Παριανά επίθετα Ρ και R

Ονοματολογία και οικοσημολογία περί Πάρου

Την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης γεγονότων και ιδεών, κρατών και λαών, η γενεαλογική έρευνα σαν ιστορική και κοινωνιολογική επιστήμη παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη δημοτικότητα σε πολλές χώρες του κόσμου. Οι άνθρωποι δείχνουν ενδιαφέρον για την φυλετική τους καταγωγή, την εθνική του καταγωγή, τις οικογενειακές τους ρίζες και γενικά για τους προγόνους τους. Στην αναζωπύρωση αυτού του ενδιαφέροντος συντέλεσε και η δημιουργία πολυεθνικών κρατών (ΗΠΑ, Αυστραλία) που εμφανίστηκαν τους τελευταίους δύο αιώνες και τα ισχυρά μεταναστευτικά ρεύματα που ακολούθησαν αυτούς τους αιώνες.

Η ενασχόληση και η έρευνα για την γενεαλογία και τα οικόσημα είναι μια ευγενής πολιτιστική πράξη. Οι πηγές για την καταγωγή των οικογενειών μας επιθέτων είναι τα ιστορικά αρχεία των δημοσίων αρχών και ιδιωτικές συλλογές. Μέσα στις δημοτικές βιβλιοθήκες, ιστορικά αρχεία, εκκλησιαστικά αρχεία μπορούμε να βρούμε έγγραφα, προικοσύμφωνα, νοταριακές πράξεις, μητρώα, τα οποία σηματοδοτούν την καταγωγή μας. Τα εκάστοτε μαρμάρινα οικόσημα, είναι εντοιχισμένα σε οικίες, εκκλησίες, κοιμητήρια, αποτελούν και αυτά μέρος των πηγών αναδεικνύοντας τα σύμβολα των οικογενειακών μας επιθέτων.

Οι πρώτοι και οι πιο σημαντικοί ερευνητές ονοματολογίας στην Ελλάδα υπήρξαν οι Ν. Ανδριώτης και Α. Σιγάλας τον 19^ο αιώνα και ο Μ. Τριανταφυλλίδης και Μ. Χατζιδάκης, Χρυς. Τσικριτσή-Κατσιανάκη τον 20^ο αιώνα. Έρευνα για τα οικόσημα της Πάρου και αντίστοιχες δημιουργίες έχουν κάνει ο καθηγητής Νίκος Αλιπράντης, ο αρχαιολόγος-αρχιτέκτονας Αναστάσιος Ορλάνδος ο λαογράφος Ζαχαρίας Στέλλας, όπως φυσικά και ο φίλος και πολύτιμος συνεργάτης του blog Ιωάννης Βασιλειόπουλος. Σημειώνουμε ακόμα και τους ξένους Μεσαιωνιστές ιστοριοδίφες όπως ο Γερμανός Κ. Χοπφ, οι Άγγλοι Ο. Μίλλερ και Φ.Ο. Χασλουκ, ο Γάλλος Α. Μπισόν και ο Ολλανδός Β. Σλότ.

Η τοπική ονοματολογία και τα επίθετα της Πάρου χωρίζονται σε ομάδες.

Προέλευση - Καταγωγή

1. Ελληνικά – Παλαιοβυζαντινά βυζαντινά π.χ Αγαλλιανός, Αργυρόπουλος, Αρχολέως, Αλισαφής (πριν το 1204).

2. Φράγκικα - Δυτικά κυρίως Ισπανικά, Ιταλικά και Λοβαρδοβενέτικα π.χ. Κουαρτάνος, Τσιγώνιας, Αλιφιέρης, Αλιπράντης (μετά το 1204). Οι Φράγκοι κατέλαβαν την Πάρο το 1207 και προς ασφάλεια έκτισαν κάστρο στην Παροικιά και αργότερα στη Νάουσα και στα χωριά του Κεφάλου. Οι Παριανοί κατά ένα μεγάλο ποσοστό έχουν Ενετικά-Δυτικά επώνυμα αυτό οφείλεται.

α) στην Βενετοκρατούμενη Πάρο για πάνω απο 3 αιώνες κατα τον μεσαίωνα όπου πολλοί δυτικοί αποίκησαν.

β) μετά τον πόλεμο στην Κρήτη μεταξύ Κρητων, Κρητοβενετών εναντίων των Οθωμανών και νίκη των τελευταίων, πολλοί Κρητοβενετοί κατέφυγαν στις Κυκλάδες

Τα οικογενειακά ονόματα Ενετικής προέλευσης προέρχονται

α) από αναγνωρισμένα και υιοθετημένα νόθα παιδιά των Ενετών,

β) από μικτούς γάμους,

γ) από εξελληνισμένους Βενετούς, που λόγω πτώχευσης έχασαν πρώτα την ευγένειά τους και ύστερα το εθνικό τους φρόνημα,

δ) από βενετικά βαφτιστικά και

ε) πιθανόν και μερικά να προέρχονται από ονόματα Βενετών που επικράτησαν ως παρωνύμια για λόγους σκωπτικούς.

3. Μεταγενέστερα της άλωσης του Μωριά από τους Οθωμανούς και μετά την αποτυχημένη επανάσταση του Ορλόφ. Σε αυτή τη περίοδο κατέφευγαν στις Κυκλάδες πολλές οικογένειες του Μωριά. π.χ. Τριπολιτσιώτης, Δημητρακόπουλος, Μωραΐτης, Αναγνωστόπουλος, Ζησημόπουλος, Γραμματικόπουλος κ.α.

4. Πρόσφυγες. Αρκετοί και οι πρόσφυγες κυρίως από τα Παράλια της Μικράς Ασίας αλλά και απο τα Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μετά τον 19ο αιώνα. Τρία τα μεγάλα κύματα προσφύγων, το 1814 από τα Παράλια, το 1822-24 από Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και το 1922 πάλι από τα παράλια της Μικράς Ασίας που έμελε να είναι και το τελειωτικό χτύπημα για τον Ελληνισμό της περιοχής.

Κατηγορίες

Εθνικά ή Πατριδωνυμικά-Toπωνυμιακά. Οικογενειακά ονόματα εννοούμε τα ονόματα εκείνα που φανερώνουν τον τόπο όπου ξενοδούλεψε και έζησε ο παρονομασμένος: Πολίτης από την Πόλη, ή πολύ συχνότερα τον τόπο απ’ όπου ήρθε, το χωριό απ’ όπου μετοίκησε. Οι καταλήξεις των πατριδωνυμικών που ακούμε στην Πάρο είναι οι: -αίος, ήτης, -ίτης, -ιος, -ιώτης. Μεταγενέστερες και νεότερες: -αϊτης, -ιάτης, -άνος, -ηνός, -ινός, -(ια)κός.

Επάγγελμα-παρατσούκλι, όπως π.χ. Ράπτης, Μυλωνάς, Χασούρης, Καρποδίνης, Ακάλεστος, Γαλανός, Μαούνης, Μαλαματένιος, κ.α.

Βαπτιστικά, όπως Δημητρίου, Γεωργίου, ή Παυλάκης, Γιαννάκης κ.α.

Παριανά επίθετα Ρ και R

Για οικόσημα βλέπε εδώ…

–Ραγκούσης ή Ραγούσης ή Ραγγούσης: Επίθετο πατριδωνύμιο.

Η καταγωγή του παριανού κλάδου δεν μας είναι γνώστη, αρκετοί εικάζουν ότι είναι από τη Ραγούζα (Ragusa) σήμερα Ντουμπρόβνικ στην ανατολική Αδριατική, Ιλλύριοι. Λιμάνι γνωστό της εποχής για τις εμπορικές συναλλαγές των μεσογειακών λαών αλλά και την εύρεση εργατών, στρατιωτών κλπ. Η Δημοκρατία της Ραγκούσα (επίσης γνωστή ως Δημοκρατία του Ντουμπρόβνικ, το όνομά του το πείρε από τον προστάτη St. Biagio) ήταν μια ναυτική δημοκρατία στην Αδριατική, υπήρχε από τον 10ο αιώνα έως το 1808. Το έδαφός της είναι πλέον μέρος της Κροατίας και ένα μικρό μέρος του Μαυροβουνίου (Sutorina) και της Βοσνίας Ερζεγοβίνης (Neum). Οι κάτοικοί της μιλούσαν Δαλματικά, μια λατινογενή γλώσσα που μιλούσαν κάποτε κατά μήκος των ακτών της Δαλματίας.

Οι Παριανοί, ως γνωστόν είχαν αποικία τους το νησί Φάρος της Αδριατικής.

Για την καταγωγή των Ραγκουσαίων της Πάρου υπάρχουν άλλες δύο εκδοχές, η πρώτη ότι ήρθαν από την Ραγούσα της Σικελίας και η δεύτερη από την Βενετία.

Αρχικά, Καθολικού δόγματος, όπως κι άλλα επίθετα από τη Ραγούζα βλέπε Αργουζής, Ραουζαίος κλπ.

Σε τεφτέρια αργυραμοιβών αναφέρονται ακόμη Ναπολιτάνικα και Ραγκουσέϊκα αργυρά τάλιρα, χρυσά αλτίν, μισίρια και τουνέζικα φλουριά.

Στο περιοδικό Φλέα τ 61 στην σελίδα 18 γράφει για τους άρχοντες της Άνδρου το 1624. «Οι Λατίνοι άρχοντες που ήθελαν να παραμείνουν καθολικοί είχαν εγκαταλείψει (υπό εκβιαστική πίεση) την Άνδρο προς ασφαλέστερα γι’ αυτούς νησιά (όπως οι Γκριμάλντι και ορισμένοι Σομμαρίπα για Νάξο και Πάρο, οι Τζεραρντίν (Γεράρδης) και Ντα Ραγκούσα για Πάρο». Όπως διαφαίνεται, υπήρξε κι άλλος κλάδος της οικ. Ραγκούση, που ήρθε αργότερα από την Άνδρο.

Ο Πέτρος Ραγκούσης με Παριανή καταγωγή, είχε έρθει από τα Θείρα της Μικράς Ασίας κάπου το 1910? και ασχολήθηκε με καπνοκαλλιέργεια στην Παροικιά. Κλάδος του οι Ραγκούσιδες της Παροικιάς.

–1501. Έτος 1501. Το επώνυμο Ραγγούσης ή Ραγούσης είναι γνωστό από έγγραφα των αρχών του 16ου αι. Σήμερα είναι πολύ συνηθισμένο στην Πάρο ως Ραγκούσης. Σε σιγίλιο της μονής Φανερωμένης Νάξου, αναφέρεται ότι ο Ματθαίος Ραγκούσης ανήγειρε εκ βάθρων τη μονή Αγ. Κυριακής, των Λευκών. «εις αφα’ [1501]. Εγώ Φιλόθεος Παργιανός, ώ το επίκλην Ραγκούσης, δίνω και παραδώνω της Παναγιάς εις το μοναστήρι της Αμουργός το μοναστήρι οπού έκτισα εις ταις Λεύκαις απανωθ’ιον την επωνομαζομένην Παναγίαν Υπαπαντή …». Ο Φιλόθεος Ραγκούσης, από τις Λεύκες. Ιδιοκτήτης της Μονής της Παναγίας Υπαπαντής που το καθολικό της υψώνεται πια μέχρι σήμερα στις Λεύκες. Στο δυτικό τμήμα του Δάσους του χωριού

–1618. Ο ιερέας Λευκών Εμμανούλ Ραγκούσης Ανακαινιστής του πρώτου ναού της Αγίας Βαρβάρας Λευκών το 1618. Κτήτορας της ο Γεώργιος Ραγκούσης. Στην μαρμάρινη πλάκα στην είσοδο του ναού η επιγραφή αναφέρει: «Ανάστασις Γεωργίους Ραγκούσης ο κτήσας πόθου συν εξόδου και κόπου Παπαμανοέλης Ραγκούσης, ο ανακαινιστής».

–1622. Στις 12 Οκτωβρίου 1622. Ομοίως του χωραφιού του Γεωργίου Ραγγούση.

–1630. Στις 2 Νοεμβρίου 1630. Αγορά από τον Φραγκίσκο Ραγγούση.

–1637. Στις 29 Οκτωβρίου 1637. Συμβόλαιο του Νικολάου Ραγγούση.

–1624. Στο περιοδικό Φλέα τ 61 στην σελίδα 18 γράφει για τους άρχοντες της Άνδρου το 1624. «Οι Λατίνοι άρχοντες που ήθελαν να παραμείνουν καθολικοί είχαν εγκαταλείψει (υπό εκβιαστική πίεση) την Άνδρο προς ασφαλέστερα γι’ αυτούς νησιά (όπως οι Γκριμάλντι και ορισμένοι Σομμαρίπα για Νάξο και Πάρο, οι Τζεραρντίν (Γεράρδης) και Ντα Ραγκούσα για Πάρο». Όπως διαφαίνεται, υπήρξε κι άλλος κλάδος της οικ. Ραγκούση, που ήρθε αργότερα από την Άνδρο.

–1639. Στις 2 Φεβρουαρίου 1639 εις το Καστέλλι του Κεφάλου πουλεί του μισερ Λιώνη Χαρτουλάρη ένα κομμάτι χωράφι στις Αγριλιές όπου έχει αγορά από την Κοτίλενα (Κονδύλαινα, γυναίκα του Κονδύλη). «Ο Μιχέλης Μπονοφάτσου Ραγκούσης, από τις Λεύκες, πωλεί στον μισέρ Λιώνη Χαρτουλάρη ένα χωράφι στις Αγριλιές σύμπλιο Μανογέλη Τζάνε Λιπράτου,για 4,30 ρεάλια και φόρο 1 άσπρο, όπως αποτίμησαν οι αποκόφτηδες (οι πραγματογνώμονες) Μανόλης Περούλη Ρούσσος και Ιωάννης Ασπρόπουλος.

–1652. Το 1652 Ηγούμενος της Μονής Αγίας Κυριακής Λευκών ο παπα Ματθαίος Ραγκούσης.

–1663. Δωρεά κληροδοτήματος μοναχής Καλήστρατης στου πατέρες Ιησουήτες ARSI, Gallia 105, 1 φ. 457.

Εις δόξαν Χριστού αμήν 1663 ιούλιος 11.

Έστοντας και ποτέ λυρά Καλήστρατη μοναχή και να αφήση δια την ψυχήν της στα μοναστήρια του αγίου όρους ήγουν στην λάβραν και στην ασημόπετραν δυο σπιτια κατώγια με το εκλησιαδάκι του μέγαν Ταξιάρχην και με τα δικαιώματά των απόξω από το υγιαλόν και να των αφήση και 12 γρόσια να πλερόνουσι χαράτζι της αφεντίας και νάναι σήμερον 25 χρόνοι και επέκεινα και κανείς από τα μοναστίρια να μην τα γυρέψουν μόνον εχαλασθήκασι και αφτώονται και η εκκλησία να γίνη ωσάν αχούρι και ο κόσμος να πλερόνη τόσους χρόνους τοχαράτζι και να ζημιονούμεθα εις τούτο εμάθαμε πως οι πατέρες οι γεζουίταις (Ιησουήτες) θε να έρθουνε και κτίσουνε εδώ μοναστήρι δια την ψυχήν τως ήγουν ο προεστώς πατέρας γάσπα εμανουήλ (Γασπάρο Εμμανουήλ) από την συντροφίαν του Ιησού και να πάρη και άλλους τόπους εκέι κοντά εις τα άνωθεν χαλάσματα εις τούτο εθελήσαμεν εμείς οι υποκάτωθεν υπογεγραμμένοι παπάδες και γέροντες και η επίλοιπη κομουνιτά (κοινότητα) του καστελίου αγούση (Ναούσης) και δίνομεν του αυτού πατέρα τα άνωθεν σπίτια και τα δικαιώματά τως όλα και δίνομεν τους και το χαράτζι (κεφαλικός φόρος) γρόσια 12 δια να μην τα χάνη η χώρα από την σήμερον να τα κτίση να τα κάμη ως θέλει και βούλεται ωσάν καθολικά πράγματα εδικά του να τ’άχουσιν ως τον αιώνα του αιώνος που να στέκη ο κόσμος και κανείς να μην τους τα πέρνη ποτέ και εμείς όλοι μας να τους μαντινιέρωμεν (ιτ. =συντηρούμε) τους άνωθεν πατέρες σε παντοτινόν και αναπαμένον ποσέσο (ιτ. =αναμφισβήτητη κατοχή).

Δια το αληθές γράφομεν και ιδιοχείρος μας όσοι ξεύρομεν και όσοι δεν ηξεύρομεν βάνομεν άλλους να γράψουσιν δια λόγου μας.

Παπα αντώνις στέργω τα άνωθεν (δεν αναφερεται επωνυμο)

Σκελλάριος αγούσης (Σακελλάριος Ναούσης) στέργω τα άνωθεν και επίτροπος

Παπα δημήτρις τριαντάφυλος (Τριαντάφυλλος, πρώτη μαρτυρία) στέργω και επίτροπος

Παπα νικόλαος κρουτιανός στέργω (Κορτιάνος, πρώτη μαρτυρία)

Παπα δημήτρις γαρατιάς στέργω (ίσως Γρατσίας)

Πρωτόπαπας στέργω

Γαβριήλ ιερομόναχος στέργω

Γεώργις Μοσκωνάς στέργω (Μοσχονάς, γνωστό από το 1639).

Ιωάννης σκουτάριος στέργω και επίτροπος (πρωτη μαρτυρία)

Μαστρο γληγόρις μπηρμπηνιας στέργω και επίτροπος (Πιρπινιάς ή Περπινιάς, μαρτυρείται από το 1652).

Ανεγνώστης Σκορδήλης στέργω (Σκορδίλης, γνωστό από το 1606 )

Παπα Θεόδωρος στέργω

Κωνσταντής Μοστράτος στέργω (μαρτυρείται από το 1658)

Παπα Τζάνες Καλέργης στέργω (μαρτυρείται από το 1652)

Παπα Χριστόφορος στέργω

Γιαννούλης Μπρούτος στέργω (μαρτυρείται από το 1658)

Νικόλα Μαραπότζο στέργω (πρώτη μαρτυρία, γνωστό ως τον 19^ο αι.)

Αποστόλης Ραγούσης στέργω (μαρτυρείται από το 1501)

Ανδρέας Ακριβός στέργω (μαρτυρείται από το 1613 μέχρι τον 18^ο αι.)

Βασίλης Σαλονικαίος στέργω (μαρτυρείται από το 1652 μέχρι τον 18^ο αι.)

Δημήτρης Μαλατέστας στέργω (μαρτυρείται από το 1610)

Μιχέλης Ακριβός στέργω (μαρτυρείται από το 1613 μέχρι τον 18^ο αι.)

Γεώργις Πιρπηνιάς στέργω (μαρτυρείται από το 1652 μέχρι τον 19^ο αι.)

Δομένεγος Μεδρινός στέργω (Μενδρινός, μαρτυρείται από το 1602)

Τζόρτζης Μαρκαδιάντος στέργω (Πρώτη αναφορά, γνωστό μέχρι τον 19^ο αι.)

Νικόλας Κουρτιάνος στέργω (πρώτη αναφορά)

Γεώργις Φωκάνας στέργω (ίσως Φωκιανός)

Ανεγνώστης Μπελόνιας στέργω (πρώτη αναφορά, γνωστό μέχρι τον 20^ο αι.)

Γεώργις Μαλατέστας στέργω

Τζανίς Μαλατέστας στέργω (γνωστό από το 1610)

Φρατζέσκος Καλέργης στέργω (Καλλέργης, γνωστό από το 1652)

Ιωάννης Ραγούσης στέργω (γνωστό από το 1501)

Ιωάννης Γρατσίας στέργω (πρώτη μαρτυρία)

Γεώργιος Σαλονικαίος (μαρτυρείται από το 1652 μέχρι τον 18^ο αι.)

και νοτάριος του καστελίου Άγουσας (Νάουσας) έγραψαμεν με θέλημα της κομουνιτάς και στερεώνω τα άνωθεν και τα όπισθεν.

–1663. Πωλητήριο οικίας Μοσκωνά στο μέσα Κάστρο Ναούσης στον ηγούμενο Ιησουϊτών Νάξου Γάσπαρο Εμμανουήλ. ARSI, Gallia 105, 1φ. 458.

Εις το όνομα του Χριστού αληθινού Θεού αμήν. 1663 ιουλίου 18 στο καστέλι της άγουσας από το ένα μέρος ο αφέντης γεωργάκης μοσκωνάς μαζί με την αρχόντισαν του κυράν μαρκέττα και από το άλλο μέρος ο αιδεσιμώτατος πατέρας γάσπαρ εμανουήλ προεστώς της ρεζιδέντζας (ιτ. =κατοικίας, μονής) της συντροφιάς του Ιησού στη ναξίαν και θεληματικώς του αυτού ανδρόγυνου επούλησαν ένα σπίτι οπού το έχουσιν αγορασμένον από τον αφέντη μιχελάκη πρωτόδικο καθώς φαίνεται από το γράμμα καμωμένον στην Παρκιάν στας 6 ιουνίου 1663 τοποθετημένον στο μέσα κάστρο της άγουσας σύμβιο το μισέρ γεώργη σαλονικαίου το σπίτι και αποκάτωθε του σπιτιού του εμανουήλ ραγούση και όξω από το σπίτι εκείνο και κάμεραν ακόμη επούλησεν και τον αέρα και αυλογυρησίαν οπού είχε μεριά του γυαλού με το πηγάδι και πάσαν κομοδιτά και κάθε δικαίωματα ελεύθερον και πάσαν κράτηξιν εξόχως από το χαράτζι της αφεντιάς γρόσια 8 ήγουν οκτώ. Και την παρούσαν πουλησίαν κάμνουσιν το άνωθεν ανδρόγυνο του άνωθεν πατέρα δια ρεάλια 70 .

Την αυτήν ημέραν έμπρωστεν εμού του ιδίου νοτάριου και μαρτύρων το αυτό ανδόγυνο ήγουν αυθέντης ο γεωργάκης μοσκωνάς με την αρχόντισάν τουεδώκασιν του αυτού πατέρα εμανουήλ από την σήμερον δονατζιόνε ίντερ δίδος (λατ., ιτ.= την δωρεα) εκείνου και των διαδόχων του την κάναβα οπού έχουσι σύμπλιο του άνωθεν πουλημένου σπιτιού και αέρα και αυλογυρισίν του με τα δικαιώματα της αυτής κάναβας και με τον αέρα και ανώγι της πορτιανικής κάμερας τον αέρα και κάθε δικαίωμα δια την ψυχήν των σίνωσι των άνωθεν πατέρων της συντροφίας του Ιησού δια να κάμουν εκεί μοναστίρι με την κονδιτζιω (ιτ. = προϋπόθεση) ετούτην αν ίσως και δεν θέλουσιν οι αυτοί πατέρες να κάμουσι μοναστίρι να στρέψουν το άνωθεν σπίτι αγορασμένον και πηγάδι κάναβαν και πορτινήν και κάμεραν με τα δικαίωματά τως στο άνωθεν ανδρόγυνο και εις τους κληρονόμους των και δια βεβαίωσιν του άνωθεν χαρισμάτου και δονατζιώ εγίνηκε το παρόν γράμα εις το οποίον υπογράφουσιν οι ευεργετάδες τάζοντας να το μαντινιέρουν των πατέρων εναντίον εις καθενίς υποχρέωσιν ως άνωθεν και κοντάννα (ιτ. = ποινή) αφεντίας ρεάλια 20 και όλα ελεύθερα και χωρίς άλλην κράτηξιν παρά γρόσια 8 κράτηξιν της αφεντίας.

Γεώργιος Μοσκωνάς στέργω τα άνωθεν για λόγους μου και για την γυναίκα μου Γάσμαρ Εμμανουήλ προεστός και στέργω και ατζετάρω την άνωθεν πουλησίαν.

Γεώργις Μαρκαδιάντος, Μπερτουμίς Μπρούτος, Γεώργις και Κωνσταντή Φωκιανού, Γεώργις Σαλονικαίος και νοτάριος (ιτ. =συμβολαιογράφος) του καστελίου άγουσας (Νάουσας) με θέλημα των δύο μερίδων έγραψα και μαρτυρώ.

Τζουάνες Γεράρδης, Νικηφόρος Γεράρδης, Νικόλας Ραγούσης μαρτυρούμε τα άνωθεν.

–1663. Αιτήσεις Ναουσαίων στον ηγούμενο Νάξου Γασπάρο Εμμανουήλ α)ARSI Galloa .455

Ευλαβέστατε και αιδεσιμώτατε εν Χω Πάτερ

Η ευχή της αγιωσύνης σου απάνω μας και εις όλον το νησίν τούτο. Έστοντας και από δεκατέσσερες χρόνους οπού λείπουσιν οι ευλαβέστατοι πατέρες της συντροφίας από το νησί μας επαρακαλέσαμεν πολλαίς φοραίς να γυρίσουν εδώ οπού τους είχαμε προτήτερα χρόνους επτά και ακόμη δεν εστραφήκασι αν καλά και πάντα μας ήταξαν καλήν όρεξιν. Τώρα οπού ακούομεν πως ήλθασι εις την Τήνο και εις την Μήλον πρέπον μας εφάνηκεν να δείξωμεν και εμείς την αγάπην και τον πόθον οπού είχαμεν να τους απολαύσωμεν εδώ και να παραλέσωμεν να μας τους επέμψη η αιδεσιμότης σου σαν εκείνος οπού τους ορίζει όλους και δεν γυρεύει άλλο παρά να τους στείλη εκεί οπού εμπορούσι να βοηθήσουν ταις ψυχαίς εις σωτηρίαν παντοτινήν και δόξαν του Θεού και απαντέχοντας τούτην την χάριν φιλούμεν τα χείρας της αιδεσιμότης σου όσοι εδώ κάτω υπογράψαμε.

Από την Πάρον στας 16 του ιουλίου 1663.

Νικόλαος (Ρούσσος) ιερεύς και οικονόμος αγούσης σακελλάριος στέργω τα άνωθεν

Παπα δημήτριος τριαντάφυλος στέργω

Ιωασάφ ιερομόναχος μαλατέστας στέργω

Παπα Τζάνες Καλέργης στέργω

Παπα δημήτρις γανάτζες στέργω

Νικηφόρος γιράρδης στέργω τα άνωθεν

Γεώργις μοσκονάς στέργω

Τζουάνες μοσκονάς δούλος της εντιμότης σας

Τζουάνες κωταρίς δούλος της αιδεσιμότης σας

Μαστρο γληγόρης (Περπινιάνης) δούλος της αιδεσιμότης σας

Ανδρέας καλέργης δούλος της αιδεσιμότης σας

Δημήτρις μαλατέστας δούλος της αιδεσιμότης σας

Νικήτας μεδρινός στέργω

Ανεγνώστης ραγούσης στέργω.

–1665. Ηγούμενος ιδρυτής της Μονής της Αγίας Κυριακής Λευκών το 1665 ο Ματθαίος Ραγκούσης.

–1672. Σε αίτημα των παριανών προς τον προϊστάμενο της γαλλικής επαρχίας Πατέρα της Καθολικής Εκκλησίας Jacques Dinet για να ζητήσουν πατέρες της καθολικής εκκλησίας να έρθουν στην Πάρο. «Ταπεινοπρεπώς παρακαλούμεν την πανοσιώτη σας, ωσάν προηγούμενος οικουμενικός και πατριάρχης της αγίας και υπέρ ενδόξου συντροφιάς υου ιησού να συγκλίνει εις το να μας έλθουν ωδε εις τον τόπον μας πατέρες δια να κατοικήσουν εδώ έως εις τα άλλα νησιά δια να ημπορέσωμεν και ημείς να λάβωμεν εκείνη την βοήθειαν και ωφέλειαν της ψυχής μας μαζί κα την επιστήμην δια τους μεταγεναστέρους μας, επειδή ξεύρωμεν καλότατα ότι πως η πανοσιώτησας και η τρισκία της όλα ο σκοπός και ο πόθος άλλο δεν είναι εις όλα τα πάντα μόνον να γυρέψετε την μεγαλύτερην δόξα του Θεού και της σωτηρίας των ψυχών εις κάθε τόπον όπου ευρίσκονται…»

Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: + Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.

Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατοίκων της Νάουσας μεταξύ άλλων και ο σακελάριος Νάουσας Ραγκούσης ο Καντζελάριος Ραγκούσης ο πρωτονοτάριος Ραγκούσης.

–1681. Στις 6 Οκτωβρίου 1681 ο ιερέας Ιωάννης Ραγκούσης αναφέρεται σε έγγραφα την Χοζοβιώτισσας Αμοργού «παπακυρ-Ραγκούης Ιωάννης από την Πάρο…».

–1682. Σε έγγραφο Λευκών δωρεάς στη μονή Αγ. Κυριακής, στις 26 Οκτωβρίου 1682 αναφέρεται ο ιερέας Δημήτριος Ραγκούσης.

–1684. Ο ιερομόναχος και ηγούμενος μονής Αγίας Κυριακής Λευκών Ματθαίος Ραγκούσης υπογράφει έγγραφο προσήλωσης της μονής Παναγίας της Κοντιανής στην Αγία Κυριακή (Κέφαλος, 8 Μαρτίου 1684).

–1692. Στις 2 Νοεμβρίου 1692 ο ιεροδιάκονος Παΐσιος Ραγκούσης αναφέρεται σε έγγραφο προσηλώσεως στα Μάρμαρα.

–1715. Στον Τζιπίδο στις 22 Απριλίου 1715 ο ιερέας Στάμενας Ευστράτιος συντάσσει πωλητήριο σπιτιού «εις τον άγιο Ηλία, σύμπλιο κύρ Περούλη Τριβυζά». Ενώπιον του ιερέα Στρατή Στάμενα που συνέταξε το έγγραφο η Παρασκευή Νικολού Μισαρίτη (Μεσαρίτη) πωλεί στον μαστρο Γεώργη Ραγκούση ένα σπίτι για 10,30 ρεάλια. Υπογράφεται απο τους ιερέα Μιχαήλ Στάμενα, Νικόλαο Πητηλαίο (Παντελαίο) και Γεώργη Μαυρογένη.

–1716. Σε κληρονομικό δικαίωμα των συζύγων αναφέρεται στις 26 Ιανουαρίου 1716 αγορά της Φλορέντζας Μιχελή Ρανγγούση από τον Μιχελάκη Καλονάρη.

–1721. Ο ιερέας Γεμελιάρης μνημονεύεται στο προικοσύμφωνο της Μαρούσας Τζ. Ραγκούση με τον Γεωργίου Ι. Γεμελιάρη. Λεύκες 20 Δεκεμβρίου 1721. όπου η Λαρέντζα Ραγκούση προικίζει την κόρη της Μαρούσα για να παντρευτεί τον γιο του αφέντη χωροεπισκόπου Κεφάλου Γεμελιάρη. Υπογράφει ο Νικόλας Τζώρτζη Ραγκούσης και ως μάρτυρας ο παπα Δημήτριος Ραγκούσης

–1723. Το 1723 στα Μάρμαρα ιεροδιάκονος ο Παΐσιος Ραγκούσης.

–1723. Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 30 Ιανουαρίου 1723 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυρείται ο Γουλιαρμής Ραγκούσης.

–1723. Στις 4 Μαΐου 1723, ο μαστρο Κωνσταντής Ραγκούσης, από τον Δραγουλά, είχε εγκατασταθεί στη Σμύρνη, μία, ακόμα, πόλη της Ιωνίας, η πρωτεύουσα της, όπου είχαν ζήσει Παριανοί και είχαν διακριθεί. Είχαν μάλιστα, ιδρύσει και Σύλλογο, την «Αδελφότητα Παρίων η Εκατονταπυλιανή», με πρόεδρο στα 1895, τον Παροικιώτη Αντώνιο Π. Ιορδάνη.

Σε έγγραφο Δραγουλά (4 Μαΐου 1723), εν Νήσω Πάρω χωρίον Δραγουλά, αναφέρεται: +Εστοντας και να μισέψει ο μακαρίτης παπακυρ Χρούσης Λουκής από το νησίο της Πάρος διά την Σμύρνην διά μερικό χρέος όπου είχε να δώσει εκεί του μαστρο Κωνσταντή Ραγκούση, Παριανού, ως καθώς τα ιδιόχειραν του γράμματα φαίνουνται…».

–1723. Στις 20 Μαΐου 1723 αναφέρεται σε έγγραφο ο Παΐσιος Ραγκούσης να καθιστά επιτροπικόν του τον πρωτοπαπά Κεφάλου Μιχαήλ Τζανιά επειδή αναχωρεί για την Κωνσταντινούπολη.

–1724. Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 13 Δεκεμβρίου 1724 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυρείται ο Γουλιαρμής Ραγγούσης.

–1724. Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για την διατίμηση των προϊόντων και την απογραφή της κτηματικής περιουσίας όλων των κατοίκων. Κατά τη Γενική Συνέλευση της 13 Δεκεμβρίου 1724, αναφέρεται ο επίτροπος Γουλιαρμής Ραγγούσης.

–1726. Σε προικοσύμφωνο στη Νάουσα 13 Νοεμ. 1726 «Ένα σπιτάκι εις το Νιοχώρι πλησίον της Καλής Μόσχου Ραγκούση».

–1729. Ο ιερέας Δημήτριος Ραγκούσης μνημονεύεται σε διαθήκη στις 23 Φεβρουαρίου 1729 στις Λεύκες, υιός αυτό ο Ιωάννης Ραγκούσης.

–1730. Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου του κοινού της Παροικιάς στην Κωνσταντινούπολης στις 28 Ιανουαρίου 1730 μαρτυρείται ο Γουλιαρμής Ραγγούσης.

–1730. Στις 12 Ιουλίου 1730 αναφέρεται σε πωλητήριο Νάουσας ο Ιερέας Ιωάννης Ραγκούσης.

–1730. Σε πρακτικό πωλήσεως του φόρου της δεκάτης του κοινού Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, της 26 Ιουλίου 1730 μαρτυρείται ο Γουλιαρμής Ραγγούσης.

–1732. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1732, αναφέρεται ο Γουλιαρμής Ραγγούσης.

–1732. Πρακτικό εξουσιοδοτήσεως απεσταλμένου του κοινού Παροικιάς, κατά τη Γενική Συνέλευση στις 17 Ιανουαρίου 1732 αναφέρεται ο Γουλιαρμής Ραγκούσης.

–1734. Επίτροπος της Εκατονταπυλιανής σε έγγραφο Παροικιάς, 6 Μαΐου 1734 ο Γουλιέλμος Ραγκούσης

–1734. Νάουσα 23 Μαΐου 1734 «το μαγατζάκι οπού έχει εις την Μπόρτα της Βρύσης» πλησίον η αγοράστρια και Μαρίνος Ραγκούσης».

–1734. Γράμμα των κοινών της Πάρου προς τον καπουδάν πασά, εξ αφορμής του σοβαρού θέματος που δημιουργήθηκε με την αιχμαλωσία Οθωμανών, κατά την επιδρομή πειρατών στην Πάρο. Σε έγγραφο σε ικετήριας επιστολής της συνέλευσης στις 6 Αυγούστου 1734 προς τον καπουδάν Πασά Κιααγιά μπέη αναφέρεται ο επίτροπος Κώστου παπά Φραγκέσκος Ραγγούσης.

–1734. Προικοσύμφωνο του Νικολού ιού του κυρ Μιχάλη Καμπούρη με την θυγατέρα του Γιώργη Βλασταρη ονόματι Μαρία στην Παροικιά στις 13 Νοεμβρίου 1734. Γονικό σπίτι εις τοποθεσίαν Χάλαρα σιμπλιον Μόσκου Αντώνη Λεκατη, μαρτυρά ο Γουλιαρμής Ραγγούσης.

–1737. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς την 1^η Μαρτίου 1737 αναφέρεται ο Γουλιαρμής Ραγγούσης.

–1738. Μαρτυρία υπερασπίσεως συμπατριώτη τους ιερέα Φραγκίσκου Νταβερόνα προς τον καπουδάν πασά (για αντίδραση στην συγκέντρωση της φορολογίας), κατά τη Γενική Συνέλευση από τα κοινά της Πάρου, της 16 Ιουλίου 1738, υπογράφει ο Ιωάννης Ραγγούσης και ο Γεώργιος Ραγγούσης από το κοινό της Νάουσας..

–1738. Καταγραφή [Παροικιά, 13 Νοεμ. 1738] της περιουσίας της Ευαγγελίστριας, κτήματα τους γειτονεύουν με τα κτήματα της Ευαγγελίστριας, Φίλιππας Ραγκούσης.

–1739. Στις 1 Μαρτίου 1739 ο ιερέας Μαρίνος Ραγκούσης υπογράφει προικοσύμφωνο Ναούσης Γεωργίου Παπαδόπουλου και Αλαφούντας.

–1740. Στις 3 Ιανουαρίου 1740 ο ιερέας Μαρίνος Ραγκούσης υπογράφει έγγραφο Πάρου.

–1740. Σε έγγραφο του 1740 της οικ. Βατιμπέλλα αναφέρει "Νήσος Πάρος Καστελιω εις τα 1740 νέο 3 Ιανουαρίου ημέρα Κυριακή και ώρα 3 της ημέρας. Ήλθασι εις την Νάουσα τέσσερις λεβέντες αρματωμένοι από το μπαστιμέντο του Καπετάν Φραγκίσκου Μαρία κοματάντε μίαν πουλάκα αρματωμένη εις την αμάχη με πατιέρα της Μάλτας οι άνθρωποι όπου ήλθαν ήτον ένας σαρτζελτές, το όνομά του Μπορταλαμαίος, με άλλους τρείς αρματωμένους και ερισαλτάρασι με δύναμιν των αρμάτων των επάνω εις το σπίτι του Σιόρ Κονσούλου των Εγγλέζων ονοματισμένος Σιόρ Νικολός Βατιμπέλλας. Και αυτός θεωρόντας του με τα άρματα και ξεσαθωμένοι εσφαλίκτη μέσα εις την κάμαράν του και αυτοί ψάχνοντας του και τον έβγαλαν από μέσα, τον εκατέβασαν κάτω σύροντας τον ώσαν κατάδικον και τα κοπέλλια του θεωρόντας την τόσην καταδίκην όπου του έκανα, αρμπούρισαν την παντιέρα του Βασιλέως της Εγγλιτέρας διά να διαφεντευθή και εφανέρωσαν και την διαφέντευσιν του Βασιλέως της Φράντζας δια τα καλά μέριτα του μακαρίτου πατρός του εφανέρωσαν και τις διαφέντεψες ιδικές των και με όλα αυτά από τον νούν των δεν επέρασαν μόνον το επήραν ως κατάδικον ξεσκισμένον και τον επήγαν ξεσπαθωμένοι μέσα εις την Παρκιά και εγύρευσαν καιρόν να τον σκοτώσουν, μα τον ακολούθησαν κόσμος πολύς και δεν ευρίσκαν άδειαν να κάμουν την όρεξιν τους, και πηγαινάμενοι εις την Παρκιάν αν δεν ήθελεν ευρεθή εις το Πόρτο ο Καπετάν Λούης Γζιπέτρος από το Σαν Τραπέ και ο καπετάν Αντώνιος Μαρτίν από το Σαν Τραπέ καπετάνιος εις ένα καράβι και ο καπετάν Κάρλος και ο καπετάν Τζουάνες αν ήθελαν λείψει αυτοί δεν ηξεύρομεν το τέλος όπου είχαν να πράξουν χωρίς κανένα νιτερέσσο και εις τούτο δίνομεν την παρόν μαρτυρίαν εις την ψυχήν μας πως τα είδαμεν με τα μάτια μας και υπογράφουμεν εις βεβαίωσιν. Το σφραγίζομεν και με την σραγίδα της κοινότης μας.

Οικονόμος Νάουσας μαρτυρώ, Σακελλάριος Νάουσας μαρτυρώ, Σκευοφύλαξ Νάουσας μαρτυρώ, ο Προηγούμενος του Βατοπεδίου Αθανάσιος μάρτυς, Αρχιδιάκως Νεόφυτος Βατιμπέλλας μαρτυρώ ως είδα, Λοΐζος Τζιμπέρ μάρτυς. Γεώργιος Βιτσαράς μάρτυς, Γεώργιος Μαρμπαρήγος μάρτυς, Σακέλιως Ναούσης μαρτυρώ, Παπά Φραντζέσκος Νταβερώνας μαρτυρώ, Παπά Μαρίνος Ραγγούσης μαρτυρώ, Γεώργιος Νταμιραλής μαρτυρώ, Ιωάννης Τριαντάφυλλος Μαρτυρώ, Κωνσταντίνος Βατιμπέλας μαρτυρώ, Δημήτριος Αυλωνίτης μαρτυρώ, Νικόλαος Λευκαρός μαρτυρώ. Εγώ Νικολός Κανάλες μαρτυρώ, Κωνσταντίνος Σκορδίλης, Ανδρέας Βιτσαράς μαρτυρώ, Ιωάννης Μπρούτος, Τζάνες ο Καλλέργης Καντζιλάριος Ναούσης πιστώς γέγραφα"

–1741. Εκλογή προβλεπτών υγειονομικών μέτρων από το κοινό Παροικιάς Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 2 Μαΐου 1741, υπογράφει και ο Γουλιαρμής Ραγγούσης.

–1741. Τα κοινά της Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 20 Ιουλίου 1741, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους άρχοντα Νικόλαου Μαυρογένη, εναντίων των συκοφαντών κατοίκων της Νάξου, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνεργασία με τους πειρατές, υπογράφει ο Γουριαρμής Ραγγούσης και ο Κωνσταντής Ραγγούσης από τον Τζιπίδο.

–1741. Κατά τη Γενική Συνέλευση, της 18 Νοεμβρίου 1741, οι προεστοί και κοινοτικοί εκπρόσωποι της Παροικιάς Πάρου, αποφάσισαν να συλλάβουν, να φυλακίσουν και τέλος να εκτοπίσουν από το νησί τους τον συντοπίτη τους Ιωάννης Βασιλάκης, λόγω του σκανδαλώδους τρόπου της ζωής του και άλλων ανάρμοστων πράξεων. Υπογράφει ο Γουλιαρμής Ραγγούσης.

–1742. Στις 7 Οκτωβρίου 1742 ο ιερέας Μαρίνος Ραγκούσης υπογράφει έγγραφο Πάρου.

–1743. Στις 28 Ιουλίου 1743 ο ιερέας Μαρίνος Ραγκούσης υπογράφει έγγραφο Πάρου.

–1743. Εκλογή κατά τη Γενική Συνέλευση «επιτρόπου και προβλέπτη» απεσταλμένου από τα κοινά της Πάρου, στις 20 Φεβρουαρίου 1743 αναφέρεται ο Γουλιαρμής Ραγγούσης και ο παπά Φραγκέσκος Ραγκούσης.

–1743. Στις Λεύκες στις 5 Νοεμβρίου 1743 ο χωροεπίσκοπος Κεφάλου Γεμελιάρης συντάσσει το προικοσύμφωνο της Ανδριανάκης Ιωάν. Ραγκούση και του Πέρρου Βαρσαμή.

–1744. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 28 Μαρτίου του 1744 αναφέρεται ο Γουλιαρμής Ραγγούσης.

–1744. Κατά τη Γενική Συνέλευση εκπροσώπων όλων των κοινών της Πάρου, της 6 Απριλίου 1744, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους δραγουμάνου Νικολάου Μαυρογένη, εναντίον των εις βάρος του συκοφαντιών μερικών συμπατριωτών τους, προς τις τουρκικές αρχές. Υπογράφει ο παπά Δημήτρης, ο παπά Ιωάννης Ραγγούσης, ο Κωνσταντής, ο παπά Φραγκέσκος Ραγγούσης επίτροπος Κώστου και ο Φραγκέσκος Ραγγούσης.

–1744. Στις 23 Αυγούστου 1744 στην Παροικιά ο ιερέας Γεώργιος Ραγκούσης υπογράφει έγγραφο εκλογής του αιδεσιμότατου Βιτζαρά ως απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το Κοινό της Πάρου.

–1747. Σε πρακτικό εκλογής απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Παροικιάς στις 26 Οκτωβρίου 1747, αναφέρεται ο εκλεγμένος ιερέας Φραγκίσκος Ραγκούσης ο παπά Ανδρέας Ραγκούσης και ο Κωνσταντής Ραγκούσης.

–1748. Στην Πέρα Παναγιά στα Μάρμαρα επιγραφή 1748, Απριλίου διά εξόδου Λεοντίου Ραγούσι. Το επίθετο Ραγούση είναι από το ίδιο γενεαλογικό δέντρο των Ραγκούση. [1748 Απριλίου 6 / διά εξόδου Λεοντίου Ραγ[κ]ούσι].

–1749. Σε εκλογή απεσταλμένου για την Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 12 Οκτωβρίου 1749, μαρτυρείται ο παπά Ανδρέας Ραγκούσης και ο επίτροπος Κώστου παπά Φραγκέσκος Ραγκούσης.

–1751. Στις 4 Νοεμβρίου 1751 ο ιερέας Μαρίνος Ραγκούσης υπογράφει προικοσύμφωνο.

–1753. Ο ιερέας Φραγκίσκος Ραγκούσης υπογράφει έγγραφο Κεφάλου στις 16 Οκτωβρίου 1753.

–1754. Ο ιερέας Δημήτριος Ραγκούσης υπογράφει έγγραφο Κεφάλου στις 17 Δεκεμβρίου 1754.

–1755. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυρείται ο ιερέας Λευκών Γεώργιος Ραγκούσης.

–1756. Επιτάφια πλάκα εντός του ναού της Πέρα Παναγιάς στα Μάρμαρα γράφει «1756 ΑΠΡΛΙΟΥ 10 – ΔΙΑΞΟΔΟΥ ΛΕΟΝΤΙΟΥ ΡΑΓΟΥΣΙ»

–1760 Ραμπελιώ Δελαγραμμάτη ¬ Νικόλαος Μάτσας *6 ¬ Πέτρος Μάτσας, Τζώρτζης Μάτσας, Κατίγκω Μάτσα Κρίσπη ¬ Σιόρ Μιχελής Ιω. Κρίσπης *7 ¬ Δημήτριος Μάτσας ¬ Μαρία Δ. Χαμάρτου ¬ Ραμπελιώ Ν. Καμπάνη *8, Μαρουσώ Δ. Μαύρου, Νικόλαος Δ. Μάτσας, Γεώργιος Δ. Μάτσας ¬ Σμαράγδα Βιάζη ¬ Δημήτριος Μάτσας ¬ Αναστασία Ραγκούση ¬ Γεώργιος Δ. Μάτσας ¬ Καλυψώ Μέγκουλα ¬ Δημήτριος Γ. Μάτσας-Μαυρογένης (Αρχαιολόγος) ¬ Χρύσα Κ. Καραδήμα (Αρχαιολόγος).

–1761. Στις 20 Οκτωβρίου 1761 στον Τζιπίδο ο ιερέας Νικόλαος Ραγκούσης υπογράφει και μαρτυρά «επιτροπική Σταματάκη Καρυστινού…»

–1763. Ο ιερέας Φραγκίσκος Ραγκούσης υπογράφει έγγραφο Κεφάλου στις 23 Αυγούστου 1763, μάρτυς ο Ιωάννης Τελέντας.

–1764. Στις 29 Φεβρουαρίου 1764 σε πωλητήριο Λευκών υπογράφει ο γιός του αποθανόν παπά Δημήτρη Ραγκούση, Ιωάννης.

–1767. Διαθήκη του Θωμά Ραγκούση (Λεύκες 16 Νοεμ. 1767) « έχει ένα ψαρόγι εις του Καμπούρη τα Εκρεμνά».

–1767. Στις 1^η Νοεμβρίου 1767 ο ιερέας Μαρίνος Ραγκούσης συντάσσει στη Νάουσα πωλητήριο.

–1769. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 78χρονος γεωργός Κωνσταντίνος Ραγκούσης (γεν. 1769).

–1777. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 70χρονος γεωργός Μιχαήλ Α. Ραγκούσης (γεν. 1777).

–1774. Στα 1774, Νοεμβρίου 23, «εν χορίω της Πάρου Λευχόν», «ο άγιος χωροπίσκοπος γεμελιάρης Ιωάννης, μαζί και ο αδερφός του Πετράκης Γεμελιάρης», «προσηλώνουν» το ιδιόκτητο μοναστήρι τους του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (Γυαλιστή) Λευκών. Το έγγραφο υπογράφουν: ο χωροπίσκοπος Γεμελιάρης, ο ιεροδιάκονος Δημήτριος Ραγκούσης, ο Παντελής Κονταράτος, ο παπά-Τζώρτζης Ραγκούσης, ο Πέτρος Γεμελιάρης και ο ιεροδιάκονος Αντώνιος Παρούσης.

–1780. Στις 27 Ιουλίου 1780 ο ιερεύς Λευκών Θεόδωρος Ραγκούσης υπογράφει πωλητήριο.

–1784. Σε πωλητήριο Λευκών 18 Φεβρ. 1784 «πουλεί ο κυρ Γουλιαρμής Ρούσσος του κυρ Νικόλα Θωμά Ραγκούση ένα κομμάτι αμπέλι στην τοποθεσία στο Πήγαδο με πατητήρι..».

–1784. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 63χρονος γεωργός Μανοέλης Γ. Ραγκούσης (γεν. 1784).

–1787. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 60χρονος γεωργός Νικόλαος Θ. Ραγκούσης (γεν. 1787).

–1787. Ο σακελλάριος Κωνσταντίνος Ραγκούσης συντάκτης μιας ενθύμησης, στις 29 Μαρτίου 1787.

–1788. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 61χρονος γεωργός Νικόλαος Γ. Ραγκούσης (γεν. 1788).

–1788. Προικοσύμφωνο του Θωμά Παρούση και της Κατερίνας Ραγκούση (Λεύκες, 20 Απρ. 1788) γράφει «έτερο χωράφι εις την Καυκάρα όπου το έχει αγορά από τον Μάρκο της Καρδαρούς, σύμπλιον ο Δημήτρης Αμοργινός.

–1788. Ηγούμενος της Μονής Λογγοβάρδας από το 1788 έως το 1800 αλλά και οικονόμος στη Νάουσα ο Ιωννίκκιος Ραγκούσης.

–1789. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος γεωργός Φώτης Θ. Ραγκούσης (γεν. 1789).

–1789. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος εργάτης Πέτρος Θ. Ραγκούσης (γεν. 1789).

–1789. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος γεωργός Ιωάννης Μ. Ραγκούσης (γεν. 1789).

–1789. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος γεωργός Λιπράντος Α. Ραγκούσης (γεν. 1789).

–1789. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος εργάτης Αντώνιος Σ. Ραγκούσης (γεν. 1789).

–1789. Στις 17 Ιανουαρίου 1789 ο Οικονόμος Λευκών Ραγκούσης υπογράφει προικοσύμφωνο Θωμά Δ. Παρούση και Κατερίνας Νικ. Ραγκούση.

–1790. Ο ιερέας Ραγκούσης Δημήτρης υπογράφει προικοσύμφωνο Κώστου στις 21 Ιανουαρίου 1790.

–1790. Συμφωνία για την τιμή κτήματος. Τζιπίδος, 1 Σεπτεμβρίου 1790. Ο μαστρο Νικήτας Άγουρος και ο Λιανός Γεμελιάρης συμφώνησαν η τιμή του να γίνει 11 ρεάλια για ένα κτήμα στην Ψαρόγα. Εκτιμητής (αποκοπτής) ήταν ο Νικόλας Θωμά Ραγκούσης. Υπογράφουν ο Σακελλάριος Ραγκούσης, που υπογράφει στο όνομα του Λιανού και της συζύγου του, και ο Τζώρτζης Ραγκούσης.

–1790. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 57χρονος γεωργός Μιχαήλ Ιωάνν. Ραγκούσης (γεν. 1790).

–1792. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 55χρονος γεωργός Ιωάννης Α. Ραγκούσης (γεν. 1792).

–1792. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 55χρονος γεωργός Γεώργιος Ανθ. Ραγκούσης (γεν. 1792).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Παντελής Ραγκούσης (γεν. 1794).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Νικόλαος Α. Ραγκούσης (γεν. 1794).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Γεώργιος Ραγκούσης (γεν. 1794).

–1795. Στις Λεύκες την 1^η Οκτωβρίου 1795 ο ιερεύς Δημήτρης Ραγκούσης υπογράφει και ομολογεί δανεισμό.

–1795. Πωλητήριο Λευκών, 30 Δεκεμβρίου 1795 ο Γεώργιος Ραγκούσης «πωλεί του πανασιωτάτου αγίου χωροεπισκόπου Καλοπλάστου Γαβριήλ δια γρόσια σαράντα το μελισσοτόπι και τα αγριόχορτα όπου είχε στον Άγιο Ιωάννη του Ψηλάφι».

–1796. Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1796 αναφέρεται ο παπά Δημήτρης Ραγκούσης στις Λεύκες.

–1797. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 50χρονος κτηματίας Αντώνιος Ραγκούσης (γεν. 1797).

–1799. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος γεωργός Λιπράντος Ν. Ραγκούσης (γεν. 1799).

–1799. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος γεωργός Μπονοφάτζος Γ. Ραγκούσης (γεν. 1799).

–1799. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος γεωργός Ιωάννης Θ. Ραγκούσης (γεν. 1799).

–1800. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 44χρονος γεωργός Ραγκούσης Θ. Ιωάννης (γεν. 1800).

–1801. Στις Λεύκες, 1 Νοεμβρίου 1801 αναφέρεται ο Αντώνης Ραγκούσης ως μάρτυς εγγράφου.

–1801. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 46χρονος γεωργός Βασίλειος Ραγκούσης (γεν. 1801).

–1802. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 45χρονος γεωργός Ιωάννης Τζορ. Ραγκούσης (γεν. 1802).

–1802. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 45χρονος γεωργός Ιωάννης Μπεν. Ραγκούσης (γεν. 1802).

–1803. 16 Μαρτίου 1803 ο παπά Δημήτρης Ραγκούσης αναφέρεται σε σημείωμα αγοράς.

–1804. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος μυλωνάς Ευστάθιος Ραγκούσης (γεν. 1804).

–1804. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος γεωργός Φραγκέσκος Κ. Ραγκούσης (γεν. 1804).

–1804. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος γεωργός Γεώργιος Μ. Ραγκούσης (γεν. 1804).

–1804. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 40χρονος γεωργός Μιχάλης Γ. Ραγκούσης (γεν. 1804).

–1806. Το 1806 γεννιέται ο Δημήτριος Α. Ραγκούσης κτηματίας κάτοικος Λευκών.

–1806. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 41χρονος γεωργός Ιωάννης Γ. Ραγκούσης (γεν. 1806).

–1806. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 41χρονος γεωργός Στυλιανός Μ. Ραγκούσης (γεν. 1806).

–1807. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονος γεωργός Αντώνιος Μ. Ραγκούσης (γεν. 1807).

–1807. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονος κτηματίας Ιωάννης Τζορ. Ραγκούσης (γεν. 1807).

–1807. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 40χρονος γεωργός Γ. Μιχαήλ Ραγκούσης (γεν. 1807).

–1808. Το 1808 γεννιέται ο Ραγκούσης Στυλιανός. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1808. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 39χρονος γεωργός Νικόλαος Θ. Ραγκούσης (γεν. 1808).

–1808. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 39χρονος γεωργός Νικόλαος Φ. Ραγκούσης (γεν. 1808).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος ναύτης Αντώνιος Ραγκούσης (γεν. 1809).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο Ραγκούσης Ιάκωβος 38 ετών εργάτης (γεν. 1809).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος γεωργός Ιωάννης Εμμ. Ραγκούσης (γεν. 1809).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος γεωργός Δημήτριος Α. Ραγκούσης (γεν. 1809).

–1809. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Γεώργιος Ν. Ραγκούσης(γεν. 1809).

–1810. Σε προικοσύμφωνο το 1810 αναφέρεται ο Ανδρέας Ραγκούσης.

–1810. Ομολογία προεστώτων Λευκών, 1810, 13 Μαρτίου. «Οι προεστώτες των Λευκών Ιωάννης Βλασαμής, Ανδρέας Ραγκούσης, Βασίλειος Χανιώτης, ο ιερέας Νικόλαος Παντολέων που γράφει στο όνομά του μαστρο Γεωργίου Δρακάκη, και ο Αρκάς Νικόλαος, ο γράψας και το έγγραφο, ομολογούν και φανερώνουν ότι έστειλαν τον κοινόν αποκόφτην κυρ Μοσχονά Χανιώτη και ετήμασε θεόψυχα όλα τα πράγματα του μακαρίτου Αντωνίου Κατζαούνη και της γυναίκας του Κρεούζας. Τα εκτίμησε δε για 440 γρόσια. (Παριανά 81).

–1811. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Ραγκούσης Κ. Πέτρος (γεν. 1811).

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Γεώργιος Ν. Ραγκούσης (γεν. 1812).

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος ποιμήν Ραγκούσης Ι. Αντώνιος (γεν. 1812).

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Ιωάννης Κ. Ραγκούσης (γεν. 1812).

–1812. Συναντάμε σε έγγραφο Λευκών της 8 Σεπτ. 1812, τον Μπονοφάτσο Μουδάτζο να πωλεί στον Λιπράνδο Ραγκούση «το χωράφι του όπου έχει αγοράσει από την αδερφή Μαρία Μουδάτζου».

–1813. Σε έγγραφο Λευκών στις 28 Σεπτεμβρίου 1813 ο ηγούμενος Ησαΐας Παρούσης «πωλεί και χαρτώνει» στον κύρ Θωμά Ραγκούση «μισόν κάμπον όπου έχει το μοναστήριον του εις τοποθεσίαν λεγομένην Κάμπος».

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Πέτρος Κ. Ραγκούσης (γεν. 1814).

–1814. Στις Λεύκες στις 6 Ιανουαρίου 1814 ο σινιόρ Κωνσταντάκης Χανιώτης πωλεί εις τον Λιπράνδο Ραγκούση δύο χωράφια.

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Τζόρτζης Αν. Σ. Ραγκούσης (γεν. 1814).

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Ραγκούσης Μ. Αντώνιος (γεν. 1814).

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Μπονοφάτζος Γ. Ραγκούσης (γεν. 1814).

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Νικόλαος Φ. Ραγκούσης (γεν. 1814).

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος λιθοτόμος Αντώνιος Ι. Ραγκούσης (γεν. 1814).

–1815. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 32χρονος γεωργός Θωμάς Ραγκούσης (γεν. 1815).

–1815. Ο σακελλάριος Ραγκούσης Ιωάννης αναφέρεται στο «προτέστο» (καταγγελία) του οικονόμου Δαμία, Νάουσα 28 Οκτωβρίου 1815.

–1816. Στις 30 Αυγούστου 1816 αναφέρεται ο Γεώργιος Καλόπλαστος σε διένεξη με τον Μιχαήλ Ραγκούση περί του εν Λεύκαις Πάρου μονύδριου Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος σκυτοτόμος Νικόλαος Αντ. Ραγκούσης (γεν. 1817).

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Νικόλαος Ραγκούσης (γεν. 1817).

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Θωμάς Ι. Ραγκούσης (γεν. 1817).

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Μοσχονάς Ι. Ραγκούσης (γεν. 1817).

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος Γεώργιος Μ.Α. Ραγκούσης (γεν. 1817).

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Θωμάς Φ. Ραγκούσης (γεν. 1817).

–1818. Στις 28 Απριλίου 1818 ο Σακελλάριος Λευκών υπογράφει πωλητήριο του Ιωάννη Αλιπράντη στο Παλιό Χωρίο στην Εντζεριά (Αγκαιριά).

–1819. Στον εκλογικό κατάλογο Δραγουλά του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 28χρονος γεωργός Ραγκούσης Εμμ. Ιωάννης (γεν. 1819).

–1820. Σε έγγραφο του χωριού Κεφάλου (Μάρμαρα) προς τον υπουργό της θρησκείας σχετικά με τον Άγιο Αντώνιο «Ελάβομεν την διαταγήν του Ιερού Υπουργείου της θρησκείας διορίζουσαν τον Κύριον Στέφανον Μαυρογένην προστάτην του μεγάλου Αντωνίου και τον κύριον Αθανάσιον Ιεροκήρυκα, ηγούμενον τούτου διά να συνάγουσιν όλα τα εισοδήματα και να υποσυρθή εις τα ίδια ο σκευοφύλαξ των χωριών Κεφάλου όστις πρότερον εδιωρίσθη ηγούμενος τούτου παρά του αυτού Ιερού υπουργείου βλέπομεν ότι το υπουργείον της θρησκείας ενασχολούμενον εις αναγκαιοτέρας υποθέσεις δεν δύναται να εξετάση ακριβώς την αλήθειαν. Η Κυρία Μαδώ του Μαυρογένη διά αναφοράς της ηπάτησε το υπουργείον τούτο λέγουσα ότι είναι κτήμα πατρικόν της εις τα συγκίλια τούτου με το από ΄κτήμα πατρικόν της είς της κοινότητος τούτο το μοναστήριον πρό χρόνων το εκαταξουσίαζεν δυναστικώς η Δόμνα του Μαυρογένους, ως εκ τούτου εφαντάζετο η απόγονος της ότι είναι κτήμα πατρικόν των ημείς λοιπόν, σεβασμιώτατε, δεν ημπορούμεν να αποχωρίσωμεν το δίκαιον της κοινότητος αλλά θέλουμεν να δικαιολογηθούμεν προς το Ιερόν τούτο υπουργείον καθώς και ο ίδιος παραστάτης μας θέλει σας πληροφορήσει όλην την αλήθειαν δια να μην απατάται και διατάττει τοιαύτας επιταγάς παρακαλούμεν λοιπόν να μη νομίσητε τούτο μας το φέρσιμον απείθειαν προς την σεβαστήν διοίκησιν μένομεν με όλον το σέβας. Τη 20 Οκτωβρίου 1823 των χωρίων Κεφάλου. Υπογράφει ο κάτοικος Μαρμάρων Αντώνης Ραγκούσης κ.α. (Τ.Σ. ΠΑΡΟΣ ΜΑΡΜΑΡΑ 1820) (Γ.Α.Κ.).

–1820. Στις 16 Ιανουαρίου 1820 ο σακελλάριος Ραγκούσης Ιωάννης υπογράφει προικοσύμφωνο για λογαριασμό του Τζανή Βαλέντζα και της γυναίκας του.

–1820. Στο προικοσύμφωνο του Νικολάου Μωραΐτη και Κατερινακιού Κονταράτου (Μάρμαρα 3 Νοεμ. 1820) «το χωράφι εις τους Μαγιαλούπους πλησίων Αντώνης Ραγκούσης».

–1821. Νάουσα της Πάρου τη 3 Μαΐου 1821 του κοινού τούτου Καντζελάριου Ιωάννης Κορτιάνος γράψας τη θέληση των ανωτέρω για συνεργασία παρακινήσεως και εξόδων του Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλου εις την Ύδρα, Παντελέος Ραγκούσης κ.α.

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Αντώνιος Εμμ. Ραγκούσης (γεν. 1821).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Ιάκωβος Ι. Ραγκούσης (γεν. 1821).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Ιωάννης Φ. Ραγκούσης (γεν. 1821).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Νικόλαος Λ. Ραγκούσης (γεν. 1821).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος διδάσκαλος Εμμανουήλ Α. Ραγκούσης (γεν. 1821).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος διδάσκαλος Εμμανουήλ Α. Ραγκούσης (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Γεώργιος Μ. Ραγκούσης (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Αντώνιος Λιμ. Ραγκούσης (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Ιωάννης Γ Ανθ. Ραγκούσης (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Μιχαήλ Β. Ραγκούσης (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Σπύρος Ι. Ραγκούσης (γεν. 1822).

–1822. Σε έγγραφο των Παριανών στους Υδραίους στις 13 Απριλίου 1822 αναφέρεται ο Ανδρέας Ραγκούσης κάτοικος Λευκών.

–1822. Το 1822 γεννιέται ο Ραγκούσης Μπονοφάτσος. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1824 Σε διανομή κληρονομιάς στη Νάουσα στις 27 Νοεμβρίου 1824 αναφέρεται ο σακελάριος Νάουσας Ραγκούσης.

–1825. Στις 29 Μαΐου 1825 ο Σακελλίων Λευκών Στέφανος Ραγκούσης υπογράφει για λογαριασμό του Αυγουστή Κρητικού.

–1825. Στο παρεκκλήσι Σταυρός, κοντά στην Εκατονταπυλιανή, σε εικόνα υπάρχει αφιερωματική επιγραφή: Δαπάνη Δημοσθένους Σ. Ραγκούση 1825. Το ξωκλήσι αυτό φέρει έτος στο υπέρθυρό του 1595.

–1826. Στη διαθήκη του ο ηγούμενος της μονής Τιμίου Προδρόμου στις Λεύκες ιερομόναχος Ησαΐας Παρούσης άφησε επιτρόπους τον Δημήτριο Αλιπράντη, τον ιερέα Ι. Ραγκούση και τον Μάρκο Μάτζα Μαυρογένη (Λεύκες, 7 Φεβρουαρίου 1826).

–1826. Στις 7 Φεβρουαρίου 1826 διορίζεται ο αιδεσιμότατος Σακελλάριος Λευκώς ως Σακελλάριος Νάουσας παπα Ιωάννης Ραγκούσης.

–1826. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1826 ο Σακελλάριος Νάουσας Ιωάννης Ραγκούσης υπογράφει το πωλητήριο του Αγίου Ανδρέα.

–1827. Το 1827 γεννιέται ο Ραγκούσης Σπυρίδων Ι.. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1827. Σε προικοσύμφωνο Πάρου 13 Μαρτίου 1827 «χωράφι εις Λαούδια σύμπλιος Κωνσταντής Ραγκούσης».

–1827. Ποσότης των μερικών χρεών του χωριού Λευκών εις την Επανάστασην το 1827: Αυγούστου 14: τα οποία χρεωστεί με ομολογίας.

Εις Ανδρεαδάκη Ραγκούση γρ. 335.

–1827. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1827 ο Σακελλάριος Ιωάννης Ραγκούσης υπογράφει το πρακτικό των «εκλεκτών» Νάουσας.

–1830. Από κατάλογο που είχε στείλει στο Υπουργείο Θρησκείας ο Επίσκοπος Παροναξίας Ιερόθεος στις 8 Φεβρουαρίου 1830, πληροφορούμαστε ότι η Πάρος διέθετε 52 ιερείς.

Κατωτέρω παραθέτουμε ονοματεπώνυμά με τα ανάλογα οφίκια που είχαν: Ιωάννης Ραγκούσης σακελλάριος Ναούσης.

–1830. Εν Ναουση της Πάρου τη 29 Σεπτεμβρίου 1830 αναφέρεται ο σακελάριος Νάουσας Ραγκούσης.

–1831. Λεύκες 1831 Μαΐου 2. Ο μαθητής της Αλληλοδιδακτικής Σχολής Λευκών Ραγκούσης Μ. Γεώργιος, ο Ραγκούσης Σπυρίδων και ο Ραγκούσης Ιωάννης

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο σακελλάριος Ραγκούσης, ο Ιωάννης και ο Μανώλης Ραγκούσης από τα χωριά του Κεφάλου.

–1833. Ο σακελλάριος Θεόδωρος Ραγκούσης μνημονεύεται σε προικοσύμφωνο Λευκών στις 19 Ιανουαρίου 1833.

–1834. Υπογράφει τη διαθήκη του Αντώνη Ραγκούση, Λεύκες 23 Μαρτίου 1834 ο ιερέας Ευστράτιος Άγουρος.

–1834. Το 1834 γεννιέται ο Ραγκούσης Νικόλαος. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1836. Το 1836 γεννιέται ο Ραγκούσης Ιωάννης Δ. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1836. Το 1836 γεννιέται η Ραγκούση Μαργαρίτα σύζυγος Μιχ. Αιγινήτη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1837. Το 1837 γεννιέται ο Ραγκούσης Ιωάννης Γ.. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1838. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Εμμανουήλ Ραγκούσης (γεν. 1838), ετών 65, γεωργός, χήρος.

–1838. Σε έγγραφο Λευκών της 8ης Σεπτ. 1838 «δίνει ο κυρ Νικόλαος Κονταράτος του κυρ Νικολάου Ραγκούση μίαν μάνδαν με αλώνι εις τοποθεσίαν Δραμυθιάν».

–1839. Στις 24 Ιουλίου 1839 αναφέρεται ο Σακελλάριος Νάουσας Ιωάννης Ραγκούσης ως αγοραστής χωραφιού από τον Ευστράτιο Δρούμπη, γεωργό στον Αμπελά.

–1841. Το 1841 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Νικόλαος του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1843. Το 1843 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Κωνσταντίνος του Φραγκίσκου και ο Ραγκούσης Στυλιανός του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1843. Σε ονομαστικό κατάλογο των εκλογικών αποτελεσμάτων Νάουσας στις 27 Οκτωβρίου 1843 αναφέρεται ο Μιχαήλ Ραγκούσης.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1844 είναι εγγεγραμμένος ο εργάτης Ραγκούσης Ιάκωβος 35 ετών.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο Δήμου Μάρπησσας στις 5 Μαΐου 1844 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Στ. Μ. Ραγκούσης.

–1845. Το 1845 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Νικόλαος του Δημητρίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1846. Το 1846 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Ζώρζη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1847. Το 1847 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Ιωάννης του Εμμανουήλ και Ραγκούσης Μιχαήλ του Αντωνίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1850. Το 1850 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1851. Το 1851 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Γεώργιος του Αντωνίου και Ραγκούσης Αντώνιος του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1853. Το 1853 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Νικόλαος του Αντωνίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1854. Το 1854 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Νικολάου, ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Γεωργίου και ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1855. Το 1855 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1856. Το 1856 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Ιωάννης του Νικολάου, ο Ραγκούσης Στέφανος του Ιωάννη και ο Ραγκούσης Δημοσθένης του Στυλιανού . Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1857. Το 1857 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Φραγκίσκος του Αντωνίου και ο Ραγκούσης Ζώρζης του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1858. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Λιπράνδος Αντωνίου Ραγκούσης (γεν. 1858), ετών 45, έμπορος, έγγαμος.

–1858. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Αναγνώστη Ραγκούσης (γεν. 1858), ετών 45, μυλωθρός, έγγαμος.

–1858. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Φραγκίσκος Αντωνίου Ραγκούσης (γεν. 1858), κάτοικος Τήνου ετών 45, δημοδιδάσκαλος, έγγαμος.

–1858. Το 1858 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Αντώνιος του Νικολάου, ο Ραγκούσης Αντώνιος του Ζώρζη και ο Ραγκούσης Βασίλειος του Στυλιανού. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1859. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1859 μνημονεύεται σε συμβολαιογραφική πράξη [πληρεξούσιο] στην Σύρο ο κάτοικος Λευκών Πάρου έμπορος Αντώνιος Ραγκούσης του Λυπράντου.

–1859. Το 1859 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Αγαπητός του Αντωνίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1859. Στις 21 Οκτωβρίου 1859 σε συμβολαιογραφική πράξη [Πωλητήριο] στην Σύρου αναφέρεται ότι ο κάτοικος Αντιπάρου Ραγκούσης Αντώνιος ναυτικός.

–1860. Το 1860 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Γεώργιος του Νικολάου και ο Ραγκούσης Ανδρέας του Αντωνίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1861. Το 1861 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Θεολόγος του Αντωνίου, ο Ραγκούσης Νικόλαος του Τζώρτζη και ο Ραγκούσης Κωνσταντίνος του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1862. Το 1862 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Πέτρος Νικόλαος, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Μοσχονά και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Μοσχονά. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1863. Το 1863 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Νικόλαος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Γεωργίου και ο Ραγκούσης Νικόλαος του Αντωνίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1864. Το 1864 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Δημήτριος του Νικολάου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952.

–1864. Το 1864 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Δημήτριος του Ανδρέα, ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Νικολάου, ο Ραγκούσης Νικόλαος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Αντωνίου και ο Ραγκούσης Βασίλειος του Μιχαήλ. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1865. Το 1865 γεννιέται στις Λεύκες ο Ραγκούσης Λυπράνδος του Νικολάου και ο Ραγκούσης Λεονάρδος του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1866. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1866. Ραγκούσης Θεολόγος του Ανδρέα, Ραγκούσης Νικόλαος του Αντωνίου και Ραγκούσης Αντώνιος του Στυλιανού.

–1867. Το 1867 γεννιέται ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Μιχαήλ γεωργός κάτοικος κοιν. Λευκών. Απεβίωσε το 1949.

–1867. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1867. Ραγκούσης Αντώνιος του Νικολάου και ο Ραγκούσης Γρηγόριος του Δημητρίου.

–1867. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Λιπράνδου Ραγκούση (γεν. 1867), ετών 36, οικιακά, έγγαμος.

–1867. Λινάρδος Κόττης (1902-1945) ήταν το έκτο παιδί, από τα οκτώ, του Γεωργίου Κόττη και της Μαρίας Μιχ. Ραγκούση (μετέπειτα μοναχής Αγαθαγγέλης) [1867-1934], η οποία σε πρώτο γάμο της με τον Λινάρδο Ζουμή είχε αποκτήσει ένα παιδί, τον Μιχαήλ Λ. Ζουμή 918885-1965). Ήταν κτίστης ο Λινάρδος Γ. Κόττης, αδερφός του Φραγκίσκου Γ. Κόττη, μετέπειτα μοναχός Ιωσήφ του Ησυχαστού, Αγιορείτου (1897-1959). Είχε νυμφευθεί τη Μαρία Ανδρ. Χατζηανδρέου (μετέπειτα μοναχή Μελάνη) γεννημένη ατη Σμύρνη (1910-14.2.1997).

–1868. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Νικολάου Ραγκούση (γεν. 1868), ετών 35, οικιακά, έγγαμος.

–1868. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Θεόδωρος Ιωάννη Ραγκούσης (γεν. 1868), ετών 35, εργάτης, έγγαμος.

–1868. Το 1868 γεννιέται Ραγκούση Μαρουσώ του Λυπράντου.

–1868. Το 1868 γεννιέται ο Ραγκούσης Γεώργιος του Μιχαήλ, κάτοικος Αντιπάρου.

–1868. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1868 ο Ραγκούσης Ιωάννης του Ανδρέα, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Νικολάου και ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Αντωνίου.

–1869. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1869 ο Ραγκούσης Νικόλαος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Αναστάσιος του Θωμά, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Κωνσταντίνου και ο Ραγκούσης Νικήτας του Ιωάννη.

–1870. Το 1870 γεννιέται ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη αρτοποιός κάτοικος Παροικιάς.

–1870. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1870 ο Ραγκούσης Ιωάννης του Θωμά και ο Ραγκούσης Σπυρίδων του Δημητρίου.

–1871. Στις 13 Ιουνίου 1871 ο 25χρονος φανοποιός από την Πάρο Θωμάς Αρκουλής του Νικολάου και της Ειρήνης Ραγκούση, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Σύρο Ελένη Μιχαήλ, του Σπύρου και της Δέσποινας.

–1871. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1871 ο Ραγκούσης Γεώργιος του Δημητρίου, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Κωνσταντίνου, ο Ραγκούσης Στέφανος του Αντωνίου και ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη.

–1872. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1872 ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη και ο Ραγκούσης Λιπράδος του Ιωάννη.

–1873. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Γεωργίου Ραγκούσης (γεν. 1873), ετών 30, κάτοικος Σύρου εργάτης, άγαμος.

–1873. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Αννούσα Θεόδωρου Ραγκούση (γεν. 1873), ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1873. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ευστράτιος Αντωνίου Ραγκούσης (γεν. 1873), ετών 30, γεωργός, έγγαμος.

–1873. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα Φραγκίσκου Ραγκούση (γεν. 1873), ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1873. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1873 ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Ιωάννη και ο Ραγκούσης Νικόλαος του Κωνσταντίνου.

–1874. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1874 ο Ραγκούσης Αντώνιος του Θωμά, ο Ραγκούσης Νικόλαος του Θωμά και ο Ραγκούσης Γεώργιος του Μιχαήλ.

–1875. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1875 ο Ραγκούσης Αντώνιος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Αντώνιος του Μιχαήλ, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Ιάκωβος του Ιωάννη και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Μιχαήλ.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ραγκούσης Αντώνης του Εμμανουήλ 43 ετών από τον Δραγουλά γεωργός.

–1876. Στις 31 Ιουλίου 1876 ο παριανή μάγειρας Αρματάς Αντώνιος 40 ετών και η γυναίκα του Κυριακή Ραγκούση κάτοικοι Σύρου δηλώνουν τον θάνατο του γιού τους Εμμανουήλ 5 μηνών κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Δράκος.

–1876. Στις 3 Οκτωβρίου 1876 ο 27χρονος σανδαλοποιός από την Πάρο Γεώργιος Ραγκούσης, του Μιχαήλ και της Αυγουστίνας, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 24χρονη από την Σύρο Ασημίνα Ζέη, του Φραντζέσκου και της Μαριγώς.

–1876. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1876 ο Ραγκούσης Ιωάννης του Μιχαήλ γεωργός κάτοικος κοιν. Λευκών. Απεβίωσε το 1949, ο Ραγκούσης Φραγκίσκος του Κωνσταντίνου, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Εμμανουήλ, ο Ραγκούσης Δημήτριος του Θωμά, ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Κωνσταντίνου και ο Ραγκούσης Όθων του Αντωνίου.

–1876. Σε πίνακα των γάμων που τελέστηκαν το έτος 1876 Ιαν. 28 στις Λεύκες αναφέρεται ότι ο 28χρονος Ιωάννης Ραγκούσης του Ζώρζη και της Αικατερίνης να νυμφεύεται την 22χρονη Μαρία Χανιώτου του Νικολάου και της Αννούσας.

–1877. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1877 ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1953, εργατικός. Ο Ραγκούσης Παναγιώτης του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Μιχαήλ, ο Ραγκούσης Νικήτας του Εμμανουήλ και ο Ραγκούσης Κωνσταντίνος του Νικολάου.

–1877. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Αντωνίου Ραγκούσης (γεν. 1877), ετών 26, γεωργός, έγγαμος.

–1878. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Ευστρατίου Ραγκούση (γεν. 1878), ετών 25, οικιακά, έγγαμος.

–1878. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1878 ο Ραγκούσης Σταύρος του Κωνσταντίνου, ο Ραγκούσης Νικόλαος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Αντωνίου, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Νικολάου, ο Ραγκούσης Κωνσταντίνος του Αντωνίου, ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Ιωάννη και ο Ραγκούσης Κωνσταντίνος του Ιωάννη.

–1878. Το 1878 γεννιέται ο Ραγκούσης Ιωάννης του Γεωργίου, μετέπειτα μυλωθρός και ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Ιωάννη, γεωργός, κάτοικοι Αγγερίας.

–1878. Στις 17 Νοεμβρίου 1878 ο παριανός Γερμανής Ζαννής 30 ετών Κρεοπώλης κάτοικος Σύρου δηλώνει τον θάνατο της φίλης του Ραγκούση Μαρουλία 14 ετών κάτοικος Ερμούπολης του Χρούση και της Μαρίας. Ασθένεια: Περιτονίτις;.

–1879. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 32χρονος σανδαλοποιός Γεώργιος Μιχ. Ραγκούσης, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 28 Απριλίου 1879.

–1879. Σε έγγραφο Λευκών Ι. Ραγκούσης 6 Μαΐου 1879.

–1880. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1880 ο Ραγκούσης Δομένικος του Μιχαήλ, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Δημητρίου.

–1881. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1881 ο Ραγκούσης Νικόλαος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Εμμανουήλ και ο Ραγκούσης Στέφανος του Δημητρίου.

–1882. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1882 ο Ραγκούσης Νικόλαος του Μιχαήλ, ο Ραγκούσης Γρηγόριος του Ιωάννη και ο Ραγκούσης Φραγκίσκος του Κωνσταντίνου.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ραγκούσης Ιωάννης του Φωτίου, 58 ετών, εργάτης.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ραγκούσης Γεώργιος του Μιχαήλ, 38 ετών, παπουτσής και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Γεωργίου, 35 ετών, εργάτης.

–1883. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1883 ο Ραγκούσης Αντώνιος του Μιχαήλ, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Εμμανουήλ, ο Ραγκούσης Αντώνιος του Δημητρίου, ο Ραγκούσης Αντώνιος του Νικολάου και ο Ραγκούσης Νικόλαος του Κωνσταντίνου.

–1884. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1884 ο Ραγκούσης Μοσχονάς του Ιωάννη, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Ραγκούσης Αντώνιος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Αντώνιος του Γεωργίου, ο Ραγκούσης Αντώνιος του Αγαπητού, ο Ραγκούσης Νικόλαος του Εμμανουήλ, ο Ραγκούσης Δημήτριος του Μιχαήλ και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Μιχαήλ.

–1884. Το 1884 γεννιέται ο Ραγκούσης Νικόλαος του Ιωάννη αρτοποιός κάτοικος Παροικιάς.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Ραγκούσης Νικόλαος του Ιωάννη, 28 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, Ραγκούσης Ιωάννης του Φώτη, 60 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, Ραγκούσης Γεώργιος του Μιχαήλ, 40 ετών, υποδηματοποιός από τον Κώστο και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Γεωργίου, 37 ετών, εργάτης από τον Κώστο.

–1885. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1885 ο Ραγκούσης Νικόλαος του Μιχαήλ και ο Ραγκούσης Νικόλαος του Ιωάννη.

–1886. Στις 17 Απριλίου 1886 ο 30χρονος κρεοπώλης από την Πάρο Ιωάννης Σκιαδάς, του Ιωάννη και της Χρυσούλας, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από τα Ψαρά Ειρήνη Καμπούρη, του Κωνσταντίνου και της Αγγελικής Κόκκαλη.

–1887. Το 1887 γεννιέται ο Ραγκούσης Θεολόγος του Μιχαήλ, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1887. Ραγκούσης Νικόλαος του Ιωάννη και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Ζώρζη. Έτος γέννησης το 1887 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1887. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 23 ετών καφεπώλης Δημήτριος Γεωρ. Ραγκούσης άγαμος. Έδωσαν όρκο στις 24 Ιανουαρίου 1887.

–1887. Στις 3 Μαΐου 1887 ο 23χρονος καφεπώλης από την Πάρο Δημήτρης Ραγκούσης, του Γεωργίου και της Μαρούσας Βαρου…, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Αμοργό Αναστασία Νομικού, του Ιωάννη και της Ελένης Χασάρχου.

–1887. O Εμμανουήλ Α. Ραγκούσης ήταν δημοδιδάσκαλος επί 30 σχεδόν έτη. Πέθανε στην Πάρο τον Αύγουστο του 1887. Ο ενοριακός ναός της Ζωοδόχου Πηγής στην Παροικιά του οφείλει πολλά.

–1887. Το 1887 γεννιέται η Ελένη Ραγκούση του Μιχαήλ, στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1951 φέρεται παντρεμένη με τον Κονταράτο Γεώργιο.

–1887. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μανταλένα Εμμανουήλ Ραγκούση (γεν. 1887), ετών 16, οικιακά, έγγαμος.

–1888. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Λιπράνδου Ραγκούσης (γεν. 1888), ετών 15, μαθητής, άγαμος.

–1888. Το 1888 γεννιέται ο Ραγκούσης Λιπράνδου Αντώνιος. Πέθανε το 1972.

–1888. Ραγκούσης Δημήτριος του Γεωργίου και Ραγκούσης Γεώργιος του Κωνσταντίνου. Έτος γέννησης το 1888 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1888. Στις 29 Απριλίου 1888 ο 35χρονος εργατικός; από την Πάρο Ιωάννης Ραγκούσης του Ιωάννη και της Μαρίας Ι. Σφακιανού, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 16χρονη από την Σύρο Μαρία Γενάρη, του Ιωάννη και της Μαρουλιώς Μεταξά.

–1889. Το 1889 γεννιέται ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1890. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1890 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Αντώνιος του Εμμανουήλ, ο Ραγκούσης Αντώνιος του Νικολάου, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Μιχαήλ και ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Νικολάου.

–1890. Το 1890 γεννιέται ο Ραγκούσης Στέφανος του Λούη αλιεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1891. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1891 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Σάββας του Αντωνίου, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Γεωργίου και ο Ραγκούσης Σπυρίδων του Εμμανουήλ.

–1891. Το 1891 γεννιέται ο Ραγκούσης Σπύρος του Εμμανουήλ γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1891. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ζωίτσα? Φραγκίσκου Ραγκούση (γεν. 1891), ετών 12, οικιακά, άγαμος.

–1891. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Ευανθία Λιπράνδου Ραγκούση (γεν. 1891), ετών 12, μαθήτρια, άγαμος.

–1892. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1892 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Εμμανουήλ, ο Ραγκούσης Νικόλαος του Γεωργίου, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Μιχαήλ, ο Ραγκούσης Αντώνιος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Στέφανος του Μιχαήλ και ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη.

–1892. Το 1892 γεννιέται ο Ραγκούσης Στέφανος του Μιχαήλ, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1892. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 24 ετών γεωργός Γρηγόρης Δημ. Ραγκούσης έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 16 Ιανουαρίου 1892.

–1893. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Φραγκίσκου Ραγκούσης (γεν. 1893), ετών 10, μαθητής, άγαμος.

–1893. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1893 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Αναστάσιος του Κωνσταντίνου, πιθανόν να έχει φονευθεί στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο, στην Κιουτάχεια της Μικράς Ασίας τον Αύγουστο του 1922. Ο Ραγκούσης Δημήτριος του Στέφανου και ο Ραγκούσης Στυλιανός του Αντωνίου.

–1894. Το 1894 γεννιέται ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Λούη αλιεύς κάτοικος Παροικιάς.

–1894. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1894 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Ματθαίος του Ιωάννη ο οποίος έπεσε υπερ της πατρίδος κατά την περίοδο 1912-22, ο Ραγκούσης Παρασκευάς του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Πέτρου, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη και ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Εμμανουήλ.

–1895. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Χρήστος Φραγκίσκου Ραγκούσης (γεν. 1895), ετών 8, μαθητής, άγαμος.

–1895. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1895 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Ανδρέας του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Νικόλαος του Μιχαήλ, ο Ραγκούσης Αντώνιος του Μιχαήλ, ο Ραγκούσης Κωνσταντίνος του Γεωργίου, ο Ραγκούσης Αντώνιος του Γαληνού και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Γεωργίου που έπεσε υπέρ πατρίδος κατά την περίοδο 1912-22.

–1896. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1896 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Βασιλείου, ο Ραγκούσης Δημήτριος του Γεωργίου και ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Αντωνίου ο οποίος έπεσε υπέρ πατρίδος κατά την περίοδο 1919-22.

–1897. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Άννα Φραγκίσκου Ραγκούση (γεν. 1897), ετών 6, μαθήτρια, άγαμος.

–1897. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1897 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Αντώνιος του Εμμανουήλ, ο Ραγκούσης Νικόλαος του Αντωνίου, ο Ραγκούσης Ευστάθιος του Εμμανουήλ, ο Ραγκούσης Φώτιος του Γεωργίου και ο Ραγκούσης Ζαχαρίας του Ιωάννη.

–1897. Το 1897 γεννιέται ο Ραγκούσης Ζαχαρίας του Ιωάννη, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1897. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1897 κάτοικος Αντιπάρου Ραγκούσης Μιχαήλ του Απόστολου εργάτης.

–1898. Φωτογραφία του 1898 όπου απεικονίζονται με τη σειρά από πάνω αριστερά οι Πέτρος και Καλυψώ Ραγκούση (γονείς των Μιχάλη, Ζέλου και Ιάκωβου), Δημήτρης Μαυραγκάς με την σύζυγο Ανίτσα Ραγκούση, Ανέζα Δεσίλλα (μητέρα της Ανίτσας), Ιάκωβος και Χρυσούλα Ραγκούση. Ο Πέτρος Ραγκούσης δεν ήταν Παριανός, αλλά είχε έρθει από τα Θήρα της Μικράς Ασίας και ασχολήθηκε με καπνοκαλλιέργεια στην Παροικιά.

–1898. Το 1898 γεννιέται ο Ραγκούσης Γεώργιος του Αναστασίου σιδηρουργός κάτοικος Παροικιάς.

–1898. Σε Λογοδοσία του 1898, του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, ο Σύμβουλος, Αντώνιος Ραγκούσης, Εμμαν. Ραγκούσης και ο Ταμίας Αρτέμιος Ραγκούσης.

–1898. Πίναξ του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, εμφαίνων ονοματεπώνυμων μελών της Περιόδου 1ης Ιουνίου 1898 o Ραγκούσης Κ. Νικόλαος, ο Ραγκούσης Ι. Δημήτριος, ο Ραγκούσης Κ. Γεώργιος, ο Ραγκούσης Μ. Βασίλειος, ο Ραγκούσης Δ. Ιωάννης, ο Ραγκούσης Ι. Στέφανος, ο Ραγκούσης Ι. Γεώργιος και ο Ραγκούσης Στυλ. Αντώνιος.

–1898. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Αργυρώ Λιπράνδου Ραγκούση (γεν. 1898), ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1898. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η ‘Ελπις Φραγκίσκου Ραγκούση (γεν. 1898), ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1898. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Θεόδωρου Ραγκούσης (γεν. 1898), ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1899. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Γαρουφαλλιά Ευστρατίου Ραγκούση (γεν. 1899), ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1899. Το 1899 γεννιέται ο Ραγκούσης Αντώνιος του Στέφανου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1900. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1900 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Πέτρος του Ιωάννη, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Γαληνού, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Νικολάου και ο Ραγκούσης Νικόλαος του Δημητρίου.

–1901. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1901 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Αντώνιος του Φραγκίσκου, ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Γαληνού, ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Βασιλείου, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Νικήτα, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Αντωνίου, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Δημητρίου και ο Ραγκούσης Γεώργιος του Αντωνίου.

–1901. Το 1901 γεννιέται ο Ραγκούσης Μπενέτος του Στέφανου, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1901. Το 1901 γεννιέται ο Ραγκούσης Ιωάννης του Εμμανουήλ γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1901. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1901 κάτοικος Αντιπάρου Ραγκούσης Μιχαήλ του Γεωργίου εργάτης.

–1901. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Φραγκίσκου Ραγκούσης (γεν. 1901), ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1901. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Ευστρατίου Ραγκούσης (γεν. 1901), ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1902. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένη η Μαριγώ Εμμανουήλ Ραγκούση (γεν. 1902), ετών 1, άνευ, άγαμος.

–1902. Στις 7 Ιανουαρίου 1902 ο 35χρονος θαλαμηπόλος ατμόπλοιου από την Πάρο Νικόλαος πανώριος του Κωνσταντίνου [ιερεύς] και της Κυριακής Ραγκούση, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 30χρονη από την Σύρο Άννα Βαρδάκα, του Αντωνίου και της Βασιλικής.

–1902. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1902 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Γεώργιος του Δημητρίου και ο Ραγκούσης Βασίλειος του Εμμανουήλ.

–1903. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1903 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Γεώργιος του Νικήτα και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Ηλία.

–1903. Το 1903 απολύεται από το Δημοτικό Σχολείο Λευκών ο διδάσκαλος Φραγκίσκος Αντ. Ραγκούσης.

–1903. Το 1903 γεννιέται ο Ραγκούσης Ιωάννης του Όθων γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Ευστρατίου Ραγκούσης, ετών 4μηνών, άνευ, άγαμος.

–1904. Το 1904 γεννιέται ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Ιωάννη, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας

–1904. Το 1904 γεννιέται ο Ραγκούσης Ιάκωβος του Πέτρου και της Καλυψώς. μηχανικός κάτοικος Παροικιάς. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Ασπασία Κάπαρη και η δεύτερη η Άννα Ελ. Μαλαγαρδή (1911).

–1904. Το 1904 γεννιέται ο Ραγκούσης Θωμάς του Αντωνίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1904. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1904 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Ιωάννης του Γεωργίου, ο Ραγκούσης Δημήτριος του Αντωνίου, ο Ραγκούσης Ζαχαρίας του Νικολάου, ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Βασιλείου, ο Ραγκούσης Δημήτριος του Εμμανουήλ και ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Ιωάννη.

–1905. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1905 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Δημήτριος του Ιωάννη και ο Ραγκούσης Αντώνιος του Γεωργίου.

–1905 Πώληση του ακινήτου (αρχοντικό Ραγκούση σήμερα Αντιπαριώτη στα Μάρμαρα) από τη μητέρα του Άννα Ραγκούση στο γιο της Φραγκίσκο Ραγκούση. Στο επόμενο συμβόλαιο του 1915 ο Νικήτας και η Αλεξάνδρα Αντιπαριώτη αγοράζουν από τον Φραγκίσκο το ακίνητο.

–1905. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1905 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Αντώνιος του Όθων γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1906. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1906 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Νικόλαος του Λιπράδου, ο Ραγκούσης Ανδρέας του Δημητρίου, ο Ραγκούσης Θωμάς του Αναστασίου, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Αναστασίου και ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Νικολάου.

–1907. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1907 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Γεώργιος του Όθων γεωργός κάτοικος Παροικιάς. Ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Βασιλείου, ο Ραγκούσης Δημήτριος του Σπυρίδωνα και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Νικολάου.

–1907. Το 1907 γεννιέται ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Πέτρου λοχαγός κάτοικος Παροικιάς. Σύζυγός του η Φιλίτσα Παπαγεωργιάδη.

–1908. Σε εικόνα το Γενέθλιον της Θεοτόκου, στην Πέρα Παναγιά Μαρμάρων, διαβάζουμε την επιγραφή: «Δέησις του δούλου του Θεού Νικολ. Α. Ραγκούση και των αδελφών αυτού» και «Ι. Σιταράς, Πάριος, Σμύρνη τη 20 Μαρ. 1908».

–1908. Το 1908 συστήνεται ο Γεωργικός Συνεταιρισμός Πάρου με τις ενέργειες του νέου τότε, δικηγόρου Αντωνίου Λιπρ. Ραγκούση, μετέπειτα Σύμβουλου Επικρατείας.

–1908. Το 1908 γεννιέται ο Ραγκούσης Σπύρος του Αντωνίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1908. Στις 29 Αυγούστου 1908 εγκρίνεται το καταστατικό του Γεωργικού Συνεταιρισμού Μάρπησσας χάρη στις προσπάθειες του δικηγόρου Αντωνίου Λιπράνδου Ραγκούση.

–1908. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1908 κάτοικος Αντιπάρου Ραγκούσης Απόστολος του Γεωργίου γεωργός.

–1908. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1908 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Δημητρίου, ο Ραγκούσης Παντελής του Νικολάου, ο Ραγκούσης Δημήτριος του Γεωργίου, Ο Ραγκούσης Βασίλειος του Εμμανουήλ, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Ιάκωβου, ο Ραγκούσης Δημήτριος του Σταύρου ο Ραγκούσης Δημήτριος του Νικήτα και ο Ραγκούσης Νικόλαος του Εμμανουήλ.

–1909. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1909 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Γεώργιος του Γεωργίου, ο Ραγκούσης Ανδρέας του Νικολάου, ο Ραγκούσης Κωνσταντίνος του Αναστασίου και ο Ραγκούσης Δημήτριος του Λυπράδου.

–1909. Το 1909 γεννιέται ο Ραγκούσης Αντώνιος του Πέτρου και της Καλυψώς, κηπουρός κάτοικος Παροικιάς. Σύζυγός του η Δέσποινα Χ. Ισιδωρίδη.

–1911. Λιπράνδος Αντ. Ραγκούσης, Έμπορος αποικιακών και υφασμάτων στον Δήμο Μάρπησσας το 1911. (συνηθίζετε στην Πάρο να δίνουν βαπτιστικά ονόματα, από επίθετα γνωστών οικογενειών).

–1911. Ευστάθιος Γ. Ραγκούσης, ιδιοκτήτης καφενείου στην Αντίπαρο το 1911.

–1911. Αντώνιος Αλιπρ. Ραγκούσης, από την Μάρπησσα, Πρόκειται να δικηγορήσει το 1911 στην Σύρο.

–1911. Πέτρος Γεωρ. Ραγκούσης, γραμματοδιδάσκαλος Κώστου το 1911.

–1911. Το 1911 γεννιέται ο Ραγκούσης Γεώργιος του Πέτρου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1912. Το 1912 γεννιέται ο Ραγκούσης Δημήτριος του Ιάκωβου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1912. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1912 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Δημήτριος του Ιωάννη.

–1912. Το 1912 γεννιέται η Μαρία Ραγκούση του Στέφανου, στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1951 φέρεται παντρεμένη με τον Λουκή Σταύρο.

–1913. Το 1913 γεννιέται ο Ραγκούσης Γεώργιος του Πέτρου και της Καλυψώς. Σύζυγος Μαρουσώ Π. Θηβαίου.

–1913. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1913 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Ανδρέας του Ιωάννη, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Ραγκούσης Ιωάννης του Αντωνίου, ο Ραγκούσης Δημήτριος του Βασιλείου, ο Ραγκούσης Εμμανουήλ του Γεωργίου και ο Ραγκούσης Γεώργιος του Νικολάου.

–1914. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1914 στις Λεύκες ο Ραγκούσης Ιωάννης του Μιχαήλ, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Και ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη.

–1917. Το 1917 γεννιέται ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1917. Το 1917 γεννιέται ο Ραγκούσης Βενιζέλος του Πέτρου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1917. Το 1917 γεννιέται ο Ραγκούσης Ιωάννης του Νικολάου ποτοποιός κάτοικος Παροικιάς.

–1918. Το 1918 γεννιέται ο Ραγκούσης Βενιζέλος (Ζέλος) του Πέτρου και της Καλυψώς. Σύζυγός του η Βιλελμίνη Θ. Καντιώτη.

–1919. Το 1919 γεννιέται ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Στυλιανού εργάτης κάτοικος Παροικιάς. Το 1948 διαγράφετε από τον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς ως εγγραφέντας σε άλλη Κοινότητα.

–1920. Το 1920 γεννιέται ο Ραγκούσης Αθανάσιος του Γεώργιος, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1921. Σε εικόνα της Αγίας Τριάς στην Αγία Τριάδα Λευκών, υπάρχει η επιγραφή: «Αφιέρωμα Ιωάν. Γ. Κονταράου, Πέτρου Γ. Ραγκούση, Αντών. Ν. Ραγκούση και λοιπών… 1921».

–1921. Το 1921 γεννιέται ο Ραγκούσης Δημήτριος του Ιωάννη, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1921. Κόντε Στυλιανή, όνομα συζύγου: Ιάκωβος, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Ν. Ραγκούσης. Έτος γέννησης: 1921. Επάγγελμα: οικοκυρά.

–1922. Ο Πέτρος Ραγκούσης από της Λεύκες δραστηριοποιόταν στα Θείρα της Μικράς Ασίας με το καπνεμπόριο. Αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Πάρο λόγω των ελληνοτουρκικών διενέξεων (το 1922? Αναφέρεται ότι τότε την εγκατέλειψαν οι 3500 Έλληνες που ζούσαν εκεί) και εγκαταστάθηκε στην Παροικιά όπου ασχολήθηκε με καπνοκαλλιέργεια. Οι γιοι του Μιχάλης, Ιάκωβος και Βενιζέλος ήταν πρωταγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης στην Πάρο. Ο Μιχάλης (ή Μιχαλάκης) ήταν αξιωματικός του ελληνικού στρατού που αποστρατεύτηκε μετά την γερμανική κατοχή και εγκαταστάθηκε στα κτήματά του στο Ακρωτήρι. Συνεργάστηκε με τον Γεώργιο Καπαρό (έκρυβε τους Ιερολοχίτες και τους Άγγλους στα βουνά των Αγίων Πάντων) και είχαν ως σύνδεσμο τον νεαρό τότε Ιωάννη Καπαρό. Οι Ιάκωβος και Βενιζέλος (Ζέλος) συνελήφθησαν νωρίς από τους Ιταλούς λόγω των γεγονότων της Αντιπάρου. Ο Ζέλος μάλιστα, στάλθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία.

–1922. Το 1922 γεννιέται ο Ραγκούσης Μοσχονάς του Γεωργίου, ο Ραγκούσης Γεώργιος του Εμμανουήλ και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Δημητρίου, μετέπειτα γεωργοί, κάτοικοι Αγγερίας.

–1923. Σε εικόνα της Αγίας Βαρβάρας στον παλαιό ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου της Αγκαιριάς έχει την επιγραφή: «Αφιέρωμα Αντωνίου Ιωάννου Ραγκούση και της συζύγου αυτού Μαρίας» - «Λ. Γεραλής 1923».

–1923. Το 1923 γεννιέται ο Ραγκούσης Ιωάννης του Αντωνίου εργάτης κάτοικος Παροικιάς.

–1923. Το 1923 γεννιέται ο Ραγκούσης Δημήτριος του Θεολόγου και ο Ραγκούσης Μιχαήλ του Στέφανου, μετέπειτα γεωργοί, κάτοικοι Αγγερίας.

–1923. Μέλος του Εξωραϊστικού Φιλοδασικού Συλλόγου Λευκών, εν Λεύκαις τη 17 Απριλίου 1923 ο Αντώνιος Γαλ. Ραγκούσης, ο Βασίλειος και ο Εμμανουήλ Ραγκούσης.

–1924. Το 1924 γεννιέται η Φλώρα Ραγκούση του Εμμανουήλ, εγγεγραμμένη στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1951.

–1924. Το 1924 γεννιέται ο Ραγκούσης Ιωάννης του Ζαχαρία, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1924. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1924 κάτοικος Αντιπάρου Ραγκούσης Νικόλαος του Κωνσταντίνου εργάτης.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Ραγκούσης Νικόλαος του Ζαχαρία και ο Ραγκούσης Ευάγγελος του Θεολόγου, μετέπειτα γεωργοί, κάτοικοι Αγγερίας.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Ραγκούσης Γεώργιος του Αντωνίου γεωργός κάτοικος Παροικιάς.

–1925. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 2 Δεκεμβρίου 1925, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Θωμά Ραγκούσης, ετών 49, γεωργός, έγγαμος.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ραγκούσης Αντώνιος του Στέφανου, μετέπειτα γεωργός και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Εμμανουήλ γεωργός, εγγεγραμμένοι στον εκλογικό κατάλογο Αγγελίας του 1950.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ραγκούσης Γεώργιος του Ιωάννη εργάτης κάτοικος κοιν. Λευκών.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ραγκούσης Αναστάσιος του Δημητρίου υποδηματοποιός κάτοικος κοιν. Λευκών.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Ραγκούσης Ευστράτιος του Αντωνίου κάτοικος κοιν. Αρχιλόχου.

–1927. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 19 Ιανουαρίου 1927, είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Μιχαήλ Ραγκούσης, ετών 32, κάτοικος Μαρμάρων, γεωργός, άγαμος.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Ραγκούσης Γεώργιος του Δημητρίου υποδηματοποιός και ο Ραγκούσης Ιωάννης του Εμμανουήλ εργάτης, εγγεγραμμένοι στον εκλογικό κατάλογο Αγγελίας του 1950.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Ραγκούσης Λούης του Στέφανου αλιεύς κάτοικος κοιν. Παροικιάς.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Ραγκούσης Πέτρος του Μιχαήλ μηχανικός κάτοικος Κοιν. Παροικιάς.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο Ραγκούσης Αντώνιος του Νικολάου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1929. Το 1929 γεννιέται ο Ραγκούσης Αναστάσιος του Γεωργίου κάτοικος της Κοιν. Παροικιάς.

–1931. Το 1931 γεννιέται ο Ραγκούσης Ανδρέας του Ιάκωβου, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1953, γεωργός.

–1932. Το 1932 γεννιέται ο Ραγκούσης Μοσχονάς του Ζαχαρία, εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1953, γεωργός.

–1933. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός [Λεύκες] 62χρονος ναυτικός Γεώργιος Ιω. Ραγκούσης. Έδωσε όρκο στις 13 Δεκεμβρίου 1933.

–1935. Πρόεδρος του συλλόγου Λευκιανών Πάρου το 1935-1936 ο Αντώνης Φρ. Ραγκούσης.

–1936. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 32 ετών αρτοποιός Ιάκωβος Π. Ραγκούσης έγγαμος. Έδωσαν όρκο στις 9 Ιανουαρίου 1936.

–1937. Στον παλαιό ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου της Αγκαιριάς, η εικόνα του Αγίου Βασιλείου έχει την επιγραφή: «Αφιέρωμα Βασιλικής Γερόλυμου, το γένος Γ. Ι. Ραγκούση, τη 10^η Αυγούστου 1937».

–1945. Στην εφημερίδα Φωνή της Πάρου συνήθιζαν οι παριανοί της Αθήνας και του Πειραιά, να βάζουν διαφήμιση για να προσελκύσουν τους συμπατριώτες τους στα μαγαζιά τους, ένα από αυτά τα μαγαζιά το 1945 ήταν το «Καλλιτεχνικόν Υποδηματοποιείον» του Μιχ. Εμμ. Ραγκούση, Σκουφά 25».

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ραγκούσης Δημήτριος του Θωμά, 68 ετών γεωργός, ο Ραγκούσης Ιωάννης του Αντωνίου 39 ετών γεωργός και ο Ραγκούσης Νικόλαος του Αντωνίου 25 ετών εργάτης.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Αρχιλόχου συμμετέχει και ο Αντώνιος Ραγκούσης.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Αγγερίας συμμετέχουν και οι Ζαχαρίας και Στέφανος Ραγκούσης.

–1951. Πρόεδρος της κοινότητας Λευκών ο Νικόλαος Φρ. Περράκης το 1951-54. Στις 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Λευκών: Εξελέγησαν κατά σειράν επιτυχίας: Νικόλαος Φραγκ. Περάκης με ψήφους 240 επί ψηφισάντων 287, Παντελαίος Πέτρος 215, Παντελαίος Αντ. Εμμ. 198, Κοντός Τζανέτου Κωνσταντίνος 178, Καπούτσος Αντ. Μπενέτος 146, Βιντζηλαίος Π. Ιωάννης 100. Εκ των άλλων υποψηφίων έλαβαν ψήφους: Ηλίας Ανδρ. Ζουμής 97, Ανδρ. Ιωάν. Χανιώτης 90, Εμμ. Βασ. Ραγκούσης 74 και Γεώργιος Νικήτα Χανιώτης 59.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΑΡΟΙΚΙΑ: Εψήφισαν εν όλω έγκυρα ψηφοδέλτια 1152 Έλαβον:

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΛΑΟΣ – ΕΡΓΑ» 625.

Σταυρούς κατά σειράν προτιμήσεως: Αντ. Οικονόμου 586, Ιωαν. Φραγκούλης 584, Παν. Γ. Κρητικός 375, Ιωάν. Μεν. Μαύρης 229, Γεώργιος Σπ. Δαφερέρας 222, Μιχ. Γ. Κανδεράκης 173, Ιωάννης Α. Μπουρέλης 168, Β. Μεσολογγίτης 139, Χρυς. Σαρρής 136 και Δημ. Ν. Μαύρης 119.

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΠΡΟΟΔΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» 526.

Σταυρούς κατά σειράν προτιμήσεως: Ανδρέας Αυλήτης 387, Βαπτιστής Μάτσας 377, Μιχ. Δ. Πρωτόδικος 274, Γρ. Γ. Γράβαρης 272, Βας. Δ. Φωκιανός 237, Κ. Χαρατσάρης 189, Μιχ. Π. Ραγκούσης 162 κλπ.

Οι δύο πρώτοι έρχονται εκ της μειοψηφίας επειδή όμως δεν αποδέχονται, θα εισέλθουν οι δύο επόμενοι, ήτοι ο Μιχ. Πρωτόδικος και ο Γρηγόριος Γράβαρης.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΓΓΕΡΙΑ: Επί 180 ψηφισάντων έγκυρα ψηφοδέλτια 176. Έλαβον σταυρούς προτιμήσεως: Σίμος Σκιαδάς 126, Νικ. Δεσύλας 88, Ζαχ. Ραγκούσης 83, Νικ. Λουκής 72, Α. Χανιώτης 59.

–1959. 5 Απριλίου 1959 ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΑΡΟΙΚΙΑ: Εγγεγραμμένοι 2.614 εψήφισαν 1.392, άκυρα και λευκά 3.

Ο Συνδυασμός κ. Ανδρέα Μαρινόπουλου έλαβεν 764 ο δε Συνδυασμός του κ. Μιχ. Κρίσπη 628.
Παραθέτομεν εν λεπτομερεία τους σταυρούς προτιμήσεως τους οποίους έλαβεν έκαστος.

1) Μαρινόπουλος Αθαν. Ανδρέας 626, Δενέγρης Στυλιανός 110, Μονδάνος Ανδ. Αντ. 105, Κατρής Ν. Αγαπητός 103, Βενιζέλος Π. Ραγκούσης 94, Μπάος Π. Αντ. 66, Μαύρης Γ. Αντ. 66, Καπούτσος Γ. Δημ. 60, Σιλβέστρος Π. Κωνστ. 55, Καλακώνας Μενέγου Σάββας 44, Μαλατέστας Μιχ. Κωνστ. 41 κλπ.

2) Κρίσπης Ν. Μιχαήλ 380, Φραγκούλης Νικολ. Ιωάννης 158, Σαρρής Μιχ. Νικόλαος 111, Τσαντάνης Φ. Παναγ. 82, Κυριαζάνος Ι. Μάρκος 66, Αργυρόπουλος Δημ. Ιωάννης 63, Μουρλάς Σπ. Γεώργιος 61, Φωκιανός Δημ. Βασίλειος 53, Κρητικός Γ. Παναγ. 49, Γκίκας Ι. Αναστ. 45, Σπανός Εμμαν. Αντ. 41 κλπ οι οποίοι παραλείπονται ελλείψει χώρου.

Σύμβουλοι εξελέγησαν οι 5 πρώτοι εκ του πρώτου Συν/σμού και οι 4 εκ του δευτέρου.

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ: Εξελέγησαν οι κ.κ. Κωνστ. Φ. Ραγκούσης, Λυκούργος Σάμιος, Ιωσήφ Βαζαίος, Ιωάν. Κληρονόμος και Αντ. Γ. Δελένδας.

–1959. 5 Απριλίου 1959 ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΙ ΕΚΛΟΓΑΙ ΣΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ. - Εις τον μόνον κατελθόντα Συνδυασμόν εξελέγησαν κατά σειρά επιτυχίας οι εξής:

Προμηθεύς Γκίκας με 214 ψήφους, Ανδρέας Ι. Κονταράτος με 209, Χρ. Στέλλας 90, Χρ. Παντελαίος 76, Εμμαν. Παντελαίος 60, Εμμ. Ραγκούσης 47 και η κ. Αννέζα Αρκουλή 35, οι οποίοι θα αποτελέσουν και το Κοινοτ. Συμβούλιον. Αναπληρωματικοί: Νικ. Θεολ. Αλιπράντης 32, Δημ. Ραγκούσης 30, Νικ. Καντιώτης 28, Ιωάν. Π. Καστανιάς 27 και Φραγκ. Ραγκούσης 26.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις Παροικίαν κατήλθεν εις και μόνον Συνδυασμός εις τας εκλογάς με επί κεφαλής τον Πρόεδρον Κον Ανδρέαν Μαρινόπουλον.

Εψήφισαν 1356 και έλαβον:

Ανδρέας Μαρινόπουλος 1330, Γεώργιος Μπιζάς 1352, Ιάκ. Κόντες 1343, Ιωάννης Φραγκούλης 1254, Βασίλειος Αργυρόπουλος 1166, Αντώνιος Μονδάνος 1245, Βενιζέλος Ραγκούσης 1357, Γεώργιος Ναυπλιώτης 1018, Βασίλειος Μεσολογγίτης 949, Σάββας Καλακώνας 63, Αντώνιος Μαύρης 61, Αγαπητός Κατρής 30, Εμμ. Τσαντάνης 57, Κωνσταντίνος Σιλβέστρος 53 και Μιχαήλ Μαύρης 53.

Ο Ανδρέας Μαρινόπουλος Πρόεδρος και σύμβουλοι οι κ.κ. Γ. Ναυπλιώτης, Γ. Μπιζάς, Ιακ. Κόντες, Ιωάν. Φραγκούλης, Βας. Αργυρόπουλος, Αντών. Μονδάνος και Βενιζέλος Ραγκούσης.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΑΓΓΕΡΙΑ: Κατήλθον 2 συνδυασμοί υπό τον κ. Δημ. Ραγκούσην και Δημ. Παρούσην. Υπερίσχυσεν ο πρώτος και το Κ.Σ. κατηρτίσθη ως εξής: Πρόεδρος ο κ. Δημ. Ραγκούσης, Αντιπρ. Αντ. Σκανδάλης και Σύμβουλοι Μιχ. Λουκής, Δημ. Παρούσης και Εμμ. Ραγκούσης.

–1992. Πρόεδρος του συλλόγου Λευκιανών Πάρου το 1992-1993 ο στρατηγός Γαληνός Αντ. Ραγκούσης.

–2002. Ιωάννης Νικ. Ραγκούσης από τον Κώστο. Διατέλεσε Δήμαρχος Πάρου από το 2002 έως το 2009. Το 2009 εξελέγχει βουλευτής στην κυβέρνηση του Γεωργίου Α. Παπανδρέου και υπουργός από το 2009 έως το 2012.

–Ράλης:

–1820. Λογαριασμός των Απεσταλμένων της Κωνσταντινούπολης το 1821 έτος, υπόμεν το μέρος της κοινοτήτος Πάρου ο Μιχαήλ Τσιγώνιας, από δε το μέρος του ποτέ Πέτρου Μάτσα Μαυρογένους, ενοικιάζου των Σουλτανικών προσόδων και πολιτικών δικαιωμάτων της Νήσου μας, ως το συμφωνητικόν, αυτού του Ενοικιου του και Κοινότητος Γεγραμμένον τη 3: Δεκεμβρίου 1820 και καταχωρημένον εις τον Κώδηκα της κοινότητος, τον Ιωάννη Κορτιάνον, οίτινες απεσταλμένοι Τσιγώνιας και Κορτιάνος εξάλθησαν εξή να αγοράσουν αυτάς τας προσόδους, ετεί λογαριασμόν του ρηθατος; Ενοικιαζου.

Ομολογία Ιατρού Ράλη Κεφάλαιον γρ. 1500.

–1829. Καταγραφή των κοινών χρεών της Νήσου Πάρου εγείνον εις Κωνσταντινούπολιν εις εκφόρους αποστολάς κατά το τελευτάτον _ καταχωρημένον εις τον κοινόν Κώδημα καθού είς του τελευταίου χρόνου απεσταλμένων. Μ. Τσιγώνια, και Ιω. Κορτιάνου λογαριασμούς, τα οποία μένουν ενεξόφλητα τα κεφάλαια ομολογιών οι δε τόκοι αυτών είναι πληρωμένοι μέχρι του χιλιοστού οκτακοσιοστού έτους.

Ομολογία Ιατρού Ράλη γρ. 2000.

–Ραμπαδιός: Το επώνυμο Ραμπαδιός είναι αμάρτυρο και το συναντάμε για πρώτη φορά το 1720 σε προικοσύμφωνο μεταξύ της Τζανετίνας Ραμπαδιού και του Αντώνη Γρυπάρη.

–1720. Στη Νάουσα την 1 Δεκεμβρίου 1720, αναφέρεται σε προικοσύμφωνο ο μαστρο Αντώνης Γρυπάρης να παίρνει γυναίκα του την Τζανετενάκη κόρη του Μαστρο Θεόδωρο Ραμπαδιού. «Ο μαστρο Θεοδωρής Ραμπαδίος και η σύζυγός του Κατερινάκη δίδουν στην κόρη τους Τζανετενάκη δύο εικόνες …».

–1731. «Προικοσύμφωνο του Φραντζέσκου Καραβέλα και της Φρακούλας Ραμπαδιού» Νάουσα, 18 Ιανουαρίου 1731. «Η Τζανέτενα, γυναίκα του αποθανόντος Ιωάννου Ραμπαδίου, δίδει της κόρης της Φραγκούλας τις Εικόνες …» (ΕΒΕ, Ξ 660)

–Ράμπιας: Επώνυμο παρωνύμιο, γνωστό σήμερα στην Σέριφο.

–1733. Σε κληρονομικό δικαίωμα των συζύγων αναφέρεται στις 21 Ιανουαρίου 1733 σε προικοσύμφωνο του Στεφανή Σκλαβόπουλου η Μαρία γυνή Νικολού Ράμπια.

–Ράμφος ή Ράφος: Επώνυμο παρωνύμιο. Το επώνυμο γνωστό στην Πάρο από τον 16^ο αιώνα. Σήμερα στην Μήλο. Η οικογένεια Ράφφο κατάγεται από την Λιγουρία (Γένοβα). Υπάρχει μάλιστα και οικόσημο.

–1590. Στην Πάτμο μαρτυρείται ο Ιωάννης Ράμφος, που υπογράφει έγγραφο αφιέρωσης στις 18 Φεβρουαρίου 1590: «Ιωάννης Ράφος από την Πάρον μαρτυρώ τάνωθεν».

–162? ο κτίτωρ "μοναχός Μακάριος Ράφος" σε επιγραφή στο υπέρθυρο της μονής Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στον Κούναδο, διακρίνεται μόνο η λέξη κτίτωρ και ΜΑΚΑΡΙΟΣ "Μοναχού Μακαρίου Ράφου".

–1830. Στις 8 Φεβρουαρίου 1830 αναφέρεται στον Κατάλογο των ιερέων της Πάρου ο ιερομόναχος Προκόπιος Ράμφος.

–Ραουζαίος: Πατριδωνυμικό επώνυμο. Ίδιος τόπος καταγωγής με τους Ραγκουσαίους και τους Αργουσαίους. Καταγόμενος από τη Ραγούζα (Ragusa) σήμερα Ντουμπρόβνικ, της ανατολικής Αδριατικής, καθολικού δόγματος.

–Ραπα[ ]:

–1729. Σε κληρονομικό δικαίωμα των συζύγων αναφέρεται στις 11 Οκτωβρίου 1729 η Μαρίνα Ραπα[ ]

–Ράσγος:

–1829: 9βρίου 27. Μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της πόλεως Παροικιάς

Ράσγος Μανούσος ετών 15.

–Ραφαλέτος – Ραφελέτος ή Ραφαλέτης: Σήμερα γνωστό στην Σίφνο με τον τύπο Ραφελέτος.

–1710. Αμπέλι και χωράφι στο Κούρτεζη σύμπλιος Ραφαλέτος.

–1732. Πρακτικό εξουσιοδοτήσεως απεσταλμένου του κοινού Παροικιάς, κατά τη Γενική Συνέλευση στις 17 Ιανουαρίου 1732 αναφέρεται ο παπά Αντώνης Ραφαλέτος.

–1737. Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς την 1^η Μαρτίου 1737 αναφέρεται ο παπά Αντώνιος Ραφαλέτος.

–1738. Στην 1^η Μαρτίου 1738 στην Παροικιά αναφέρεται ο ιερέας Αντώνιος Ραφαλέτος.

–1739. Στις 10 Μαρτίου 1739 αναφέρεται ο παπά Ραφαλέτος Αντώνιος.

–1739. Πρακτικό εκλογής κοινοτικών επιστατών του ναού της Εκατονταπυλιανής σε Γενική Συνέλευση του κοινού της Παροικιάς στις 10 Μαρτίου 1739 αναγράφεται ο παπά Αντώνιος Ραφελέτος.

–1739. Πρακτικό εκλογών κατά την Γεν. Συνέλευση στις 30 Αυγούστου 1739 απεσταλμένου των κοινών της Πάρου στην Κωνσταντινούπολη, εκλέγουν τον Νικόλαο Μαυρογένη, προκειμένου να διαπραγματευθεί τα οικονομικά θέματα του νησιού. Αναφέρεται ο παπά Αντώνης Ραφαλέτος από την Παροικιά.

–1747. Στη διαθήκη του σακελίου Βιτζαρά ιερέως Κωνσταντίου στις 30 Μαρτίου 1747 αναφέρεται ο παπακυρ Αντώνης Ραφαλέτης.

–Ραφελέτος: Βλέπε Ραφαλέτος

–Ραυτόπουλος: Επαγγελματικό επώνυμο, το παιδί του ράφτη, το μικρό ραφτόπουλο. Ο παριανός κλάδος έχει καταγωγή από την Κόρινθο και μαρτυρείται από το 1956.

Ένα από τα παιδιά τους, η Δέσποινας Βιώνη (γεννηθείς 1928) το 1956 παντρεύτηκε στην Αθήνα τον Γεώργιο Ραυτόπουλο με καταγωγή από την Κόρινθο. Η παλαιότερη οικογένεια δεν έχει κάποια συγγενική ρίζα με τη νεώτερη.

–1829. Ο ονομαστικός κατάλογος των μαθητών του Αλληλοδιδακτικού Σχολείου της Νάουσας του σχολικού έτους 1829.

«Οι μαθητευόμενοι εις την Αλληλοδιδακτικήν Σχολήν της κομοπόλεως Ναούσης»

Γεώργιος Ραυτόπουλος ετών 10 και ο Νικόλαος Ραυτόπουλος ετών 5.

–1956. Ο Ανδρέας Βιώνης, κοινοτάρχης στη Νάουσα μάλλον μεταξύ του 1949 και 1951. Γεννηθείς ήταν μάλλον το 1889. Γονείς του ήταν ο Κωνσταντίνος Βιώνης του Παντελή και η Δάφνη Αριανούτσου από τη Νάουσα. Για τον Κωνσταντίνο Βιώνη δεν είμαστε σίγουροι αν ήταν από Νάουσα ή από Παροικιά. Ίσως και να ήταν από κάπου ενδιάμεσα, λογικά εκείνος είχε αγοράσει κάποια κτήματα/οικόπεδα στις Κολυμπήθρες (ίσως και να ήταν προίκα, αλλά μάλλον το αποκλείουμε). Ενδέχεται βέβαια και να τα κληρονόμησε από τον πατέρα του Παντελή Βιώνη.

Γυναίκα του Ανδρέα Βιώνη (1889) ήταν η Ευαγγελία Ρούσσου, γεννηθείς μάλλον το 1906. Πατέρας της ήταν ο Αναστάσιος Ρούσσος του Ιωάννη από Μαράθι, ενώ μητέρα της ήταν η Δέσποινα Τριπολιτσιώτη του Νικολάου από Νάουσα.

Ο γάμος μεταξύ Ανδρέα Βιώνη και Ευαγγελίας Ρούσσου έγινε μεταξύ 1926 και 1927. Από τα 10 παιδιά τους δεν έμεινε κάποιο στο νησί, τέσσερα πήγαν Αμερική και συγκεκριμένα στο Χιούστον, Τέξας, ενώ τα υπόλοιπα στην Αθήνα. Από τα εγγόνια τους, επέστρεψε μόνο ο Ανδρέας Ραυτόπουλος στο νησί.

Ένα από τα παιδιά τους, η Δέσποινας Βιώνη (γεννηθείς 1928) το 1956 παντρεύτηκε στην Αθήνα τον Γεώργιο Ραυτόπουλο με καταγωγή από την Κόρινθο.

–Ρεϊζης:

–1823. Την 1η Νοεμβρίου 1823, έπεμψε τας εν λόγω επιταγής με τον Αναστάση Ρεϊζη Τζιρογώτη προς τον εν Ναούση Γεώργιο Βιτζαρά. δια να φροντίσει να εισπράξει το ποσό και να το εγχειρίσει προς τον ξάδερφο του Νικόλαο Κατζαρό συγκατοικούντα μετ' αυτού εις την εν Ναούση κατοικίαν του.

–Ρέϊρ ή Ρεΐρ: Κλάδος των Βενιέρη. Η Μάλαμα (και Μάλαγμα) Μιχ. Βενιέρη στις 5 Οκτωβρίου 1827 συντάσσει τη διαθήκη της. Εκτός από την Σμαράγδα είχε γιό τον Ιωάννη Ρεΐρ που ήταν κοινός επίτροπος της Παροικιάς (ΓΑΚ, 218, 18ω)

–1822. Σε αντίγραφο Κριτηρίου Πάρου της 18 Δεκεμβρίου 1822 αναφέρεται ο Ιωάννης Ρέϊρ.

–1827. Ποσότης των χρεών της πόλεως Παροικιάς εις την Επανάστασην γρ. 6100

Τόσα του Λεονάρδου Κονδύλλη και Ιω. Κρίσπη: έως το 1827: Αυγούστου 14: όλα Δημογεροντικούς των μισθών έχουν να λάβουν από το κοινόν της ιατής πόλεως Παρ: 400γρ.

Τόσα χρεωστούνται από τον ίδιον χρόνον αυτόν Επιτρόπου Νικόλαον Κληρονόμον: 176

Τόσα ομοιώς εις τον Ιωάννην Ρέϊρ 121: 36.

Τόσα ομοιώς έχουν να λάβουν …φόροι ως ο κατάλογος Επαρρηστάσεων εις την επιτροπήν 128: 11:

Τόσα εις την Επανάστασην γενομένα χρέη της Πόλεως Παροικιάς γρ. 6926:7:

–Ρεκέρης: Βλέπε Ρουγγέρης

–Ρέμπελος:

–1755. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυρείται ο κάτοικος Λευκών Τζώρτζης Ρέμπελος

–Ρενιέρης ή Ρινιέρης ή Ρικιέρης: Η οικογένεια Ρενιέρη Κρητοβενέτικης καταγωγής μαρτυρείται πριν το 1618. Πλέων έχει εκλείψει από το νησί, κλάδος της συνεχίζει στην Σύρο από το 1920.

Οίκος Βενετών πατρικίων, που έδωσε μεταξύ των άλλων ένα δόγη της Βενετίας (15ος αι.) και ένα δούκα της Κρήτης (17ος αι.). Η οικογένεια Ρενιέρη μαρτυρείται από τον 17ο αιώνα στην Πάρο σε νοταριακές πράξεις και σε εγγραφές από δωρεές εικόνων.

Σε κρητικά έγγραφα το βλέπουμε με τους τύπους: Ραϊνέριο, Ρενιέρ, Ρινέρο. Ranieri –o, Rainero, -I, Renier(i), Raner, Rinieri μαρτυρείται από τον 9^ο αιώνα. Reghinarius, Regineri και από τον 10^ο αιώνα Rainerius. Οι Renier μεταξύ των πατρικίων οικογενειών της Βενετίας ήρθαν από τη Δαλματία. Ένας Renier πήγε δυό φορές ως πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη. Βαφτιστικό σε έγγραφα 1341-1375 Raynerius.

Σε έγγραφα του 1271 Raynerius becarius κάτοικος Χάνδακα και Riniero scutario.

Clemens de Renerio επίσκοπος Ρεθύμνου έγγρ. 1447. Μεταξύ στρατευσίμων Χανίων το 1536 σέρ Nicolo de Renier, maestro Piero Rinero Nob. Cret. Ser Antonio de Renie και ο γιός του σέρ Jacomo, o Manoli Rinero και ο Nob. Cret. Marco de Renier. Alvise Renier rettore di Canea έγγρ. 1538. Louis Raynieri Δούκας Κρήτης το 1550. Σε έγγραφο του 1560 Gasparo Renier ξανάφτιαξε το τείχος του λιμανιού alla porta del molo. Και η έκθεσή του, του καπετάνιου Gaspar Rhenerius, 1563. Μεταξύ αρχηγών καβαλλαρίας Ηρακλείου ο ενδοξότατος κύριος Nicolo Ρενιέρης έγγρ. 1583. Εκλαμπρότατος Κωνσταντίνος Renier αξιώτατος Rettore του τόπου Σητεία έγγρ. 1587. Μεταξύ ευγενών τιμαριούχων Κρήτης Μιχαήλ Ρενιέρ το 1669. Νικόλαος Ρενιέρης 1758-1847. κ.α.

–1618 Νικόλαος Ρενιέρης στη Νάουσα.

–1640 Φραγκίσκος Ρενιέρης στη Νάουσα.

–1674. Γράφει ο ιστορικός της καθολικής κοινότητας Νάξου Ι. Μαρκόπολις, «Δια την χαρμόσυνον είδησιν εγκαταστάσεως των Καπουκίνων στην Νάουσαν, οι κάτοικοι της Ναούσης, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατασυγκινηθέντες από τα επαγωγά διδάγματα των πατέρων Καπουκίνων, προέβησαν εις επανειλημμένας ενεργείας παρά τοις αρμοδίοις δια την μονίν εγκατάστασιν των πτωχών της Ασσίζης εις την πόλιν των. Επί μακράν σειράν ετών εξακολουθούν να απευθύνουν εγγράφους αιτήσεις προς τας προϊσταμένας αρχάς του τάγματος δια την εκπλήρωσιν του κοινού πόθου των. Επί τέλους το 1674 η αίτησις των εγένετο αποδεκτή. Απερίγραπτος υπήρξε η χαρά και πρωτοφανής ο ενθουσιασμός των κατοίκων της Ναούσης δια την χαρμόσυνον είδησιν περί οριστικής εγκαταστάσεως των Καπουκίνων εις την κωμόπολιν των. Επ’ ευκαιρία του ευφροσύνου αγγέλματος προσύλθον διάφοροι ορθόδοξοι ιερείς και οι προύχοντες της Ναούσης, καθολικοί και ορθόδοξοι, ενώπιον του Γάλλου υποπρόξενου , και υπέγραψαν το έγγραφον. Εις δόξαν Χριστού αμήν. Εν έτει 1674 Δεκεμβρίου 25, εν κάστρω Νάουσας, όλοι ομόγνωμα και ομονιασμένοι προσμένουμε τους αιδεσιμοτάτους πατέρες να έρθουν εδώ να κτίσουν ένα μοναστήρι και δια σημάδι και βεβαίωσιν πως τους δεχόμαστε με κάθε μας καρδίαν και πολλά μετά χαράς υπογράφομε το παρόν γράμμα οι υποκάτωθεν υπογεγραμμένοι…» (υπογράφουν 12 ορθόδοξοι ιερείς και δυο καθολικοί, ο π. Λεονάρδος Φρέρης εφημέριος του Αγίου Γεωργίου Νάουσας και ο π. Δομένιος Κρίσπης. Και 40 πρόκριτοι εκ των οποίων οι αδερφοί Γιράρδοι κ.α.). Ο Σακελλάριος Ναούσης, ο Σκευοφύλαξ Ναούσης παπά Νικόλαος Κορτιάνος, Πρωτόπαπας, Ηλίας ιερεύς και Σακελλάριος Ναούσης, Πρωτοσύγκελος Νικόδημος ιερομόναχος, παπα Νικόλαος Ρούσης (ίσως Ρούσσος), Παπα Δημητρης, Παπα Θεόδωρος Πατελάς (ίσως Πατέλης), Παπα Τζάνες Καλούργης (Καλλέργης), παπα Χριστόφορος, Παπα Γιώργης Πουλός, Θεόδωρος …, παπα Νικολός Μαρκαντάτος, Ανεγνώστης Ρινιέρης (Ρενιέρης), Ανδρέας Καλούργης (Καλλέργης), Ιωάννης Κορτιάνος, Ιωάννης Ντελαγραμμάτικας, Γιωάννης Νταμουλής, Γιάκουμος Ρούσος (Ρούσσος), Γεώργης Καλλέργης, PRE Domenico Crispo, Νικηφόρος Γεράρδης, Μιχελέτος Σπυρίδος, Αντώνης Μαλαξός, Ανδρέας Σμυρνιός, Φρατζέσκος Γρίσπος, Γεώργης Σαλονικιός, Τζάνες Καζανόβας, Ιωάννης Λευκαρός, Μιχέλης Σαλονικιός, Marco Foscolo, Ιωάννης Μοσκονάς, Αντώνης Γρυπάρης, Ιωάννης Σκούταρης, Φρατζέσκος Καλέργης, Ανεγνώστης Καρτιάνος, Γεώργης…, Ντεμενεγος Μεντρινός (Μενδρινός), Δημήτρης Στοφιλάς, Αντώνης Γρυπάρης, Γεώργης …, Δημήτρης …, Γεώργης …, Γεώργης Αλαβάνος, Δημήτρης Βασταζής, Νικολής Μπάρμπερης, Δημήτρης …, Μπατίστας Γεράρδης, Νικόλαος Γεράρδης.

–1675. Στις 15 Μαΐου 1675. Σε επιστολή Ναουσαίων προς τον πρεσβευτή των Γάλλων, αιτώντας Καπουκίνους πατέρες υπογράφει ο Δεμήτρης Ρενιέρης.

–1679. Στις 13 Αυγούστου 1679 ο Σακελλίων Ρενιέρης συντάσσει πωλητήριο Αγ. Μηνά και υπογράφει.

–1717. Στις 21 Οκτωβρίου 1717 ο ιερέας και μετέπειτα Σακελλίων Νάουσας Μαρίνος Ρενιέρης.

–1718. Σακελλίως στο Καστέλλι Νάουσας Ρενιέρης Γεώργιος, αναφέρεται στην διαθήκη του Ιωάννη Νταμιράλια στις 23 Απριλίου 1718.

–1720. Σακελλίως στο Καστέλλι Νάουσας Ρενιέρης Γεώργιος, υπογράφει πωλητήριο έγγραφο στις 15 Μαρτίου 1720.

– 1722. «Προικοσύμφωνο Πατίστα Κοντέση και Μετρίζας Ρενιέρη»

Καστελλιώ Νάουσας 20 Ιανουαρίου 1722

Ο παπά κύρ Γεώργης Ρενιέρης και η πρεσβυτέρα του Μαρία δώνουν την εικόνα των Χριστουγέννων στην κόρη τους Μετρίζα. Ο Πατίστας Κοντέσης δεν δίδει εικόνα.

–1726. Σακελλίως στο Καστέλλι Νάουσας Ρενιέρης Γεώργιος, αναφέρεται σε έγγραφο στις 14 Μαρτίου 1726.

–1729. Ο ιερέας Ιωάννης Ρενιέρης υπογράφει έγγραφο Ναούσης στις 4 Δεκεμβρίου 1729.

–1733. Ο Σακελλίως στο Καστέλλι Νάουσας Ρενιέρης Γεώργιος, μνημονεύεται σε νοταριακό κωδικό το 1733.

–1734. Σακελλίως στο Καστέλλι Νάουσας Ρενιέρης Γεώργιος, υπογράφει έγγραφο στις 18 Σεπτεμβρίου 1734.

–1738. Ο ιερέας Ιωάννης Ρενιέρης υπογράφει έγγραφο Ναούσης στις 6 Ιουνίου 1738.

–1741. Ο Σακελλίως στο Καστέλλι Νάουσας Ρενιέρης Γεώργιος, μνημονεύεται σε νοταριακό κωδικό το 1741.

–1751. Ο Σακελλίως στο Καστέλλι Νάουσας Ρενιέρης Γεώργιος, μνημονεύεται σε νοταριακό κωδικό το 1751.

–1751. Σε έγγραφο στις 4 Νοεμβρίου 1751 αναφέρεται ο Σακελίος Ιωάννης Ρηνιέρης.

–1753. Στις 16 Οκτωβρίου 1753 ο Σακελλίων Ιωάννης Ρενιέρης συντάσσει έγγραφα μεταλλαγής Αγίου Μηνά.

–1755. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυρείται ο σακελλίου Νάουσας Ρενιέρης.

–1820. Σε προικοσύμφωνο στις 11 Ιανουαρίου 1820 αναφέρεται ο κυρία Μαργαρίτα γυνή του πάλε ποτέ Ιωάννη Μπελόνια και ο γιός της Γεώργιος Μπελόνιας, από το έτερο μέρος η Παναγιώτα γυνή ποτέ Νικολάου Μωραΐτη έχοντας θυγατέρα ονόματι Ελισάβετ. Αναφέρεται και ο Θεοδωράτης Ρενιέρης με δύο χωράφια στα Κραύγα.

–1829. Σε έγγραφο της Εκατονταπυλιανής «Εν Παροικία της Πάρου» την 19 Μαΐου 1829 αναφέρονται οι εκλογείς της επαρχίας Πάρου και Αντιπάρου: Αθανάσιος Μαύρος, Μ.Μ. Μαυρογένης, Δημήτριος Καλαβρός, Νικ. Μαλατέστας, Ιω. Μεταξάς, Θ. Ρινιέρης, Ιάκωβως Λουκής, Ν. Μωραΐτης, Μιχαήλ Τζιγώνιας, Ιω. Βαλσαμής, Ευστράτιος Στάμενας, Ζέπος Δελαγραμμάτης, Ν. Κονταράτος, Ν. Ρούσσος, Γεώργιος …, Τζανής Μάτζας, Δαμιανός Μπιάζης, Γεώργιος Βιτζαράς.

–1830. Το 1830 αναφέρεται ο Θεοδωράκης Ρενιέρης στη Νάουσα.

–1832. Εν Ναούση της Πάρου τη 27 Μαρτίου 1832 σε έγγραφο της σχολής του Αγίου Αθανασίου, αναφέρεται ο Νικόλαος Ρενιέρης.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 39χρονος γεωργός Ρενιέρης Εμμανουήλ, ο 51χρονος εργάτης Ρενιέρης Νικόλαος.

–1857. Στην «Εταιρία των Μαρμάρων της Πάρου» στο Μαράθι ένας εκ των διευθυντών του ο Μάρκος Ρενιέρης.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ρενιέρης Βασίλειος του Γεωργίου, 34 ετών, ναυτικός και ο Ρενιέρης Θεόδωρος του Θεοδώρου 53 ετών, ράπτης, κάτοικος Χαλκίδας.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Ρενιέρης Βασίλειος του Γεωργίου, 36 ετών, ναυτικός από τη Νάουσα και ο Ρενιέρης Θεόδωρος του Θεόδωρου, 55 ετών, ράπτης από τη Νάουσα, κάτοικος Χαλκίς.

–1917. Στις 7 Ιανουαρίου 1917 ο 25χρονος αλιεύς από την Πάρο Χρήστος Ρενιέρης του Βασιλείου και της Μελπομένης Πολυχρόνη [κάτοικοι Πάρου και μετέπειτα Σύρου] παντρεύεται στην Ερμούπολη την 19χρονη από την Τήνο Αναστασία Πιρπινιά, του Νικολάου, και της Ανέζας Μαθιούλακα.

–1920. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 29χρονος αλιεύς Χρήστος Β. Ρενιέρης. Έδωσε όρκο στις 21 Ιανουαρίου 1920.

–Ρέτζος: Από το υποκοριστικό βαφτιστικό Lorenzo. Ίσως από την Μέση Ρεθύμνου.

Από τον βεν. οίκο Renzo, Renzulli. Ιτ. Οικ. Renzo, Renzi, Rensi. Στην Κρήτη σε έγγραφα του 1301 Johannes de Rezo. Οικογένεια Ρέτζη από την Κρήτη το 1619 στη Ζάκυνθο.

–1755. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυρείται ο Ανεγνώστης και ο Αντώνης Ρέτζος.

–Ρήγας: Η παριανή μονοκλαδική Βυζαντινή οικογένεια έχει καταγωγή από την Κύμη Ευβοίας.

–1877. Στις 29 Ιουνίου 1877 ο παριανός εργάτης Ιωάννης Βελέντζας 30 ετών και η γυναίκα του Περσεφόνη Ρήγα κάτοικοι Σύρου δηλώνουν τον θάνατο της κόρης τους Μαριγώ 18 μηνών κάτοικος Ερμούπολης. Ασθένεια: Διάρροια.

–1894. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1894 στις Λεύκες ο Ρήγας Κωνσταντίνος του Παναγιώτη.

–1907. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1907 στις Λεύκες ο Ρήγας Γεώργιος του Παναγιώτη.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Ρήγας Παναγιώτης του Γεωργίου σιδηρουργός κάτοικος κοιν. Λευκών.

–1935. Σε αναφορά του 1920 μαρτυρείται ο Γεώργιος Ρήγας, μαραγκός. Πατέρας οκτώ παιδιών (Παναγιώτη, Νικόλα, Δημήτρη, Μαρίας, Γιάννη, Λευτέρη, Φιλόθεου, Κούλας). Είχε νυμφευθεί την Άννα Χανιώτη. Πέθανε νέος σχετικά. Μαραγκός ήταν και ο αδερφός του Κώστας, παιδιά του, επίσης, μαραγκού Παναγιώτη Ρήγα, που καταγόταν από την Κύμη της Ευβοίας.

–1939. Στην εικόνα των Εισδύων της Θεοτόκου στη Μονή της Παναγίας Κοντιανής στον Δραγουλά έχει την επιγραφή: «Μερίμνη Αικατερίνης Ρήγα εις μνήμην συζύγου αυτής Ιωάννου» και «Εκ του αγιογραφικού Εργαστηρίου Ιερ. Μονής Λογγοβάρδας, 1939».

–1952. Στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1952 είναι εγγεγραμμένη η Κονδύλω Ρήγα του Παναγιώτη, όνομα συζύγου Σκανδάλης Γεώργιος.

–1980. Το 1980 τα αδέρφια Παναγιώτης, Νίκος, Δημήτρης, Γιάννης, Λευτέρης και Φιλόθεος από τις Λεύκες είναι ιδιοκτήτες των Λατομείων Μαρμάρου στο Μαράθι.

–Ρίζος: Βυζαντινό επώνυμο.

–1865. Στις 9 Ιανουαρίου 1865 ο 30χρονος καφεπώλης από την Πάρο Μικές Ρίζος του Χρυσού και της Σοφίας Κουκουντούδενα, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 20χρονη από την Πάρο Ανέζα Περούλη, του Περούλη.

–Ρινιέρης ή Ρικέρης: Βλέπε Ρενιέρης

–Ριτζέρης ή Ρετζέρης: Βλέπε Ρουγγέρης

–Ρίτζος: βλέπε Ρίτσος.

–Ρίτσος ή Ρίτζος ή Ρύτζος: Από το Ιταλικό Rizzo =κατσαρομάλλη.

Το επώνυμο Ρίτσος, είναι μέχρι σήμερα σε χρήση στον Πρόδρομο και στα Μάρμαρα με τον τύπο Ρίτσος. Tο συναντάμε σε γραφές τον 17ος αιώνα ως, γαμπρός του Μαυρογένη από τα Μάρμαρα Πάρου. Είναι η τελευταία οικογενειακή ρίζα των Μαυρογένιδων στην Περιοχή του Αρχιλόχου.

Μέλη της οικογένειας Ρίτζου είχαν διατελέσει κληρικοί, όπως ο ιερέας Νικόλαος Ρίτζος, ο ιερομόναχος και πνευματικός του Τσιπίδου Γρηγόριος Ρίτζος και ο πατέρας του παπά-Αντώνης Ρίτζος, ο παπά-Γεωργάκης Ρίτζος, «ο αρχιπρεσβύτερος Παροικιάς και πνευματικός» Ρίτζος, που συντάσσει την διαθήκη του στις 13 Μαρτίου 1832 στην Παροικιά. [επομένως και στην Παροικιά ζούσε κλάδος της οικογένειας αυτής ήδη από τον 16ο αιώνα, όπως διαπιστώνουμε και από τον Τομάζο Ρίτζο και από τον πατέρα του ιερομονάχου και σακελλαρίου της Παροικιάς Αθανασίου Ρίτζου, που είχε ζήσει τον 16ο αιώνα (1550-1600).

Kρητοβενέτικης καταγωγής. Σύμφωνα με την ερευνήτρια Χρυσ. Τσικριτσή-Κατσιανάκη το επώνυμο Ρίτσος ανήκει στην κατηγορία των βαπτιστικών και το όνομα Ericio > Erizo > Rico > Rizo > Ρίτσος. Τα αρχικά γράμματα a, e, i, αποβάλλονται όπως και στη βενέτικη διάλεκτο, που γενικά αποστρέφεται τα άτονα αρχικά.

Ο ιατρός ερευνητής Καπαρός Γιώργος αναφέρει ότι το επίθετο Rizzo (προφέρεται "ρίτσο") είναι πολύ κοινό στην Ιταλία σήμερα και συναντάται κυρίως στην Απουλία, το Βένετο αλλά και την Σικελία. Ρίτσο σημαίνει "κατσαρός", αλλά χρησιμοποιείται για να δείξει και τον εριστικό και άκαμπτο άνθρωπο! Ρίτσο ντι μάρε είναι ο αχινός, ή από το Riccio που σημαίνει σκαντζόχοιρος και αν δούμε το οικόσημό τους τότε μοιάζει να είναι η σωστή ετοιμολογία του επωνύμου.

Σήμερα κλάδοι της Παριανής οικογένειας σε Σύρο και Αθήνα.

–1550. Πατέρα του ιερομονάχου και σακελλαρίου της Παροικιάς Αθανασίου Ρίτζου, που είχε ζήσει τον 16ο αιώνα (1550-1600) ο Τομάζο Ρίτζος. Το 1608 φέρεται αποθανών. Στενή συγγένεια με τον άρχοντα Μαυρογένη.

–1608. Το 1608 και το 1609 ο Τομάζος Ρίτζος αναφέρεται ο συντάκτης εγγράφου.

–1624. Τον Ιούνιο του 1624 αναφέρεται σε έγγραφο Κεφάλου ο ιερέας Νικόλαος Ρίτζος.

–1626. Στις 27 Μαΐου 1626 αναφέρεται σε έγγραφο της Ξεχωριανής ο ιερέας Νικόλαος Ρίτζος.

–1636. Πωλητήριο Κεφάλου, 5 Οκτ. 1636, ο Ζαννής Λουκής πωλεί του παπά-κυρ Ιωάννη Παπαδόπουλου το αμπέλι εις το Βρυσί δια τζεκίνια δώδεκα.

Υπογράφουν ο ιερέας Μάρκος Πάρπος, ο Αντώνιος Ανεγνώστης Ρίτζος, ο Αντώνης Μονδάνος κ.α.

–1652. Ο χωρεπίσκοπος Παροικιάς Νικόλαος συντάσσει έγγραφο αφιερώσεως του μονυδρίου του Αγίου Πέτρου και του παρεκκλησίου του Αγίου Νικολάου, περιοχής Παροικιάς (άγνωστο σήμερα), στον Άγιο και Ζωοδόχο Τάφο, στον οποίο τα αφιερώνουν, το πρώτο ο «μαστρο-Χρούσης του Νικόλα Βιτζαρά με την γυνή του Μαρία» και το δεύτερο «ο κυρ-Θοδωρής του Χρούση Ρίτζου με θέλημα του πεθερού του Γεώργη». Ινστρουμέντο της Πάρω, Καστέλλι Παροικιάς, 11 Απριλίου 1652.

–1658 Το 1658 μνημονεύεται ο παπά Νικόλας Ρίτζος στην Παροικιά.

–1665. Το 1665 γεννιέται στα Μάρμαρα η κυρά Μαρουσάκη Μαυρογένους, το γένος Ρίτσου (1665-1745). Σύζυγος της ο Τζανάκης Μαυρογένης.

–1670. Στις 2 Ιανουαρίου 1670 μνημονεύεται σε έγγραφο της Ξεχωριανής ο ιερέας Αντώνης Ρίτζος, πατέρας του ο παπά-Γρηγόρης Ρίτζος

–1670. Στις 30 Απριλίου 1670 στον Τζιπίδο μνημονεύεται ο παπά-Γεδεών Ρίτζος, καθώς και ο ιερομόναχος και πνευματικός Γρηγόριος του ποτέ παπα-Αντώνιου Ρίτζου υιός, αφιερώνει αρκετά κτήματα αυτος και ο Μανουήλ Βιτζαράς Σακελλάριος Κεφάλου, που βρίσκονται στον Ντριό, Άσπρο Χωριό, Παναγία το Ραχίδι, Αγία Αναστασά, Άγιο Γεώργιο στο Λέφος κ.α. στη μονή της Ξεχωριανής και γίνονται μέλη της Αδελφότητας της μονής Αγ. Ιωάννη της Πάτμου και οικονόμοι και πνευματικοί στην Ξεχωριανή.

–1670. Αναφέρεται ο ιερομόναχος και πνευματικός Τσιπίδου Γρηγόριος Ρίτζος στις 2 Μαΐου 1670.

–1670. Στις 4 Μαΐου 1670 αναφέρεται να πακτώνει τα κτήματα της Ξεχωριανής ο Ιερομόναχος και Πνευματικός Γρηγόριος Ρίτζος.

–1670. Οικονόμος της μονής Ξεχωριανής μετά τις 30 Σεπτεμβρίου 1670 διετέλεσε ο ιερομόναχος και πνευματικός Ρίτζος Γρηγόριος.

–1671. Έγγραφο που άνηκε στη Μονή Αγ. Αντωνίου, 13ης Δεκεμβρίου 1671 τιτλοφορείται «Αγορά του άλωνος (αλωνιού) της Αντωνίνας Πιέρου Ρίτζου»(ΓΑΚ, Μοναστηριακά φακ,595 αρθμ εγγρ 96). Ο Πιέρος και η Αντωνίνα Ρίτζου το γένος Μπιζά ήταν οι γονείς της Μαρουσώς Ρίτζου, σύζυγος του γενάρχη των Μαυρογένηδων της Πάρου Τζαννάκης Μαυρογένης.

–1675. 25 Μαΐου 1675. Σε επιστολή Ναουσαίων προς τον πρεσβευτή των Γάλλων, αιτώντας Καπουκίνους πατέρες υπογράφει ο Ρίτζος ιερέας και οικονόμος Άγουσα (Νάουσας).

–1683. Σε έγγραφο στις 6 Μαΐου 1683 της Μονής Αγίου Γεωργίου Λαγκάδας αναφέρεται ο Τζανής Μαυρογένης. Είναι ο γενάρχης της έξοχης και πλούσιας οικογένειας των Μαυρογένηδων, που απέδωσε στην κοινωνία και στον Ελληνισμό ένα Νικόλαο Μαυρογένη, ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας, μια Μαντώ Μαυρογένους, δραγομάνους, βοεβόδες, πρόκριτους κ.α. Ο Τζανής ή Τζανάκης Μαυρογένης (η γυναίκα του λεγόταν Μαρουσώ ή Μαρουσάκη, το γένος Ρίτζου του Πιέρρου και της Αντωνίνας Ρίτζου) ήταν ένας από τους πέντε πλουσιότερους κτηματίες της Πάρου. Διέθετε 14 χωράφια, 3 αμπέλια, 1 περιβόλι και 1 κηπάρι. Συνολικά 19 αγροτικά ακίνητα και γιος του Νικόλας (1700-1767), προεστός, βοεβόδας, πρόξενος της Βενετίας στην Πάρο και δραγομάνος, ερχόταν δεύτερος στη λίστα των πλουσίων, δηλαδή οι περισσότερες εκτάσεις των Μαρμάρων και Δραγουλά ανήκαν στους άρχοντες του τόπου, όπου δούλευαν οι φτωχοί, κατά κανόνα, κάτοικοι των χωριών.–1684. Ιερομόναχος Γρηγόριος Ρίτζος «της κυράς Ξεχωριανής στέργω» στις 12 Ιουλίου 1684.

–1695. Το 1695 ο Τζανάκης Μαυρογένης παντρεύεται την κυρά Μαρουσάκη Μαυρογένους, το γένος Ρίτσου (1665-1745).

–1715. Στις 29 Μαρτίου 1715 αναφέρεται ο ιερέας Γεδεών Ρίτζος.

–1720. Στις 2 Ιανουαρίου 1720 αναφέρεται σε προικοσύμφωνο Τζιπίδου ο Ιερομόναχος και Πνευματικός Γεδεών Ρίτζος.

«Η κερά Αρμελίνα, σύζυγος του αποθανόντος Αντώνη Ρίτζου διά χάριν προικοδότησης δίδει της θυγατέρας της κερά Καλής τέσσερεις εικόνες …. Και ο Στεφανάκης Σκλαβόπουλος, μόνον την ευχή των γονέων του παίρνει. (ΓΑΚ, 212, 57)

–1744. Κατά τη Γενική Συνέλευση εκπροσώπων όλων των κοινών της Πάρου, της 6 Απριλίου 1744, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους δραγουμάνου Νικολάου Μαυρογένη, εναντίον των εις βάρος του συκοφαντιών μερικών συμπατριωτών τους, προς τις τουρκικές αρχές. υπογράφει και ο Αναγνώστης Ρίτζος.

–1747. Σε πρακτικό εκλογής απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Παροικιάς στις 26 Οκτωβρίου 1747, αναφέρεται ο Ανεγνώστης Ρίτζος εις πρόσωπον επιτρόπου.

–1750. Σε Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου των επτά κοινών της Πάρου (Παροικιάς, Νάουσας, Κεφάλου, Τζιπίδου, Λευκών, Μαρμάρων, Δραγουλάς) στην Κωνσταντινούπολη της 23 Αυγούστου 1750, μαρτυρείται ο κάτοικος Τζιπίδου Ανεγνώστης Ρίτζος.

–1752. Οι επίτροποι των επτά κοινών της Πάρου στέλνουν επιστολή, στις 13 Σεπτεμβρίου 1752, στον Έλληνα δραγουμάνο Στέφανο Δημάκη, με την οποία ανακοινώνουν τα ονόματα της τριμελούς επιτροπής, προκειμένου να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη και ρυθμίσει τα οικονομικά προβλήματα του νησιού. Υπογράφει ο Αντώνης Ρίτζος, επίτροπος Τζιπίδου.

–1757. Στις 27 Ιανουαρίου 1757 μνημονεύεται στον Κατάλογο ακινήτων περιουσίας της Ξεχωριανής ο παπά Γεδεών Ρίτζος.

–1761. Παπά Γεδεών Ρίτζος και τον παπά Γεωργάκη Ρίτζο τον 18ο αι. σε διαθήκη του Κωσταντάκη Μαραμανία στον Τζιπίδο, 29 Δεκ. 1761, μαρτυρείται ο παπά Γεωργάκης Ρίτζος για σαρανταλείτουργο.

–1768. Στις 6 Οκτωβρίου 1768 ο ιερέας Γεώργιος Ρίτζος υπογράφει και μαρτυρά πωλητήριο Τζιπίδου.

–1806. Κατάλογος κινητής και ακίνητης περιουσίας της Παναγίας Ξεχωριανής 15 Σεπτ. 1806. Έτερον χωράφι κοντά εις του παπά Γεωργίου Ρίτζου.

–1810. Ο σακελλάριος σκευοφύλαξ Κεφάλου Ρίτζος υπογράφει διαθήκη στον Τσιπίδο στις 19 Νοεμβρίου 1810.

–1816. Ο σακελλάριος σκευοφύλαξ Κεφάλου Ρίτζος υπογράφει έγγραφο Παροικιάς τον Σεπτέμβριο του 1816.

–1826. Σε προικοσύμφωνο της 19 Απριλίου 1826 αναφέρεται ο Μανώλης Ρίτζος με χωράφι στο Λιαροκόπη.

–1827. Αρχιπρεσβύτερος και Πνευματικός Ρίτζος υπογράφει σε έγγραφο Παροικιάς στις 27 Ιανουαρίου 1827. Και στις 3 Μαΐου 1827 υπογράφει την διαθήκη του Μονοβασώτη Δημήτριου.

–1829. Στις 15 Μαΐου 1829 αναφέρεται ο Αρχιπρεσβύτερος και Πνευματικός Ρίτζος.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Ιωάννης Ρίτζος από τα χωρία του Κεφάλου.

–1832. Αρχιπρεσβύτερος Ρίτζος συντάσσει τη διαθήκη του 13 Μαρτίου 1832.

–1832. Έγγραφο στις 28 Οκτωβρίου 1832 που αφορά τους κληρονόμους του Αρχιπρεσβύτερου Ρίτζου.

–1836. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ελευθέριος Δημητρίου Ρίτσος (γεν. 1836), ετών 67, γεωργός, έγγαμος.

–1838. Σε διαθήκη Παροικιάς την 1^η Μαίου 1838: «…το χωράφιον εις τοποθεσίαν Σπήλιον ομού και το εμπεριεχόμενον εις αυτό νεοκτισθέν οσπίτιον, πλησίον εις το ρηθέν χωράφι ο κύριος Ελευθέριος Χαμάρτος και ο ίδιος διαθέτης το αμπέλι έχει αγορά από Εμμανουήλ Ρίτζον εις την θέσιν Σπήλιον πλησίον αυτόν ο Εμμανουήλ Ν. Σαρρής και ο ίδιος διαθέτης…».

–1843. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Ελευθερίου Ρίτσου (γεν. 1840), ετών 60, οικιακά, έγγαμος.

–1843. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Ιωάννη Ρίτσος (γεν. 1843), ετών 60, βυρσοδέψης, κάτοικος Σύρου, έγγαμος.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1844 είναι εγγεγραμμένος ο Ρίτζος Αλέξανδρος 40 ετών γεωργός, ο Ρίτζος Ιωάννης 55 ετών εργάτης, ο 30χρονος Ρίτζος Γεώργιος του Ιωάννη εργάτης,

–1845. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Γεωργίου Ρίτσος (γεν. 1845), ετών 58, γεωργός, έγγαμος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Δραγουλά του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονο ποιμήν Γεώργιος Α. Ρίτζος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Μαρμάρων του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος εργάτης Ρίτζος Αλέξανδρος, ο 58χρονος γεωργός Ιωάννης Ρίτζος, ο 33χρονος εργάτης Γεώργιος Ιωάν. Ριτζος, ο 25χρονος ποιμήν Παναγιώτης Ι. Ρίτζος και ο Δημήτρης Ι. Ρίτζος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Κωνσταντίνος Γ. Ρίτζος και ο 31χρονος εργάτης Αντώνιος Χρ. Ρίτζος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο75χρονος σανδαλοποιός Εμμανουήλ Ρίτζος.

–1848. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Νικολάου Ρίτσου (γεν. 1848), ετών 55, οικιακά, έγγαμος.

–1853. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 30χρονος ιχθυοπώλης Μικές Ρίτζος. Έδωσε όρκο στις 11 Αυγούστου 1853.

–1853. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Δέσποινα Πέτρου Ρίτσου (γεν. 1853), κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 50, οικιακά, έγγαμη.

–1856. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Ν. Ρίτσος (γεν. 1856), κάτοικος Μαρπήσσης, ετών 47, γεωργός, έγγαμος.

–1863. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Κωνσταντίνος Γεωργίου Ρίτσος (γεν. 1863), κάτοικος Βρουλά Μικράς Ασίας, ετών 40, έγγαμος.

–1867. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Ιωάννη Ρίτσος (γεν. 1867), ετών 36, γεωργός, έγγαμος.

–1868. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Χρουσής Νικολάου Ρίτσος (γεν. 1868), κάτοικος Αθήνας, εργάτης, ετών 35, άγαμος.

–1868. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μιχαήλ Ελευθέριος Ρίτσος (γεν. 1868), ετών 35, γεωργός, έγγαμος.

–1870. Το 1870 ο Γεώργιος Ρίτζος του Αντωνίου 15 ετών άγαμος μαθητευόμενος σανδαλοποιός από την Πάρο, αναφέρεται σε απογραφή της Πόλης Ερμούπολης.

–1870. Στις 18 Ιανουαρίου 1870 ο 25χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Γεώργιος Ρίτζος του Κωνσταντίνου και της Ζαννέτας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 17χρονη από την Πάρο Αναστασία Πριμηκύριου, του Χαράλαμπου και της Μαρίας.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιάκωβος Ιωάννη Ρίτσος (γεν. 1873), ετών 30, εργάτης, έγγαμος.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Ελευθερίου Ρίτσος (γεν. 1873), ετών 30, γεωργός, έγγαμος.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Καλλιόπη Μιχαήλ Ρίτσου (γεν. 1873), ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαριγώ Γεωργίου Ρίτσου (γεν. 1873), ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Φωτεινή Ιωάννου Ρίτσου (γεν. 1873), ετών 30, υπηρέτρια, κάτοικος Δραγουλά, άγαμος.

–1873. Σε έγγραφα που αφορούν δοσοληψίες στις 26 Ιανουαρίου 1873 αναφέρεται ο μάρτυς Νικόλαος Φ. Καμπάνης πρώην ειρηνοδίκης, ο υποδηματοποιός Εμμανουήλ Ρίτζος και η δημοδιδάσκαλος Μαρουσώ Περαντινού. Ο Γεώργιος Μουρλάς και ο Γεώργιος Σκούφος με κτήματα στην Πούντα (Αντιπάρου), ο Σπυρίδων Μαύρος, Θεόδωρος Καμπάνης και Γεώργιος Γράβαρης με κτήματα στην περιοχή Βολάδα ή Κάτω Κήπος. Ο Μιχαήλ Πρωτόδικος, η Παρασκευή Πέτρου Λάζαρη, ο Κωνσταντίνος Πατέλης και ο Αντώνιος Καλακώνας με κτήματα στην θέση Καβάκι. Οι κληρονόμοι Αριστοτέλη Κυπριανού και η Καλίτζα Μιχαήλ Ζησιμοπούλου.

–1874. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 30χρονος βυρσοδέψης Γεώργιος Κων. Ρίτσος, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 15 Απριλίου 1874.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ρίτζος Αντώνιος του Χρύση 62 ετών εργάτης. Ο Ρίτζος Ελευθέριος του Δημητρίου 43 ετών γεωργός. Αλλά και ο Ρίτζος Μικές του Χρυσή 42 ετών κλητήρ κάτοικος Σύρου.

–1875. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Βασιλική Ιακώβου Ρίτσου (γεν. 1875), ετών 28, οικιακά, έγγαμος.

–1880. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Χριστίνα Δημητρίου Ρίτσου (γεν. 1880), ετών 23, οικιακά, έγγαμος.

–1880. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Καλλιόπη Νικολάου Ρίτσου (γεν. 1880), ετών 23, οικιακά, άγαμος.

–1881. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Ιωάννη Ρίτσος (γεν. 1881), ετών 22, κρεοπώλης, έγγαμος.

–1891. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπέτα Δημητρίου Ρίτσου (γεν. 1891), ετών 12, οικιακά, άγαμος.

–1891. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαργαρίτα Δημητρίου Ρίτσου (γεν. 1891), ετών 12, οικιακά, άγαμος.

–1892. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Θεόδωρος Γεωργίου Ρίτσος (γεν. 1892), ετών 11, ποιμήν, άγαμος.

–1894. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Γεωργίου Ρίτσος (γεν. 1894), ετών 9, ποιμήν, άγαμος.–1895. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ανδριανή Μιχαήλ Ρίτσου (γεν. 1895), ετών 8, άνευ, άγαμος.

–1896. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Τζανακόπουλος Γεωργίου Ρίτσος (γεν. 1896), ετών 7, ποιμήν, άγαμος.

–1897. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αντωνίνα Ιακώβου Ρίτσου (γεν. 1897), ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1897. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ελευθέριος Μιχαήλ Ρίτσος (γεν. 1897), ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1897. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικήτας Γεωργίου Ρίτσος (γεν. 1897), ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1899. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Ιακώβου Ρίτσου (γεν. 1899), ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1900. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Μιχαήλ Ρίτσου (γεν. 1900), ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1900. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Καλλίτσα Ιακώβου Ρίτσου (γεν. 1900), ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1901. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Λάζαρος Γεωργίου Ρίτσος (γεν. 1901), ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1902. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μάρκος Γεωργίου Ρίτσος (γεν. 1902), ετών 1, άνευ, άγαμος.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γουλιερμής Μιχαήλ Ρίτσος, ετών 3 μηνών, άνευ, άγαμος.

–1904. Στις 1 Απριλίου 1904 ο 27χρονος γεωργός από την Πάρο Νικόλαος Μελανίτης του Ιάκωβου και της Αικατερίνης Τσιγώνια [κάτοικοι Πάρου], παντρεύεται στην Ερμούπολη την 21χρονη από την Πάρο Αικατερίνη Καλουδά, του Δημητρίου και της Ανεζώς Ρίτσου [κάτοικοι Σύρου].

–1905. Σχετικές έγγραφές από το Κατάστιχο του Ιωάννη Λεβαντή στον Δραγουλά: «εσυμφώνησα με τον κουμπάρο μου τον Ρίτσο διά ταις ράπες του Αυγούστου και της Αυλής ζευγαριαίς 9 και δυώ για τα αχυρα (1905 φ. 45ν)

–1907. Σε κατάστιχο του Λεβέντη το 1907 «εις το Πάτελο ο Ρίτσος πατητής δρχ 2 και ο Σομπόνης αγωγιάτης δρχ4».

–1912-1922. Ηρώο Μάρπησσας «Εν έτει 1929 ο Σύνδεσμος Μαρπησσέων Πάρου. Τοις Ενδοξως εν Πολέμοις πεσούσι 1912-1922 Μαρπησσέοις Αρχιλοχιταις» ΡΙΤΣΟΣ ΤΖΑΝΑΚ. Γ.

–1905. Σχετικές έγγραφές από το Κατάστιχο του Ιωάννη Λεβαντή στον Δραγουλά: «έδωσα του Ρίτσο ταις ράπες του χωραφιού… Ιούνιος 11, 1914 (φ. 70r).

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Ρίτσος Δημήτριος του Θεόδωρου γεωργός, κάτοικος κοιν. Αρχιλόχου.

–1948 Σε Φώτο Προδρόμου στις 24 Ιουνίου 1948 απεικονίζονται οι: Χρυσούλα συζ. Βήχου, η Αννέτα Δελέντα, η Βαρβάρα Ρούσσου, η Σταματούλα Ρίτσου, ο Πέτρος Λιβάνιος και ο Μιχάλης Ρούσσος.

–Ρογγέρης ή Ρουγγέρη ή Ρουτζέρης ή Ρεκέρης: Καθολική οικογένεια, φράγκικο επώνυμο. Η μακρινή τους καταγωγή είναι από την Πορτογαλία και μέσω της Νάπολη πέρασε στις Κυκλάδες. Ο Κεφαλληνιάδης και ο Slot γράφους: Αι εξής απλαί καθολικαί οικογένειας, καταγόμενοι εκ διαφόρων μερών της Δυτικής Ευρώπης όπως ο Ρουγγέρης.

–1655. 16 Ιουλίου 1655 αναφέρεται σε αγορά σπιτιού ο Γεώργιος Ρουτζέρης.

–1695. Ιερομόναχος Συμεών Ρογγέρης υπογράφει έγγραφο Παροικιάς στις 5 Φεβρουαρίου 1695.

–1822. Πώληση χωραφιού. Επαρησιάσθη εις την Αστυνομίαν ο Γ. Φώτης Πανάς και λέγει ότι με ιδίαν του βουλή και γνώμη πουλεί ελευθέρως το χωράφι εις την Καρδιώτισσαν (Ναώνυμο τοπωνύμιο Ναούσης), εις τον Μάρκον Βλάσση, πλησίον: Χρίστος Αρματάς και Μανώλης Ρεκέρης (;) δια γρόσια τετρακόσια πενήντα πέντε, Νο455, ως εσυμφώνησαν εν τω αναμεταξύ τους, τα οποία γρόσια τα έλαβεν ο πουλητής σωστά και καλά και απαραιτεί το αυτό χωράφιον εις την παντελή εξουσίαν και κυριότητα του αγοραστού να το κάμνη ως θέλει και βούλεται ως ιδικόν του απόκτημα καλά πουλημένον και καλά αγορασμένον, ο συγχύσας την παρόν να υπόκειται εις τιμήν (;) και κουντάμα (;) της ευρισκομένης εξουσίας γρόσια διακόσια Ν: 200: διό και εις ένδειξιν έγινεν η παρούσα πούλησις υπογεγραμμένη τη ιδία του χειρί και παρά αξιοπίστων μαρτύρων εις ασφάλειαν. Νάουσα της Πάρου τη 7 Ιουλίου 1822. Φώτης Πανάς βεβαιώ το παρόν. Χρυσουλιώ γυνή Φώτη Πανά βεβεώνει την παρόν διά χειρός καμού σακελλαρίου Ναούσης και μαρτυρώ. Νικόλαος Μαλατέστας μάρτυς. Αντώνιος Κορτιάνος γέγραφα με θέλησιν του άνωθεν και μαρτυρώ.

–Ρόγκος:

–1833. Σε κατάλογο της εν Παροίκια Ελληνοδιδακτικής Σχολής μαθητευόντων παιδιών στις 28 Απριλίου 1833 αναφέρεται ο Μ. Ρόγκος και η Μαρουλία Ρόγκου.

–Ροδαίος ή Ροδέος Ρόδιος: Επίθετο πατριδωνύμιο= Ρόδιος. Σε πατριδωνυμιακά επίθετα, πολλές φορές συναντάμε να μην υπάρχουν κοινοί συγγενικοί κλώνοι, αυτό συμβαίνει διότι το μόνο κοινό που έχουν είναι ο τόπος καταγωγής μιας και το επίθετό τους ήταν άλλο και στην πορεία το πατριδωνύμιο έγινε παρατσούκλι και το παρατσούκλι επίθετο.

Η οικογένεια Ροδαίου κατοικούσε στη Νάουσα και σε έγγραφα του χωριού αναφέρονται οι Νικολός, Λορέντζος και Γεώργιος, παιδιά του Αντώνη Ροδαίου και ο Ιωάννης Ροδαίος, η γυναίκα του Σταματίκη και η κόρη τους Καλή, σύζυγος του Πατέστα Κοντέση (23 Οκτωβρίου 1726).

–1685. Στις 16 Ιουνίου 1685 ο πρωτοπαπάς Ροδέος υπογράφει ως μάρτυρας στην πώληση του Αγίου Μηνά.

–1717. Στη περιοχή Νάουσας. Αρχαιότερη μνεία του στο προικοσύμφωνο Γ. Χειλά και Μαρκεζίνας Ροδαίου (Καστέλλι Ναούσης, 21 Οκτ 1717) και το χωράφι των Αλωνιών σύμπλιον Λαμπρινός Φούσκης. «το χωράφι της Παράσκαινας σύμλιον Γεωργάκης Σκορδίλης».

–1717. Σε προικοσύμφωνο του Γ. Χειλά και Μαρκέτας Ροδαίου (Καστρί Νάουσας 21 Οκτ. 1717) «το αμπέλι όπου έχω στου Ούγγαρι σύμπλιον του Ιωάννη Βατιμπέλα». «από δε τα ξωτικά το χωράφι οπού έχει εις το Ποδοβάτι σύμπλιον Ιωάννης Μαλατέστας».

–1719. Αμπέλι στη περιοχή Νάουσας. Ο πρωτοπαπάς Ροδαίος υπογράφει Προικοσύμφωνο Γεώργιου Αντ. Ροδέου και Φραγκεσκίνας Ρούσσου (Νάουσα, 9 Ιαν. 1719) «το αμπέλι εν τη θέση Ασπριαις λεγόμενον του καμινίου».

– 1722. «Προικοσήμφωνο Νικολού Ραδαίου και Παρασκευής Μπελώνια»

Καστελλιώ Νάουσας 3 Ιανουαρίου 1722

«Ο κυρ Βιττώριος Μπελώνιας στην κόρη του Παρασκευώ δώνει δύο εικόνες του Αγίου Αθανασίου… και ο Αντώνιος Ροδαίος και η γυναίκα του Καλή ….»

–1726. Ιωάννης Ροδαίος, η γυναίκα του Σταματίκη και η κόρη τους Καλή, σύζυγος του Πατέστα Κοντέση (23 Οκτωβρίου 1726).

–1729. «Προικοσύμφωνο του Λουρέτζου Ροδέου και Φραντζεσκίνας Λουκάρου» Νάουσα, 22 Ιανουαρίου 1729 «Ο τιμιώτατος Γεωργάκης Λουκάρος και η σύζυγός του ΑΝτωνίνα δίδουν στην κόρη του Φραντζεσκίνα εικόνες …. Ο Αντώνιος Ραδαίος δεν δίνει (…) στον τρίτο γιό του Λουρέντζο, όπως και στον πρώτο του γιό Γεώργιο καθώς και στον δεύτερο, τον Νικολό (ΕΒΕ, Ξ 659).

–1733. Πρακτικό εκλογής απεσταλμένων του κοινού της Νάουσας στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Οκτωβρίου 1733 αναφέρεται ο Γεώργιος Ροδέος.

–1734. Έγγραφο Νάουσας 18 Σεπτ. 1734 « Τα σπίτια και τα δύο ανώγια κείμενα εις την Κάτω Ρούγα της Άγουσας πλησιαζόμενα Δημητρίου Αυλωνίτη και Γεωργίου Ροδέου.

–1738. Μαρτυρία υπερασπίσεως συμπατριώτη τους ιερέα Φραγκίσκου Νταβερόνα προς τον καπουδάν πασά (για αντίδραση στην συγκέντρωση της φορολογίας), κατά τη Γενική Συνέλευση από τα κοινά της Πάρου, της 16 Ιουλίου 1738, υπογράφει ο Λετζέρης και ο Νικολός από το κοινό της Νάουσας Πάρου.

–1739. Πρακτικό εκλογών κατά την Γεν. Συνέλευση στις 30 Αυγούστου 1739 απεσταλμένου των κοινών της Πάρου στην Κωνσταντινούπολη, εκλέγουν τον Νικόλαο Μαυρογένη, προκειμένου να διαπραγματευθεί τα οικονομικά θέματα του νησιού. Αναφέρεται ο κάτοικος Νάουσας Γεώργιος Ροδέος.

–1828. Στο δημοτολόγιο του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου) το 1828, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Θεόδωρος Ρόδιος.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 40χρονος ναυτικό Θεόδωρος Ρόδιος.

–Ροδέος: Βλέπε Ροδαίος

–Ρόδιος: Βλέπε Ροδαίος

–Ροδίτης: Επίθετο-πατριδωνύμιο= από την Ρόδο. Ένας από τους παριανούς κλάδους έχει καταγωγή από τα Αλατσάτα της Ερυθραίας Σμύρνης, στην Πάρο ήρθαν μέσω Ρόδο όπου τους έδωσαν το πατριδωνύμιο. Και στη Νάξο απαντούμε το επώνυμο τούτο σε έγγραφο του 1625. Ροδίτη λένε στην Πάρο είδος άσπρου σταφυλιού. Σε πατριδωνυμιακά επίθετα, πολλές φορές συναντάμε να μην υπάρχουν κοινοί συγγενικοί κλώνοι, αυτό συμβαίνει διότι το μόνο κοινό που έχουν είναι ο τόπος καταγωγής μιας και το επίθετό τους ήταν άλλο και στην πορεία το πατριδωνύμιο έγινε παρατσούκλι και το παρατσούκλι επίθετο.

–1828. Σε έγγραφο Πάρου στις 9 Ιουνίου 1828 αναφέρεται ο … Ροδίτης.

–1829. Σε απογραφή προσφύγων το 1829 στον Δραγουλά (Πρόδρομο) αναφέρεται ο Γεώργιος Ροδίτης 58 ετών άνεργος

–1830. Στα δημοτολόγια Λευκών του 1830 είναι εγγεγραμμένος ο Ροδίτης Ιωάννης.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 45χρονος κτίστης Ιωάννης Ροδίτης.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογου του Δήμου Ύριας του 1875, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 30χρονος Ροδίτης Αντώνης του Ιωάννη γεωργός.

–1876. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 27χρονος αστυνομικός κλητήρ Αντώνιος Ροδίτης. Έδωσε όρκο στις 14 Ιανουαρίου 1876.

–1881. Στις 29 Απριλίου 1881 ο 33χρονος κλητήρ από την Πάρο Αντώνιος Ροδίτης, του Ιωάννη και της Μοσχούλας Ματάκη, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 30χρονη από την Νάξο Σταυρούλα Κεραμιώτη, του Σταματίου και της Στυλιανής Τελμπετέρη.

–1881. Στις 21 Δεκεμβρίου 1881 ο 32χρονος οπωροπώλης από την Πάρο Εμμανουήλ Ροδίτης, του Ιωάννη και της Μοσχούλας (ή Μοσχάτης) Ματάκη, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 25χρονη από την Πάρο Ζαμπέτα Μαυρουδή, του Εμμανουήλ και της Φλωρέντζας.

–1898. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 20 ετών βυρσοδέψης Νικόλαος Βασ. Ροδίτης έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 8 Απριλίου 1898.

–1903. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Βασίλειος Εμμανουήλ Ροδίτης, ετών 60, κτηματίας, χήρος.

–1907. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 11 Μαρτίου 1907, είναι εγγεγραμμένος ο Πέτρος Εμμανουήλ Ροδίτης, ετών 18, μαθητής, άγαμος.

–1988. Ροδίτης Κώστας, επιχειρηματίας, κάτοικος Παροικιάς, 1988.

–Ρόζας ή Rozza: Ιταλικής καταγωγής, επώνυμο παρωνύμιο (Rozza = ο βίαιος).

–1661. Το 1661 μνημονεύεται ο πρόξενος και «προστάτης» (εκπρόσωπος) της Αντιπάρου Πέτρος Ρόζα, καθολικός στο δόγμα.

Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: + Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.

Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατοίκων της Νάουσας μεταξύ άλλων και ο Bartolo Rozza.

–1674. Στις 7 Μαΐου του 1674 η κοινότητα της Παροικιάς δώρισε στους Πατέρες Ιησουίτες εν Νάξο, εκ των κτημάτων του ναού της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, οικόπεδο για την ανέγερση Μονής. «Εις δόξαν χριστού αμήν 1674 εις τας 7 του μαϊου εν καστέλιω Παροικίας οι αιδεσιμωτάτοι πατέραις εκ της συντροφίας του Ιησού, διά να κτίσουσι μοναστήρι και σκολιό, και μην ευρίσκοντας τόπον αρμόδιον διά την αυτήν υπόθεσιν, διά τούτο θέλωμεν ημείς οι κατωθεν υπογεγραμμένοι, και εις το όνομα της κοινώτητος και δίδωμεν διά έργον χάρις των άνωθε αιδεσιμωτάτων πατέρων ένα κομμάτι χωράφι από της παναγίας μας της Καταπολιανής, εις το μάκρος ποδάρια του μέτρου εκατό δέκα και εις πλάτος άλλον τόσον και εις τούτο ομπληγαρόμαιστα οπώταν εις κανένα καιρόν ήθελε σικοθή τινάς να γυρέψει δικαιώματα εις το άνωθε κομμάτι το χωράφι όπου των χαρίζωμεν να ήμαιστε ημείς ομπληγάδοι να το πληρονωμεν της παναγίας, όθεν διά το βέβαιον απογράφωμεν διά χειρίσμας και εις το όνομα της άνωθε κοινότητος.

Οικονόμος Παροικίας, σακελλάριος Παροικίας, Νικόλαος ιερεύς πρωτοπαπάς Παροικίας, Πέτρος ιερεύς Βιτζαράς, Κώστας Μαίζας, Τεμένιγος ιερεύς, παπα Ιω. Γαλανός, Ελευθέριος ιερεύς Λουρδας, Νικόλαος ιερεύς…, παπα Ιωάννης …, παπα Πέτρος Μπουλαξής, παπα Στέφανος Βυτζαράς, παπα Φραντζέσκος Βιτζαράς, Γιακουμής Πατέλας, παπα Μιχαλής Κονταράτος, Μάρκος ιερεύς, Χωροεπίσκοπος Παροικιάς, Τζουάνες Σκληρός, Νικολός Κοντίλης, Μανόλης Αλισάφης, Μιχαήλ Βιτζαράς, Νικολός Κοτίλης, Γιώργης …, Μανώλης Αλεξάκης, Φραντζέσκος Μιχαλέτος Γραμματικός, Ιω. Βιτζαράς, Ιω. Σκιάδος, Ιω. Βιτζαράς, Κωστάκης Γαλανός, Τζώρτζης Ρουτες, Ιω. Σκιάδας, Γεώργης Μαυρομάτης, Ιω. Σπυρίδος, Δημήτρης Ταργέτας, Νικολός …, Μιχελής Δημητ…, Ιω. Πατελας, Ιω. Τουτέσκος, Bartolo Rozza, Γιαννούλης Ταργέντας, Αντώνης Αλλησάφης, τζουάνες Γιράρδης, Τζώρτζης Νταμόστος, Ιω. Του μαστρο Γιάκουμου, Γιόνης Μυστράτος, Δημήτρης Μαβρομάτης, Giacomo Zellini, Domenico Ferrari, Γιάννης Ντελαγραμμάτικας, Γεώργης Τακορόνιας.

–Ροζακέας: Επώνυμο παρωνύμιο= ο ερυθρός, ο κοκκινωπός. Η προέλευση του επιθέτου αυτού είναι από τον Μωριά και συγκεκριμένα στο χωριό Καστάνια Λεύκτρου όπου βρίσκεται σε υψόμετρο 700 μέτρων στους πρόποδες του Ταϋγέτου από την πλευρά της Μεσσηνίας και ανήκει στην περιοχή της ιστορικής Μάνης, ενίσχυσε την επανάσταση του 1821 με τετρακόσιους άντρες (τετρακόσια όπλα όπως αναφέρεται σε ορισμένα βιβλία). Στην Πάρο ήρθαν λόγο Βεντέτας.

–1826. Στα δημοτολόγια της Κοινότητας Παροικιάς του 1826 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ροζακέας … .

–1896. Ροζακέα Μοσχού, όνομα συζύγου: Ιωάννης, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Π. Μουρλάς. Έτος γέννησης: 1896. Επάγγελμα: οικοκυρά.

ζ–1901. Το 1901 γεννιέται ο Ροζακέας Ιωάννης του Δημητρίου καπνοπώλης κάτοικος Παροικιάς.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Ροζακέας Ιωάννης του Δημητρίου καπνοπώλης κάτοικος Παροικιάς.

–1953. Στο εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1953 είναι εγγεγραμμένη η Ροζακέα Ι. Μαριόρα.

–1954. Βιβλιοπωλείο στην Παροικιά του Ι. Ροζακέα γύρω στο 1954.

–1964. Σε φωτογραφεία της Παροικιάς του 1964, διακρίνεται ο … Ροζακέας.

–1961. Το 1961 απεβίωσε καθηγητής Στέφανος Κονταράτος, γιός του ιατρού Νικ. Κονταράτου και της Αντωνίας Σκούφου. Σύζυγός του η Φραγκίσκα Σιγάλα. Απέκτησαν τον Ιωάννη Κονταράτο και την Αντωνίνα Δ. Ροζακέα.

–1965. Σε παιδικό πάρτι στην Παροικιά, το 1965, διακρίνεται η μικρή Νίνα Ροζακέα και ο μικρός Γιάννης Ροζακέας.

–Ροζάκης:

–1714. Πώληση χωραφιού, Καστέλλι Κεφάλου, Τζιπίδος 1714, Δεκεμβρίου 12. Ο Πέτρος Σκορδίλης πωλεί στον Δημήτριο Μονόπατο το χωράφι στον Τζικαλά (Τσουκαλά) που έχει αγορά από τον Μιχάλη Ροζάκη. Έγγαρφο μαρτυρούντος του παπα Μιχαήλ Στάμενα.

–Ρόσσι ή Ρόσι: ίσως η μετεξέλιξη του Ρούσσος.

–1660. Καθολικός εφημέριος Αγίου Γεωργίου Νάουσας ο Ρόσσι Μπουρτούλι ή Rossi Bortolo (=Βαρθολομαίος) από την Σύρο το 1660.

–1682. Έγγραφο αγοραπωλησίας που είχε δημοσιευθεί στα «ΠΑΡΙΑΝΑ» το 1983 από την συλλογή του Σίμου Συμεωνίδη σχετικά με την Καθολική Συνοικία στην Παροικία.

+ Εις δόξαν Χριστού αμήν, 1682 εν μηνί μαρτίου 30 κατά το παλαιό. Προσκαλεσμένος εγώ ο νοτάριος υπογεγραμμένος Παροικίας από ένσταση της κερ’ Αντριάνας θυγάτηρ του ποτέ Ιωάννη Καλαβρέ, γυνή του πατρόν Φραντέζσκου Ρόσι ομάδι με την αδελφήν της την κερά Μαρία οι οποίες λέγουσι πως τους ευρίσκεται κληρονομική της άνωθεν Αντριάνας από την Άννα θυγάτηρ του ποτέ μαστο Γιάκουμου Αρτήμη μία εκκλησία καλούμενη Άγιος Νικόλαος ο Αρρανός εν τη τοποθεσία Καινούργιο Πηγάδι καθώς παρών την σήμερον εμαρτύρησαν η κεράτζα της και η αδελφή της μάνας της αυτής Αντριάνας πως είναι η εκκλησία ιδική των ονομαζόμενες Ειρήνη και Μαργαρίτα, σύμπλιος της αυτής εκκλησίας Τζώρτζης Χριστιανόπουλος και Μιχάλης Κατζαούνης και Πατίστας Ντουλόνος και Μαρκάκης Καλλέργης, η οποία κέρ Αντριάνα προβλέποντας και καταλεπτώς γνωρίζοντας ότι εφοβέριζε κίνδυνος κατά κράτος χαλασμού, διά τούτο πρίν χαλάσει εβουλήθηκε να προμηθέψη να την ανακαινίση και να την αναστήση διά ψυχινήν της σωτηρίαν και παντοτεινόν μνημόσυνον αυτηνής και των γονέων της και των κληρονόμων της με το να των τηνε αφιερώσουν δορυφόρων διά πάντοτε – λοιπόν βουλόμενοι συνγνωμικώς το άνω αντρόγυνο, ήγουν ο πατρόν Φραντζέσκος και η συμβία του Αντριάνα έχοντας παντοία γνώμη ως άνωθεν μαρτυρούσι οι άνωθεν Ειρήνη και Μαργαρίτα η κεράτζαν της πώς είναι καθολική νοικοκυρά και κληρονόμησα γνωρίζοντας το συμφέρον της ψυχής της και διά καλόν επιτηρητήν τον ευλαβέστατον εν ιερεύσι προ Φραντζέσκο Κρίσπο καπελάνο του αλτάριου του λατίνου εις την κερία την Καταπολιανή τον οποίο στερκτοί αποφασιστικά θέλουν και ελεύθερα χωρίς κανενός παρακίνηση προσηλώνουν, δόνουν, χαρίζουν και απαρατούν από την σήμερον τουν αυτόν ναόν με πάσαν του δικαίωμα που τον αγκίζει να ημπορή να κτίση, να αναστήση και να αυξήση και ως ορέγεται διά καλύτερον εις αυτόν να πράξη ως πράγμα ιδικόν του:

-ξεκαθαρίζοντας ότι όποτε θεού θέλημα είχε γενεί ο Μπατίστας ο υιός της άνωθεν Αντριάνας άξιος ιερεύς και επιτήδειος διά την υπηρεσίαν ταύτης της Εκκλησίας να προτιμάται υπέρ άλλου μετά τον θάνατον του ειρημένου Κρίσπου καθολικού εφημέριου να έχη την χάριν να εφημερεύει την αυτήν εκκλησίαν. Έστον τας ακόμη και τούτο, να έχουν μέσα εις τον αυτόν ναόν την μπαντοτεινή τως κατοικίαν, να θάβουνται και να μνημονέβουνται αιωνίως αυτοί και οι γονοί των και οι κληρονόμοι των και αν κανείς από τους κληρονόμους τονε κληρονόμος είχε αμφιβάλει εναντίον της θεαρέστου κανά πληρή κοντάνα της κατά καιρούς αφεντίας ριάλια 20 και να κληρονομά και την κατάρα του αγίου και των γονέων τως, μάλιστα να διαφεντέρουν και να ξεμηστεύουν από πάσαν κακότροπον άνθρωπον τον αυτόν υπηρέτην λεγόμενον Κρίσπον ως καθολικό οικοκύρη και κληρονόμο τους και ειρηνικού και παντοτεινό Ποσέσο διά το οποίον εις βεβαίωσιν τοιαύτης μισταποδόσεως προσκαλούμεν και μάρτυρες παρακαλετοί εις ασφάλειαν:

-διά μαρτυρίας του Τζώρτζη Λαζανιά

-δια μαρτυρίας του Ιωάννη Καλόπλαστου

Διά μαρτυρίας του Μανθέου Μπαρπέρη Κρητικού

Πέτρος ιερεύς Βιτζαράς νοτάριος Παροικίας έγραψα

(Τ.Σ.) Εμείς ANTONIO SPIRIDO Πρόξενος Βενετίας στην Πάρο βεβαιώνουμε την υπογραφή του ανωτέρω παπά Πέτρου Βητζαρά καθώς και την αυθεντικότητα του αντιγράφου της ανωτέρω πράξεως.

Πάρος 18 Απριλίου 1684 νέο ANTONIO SPIRIDO CONSOLE VENETO

Εμμανουήλ Κομητάς Προξενικός Καντζιλιέρης.

–Ροΐτζος:

–1738. Μαρτυρία υπερασπίσεως συμπατριώτη τους ιερέα Φραγκίσκου Νταβερόνα προς τον καπουδάν πασά (για αντίδραση στην συγκέντρωση της φορολογίας), κατά τη Γενική Συνέλευση από τα κοινά της Πάρου, της 16 Ιουλίου 1738, υπογράφει ο Αναγνώστης Ροΐτζος από το κοινό του Τζιπίδου.

–Ρουγγέρης: Βλέπε Ρογγέρης ή Ριγκέρης

–Ρουγκανάκης:

–1832. Εν Ναούση της Πάρου τη 27 Μαρτίου 1832 σε έγγραφο της σχολής του Αγίου Αθανασίου, αναφέρεται ο Πηλής Ρουγκανάκης.

–Ρούγκας:

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος υπάλληλος Κωνσταντίνος Ρούγκας.

–Ρουμελιώτης: Επίθετο-πατριδωνύμιο= Ο καταγώμενος από την Ρούμελη. Σε πατριδωνυμιακά επίθετα, πολλές φορές συναντάμε να μην υπάρχουν κοινοί συγγενικοί κλώνοι, αυτό συμβαίνει διότι το μόνο κοινό που έχουν είναι ο τόπος καταγωγής μιας και το επίθετό τους ήταν άλλο και στην πορεία το πατριδωνύμιο έγινε παρατσούκλι και το παρατσούκλι επίθετο. Η οικογένεια Ρουμελιώτη της Νάουσας συνεχίζει από θηλυγονία με την οικογένεια Σκιαδά και Σιφναίου και με κλάδο της στην Αθήνα.

–1805. Το 1805 τη μονή Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου Δέτη Νάουσας ανακαίνισε ο γιος του Γεωργίου Ρουμελιώτη. Ίσως είναι ο Πέτρος Γεωργίου Ρουμελιώτης, ένας από τους αγωνιστές του 1821, που πολέμησαν στην Πελοπόννησο, όπως αναφέρει έγγραφο Νάουσας της 20ης Αυγούστου 1821.

–1829: Σε απογραφή προσφύγων της Παροικιάς του 1829 αναφέρεται ο Θεόδωρος Ρουμελιώτης 50 ετών εργάτης και η σύζυγός του Ιακωβίνα Ρουμελιώτου.

Κατωτέρω παραθέτουμε ονοματεπώνυμά με τα ανάλογα οφίκια που είχαν: πάροικος, ιερεύς Αναστάσιος Ρουμελιώτης.

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Δημήτριος Ρουμελιώτης από τα χωριά του Κεφάλου.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 45χρονος εργάτης Κωνσταντίνος Ρουμελιώτης.

–1872. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 48χρονος Γεωργός Παναγιώτης Κ. Ρουμελιώτης, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 9 Απριλίου 1872.

–1882. Στις 28 Νοεμβρίου 1882 ο 22χρονος λεμβούχος από την Πάρο Ιάκωβος Ρουμελιώτης, του Παναγιώτη και της Παρασκευής, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Σύρο Ευαγγέλα Ρωσσέτου, του Πέτρου και της Μαλαματένιας.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ρουμελιώτης Αντώνιος του Κωνσταντίνου 57 ετών, ναυτικός, ο Ρουμελιώτης Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 48 ετών, Μυλωθρός και ο Ρουμελιώτης Σαράντος του Κωνσταντίνου, 49 ετών, εργάτης. –Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Ρουμελιώτης Αντώνιος του Κωνσταντίνου, 59 ετών, ναυτικός από τη Νάουσα, Ρουμελιώτης Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 50 ετών, μυλωθρός από τη Νάουσα και ο Ρουμελιώτης Σαράντος του Κωνσταντίνου, ετών 51, εργάτης από τη Νάουσα.

–1894. Στις 13 Οκτωβρίου 1894 ο 25χρονος υποδηματοποιός από την Πάρο Ιωάννης Ρουμελιώτης του Θεόδωρου και της Αικατερίνης Βεντουρή, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Πάρο Ειρήνη Νταβαρία, του Γεωργίου και της Ελένης Γεμελιάρη.

–1896 Στις 5 Μαρτίου 1896 ο παριανός Ρουμελιώτης Ιωάννης 26 ετών [πατήρ] υποδηματοποιός κάτοικος Σύρου και η γυναίκα του Ταβαρία Ειρήνη δηλώνου τον θάνατο του γιού τους Θεόδωρο 4 μηνών κάτοικο Ερμούπολης. Ασθένεια: Εκλαμψία.

–1899. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 26 ετών κηπουρός Δημήτρης Θεόδ. Ρουμελιώτης άγαμος. Έδωσε όρκο στις 30 Ιανουαρίου 1899.

–1899. Στις 20 Δεκεμβρίου 1899 ο 28χρονος κηπουρός από την Πάρο Δημήτριος Ρουμελιώτης του Θεόδωρου και της Αικατερίνης Βεντουρή, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 22χρονη από την Μύκονο Μαρουσώ Κοντιζά, του Παναγιώτη και της Μαριγώς Βουδαντά.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 79χρονος κάτοικος Νάουσας, Ρουμελιώτης Κωνσταντίνος του Θεόδωρου, εργάτης.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Σκιαδά Αικατερίνη, όνομα συζύγου Χρυσόστομος, όνομα πατρός Κωνσταντίνος Ρουμελιώτης και η Ρουμελιώτη Αννέζα, όνομα συζύγου Κωνσταντίνος, όνομα πατρός Ελευθέριος Σιφναίος.

1980. Αναφέρεται ο Κωνσταντίνος Θεόδωρου Ρουμελιώτης με κτήμα στην περιοχή Σταυρός Νάουσας.

–Ρουμπάνος: Ρούμπος, Ρουμπάνος, Ρουμπάνης, απο το ρούμπος - αντιδάνειο < ιταλική σημασία ανεμολόγιο rombo ( [ο > u] από παλαιά ιταλικά rumbo ή από επίδραση του [r] και των χειλικών [mb] ) < λατινικά: rhombus < αρχαία ελληνική ῥόμβος. Ρούμπος αρσενικό σημαίνει στην ΝΕ

1) (λαϊκότροπο) (για παιχνίδια) μονάδα βαθμολογίας, πόντος (από τους ρόμβους του αριθμητήριου στο μπιλιάρδο)

2) (ναυτική ορολογία) η κάθοδος από στενό τετράγωνο συνήθως πέρασμα. Ο ρούμπος οδηγεί από το κυρίως κατάστρωμα σε κάτωθεν χώρους του πλοίου

3) (λαϊκότροπο) άνθρωπος χαζός

4) (λαϊκότροπο) αυνανιζόμενος από τον ρούμπο και το ρήμα ρουμπώνω που σημαίνει

παίρνω ρούμπο δηλ.

1) (ειδικότερα) παίρνω σε ένα παιχνίδι έναν ή όσους ρούμπους χρειάζεται ώστε να κερδίσω

2) (μεταφορικά) (μεταβατικό) αποστομώνω. πβ. γλωσσοδέτη "ο ρουμπής ο κουμπής ο ρουμποκομπολογης..."

3) (μεταφορικά) (μεταβατικό) συνουσιάζομαι. πβ ΦΡ την ρούμπωσα επιτέλους! (σπάνιο)

Εγκατασταθείς το 1989 στην Πάρο, έλκει την καταγωγή από μητρός (Σκαραμαγκά).

–1989. Μιχαήλ Ρουμπάνος, κάτοικος Έλητα, σκιτσογράφος και στις τρεις παριανές εφημερίδες (Φωνή, Τα Νέα, Παριανά). 1989.

–Ρουσάκης ή Ρουσσάκης: Παρωνυμικό επώνυμο με υποκοριστική κατάληξη. Ο Γενάρχης της Πάρου έχει καταγωγή από το Φιλώτι της Νάξο και προγενέστερα από την Κρήτη. Ο Νάξιος Ρουσάκης … υπάλληλος στο Δημόσιο Ταμείο Πάρου, παντρεύεται παριανή και δημιουργεί οικογένεια στο νησί.

–1904. Το 1904 γεννιέται ο Ρουσάκης Ιωάννης του Νικολάου υπάλληλος κάτοικος Παροικιάς.

–1908. Ρουσσάκη Αικατερίνη, όνομα συζύγου: Κωνσταντίνου, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Ι. Δοδέσκος. Έτος γέννησης: 1908. Επάγγελμα: οικοκυρά.

–1946. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1946 είναι εγγεγραμμένος ο Ρουσάκης Ιωάννης του Νικολάου υπάλληλος κάτοικος Παροικιάς.

–1950. Στον εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Παροικιάς στις 17 Μαΐου 1950 είναι εγγεγραμμένη η Ρουσσάκη Αικατερίνη (γεν. 1908), όνομα συζύγου Κωνσταντίνος, όνομα πατρός Ι. Δοδέσκος.

–Ρουσσάκης: Βλέπε Ρουσάκης

–Ρούσσος ή Ρούσος ή Ρούσης: Αρχικά τους συναντάμε ως καθολικούς και στη συνέχεια και ορθοδόξους. Αρκετοί είναι αυτοί που έχουν κρατήσει τα δυτικά (λατινικά) ονόματα των προγόνων τους (βλέπε, Βατίστας, Λεονάρδος, Ζαχαρίας, Φραγκίσκος, Τζουάννης ή Τζανής, Μάρκος, Τομαζίνα, Σεβαστιανή, κ.α.).

Την πρώτη γραπτή μαρτυρία την συναντάμε το 1606 στα Μάρμαρα (Τζουάννης του Νικολού Ρούσσου).

Η οικογένεια μοιάζει να έχει κοινό γενάρχη όπου μετέπειτα εξαπλώνεται σε όλη την ανατολική πλευρά της Πάρου, από τη Νάουσα ως τα χωριά του Κεφάλου και τον Κώστο ως τις Λεύκες και το Υστέρνι.

Το οικόσημο τους σε οικία των Μαρμάρων του 1617 «Νικόλαος Ρούσσος ο κτίσας πόθο σύν εξόδου και κόπου 1617» δηλαδή, «Νικόλαος Ρούσος ο κτήσας πόθο συν εξόδου και κόπου 1617».

Το επίθετο Russo (Ρούσο) είναι από τα πλέον κοινά στη Νάπολη και γενικότερα στην Καμπανία. Η άποψη της ιταλικής καταγωγής ενισχύεται από το γεγονός ότι υπάρχουν έγραφα που το «ρούσσος» γράφεται με δύο «σσ» άρα δεν έχει σχέση με το Ρούσος=Ρώσος. Επίσης, ενισχύεται με το γεγονός ότι πολλά μέλη της οικογένειας έφεραν ιταλικά βαπτιστικά ονόματα.

Οι Ρούσσοι σήμερα κατέχουν από τις μεγαλύτερες κτηματικές εκτάσεις στο νησί που ξεκινάει από το Υστέρνι, Κώστο, Απάτη (Άι Γιάννη Γυαλιστή) και καταλήγει στα χωρία του Κεφάλου, αλλά και στη Νάουσα κυρίως στην περιοχή Τσάρλες.

Η 1η εκδοχή για τους Ρούσσους της Νάουσας λέει ότι ένας Ρώσος αυτομόλησε. Αυτό θεωρώ ότι δεν ευσταθεί αφού τους συναντάμε πριν τα Ορλωφικά, ίσως κάποιος Ρώσος να «ξέμεινε ή να αυτομόλησε» και να έφερε το πατριδωνυμιό του ως επώνυμο αλλά αυτή την εκδοχή προσωπικά την θεωρώ απίθανη.

2η εκδοχή για τους Ρούσσους είναι ότι ήταν κόκκινοι, ξανθοί (Russo) και τους έμεινε ως παρωνύμιο. Αυτή η εκδοχή μοιάζει και η πιο αληθοφανή.

3η εκδοχή για τους Ρούσσος είναι ότι ένας «άτακτος» κρητικός έφερε το επώνυμο Τσολάκης, ο οποίος το άλλαξε σε Ρούσσος. Ίσως να συνέβη όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρείται ο γενάρχης τους αφού οι άτακτη Κρήτες του άρχοντα Καλλέργη ήταν στο νησί στις αρχές του 19^ου αιώνα.

Ο Ξανθουδίδης το παράγει από του βυζαντινό ρούσεος, ρούσσιος, ρώσσος (λατ. Russeus, russus) = ερυθρός, ερυθρωπός και μάλιστα από την ποιμενική χρήση της λέξης ρούσσος τράγος, ρούσσα αίγα. Μερικά βέβαια θα προέρχονται από τη σημασία αυτή του russeus, κοκκινωπός, για το χρώμα του δέρματος ή των μαλλιών, πυρόξανθος, αλλά τα περισσότερα από το βαφτιστικό Ρούσσος που συνηθίζεται ακόμα και σήμερα στα Σφακιά και αλλού που προέρχονται από το βενετικό Rosso – Russo όπως δείχνουν οι μαρτυρίες, που επειδή είναι ιδιαίτερα πολυπληθείς δεν θα συμπεριληφθούν όλες.

Επώνυμο Ven. Russus από το 1117, Rossi –ato στα παρωνύμια.

Σε έγγραφα του 1280 και 1281 Πέτρος Russo κάτοικος Χάνδακα, Πρεσβύτερος Ιάκωβος Rosso από τη Βενετία έγγρ. Κρήτης 1322, Σε έγγρ. Κρήτης του 1349 ο ποτέ Εμμανουήλ Rosso φεουδάρχης και ο αδερφός του Τζανάκης φεουδάρχης. Στον Trivan (1644) στους Cittadini των Χανίων Rosso, Russea. Ιάκωβος Ρούσος εβραίος από την Κρήτη το 1673 στη Ζάκυνθο. κ.α.

–1606. Η παλαιότερη ως τώρα μαρτυρία του επωνύμου είναι στα Μάρμαρα το 1606. Ο Ιωάννης και Νικόλαος Ρούσσος. Προικοσύμφωνο Πέτρου Αντ. Κυρίτζη και Καλής Τζ. Μαυροϊωάννη. Κέφαλος, Μάρμαρα 20 Οκτωβρίου 1606.

«+Εν ονόματι του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού αμήν. Έτει από της ενσάρκου του Χριστού οικονομίας, 1606 Οκτωμβρίω 20 εν τη νήσω Πάρω εν Καστελλιώ Κεφάλω εις χωρίον λεγόμενον Μάρμαρα εις τον οίκον του κυρ Τζανή Μαυροϊωάννη συμφωνία υπανδρείας ποιούν αμφότερα τα δύο μέρη το έν μέρος ο κυρ Τζανής Μαυροϊωάννης και το έτερον μέρος ο μαστρ’ Αντώνης Κυρίτζης με γνώμην και βούλησην των συμβίων τους ο μέν διά να πάρη του άνωθεν μαστρ’ Αντώνη ο υιός ονόματι Πέτρος την θυγατέρα του άνωθεν κυρ Τζανή ονόματι Καλή διά γυναίκαν του νόμιμην και ευλογητικήν καθώς ορίζει η αγία του Χριστού Εκκλησία, πρώτον τάζει ο ρηθείς κύρ Τζανής προς την αυτού θυγατέρα, διά χάριν προικός, πρώτον μέν σπίτι να του αφήση πλησίον του μαστρο Ιωάννη Καρπούζη με το να κτίσουν μαζί με τον μαστρ’ Αντώνη ακόμη και το μαγαζέ πλησίον του κυρ Κωνσταντή Σκορδίλη και αυτό εδικόν των, το αμπέλι το μισό πλησίον του κύρ Μιχάλη Νταμιράλια και το μισό πατητήρι, φυλάσσοντας το ποτιστικό στην Βρύση το χωράφι ως καθώς ευρίσκεται πλησίον κύρ Μιχάλης Νταμιράλια και κύρ Νικόλαος Αρμπάς, με ελιές, με ρουδιές με όλα τα δέντρα και αυτό εδικόν της. Εις τον Χοιρόλακον το χωράφι πλησίον του κυρ Μάρκου Νταμιράλια ως καθώς ευρίσκεται εις τον Αντικέφαλον το χωράφι ως καθώς ευρίσκεται πλησίον κύρ Γεώργης Σκορδίλης. Ακόμη εις τον αυτόν τόπον απόξω ως ευρίσκεται εμισό την Βλυχάδα το χωράφι πλησίον του κύρ Χρούση Μουδάτζου. Ακόμη εκεί κοντά το χωράφι όπου έχω απέ τον κύρ Ροδ… πλησίον παπά Μανουήλ Λιπράντος, ακόμη από … στου άνωθεν κύρ Φραγκούλη τον κήπον έτερον κομμάτι και αυτό εδικόν της. Παπλώματα τέσσερα, μαξωτά δύο, ένα κόκκινο και ένα πετζάντο και δύο λινά… άσπρο, σεντόνια ζυγιές πέντε, δύο… τα τρία σκλέτα, μαξιλάρια ζυγιές έξι, κουρτούνες τρείς μια… και ασπροκεντητή και έτερη σκλέτη. Χειροκουρτίνα την ουρανία τηλάρι με μαλλί και … μία σκουτέλια δύο και στανιάδες δύο, ακόμη και στάνια έτερα εννέα, λύχνος της βίδας, … κολωνάτη και … ατζαλένη … ένα χάλκωμα και την άλλη μασαρία κατά την τάξιν να μην της λείπει τίποτες, μαντήλια, μπόλιες, πετζέτες, πήχες 40, ήτοι σαράντα, πάγκον έναν, κασέλες δύο, όποιες θέλει, τραπέζι ένα, καμιζόλα κόκκινη και παγονάτζα τη νέα όπου έχει και έτερη κόκκινη εκείνη που φορεί πουστοπράτζολα φτηλάτα ζύγην μίαν, έτερα βελουδένια ζυγιές δύο, μαργαριτάρι χρυσό, 10 ήτοι δέκα, δακτυλίδια μαλαματένια, τέσσερα και έτερο σουλιτάρι μαλαματένιο, σκολαρίκια ζυγήν μίαν, τις κασέλες της που έχμε και αυτές εδικές της, πουνταρέλα ντουζίνα μισή, αγελάδα μίαν, της γαϊδάρας το πουλάρι και αν κάμη και η φοράδα πουλάρι και αυτό εδικόν της. Βουτζία τρία, ήτοι 3. Το εικονοστάσι τον Θεολόγο ήτοι της μάνας της και τούτο να εορτάζη την μίαν όποιαν θέλει. Ταύτα πάντα και την ευχήν μας. Ακόμη και το χωράφι στα Μάρμαρα πλησίον του μαστρο γαλανού μετά τον θάνατόν μας και αυτό εδικόν της.

+Από το έτερον μερος τάζει και δίνει ο ρηθείς μαστρ’ Αντώνης προς τον αυτού υιόν διά χάριν προικός το αμπέλι την φυτείαν εις τον Κάμπν πλησίον του κύρ Αλεξανδή Κυρίτζη, του αδελφούν του, εις το χωρίον του Μαρμάρου, το χωράφι του Μπονοφάτζου ως καθώς ευρίσκεται πλησίον του κύρ Ιωάννη Ρούσου φυλάσσοντας να παίρνει ο πατέρας του ένα σπιτότοπο, ακόμη ένα κοντά από κάτω να κατεβάση τον τοίχον από πέρα στη γωνία του καντουνιού του χωραφιού του Αγίου Αντωνίουνα πάγη στη γουνία στο καντούνι του Μιχάλη Σκορδίλη στο Λιβάδι το χωράφι το εμισό ως καθώς ευρίσκεται με ποτιστικά, πλησίον του Νικόλα Θολόγου Λουκή και Νικόλα Γεωργίου Ρούσου φυλάσσοντας να παίρνει ο πατέρας του στο απάνω πηγάδι ήγουν το κτίσμα να έχη ένα ποτιστικό ορδινάριο, και πάλε μετά τον θάνατόν του να είναι το εμισό δικόν του το χωράφι στα Σκημπιά πλησίον κύρ Γεώργιος Γεμελιάρης και κύρ Γεώργιος Πούλιος το χωράφι στα Λακκιά πλησίον παπα Μανουήλ Λιπράντος, ως καθώς ευρίσκεται το αλώνι στον Άγιον Γεώργιον πλησίον κύρ Γεώργιος Λέφας με μαρ… ως καθώς ευρίσκεται ακόμη και ως εκεί κοντά να κατεβάση τον τοίχον και ως το Ξυλοκερατάδι, στο Μαυρολιό την πάρτη μου που έχω απέ τον Ζαχαρία και αυτό εδικόν του, σεντόνια ζυγή μίαν κεντητή, πάπλωμα γερανιό, ένα στρώμα με το μαλλί, μαξελάρια αμπελοφύλλητα, ζυγήν μίαν, στάνια κομμάτια δώδεκα, καντηλέρι ένα, δακτυλίδι μαλαματένιο ένα…, μαντήλια δύο, ρούχα … φίνες τρείς και ένα φερετζέ ήτοι ζυγιές τρείς, δύο που έχει και έτερη να την έχη ράστη ήτοι θοταργόν του και ένα σηπέτο έδωσε ένα ήτοι … βουτζιά τρία διά την ζωστροφήν του να .. .. .. μαγέρεμα να μην του λείπη. Ταύτα πάντα και την ευχήν μας και εάν .. .. .. να τους είναι απέ του άλλου χωρίς κληρονόμον να στρέφουνται τα πράγματα εις τους πρόσιμους εδικούς έτζι είπαν και εσυνιβάστηκαν και οι δύο μερίδες με θέλημα και με καλήν τους γνώμην και όποιος ήθελεν αλληλογήσει απέ τα δυό μέρη να πέφτη εις πένα και κοντάνα της αυθεντιάς ρεάλια 8, ήτοι οκτώ, τα ήμιση της αυθεντίας και τα ήμισυ της … μερίδας, επροσκάλεσαν και παρακαλετούς και αξιοπίστους μάρτυρας τον κύρ Τζανή Σκορδίλη και κύρ Ιωάννη Παδιάτη και κύρ Νικολό Ιωάννου Ρούσσο και κύρ Γεώργη Σκορδίλη. –Πρωτοπαπάς και νοτάριος Κεφάλου με θέλημα των δύο μερίδων έγραψα και εσφάλησα. (ΓΑΚ, Κ 8ζ, Συλλ. Ζερλέντη).

–1617. Το συγκεκριμένο οικόσημο βρίσκετε σε σπίτι των Μαρμάρων? εντοιχισμένο. Περιγράφεται: χέρι που κρατάει δόρυ και στο λοφίο του έχει τρίφυλλο γαλλικό κρίνο (κρινάνθεμο). Δεξιά και αριστερά του οικοσήμου η επιγραφή: Ν(ι)Κ(ολάος) ΡΟΥΣΣΟΣ Ο ΚΤΗ CAC ΠΟ ΘΟCINE ΞΟΔΟΥ Κ(αι) ΚΟΠΟΥ 1617. δηλαδή «Νικόλαος Ρούσσος ο κτήσας πόθο συν εξόδου και κόπου 1617».

Το κρινάνθεμο που εικονίζεται στο πεδίο είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των γαλλικών οικογενειών και το έμβλημα της Γαλλίας.

–1624. Σε έγγραφο του Τσιπίδου στις 3 Ιουνίου 1624 μαρτυρείται ο Ρούσος Ιωάννης.

–1631. Επιγραφή στο ναό του Αγίου Νικολάου στις Λεύκες του οποίου ανακαινιστής υπήρξε ο Ιωάννης Ρούσσος: «+Ανακαινίστη ο θίως και πάντηνμος ναός του εν αγίοις πατρος ιμών Νικολάου του θαυματουργού διά συδρομής και εξόδου Ιωάννου Ρούσσου 1631».

–1632. Ο Νικόλαος Ρούσος, ανακαινιστής, το 1632, του ναού του Αγίου Αρτεμίου Παροικιάς. «+Ο κτιτόρων κάληστος εσι ο νεός του μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου | πέφικε και παντεβλόγου την κλίσι Νικόλαος Ρούσος τουπίκλι εκκλησία(ν) ήγιρε εκ τον γριπίδο(ν) κόπις μόχθις τε ομού τε κ αναλομάτο(ν) ον ι άνο πρό}ναι δόρισε εκτίσι και εισαγάγι ηχιρό τύπο χλόεις 1632».

–1636. Ο Ιωάννης Ρούσος σε επιγραφή του 1636 στο ναό Η Γέννησις του Χριστού της Παροικιάς, «Ιω(άννης) Ρούσος ω κτίσας πόθου». (Α. Ορλάνδος)

–1636. Στις 10 Ιανουαρίου 1636. Ομοία του αμπελίου του Γεώργη Ρούσσου.

–1652. Ίδρυση στην Πάρο αγιοταφίτικου μετοχίου κατά το έτος 1652.

Της Πάρου αδελφάτα «Χώρα Άγουσα»

+Ιάκωβος Ρούσος (Ρούσσος), η γυνή Μαρία.

–1652. Ίδρυση στην Πάρο αγιοταφίτικου μετοχίου κατά το έτος 1652.

Της Πάρου αδελφάτα «Χωρίο Λεύκες»

+Μνήγος Ρούσος του Ιωάννη και Φραντζέσκαινας, η γυνή Καλή.

–1656. Σε πωλητήριο Τζιπίδου 18 Δεκ. 1656 Ενώπιον του ιερέα Γεώργη Λιπράντου που συνέταξε το έγγραφο, ο ιερέας Κωνσταντίνος Παπδόπουλος γιός του παπα Ιωάννη Παπαδόπουλου, μαζί με την πρεσβυτέρα του και ο Περούλης Ρούσσος με τη γυναίκα του τη Γλέτα ανταλλάσουν κτήματα βρισκόμενα το μεν του πρώτου στο Ρουδά (νότια της Μάρπησσας), το δε του δεύτερου στο Παλαιοκάμινο Λευκών.«να έχει ο παπα-κυρ Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος ένα κομμάτι πράμα στις Λεύκες, στο Παλαιοκάμινο». Υπογράφουν και οι Μαρής Τριβυζάς και Ιωάννης … .

–1663. Αιτήσεις Ναουσαίων στον ηγούμενο Νάξου Γασπάρο Εμμανουήλ α)ARSI Galloa .455

Ευλαβέστατε και αιδεσιμώτατε εν Χω Πάτερ

Από την Πάρον στας 16 του ιουλίου 1663.

Νικόλαος (Ρούσσος) ιερεύς και οικονόμος αγούσης σακελλάριος στέργω τα άνωθεν

Παπα δημήτριος τριαντάφυλος στέργω

Ιωασάφ ιερομόναχος μαλατέστας στέργω

Παπα Τζάνες Καλέργης στέργω

Παπα δημήτρις γανάτζες στέργω

Νικηφόρος γιράρδης στέργω τα άνωθεν

Γεώργις μοσκονάς στέργω

Τζουάνες μοσκονάς δούλος της εντιμότης σας

Τζουάνες κωταρίς δούλος της αιδεσιμότης σας

Μαστρο γληγόρης (Περπινιάνης) δούλος της αιδεσιμότης σας

Ανδρέας καλέργης δούλος της αιδεσιμότης σας

Δημήτρις μαλατέστας δούλος της αιδεσιμότης σας

Νικήτας μεδρινός στέργω

Ανεγνώστης ραγούσης στέργω.

Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: + Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.

Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, κατοίκων της Νάουσας μεταξύ άλλων και ο Νήπολος Ρούσος και ο Ιερομόναζος Ιάκωβος Ρούσος.

–1685. Στις 16 Ιουνίου 1685 ο Σακελλάριος Ρούσσος υπογράφει πωλητήριο Αγίου Μηνά.

–1706. Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Αντιπάρου στις 31 Μαρτίου 1706, αναφέρεται ο Κωνσταντής Ρούσος.

–1707. Ανταλλαγή χωραφιού και κτήματος, Καστέλλι Κεφάλου, Τζιπίδος 1707, Οκτωβρίου 19. Ενώπιον του ιερέως Μιχαήλ Στάμενα, που συνέταξε το έγγραφο, με μάρτυρες τον Νικόλαο Ρούσσο και τον Ιωάννη Παπαδόπουλο, ο Δημήτριος Μονόπατος και ο Ριντζέρης Χειλάς από τον Δραγουλά…

–1712. Στις 20 Ιανουαρίου 1712 αναφέρεται ο Σακελλάριος Νάουσας Γεώργιος Ρούσσος να υπογράφει το προικοσύμφωνο του Ιωάννου Τζανάκη και Μαρούσας Φωκιανού κόρης του παπά Φωκιανού.

–1714. Ο σακελλάριος οικονόμος Νικόλαος Ρούσσος αναφέρεται σε έγγραφο Ναούσης στις 7 Μαρτίου 1714.

–1715. Ο σακελλάριος οικονόμος Νικόλαος Ρούσσος αναφέρεται σε έγγραφο Ναούσης στις 13 Νοεμβρίου 1715.

–1718. Στη Νάουσα προικοσύμφωνο Δημ. Περδικάκη και Αναστασίας Λιπράντου (Καστέλλι Νάουσας, 19 Απρ. 1718) Από δε τά ξωτικά το χωράφι όπου έχει είς του Ζγουράφου τα δύο λιβαδάκια συμπλησιαζόμενα Σακελλάριου Ρούσσου και του χωραφίου βικάριος Γεράρδης.

–1719. Αμπέλι στη περιοχή Νάουσας. Προικοσύμφωνο Γεώργιου Ροδέου και Φραγκεσκίνας Ρούσσου (Νάουσα, 9 Ιαν. 1719) «το αμπέλι εν τη θέση Ασπριαις λεγόμενον του καμινίου».

–1719. Στις 11 Ιανουαρίου 1719 αναφέρεται ο Σακελλάριος Νάουσας Γεώργιος Ρούσσος να υπογράφει το προικοσύμφωνο του Βιτζέντζου Τζανάκη.

–1722. Σε προικοσύμφωνο, Νικ. Ρούσσου και Παρασκευής Μπελώνια (Νάουσα 3 Ιαν. 1722), «το σπίτι το ανώγειον όπου έχει εις το Ξώπουργο».

–1724. Ο σακελλάριος οικονόμος Νικόλαος Ρούσσος αναφέρεται σε προικοσύμφωνο Ναούσης στις 7 Δεκεμβρίου 1724.

–1726. Ο σακελλάριος οικονόμος Νικόλαος Ρούσσος αναφέρεται σε έγγραφο Ναούσης στις 29 Μαΐου 1726.

–1728. Πωλητήριο έγγραφο Ναούσης, 9 Ιανουαρίου 1728, υπογράφει ο ηγούμενος της μονής του Αγίου Αθανασίου Λανδαίος Αμφιλόχιος την πώληση ενως μαγαζιού όπου έχει το μοναστήρι εις την ρούγα της Πόρτας του Νταμία… στον Δημήτριο Ρούσσο.

–1729. Ο ιερομόναχος Αμφιλόχιος Λανδαίος, ηγούμενος του Αγίου Αθανασίου της Νάουσας δίδει στον κυρ-Δημήτρη Ρούσσο Περιβολάρη (έγγρ. Νάουσας 27 Ιουνίου 1729) «ένα μαγαντζέ όπου έχει το μοναστήριν του εν τόπου θέση ονομαζόμενον εις την Ρούγαν της Πόρτας του Νταμία πλησιαζόμενον Ανδρέα Αναπλιώτη και Αντωνίου Πολίτη».

–1740. Σε μαρμάρινη όψη σπιτιού στην Μάρπησσα αναγράφει «1740 παπά Νικόλαος Ρούσσος»

–1741. Οι επίτροποι όλων των κοινών της Πάρου, με γράμμα τους, της 20 Φεβρουαρίου 1741, πληροφορούν τον δραγουμάνο Γεώργιο Ραμαδάνη, για την υποκλοπή της κοινοτικής σφραγίδας της Νάουσας, υπογράφουν, ο επίτροπος Τζιπίδου Δημήτρης Ρούσος.

–1741. Τα κοινά της Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 20 Ιουλίου 1741, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους άρχοντα Νικόλαου Μαυρογένη, εναντίων των συκοφαντών κατοίκων της Νάξου, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνεργασία με τους πειρατές, υπογράφει και ο Δημήτρης Ρούσος επίτροπος Τζιπίδου.

–1749. Σε εκλογή απεσταλμένου για την Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 12 Οκτωβρίου 1749, μαρτυρείται ο σακελλάριος Ρούσος.

–1750. Μητροπολίτης Δράμας το 1750 ο πάριος Γερμανός Ρούσσος.

–1751. Ο σακελλάριος οικονόμος Νικόλαος Ρούσσος αναφέρεται σε προικοσύμφωνο Ναούσης στις 4 Νοεμβρίου 1751.

–1753. Ο ιερέας Μάρκος Ρούσσος μνημονεύεται σε έγγραφο του Αγίου Μηνά στις 16 Οκτωβρίου 1753.

–1755. Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυρείται ο κάτοικος Τζιπίδου Νικόλαος Ρούσος και ο παπά Μάρκος Ρούσος από τις Λεύκες.

–1756. Ιερέας Μάρκος Ρούσσος, ιδρυτής και κτήτωρ όπως φαίνεται από επιγραφή του ναού Αγίου Δημητρίου στις Λεύκες στις 18 Αυγούστου 1756. «1756 Αγούσου 18 ετελιώθη ο θείος κ(αι) ιερός ναός του αγίου μεγαλομάρτυρος | Διμιτρίου δια εξόδου κ(αι) πόνου Μάρκου ιερέος Ρούσου»

–1756. Σε κιονόκρανο στην πλ. Αγίου Γεωργίου Μάρπησσας υπάρχει επιγραφή «1756 παπά Νικόλαος Ρούσσος.

–1757. Σε προικοσύμφωνο Λευκών 7 Νοεμβρίου 1757, «έτερο χωράφι από κάτω στου Κοντύλη τις κέλλες, σύμπλιος Γουλιαρμής Ρούσσος».

–1761. Σε διαθήκη στον Τζιπίδο στις 29 Δεκ. 1761 αναφέρεται ως μάρτυρας ο παπά Νικόλας Ρούσως (Ρούσσος).

–1765. Στις 12 Ιουνίου 1765 ο ιερέας Νικόλαος Ρούσσος συντάσσει και υπογράφει πωλητήριο Τζιπίδου.

–1765. Σουλφικό γράμμα. Τζιπίδος 1765, Οκτωβρίου 26. Το κατωτέρω συμφωνητικό γράμμα, το περιεχόμενο του οποίου αφορά στην ολοκλήρωση και τελεσίδικη αγοραπωλησία μεταξύ Μανογέλη Ανεραντζόπουλου Λευκιανού και Ιωάννη Αρμπουλά που είχε συνταχθεί σε έγγραφο του 1763, περιλαμβάνει την ομολογία ότι η αδερφή του Αρμπουλά Λαρεντζάκη, παρέλαβε την συμφωνηθείσα αξία των πραγμάτων, συνολικά 116 άσπρα. Και έτσι έγιναν και τα δύο μέρη στερχτά και δεν έχει να λαβαίνει ούτε ο Κωνσταντής Ανεραντζόπουλος από το Λαρεντζάκι Αρμπουλά, ούτε το Λαρεντζάκι Αρμπουλά από τον Μανοέλη και τον Κωνσταντή Ανεραντζόπουλο. Το σουλφικό γράμμα το συνέταξε ο παπα Νικόλαος Ρούσσος με μάρτυρες τον σακελλάριο Κεφάλου Κωνσταντή Μπάλιο και Κωνσταντή Παπαδόπουλο που υπογράφει για λογαριασμό του Ανεραντζόπουλου.

–1766. Σε μαρμάρινο υπέρθυρο στην Παναγιά Πέρα στα Τσουκάλια (Τζάνες), υπάρχει η επιγραφή 1784 Οικονόμος Ρούσσος. Ο Μάρκος Ρούσσος ήταν ιδιοκτήτης του ναού αυτού από το 1766. Ίσως να πρόκειται για το ίδιο άτομο.

–1772. Στο δάπεδο του ναού του Αγίου Δημητρίου στις Λεύκες υπάρχουν τρείς τάφοι. Ο πρώτος έχει μαρμάρινη πλάκα με διάκοσμο και στο μέσον ανάγλυφο δικέφαλο αετό. Έχει χαραγμένη την χρονολογία 1772. Δεν υπάρχουν γραμμένο όνομα, ανήκει όμως, ασφαλώς, στον κτήτορά του παρεκκλησίου. (Πηγή: Παν. Πατέλης).

–1773. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1773 ο ιερέας Νικόλαος Ρούσσος συντάσσει πωλητήριο Τζιπίδου.

–1774. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 73χρονος κτηματίας Νικόλαος Γ. Ρούσσος (γεν. 1774).

–1781. Πάκτωση της Ξεχωριανής από τον ιερέα Νικόλαο Ρούσσο στον Τζιπίδο στις 14 Αυγούστου 1781.

–1784. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 63χρονος κτηματίας Νικόλαος Οικ. Ρούσσος (γεν. 1784).

–1784. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 63χρονος Γεώργιος Μ. Ρούσσος (γεν. 1784).

–1784. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 63χρονος γεωργός Μάρκος Ρούσσος (γεν. 1784).

–1784. Σε μαρμάρινο υπέρθυρο στην Παναγιά Πέρα στα Τσουκάλια (Τζάνες), υπάρχει η επιγραφή 1784 Οικονόμος Ρούσσος. Ο Μάρκος Ρούσσος ήταν ιδιοκτήτης του ναού αυτού από το 1766. Ίσως να πρόκειται για το ίδιο άτομο.

–1784. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 60χρονος γεωργός Ρούσσος Ιωάννης (γεν. 1784).–1784. Σε πωλητήριο Λευκών 18 Φεβρ. 1784 «πουλεί ο κυρ Γουλιαρμής Ρούσσος του κυρ Νικόλα Θωμά Ραγκούση ένα κομμάτι αμπέλι στην τοποθεσία στο Πήγαδο με πατητήρι..».

–1785. Σε έγγραφο Τζιπίδου, 7 Σεπτ. 1785, «το κερά Μαρουσάκι γυνή ποτέ Δημητράκη Ρούσσου» πωλεί στον ανιψιό της χωρεπίσκοπο Άγουρο «ένα κομμάτι χωράφι τοποθεμένο εις τα Φυρόγια όπου το έχει από τον μακαρίτη τον άνδρα της Δημητράκη Ρούσσο εις την τοποθεσίαν Αγίαν Τριάδα, σύνορον Ερηνάκι Ιωαννάκη Μαυρουδή θυγάτηρ».

–1787. Στις 20 Δεκεμβρίου 1787 ο Οικονόμος Λευκών Ρούσσος υπογράφει και ομολογεί

έγγραφο.

–1789. Το 1789 γεννιέται ο Γεώργιος του Εμμανουήλ Ρούσσος γεωργός κάτοικος Λευκών.

–1789. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος γεωργός Νικόλαος Γ. Μπεν. Ρούσσος (γεν. 1789).

–1789. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1847 (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 58χρονος γεωργός Γεώργιος Ρούσσος (γεν. 1789).

–1791. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Μανούσος Χ. Ρούσσος (γεν. 1791).

–1792. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 52χρονος εργάτης Θεολόγος Γ. Ρούσσος (γεν. 1792).

–1792. Στον εκλογικό κατάλογο Ωλιάρου του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 55χρονος γεωργός Νικόλαος Ρούσσος (γεν. 1792).

–1792. Στις 10 Οκτωβρίου 1792 ο Πριμικήριος Ρούσσος πωλεί το σπίτι του που είχε αγοράσει από τη Μαρία Ιωάννη Χάμπα, στον Μιχαήλ Καρυστινό, για 40 γρόσια. Το εστιμάρησε δε (το εξετίμησε) ο μαστρο Αγουστής Μαυρουδής.

–1793. Στις 23 Ιανουαρίου 1793 σε έγγραφο Τζιπίδου για ανταλλαγή ακινήτων μεταξύ του παπα κυρ Ελευθέριου Τζιώτη και του κυρ Βαλεντή Τράγαζη. Μνημονεύεται ο μάρτυς Πριμικήριος Ρούσσος.

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος ποιμήν Δημήτριος Ι. Ρούσσος (γεν. 1794).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 53χρονος Μανούσος Χ. Ρούσσος (γεν. 1794).

–1794. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1847 (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 53χρονος γεωργός Νικόλαος Ρούσσος (γεν. 1794).

–1795. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 52χρονος Θεολόγος Γ. Ρούσσος (γεν. 1795).

–1796. Στις 29 Ιουνίου 1796 αναφέρεται στον Τζιπίδο να είναι μάρτυς του προικοσύμφωνου του Μιχαήλ Καρυστινού ο Πριμικήριος Ρούσσος.

–1796. Πώληση χωραφιών. Τζιπίδος, 29 Ιουνίου 1796. Ενώπιον των μαρτύρων πριμικήριου Ρούσσου και του πρώην χωρεπισκόπου Αγούρου ο μαστρο Αυγουστής Τζιώτης πωλεί δυο χωράφια που βρίσκονται στην Παναγία στο Ραχίδι πλησίον ο μαστρο Γεώργης Φραντζής και στα Τζαλέπια πλησίον ο μαστρο Δημήτρης Μελανίτης, στον Ιωάννη Τζιώτη για 30 γρόσια.

–1799. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 45χρονος γεωργός Αναστάσιος Ιω. Ρούσσος (γεν. 1799).

–1799. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 48χρονος γεωργός Δημήτριος Ν. Ρούσσος (γεν. 1799).

–1800. Το 1800 γεννιέται ο Ρούσσος Αναστάσιος γεωργός από τον Κώστο.

–1801. Το 1801 γεννιέται ο Ρούσσος Γεώργιος γεωργός από τον Κώστο.

–1802. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 45χρονος γεωργός Αναστάσιος Ιωάννη Ρούσσος (γεν. 1802).

–1804. Αγορά χωραφιού. Τζιπίδος 1804, Οκτωβρίου 23. «Ενώπιον των μαρτύρων ιερέων Ρούσσου, πριμικηρύου, και του πρ. σακελλίωνος Δημητρίου Τζιώτη, και του Δημητρίου Γαβαλά, ο Πέτρος Νιώτης πωλεί στον Ιωάννη Βαρούχα στον Τριό ένα κρεμμυδοχώραφο εκτάσεως μίας ζευγαριάς για 100 γρόσια καθώς και ένα χωράφι εις τα Λιβάδια τα Τσιπιδινά για γρόσια 80». Το έγγραφο συνέταξε ο Νικόλαος Μπιάζος.

–1804. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος γεωργός Νικόλαος Μπεν. Ρούσσος (γεν. 1804).

–1804. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 40χρονος γεωργός Γεώργιος Ιω. Ρούσσος (γεν. 1804).

–1804. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 40χρονος εργάτης Ιωάννης Γεωργίου Ρούσσος (γεν. 1804).

–1806. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 38χρονος εργάτης Μιχαήλ Ιω. Ρούσσος (γεν. 1806).

–1807. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονος εργάτης Στέφανος Ρούσσος (γεν. 1807).

–1807. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 40χρονος γεωργός Ιωάννης Ζ. Ρούσσος (γεν. 1807).

–1807. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 40χρονος εργάτης Ιωάννης Γεωργίου Ρούσσος (γεν. 1807).

–1807. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 40χρονος γεωργός Γεώργιος Ιωάννη Ρούσσος (γεν. 1807).

–1808. Το διώροφο αρχοντικό του Τζώρτζη Δελαγραμμάτη, ύστερη αναγέννηση, με μαρμάρινα σκαλιά πλαίσια στα παράθυρα και στις πόρτες, βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο των Λευκών, δίπλα στην Αγία Θεοδοσία. Το 1808 προικοδοτήθηκε στην κόρη του Ελένη Μάρκου Μαυρογένη η οποία το 1828 το επούλησε στον εξάδερφό της Δημήτρη Παπαϊωάννου Χανιώτη, παππού εκ μητρός του μακ. Παπά Δημήτρη Ιωάν. Ρούσσου, στους κληρονόμους του οποίου υπάρχει.

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 38χρονος εργάτης Μιχαήλ Ιωάννη Ρούσσος (γεν. 1809).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος κτηματίας Δημήτριος Ν. Ρούσσος (γεν. 1809).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος εργάτης Φραγκέσκος Ι. Ρούσσος (γεν. 1809).

–1809. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 38χρονος γεωργός Μανοέλης Γ. Ρούσσος (γεν. 1809).

–1814. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 30χρονος εργάτης Περούλης Ρούσσος (γεν. 1814).

–1814. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 30χρονος εργάτης Δημήτριος Ρούσσος (γεν. 1814).

–1814. Το 1814 γεννιέται ο Ρούσσος Γουλιέλμος. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1810. Το 1810 γεννιέται ο Δημήτριος Β. Ρούσσος κτηματίας κάτοικος Λευκών.

–1811. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 36χρονος γεωργός Γεώργιος Ι. Ρούσσος (γεν. 1811).

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Γεώργιος Ζ. Ρούσσος (γεν. 1812).

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Νικόλαος Γ. Ρούσσος (γεν. 1812).

–1812. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 35χρονος γεωργός Γεώργιος Ν. Ρούσσος (γεν. 1812).

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Ιωάννης Ν. Μπεν. Ρούσσος (γεν. 1814).

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος κτηματίας Ιωάννης Ρούσσος (γεν. 1814).

–1814. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 33χρονος γεωργός Αντώνιος Ζ. Ρούσσος (γεν. 1814).

–1815. Το 1815 γεννιέται ο Ιωάννης Ν. Ρούσσος κτηματίας κάτοικος Λευκών.

–1816. Σε προικοσύμφωνο στις 22 Οκτωβρίου 1816 αναφέρεται η Ανθούλα γυνή πάλε ποτέ Ιάκωβου Βαβανού, όπου πάντρεψε το 1812 τον γιό της με την θυγατέρα του πάλε ποτέ Περούλη Ρούσσου ονόματι Αντωνία. Στο προικοσύμφωνο του Ιωάννη Ιακ. Βαβανού και Αντωνίας Περούλη Ρούσσου. Νάουσα στις 22 Οκτωβρίου 1816. «Η κυρία Ανθούσα, σύζυγος του μακαρίτη Ιακώβου Βαβανού δίδει στο γιό της μίαν εικόνα του Αγίου Ιωάννη» Ο Περούλης δεν προσφέρει εικόνες στην κόρη του» (ΓΑΚ, κωδ.214, φ4).

–1816. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 31χρονος κτηματίας Αναγνώστης Ι. Ρούσσος (γεν. 1816).

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Φραγκέσκος Δ. Ρούσσος (γεν. 1817).

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Νικόλαος Ζ. Ρούσσος (γεν. 1817).

–1817. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος γεωργός Νικόλαος Μαρ. Ρούσσος (γεν. 1817).

–1818. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 29χρονος Γουλιέλμος Ρούσσος (γεν. 1818).

–1818. Στον εκλογικό κατάλογο Παροικιάς του 1847 (συμπεριλαμβάνεται και η Αντίπαρος) είναι εγγεγραμμένος ο 29χρονος γεωργός Ιωάννης Ν. Ρούσσος (γεν. 1818).

–1819. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 25χρονος παπλωματάς Χρουσής Μανούσου Ρούσσος (γεν. 1819).

–1819. Στον εκλογικό κατάλογο Ωλιάρου του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 28χρονος γεωργός Νικόλαος Γ. Ρούσσος (γεν. 1819).

–1819. Το 1819 γεννιέται ο Χρήστος Ρούσσος καφεπώλης κάτοικος Νάουσας.

–1820. Σε προικοσύμφωνο στις 11 Ιανουαρίου 1820 αναφέρεται ο Γεώργης Ρούσσος με χωράφι στην Αλυκή (Νάουσας).

–1821. Παριανός αγωνιστής του 1821 από την Παροικιά ο Ρούσσος Μανούσος (Μ.Υ.18779) Υπαξιωματικός Β’ τάξης.

–1821. Εν της Πάρου τη 24 Απριλίου 1821 ο συμπατριώτης σας Παναγιώτης Δ. Δημητρακόπουλος Κάτωθεν της προκηρύξεως της απευθυνθείσης εις Νάουσα σειμειούνται τα ονόματα των πρώτων προσελθέντων για να συμετέχουν εις τον ιερό υπέρ της ελευθερίας αγώνα: Νικόλαος Ρούσσος κ.α. ο Νικόλαος Ρούσσος (Μ.Α.2938) ήταν Αξιωματικός Ζ’ τάξης. Υπηρέτησε σε όλο τον αγώνα, στον οποίο πληγώθηκε.

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Μιχαήλ Ν. Ρούσσος (γεν. 1821).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Νικόλαος Μαρ. Ρούσσος (γεν. 1821).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Μαρής Γ. Ρούσσος (γεν. 1821).

–1821. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 26χρονος γεωργός Κώστας Δ. Ρούσσος (γεν. 1821).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Γεώργιος Δ. Ρούσσος (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Στέφανος Ν. Ρούσσος (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Λευκών του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Χαράλαμπος Γ. Ρούσσος (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο του 1847 Ωλιάρου είναι εγγεγραμμένος ο 25χρονος γεωργός Διονύσιος Γ. Ρούσσος (γεν. 1822).

–1822. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 25χρονος παπλωματάς Χρουσής Μανούσου Ρούσσος (γεν. 1822).

–1822. Το μεγάλο και επιβλητικό αρχοντικό του Σιόρ Μιχελή Κρίσπη, Δημογέροντα και πληρεξουσίου, με τα υστεροαναγεννησιακά μαρμάρινα παράθυρα, δίπλα στην εκκλησία Σεπτεμβριανή, προικοδοτήθηκε στη Σύζυγό του Κατίγκω Ν. Μάτσα το 1822 από τη Μητέρα της Ραμπελιώ Ν. Μάτσα, γένος Νικολάου Ιωάν. Δελαγραμμάτη, καθώς και άλλα υποστατικά. Γόνοι του σιόρ Μιχελή Κρίσπη και της Κατίγκως Μάτσα-Δελαγραμμάτη είναι οι οικογένειες: Γιάννη Βας. Γράβαρη, Συμβούλου Επικρατείας, Φλωρίτσας Ψαλτάκη-Βλάχου, Νικολάου και Μιχαήλ Κρίσπη, Ρένας Κρίσπη-Λάζαρη (σημερινή ιδιοκτήτρια), Γιάννη Μαρινάκη, Ειρήνη Ρούσσου, η οικογένεια Τώλη Δημητρακόπουλου, αντιναυάρχου, Αγνής Δημητρακοπούλου-Βάγια, Γιάννη Βάγια, καθηγητή Εθν. Μετσοβίου Πολυτεχνείου, Βασίλη Κατσουρού, Ρενέ Ζάννου, Ολυμπιάδος Βενιέρη – Αγγελοπούλου κ.α.

–1827. «Προικοσύμφωνο Μαρίνου Νικολάου Ρούσσου και της συζύγου αυτής Ειρήνης» Παροικιά, 13 Μαρτίου 1827. «Ο τζελεπής (ευγενής) Μαρκάκης Μάτζας Μαυρογένης προσφέρει στην Ειρήνη (εκ του πεθερού του αναθροφική κόρη του εκ Νάξου ποτέ Γεωργίου Νανά) ένα σταυρόν μαλαγματένιον με μαργαριτάρι. Και ο Νικόλαος Ρούσσος στον γιό του Μαρίνο αρχήν την εικόνα της Παναγιάς δια βοήθειά του» (ΓΑΚ, 215, 116ν).

Εις Νικολάου Ρούσου γρ. 500.

–1827. Ποσότης των χρεών της Επανάστασης του χωριού Κώστου τα οποία χρεωστούνται το 1827: Αυγούστου 14.

Πέτρου Μάτσα Μαυρογένους γρ.1254

Ιωάννου Ρούσου γρ.100

Γεωργίου Βιτσαρά γρ. 400

Παναγιώτου Δ. Δημητρακόπουλου γρ. 1400

Ιωάννου Αναγνώστου Καππαρού γρ. 850

Το χρέος του χορίου Δραγουλά γρ. 4004

–1829. Σε έγγραφο της Εκατονταπυλιανής «Εν Παροικία της Πάρου» την 19 Μαΐου 1829 αναφέρονται οι εκλογείς της επαρχίας Πάρου και Αντιπάρου: Αθανάσιος Μαύρος, Μ.Μ. Μαυρογένης, Δημήτριος Καλαβρός, Νικ. Μαλατέστας, Ιω. Μεταξάς, Θ. Ρικιέρης, Ιάκωβως Λουκής, Ν. Μωραΐτης, Μιχαήλ Τζιγώνιας, Ιω. Βαλσαμής, Ευστράτιος Στάμενας, Ζέπος Δελαγραμμάτης, Ν. Κονταράτος, Ν. Ρούσσος, Γεώργιος …, Τζανής Μάτζας, Δαμιανός Μπιάζης, Γεώργιος Βιτζαράς.

–1829. «Στις 23 Σεπτεμβρίου 1829 τα χωράφια τα γονικά του εις τοποθεσίαν Μαράθι… σύμπλιος Νικόλαος Παντελαίος και οικονόμος Ρωμανός Κων. και Νικολάου Ρούσσου δια γρόσια 900».

Κατωτέρω παραθέτουμε ονοματεπώνυμά με τα ανάλογα οφίκια που είχαν: Ιωάννης Ρούσσος, πρεσβύτερος.

–1830. Ο παριανός ιερέας από τις Λεύκες Ρούσσος Κωνσταντίνος οικονόμος κάτοικος Οδησσού μαρτυρείται σε έγγραφο στις 28 Απριλίου 1830. Κατά το έγγραφο ο αδερφός του Νικόλαος Ρούσσος πληρεξουσιοδοτεί τον γιό του Δημήτριο να πάει στην Οδησσό να παραλάβει την περιουσία του αποθανόντος αδερφού του Κωνσταντίνου Ρούσσου, ιερέα, έχοντος το αξίωμα του Οικονόμου.

–1830. Κτήτορας του ναού της Αγίας Τριάδας ο Νικόλαος Γ. Ρούσσος. Μαρμάρινη πλάκα στην πρόσοψη έχει ανάγλυφη την μορφή του και αναφέρει τα εξής: «Ο περικαλλής ούτος ναός εθεμελιώθη εν έτει σωτηρίω 1830 εν μηνί Μαϊω ημέρα εικοστή αυτού οικοδομήθη δε κατά το έτος 1835 διά συνδρομής και συνεισφοράς όλων των φιλοκάλων κατοίκων της κωμοπόλεως ταύτης και ιδίως του κυρίου Νικολάου Γ. Ρούσσου συνεισφέροντος και επιστατούντος με υπερούντα ζήλον και προθυμίαν».

–1831. Λεύκες 1831 Μαΐου 2. Ο μαθητής της Αλληλοδιδακτικής Σχολής Λευκών Ρούσσος Χρυσής.

–1831. Στο προικοσύμφωνο Γεωργίου Ρούσσου Σμυρναίου και Ζαμπίας Μοστράτου (Παροικιά, 6 Ιουνίου 1831) «οι γονείς της νύφης Ιωάννης Φραγκ. Μοστράτος και η γυναίκα του Γρανετάκη δίδουν στην κόρη τους τρείς εικόνες την Μεταμόρφωση του Σωτήρος, την Παναγία με γυαλί εμπροσθεν της εικόνας και τον Άγιο Σπυρίδων…» (ΓΑΚ, 219, αρ. 328, 161ν)

–1831. Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Δημήτρης Ρούσσος, Ζαχαρίας Ρούσσος από τα χωριά του Κεφάλου.

–1833. Προικοσύμφωνο στις 19 Ιανουαρίου 1833 ο οικονόμος Πέτρος Αρκάς προικίζει την θυγατέρα του Αικατερίνη και την δίδει σύζυγο τον Δημητράκη Ρούσσο. (περιοδ. Αθηνά ΟΕ 1974 157-158)

–1835. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Νικολάου Ρούσσος, ετών 65, γεωργός, έγγαμος.

–1836. Στη διαθήκη του Ζαχ. Ρούσσου (Υρία 21 Σεπτ. 1836) «το αλώνι με αυλογύρισιν εις το Παλαιόν Χωρίον».

–1838. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Νικολάου Ρούσσος, ετών 65, κτηματίας, έγγαμος.

–1842. Προικοσύμφωνο Στέφ. Ρούσσου (Γυαλιστή) και Χαδούσας Νικ. Χανιώτου, της οποίας μητέρα ήταν η Μαρίνα Ν. Χανιώτου (Λεύκες 30 Νοεμ. 1842) «Μίαν χαμόγαιον οικίαν με τον άνωθεν αυτής αέρα και με το συνεχόμενον μ’αυτήν ήμισυ κηπάριον, κειμένην εντός της κωμοπόλεως Λευκών Του Δήμου Μαρπήσσης της Πάρου, κατά την θέσιν του Κερκουλά το Στενό και συνορευομένην εις μέν την οικίαν η ετέρα οικία της αναφερόμενης Μαρίνας, εις δε το κηπάριον το έτερον ήμισυ κηπάριον, της αδερφής της Καλής συζύγου Νικολάου Πανόργιου».

–1843. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Κυριακή Αντωνίου Ρούσσου, ετών 60, οικιακά, χήρα.

–1843. Το 1843 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Ανδρέας του Δημητρίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1843. Στις 17 Οκτωβρίου 1843 η συνέλευση της αντιπολίτευσης επαναλαμβάνεται, αλλά πάλι χωρίς τον Δήμαρχο Θ. Καμπάνη ο οποίος κατηγορείται από τους παρευρισκομένους ότι «αισθάνεται ανώτερος του νόμου και προβάλει ανύπαρκτες προφάσεις». Η συνέλευση αποφασίζει να προχωρήσει στην εκλογή χωρίς τον Δήμαρχο! Πρόεδρος ανέλαβε ο Δ. Χαμάρτος και προσυπέγραψαν τα 5 γεροντότερα μέλη Ν. Πούλιος, Ιωάννης Καπαρός, Λεονάρδος Κονδύλης, Ηλίας Σαράντος, Νικόλαος Ρούσσος. Οι εκλογείς ήταν οι εξής:
Πόλις Παροικίας (Δήμαρχος Θ. Καμπάνης): Ζώρζης Μ Μαυρογένης, Δημήτριος Χαμάρτος, Πέτρος Μαυρομμάτης, Ν Α Ψαράκης, Αντ Ελ Χαμάρτος, Λεονάρδος Κονδύλης.
Κωμόπολις Λευκών (Πάρεδρος Κωνσταντίνος Χανιώτης): Εμμανουήλ Ν Αρκάς, Νικόλαος Γ Ρούσσος, Νικόλαος Γ Παντελαίος, Ιωάννης Α Δεσύλλας.

Κωμόπολις Ναούσης (Δήμαρχος Ν. Μαλατέστας): Δημήτριος Π Δημητρακόπουλος, Ηλίας Σαράντος, Ιωάννης Μεταξάς, Αντώνιος Κορτιάνος (δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας).
Χωρίον Κώστου(Πάρεδρος Ιωάννης Α. Καπαρός): Ιωάννης Α Καπαρός, Αναστάσιος Ρούσσος
Χωρίον Δραγουλά (Πάρεδρος Νικήτας Ν. Άγουρος): Γεώργιος Κληρονόμος
Χωρίον Μαρμάρων (Πάρεδρος Νικήτας Ν. Άγουρος): Ιωάννης Γιαννουλάκης, Νικήτας Άγουρος (δεν παρευρέθη λόγω ασθενείας).

Χωρίον Τσιπίδου (Δήμαρχος Μαρπήσσης ΓΣ Δελαγραμμάτης): Νικόλαος Βατιμπέλας, Νικόλας Πόυλιος, Γεώργιος Σ Δελαγραμμάτης (απών).

Χωρίον Ωλιάρου (Πάρεδρος Δ. Βιάζης): Παναγής Καλάργυρος, Ματθαίος Μαούνης.
Τα αποτελέσματα ανέδειξαν πληρεξουσίους Πάρου τους Δ. Π. Δημητρακόπουλο (21 ψήφοι) και Ζ. Μάτσα Μαυρογένη (21). Συμμετείχαν και οι Νικόλαος Ψαράκης (Παροικιά, 11 ψήφοι), Ν. Βατιμπέλας (Τσιπίδος, 7), Λεονάρδος Κονδύλης (Παροικία, 7), Νικόλαος Μαλατέστας (Νάουσα, 6 ψήφοι), Κωνσταντίνος Δαμίας (Παροικία, 6), Π. Μαυρομάτης (Παροικία, 6).

Ο Δήμαρχος Πάρου αρνήθηκε να επικυρώσει τις υπογραφές και συνεπώς την εκλογή.

–1844. Σε εκλογικό κατάλογο Δήμου Μάρπησσας του 1844 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 48χρονος γεωργός Ρούσσος Νικόλαος.

–1844. Το 1844 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Γεώργιος του Μαρή. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1846. Πιστοποιητικό που συνέταξαν οι κάτοικοι του Δήμου Μαρπήσσης για να βεβαιώσουν τη συμμετοχή του συγχωριανού τους Γεωργίου Φωκιανού στον αγώνα του 1821 όπου το 1826 χρημάτισε κατά του Ιμπραΐμ στην πολιορκία της Τριπολιτσάς υπο τις οδηγίες του Δημητρίου Σάλα. Ένας από τους υπογράφοντες συγχωριανούς του στις 20 Μαΐου 1846 στην Μάρπησσα ήταν και ο Ρούσσος Νικόλαος.

–1846. Το 1846 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Γεώργιος του Γουλιελμή. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1846. Στις 13 Μαΐου 1846 αναφέρεται ο αγωνιστής του 21’ Μανούσος Ρούσσος και ο Νικόλαος Ρούσσος Μπονοφάτζος από την Παροικιά.

–1846. Σε έγγραφο Ναούσης στις 23 Μαΐου 1846 αναφέρεται ο Θεολόγος Γ. Ρούσσος.

–1847. Το 1847 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Νικόλαος του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Μάρπησσας το 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 51χρονος κτηματίας Ρούσσος Νικόλαος και ο 30χρονος εργάτης Ιωάννης Εμμ. Ρούσσος.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Δραγουλά του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 43χρονος εργάτης Ιωάννης Ρούσσος.

–1849. Το 1849 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Κωνσταντίνος του Δημητρίου, ο Ρούσσος Γεώργιος του Νικολάου, ο Ρούσσος Ζαχαρίας του Γεωργίου, ο Ρούσσος Ζαχαρία του Ιωάννη και ο Ρούσσος Δημήτριος του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1851. Το 1851 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Κωνσταντίνος του Γεωργίου και ο Ρούσσος Αναστάσιος του Νικολάου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1853. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αννέζα Δημητρίου Ρούσσου, ετών 50 (γεν. 1853), οικιακά, άγαμος.

–1853. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Χριστίνα Εμμανουήλ Ρούσσου, ετών 50, οικιακά, έγγαμος.

–1853. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ανδριάνα Γεωργίου Ρούσσου, ετών 50, οικιακά, έγγαμος.

–1853. Το 1853 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Φραγκίσκος του Ιωάννη και ο Ρούσσος Νικόλαος του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1855. Στις 25 Φεβρουαρίου 1855 μνημονεύεται σε συμβολαιογραφική πράξη [Συμφωνητικό] στην Σύρο η κάτοικος Πάρου Ρούσσου Ειρήνη σύζ. Θεολόγος.

–1855. Το 1855 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Αντώνιος του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1856. Ως ευκατάστατοι και ευυπόληπτοι πολίτες της Πάρου σημειώνονται από τον Τσιπίδο, τα Μάρμαρα, τον Δραγουλά και τις Λεύκες το 1856 όπως αναφέρονται στον κατάλογο 1278 πολιτών από τις Κυκλάδες (εω Ερμούπολει την 6 Σεπτεμβρίου 1856») που δημοσιεύθηκε στο «Παράρτημα τη Εφημερίδος της Κυβερνήσεως. Εν Αθήναις την 15 Οκτωβρίου 1856»), οι κατωτέρω: Τσιπίδος Ανδρέας Αλιπράντης ετών 51 κτηματίας, Σταύρος Μονόπατος 53 ετών γεωργός και Νικ. Βατιμπέλας 58 ετων κτηματίας. Λεύκες: Γεώργιος Εμμ. Ρούσσος 67 ετών γεωργός, Ιωάννης Ν. Ρούσσος 41 ετών κτηματίας, Ιωάννης Καλόπλαστος, Ιωάννης Κονταράτος, Ιάκωβος Ι. Σκιαδάς και Ιωάννης Γ. Χανιώτης, κτηματίες, Ανδρέα Α. Παντελαίων 40 ετών γεωργός, Δημήτριος Μ. Χανιώτης 50 ετών γεωργός και Δημήτριος Α. Χανιώτης 50 ετών κτηματίας. Μάρμαρα: Αθανάσιος Παπαδόπουλος 43 ετών κτηματίας και Δομίνικος Βαρότζης 40 ετών κτηματίας. Δραγουλάς: Νικήτας Σιφάκης 50 ετών κτηματίας.

–1856. Το 1856 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Νικόλαος του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1857. Το 1857 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Γεώργιος του Νικολάου, ο ρούσσος Νικόλαος του Μιχαήλ και ο Ρούσσος Αγγελής του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1858. Το 1858 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Δημήτριος του Ιωάννη, γεωργός. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών. Στις 28 Νοεμβρίου 1903 ήταν 50 ετών.

–1859. Το 1859 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Πέτρος του Μαρή. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1860. Το 1860 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Αντώνιος του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1860. Το 1860 Εφημέριος του Χριστού (Μεταμόρφωση) Λευκών ο ιερέας Παύλος Ρούσσος.

–1861. Το 1861 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Δημήτριος του Ιωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1862. Στις 28 Ιανουαρίου 1862 ο 23χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Ρούσσος Ιωάννης του Πέτρου και της Βιλοτίνας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την επίσης παριανή 28χρονη Βασιλική Μαλατέστα, του Κωνσταντίνου και της Άννας.

–1862. Απόφαση αριθ,1, της 31^ης Ιανουαρίου του 1862 του Δημοτικού Συμβουλίου Μάρπησσας. «Εγκρίνει επ’ ονόματι του τελευταίου πλειοδότου Ν. Εμμ. Αρκά του Δημοτικού επί του ελαίου φόρου δια δραχμάς εβδομήκοντα. Η παρούσα κοινοποιηθήσεται όπου δέον εν τω Δημοκαταστήματι την 31 Ιανουαρίου 1862. Το Δημ. Συμβούλιο ο Πρόδρος Γεώργιος Χ. Χανιώτης, Κ. Αρκάς, Β. Χανιώτης, Ιωάννης Ν. Κονταράτος, Πέτρος Πυργής, Εμμ. Μ. Βαλσαμής, Εμμ. Ν. Αρκάς, Γεώργιος Εμ. Δελαγραμμάτης.

Απόφαση αρ. 2. «Παρατηρήσαν ότι τα καταλληλότερα δια την θέσιν ταύτην πρόσωπα, δια μεν το Σχολείον της Πρωτευούσης εισίν οι Κ.Ν.Μ. Ρούσσος, Γ.Α. Περάκης, Ιωάννης Νερούσσος και ο ιερεύς Κ. Χανιώτης.

–1862. Το 1862 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Δημήτριος του Νικολάου και ο Ρούσσος Μιχαήλ του Γεωργίου. Ήταν εγγεγραμμένοι στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1864. Το 1864 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Νικόλαος του Γεωργίου και ο Ρούσσος Αλέξανδρος του Μαρή. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1865. Το 1865 γεννιέται στις Λεύκες ο Ρούσσος Δημήτριος του Νικολάου και ο Ρούσσος Φραγκίσκος τουΙωάννη. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1866. Στις 2 Ιανουαρίου 1866 ο 22χρονος βυρσοδέψης από την Πάρο Δημήτριος Ρούσσος του Πέτρου και της Βουλοτίνης Γεωργίου, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 18χρονη από την Ίο Καλλιόπη Σκόκου, του Νικολάου και της Μαρίας.

–1866. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1866 ο Ρούσσος Μιχαήλ του Φραγκίσκου.

–1867. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1867 ο Ρούσσος Κωνσταντίνος του Νικολάου, ο Ρούσσος Νικόλαος του Αναστασίου και ο Ρούσσος Ιωάννης του Γεωργίου.

–1868. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Ιωάννη Ρούσσος, ετών 35 (γεν. 1868), γεωργός, έγγαμος.

–1868. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Εμμανουήλ Ρούσσος, ετών 35, γεωργός, έγγαμος.

–1868. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Αντωνίου Ρούσσος, ετών 35, γεωργός, έγγαμος.

–1868. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρούσα Δημητρίου Ρούσσου, ετών 35, οικιακά, έγγαμος.

–1869. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1869 ο Ρούσσος Μιχαήλ του Νικολάου και ο Ρούσσος Μάρκος του Γεωργίου.

–1869. Στις 9 Φεβρουαρίου 1869 ο 24χρονος μαραγκός από την Πάρο Νικόλαος Ρούσσος του Διαμαντή και της Αρετής, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 24χρονη από την Άνδρο Βιολέτα Λάβδα, του Γεωργίου.

–1869. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 25χρονος ναυτικός Αντώνιος Π. Ρούσσος, έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 28 Απριλίου 1869.

–1869. Μέσα στον ναό του Αγίου Παντελεήμονα στον Κώστο, υπάρχει ένα προσκυνητάριο, ξυλόγλυπτο, με εικόνα του αγίου στο οποίο έχει αποτεθεί μικρή λειψανοθήκη, με λείψανα του Αγ. Παντελεήμονος και άλλων αγίων. Έχει την επιγραφή «Δι εξόδου Πατίστα Αναστασίου Ρούσσου, Ιουλίου ιε’ αωξθ’ (=1869).

–1870. Λεύκες 1870, Σεπτεμβρίου 8, Πώληση χωραφιού. Ο Νικήτας Ι. Πούλιος, γεωργός, κάτοικος Τσιπίδου, εμφνίσθηκε στο σπίτι του συμβολαιογράφου Πάρου Νικολάου Μάρκου Ρούσσου, στις Λεύκες, πρωτεύουσα του Δήμου Υρίας, όπου και το γραφείο του, κατά της οδού Αναστάσεως, πωλεί στον Δρυό χωράφι εκτάσεως μιας ζευγαριάς, που γειτονεύει με ιδιοκτησίες Δημητρίου Ανουσάκη και Παναγιάς Ξεχωριανής, και με τον δημόσιο δρόμο, το πωλεί στον Αντώνιο Ν. Παντελαίο αντί 180δρχ. Παρόντες και οι μάρτυρες Εμμανουήλ Μαυραγκάς και Ιωάννης Καλόπλαστος.

–1870. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1870 ο Ρούσσος Εμμανουήλ του Γεωργίου, ο Ρούσσος Γεώργιος του Αναστασίου και ο Ρούσσος Νικόλαος του Ιωάννη.

–1870. Το 1870 Φραντζής Ρούσσος του Διαμαντή Ρούσσου 35 ετών, κτίστης, έγγαμος από την Πάρο, αναφέρεται σε απογραφή της Πόλης Ερμούπολης [οικία Ορφανοτροφείο].

–1870. Το 1870 ο Αναστάσιος Βούσουλας του Μιχαήλ 14 ετών άγαμος μαθητευόμενος σανδαλοποιός από την Αντίπαρο, αναφέρεται σε απογραφή της Πόλης Ερμούπολης.

–1871. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Αντωνίου Ρούσσος, ετών 32, γεωργός, έγγαμος.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα Εμμανουήλ Ρούσσου, ετών 30 (1873), οικιακά, έγγαμος.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Μ. Ρούσσος, ετών 30 (γεν. 1873), εργάτης, έγγαμος.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Θωμάς Εμμανουήλ Ρούσσος, ετών 30 (γεν. 1873), γεωργός, έγγαμος.

–1873. Το 1873 γεννιέται στη Νάουσα ο Ρούσσος Αντώνιος του Ζαχαρία.

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Εμμανουήλ Ρούσσος, ετών 30, υπηρέτης, άγαμος.

–1873. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1873 ο Ρούσσος Δημήτριος του Γεωργίου και ο Ρούσσος Δημήτριος του Γεωργίου.

–1874. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1874 ο Ρούσσος Κωνσταντίνος του Εμμανουήλ και ο Ρούσσος Μιχαήλ του Πέτρου.

–1875. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Βασίλειος Αντωνίου Ρούσσος, ετών 28 (γεν. 1875), γεωργός, έγγαμος.

–1875. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αντωνίνα Ιωάννη Ρούσσου, ετών 28, οικιακά, έγγαμος.

–1875. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπέτα Γεωργίου Ρούσσου, ετών 28, οικιακά, έγγαμος.

–1875. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ανδρέας Εμμανουήλ Ρούσσος, ετών 28, σανδαλοποιός, άγαμος.

–1875. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ρούσος Εμμανουήλ του Νικολάου 35 ετών παπουτσής. Ο Ρούσος Νικόλαος του Γεωργίου 22 ετών ποιμήν.

–1875. Στις 9 Νοεμβρίου 1875 ο 26χρονος χρυσοχόος από την Πάρο Δημήτριος Φαρούπος του Γεωργίου και της Μαρούσας, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 21χρονη από την Πάρο Ζαμπέτα Ρούσσου, του Δημητρίου και της Μαριγώς.

–1875. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1875 ο Ρούσσος Γεώργιος του Νικολάου, ο Ρούσσος Αντώνιος του Νικολάου, ο Ρούσσος Διαμαντής του Φραγκίσκου, ο Ρούσσος Ιωάννης του Αντωνίου και ο Ρούσσος Αντώνιος του Ιωάννη.

–1876. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1876 ο Ρούσσος Γεώργιος του Ιωάννη, ο Ρούσσος Εμμανουήλ του Γεωργίου και ο Ρούσσος Αθανάσιος του Αναστασίου.

–1876. Σε πίνακα των γάμων που τελέστηκαν το έτος 1876 στις Λεύκες αναφέρεται ότι στις 18 Ιανουαρίου 1876 ο 23χρονος Νικόλαος Ρούσσος του Ιωάννη και της Αννούσας να νυμφεύεται την 28χρονη Μαργαρίτα Δαμία του Κωνσταντίνου και της Ευανθίας.

–1877. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Βασιλική Ιωάννη Ρούσσου, ετών 26 (γεν. 1877), οικιακά, έγγαμος.

–1877. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1877 ο Ρούσσος Ιωάννης του Γεωργίου, ο Ρούσσος Γεώργιος του Κωνσταντίνου, ο Ρούσσος Λεονάρδος του Δημητρίου και ο Ρούσσος Ιωάννης του Αναστασίου.

–1878. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Σοφία Γεωργίου Ρούσσου, ετών 25 (γεν.1878), οικιακά, έγγαμος.

–1878. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1878 ο Ρούσσος Νικόλαος του Πέτρου, ο Ρούσσος Εμμανουήλ του Ιωάννη και ο Ρούσσος Ιωάννης του Ζαχαρία.

–1878. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1878 κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσος Ευστράτιος του Παναγιώτη, έμπορος.

–1878. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Φλώρα Θωμά Ρούσσου, ετών 25 (γε. 1878), οικιακά, έγγαμος.

–1878. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αντωνίνα Βασιλείου Ρούσσου, ετών 25 (γεν. 1878), οικιακά, έγγαμος.

–1879. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μάρκος Εμμανουήλ Ρούσσος, ετών 24 (1879), εργάτης, άγαμος.

–1879. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1879 ο Ρούσσος Γουλιελμής του Γεωργίου, ο Ρούσσος Μιχαήλ του Φραγκίσκου, ο Ρούσσος Μιχαήλ του Εμμανουήλ, ο Ρούσσος Σταμάτιος του Μιχαήλ και ο Ρούσσος Ιωάννης του Γεωργίου.

–1880. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1880 ο Ρούσσος Νικόλαος του Γεωργίου, ο Ρούσσος Γεώργιος του Ιωάννη και ο Ρούσσος Μιχαήλ του Ιωάννη.

–1880. Το 1880 γεννιέται στη Νάουσα ο μετέπειτα γεωργός Ρούσσος Δημήτριος του Ζαχαρία.

–1880. Συμβολαιογράφος Πάρου το 1880 ο Νικόλαος Μ. Ρούσσος από την Αμοργό.

–1881. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Εμμανουήλ Ρούσσος, ετών 22, σανδαλοποιός, άγαμος.

–1881. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1881 ο Ρούσσος Γεώργιος του Ζαχαρία. Διαγράφεται ως αποβιώσαντας στον εκλογικό κατάλογο Αγγεριάς του 1953. Και ο Ρούσσος Ιωάννης του Γεωργίου.

–1882. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1882 ο Ρούσσος Νικόλαος του Μιχαήλ και ο Ρούσσος Κωνσταντίνος του Ζαχαρία.

–1883. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1883 ο Ρούσσος Μιχαήλ του θεολόγου και ο Ρούσσος Νικόλαος του Ιωάννη.

–1883. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1883 κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσος Νικόλαος του Χαρίτων, εργάτης.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι (όλοι με ένα σ), Ρούσος Δημήτριος του Παναγιώτη, 66 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, Ρούσος Δημήτριος του Περούλη, 40 ετών, βυρσοδέψης από τη Νάουσα, κάτοικος Οδησσού, Ρούσος Ζαχαρίας του Γεωργίου, ετών 41, γεωργός από τη Νάουσα, Ρούσος Ιωάννης του Περούλη, ετών 49, βυρσοδέψης από τη Νάουσα, κάτοικος Οδησσού, Ρούσος Νικόλαος του Φραγκίσκου, 46 ετών κτίστης από τη Νάουσα, Ρούσος Ιωάννης του Αναστάσιου, 23 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Ρούσος Μιχαήλ του Ιωάννη, 25 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Ρούσος Μιχαήλ του Ιωάννη, 27 ετών, γεωργός από τη Νάουσα.

–1883. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Δημητρίου Ρούσσος, ετών 20 γεν. 1883), εργάτης, άγαμος.

–1883. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1883, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι (όλοι με ένα σ), Ρούσος Αναστάσιος του Γεωργίου, 47 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Ρούσος Γεώργιος του Ιωάννη, 78 ετών, κτηματίας από τον Κώστο, Ρούσος Γεώργιος του Αναστάσιου, ετών 41, μεταπράτης από τον Κώστο, Ρούσος Γεώργιος του Θεολόγου, 46 ετών, υποδηματοποιός από τον Κώστο, Ρούσος Ζαχαρίας του Αναστάσιου, 53 ετών, κτηματίας από τον Κώστο, Ρούσος Ιωάννης του Αναστάσιου, 46 ετών, γεωργός από τον Κώστο, κάτοικος Λευκών, Ρούσος Ιωάννης του Γεωργίου, 54 ετών γεωργός από τον Κώστο, Ρούσος Ιωάννης του Θεολόγου, 54 ετών, μάγειρας από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας, Ρούσος Κωνσταντίνος του Νικολάου, 58 ετών, κηπουρός από τον Κώστο, κάτοικος Τσιπίδου (Μάρπησσας), Ρούσος Μάρκος του Μανούσου, ετών 51, εργάτης από τον Κώστο, Ρούσος Μανούσος του Φραγκίσκου, 38 ετών, στρατιωτικός από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας, Ρούσος Μανούσος του Χρήστου, 29 ετών, στρατιωτικός από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας, Ρούσος Μιχαήλ του Ιωάννη, 55 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Ρούσος Παντελής του Ιωάννη, ετών 42, εργάτης από τον Κώστο, Ρούσος Παναγιώτης του Κωνσταντίνου, 28 ετών, υπηρέτης από τον Κώστο, κάτοικος Τσιπίδου (Μάρπησσας) και Ρούσος Σταμάτιος του Φραγκίσκου, ετών 29, ποιμήν από τον Κώστο.

–1884. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1884 ο Ρούσσος Ιάκωβος του Κωνσταντίνου, ο Ρούσσος Μιχαήλ του Αλέξανδρου και ο Ρούσσος Στέφανος του Μιχαήλ.

–1885. Εγγεγραμμένοι στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1885 ο Ρούσσος Ιωάννης του Ζαχαρία και ο Ρούσσος Μοσχονάς του Γεωργίου.

–1885. Γεννιέται του 1885 η Χριστίνα Ρούσσου – Καλογερίκου (1885-1968). Μεγάλη θεατρική φυσιογνωμία που διέπρεψε ως άριστη «καρατερίστα». Ήταν κόρη, επίσης του ηθοποιού Παντελή Ρούσσου και αδερφή των ηθοποιών και αυτών, Ευαγγελίας Ρούσσου – Νίκα και Ανθής Ρούσσου – Μηλιάδη.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι (όλοι με ένα σ), Ρούσος Δημήτριος του Παναγιώτη, 68 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, Ρούσος Δημήτριος του Περούλη, 42 ετών, βυρσοδέψης από τη Νάουσα, κάτοικος Οδησσού, Ρούσος Ζαχαρίας του Γεωργίου, ετών 43, γεωργός από τη Νάουσα, Ρούσος Ιωάννης του Περούλη, ετών 51, βυρσοδέψης από τη Νάουσα, κάτοικος Οδησσού, Ρούσος Νικόλαος του Φραγκίσκου, 48 ετών κτίστης από τη Νάουσα, Ρούσος Ιωάννης του Αναστάσιου, 25 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Ρούσος Μιχαήλ του Ιωάννη, 27 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Ρούσος Μιχαήλ του Ιωάννη, 29 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Ρούσος Αναστάσιος του Γεωργίου, 49 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Ρούσος Γεώργιος του Ιωάννη, 80 ετών, κτηματίας από τον Κώστο, Ρούσος Γεώργιος του Αναστάσιου, ετών 43, μεταπράτης από τον Κώστο, Ρούσος Γεώργιος του Θεολόγου, 48 ετών, υποδηματοποιός από τον Κώστο, Ρούσος Ζαχαρίας του Αναστάσιου, 55 ετών, κτηματίας από τον Κώστο, Ρούσος Ιωάννης του Αναστάσιου, 48 ετών, γεωργός από τον Κώστο, κάτοικος Λευκών, Ρούσος Ιωάννης του Γεωργίου, 56 ετών γεωργός από τον Κώστο, Ρούσος Ιωάννης του Θεολόγου, 56 ετών, μάγειρας από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας, Ρούσος Κωνσταντίνος του Νικολάου, 60 ετών, κηπουρός από τον Κώστο, κάτοικος Τσιπίδου (Μάρπησσας), Ρούσος Μάρκος του Μανούσου, ετών 53, εργάτης από τον Κώστο, Ρούσος Μανούσος του Φραγκίσκου, 40 ετών, στρατιωτικός από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας, Ρούσος Μανούσος του Χρήστου, 31 ετών, στρατιωτικός από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας, Ρούσος Μιχαήλ του Ιωάννη, 57 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Ρούσος Παντελής του Ιωάννη, ετών 44, εργάτης από τον Κώστο, Ρούσος Παναγιώτης του Κωνσταντίνου, 30 ετών, υπηρέτης από τον Κώστο, κάτοικος Τσιπίδου (Μάρπησσας) και Ρούσος Σταμάτιος του Φραγκίσκου, ετών 31, ποιμήν από τον Κώστο.

–1886. Ρούσσος Ιωάννης του Δημητρίου. Έτος γέννησης το 1886 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1887. Ρούσσος Αντώνιος του Δημητρίου, Ρούσσος Νικόλαος του Μιχαήλ, Ρούσσος Ιωάννης του Νικολάου και Ρούσσος Σταμάτιος του Ιωάννη. Έτος γέννησης το 1887 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1887. Στις 30 Δεκεμβρίου 1887 ο 30χρονος θερμαστής από την Πάρο Ηλίας Ρούσσος, του Κωνσταντίνου και της Ζαφειρώς Ξανθάκου, κάτοικος Σύρου παντρεύεται στην Ερμούπολη την 24χρονη από την Άνδρο Ιωάννα Μιχοπούλου, του Σπυρίδων και της Αναστασίας.

–1888. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Δημητρίου Ρούσσος, ετών 15, γεωργός, άγαμος.

–1888. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Δημήτριος Εμμανουήλ Ρούσσος, ετών 15, σανδαλοποιός, άγαμος.

–1888. Ρούσσος Νικόλαος του Ζαχαρία. Έτος γέννησης το 1888 στις Λεύκες. Εγγεγραμμένος στο Μητρώο των Αρρένων της Κοινότητας Λευκών.

–1889. Ηθοποιός Ανθή Ρούσσου – Μηλιάδου (1889-1952). Κόρη του Ηθοποιού Παντελή Ρούσσου και της Ελπινίκης Ρούσσου.

–1889. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1889 κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσος Βασίλειος του Εμμανουήλ ποιμήν.

–1890. Το 1890 γεννιέται ο κάτοικος της Κοινότητας Μάρπησσας Ρούσσος Κωνσταντίνος του Νικολάου, το 1950 διαγράφεται ως αποβιώσαντας.

–1890. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1890 στις Λεύκες ο Ρούσσος Γεώργιος του Δημητρίου, ο Ρούσσος Πέτρος του Ζαχαρία και ο Ρούσσος Ιωάννης του Δημητρίου.

–1890. Το 1890 γεννιέται ο Ρούσσος Πέτρος του Ζαχαρία, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας.

–1891. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Δημητρίου Ρούσσος, ετών 12, μαθητής, άγαμος.

–1891. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Αντώνιος Ιωάννη Ρούσσος, ετών 12, ποιμήν, άγαμος.

–1891. Στα δημοτολόγια Ερμούπολης είναι εγγεγραμμένος ο παριανός 42 ετών εργάτης Αλέξανδρος Μ. Ρούσσος έγγαμος. Έδωσε όρκο στις 20 Φεβρουαρίου 1891.

–1891. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1891 στις Λεύκες ο Ρούσσος Δημήτριος του Γεωργίου.

–1892. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1892 στις Λεύκες ο Ρούσσος Αλκιβιάδης του Γεωργίου.

–1893. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1893 στις Λεύκες ο Ρούσσος Στέφανος του Μιχαήλ και ο Ρούσσος Αμβρόσιος του Νικολάου.

–1893. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Γεωργίου Ρούσσου, ετών 10 (γεν. 1893), άνευ, άγαμος.

–1894. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Ιωάννη Ρούσσος, ετών 9, ποιμήν, άγαμος.

–1894. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1894 στις Λεύκες ο Ρούσσος Γεώργιος του Δημητρίου.

–1895. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1895 στις Λεύκες ο Ρούσσος Φραγκίσκος του Αντωνίου και ο Ρούσσος Γεώργιος του Ιωάννη.

–1895. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ελισάβετ Ιωάννη Ρούσσου, ετών 8, άνευ, άγαμος.

–1895. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Εμμανουήλ Ρούσσος, ετών 8 (1895), άνευ, άγαμος.

–1896. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ιωάννης Γεωργίου Ρούσσος, ετών 7 (γεν. 1896), άνευ, άγαμος.

–1896. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαμπία Ιωάννη Ρούσσου, ετών 7, άνευ, άγαμος.

–1896. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ηλίας Ιωάννη Ρούσσος, ετών 7, άνευ, άγαμος.

–1896. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1896 στις Λεύκες ο Ρούσσος Νικόλαος του Ζαχαρία, μετέπειτα γεωργός, κάτοικος Αγγερίας. Ο Ρούσσος Μιλτιάδης του Δημητρίου και ο Ρούσσος Εμμανουήλ του Νικολάου.

–1897. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Δημητρίου Ρούσσος, ετών 6, άνευ, άγαμος.

–1897. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1897 κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσος Θεοδόσιος του Ευστρατίου εργάτης.

–1897. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1897 στις Λεύκες ο Ρούσσος Γεώργιος του Δημητρίου και ο Ρούσσος Κωνσταντίνος του Ανδρέα.

–1898. Σε Λογοδοσία του 1898, του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, ο ελεγκτής του συνδέσμου, Αλέξ. Ρούσσος.

–1898. Πίναξ του Συνδέσμου των εν Λαυρίω, Αθήναις περιχώροις και Πειραιει ΠΑΡΙΩΝ, εμφαίνων ονοματεπώνυμων μελών της Περιόδου 1ης Ιουνίου 1898, ο Ρούσσος Γ. Νικόλαος, Ρούσσος Μ. Νικόλαος, ο Ρούσσος Φρ. Μιχαήλ και ο Ρούσσος Γλιαρμής.

–1898. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αικατερίνη Βασιλείου Ρούσσου, ετών 5 (γεν. 1898), άνευ, άγαμος.

–1899. Το 1899 γεννιέται ο Ρούσσος Νικόλαος του Γεωργίου, μετέπειτα γεωργός και ο Ρούσσος Κωνσταντίνος του Δημητρίου γεωργός, εγγεγραμμένοι στον εκλογικό κατάλογο Αγγελίας του 1950.

–1899. Το 1899 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσου Χρύσω του Γεωργίου, μετέπειτα σύζυγος Ιωάννης Απόκοτος και η Ρούσσου Αθηνά του Διονυσίου σύζυγος Γεώργιος Μέγκουλας.

–1899. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Κυριακή Ιωάννη Ρούσσου, ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1899. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαριγώ Εμμανουήλ Ρούσσου, ετών 4 (γεν. 1899), άνευ, άγαμος.

–1899. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαργαρίτα Γεωργίου Ρούσσου, ετών 4 (γεν. 1899), άνευ, άγαμος.

–1900. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Σοφία Εμμανουήλ Ρούσσος, ετών 3 (γεν. 1900), άνευ, άγαμος.

–1900. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Νικόλαος Δημητρίου Ρούσσος, ετών 3, άνευ, άγαμος.

–1900. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1900 στις Λεύκες ο Ρούσσος Κωνσταντίνος του Δημητρίου.

–1900. Το 1900 γεννιέται ο Στρατηγός από τη Νάουσα Γεώργιος Αναστ. Ρούσσος. Απεβίωσε το 1987.

–1900. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Μαρία Βασιλείου Ρούσσου, ετών 3 (γεν. 1900), άνευ, άγαμος.

–1900. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1900 κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσος Παναγιώτης του Ευστρατίου εργάτης.

–1900. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Μάρκος Ιωάννη Ρούσσος, ετών 3 (γεν. 1900), άνευ, άγαμος.

–1901. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Γεωργίου Ρούσσος, ετών 2 (γεν. 1901), άνευ, άγαμος.

–1901. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Καλλιόπη Ιωάννη Ρούσσου, ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1901. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1901 στις Λεύκες ο Ρούσσος Κωνσταντίνος του Γεωργίου.

–1901. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Εμμανουήλ Θωμά Ρούσσος, ετών 2 (γεν. 1901), άνευ, άγαμος.

–1902. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1902 στις Λεύκες ο Ρούσσος Κωνσταντίνος του Δημητρίου.

–1903. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αννέζα Δημητρίου Ρούσσου, ετών 6μηνών, άνευ, άγαμος.

–1904. Στις 18 Αυγούστου 1904 ο 29χρονος γεωργός από την Πάρο Δημήτριος Ρούσσος του Γεωργίου και της Ζαμπέτας Ασπροπούλου, παντρεύεται στην Ερμούπολη την 27χρονη από την Σύρο Ειρήνη Ασπροπούλου, του Δημητρίου και της Μαριέτας Μαυρίκενας.

–1905. Μαλατέστα Ειρήνη, όνομα συζύγου: Φίλιππος, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Γ. Ρούσσος. Έτος γέννησης: 1905. Επάγγελμα: οικοκυρά.

–1905. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1905 στις Λεύκες ο Ρούσσος Νικόλαος του Δημητρίου, ο Ρούσσος Μιχαήλ του Σταμάτη, ο Ρούσσος Αναστάσιος του Αθανασίου και ο Ρούσσος Νικόλαος του Αντωνίου.

–1906. Το 1906 γεννιέται η Ρούσσου Ευαγγελία του Αναστασίου, κάτοικος Νάουσας Πάρου μετέπειτα σύζυγος του Ανδρέα Βιώνη. Ο Ανδρέας Βιώνης, κοινοτάρχης στη Νάουσα μάλλον μεταξύ του 1949 και 1951. Γεννηθείς ήταν μάλλον το 1889. Γονείς του ήταν ο Κωνσταντίνος Βιώνης του Παντελή και η Δάφνη Αριανούτσου από τη Νάουσα. Για τον Κωνσταντίνο Βιώνη δεν είμαστε σίγουροι αν ήταν από Νάουσα ή από Παροικιά. Ίσως και να ήταν από κάπου ενδιάμεσα, λογικά εκείνος είχε αγοράσει κάποια κτήματα/οικόπεδα στις Κολυμπήθρες (ίσως και να ήταν προίκα, αλλά μάλλον το αποκλείουμε). Ενδέχεται βέβαια και να τα κληρονόμησε από τον πατέρα του Παντελή Βιώνη.

–1906. Ποπολάνου Αικατερίνη, όνομα συζύγου: Στυλιανός, Κύριο όνομα και επώνυμο πατρός: Αν. Ρούσσος. Έτος γέννησης: 1906. Επάγγελμα: Τραπεζικός υπάλληλος.

–1906. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1906 στις Λεύκες ο Ρούσσος Μαρής του Σταματίου, ο Ρούσσος Ιωάννης του Γεωργίου και ο Ρούσσος Παναγιώτης του Ιωάννη.

–1907. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1907 στις Λεύκες ο Ρούσσος Δημήτριος του Αθανασίου.

–1908. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1908 στις Λεύκες ο Ρούσσος Εμμανουήλ του Ιωάννη και ο Ρούσσος Σταύρος του Γεωργίου.

–1909. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1909 στις Λεύκες ο Ρούσσος Γεώργιος του Σταματίου.

–1910; Ευστράτιος και Γεώργιος Π. Ρούσσος και Παναγιώτης Γ. Ρούσσος, έμποροι στην Αντίπαρο.

–1910. Γεννιέται στην Αντίπαρο ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γεώργιος Ρούσσος. Απεβίωσε το 1984.

–1910 Ζαχαρίας Ρούσσος του Αναστασίου (;) από το Υστέρνι

Νυμφεύθηκε την Ανθή Βεντουρή του Παντελεήμονος (;) από τον Αμπελά

Τέκνα: Αικατερίνη Ρούσσου (Υστέρνι 1910-2010) (σύζυγος Γεώργιος Εμμ. Παρούσης Νάουσα 1909 (;)-1991) Αναστάσιος Ρούσσος (σύζυγος Ζηνοβία ή Ζενη Χαμηλοθώρη)
Μαρούλη Ρούσσου (σύζυγος Σωτήριος Αναστ. Κάπαρης) Παντελεήμων Ρούσσος (α. Σύζυγος..., Β. Σύζυγος Ζαμπέτα Στεφ. Παρούση).

Η Αικατερίνη Ρούσσου (1910-2010) παντρεύτηκε το 1935 ή 1936 τον Γεώργιο Παρούση του Εμμανουήλ και της Ειρήνης, το γένος Πετρόπουλου.

Τέκνα: Εμμανουήλ Παρούσης (1937-), Ειρήνη Παρούση (σύζυγος Βασιλείου Μιχ. Θεοδωράκου, 1939-2020), Ζαχαρίας Παρούσης (σύζυγος Σπυριδούλα Επαμ. Μαλαματενιου, 1940-) και Παρασκευή Παρούση (σύζυγος Αθανασίου Εμμ. Ταντανη, 1943-)

–1910. Το 1910 γεννιέται η Ρούσσου Σωτηρία του Αντωνίου, μετέπειτα κάτοικος Νάουσας Πάρου και σύζυγος του Μαλαματένιου Βασίλειου.

–1911. Στο εσωτερικό, και συγκεκριμένα στο δυτικό τοίχος του μεταγενέστερου νάρθηκα, του ναού της Μεταμόρφωσης του Χριστού στις Λεύκες, σε μικρή μαρμάρινη εντοιχισμένη λάκα, διαβάζουμε τα εξής: «Ο ιερός ναός του Σωτήρος επισκευάσθη εν ετει 1911 υπό του Γεωργίου Ν. Παντελαίου, όν παρέλαβε εκ του πατρός Νικολάου Γεωργ. Παντελαίου και ιερέως Νικολάου Ρούσσου».

–1911. Νικόλαος Ιω. Ρούσσος, ιερέας οικονόμος, σκευοφύλακας στον Δήμο Υρίας το 1911.

–1911. Δημήτριος Ιω. Ρούσσος, ιερέας στον Δήμο Υρίας το 1911.

–1911. Παναγιώτης Ν. Ρούσσος, ιδιοκτήτης καφενείου στην Αντίπαρο το 1911.

–1911. Ο Μανούσος Ρούσος διαθέτει το μοναδικό κατάστημα στον Κώστο το 1911.

–1912. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1912 στις Λεύκες ο Ρούσσος Γεώργιος του Νικολάου και ο Ρούσσος Παναγιώτης του Σταματίου.

–1913. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1913 στις Λεύκες ο Ρούσσος Δημήτριος του Αντωνίου.

–1914. Το 1914 γεννιέται στον Πρόδρομο της Πάρου ο Ρούσσος Βασίλειος του Ιωάννη και τα Αντωνίας. Στις 8 Οκτωβρίου 1935 απολύθηκε από φαντάρος.

–1914. Εγγεγραμμένος στο μητρώο Αρρένων της Κοινότητας Λευκών Πάρου το έτος γέννησης 1914 στις Λεύκες ο Ρούσσος Εμμανουήλ του Γεωργίου και Ρούσσος Αντώνιος του Γεωργίου.

–1917. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1917 κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσος Σταύρος του Ευστρατίου ναυτικός.

–1919. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1919 κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσος Χαρίτων του Νικολάου εργάτης.

–1920. Το 1920 γεννιέται ο Ρούσσος Ζαχαρία του Ζαχαρία εργάτης κάτοικος κοιν. Νάουσας. Απεβίωσε το 1949.

–1920. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1920 κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσος Θεολόγος του Ευστρατίου εργάτης.

–1923. Μέλος του Εξωραϊστικού Φιλοδασικού Συλλόγου Λευκών, εν Λεύκαις τη 17 Απριλίου 1923 ο Φραγκίσκος Ρούσσος και ο Νικόλαος Ρούσσος.

–1924. Απόδειξη εντάλματος πληρωμής "50"δρχ.της Κοινότητας Αντιπάρου.

Εν Αντιπάρο τη 31 Μαρτίου 1924. Υπογραφή προέδρου Π. Ρούσσος.

–1925. Στον εκλογικό κατάλογο Αντιπάρου στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο γεννημένος το 1925 κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσος Νικόλαος του Παναγιώτη γεωργός.

–1925. Το 1925 γεννιέται ο Ρούσσος Στέφανος του Νικολάου λατόμος κάτοικος κοιν. Λευκών.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ρούσσος Δημήτριος του Νικολάου εργάτης κάτοικος Αντιπάρου.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ρούσσος Παντελής του Εμμανουήλ ιδ. υπάλληλος κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ρούσσος Δημήτριος του Νικολάου γεωργός κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1926. Το 1926 γεννιέται ο Ρούσσος Αθανάσιος του Δημητρίου γεωργός κάτοικος κοιν. Νάουσας.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Ρούσσος Γεώργιος του Κωνσταντίνου γεωργός κάτοικος κοιν. Νάουσας.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Ρούσσος Παντελής του Αναστασίου γεωργός, κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1927. Το 1927 γεννιέται ο Ρούσσος Βασίλειος του Αναστασίου γεωργός, κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1928. Το 1928 γεννιέται στη Νάουσα ο μετέπειτα εργάτης Ρούσσος Γεώργιος του Ιωάννη.

–1928. Το 1928 γεννιέται η κάτοικος Αντιπάρου Ρούσσου Θ. Ελένη.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Ρούσσος Ευστράτιος του Ιωάννη ιδ. υπάλληλος κάτοικος κοιν. Κώστου.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Στέλλας Ρούσσος Ιωάννης του Γεωργίου κάτοικος κοιν. Αρχιλόχου.

–1928. Το 1928 γεννιέται ο Ρούσσος Εμμανουήλ του Κωνσταντίνου γεωργός κάτοικος κοιν. Μάρπησσας.

–1929. Το 1929 γεννιέται στη Νάουσα ο Ρούσσος Αλέξανδρος του Κωνσταντίνου και ο Ρούσσος Γεώργιος του Κωνσταντίνου.

–1931. Σε εικόνα του Αγίου Γεωργίου στην Αγία Τριάδα Λευκών, στην αργυρή επένδυση υπάρχει η επιγραφή: «Δωρεά Β. Καριώτη, Δ. Καριώτη, Ιωάννη Γ. Κονταράτου, Ελ. Κωτ(η), Ν. Κοτ(η), Πέτρ. Μαρίν. Ρούσσου, Γ.Κ. Μπιτζιλέου, 1931».

–1931. Το 1931 γεννιέται ο μετέπειτα γεωργός Ρούσσος Αριστείδης του Κωνσταντίνου, κάτοικος Νάουσας.

–1936. Στην Α’ Παγκυκλαδική Έκθεση Σύρου αγροτικών, πτηνοτροφικών και βιομηχανικών προϊόντων στις 16-23 Αυγούστου 1936 αναφέρεται το μέλος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Πάρου Ρούσσος Ζαχαρίας (Νάουσα) και Ρούσσος Μηνάς (Κώστος).

–1940. Σε φωτογραφία του 1940 απεικονίζονται οι φαντάροι από τον Πρόδρομο Ρούσσος Βλάσης του Ιωάννη και Παυλάκης Ιωάννης.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 66χρονος κάτοικος Νάουσας, Ρούσσος Δημήτριος του Ζαχαρία, γεωργός, ο 73χρονος Ρούσσος Αντώνιος του Ζαχαρία, γεωργός, ο 71χρονος Ρούσσος Ιωάννης του Ζαχαρία, γεωργός, ο 52χρονος κηπουρός Ρούσσος Κωνσταντίνος του Παναγιώτη, ο 48χρονος κηπουρός Ρούσσος Ζαχαρίας του Αντωνίου, ο 42χρονος γεωργός Ρούσσος Ζαχαρίας του Εμμανουήλ, ο 51χρονος γεωργός Ρούσσος Κωνσταντίνος του Μιχαήλ, ο 34χρονος γεωργός Ρούσσος Αναστάσης του Ζαχαρία, ο 33χρονος γεωργός Ρούσσος Όθων του Δημητρίου, ο 42χρονος γεωργός Ρούσσος Παντελής του Μπατίστα, ο 22χρονος εργάτης Ρούσσος Πέτρος του Κωνσταντίνου, ο 29χρονος εργάτης Ρούσσος Ζαχαρίας του Δημητρίου, ο 31χρονος εργάτης Ρούσσος Κωνσταντίνος του Αντωνίου, ο 31χρονος εργάτης Ρούσσος Ζαχαρίας του Ζαχαρία, ο 25χρονος εργάτης Ρούσσος Μιχαήλ του Κωνσταντίνου, ο 23χρονος εργάτης Ρούσσος Γεώργιος του Δημητρίου, ο 27χρονος εργάτης Ρούσσος Ζαχαρίας του Ιωάννη, ο 32χρονος εργάτης Ρούσσος Παντελής του Ζαχαρία και ο 21χρονος γεωργός Ρούσσος Νικόλαος του Ιωάννη.

–1946. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Μάρπησσας στις 30 Απριλίου 1946 υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ρούσσος Αντώνιος του Δημητρίου, 55 ετών γεωργός, ο Ρούσσος Νικόλαος του Δημητρίου 45 ετών γεωργός, ο Ρούσσος Κώστας του Νικολάου 57 ετών γεωργός, ο Ρούσσος Δημήτριος του Αντωνίου 22 ετών εργάτης και ο Ρούσσος Γεώργιος του Κώστα 21 ετών εργάτης.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Ναούσης συμμετέχει και ο Ζαχαρίας Ρούσσος.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Αντιπάρου συμμετέχει και ο Ευστράτιος Ρούσσος.

–1947. Στις 20 Ιουνίου 1947, το στο Κοινοτικό Συμβούλιο Κώστου συμμετέχει και ο Μιχαήλ Γ. Ρούσσος.

–1948. Στην «Φωνή της Πάρου» του 1948 διαφημίζεται το Υποδηματοποιείο των Αφοί Εμμ. Και Δημ. Ανδρέα Ρούσσου στην οδό Αδριανού 86 στην Αθήνα.

–1951. Στις 10 Μαΐου 1951. Αποτελέσματα Κοινοτικών Εκλογών Αντιπάρου: Ψήφησαν 220: Του Κόμματος «Ρεύματος» (Φιλελευθέρων) έλαβον ψήφους: Στυλιανός Ι. Βιάζης 133, Ιωάννης Κ. Τριαντάφυλλος 130, Δημ. Εμμ. Πατέλης 128, Δαμιανός Γερ. Βιάζης 124 και Δημ. Γ. Καράντζας 119.

Του Κόμματος «Βιολέτα» (Λαϊκού) έλαβον: Στρατής Παναγιώτης Ρούσσος 104, Θεολόγος Παντελ. Καλάργυρος 102, Ιωάννης Ξενοφ. Μαριάνος 92 και Ιωάννης Κ. Φαρούπος 86.

–1952. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1952, υπάρχει εγγεγραμμένη η Ρούσσου Ζαννή, όνομα συζύγου Αναστάσιος, όνομα πατρός Πέτρος Χαμηλοθώρης, η Τριπολιτσιώτη Ειρήνη, όνομα συζύγου Ιωάννης, όνομα πατρός Κωνσταντίνος Ρούσσος, η Κάπαρη Μαρούλη, όνομα συζύγου Σωτήριος, όνομα πατρός Ζαχαρίας Ρούσσος, η Σαγκριώτη Γαρυφαλλιά, όνομα συζύγου Ιωάννης, όνομα πατρός Μπατίστας Ρούσσος, η Τριπολιτσιώτη Νικολέτα, όνομα συζύγου Αντώνιος, όνομα πατρός Ιωάννης Ρούσσος, η Ρούσσου Ελένη, όνομα συζύγου Ζαχαρίας, όνομα πατρός Δημ. Καρποδίνης, η Αρκουλή Παρασκευή, όνομα συζύγου Ιωάννης, όνομα πατρός Ρούσσος Κώστας, η Παρούση Αικατερίνη, όνομα συζύγου Γεώργιος, όνομα πατρός Ζαχαρίας Ρούσσος, η Ρούσσου Βαρβάρα, όνομα συζύγου Κωνσταντίνος, όνομα πατρός Πέτρος Τριπολιτσιώτης και η Μπαρμπαρήγου Λουκία, όνομα συζύγου Μπατίστας, όνομα πατρός Ιωάννης Ρούσσος.

–1954. Σε εκλογικό κατάλογο της Κοινότητας Νάουσας του 1954, υπάρχει εγγεγραμμένη η Ρούσσου Γαρυφαλλιά (γεν. 1932), όνομα συζύγου Μιχαήλ, όνομα πατρός Α. Αριανούτσος και η Ρούσσου Γαρυφαλλιά του Ζαχαρία (γεν. 1932).

–1954. 21 Νοεμβρίου 1954 ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΩΣΤΟΥ: Εξελέγησαν οι κ.κ. Αναστ. Γ. Ρούσσος με 76 ψήφους, Αναστ. Εμμ. Ρούσσος με 66, Παντελαίος Αντ. Παντελής με 56, οι Ζουμής Ι. Γεώργιος και Χερουβείμ Κ. Νικ. Έλαβον έκαστος 51.

–1959. Σε φωτογραφεία του 1959 απεικονίζεσαι ο φαντάρος Αντώνης Ρούσσος (Σορόκος).

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΝΑΟΥΣΑ: Κατήλθον 2 συνδ. ο εις υπό τον Πρόεδρον της Κοινότητος και ο έτερος υπό τον κ. Στ. Κορτιάνον. Υπερεψήφισεν ο πρώτος και το Κ.Σ. καταρτίσθη ως ακολούθως: Πρόεδρος ο κ. Νικ. Βελέντζας και μέλη οι κ.κ. Π. Γ. Μπαφίτης, Σαβ. Σιφναίος, Ανδρ. Καούνης, Γ. Κ. Ρούσσος, Στ. Κορτιάνος και Λεον. Αιγινήτης.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΚΩΣΤΟΣ: Κατήλθεν 3 Συνδ. ο 1ος υπό τον πρόεδρον κ. Νικ. Μαυραγκάν όστις έλαβε 70 ψήφους ο 2ος υπό τον κ. Γ. Ζουμή με 77 και ο 3^ος υπό τον Μιχ. Αναστ. Ρούσσον με 17.

–1964. Κοινοτικαί Εκλογαί 5 Ιουλίου 1964. Εις ΠΡΟΔΡΟΜΟ-ΜΑΡΜΑΡΑ: 2 Συνδ. υπό τον κ. Εμμ. Καβάλην και Δημ. Καπαρόν. Πρόεδρος Εμμ. Καβάλης, αντιπρ. Βατίστας Ρούσσος και Συμβ. Νικ. Τζανακόπουλος, Χρ. Πετρόπουλος και Δημήτριος Καπαρός.

–Ρουτες:

–Ρουτζέρης: Βλέπε Ρογγέρης

–Ρύκης:

–1757. Πωλητήριο Τζιπίδου 24 Αυγ. 1757 «πουλεί ο κυρ Γεώργης Νικόλα Κονταράτου ένα χωράφι που έχει εις τα Τζηκούρια σύμπλιος Γεωργάκης Άσος και Γεώργης Ρύκης».

–Ρωμανός: Επίθετο Βυζαντινό, επώνυμο βαφτιστικό Romano = Ο καταγόμενος από τη Ρωμανία, τις λατινογενείς χώρες (Ιταλία, Γαλλία κ.α.) και από το λατ. Romanus= da Roma ή επώνυμο πατριδωνύμιο Ven. Roman –anelli –anin και da Romano, il casato famoso.

O De Felice αναφέρει και ιτ. Romano συνώνυμο με Greco. Βαφτ. Ρωμανός και σήμερα στις Μελέσες Πεδινού Κρήτης.

Γνωστός στο Αιγαίο τον 17^ο αιώνα ο Στάθης Ρωμανός, περίφημος Μηλιός καπετάνιος που τα κατορθώματα του κατά της πειρατείας οδήγησαν την Ενετική πολιτεία να του δώσει το τίτλο του κολονέλου.

Στην Κρήτη σε έγγραφα αναφέρονται οι: Marcus Romano, 1315. Antonius Romano και Hemanuel Romaniti, 1352. Johannes Romaniti, 1370, Nicolaus Romano, 1373 και Jacobus Roman gardien des officiers de nuit, έγγρ. 1400. Ιερώνυμος Ρωμανός φούρναρης, 1645. Ρωμάνος Γεώργιος πλοίαρχος στη Ζάκυνθο, 1730.

Δεν υπάρχει πια στην Πάρο αλλά υπάρχει στην Κέα.

–1804. Σε πωλητήριο Νάουσας της 8ης Σεπτ. 1804 αναφέρεται ο οικονόμος Κωνσταντίνος Ρωμανός, που υπήρξε και εφημέριος Κώστου και Λευκών.

–1808. Στις 18 Απριλίου 1808 ο οικονόμος Λευκών και Κώστου Κωνσταντίνος Ρωμανός συντάσσει προικοσύμφωνο στον Κώστο.

–1815. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ρωμανός Γεώργιος του Κωνσταντίνου 60 ετών κτηματίας από τον Δραγουλά (γεν. 1815).

–1816. Στις 6 Νοεμβρίου 1816 ο οικονόμος Λευκών και Κώστου Κωνσταντίνος Ρωμανός υπογράφει έγγραφο Νάουσας εις το όνομα του Ιωάννη Γαβαλά.

–1816. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 28χρονος γεωργός Γεώργιος Οικονομίδη Ρωμανός (γεν. 1816).

–1819. Σε εκλογικό κατάλογο στις 18 Μαρτίου 1844, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπάρχει εγγεγραμμένος ο 25χρονος εργάτης Ηλίας Οικονομίδη Ρωμανός (γεν. 1819).

–1820. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένο ο Ρωμανός Αντώνιος (γεν. 1820) του Κωνσταντίνου, 63 ετών, κρεοπώλης από τον Κώστο.

–1823. Στο Δημοτολόγιο του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903 είναι εγγεγραμμένος ο Ηλίας Κωνσταντίνου Ρωμανός (γεν. 1823), ετών 80, άνευ, χήρος.

–1829. Ο οικονόμος Ρωμανός Κωνσταντίνος αναφέρεται σε έγγραφο Λευκών στις 23 Σεπτεμβρίου του 1829. «Στις 23 Σεπτεμβρίου 1829 τα χωράφια τα γονικά του εις τοποθεσίαν Μαράθι… σύμπλιος Νικόλαος Παντελαίος και οικονόμος Ρωμανός Κων. και Νικολάου Ρούσσου δια γρόσια 900».

Κατωτέρω παραθέτουμε ονοματεπώνυμά με τα ανάλογα οφίκια που είχαν: Κωνσταντίνος Ρωμανός οικονόμος Κώστου.

–1833. Προικοσύμφωνο Βασιλείου Κ. Μπαφίτη και Κυριακής Προκόπη Αλβανού, Νάουσα 7 Οκτωβρίου 1833, αναφέρεται και ο πρώην οικονόμος Κωσταντής Ρωμανός.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Δραγουλά του 1847 είναι εγγεγραμμένος ο 30χρονος κτηματίας Γεώργιος Οικ. Ρωμανός.

–1847. Στον εκλογικό κατάλογο Κώστου του 1847 υπάρχει εγγεγραμμένος ο 25χρονος εργάτης Ηλίας Οικονόμου Ρωμανός και ο αδερφός του 28χρονος γεωργός Γεώργιος Ρωμανός του Οικονόμου.

–1847. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένο ο Ρωμανός Κωνσταντίνος (γεν. 1847) του Ηλία, 36 ετών, ράπτης από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας.

–1849. Σε εκλογικό κατάλογο του Κώστου του 1883, υπάρχει εγγεγραμμένο ο Ρωμανός Γεώργιος (γεν. 1849) του Αντωνίου, 34 ετών, έμπορος από τον Κώστο, κάτοικος Κέας.

–1850. Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Ρωμανός Κωνσταντίνος (γεν. 1850) του Γεωργίου 25 ετών από τον Δραγουλά εργάτης.

–1853. Σε κατάλογο στις 14 Οκτωβρίου 1853, του Δήμου Νάουσας (συμπεριλαμβάνεται και ο Κώστος), υπογράφει ο Δημοτικός Σύμβουλος Ρωμανός Ηλίας

–1860. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ευστάθιος Γεωργίου Ρωμανός (γεν. 1860), ετών 42, γεωργός, έγγαμος.

–1870. εξωμανδρι του Γεώργιου Ρωμανού στον Δραγουλά 1870,

–1870. Διαθήκη Νικήτα Ν. Σιφάκη (Δραγουλάς, 12 Μαρτίου 1870) «εις την θυγατέρα αυτού Ταρώ, σύζυγον Εμμανουήλ Αλιπράντη, αφήνει μιαν άμπελον εκ ζευγαριών τεσσάρων κατά την θέσιν Καλαμίτσαν του αυτού δήμου Μαρπήσσης». «εις την θυγατέρα αυτου Μαριγώ αφήνει δύο εξωμάνδρια εις θέση Σμυρίγλια του Δήμου τούτου, ομορεύοντα με εξωμάνδριον Βιάζη Καρούτσα, Γεωργίου Ρωμανού και ετέραν του διαθέτουν, με την παρατήρησιν ότι αν ποτέ ήθελε γίνει εξόρυξις σμύριδος εξ αυτών να είναι προς όφελος εξίσου αυτής και της αδερφής αυτής Ταρώς διαδοχικώς και εις τους κληρονόμους αυτών»

–1873. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ζαννέτα Ευσταθίου Ρωμανού (γεν. 1873), ετών 30, οικιακά, έγγαμος.

–1885. Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Ρωμανός Αντώνιος του Κωνσταντίνου, 65 ετών, κρεοπώλης από τον Κώστο, Ρωμανός Ρωμανός Κωνσταντίνος του Ηλία, 38 ετών, ράπτης από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας και ο Ρωμανός Γεώργιος του Αντωνίου, 36 ετών, έμπορος από τον Κώστο, κάτοικος Κέας.

–1887. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Γεώργιος Ευσταθίου Ρωμανός (γεν. 1887), ετών 16, γεωργός, άγαμος.

–1891. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Κυριακή Ευσταθίου Ρωμανού (γεν. 1891), ετών 12, οικιακά, άγαμος.

–1895. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένος ο Ευάγγελος Ευσταθίου Ρωμανός (γεν. 1895), ετών 8, ποιμήν, άγαμος.

–1898. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ειρήνη Ευσταθίου Ρωμανού (γεν. 1898), ετών 5, άνευ, άγαμος.

–1899. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Αννέζα Ευσταθίου Ρωμανού (γεν. 1899), ετών 4, άνευ, άγαμος.

–1901. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 28 Νοεμβρίου 1903, είναι εγγεγραμμένη η Ανδριάνα Ευσταθίου Ρωμανού (γεν. 1901), ετών 2, άνευ, άγαμος.

–1910. Ο Πρωτοδίκης και νυν Εισαγγελέας στην Λαμία, καταγόμενος εκ Κώστου Αριστείδης Γεωρ. Ρωμανός, διορίσθηκε το 1910 ως έγκριτος δικαστικός λειτουργός.

–1925. Στα Δημοτολόγια του ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΠΗΣΣΗΣ στις 2 Δεκεμβρίου 1925, είναι εγγεγραμμένος ο Γρηγόριος Ηλία Ρωμανός, ετών 56, αλιεύς, άγαμος.

–Ρώς ή Roche:

–1903. Σε άρθρο εφημερίδας (φ. Γ82, 8 Μαρτ. 1903) του ανταποκριτή Νικηφόρου Γ. Κυπραίου αναφέρει «Το νεωστί τελειοποιηθέν λαμπρόν της οινοποιίας εργοστάσιον «Ζάννου και Ρώς»…

–1906. «Περί τας 400 βαρέας οίνου εφόρτωσεν η ενταύθα Οινοποιητική Εταιρεία Ζάννου και Ρώς επί του ατμοπολοίου «Τζών»…» (29 Μαΐου 1906).

–Roche: Βλέπε Ρώς

Για οικόσημα βλέπε εδώ…

12 σχόλια:

Unknown30 Ιουνίου 2015 στις 2:39 μ.μ.
yparxei megali oikogeneia sta palaia roymata xanion kritis....

me rizes apo benetia

me eponimo RENIERIS
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος27 Ιουλίου 2015 στις 3:19 π.μ.
Επειδή έχω καταγωγή από τον Κώστο από την οικογένεια Ρούσσου, θα σας πω μερικά ιστορικά στοιχεία για την εν λόγω οικογένεια που έχω ακούσει από τους δικους μου.
Οι Ρούσσοι του Κώστου και της ευρύτερης διοικητικής περιοχής του Κώστου (Υστέρνι, Κάμπος) κατάγονται απο τη Ρωσία και είχαν και οικοσημο απο το Ρώσο πρόγονο τους.
Από τα παλιά χρόνια μέχρι και σήμερα, ολες οι οικογενειες του Κώστου που φερουν το επιθετο Ρούσσος ειναι συγγενείς αναμεταξύ τους.
Αυτό συμβαίνει γιατί παλαιότερα γινονταν αρκετοί ενδο-οικογενειακοι γαμοι μεταξύ των Ρούσσων του Κώστου, δηλαδη γιος Ρούσσου απο τον Κώστο ή το Υστερνι παντρευόταν κορη Ρούσσου επισης απο τον Κώστο ή το Υστερνι, τη στιγμή που αυτες οι οικογενειες ειχαν ήδη συγγενεια μεταξύ τους, επειδή οι γονεις ήταν 2α ή 3α ξαδερφια.
Ο Ρούσσος Αναστασιος, ο πατερας του προπαπού μου, ήταν μεγαλογαιοκτήμονας του Υστερνιου. Η μεγαλύτερη κτηματική περιοχή γυρω απο το Υστερνι, την Αγ.Κυριακή και τον Καμπο, ήταν δική του, την οποια μοιρασε στους γιους του Μπαντίστα, Δημήτριο, Γεωργιο, Ζαχαρία, Γιάννη και Μανώλη. Προπάππους μου ήταν ο γιος του Ανασταση, ο Δημήτριος Ρούσσος,
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Dimitris Ntolkas30 Σεπτεμβρίου 2015 στις 1:36 π.μ.
Αγαπητέ φίλε σε ευχαριστούμε για το σχόλιό σου. Αυτο που βγαίνει απο την έρευνά μας είναι ότι πράγματι ένας κλάδος των Ρούσσων της Πάρου ΙΣΩΣ να προέρχεται απο τους Ρώσους του Ορλόφ (1770-1774) όμως οι Ρούσσοι της Πάρου ως επι το πλείστον είναι φραγκικής καταγωγής κάτι που μαρτυρά το οικόσημο τους (γαλλικός κρίνος) με κοινό γεννήτορα. Πράγματι η πολυμελή οικογένεια Ρούσσου ξεκινάει απο το Υστέρνι και απο εκεί εξαπλώνεται στα χωριά του Κεφάλου, Κώστο και Νάουσα. Αυτοί οι Ρούσσου έχουν πολύ παλαιότερες αναφορές απο τους Ρώσους του Ορλόφ στη Νάουσα. Επαναλαμβάνω ότι Ίσως κάποια οικογένεια Ρούσσων να μην ανήκει στην Παριανή οικογένεια και να έμεινε εδω απο τα στρατεύματα του Ορλόφ κρατώντας το πατριδωνύμιο της. Αν εχει συμβεί κάτι τέτοιο τότε μιλάμε για άλλο ίσως ολιγομελή κλάδο.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος9 Οκτωβρίου 2015 στις 10:07 π.μ.
Κύριε Dimitri Ntolka, καταρχήν να σας ευχαριστήσω για την απάντηση σας, την οποία είδα μόλις σήμερα. Ακόμα μέχρι τις μέρες μας, υπάρχουν ενδο-οικογενειακοί γάμοι μεταξύ των Ρούσσων του Κώστου.
Σας αναφέρω ένα τέτοιο παράδειγμα:
Όπως σας ειπα και σε προηγούμενο σχολιο, ο Αναστάσης Ρούσσος ειχε γιους τους: Μπαντίστα, Δημήτριο, Γιάννη, Ζαχαρία, Γεώργιο και Μανώλη.
Κόρη του Μανώλη Ρούσσου, η Μ. Ρούσσου, είχε παντρευτεί Μ. Ρούσσο. (Ρούσσου ήταν και Ρούσσο παντρεύτηκε)
Εγγονή του Γιώργου Ρούσσου, η Α. Ρούσσου, έχει παντρευτεί Β. Ρούσσο.
(Ρούσσου ήταν και Ρούσσο παντρεύτηκε).
Οι Μ. Ρούσσος και Β. Ρούσσος ήταν αδερφια, παιδιά Κωστιανού με το όνομα Αναστάσης Ρούσσου.
Ο Αναστάσης Ρούσσος ο μεγαλογαιοκτήμονας από το Υστερνι (παππούς της Μ. Ρούσσου και προπάππους της Α. Ρούσσου) και ο Αναστάσης Ρούσσος από τον Κώστο (πατέρας των Μ. και Β Ρούσσου) ήταν…ξαδερφια!! δυο αδερφών παιδιά για αυτό είχαν και το ίδιο όνομα!!
Ουσιαστικά δηλαδη, δυο αδερφια, οι Μ. και Β Ρούσσος παντρεύτηκαν 2 μακρινές εξαδέλφες τους, τις Μ. και Α. Ρούσσου.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος9 Οκτωβρίου 2015 στις 10:40 π.μ.
Κλείνοντας, θα ήθελα να συμπληρώσω μια παιδική μου ανάμνηση:
Όπως σας προανέφερα ο Δημήτρης Ρούσσος ήταν προπάππους μου, η γιαγιά μου ήταν μια απο τις κόρες του.
Θυμάμαι απο παιδί, οχι μόνο τη γιαγιά μου, αλλα όλη την οικογενεια, να τονίζουν με καμάρι την Ρωσική καταγωγή τους καθε φορά που συζητούσαν για το παρελθον.
Τα βραδια, στις καλοκαιρινές βεγγέρες στην αυλή του σπιτιου μας στη Πάρο, όταν μαζευόταν όλοι οι συγγενείς, θυμόντουσαν και συζητούσαν για το παρελθόν τους, τον παππού τους Αναστάση και τις ριζες της οικογενειας τους από τη Ρωσία.
Παιδια εμεις τότε, μας αρεσε να καθομαστε σε μια γωνια να τους ακούμε να συζητούν για τους "πρίγκιπες" προγόνους τους.
Και μάλιστα, δεν έλειπαν και τα αστεια πειράγματα απο τους γαμπρούς και τις νύφες:
- «δηλαδή παντρευτηκαμε και γόνους απο τζάκι!»…
- «βεβαίως από τζάκι! Και τι τζάκι! Αυτοκρατορικό! απο τη Ρωσία!»
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος9 Οκτωβρίου 2015 στις 11:03 π.μ.
Ουσιαστικά δηλαδή συζητούσαν για τον παππού τους, Αναστάση Ρούσσο καθώς ο ίδιος τους είχε πει -όπως έλεγαν- οτι η καταγωγή ήταν από τη Ρωσία.
Και μάλιστα αυτό που θυμάμαι ιδιαίτερα σαν αστείο, είναι οι διαφωνίες τους κάθε φορά που θυμόντουσαν το χαμένο οικόσημο, το οποίο μετά το θάνατο του παππού τους Αναστάση παράπεσε και χάθηκε!
- "Ο θείος ο Μπαντίστας το έχασε, αυτός το πέταξε κατά λάθος!"
- "Οχι, ο θειος ο Μανώλης το έχασε"!
- "Μα τι λέτε...ο πατερας ελεγε οτι ο ιδιος το εχασε!"...
- "Οτι και να λετε, παει αυτο τώρα! χαθηκε!"
Αναμνήσεις δικές μου που τους ακουγα να τα συζητούν, αλλα και δικές τους καθώς όλοι πλεον δεν βρισκονται εν ζωή....
Αν πραγματικά μπορείτε να εντοπίσετε ιστορικά στοιχεια, θα ήταν πολυ ευχάριστο για την οικογενεια μας, γιατί μεχρι τώρα όλα τα γεγονοτα που γνωρίζουμε βασιζονται στις μονο στις οικογενειακές διηγήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Dimitris Ntolkas27 Οκτωβρίου 2015 στις 12:47 μ.μ.
Αγαπητέ φίλε, μπορώ να πώ ότι οι Ρούσσοι του Κώστου/Υστέρνι είναι κατα 99% Φράγκοι. Το μαρτυρά άλλωστε και ο γαλλικός κρίνος στο οικόσημο. αλλά και έγγραφα που τους δείχνουν να είναι στην περιοχή πολύ... πριν τα Ορλωφικά και μην ξεχνάς ότι οικόσημα είχαν οι Δυτικοί κατα κανόνα. Τώρα όσο αφορά το Ρώσσοι, μπορώ να πω ότι ίσως το ανέφεραν γιατι μπορεί να είχαν ακούσει απο κάπου αυτο και να συνέχισαν να το λένε ή να είχαν κάποτε συγγενέψει με την οικογένεια Ζουμή που ήταν Ρώσσοι με το επωνυμο Μόσχοβιτς.
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μου στείλετε τα ονόματα των Ρούσσων που αναφέρεται και την μεταξύ τους συγγένεια αρκεί να γνωρίζεται χρονολογίες.
Σας ευχαριστω πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος14 Ιανουαρίου 2016 στις 12:20 π.μ.
Συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά τώρα το είδα μετά από τόσο καιρό. Μίλησα με τη μητέρα μου (η οποία είναι δισέγγονο του Αναστασίου Ρούσσου) και μου είπε ότι γάμος με οικογένεια Ζουμή έγινε όταν κόρη Ζουμή παντρεύτηκε έναν από τους γιους του Αναστασίου. Ο γάμος δηλαδή έγινε μεταξύ 1900-1910 (δεν ήξερε ακριβή χρονολογία, πάντως μέσα σε αυτήν την δεκαετία). Όμως ο γάμος αυτός δεν επηρέασε σε κάτι, γιατί ο ίδιος ο Αναστάσιος –όπως μου είπε η μητέρα μου που και εκείνη τα είχε ακούσει από την μητέρα της- έλεγε ότι η καταγωγή τους σαν οικογένεια είναι από την Ρωσία.
Ονόματα δυστυχώς δεν μπορώ να σας δωσω, γιατί ίσως κάποιοι από τους συγγενείς να μην θέλουν να δοθούν τα προσωπικά στοιχεία, για αυτό κιόλας όπως θα έχετε παρατηρήσει και στα προηγούμενα μου posts, δεν έχω αναφέρει κανένα όνομα από τα παιδιά που απέκτησαν οι γιοι του Αναστασίου Ρούσσου, τα εγγόνια του δηλαδή, τα δισέγγονα του ακριβώς επειδή βρίσκονται εν ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος22 Μαΐου 2016 στις 8:54 π.μ.
Στον εκλογικό κατάλογο της Νάουσας στις 30 Απριλίου 1946 αρκετοί εγγεγραμμένοι Ρούσσοι ειναι απο την περιοχή του Κώστου!
Ο 33χρονος Ρούσσος Όθων του Δημητρίου (απο τον Κώστο) ήταν ο αδερφός της γιαγιας μου!!! ο 34χρονος Ρούσσος Αναστάσης του Ζαχαρία ήταν ξαδερφός του.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος27 Σεπτεμβρίου 2022 στις 5:48 π.μ.
Δημήτριος Ρούσσος του Αναστασίου, από το Υστέρνι, γεννημένος γύρω στα 1860-70.
Αδερφός του Δημητρίου Ρούσσου ήταν ο Ζαχαριάς Ρούσσος του Αναστασίου που είχε σύζυγο την Ανθή Βεντουρή από τον Αμπελά.
Ο Δημήτρης Ρούσσος παντρεύτηκε 2 φορές.
Από το Α γάμο του με την Γιακουμίνα Ζουμή από τον Κώστο απέκτησε τον Αναστάση κι τη Μαρουσώ που έγινε καλόγρια.
Από το Β γάμο του με τη Μαρία Καπαρού (κόρη του Όθωνα Καπαρού) από τον Κώστο απέκτησε τον Παντελή, τον Όθωνα, τη Κατερίνα, τη Ζαμπέτα, την Ευαγγελία, τη Νικολέτα κι την Άννα που πέθανε μικρή.
Η Μαρία Καπαρού ήταν θεία του ιατρού Όθωνα Δ.Κάπαρη. Η μητέρα του ιατρού, η Ανθή Καπαρού μετέπειτα Ανθή συζ.Δημήτριου Κάπαρη, ήταν αδερφή της Μαρίας.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις

Προσθήκη σχολίου

Μάρμαρα

• Πολλοί από τους Μαρμαριανούς κατάγονται από τα Σφακιά της Κρήτης. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Απεραθίτες της Νάξου και με τους κατοίκους του Αδάμαντα στη Μήλο. Οι κρητικές οικογένειες του Κεφάλου (Χωριά του Κεφάλου είναι τα Μάρμαρα, ο Πρόδρομος και η Μάρπησσα), όπως Ρίτσος, Λαουράκης, Παυλάκης, Χριστόφορος, Καλλέργης, Κληρονόμος, Καβάλης κλπ. Ήρθαν στην Πάρο κυρίως τον 18ο αιώνα με τους Καλλέργη. Έγγραφο των ντόπιων προς τις αρχές ζητούν την προστασία τους από λεηλασίες των νέων πλέον κατοίκων. Υπάρχουν όμως και κρητοβενετοι και κρητικοί από το 1660-1670 μετά την άλωση της Κρήτης.

Μάρπησσα

Έλαβε το όνομα Μάρπησσα από το ομώνυμο όρος στο κέντρο της Πάρου (σημ. Άγ. Πάντες) το 1834 επί της Βασιλείας του Όθωνα όπου έγινε το ίδιο έτος Δήμος. Σε παλιότερες μαρτυρίες αναφέρονταν ως χωριά του Κεφάλου. Από σφραγίδα του 1820 αναφέρετε ως Κηπίδος (ίσως να εννοεί τους κήπους και τα περιβόλια της περιοχής) Στην τοπολαλιά παρέμεινε να λέγετε Τσιπίδος ή Τζιπίδος αλλά και Τρίποδες.

Νάουσα

• Στην Νάουσα τα περισσότερα επώνυμα παραμένουν τα ίδια μέχρι σήμερα με εξαίρεση το Τροπολοτσιώτης και το Παφίτης. Δεν απαντούμε σήμερα τα Ευριπιώτης, Γερμάνης, Ηλιόπουλος, Πολυχρόνης, Σφαέλος κλπ.

Ο 18^ος αιώνας έχει χαρακτηριστεί για τη Νάουσα ως αποκορύφωμα της πληθυσμιακής της αύξησης.

Την εποχή αυτή διώχνονται απ’ αυτήν εκατό περίπου Ευρωπαίοι πειρατές που ζούσαν μόνιμα εκεί. Η Νάουσα προσφερόταν για καταφύγιο πειρατών με τα πλοία τους και τα πληρώματά τους. Μανιάτες, Κρητικοί, Κεφαλλονίτες, Μαλτέζοι, Κορσικανοί, Μαγιορκινοί, και άλλοι «ξεχειμωνιάζουν στη Νάουσα με τα πλοία τους, ζουν με την ντόπια κοινότητα και πολλές φορές δημιουργούν οικογένειες και εγκαθίστανται μόνιμα».

Τον 18ο αιώνα τουλάχιστον τα 17,4% (πολλοί ερευνητές μιλάνε όμως για πάνω από 30%) είναι βενετικής κ.α. ιταλικής καταγωγής (οι Κυκλάδες ήταν βενετικής κτήσης από το 1204 μέχρι το 1537), το 19,7% τουλάχιστον κρητικής καταγωγής (οι πρόγονοί τους πιθανότατα ήρθαν κατά κύματα κυρίως μετά το 1645-1669 και 1867), το 13,4 πελοποννησιακής καταγωγής (οι πρόγονοί τους ήρθαν στα 1456-1715-1774 και 1821), το 11,4 είναι άλλης παριανής καταγωγής, ενώ για το υπόλοιπο 38,1 το επώνυμό δεν αποτελεί ένδειξη για την καταγωγή. Στον πρώτο διωγμό των Ελλήνων της Κυδωνίας του 1814, πλήθος προσφύγων από την ευρύτερη περιοχή του Αϊβαλίου καταφθάνουν στη Νάουσα και εν συνέχεια στην υπόλοιπη Πάρο. Ο Δημητρακόπουλος στο λόγο του, απευθυνόμενος στο πλήθος λέει: Παριανοί και Αϊβαλιώτες… . Οικογένειες από το Αϊβαλή είναι πχ Μαλαματένιος, Μπάλιος, Κυδωνιέυς και άλλα.

Στη Νάουσα συναντάμε και οικογένειες Κρητικών που ήρθαν με τον τάγμα του άρχοντα Καλλέργη όμως δεν άλλαξαν στην συνέχεια το επίθετο τους (Βλέπε Τσουνάκης, Γαλανάκης, Βιτσαδάκης κ.α.) είναι από αυτούς που δεν πήραν μέρος στις λεηλασίες και έμειναν φιλικά με τους ντόπιους.

Για τον μεταπλασμό του λέων/Λέων σε λέος-λιός/Λιός

Πατριδωνυμιακά επίθετα

Όπως είναι γνωστό πολλά πατριδωνυμικά ονόματα εμφανίζονται στους τελευταίους αιώνες της Τουρκοκρατίας στην Πάρο για τον λόγο ότι πολλοί κάτοικοι άλλων μερών του ελληνικού χώρου είχαν καταφύγει στην Πάρο για ασφάλεια για να γλυτώσουν από αιχμαλωσίες και σφαγές των Τούρκων, αν και στην Πάρο, φωλιά των πειρατών, δεν υπήρχε η ανάλογη ησυχία. Όμως λόγω των αγαθών που παρήγε, μπορούσε να διαθρέψει χιλιάδες εποίκους και πρόσφυγες και προσφερόταν για σχετική ασφάλεια, τουλάχιστον στο εσωτερικό του νησιού. Έτσι έχουμε την παρουσία προσφύγων καταδιωγμένων από τους Τούρκους κυρίως, που στέριωσαν πια εδώ στο νησί, τους έμενε τελικά μόνο το πατριδωνυμικό τους, που πήρε τη θέση του επωνύμου, αφού πια είχε ξεχαστεί το πραγματικό τους επώνυμο (μερικοί πάντως πλάι στο γνήσιο επώνυμό προσθέτουν και το πατριδωνυμικό τους). Από την Πελοπόννησο, λοιπόν, ήρθαν οι Τριπολιτσιώτης, Μωραΐτης, Μονεβασιώτης, Κορωναίος, Αργίτης, Αναπλιώτης (Ναυπλιώτης) (ίσως και από το Ανάπλι της Κων/πολης)?, Τσιριγώτης κ.α., από την Κρήτη οι Κρητικός, Χανιώτης, Καντιώτης, Σφακιανός, Χειμώνας, Παρδάλης, Καστανιάς κ.α., από τη Μικρά Ασία οι Αϊβαλιώτης, Μαγνησιώτης (και Μαγνήσαλης), Βουρλιώτης, Σμυρναίος, Φωκιανός, Κυδωνιεύς, Αρτακηνός κ.α. και από άλλα μέρη οι Ανδριώτης, Αθηναίος, Αξιώτης, Τζιώτης, Πατινιώτης (από την Πάτινο- Πάτμο), Σάμιος, Μαυραγκάς, Πυργής, Συριωτης, Καρπαθιώτης, Μεσολογγίτης, Αιγινήτης, Μηλαίος?, Θηβαίος κ.α.

Εξελληνισθέντες Βενετοί

• Η πειρατεία, η ναυτιλία και η καλλιέργεια της γης σύντομα διαμόρφωσαν όπως σημειώνεται κάπου μια ντόπια τάξη ολιγαρχίας, στην οποία προσχώρησαν και οι εξελληνισθέντες παλαιοί Βενετοί φεουδάρχες. Εμφανίζονται δηλαδή οι αρχοντικές οικογένειες, που διέθεταν αρκετή κτηματική περιουσία, χρήματα, καράβια, ανεμόμυλους, μοναστήρια και αξιώματα, όπως Μαυρογένη, Κονδύλη, Κρίσπη, Γεράρδη, Βατιμπέλα, Κορτιάνου, Μαλατέστα, Δελαγραμμάτη, Καμπάνη κ.α.

Φυγή Αθηναίων και Αρβανιτών προς τις Κυκλάδες

• Στο τέλος του 16ου Αιώνα σημειώνεται μια σημαντική κίνηση φυγής κατοίκων της Αττικής σ’ ανεύρεση καλύτερων συνθηκών. Οι κάτοικοι αυτοί ανήκαν σε αθηναϊκές και αρβανίτικες οικογένειες, πολλές από τις οποίες είχαν καταφύγει στην Άνδρο (100 περίπου οικογένειες), στη Σύρο και σ’ άλλα νησιά των Κυκλάδων.

1746, πρόσκληση για μόνιμη εγκατάσταση.

Απόφαση του κοινού της Παροικιάς στις 8 Μαρτίου 1746, για μετάκληση ξένων στο νησί, εξουσιοδοτούν τον καραβοκύρη Ιωάννη Λαγγούση να προσκαλέσει όσους κατοίκους άλλων μερών της Ελλάδας θα ήθελαν να εγκατασταθούν οικογενειακώς στο νησί τους. Σε όσους δέχονταν υποσχόντουσαν μειωμένη φορολογία και άλλες διευκολύνσεις, όπως κατοικίες, χωράφια κ.α.

Αϊβαλιώτικες Οικογένειες

• Το 1814, στον πρώτο εκδιωγμό των Ελλήνων της περιοχής του Αϊβαλίου από τους Τούρκους, φτάνουν στην Πάρο πολλές προσφυγικές οικογένειες, κυρίως στην περιοχή της Νάουσας. Επίθετα όπως, Αϊβαλιώτης, Κυδωνιέυς, Μπάλιος, Μαλαματένιος κλπ.. έχουν Αίβαλιώτικη καταγωγή. Ο Δημητρακόπουλος στους λόγους που εκφωνεί, απευθύνει χαιρετισμό λέγοντας… Παριανοί και Αϊβαλιώτες.

Κατέφυγαν Αϊβαλιώτες πρόσφυγες για να διασωθούν από την σφαγή και την καταστροφή των Κυδωνιών (Αϊβαλί) οι οποίοι κατέφυγαν στα νησιά και πολλοί στην Πελοπόννησο, κατασκηνώνοντας στην πεδιάδα του Άργους.

Οικογένειες απο Χίο, Κάσο και Ψαρά

Οικογένειες από Χίο, Κάσο και Ψαρά

Μετά τις καταστροφές από τους Τούρκους της Χίου το 1822, της Κάσου και των Ψαρών το 1824, εκατοντάδες πρόσφυγες κατακλύζουν το νησί της Πάρου. Αρκετές από αυτές τις οικογένειες μνημονεύονται μέχρι σήμερα.

Η άφιξη προσφύγων από τα νησιά διαταράσσουν την κατά παράδοση ζωή των παριανών, με σχετικές παρενέργειες (αναταραχές, συγκρούσεις, λεηλασίες, πειρατείες κ.α) Δίνουν όμως ένα ζωηρό και γρήγορο παλμό στη ζωή τους, τους κρατούν σε διαρκή κίνηση, γονιμοποιούν τις σκέψεις τους, εξελίσσουν ακόμα περισσότερο την πολιτική τους ωριμότητα.

Τέτοιες οικογένειες στην Πάρο είναι οι:

Ψαρά: Λεοντής, Χρυσάκης, Καμπούρης.

Χίος: Ταντάνης ή Τατάνης, Πυργής, Γαϊτανόπουλος, Κανίρης, Κάππαρης (Κάπαρης), Μπαρμπόνης, Μονιός, Χίος, Βρανάς, Ζερβουδάκης, Θαλασσινός, (Ίσως Σαρρής), Σκαραμαγκάς, Σκούρτος ή Σκουρταίος,

Κάσος: Κασιώτης ή Κασώτης

κ.α.

Να σημειωθεί ότι όσες από αυτές τις οικογένειες δεν έμειναν στην Πάρο, κατέφυγαν στη Σύρο και στην Αττική κατά κύριο λόγο αλλά και στην υπόλοιπη επικράτεια.

Οι Κρητικοί της Πάρου

Οι Κρητικοί της Πάρου

Σε χρήση από τον 17ο αιώνα, τότε που πρωτοήρθαν στις Κυκλάδες ως πρόσφυγες, φεύγοντας από τη μανία των Τούρκων κατά τον Τουρκοβενετικό Πόλεμο (1645-1669).

Πάμπολλοι οι Κρητικοί και Κρητοβενέτοι που ήρθαν στο νησί μας εκείνη την εποχή.

Οι «άτακτοι»

Το 1823 ένα νέο κύμα Κρητών φτάνει στις Κυκλάδες. Με αρχηγό τον άρχοντα Καλλέργη περίπου 3000 Κρητικοί –το λεγόμενο Σώμα των Κρητών– οργανώνονται για να πολεμήσουν για την απελευθέρωση της πατρίδας. Το πέρασμά τους για την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα γίνεται μέσω των Νησιών όπου εκεί καταφεύγουν περίπου 1000, οι λεγόμενοι άτακτοι, οι οποίοι προκάλεσαν πολλές λεηλασίες και ξεσήκωσαν τον ντόπιο πληθυσμό εναντίον τους. Πολλοί «άτακτοι» που έμειναν τελικά στην Πάρο άλλαξαν το επίθετό τους είτε σε Κρητικός είτε σε Χανιώτης.

Και τα δύο επίθετα προϋπήρχαν στην Πάρο σαν πατριδωνύμια όπως έκαναν και οι «άτακτοι Κρήτες». Όσοι Κρητικοί εκείνης της εποχής αφομοιώθηκαν με την τοπική κοινωνία, δεν άλλαξαν τα επίθετά τους και μαρτυρούνται έως σήμερα (βλέπε Γαλανάκης, Βιτσαδάκης, Τσουνάκης κ.α.)

Το επώνυμο Λεονταράκης, γνωστό στην Κρήτη, το έφερε ο πρώτος Κρητικός που έφθασε στην Πάρο την εποχή της Τουρκοκρατίας, ύστερα εξέπεσε σε παρωνύμιο ή επώνυμο, όπως έχει συμβεί και με άλλα επώνυμα: Παρδάλης (σήμερα Χανιώτης), Λεμονάκης, Χειμωνάκης, Τσολάκης, Πρατσαλάκης, Μαχαιράκης (σήμερα Κρητικός).

Στις Λεύκες η οικογένεια του Θεοδώρου Κρητικού είχε το επώνυμο Λεμονάκη και του Ηλία Κρητικού το επώνυμο Χειμωνάκης.

Οι Κρητικοί των Καμαρών, είχαν το επίθετο Μαχαιράκης.

Της Νάουσας και Καμαρών, Πρατσαλάκης από τα Σφακιά.

Ένοπλοι Κρήτες στην Πάρο

Επιστολή στις 18 Σεπτεμβρίου 1826 του Μάρκου Μάντζα Μαυρογένη (τέως Βουλευτής) και Μιχ. Κρίσπη, αμφοτέρων εφόρων της Πάρου, προς το Παν. Δ. Δημητρακόπουλο, ήδη υπουργό των Οικονομικών επί Κυβερνήσεως Ανδρέα Ζαΐμη, εξάγεται ότι κατά τον χρόνο εκείνον παρέμενον εις Νάουσα Κρήτες ένοπλοι υπό την αρχηγία του Θεόδωρου Νικηφοράκη. Αυτοί πολλαπλώς ταλαιπωρούν όχι μόνο τους κατοίκους της Νάουσας αλλά και ολόκληρου του νησιού. Είναι άγνωστες οι συνθήκες με τις οποίες βρεθήκαν εγκατεστημένοι στη Νάουσα ως και ο αριθμός αυτών. Ο Κων. Μεταξάς (αρμόδιος ελεγκτής της Παροναξίας) έφτασε στη Νάουσα με όλη την εκτελεστική δύναμη. Οι δε Κρήτες ένοπλοι πληροφορηθέντες την εκεί άφιξη του πήγαν προς το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Μυροβίγλη (σημ. Οικ. Αρκουλή). Ο Μεταξάς κάλεσε αυτούς προς συνδιαλλαγή, ήρθαν 4 εξ αυτών. Τελικός υποσχέθηκαν να μείνουν ήσυχοι, αφού τους κατέβαλαν ορισμένο χρηματικό ποσό.

Κυκλαδίτες στην Σύρο

Η Σύρος, ως βιομηχανική περιοχή αλλά και εμπορικό κέντρο στα τέλη του 19^ου, αρχές του 20^ου αιώνα, έλκυσε πολλούς Κυκλαδίτες, είτε για να ασχοληθούν με το Εμπόριο, είτε ως εργάτες αλλά και ως επιστήμονες. Πολλές από αυτές τις οικογένειες μαραμένους ως και σήμερα, βλέπε Σταματελάκης, Ραγκούσης, Φράγκος, Αλιφιέρης, Αρκουλής, Βελέντζας, Μαύρης κ.α. από Πάρο, Χάλαρης, Βάλβης, Μπάϊλας κ.α. από Σαντορίνη κλπ

Εθνικά Επίθετα

Σύμφωνα με τον Διόνυσο τον Θράκα, (εκδ.G Uhling) (εθνικόν έστιν το έθνους δηλωτικόν, ως Φρύξ, Γαλάτης) τα ονόματα αυτά που σχηματίζονται από ονόματα χωρών πόλεων κλπ. Από τα κλασικά χρόνια και αργότερα μεγάλη χρήση των εθνικών ονομάτων: Εκαταίος ο Μιλήσιος, Απολλώνιος ο Τυανεύς Κόιντος ο Σμυρναίος κλπ.

Τα βυζαντινά παρωνύμια που προϋποθέτουν εθνικό όνομα συγκαταλέγονται ανάμεσα σε άλλα και τα εξής: Αρμενιάκος, Βούλγαρος, Καππαδόκης, Φράγκος, Καλυβίτης (Τα νεοελληνικά εθνικά επώνυμα σχηματίζονται συνήθως με αρχαιοελληνικά η αρχαιότερης καταγωγής επιθήματα και σπανιότερα με ξένα:

Αθηναίος, Θηβαίος, Κερκυραίος, Μυτιληναίος. -ανός/ιανός Αμοργιανός (Αμοργός), Καλαματιανός, Κουταλιανός (Βενετσιάνικα η ιταλικά είναι τα επιθέματα -άνος/-ιάνος και -έζος: Βενετσιάνος, Πρεβεζάνος, Σισιλιάνος, Γενοβέζος. Σλαβικό είναι το -ιάνος στα Βοστιτσιάνος, Ζαβιτσ(ι)άνος, λατινικό στο Σακαριτσιάνος (Σακαρέτσι Βάλτου)κλπ.

Τούρκικο είναι το επίθεμα -λής /λης:Βελεστινλής, Κοκοσλής (Κοκόσι =Κιλκίς) Δράμαλης, Κόνιαλης (Κόνια =το Ικόνιο) , Μπρούσαλης και Προύσαλης (Προύσα).

Ορισμένα από τα εθνικά πού προσδιορίζουν ξένους λαούς που ήλθαν σε επαφή με τους Έλληνες μπορεί να ήταν αρχικά παρατσούκλια:Αλαμάνος (Αλαμανούς του Βυζαντίου, Γεφύρι της Αλαμάνας κλπ), Αμερικάνος, (Έλληνας μετανάστης από την Αμερική), Ατζέμης (Πέρσης), Βούλγαρος / Βούλγαρης (μεσαιωνικό Βούλγαρης «βυρσοδέψης, επεξεργαστής η πωλητής δέρματος» που δήλωσε και το έθνος των Βουλγάρων ως παραγωγών και εξαγωγέων δέρματος), Γερμανός (σημαίνει και ξανθός), Εγγλέζος/Ιγγλέζης, Ζείμπέκος (τουρκικό φύλο στα περίχωρα της Σμύρνης), Καραγκούνης (κάτοικος του θεσσαλικού κάμπου), Καρακατσάνης,-ος (Σαρακατσάνος).

Εθνικό ως επώνυμο μπορεί να προκύψει με την προσθήκη ενός -ς σ ένα τοπωνύμιο Αϊδίνης, Βαλαώρας, Γκούρας (Γκούρα Φθιώτιδος), Γρανίτσας (Γρανίτσα Ιωαννίνων) κλπ.

Επαγγελματικά

Δήλωναν αρχικά επάγγελμα η αξίωμα , αλλά γρήγορα καθιερώθηκαν ως επώνυμα, καθώς διευκόλυναν τη διάκριση ατόμων με το ίδιο όνομα σε κλειστές ιδίως κοινωνίες. Εκφέρονται κανονικά στην ονομαστική (Αμπελάς, Γούναρης ) και σπάνια στη γενική (Ιατρού, Οικονόμου).

Τα επαγγελματικά ονόματα εμφανίζονται ήδη από τα αρχαία χρόνια (Αιπολός, Βουκόλος, Ακέστωρ «γιατρός», Ναυπηγός και πολλαπλασιάζεται στα βυζαντινά χρόνια :Αμπελάς, Λαχανάς, Ζωναράς, Καμπανάρης, Γραμματικός, Παλαιολόγος «που ασχολείται με τα παλιά».

Μια μεγάλη κατηγορία βυζαντινών επαγγελματικών ονομάτων περιλαμβάνει ονόματα κοσμικών και εκκλησιαστικών αξιωμάτων:

Δομέστικος, Δούκας, Λογοθέτης, Νοταράς, Σχολάριος «σωματοφύλακας του αυτοκράτορα». Αρκετά από τα βυζαντινά επαγγελματικά που προσδιορίζουν εκκλησιαστικά αξιώματα διατηρήθηκαν έως σήμερα είτε ως αξιώματα είτε ως επώνυμα χάρη στην εκκλησιαστική παράδοση: Δομέστιχος, Έξαρχος, -άκος, -ίδης, -όπουλος, Ευταξίας (ο επί «της ευταξίας» της εκκλησίας).

Τα πιο συνηθισμένα παραγωγικά επιθήματα για τον σχηματισμό των νεοελληνικών επαγγελματικών είναι τα -άρης και ας. -άρης: Αρκουδάρης, Γελαδάρης. -ας Ασβεστάς, Βαγενάς (βαρελάς).

Τα περισσότερα από τα ξένα επαγγελματικά που πέρασαν στη γλώσσα μας έχουν τούρκικη καταγωγή:

Αλμπάνης -οπουλος και Ναλμπάνης (nalbant πεταλωτής). Ορισμένα από τα επαγγελματικά τουρκικής προέλευσης δηλώνουν αξίωμα:Βεζίρης, Δερβέναγας, Ζαΐμης, Κεχαγιάς.

Το παραγωγικό επίθημα των επαγγελματικών τουρκικής αρχής είναι το -τζής /-τσής (-ξής ), Αλτιντζής -όγλου, (altinci χρυσοχόος), Πεσμαζόγλου (pestamalci κατασκευαστής και πωλητής πετσετών μπάνιου).

Από τα ξένα επιθέματα επαγγελμάτων εκπροσωπούνται με περιορισμένα παραδείγματα τα ιταλικά -iere (Καροτσιέρης ,Κασιέρης , Μπαρμπέρης.κλπ) και -oro (Σπαγγαδόρος).

Παρονύμια-Παρατσούκλια

Αποτελούν το κύριο όγκο των επωνύμων και προέρχονται από χαρακτηρισμούς των παρονομαζομένων που βασίζονται, σε σωματικές, πνευματικές, ηθικές και άλλες ιδιότητες. Ο Μ. Τριανταφυλλίδης χρησιμοποιεί τον όρο παρατσούκλι.

Την λέξη Παρωνύμιο την συναντάμε και σαν πινόμι, πινομή, παραγκώμι, προσονείδιν (ποντιακό), Περιγέλιο, σουσούμι κλπ.

Οι βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν τις εκφράσεις: την κλήσιν, την επίκ-λησιν, το επίκλην, τουπίκλην, την επωνυμία, το επώνυμον, την προσηγορία, τούνομα έχων παρωνύμιο φέρων κλπ.

Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούν για το παρωνύμιο τον όρο επίθετον.

Το παρωνύμιο ορίζεται από τον Διονύσιο τον Θράκα ως εξής: «παρώνυμον Δε έστι το παρ’ όνομα ποιηθέν, οίον θέων» Τα αρχαία παρωνύμια αναφέρονται σε σωματικές ιδιότητες (Γάστρων, Γνάθων, Δόναξ, Κεφάλων, Μέτωπος.) Σε ψυχικές ιδιότητες: (Δέξιος, Μαργίτης, Βίαιος, Πράος κ.α.) σε παρομοιώσεις με ζώα: (Αμνός, Γρύλος, Δράκων, Ιέραξ, Μέλισσος κ.α.) και φυτά: (Άλατος, Καρδάμα, Κρόκος, κ.α.) στην ημέρα της γέννησης (Ανθεστήριος, Λήναιος, Πανιώνιος, Σωτήριος κ.α.)

Στα βυζαντινά χρόνια και ιδιαίτερα από τον 9ον αιώνα και εξής δημιουργούνται πολλά παρωνύμια που χρησιμοποιούνται ως βυζαντινά και νεοελληνικά οικογενειακά ονόματα: Γρηγόριος ο Πτερωτός, Βάρδας ο Πλατυπόδης, Βασίλειος ο Πετεινός κ.α. Πολύ γνωστά βυζαντινά παρωνύμια είναι λ.χ. τα: Βαρβάτος, Μυστάκων, Μουρζουφλός.

Η κατάταξη των παρωνυμίων γίνεται με τα εξής κριτήρια:

1. Σωματικές ιδιότητες: Βεργής, Βραχνός, Ζερβός, Καμπούρης κ.α.

2. Ψυχικές, πνευματικές, ηθικές και άλλες ιδιότητες: Αγέλαστος, Βιαστικός, Θλιμμένος, Κοιμήσης, Λεβέντης, Τεμπέλης, Κατεργαράκος, Νταής, Νυστάζος κ.α.

3.Παρομοιώσεις με ζώα: Αλεπουδέλης, Γάτος, Ζυγούρης, Λύκος, Ποντίκης, Τσάκαλος, Γκιόνης, Κίρκος κ.α.

4. Παρομοιώσει με φυτά: Βλιτάς, Γαρούφαλος, Καρπουζάς, Πιπέρης, Ρεβίθης κ.α.

5. Αντικείμενα καθημερινού βίου. Βελέντζας, Δακτυίδης, Κουλούρας, Λαγάνας, Ταγάρης κ.α.

6. Καιρός και χρόνος: Βοριάς, Γρέκος, Σορόκος, Κατσιφάρας, Χιόνης κ.α.

7. Συγγένεια και ηλικία: Αφεντάκης, Εγγονόπουλος, Κανακάρης, Ορφανός, Παπούλιας, Πατέρας –άκης.

8. Φράσεις (που συνήθιζε ο παρονομαζόμενος, Καλλιώρας, Καλώστος, Καληνύχτας, Σιαπέρας κ.α.

Ονόματα από τις διάφορες ελληνικές διαλέκτους.

Αμαντος =(Χίος, άμαντος= μαμμόθρεφτος), Βώκος (ποντιακό βώκος =ηλίθιος), Ζυβρακάκης (Κρήτη ζυμπραγός < αρχ. πάταικος), Ροίδης (ρόγι δοχείο με στενό άνοιγμα), Σαχτούρης (μεσν. σακτούρα –είσος καϊκιού), Συγγρός (διαλ.τσιγρός- αδύνατος, αρρωστιάρης), Τσουδερός (Κρήτη, τσουρίζω= τσουτσουρίζω, Χουρμούζης (χουρμούζη= είδος μαργαριταριού από το νησί Χορμούζ στην είσοδο του Περσικού κόλπου. Τούρκικα. Ασλάνης, -ιδης, -ογλου Αρβανίτικα. Κέπας =κρεμμύδι, Κριεζής= μαυροκέφαλος, Κριεκούκης= κοκινοκέφαλος, Λέπουρας= λαγός, Μπούκουρας= όμορφος, Μπούρας= γενναίος, Σκούρτης= κοντός, Τσάλας = κουτσός, Φουρίκης = κοτέτσι.

Βλάχικα Γκίζας = μυζήθρα, Δάλας = ξινόγαλο, Μπίμπας = πάπια, Πίσας = γάτα, Σούρδος = κουφός - βλάκας, Τσάρας = γη

Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων

Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων

Παριανά επίθετα Ρ και R

12 σχόλια:

Αλφαβητικός κατάλογος επιθέτων

Συνεργάτες