750, μαρτυρείται ο οικονόμος Πρωτόδικος και ο πρωτοπαπάς Πρωτόδικος.

–1752. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 6 Σεπτεμβρίου 1752 μαρτυρείται ο πρωτοπαπάς και ο οικονόμος Παροικιάς Πρωτόδικος.

–1770. Στις 20 Νοεμβρίου 1770 ο οικονόμος Παροικιάς Πρωτόδικος υπογράφει αφιέρωση χωραφιού της Μαρουσάκης «θυγάτηρ Μαργετακίου Βατιμπέλα» στην Εκατονταπυλιανή.

–1771. Ο οικονόμος Παροικιάς Πρωτόδικος αναφέρεται σε έγγραφο στις 30 Οκτωβρίου 1771.

–1777. Γεννιέται το 1777 ο Μιχαήλ Πρωτόδικος του Δημητρίου, σύζυγός του η Γιακουμίνα Χαμάρτου. Απέκτησαν τον Δημήτριο (1807) και τη Ζαμπιώ (1808).

–1803. Το 1803 γεννιέται ο Δημήτριος Πρωτόδικος, αγωνιστής του 1821, πατέρας του σοφού φιλόλογου Ιωάννη Πρωτόδικου. Σύζυγος του η Ειρήνη και τέκνα τους ο Ιωάννης (1835), ο Μιχαήλ (1836) και η Καλυψώ (1838).

–1805. Στο δημοτολόγιο της κοινότητας Παροικιάς αναγράφεται ο Πρωτόδικο … το 1805.

–1807. Γεννιέται το 1807 ο Δημήτριος Πρωτόδικος του Μιχαήλ και της Γιακουμίνας. Σύζυγός του η Ειρήνη. Τέκνα τους ο Μιχάλης (1836).

–1808. Γεννιέται το 1808 η Ζαμπιώ Πρωτόδικου του Μιχαήλ και της Γιακουμίνας. Σύζυγός της ο Δημήτριος Γ. Αυλήτης (1802). Τέκνα τους ο Γεώργιος (1830), ο Μιχαήλ (1834), ο Αντώνης (1838) ο Ιωάννης (1846), η Γιακουμίνα (1848) και η Μαρουσώ (1850).

–1812. Ο παππούς του Ιωάννη Δημ. Πρωτόδικου (βλέπε αγωνιστής 1821), ο Μιχελάκης Πρωτόδικος αναφέρεται σε έγγραφο Παροικιάς, 10 Αυγούστου του 1812 εκτός από Δημήτριο είχε και τρείς κόρες: την Κυριακούλα (σύζυγος της ο Π. Βαλσαμάκης), τη Ζαμπγιώ (σύζυγός της ο Δημήτριος Αυλήτης) και την Αναστασουλιώ σε έγγραφα. 3 Μαρτίου 1831 (ΓΑΚ, 219, 212 r-v).

–1818. Κατάλογος Παροικιά 22 Μαΐου 1818 "χωράφι Κουλούρι σύμπλιος οικονόμου Πρωτόδικος.

–1818. Στις 24 Μαΐου 1818 αναφέρεται ο οικονόμος Παροικιάς Πρωτόδικος στον Κατάλογο ακινήτων της Ευαγγελίστριας.

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Νικόλαος Αντ. Πρωτόδικος. Είχε τιμηθεί με αριστείο ανδρείας.

–1821. Ο Ιωάννης Πρωτόδικος, καθηγητής της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης το 1821.

–1822. Σε έγγραφο των Παριανών στους Υδραίους στις 13 Απριλίου 1822 αναφέρεται ο Αντώνιος Πρωτόδικος από την Παροικιά.

–1825. Σε αποδεικτικό έγγραφο στις 30 Δεκεμβρίου 1825 αναφέρεται ο Αντώνης Πρωτόδικος.

–1825. Ο Παριανός αγωνιστής του 1821 Νικ. Αντ. Πρωτόδικος έφυγε στις 20 Αυγούστου 1825 από Πάρο για Ναύπλιο να συμμετάσχει στις μάχες.

–1827. Σε προικοσύμφωνο του Νικολάου Σφορώνου Νικολούδη και Μαργετάκης Πρωτόδικου (Παροικία 8 Οκτ. 1827) «έτι το χωράφι της Φλόγας έχει την εκκλησίαν μέσα του Αγίου Ιωάννου πλησίον οι ίδιοι και ο Δημητράκης Χαμάρτος» «Ο Αντωνάκης Πρωτόδικος και η σύζυγός του Μαρινάκη προσφέρουν στην κόρη τους δύο αγίας εικόνας εις σκέπην και βοήθειάν των, την Παναγίαν Φεβρουαριώτισσαν και τον Άγιον Βασίλειον. Ο Σβορώνος Νικολούδης δεν προσφέρει εικόνες» (ΓΑΚ, 218, 175-176).

–1834. Το 1813 γεννήθηκε ο Μιχαήλ Ζησιμόπουλος, το 1834 νυμφεύεται τη Καλλίτζα ή Καλλιτσώ, κόρη του Αντωνίου Νικ. Πρωτόδικου και της Μαρίνας Αντ. Χαμάρτου, με την οποία απέκτησαν το μοναχοπαίδι τους, τον Κωνσταντίνο (Κωνσταντή) το 1838.

–1835. Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Ιωάννης Δ. Πρωτόδικος και ο Μιχαήλ Δ. Πρωτόδικος.

–1835. Γεννιέται το 1835 ο γνωστός, διαπρεπής Παριανός φιλόλογος Ιωάννης Πρωτόδικος (1835-1905) του Δημητρίου και της Ειρήνης. Έγραψε στα «ιδιωτικά της νεωτέρας ελληνικής γλώσσας» εν Σμύρνη 1866. Ο Ιωάννης Δ. Πρωτόδικος (1838-1905), ήταν σπουδαίου φιλόλογου, συγγραφέα, καθηγητή της Σχολής Ευελπίδων και της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης (Παριανά Σεπτ 1985).

–1836. Γεννιέται το 1836 ο Μιχαήλ Πρωτόδικος του Δημητρίου (1807) και της Ειρήνης. Είχε παντρευτεί την Βικτωρία Α. Δελαγραμμάτη και απέκτησαν τον Δημήτρη (1865), την Φοινικώ (1867) ήταν η σύζυγος του Αλέξανδρου Μαυρογένη και την Ειρήνη.

–1838. Γεννιέται το 1838 η Καλυψώ Πρωτόδικου του Δημητρίου και της Ειρήνης.

–1840. Στο υπέρθυρο εσωτερική πόρτα στο αρχοντικό Δημητρίου Πρωτόδικου, σήμερα Κατρή, έχει την επιγραφή «ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΣ 1840».

–1843. Στις 16  Οκτωβρίου 1843 η συνέλευση των εκλογέων διελύθη λόγο μη παρουσίας του δημάρχου Πάρου Καμπάνη. Η συνέλευση προσκάλεσε εγγράφως τον Δήμαρχο να παρευρεθεί την επομένη.

Ο δήμαρχος Πάρου Θ. Καμπάνης και ο γραμματέας Χαμάρτος πραγματοποιούν συνέλευση προς εκλογήν πληρεξουσίων και υπογράφουν το σχετικό έγγραφο στο οποίο αναφέρουν τους κατά τη γνώμη τους, νόμιμους εκλογείς:

Παροικιά: Φρ. Κρ. Μαύρος, Δημήτριος Δελαγγραμάτης, Γεώργιος Μαύρος, Ιωάννης Δελαγραμμάτης, Αντώνιθος Δελαγραμμάτης, Δημήτριος Πρωτόδικος.

Ωλίαρος: Αναγνώστης Τριαντάφυλλος, Βασίλειος Φαρούπος.

Στην Νάουσα, στα Μάρμαρα, στον Κώστο, Τσιπίδο και Δραγουλά, αναγνωρίζει τους ίδιους με την αντιπολίτευση. Για τους εκλογείς των Λευκών αναφέρει: «εκλεγχθέντες οχλαγωγικώς εν απουσία του ειδικού παρέδρου προσβληθέντος και αποχωρήσαντος και ξυλοκοπηθέντος των πολιτών»! Πάντως ο πάρεδρος Λευκών Κ. Χανιώτης, υπογράφει το έγγραφο των αποτελεσμάτων την 8/10.

Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται πως εξελέχθησαν πληρεξούσιοι οι Φραγκίσκος Κρ. Μαύρος και Δ. Δημητρακόπουλος. Δηλαδή όλη η φασαρία έγινε για να εκλεγεί ο Φρ. Μαύρος στην θέση του Ζ. Μάτσα Μαυρογένη!

–1865. Γεννιέται το 1865 ο Δημήτριος Πρωτόδικος του Μιχαήλ και της Βικτωρίας. Σύζυγός του η Σοφία Νικηφόρου, τέκνο τους ο Μιχαήλ (1905).

–1867. Γεννιέται το 1867 η Φοινικώ Πρωτόδικου του Μιχαήλ και της Βικτωρίας. Σύζυγός της ο Αλέξανδρος Μαυρογένης, έκαναν τέσσερα παιδιά. Τον Πέτρο, τον Μιχαήλ την Βικτωρία και την Ειρήνη σύζ. Κωνσταντίνος Ι. Ρούσσος.

–1873. Σε έγγραφα που αφορούν δοσοληψίες στις 26 Ιανουαρίου 1873 αναφέρεται ο μάρτυς Νικόλαος Φ. Καμπάνης πρώην ειρηνοδίκης, ο υποδηματοποιός Εμμανουήλ Ρίτζος και η δημοδιδάσκαλος Μαρουσώ Περαντινού. Ο Γεώργιος Μουρλάς και ο Γεώργιος Σκούφος με κτήματα στην Πούντα (Αντιπάρου), ο Σπυρίδων Μαύρος, Θεόδωρος Καμπάνης και Γεώργιος Γράβαρης με κτήματα στην περιοχή Βολάδα ή Κάτω Κήπος. Ο Μιχαήλ Πρωτόδικος, η Παρασκευή Πέτρου Λάζαρη, ο Κωνσταντίνος Πατέλης και ο Αντώνιος Καλακώνας με κτήματα στην θέση Καβάκι. Οι κληρονόμοι Αριστοτέλη Κυπριανού και η Καλίτζα Μιχαήλ Ζησιμοπούλου.

–1878. Αφιερωτής σε εικόνα στο ναό του Προφήτη Ηλία στα Θολάκια Παροικιάς «Εζωγραφίσθη η παρούσα εικών τη επιμελεία και συνεργία Μιχαήλ Δ. Πρωτοδίκου, αωοη (=1878).

–1903. Στα 1903 έχουμε τις εκλογές για την ανάδειξη Δημάρχων, Δημαρχικών παρέδρων και Δημοτικών Συμβούλων.

Για την υποψηφιότητα ως Δημαρχιακού Παρέδρου στην Παροικιά, η εφημερίδα «Αιγαίον» γράφει στις 30 Αυγούστου 1903:  Δημαρχικοί άρεδροι εξελέγησαν στην Παροικιά ο Νικηφόρος Κυπραίος, ο Αλέξανδρος Μαυρογένης και ο Ανδρέας Γ. Παπακωνσταντίνου και Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Πάρου (Παροικιάς) οι: Κων. Ν. Κονδύλης, Στυλ. Ξ. Καμπάνης, Δ. Μαύρος, Δ. Αργυρόπουλος, Ανδρ. Ψαράκης, Ανδρ. Βαρούχας, Νικ. Βάλληνδρας, Ιωάν. Δ. Βιάζης, Ιωάν. Νικηφόρος, Δημήτρης Πρωτόδικος, Λεων. Βενιέρης, Στ. Μαύρος.

–1903. Τον Σεπτέμβριο του 1903 ο καθηγητής Ιωάννης Πρωτόδικος διορίζεται στην Αθήνα, όπου θα πεθάνει δύο χρόνια αργότερα σε ηλικία εξήντα επτά ετών.

–1904. Το 1904 ετελέσθησαν οι γάμοι του Δημητρίου Μ. Πρωτοδίκου, κτηματία, και της Σοφίας Α. Νικηφόρου. Τους νυφικούς στεφάνους αντήλαξαν ο ιατρός Βιάζης και η Ειρήνη Ν. Κρίσπη (Αιγαίων φ. 130, 10 Απρ. 1904).

–1905. Ο Ιωάννης Δημ. Πρωτόδικος, γιός του αγωνιστή του 21, καθηγητής των Ελληνικών γραμμάτων σπούδασε στην Γερμανία. Εξέδωσε άπειρα συγγράμματα και μονογραφία ιστορικά. Επι πολλά χρόνια χρημάτισε καθηγητής της Στρατιωτικής Σχολής των Ευελπιδων και της Ευαγγελικής Σχολής στην Σμύρνη. Ήταν γιος του Δημητρίου Πρωτόδικου, ο οποίος είχε τιμηθεί για τον ιερό αγώνα του με παράσημο ανδρείας. Πέθανε στην Αθήνα το 1905.

–1905. Το 1905 γεννιέται ο Πρωτόδικος Μιχαήλ του Δημητρίου και της Σοφίας, κτηματίας κάτοικος Παροικιάς. Σύζυγός του η Πηνελόπη Δ. Αργυροπούλου και τέκνα τους η Σοφία συζ. Ανάργυρου τσιγκινάρη και η Δέσποινα.

–1931. Σε ομαδική φωτογράφιση στην Παροικιά, την Πρωτομαγιά του 1931, διακρίνεται ο Μιχάλης Πρωτόδικος.

–1936. Στην Α’ Παγκυκλαδική Έκθεση Σύρου αγροτικών, πτηνοτροφικών και βιομηχανικών προϊόντων στις 16-23 Αυγούστου 1936 αναφέρεται το μέλος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Πάρου Πρωτόδικος Μιχαήλ.

–1940. Σε φωτογραφεία στην Παροικιά του 1940, διακρίνεται ο Μιχάλης Πρωτόδικος.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Πρωτόδικος Μιχαήλ του Δημητρίου κτηματίας κάτοικος Παροικιάς.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΑΡΟΙΚΙΑ: Εψήφισαν εν όλω έγκυρα ψηφοδέλτια 1152 Έλαβον:

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΛΑΟΣ – ΕΡΓΑ» 625.

Σταυρούς κατά σειράν προτιμήσεως: Αντ. Οικονόμου 586, Ιωαν. Φραγκούλης 584, Παν. Γ. Κρητικός 375, Ιωάν. Μεν. Μαύρης 229, Γεώργιος Σπ. Δαφερέρας 222, Μιχ. Γ. Κανδεράκης 173, Ιωάννης Α. Μπουρέλης 168, Β. Μεσολογγίτης 139, Χρυς. Σαρρής 136 και Δημ. Ν. Μαύρης 119.

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΠΡΟΟΔΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» 526.

Σταυρούς κατά σειράν προτιμήσεως: Ανδρέας Αυλήτης 387, Βαπτιστής Μάτσας 377, Μιχ. Δ. Πρωτόδικος 274, Γρ. Γ. Γράβαρης 272, Βας. Δ. Φωκιανός 237, Κ. Χαρατσάρης 189, Μιχ. Π. Ραγκούσης 162 κλπ.

Οι δύο πρώτοι έρχονται εκ της μειοψηφίας επειδή όμως δεν αποδέχονται, θα εισέλθουν οι δύο επόμενοι, ήτοι ο Μιχ. Πρωτόδικος και ο Γρηγόριος Γράβαρης.

–1961. Σε αποκριάτικη φωτογραφεία του 1961 στην Παροικιά, διακρίνονται οι μικρές, Σοφία Πρωτόδικου – Τσιγκινάρη και Δέσποινα Πρωτόδικου.

 

–Πρωτόκολος:

–1827. Ποσότης των χρεών του χωριού Μαρμάρων τα οποία χρεωστούνται με ομολογίας εις την Επανάστασην το 1827: Αυγούστου 14.

Εις Πετράκην Μ. Μαυρογένην γρ. 5425.

Μάρκου Μάτσα Μαυρογένους η από της 700: έμηναν 500γρ.

Κωνσταντή Γεμελιάρη γρ. 500

Μακαρίου Αγούρου γρ. 514

Γεωργίου Γαϊτάνου γρ. 1440

Ιωάννου Καντιώτου 67

Κωνσταντίνου Συφάκη 311

Άνευ ομολογίας Ιωάννου Πρωτοκόλου γρ.50

Τα όσα έχει να λάβη ο επίτροπος του ιδίου χωριού Μανουήλ Παπαδόπουλος γρ.250

Το Μερικόν χρέος του Κοινού του χωριού Μαρμάρων γρ. 8600:100

 

–Πρωτολάος: Ίσως παραφθορά του Πρωτολάτης

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος πηγαδάς Δημήτριος Πρωτολάος και ο 42χρονος κτηματίας Νικόλαος Πρωτολάος.

–Πρωτολάτης: Το επώνυμο προέρχεται από το μεσαιωνικό πρωτελάτης (πρώτος + ελαύνω=κινώ), αυτός που παίρνει πρωτοβουλίες, γενικότερα ο ηγέτης, ο αρχηγός.  Μονοκλαδική προσφυγική οικογένεια από την Μικρά Ασία.

–1862. Το 1862 γεννιέται ο Πρωτολάτης Ιάκωβος του Μιχαήλ γεωργός κάτοικος Παροικιάς. Απεβίωσε το 1949.

–1872. Στις 12 Νοεμβρίου 1872 ο 25χρονος εργάτης από την Πάρο Ιωάννης Πρωτολάτης του Διονύση και της Βασιλικής, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Θήρα Μαριγώ Ευδαίμονος, του Γρηγορίου και της Ανέζας.

–1891. Το 1891 γεννιέται ο Πρωτολάτης Στέφανος του Ιάκωβου αγωγεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1892. Εγγραφή στα μητρώα Παροικιάς το 1892.

–1894. Το 1894 γεννιέται ο Πρωτολάτης Γρηγόριος του Ιάκωβου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1896. Το 1896 γεννιέται ο Πρωτολάτης Μιχαήλ του Σπύρου κηπουρός κάτοικος Παροικιάς.

–1898. Το 1898 γεννιέται ο Πρωτολάτης Αθανάσιος του Ιάκωβου παντοπώλης κάτοικος Παροικιάς.

–1902. Πρωτολάτη Ευγενία, όνομα συζύγου: Αθανάσιος, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Β. Πρινέας. Έτος γέννησης: 1902. Επάγγελμα: οικοκυρά.

–1902. Το 1902 γεννιέται ο Πρωτολάτης Μιχαήλ του Ιάκωβου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1922. 1922. Το 1922 γεννιέται ο Πρωτολάτης Ιωάννης του Μιχαήλ εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Πρωτολάτης Ιάκωβος του Αθανασίου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1925. Το 1925 γεννιέται η Πρωτολάτη Βασιλεία του Στέφανου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Πρωτολάτης Ιάκωβος του Γρηγορίου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1931. Το 1931 γεννιέται ο Πρωτολάτης Ιάκωβος του Μιχαήλ ξυλουργός κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1931. Το 1931 γεννιέται η Πρωτολάτη Ειρήνη του Στέφανου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1933. Το 1933 γεννιέται ο Πρωτολάτης Νικόλαος του Μιχαήλ εργατικός κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1939. Το 1939 γεννιέται ο Πρωτολάτης Στυλιανός του Αθανασίου παντοπώλης κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1950. Στον εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Παροικιάς στις 17 Μαΐου 1950 είναι εγγεγραμμένη η Πρωτολάτη Ευγενία (γεν. 1902), όνομα συζύγου Αθανάσιος, όνομα πατρός Β. Πρινέας.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Πρωτολάτη Αννέζα όνομα συζύγου Μιχαήλ, το γένος Γεράσιμος Κωβαίος.

–1963. Γρηγορία Ιακώβου Πρωτολάτη (γεν. 1963), διετέλεσε έπαρχος Πάρου.

–1965. Σε φωτογραφεία από παιδικό πάρτι, σε σπίτι της Παροικιάς το 1965, διακρίνεται ο μικρή Άννα Πρωτολάτη.

–1970. Σε φωτογραφεία του 1970 στην Παροικιά διακρίνεται η Γρηγορία Πρωτολάτη με τον πατέρα της Ιάκωβο.

–2009. Γρηγορία Ιακώβου Πρωτολάτη, διατέλεσε Έπαρχος Πάρου Αντιπάρου το 2009.

 

–Πρωτονοτάρης ή Πρωτονοτάριος ή Πρωτονετάρης: Βυζαντινό παρωνυμικό / επαγγελματικό επώνυμο. Ο πρώτος νοτάριος, ο αρχισυμβολαιογράφος. Ο Πρωτονοτάριος Τζουάνες, καντζελλάριος Παροικιάς υπήρξε ο τέταρτος, μετά τους Γιωργάκη Κονδύλη, ιατρό, Νικόλαο Τζανή Μαυρογένη, βοεβόδα και δραγουμάνο του Οθωμανικού Στόλου και Πετράκη Τζανή Μαυρογένη, μεγαλοκτηματίας του 18^ου αιώνα (1730 κέξ.). Διέθετε 33 χωράφια, 9 αμπέλια, 2 λιβάδια και ένα αμπελόκηπο, δηλαδή συνολικά 45 αγροτικά ακίνητα. Γνωστό σήμερα στη Νάξο ως Πρωτονοτάριος. Ο τελευταίος Πρωτονοτάριος Ιωάννης πιθανόν είναι εγγονός του Τζουάνε Πρωτονοτάριου και γιός του Γεωργίου Πρωτονοτάριου, αμφοτέρων διατελεσάντων καντζελλαρίων της Παροικιάς.

–1710. Χωράφι στον Λούρο σύμπλιος Τζουάννες Πρωτονοτάρης. Και χωράφι στο Μάρμαρο σύμπλιος Πρωτονοτάρης.

–1710. Χωράφι στα Κλήματα σύμπλιος Πρωτονοτάρης από τον παπά Δαμασκηνό.

–1716. Ο Τζουάνες Πρωτονοτάρης υπογράφει έγγραφο Παροικιάς στις 14 Ιανουαρίου 1716.

–1723. Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 30 Ιανουαρίου 1723 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυρείται ο Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1724. Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για την διατίμηση των προϊόντων και την απογραφή της κτηματικής περιουσίας όλων των κατοίκων. Κατά τη Γενική Συνέλευση της 13 Δεκεμβρίου 1724, αναφέρεται ο καγκελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1724.  πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 13 Δεκεμβρίου 1724 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυρείται ο Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1730. Χωράφια φυτειά… σύμπλιος Πρωτονοτάρης από τον Ταξιάρχη.

–1730. Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου του κοινού της Παροικιάς στην Κωνσταντινούπολης στις 28 Ιανουαρίου 1730 μαρτυρείται ο καγκελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1730. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 12 Νοεμβρίου 1730, αναφέρεται ο καντζελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1730. Σε πρακτικό πωλήσεως του φόρου της δεκάτης του κοινού Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, της 26 Ιουλίου 1730 μαρτυρείται ο Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1731. Σε δημόσιο πλειστηριασμό του κοινού της Παροικιάς, σε πρακτικό Γενικής Συνέλευσης της 1 Μαρτίου 1731 μαρτυρείται ο καγκελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1731. Σε κληρονομικό δικαίωμα των συζύγων αναφέρεται στις 21 Μαρτίου 1731 διαιτητική απόφαση εις διαφορά του παπα Δημήτρη Βιτζαρά με τον Κοντίλη Θεοτόκη. Βεβαιώνει ο Τζουάνες Πρωτονοτάρης καντζελάριος.

–1732. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1732, αναφέρεται ο καντζελάρης Παροικιάς Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1733. Σε ανάθεση εισπράξεως φορολογίας του κοινού Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, της 27 Απριλίου 1733, αναθέτει στον Ιωάννη Ντουδέσκο την είσπραξη των φόρων. Ο καγκελάριος Παροικιάς Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1733. Ο Καντζελάρης Τζουάνες Πρωτονοτάρης υπογράφει και βεβαιώνει έγγραφο στις 13 Οκτωβρίου 1733.

–1733. Σε έγγραφο Παροικιάς για μαρτυρία του θανάτου του Δοτόρε Κοντίλλη Κ. Γεωργίου αναφέρεται στις 25 Οκτωβρίου 1733 ο μάρτυς Τζουάνες Πρωτονοτάριος.

–1734. Στις 24 Φεβρουαρίου 1734, οι προεστοί και επίτροποι του κοινού Παροικιάς Πάρου, με συστατικό γράμμα βεβαιώνουν ότι ο κάτοικος του νησιού τους, γαλλικής καταγωγής, Γιόζε Ντάλες, δια της βίας και παρά τη θέλησή του συνεργάστηκε με ξένους πειρατές, ένας εκ αυτών είναι ο Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1734. Ο ιδιοκτησία του ιερέως, σκευοφύλακος Ντε Φεράρη. Στο προικοσύμφωνο Παροικιάς 8 Ιουλίου 1734 αναφέρεται ο Καντζελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1734. Προικοσύμφωνο του Νικολού ιού του κυρ Μιχάλη Καμπούρη με την θυγατέρα του Γιώργη Βλασταρη ονόματι Μαρία στην Παροικιά στις 13 Νοεμβρίου 1734. Γονικό σπίτι εις τοποθεσίαν Χάλαρα σιμπλιον Μόσκου Αντώνη Λεκατη, μαρτυρά ο καντζελάριος Τζούανες Πρωτονοτάρης.

–1736. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 22 Ιανουαρίου 1736, αναφέρεται ο κατζελάριος Τζοάνες Πρωτονοτάρης.

–1736. Πρόσκληση επαναπατρισμού κατοίκων Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση του κοινού Παροικιάς, της 24 Φεβρουαρίου 1736, υπογράφει και ο Καγκελάριος Τζοάνες Πρωτονοτάρης.

–1737. Προικοσύμφωνο του μαστρο Τζουάνε Βασιλάκη με την Ζαμπέτα θυγατήρ παπά Αντώνη Μουσούρη στην Παροικιά στις 3 Φεβρουαρίου 1737, χωράφι στον Έλυτα σιμπλιος Τζουάνες Πρωτονατάρης.

–1737. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς την 1η Μαρτίου 1737 αναφέρεται ο καγκελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1738. Σε προικοσύμφωνο Παροικίας στις 18 Φεβρ. 1738. Ο Γιώργος Χιωτάκης με την θυγατέρα Πασκάλη Σάντου, ονόματι Ανεζίνα, αναφέρεται ο καντζελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1738. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς τον Μάρτιο του 1738 αναφέρεται ο καγκελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1738. Σε προικοσύμφωνο Παροικίας στις 8 Απριλίου 1738, ο Μιχελέτος του Σπιρίδου με την κερα Νικολέττα θυγατέρα του Γεωργίου Σκιαδά, αναφέρεται ο καντζελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάριος.

–1738. Μαρτυρία υπερασπίσεως συμπατριώτη τους ιερέα Φραγκίσκου Νταβερόνα προς τον καπουδάν πασά (για αντίδραση στην συγκέντρωση της φορολογίας), κατά τη Γενική Συνέλευση από τα κοινά της Πάρου, της 16 Ιουλίου 1738, υπογράφει ο καγκελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1739. Πρακτικό εκλογών κατά την Γεν. Συνέλευση στις 30 Αυγούστου 1739 απεσταλμένου των κοινών της Πάρου στην Κωνσταντινούπολη, εκλέγουν τον Νικόλαο Μαυρογένη, προκειμένου να διαπραγματευθεί τα οικονομικά θέματα του νησιού. Αναφέρεται ο καγκελάριος Παροικιάς Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1740. Σε δημόσιο πλειστηριασμό του κοινού Παροικιάς στις 12 Απριλίου 1740, αναφέρεται ο καγκελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1741. Για την εκλογή απεσταλμένων στην Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Παροικιάς στη Γενική συνέλευση το 1741 αναφέρεται ο καγκελάριος Παροικιάς Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1743. Απόφαση για καθορισμό της φορολογίας κατοίκων της Πάρου στις 12 Απριλίου 1743, αναφέρετε ο καγκελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1744. Διαθήκη του ιερομονάχου Παρθένιου. Πάρος, 12 Νοεμβρίου 1744. Αναφέρεται ο «ευγενής αφέντης Πετράκης Μαυρογένης, ο Δημήτρης Πάσος, ο παπα Μιχαήλ Συρίγος, ο Φρανκεσκάκης Ντελαγραμμάτικας, ο αφέντης Τζαννάκης Καμπάνης, ο Κωσταντάκης Πιρόπουλος, ο παπα Αντώνιος Βιτζαράς, ο επίτροπος Παροικιάς Ιωάννης Χαμάρτος και ο καντζελλάριος Παροικιάς Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1745. Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για φορολογική μείωση σε συμπατριώτες τους, την 18 Οκτωβρίου 1745, υπογράφει και ο Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1746. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 22 Μαρτίου του 1746 αναφέρεται ο καγκελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1747. Στη διαθήκη του σακελίου Βιτζαρά ιερέως Κωνσταντίου στις 30 Μαρτίου 1747 υπογράφει ως μάρτυρας ο Τζουάννες Πρωτονοτάρης Καντζελλάριος.

–1749. Σε εκλογή απεσταλμένου για την Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 12 Οκτωβρίου 1749, μαρτυρείται ο Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1749. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού Παροικιάς στις 20 Νοεμβρίου 1749, αναγράφετε ο καγκελάριος Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1750. Σε Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου των επτά κοινών της Πάρου (Παροικιάς, Νάουσας, Κεφάλου, Τζιπίδου, Λευκών, Μαρμάρων, Δραγουλάς) στην Κωνσταντινούπολη της 23 Αυγούστου 1750, μαρτυρείται ο καγκελάριος Παροικιάς Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1751. Σε έγγραφο στις 4 Νοεμβρίου 1751 αναφέρεται ο Τζουάνες Πρωτονοτάρης Καντζελάριος.

–1751. Το 1751 απεβίωσε ο Τζουάνες Πρωτονοτάρης.

–1752. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 6 Σεπτεμβρίου 1752 μαρτυρείται ο Γεώργης Πρωτονοτάρης.

–1752. Οι επίτροποι των επτά κοινών της Πάρου στέλνουν επιστολή, στις 13 Σεπτεμβρίου 1752, στον Έλληνα δραγουμάνο Στέφανο Δημάκη, με την οποία ανακοινώνουν τα ονόματα της τριμελούς επιτροπής, προκειμένου να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη και ρυθμίσει τα οικονομικά προβλήματα του νησιού. Υπογράφει ο Γεώργιος Πρωτονοτάρης.

–1752. Το 1752, Το κοινό της Παροικιάς Πάρου, με γράμμα τους προς τους εγκατεστημένους στην Κωνσταντινούπολη συμπατριώτες τους, τους παρακαλούν να συνδράμουν και βοηθήσουν την εκεί απεσταλμένη τριμελή επιτροπή του νησιού τους, για να επιτύχουν μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων, εκ μέρους των οθωμανικών αρχών. Υπογράφουν… ο Γεώργιος Πρωτονοτάρης.

–1800. Πώληση χωραφιού. Πάρος εν τη Νάουσα 1800 Μαγίου 27. Την σήμερον διά του παρόντος μου δηλοποιώ εγώ ο υποκάτωθεν υπογεγραμμένος ότι πουλώ του ενδαισιμωτάτου αγίου σακελλαρίου Μοστράτου, ένα κομμάτι ξαμπέλισμα εις την Πηγάδα του Καγκιλιέρη πλησίον το αμπέλι του Αννακιού θυγατρός Γεωργίου Πρωτονεταρίου: διά γρόσια είκοσι: ήτοι: 20: καθώς το απόκοψιν ο Γιακουμάκης Βιτζαράς, τα οποία του τα εμλετρησεν εις χείρας σωστά και καλά μένοντας πληρωμένος και ευχαριστημένος και από την σήμερον του το απαραιτεί εις την εξουσίαν του να το κάνη ως θέλει και βούλεται ως ίδιος και καθολικός νοικοκύρης υποσχόμενος να το κουματιτέρη (;) εις παντοτεινό ποσέσιον και κόντρα του κάθε εναντίου: ο δε συγχύσας το παρόν να πέφτη είς … και κουντάνα της ευρισκομένης αυθεντίας, γρόσια πάλι είκοσι: και πάλιν το παρόν να έχη το κύρος και την ισχύν όθεν του δίνει την παρόν πουλησία βεβαιωμένη με την υπογραφήν μου εις ασφάλειαν. Φραντζέσκος Μαλατέστας βεβαιώνω το παρόν. Μανόλης Μαλατέστας γέγραφα το παρόν και μαρτυρώ.

–1808. Σε προικοσύμφωνο στις 1 Φεβρουαρίου 1808 αναφέρεται ο Ιωάννης Πρωτονοτάριος.

–1814. Στις 26 Απριλίου 1814 ο Επίτροπος Εκατονταπυλιανής Νικόλαος Μάτζας πωλεί  χέρσο χωράφι στο Μαράθι. Το πώλησε μαζί με τον Ιωάννη Πρωτονετάρη (Πρωτονοτάριο), στον οικονόμο Δαμία. Ασφαλώς εγγονός του Κατζελλάριου Τζουάνε Πρωτονοτάρη και γιός του Γεωργίου Πρωτονοτάρη.

–1817. Παροικιά της Πάρου 1817, Δεκεμβρίου 7. Εξόφληση χρέους. «Ενώπιον του κοινού καντζελλαρίου Πάρου Νικολάου Καλαβρού που συνέταξε το έγγραφο και των μαρτύρων Λεονάρδου Κονδύλη, που υπογράφει στο όνομα της πρωτοπρεσβυτέρας του Κεφάλου, του Ιωάννου Πρωτονετάρη που υπογράφει στο όνομα του Γεωργίου Τζαντουλή, του λογοθέτη Ιακώβου Παγκάλου, ταξιλδάρη, Πέτρου Μάτζα Μαυρογένη και Νικολάου Μάτζα, η πρωτοπαπαδιά του αειμνήστου πρωταπαπά Κεφάλου Νικολάου Τζαντουλή και ο ανδραδελφός της Γεώργιος Τζαντουλής. Κατά την σετέντζια που είχε συνταχθ’η στον Τζιπίδο, στις 9 Νοεμβρίου 1817, έλαβε η ρηθείσα κυρά πρωτοπαπαδιά τα γρόσια οκτακόσια και διά περισσοτέραν ευχαρίστησιν έλαβε και την οσπιστακίου ύλην».

 

–Πρωτοπαπαδάκης:

–1857. Στην «Εταιρία των Μαρμάρων της Πάρου» στο Μαράθι ένας εκ των διευθυντών του ο Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης.

–1964. Σε παιδικό καροτσάκι στον Πρόδρομο απεικονίζεται ο μικρός Γιώργος Πρωτοπαπαδάκης του Νικολάου?

–1965 Σε σχολική φώτο Προδρόμου του 1965 απεικονίζετε ο Δάσκαλος Νικόλαος Πρωτοπαπαδάκης.

–1971 Σε σχολική φώτο Προδρόμου του 1971 απεικονίζετε ο Δάσκαλος Νικόλαος Πρωτοπαπαδάκης.

 

–Πυλόστομος ή Πουλόστομος: Ανήκει στην κατηγορία των επωνύμων, παρωνύμιο- επάγγελμα. Στην Πάρο μαρτυρείται από τον 17ο αιώνα στην περιοχή του Παρασπόρου, Μερσίνι αλλά και στην Παροικιά. Σε έγραφα το επίθετο αναγράφετε και ως Παλόστομος και Πελόστομος, όμως η κανονική έκδοση του ονόματος είναι Πυλόστομος και οι πιθανές εκδοχές του είναι το πυλόστομος να σημαίνει αυτός που έχει μεγάλο στόμα σαν πύλη (πόρτα). Μεταφορικά ίσως υπονοεί και αυτόν που όταν το ανοίξει δεν το κλείνει με τίποτα. (πολυλογάς)

είτε ο αγγειοπλάστης είτε το καπέλο (στεφάνι καπέλου;).

–1830. Στο προικοσύμφωνο Ιωάννη Πουλόστομου και Παρασκευής Ζόμπα (Παροικιά, 31 Οκτωβρίου 1830) «η Αοστινιώ (και Αουστινιώ) γυναίκα του μακαρίτη Κωνσταντή Ζόμπα δίδουν στην κόρη τους δύο εικόνας την Δευτέραν Παρουσία και τον Άγιο Στελιανόν και ο Δημήτριος Μανόλη Πουλόστομος δίδει στον γιό του δύο εικόνες τα Εισόδια και τον Άγιον Ιωάννην τον Πρόδρομον με τούτο να κάμνει την αρτοκλασίαν των Εισοδίων κανονικώς» (ΓΑΚ, 219, αρ. 191, 104r).

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 75χρονος γεωργός Πουλόστομος Αθανάσιος, ο 41χρονος γεωργός Γεώργιος Πουλόστομος, ο 56χρονος Δημήτριος Πουλόστομος, ο 38χρονος γεωργός Ιωάννης Δ. Πουλόστομος και ο 47χρονος γεωργός Μάρκος Πουλόστομος.

–1893. Το 1893 γεννιέται ο Πυλόστομος Κωνσταντίνος του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1897. Το 1897 γεννιέται ο Πυλόστομος Παναγής του Ιωάννη γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1913. Το 1913 γεννιέται ο Πυλόστομος Λούις του Βασιλείου αλιεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1916. Στις 18 Σεπτεμβρίου 1916 ο 28χρονος θερμαστής από την Πάρο Ιωάννης Στέλλας του Εμμανουήλ και της Μαρίας Πυλόστομου [κάτοικοι Σύρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 25χρονη από την Σύρο Ευαγγελία Λίρα, του Αριστείδη, και της Μαρίας Τίγκα.

–1918. Στις 28 Ιανουαρίου 1918 ο 25χρονος θερμαστής από την Πάρο Γεώργιος Στέλλας του Εμμανουήλ [κάτοικος Πειραιά] και της Μαρίας Πυλόστομου [κάτοικος Πάρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 19χρονη από την Ίο Μαρία Χάρου, του Κυριάκου, και της Χρυσής.

–1919. Οπλίτης κατά την περίοδο 1919-1922 ο Πυλόστομος Δημήτριος.

–1924. Το 1924 γεννιέται η Πυλόστομου Κάντια του Κωνσταντίνου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Πυλόστομος Ιωάννης του Παναγιώτη επιπλοποιός κάτοικος Παροικιάς.

–1926. Το 1926 γεννιέται η Πυλόστομου Ελένη του Κωνσταντίνου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1929. Το 1929 γεννιέται η Πυλόστομου Αγγελική του Κωνσταντίνου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1931. Το 1931 γεννιέται η Πυλόστομου Κατίνα του Κωνσταντίνου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Πυλόστομου Στυλιανή, όνομα συζύγου Λούης όνομα πατρός Μ. Παπαδόπουλος.

 

–Πυργής: Πατριδωνυμικό επώνυμο. Πρόσφυγας, καταγωγή από το χωριό Πυργί της Χίου. (περίοδος 1822, καταστροφή της Χίου).

–1823. Σε έγγραφο του χωριού Κεφάλου (Μάρμαρα) προς τον υπουργό της θρησκείας σχετικά με τον Άγιο Αντώνιο «Ελάβομεν την διαταγήν του Ιερού Υπουργείου της θρησκείας διορίζουσαν τον Κύριον Στέφανον Μαυρογένην προστάτην του μεγάλου Αντωνίου και τον κύριον Αθανάσιον Ιεροκήρυκα, ηγούμενον τούτου διά να συνάγουσιν όλα τα εισοδήματα και να υποσυρθή εις τα ίδια ο σκευοφύλαξ των χωριών Κεφάλου όστις πρότερον εδιωρίσθη ηγούμενος τούτου παρά του αυτού Ιερού υπουργείου βλέπομεν ότι το υπουργείον της θρησκείας ενασχολούμενον εις αναγκαιοτέρας υποθέσεις δεν δύναται να εξετάση ακριβώς την αλήθειαν. Η Κυρία Μαδώ του Μαυρογένη διά αναφοράς της ηπάτησε το υπουργείον τούτο λέγουσα ότι είναι κτήμα πατρικόν της εις τα συγκίλια τούτου με το από ΄κτήμα πατρικόν της είς της κοινότητος τούτο το μοναστήριον πρό χρόνων το εκαταξουσίαζεν δυναστικώς η Δόμνα του Μαυρογένους, ως εκ τούτου εφαντάζετο η απόγονος της ότι είναι κτήμα πατρικόν των ημείς λοιπόν, σεβασμιώτατε, δεν ημπορούμεν να αποχωρίσωμεν το δίκαιον της κοινότητος αλλά θέλουμεν να δικαιολογηθούμεν προς το Ιερόν τούτο υπουργείον καθώς και ο ίδιος παραστάτης μας θέλει σας πληροφορήσει όλην την αλήθειαν δια να μην απατάται και διατάττει τοιαύτας επιταγάς παρακαλούμεν λοιπόν να μη νομίσητε τούτο μας το φέρσιμον απείθειαν προς την σεβαστήν διοίκησιν μένομεν με όλον το σέβας. Τη 20 Οκτωβρίου 1823 των χωρίων Κεφάλου. Υπογράφει ο κάτοικος Μαρμάρων Πέτρος Πυργής κ.α. (Τ.Σ. ΠΑΡΟΣ ΜΑΡΜΑΡΑ 1820) (Γ.Α.Κ.).

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Πέτρος Πυργής από τα χωριά του Κεφάλου.

–1846. Πιστοποιητικό που συνέταξαν οι κάτοικοι του Δήμου Μαρπήσσης για να βεβαιώσουν τη συμμετοχή του συγχωριανού τους Γεωργίου Φωκιανού στον αγώνα του 1821 όπου το 1826 χρημάτισε κατά του Ιμπραΐμ στην πολιορκία της Τριπολιτσάς υπο τις οδηγίες του Δημητρίου Σάλα. Ένας από τους υπογράφοντες συγχωριανούς του στις 20 Μαΐου 1846 στην Μάρπησσα ήταν και ο Πυργής Πέτρος.

–1843. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Επαμεινώνδας Πέτρου Πιργής (γεν. 1843), ετών 60, κτηματίας, έγγαμος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 45χρονος κτηματίας Πέτρος Πυργής.

–1853. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Φλωρέζα Επαμεινώνδα Πιργή (γεν. 1853), ετών 50, οικιακά, έγγαμος.

–1862. Απόφαση αριθ,1, της 31^ης Ιανουαρίου του 1862 του Δημοτικού Συμβουλίου Μάρπησσας. «Εγκρίνει επ’ ονόματι του τελευταίου πλειοδότου Ν. Εμμ. Αρκά του Δημοτικού επί του ελαίου φόρου δια δραχμάς εβδομήκοντα. Η παρούσα κοινοποιηθήσεται όπου δέον εν τω Δημοκαταστήματι την 31 Ιανουαρίου 1862. Το Δημ. Συμβούλιο ο Πρόδρος Γεώργιος Χ. Χανιώτης, Κ. Αρκάς, Β. Χανιώτης, Ιωάννης Ν. Κονταράτος, Πέτρος Πυργής, Εμμ. Μ. Βαλσαμής, Εμμ. Ν. Αρκάς, Γεώργιος Εμ. Δελαγραμμάτης.

–1865. Απόφαση 3^η της 13^ης Ιουνίου 1865, του Δημοτικού Συμβουλίου Μάρπησσας. Το Δημοτικό Συμβούλιο. (Αφορά στη μεταφορά στον προϋπολογισμό του δήμου, του τρέχοντος έτους.

Ο Δημαρχεύων Ιωάννης Ν. Ρούσσος. Το Δημοτικό Συμβούλειον, ο Προεδρεύων, Εμμ. Ν. Αρκάς, Ν.Μ. Ρούσσος, Ι. Οικονομίδης, Εμμ. Μ. Βαλσαμής, Πέτρος Πυργής, Π.Ι. Χανιώτης, Ν.μ. Ρούσσος, Κ. Αρκάς, Ιωάννης Ν. Κονταράτος.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Πυργής Νικήτας του Πέτρου 24 ετών έμπορος. Όπως και ο Επαμεινώνδας Πυργής του Πέτρου 37 ετών έμπορος.

–1875. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Επαμεινώνδα Πιργής (γεν. 1875), ετών 28, ιατρός, άγαμος.

–1877. Το 1877 γεννιέται ο ιατρός Πυργής Εμμανουήλ του Επαμεινώνδα στα Μάρμαρα.

–1885. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Επαμεινώνδα Πιργή (γεν. 1885), ετών 18, οικιακά, άγαμος.

–1888. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Φιλοθέη Επαμεινώνδα Πιργή (γεν. 1888), ετών 15, οικιακά, άγαμος.

–1890. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Καλυψώ Επαμεινώνδα Πιργή (γεν. 1890), ετών 13, οικιακά, άγαμος.

–1893. Το 1893 γεννιέται ο Πυργής Σπύρος του Νικήτα ράπτης κάτοικος Παροικιάς.

–1893. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Επαμεινώνδα Πιργής (γεν. 1893), ετών 10, μαθητής, άγαμος.

–1899. Το 1899 γεννιέται Πυργή Μαρία του Πέτρου.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Επαμεινώνδα Πιργής, ετών 22, άγαμος.

–1911. Στις Λεύκες σώζεται παλαιό σπίτι που ανήκει στη Μαρία του Πυργή. Στη Μάρπησσα το 1911 ήταν ιατρός ο Εμμανουήλ Επαμ. Πυργής.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Πυργής Επαμεινώνδας του Πέτρου, εργάτης, κάτοικος Δήμου Μαρπήσσης.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Πυργής Νικήτας του Σπύρου εφαρμοστής κάτοικος Παροικιάς.

–1930. Σε φωτογραφία του Δημοτικού Σχολείου Παροικίας το 1930, διακρίνεται η Ασπασία Πυργή.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Πυργής Αντώνιος του Πέτρου ναυτικός κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1930. Το 1930 γεννιέται ο Εμμανουήλ Πυργής του Πέτρου υποδηματοποιός.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 69χρονος κάτοικος Νάουσας, Πυργής Εμμανουήλ του Επαμεινώνδα, ιατρός και ο 51χρονος Πυργής Πέτρος του Επαμεινώνδα γεωργός.

–1950. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 19 Αυγούστου 1950, υπάρχει εγγεγραμμένη η Πυργή Κυριακή, όνομα συζύγου Εμμανουήλ, όνομα πατέρα Αναστάσιος Κάπαρης.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Πυργή Παρασκευή του Σπύρου.

–1980. Ιωάννης Επαμεινώνδα Πυργής, 1980. Μαραγκός από τα Μάρμαρα 

 

–Πώλος ή Πόλος: Η προέλευση του επωνύμου είναι από το αρχαίο πώλος που σημαίνει πουλάρι και κατά άλλους από το βεν. Βαφτιστικό polo που σημαίνει ο Παύλος. Σύμφωνα με την οικογενειακή μαρτυρία η οικογένεια έχει καταγωγή από το Κρητικό Πολάκης.

Στην Κρήτη οικ. Πόλος στην Σητεία, Πόλης στο Ηράκλειο, Πολάκης στην Σητεία, Κρυά Σητείας και Σφακιά, Αλίκαμπος, Κίσσαμος Χανίων, Πολλάκης Κουνάβοι Πεδινού, Βρύσες, Πολάκης – Πολιουδάκης Ηράκλειο, Μυλοπόταμος, Χανιά κ.α.

Ιταλικά επώνυμα Paoli, Poli, Polo, Poletti, Polacci.

Σε έγγραφα Κρήτης αναφέρονται οι Petrus Paulo που υπογράφει ως Pietro Polo κάτοικος Χάνδακα 1271. Jacobus Paulo hab. In casali de Panea 1279, Piero Polo σε έγγραφα του 1301 και 1302 κάτοικος Χάνδακα. Μανέας Πόλος, 1538. Polo Polin στους Nobili Veneti του Χάνδακα se ;eggr. toy 1571. Πώλος Πωλόπουλος καπετάνιος στα Σφακιά σε έγγραφο του 1594. Καπετάν Πόλος σε τούρκικο έγγραφο Κρήτης του 1672 κ.α.

–1827. Σε διανομή κληρονομιάς της 8 Μαρτίου 1827 αναφέρεται ο Μανώλης Πόλος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 41χρονος γεωργός Γεώργιος Πώλος.

–1876. Το 1876 γεννιέται ο Πώλος Μιχαήλ του Κωνσταντίνου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1903. Το 1903 γεννιέται ο Πώλος Φραγκίσκος του Κωνσταντίνου αρτοποιός κάτοικος Παροικιάς.

–1907. Το 1907 γεννιέται ο Πώλος Φίλιππος του Κωνσταντίνου αρτοποιός κάτοικος Παροικιάς.

–1907. Το 1907 γεννιέται η Πώλου Παρασκευή του Φραγκίσκος, μετέπειτα σύζυγος του Άγγελου Περιπάνου κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1908. Το 1908 γεννιέται ο Πώλος Αντώνιος του Μιχαήλ εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1911. Το 1911 γεννιέται ο Πώλος Νικόλαος του Μιχαήλ εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1912. Το 1912 γεννιέται ο Πώλος Νικόλαος του Κωνσταντίνου κτίστης κάτοικος Παροικιάς.

–1919. Οπλίτης κατά την περίοδο 1919-1922 ο Πώλος Γεώργιος.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένα του παιδιά του Κωνσταντίνου και Μιχαήλ Πώλου, Μιχαήλ, Φραγκίσκος, Φίλιππος, Νικόλαος και Αντώνιος, Νικόλαος κάτοικοι Παροικιάς.

–1953. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Κωβαίου Αθηνά το γένος Μ. Πώλου, όνομα συζύγου Γεώργιος κάτοικος Παροικιάς.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Πώλου Μαρία όνομα συζύγου Αντώνιος, το γένος Ιωάννη Μαραμά.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Μαύρου Παναγιώτα, όνομα συζύγου Νικόλαος όνομα πατρός Κωνσταντίνος Πώλος.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Πώλου Ζαμπέτα, όνομα συζύγου Νικόλαος όνομα πατρός Μπατίστας Μαλατέστας.

–1960. Σε ομαδική φωτογράφιση της ποδοσφαιρικής ομάδας της Πάρου  τον Αύγουστο του 1960 στην Παροικιά διακρίνεται ο ποδοσφεριστής Πώλος Μιχάλης.

–1970. Δέσποινα Πώλου το γένος Καστρουνή σε έγγραφο του 1970. Σημαντική η κοινωνική της προσφορά.

–1980. Πώλος Μιχαήλ του Νικολάου, Τουριστικό γραφείο στην Παροικιά από το 1980.

 

 

P

 

–Placide de Reims: Καπουκίνος μοναχός. Γνωστός και ως Πλακίδας. Ο π. Πλακίδας είχε πρωταγωνιστήσει στην ίδρυση της μονής Καπουκίνων, το σημερινό Φραγκομονάστηρο στην Παροικιά.

–1675. Καπουκίνος Μοναχός Πλακίδας ή Πλασίντ στη Νάουσα το 1675.

 

Για οικόσημα βλέπε εδώ…